Persen

29-09-2023 17:18 70 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben net bevallen en vond het persen bij de bevalling echt doodeng en heel vreselijk. Het is allemaal goed gegaan en ik kijk super terug op de bevalling maar wow, dat persen viel echt tegen qua heftigheid. Die enorme kracht in mijn lijf, aan de ene kant heel mooi maar zó beangstigend! Ik heb dan ook alles bij elkaar geschreeuwd en gegild.

Nou lees je van tevoren overal dat persen juist heel fijn is want dan kun je zelf iets doen en zelfs dat persen helemaal geen pijn meer doet behalve als het hoofdje staat, maar dat die weeën juist heerlijk zijn.

Ik ben gewoon benieuwd, voor de forummers die vaginaal bevallen zijn, hoe heb jij het persen ervaren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd met je baby <3
Ik was ook verbaasd over de enorme kracht die je overweldigt, en heb ook super hard geschreeuwd. Was ook verbaasd over het geluid dat er vervolgens uit kwam. Het leek alsof lichaam en geest los van elkaar stonden en ik het een beetje observeerde ofzo. Vond het niet beangstigend. De verloskundige was een beetje aan de late kant, toen die zei dat ik kon zuchten in plaats van schreeuwen hielp dat.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Allereerst gefeliciteerd!

Heb je toevallig een snelle persfase gehad? Want wat je omschrijft qua heftigheid herken ik wel van mijn snelle bevallingen. Zodra bij mij de persfase begon lanceerde mijn lichaam de baby in een paar persweeën naar buiten. Mijn lichaam nam het helemaal over en het was heel krachtig, maar ik vond dat juist heel fijn. Ik hoefde er zelf bijna niets voor te doen, behalve me overgeven aan het oergeweld.

Ik kende vooraf veel verhalen over 1,5u persen met benen in de beugels en de kin op de borst, met terugzakkende kinderen en een ring of fire en dat leek mij dan weer hel op aarde.🙈
Aviendha schreef:
29-09-2023 17:26
Gefeliciteerd met je baby <3
Ik was ook verbaasd over de enorme kracht die je overweldigt, en heb ook super hard geschreeuwd. Was ook verbaasd over het geluid dat er vervolgens uit kwam. Het leek alsof lichaam en geest los van elkaar stonden en ik het een beetje observeerde ofzo. Vond het niet beangstigend. De verloskundige was een beetje aan de late kant, toen die zei dat ik kon zuchten in plaats van schreeuwen hielp dat.
Ohja, het geluid :$ Ik heb niet geschreeuwd of gegild, maar er kwam een soort van oergrom vanuit m'n tenen waar ik echt helemaal niets aan kon doen. Ik denk dat ik best een paar leuke metalnummers op had kunnen nemen toen :rolling:
Alle reacties Link kopieren Quote
Denneboom schreef:
29-09-2023 17:31
Allereerst gefeliciteerd!

Heb je toevallig een snelle persfase gehad? Want wat je omschrijft qua heftigheid herken ik wel van mijn snelle bevallingen. Zodra bij mij de persfase begon lanceerde mijn lichaam de baby in een paar persweeën naar buiten. Mijn lichaam nam het helemaal over en het was heel krachtig, maar ik vond dat juist heel fijn. Ik hoefde er zelf bijna niets voor te doen, behalve me overgeven aan het oergeweld.

Ik kende vooraf veel verhalen over 1,5u persen met benen in de beugels en de kin op de borst, met terugzakkende kinderen en een ring of fire en dat leek mij dan weer hel op aarde.🙈
Dankjewel! Ja klopt, het ging heel snel. Misschien kwam het daardoor maar ik vond dat dus echt heel eng. Ik dacht echt constant ‘dit past nooit!’
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook beide keren snel bevallen. Heel gemakkelijk ook. Persen zie ik als noodzakelijk kwaad, het hoort erbij. Het was geen opluchting o.i.d., van de weeën had ik weinig last.

Niet geschreeuwd, gegild of andere geluiden gemaakt. Doe ik eigenlijk nooit als ik pijn of ongemak heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Minik schreef:
29-09-2023 17:36
Ik dacht echt constant ‘dit past nooit!’
Daar had ik bij de tweede niet eens de tijd voor.
Eerste perswee moest ik wegzuchten omdat het matje nog niet op zijn plek lag en bij de tweede wee voelde ik haar letterlijk door het geboortekanaal naar buiten glijden.
Heel bijzonder na een eerste 24 uurs bevalling from hell.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik mocht bij een van mijn bevallingen (heb drie kids) op gegeven moment niet persen terwijl ik wel gigantisch persdrang had. Nou dat was zo ongelofelijk moeilijk, die drang is zo heftig, daar dan niet aan toe mogen geven, maar tegen moeten houden…, bijna niet te doen qua kracht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiepot schreef:
29-09-2023 17:50
Ik mocht bij een van mijn bevallingen (heb drie kids) op gegeven moment niet persen terwijl ik wel gigantisch persdrang had. Nou dat was zo ongelofelijk moeilijk, die drang is zo heftig, daar dan niet aan toe mogen geven, maar tegen moeten houden…, bijna niet te doen qua kracht.
Waarom mocht het niet?
Koffiepot schreef:
29-09-2023 17:50
Ik mocht bij een van mijn bevallingen (heb drie kids) op gegeven moment niet persen terwijl ik wel gigantisch persdrang had. Nou dat was zo ongelofelijk moeilijk, die drang is zo heftig, daar dan niet aan toe mogen geven, maar tegen moeten houden…, bijna niet te doen qua kracht.
Van wie en waarom mocht dat niet dan? o_o
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiepot schreef:
29-09-2023 17:50
Ik mocht bij een van mijn bevallingen (heb drie kids) op gegeven moment niet persen terwijl ik wel gigantisch persdrang had. Nou dat was zo ongelofelijk moeilijk, die drang is zo heftig, daar dan niet aan toe mogen geven, maar tegen moeten houden…, bijna niet te doen qua kracht.
is mij nooit gelukt, en dan kreeg ik nog op mijn kop van zo een strenge oude zuster...
Alle reacties Link kopieren Quote
Denneboom schreef:
29-09-2023 17:59
Van wie en waarom mocht dat niet dan? o_o
tegen uitscheuren
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 2 totaal verschillende bevallingen gehad, waarbij ik de eerste keer ruim een uur geperst heb voordat dochter eruit kwam. Met ruggenprik, eigenlijk geen pijn, eerder wat ongemak. Bevalling duurde bijna 30 uur, dus heel eerlijk, ik vond het allemaal wel best op het einde.

Dochter 2 vond het leuk om binnen 2,5 uur geboren te worden, waarvan de persfase een kleine 10 minuten duurde. Daar voelde ik een gigantische oerkracht, die ik de eerste keer niet zo ervaren heb. Het deed meer pijn, maar het voelde op de een of andere manier ook heel krachtig, mijn lichaam nam het over van mijn hoofd. Dat zou ik normaal gesproken doodeng vinden, maar op dat moment was dat OK.

De pijn vergeet ik niet meer, maar ik vond het een fantastische bevalling ( zo had ik nog wel een paar keer willen bevallen, het zwanger zijn en het kind zelf hoef ik alleen niet ;-) )

Mijn zusje vond persen vreselijk, ze wist ook niet hoe of wat ze moest doen. En dat vond ze heel eng, het niet voelen wat ze nu moest doen.
Uiteindelijk is het helemaal goedgekomen, maar zij voelde geen drang en wist niet waar ze naartoe moest persen.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 29-09-2023 18:08
13.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Als de navelstreng om de nek zit bijvoorbeeld mag je niet persen. Die moet er dan eerst af.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Ik heb helaas geen persdrang gehad. Mijn lichaam nam het niet over, ik heb het helemaal zelf moeten doen.
Ik weet alleen nog dat ik dacht dat ik doodging van de pijn (alsof iemand mijn rug doormidden stond te trappen met stalen neuzen). Na die ring of fire was ik van de planeet af en gewoon in mijn eigen wereldje. Het schijnt heel vlot en soepel gegaan te zijn voor een eerste. Ik heb schijnbaar niet geschreeuwd maar op een rare manier zitten puffen door mijn tanden heen met opeengeklemde kaken. Aldus man. Ik heb de verloskundige ook niet gehoord maar er waren ook geen aanwijzingen die ik had moeten opvolgen volgens man.

Ik was zo van de planeet dat ik, nadat ze zoon weer overpakten, uit bed sprong om mee te lopen met mijn verse baby. Ik had even gemist dat de hele bevalling nog niet klaar was (placenta) en dat er nog gehecht moest worden. Daar was ik wel een beetje van onder de indruk, die mega adrenaline rush. De crash een paar uur later was wel een heftige landing op planeet Aarde :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd!

Ik vond persen ook niet leuk. Mijn ontsluiting ging mega snel voor de eerste (in 2-3u tijd van gebroken vliezen naar volledige ontsluiting) en vond dat al best heftig. Toen duurde t lang voor ik goede persweeen had, en ik vond het ook moeilijk om ze goed te benutten omdat ik in t begin echt werd overvallen door de pijn in m’n baarmoeder. Ik weet beroepsmatig exact hoe t moet en ook genoeg vrouwen begeleid die t hemels vonden om te mogen persen, ik was niet een van van hen haha.
Oh god ja die ring of fire. Die voelde ik t uur erna nog geloofk… maar de heftigheid van je herinnering wordt als t goed is wat minder. En zoals je leest gaat de 2e (mocht je daar ooit aan toe zijn) een stuk makkelijker over het algemeen
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
29-09-2023 18:06
Ik heb helaas geen persdrang gehad. Mijn lichaam nam het niet over, ik heb het helemaal zelf moeten doen.
Beetje dit. Ik heb denk ik vier persweeen gehad en toen hield het op. Vond dat wel echt een oerkracht en ook onmogelijk om te negeren. Pijn vond ik het niet doen. De rest was fysiek zwaar, want die weeen hebben natuurlijk wel een belangrijke functie. Ik was totaal uitgeput van het persen op eigen kracht.
Geen persdrang of persweeen gehad. Kin op borst, adem in en persen maar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd met je kindje to! Inmiddels wel weer bekomen en aan het landen van de bevalling?

Hier ook vaginale 2 bevallingen gehad.
1e met persfase van bijna 2 uur, weeen vielen weg, dus nog weer infuus gehad en uiteindelijk met knip kwam het hoofdje, toen inderdaad ook even niet meer persen vanwege de navelstreng. Ik heb geen moment gehad dat ik het eng of spannend vond, staan van het hoofdje deed wel gewoon pijn. Voelde voor mij meer als enorm moeten drukken.
Bij de 2e had ik letterlijk paar persweeen in 15 min en geboren worden. Daar had ik helemaal weinig in de gaten met betrekking tot persen. Ze waren nog druk met urine opvangen en eiwitten checken en hadden niet in de gaten dat ik al in de persfase zat. Pas toen ik zei dat ik echt heel erg drukgevoel had, was het o wacht.

Wat ik wel spannend vond was de eerste keer (keren) drukken na de bevalling. Ook in combinatie met de knip en herstel daarvan, vond ik dat toiletbezoek wel een dingetje 😅
Misschien heel stom van mij maar je doet het toch altijd op eigen kracht? Die persdrang geeft alleen aan ‘duwen. Nu’.

Ik voelde alleen maar pijn, pijn pijn. Vanaf dat ontsluitingsgedoe vanaf 6 cm tot ‘gefeliciteerd’.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 2x bevallen zonder persen.
Lila-Linda schreef:
29-09-2023 18:58
Ik ben 2x bevallen zonder persen.
Keizersnede?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het 2x mogen doen. 2x geen pijn ervaren tijdens het persen, alleen de oerkracht en de grote drang. Ik vond het de eerste keer eng om door de ring of fire heen te gaan omdat ik niet wist wat dit zou brengen, maar het deed verbazingwekkend geen pijn. De weeen vond ik op het einde wel pijnlijk. Is dit voor iemand herkenbaar? Zelfs de vk reageerde dat ze dit niet eerder had gehoord. Schreeuwen heb ik dus ook niet gedaan, alleen maar kracht gezet. Ik had me dus op alles voorbereid, behalve op dit. Niet dat ik mag klagen…
Ik kreeg geen persweeën, niet vanzelf tenminste. De eerste keer vonden ze dat ik het wel zonder kon, ik was toch oersterk volgens de kraammevrouw. Nou dat werd dus niks, na anderhalf uur persen zonder persweeën werd het toch de pomp. De tweede keer (in een ander ziekenhuis) gaven ze me weeënopwekkers en toen kreeg ik wel persweeën, maar toen dreigde kind het van schrik te begeven en moest ik die persweeën eerst even een half uurtje ophouden om kind de gelegenheid te geven te recupereren, wat ook al geen feest was.

Kortom: ik heb er geen al te beste herinneringen aan en ik weet al helemaal niks van oerkrachten en zo.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven