Zwanger
alle pijlers
Persen
vrijdag 29 september 2023 om 17:18
Ik ben net bevallen en vond het persen bij de bevalling echt doodeng en heel vreselijk. Het is allemaal goed gegaan en ik kijk super terug op de bevalling maar wow, dat persen viel echt tegen qua heftigheid. Die enorme kracht in mijn lijf, aan de ene kant heel mooi maar zó beangstigend! Ik heb dan ook alles bij elkaar geschreeuwd en gegild.
Nou lees je van tevoren overal dat persen juist heel fijn is want dan kun je zelf iets doen en zelfs dat persen helemaal geen pijn meer doet behalve als het hoofdje staat, maar dat die weeën juist heerlijk zijn.
Ik ben gewoon benieuwd, voor de forummers die vaginaal bevallen zijn, hoe heb jij het persen ervaren?
Nou lees je van tevoren overal dat persen juist heel fijn is want dan kun je zelf iets doen en zelfs dat persen helemaal geen pijn meer doet behalve als het hoofdje staat, maar dat die weeën juist heerlijk zijn.
Ik ben gewoon benieuwd, voor de forummers die vaginaal bevallen zijn, hoe heb jij het persen ervaren?
vrijdag 29 september 2023 om 21:53
Tja, ik herinner me pijn aan de onderkant ergens en de gedachte 'het gaat vrij snel dus ik zal wel totaal uitscheuren zo' maar 'hij is er bijna' woog daar wel tegenop. Kan me niet herinneren dat ik het heftiger vond dan andere weeen. Misschien ook wel omdat kort daarvoor de weeen extreem dicht op elkaar kwamen, toen werd het wel arelaxt.
Verder schijn ik tussentijds nog gewoon 'proud mary' te hebben meegezongen (ik deed liever zingen dan puffen bij weeën sowieso), maar daar heb ik geen actieve herinnering aan (wel heeft het het verslag van de VK bereikt, dus het zal waar zijn hahah).
Kan er dus niet echt over klagen (ook omdat dat uitscheuren dat ik verwachtte echt reuze mee bleek te vallen). Maar dat kan ik sowieso niet over de bevallen. Zou daar zo weer voor tekenen mocht er een tweede komen.
Verder schijn ik tussentijds nog gewoon 'proud mary' te hebben meegezongen (ik deed liever zingen dan puffen bij weeën sowieso), maar daar heb ik geen actieve herinnering aan (wel heeft het het verslag van de VK bereikt, dus het zal waar zijn hahah).
Kan er dus niet echt over klagen (ook omdat dat uitscheuren dat ik verwachtte echt reuze mee bleek te vallen). Maar dat kan ik sowieso niet over de bevallen. Zou daar zo weer voor tekenen mocht er een tweede komen.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
vrijdag 29 september 2023 om 22:06
Wow, dat lijkt me pas intens!
Ik ben ook geschrokken bij de persfase TO, maar alleen van de eerste perswee. Die kwam totaal onverwachts, mijn lichaam deed dat gewoon zonder dat ik er iets aan kon doen. Ik raakte even in paniek omdat we op dat moment alleen op de verloskamer waren. Gelukkig kwam er snel een verpleegkundige die me kalmeerde. En kort daarna een gynaecoloog die me goed instrueerde, voor mijn gevoel hebben we toen echt samenwerkend mijn kindje ter wereld gebracht.
ollie-ollie wijzigde dit bericht op 27-10-2023 21:03
15.11% gewijzigd
vrijdag 29 september 2023 om 22:12
Bij de eerste werd ik ingeleid (na gebroken vliezen en meconium houdend vruchtwater). Ongeveer 6 uur ontsluitingsweeën gehad en daarna 50 minuten geperst. Ik had wel persweeën maar ze waren heel controleerbaar. Uiteindelijk bleek dochter er net verkeerd voor te liggen waardoor het langer duurde.
Bij de tweede begonnen de weeën na 25 uur gebroken vliezen. Twee uur later waren we in het ziekenhuis en 20 minuten later is dochter geboren. Bij haar heb ik 3 persweeën gehad en meteen daarna zei ik: "dus dit waren échte persweeën!". Deze bevalling was fysiek echt top, maar mentaal vond ik hem lastiger dan de eerste. Het geweld waarmee de weeën (en dan vooral de persweeën) binnenkwamen was echt heel overweldigend. Dat gevoel dat je lichaam het overneemt, dat heb ik bij de eerste echt niet gehad.
De derde is thuis in een bevalbad geboren. Ik heb een paar uur getwijfeld of er misschien iets ging beginnen. Uiteindelijk op aanraden van de verloskundige in het bad gaan liggen en toen was het snel duidelijk. Verloskundige was net binnen en toen begonnen de persweeën. Kraamzorg heeft het niet gered. Was nog even spannend want de baby bleef met zijn schouder hangen en in zo'n bad kun je er natuurlijk minder goed bij en er was ook geen hulp dus de verloskundige moest flink aan de bak. Hij heeft gelukkig heel snel en professioneel gehandeld waardoor ik geen moment het gevoel heb gehad dat het heel spannend of moeilijk was. De persweeën kwamen dit keer geleidelijker en door het water kon ik ze ook rustiger opvangen. Was een fijne combinatie van voelen wat mijn lijf deed en daar in mee kunnen gaan zonder het gevoel van controleverlies.
Bij de tweede begonnen de weeën na 25 uur gebroken vliezen. Twee uur later waren we in het ziekenhuis en 20 minuten later is dochter geboren. Bij haar heb ik 3 persweeën gehad en meteen daarna zei ik: "dus dit waren échte persweeën!". Deze bevalling was fysiek echt top, maar mentaal vond ik hem lastiger dan de eerste. Het geweld waarmee de weeën (en dan vooral de persweeën) binnenkwamen was echt heel overweldigend. Dat gevoel dat je lichaam het overneemt, dat heb ik bij de eerste echt niet gehad.
De derde is thuis in een bevalbad geboren. Ik heb een paar uur getwijfeld of er misschien iets ging beginnen. Uiteindelijk op aanraden van de verloskundige in het bad gaan liggen en toen was het snel duidelijk. Verloskundige was net binnen en toen begonnen de persweeën. Kraamzorg heeft het niet gered. Was nog even spannend want de baby bleef met zijn schouder hangen en in zo'n bad kun je er natuurlijk minder goed bij en er was ook geen hulp dus de verloskundige moest flink aan de bak. Hij heeft gelukkig heel snel en professioneel gehandeld waardoor ik geen moment het gevoel heb gehad dat het heel spannend of moeilijk was. De persweeën kwamen dit keer geleidelijker en door het water kon ik ze ook rustiger opvangen. Was een fijne combinatie van voelen wat mijn lijf deed en daar in mee kunnen gaan zonder het gevoel van controleverlies.
vrijdag 29 september 2023 om 22:13
Het persen zelf heb ik ook als een opluchting ervaren. Bij de 1e had ik vanaf 7cm ontzettende persdrang omdat ze in sterrenkijker positie lag maar moest ik het wegpuffen tot 10cm. Dit duurde een eeuwigheid. Uiteindelijk 15 min persen en dochter 1 geboren. Dit was trouwens met een ruggenprik.
De 2e keer (afgelopen vrijdag) was zonder ruggenprik aangezien deze 2x verkeerd is gezet, arm verlamd door MS aanval en ik met 6cm ontsluiting tussen 20 andere patiënten lag enkel afgeschermd met een gordijntje. Behoorlijk beschamend. Er was even twijfel of ze nog een 3e keer gingen proberen maar met 6cm ontsluiting en oerkreten toch maar terug naar de verloskamer geracet. Daar ging ik in 1 uur van 6cm naar 10cm en vond ik de weeen ook extreem heftig. Kwam totaal niet in de buurt van de vorige keer. Ik brulde als een beest en bewoog alsof ik bezeten was. Gelukkig zijn daar geen opnames van
In 10 minuten persen was dochter 2 geboren. Wat was ik blij dat het achter de rug was …
De 2e keer (afgelopen vrijdag) was zonder ruggenprik aangezien deze 2x verkeerd is gezet, arm verlamd door MS aanval en ik met 6cm ontsluiting tussen 20 andere patiënten lag enkel afgeschermd met een gordijntje. Behoorlijk beschamend. Er was even twijfel of ze nog een 3e keer gingen proberen maar met 6cm ontsluiting en oerkreten toch maar terug naar de verloskamer geracet. Daar ging ik in 1 uur van 6cm naar 10cm en vond ik de weeen ook extreem heftig. Kwam totaal niet in de buurt van de vorige keer. Ik brulde als een beest en bewoog alsof ik bezeten was. Gelukkig zijn daar geen opnames van
In 10 minuten persen was dochter 2 geboren. Wat was ik blij dat het achter de rug was …
vrijdag 29 september 2023 om 23:09
Nee geen oerkracht! Mijn lijf deed de weeën nogal traag. De bevallingen duurden lang met veel pauze tussen de weeën ook op het laatst.
Wel flink pijnlijk, bij de tweede bevalling stond het hoofdje en in die positie wel 10 minuten moeten wachten op de volgende wee. Man wat deed dat pijn!
Ik kijk er op zich wel positief op terug hoor, beide keren zonder ingrepen thuis bevallen maar het was wel heftig.
En een bevalling die van begin van de nacht tot middenin de volgende nacht duurt is ook qua slaapgebrek alleen al loodzwaar.
Wel flink pijnlijk, bij de tweede bevalling stond het hoofdje en in die positie wel 10 minuten moeten wachten op de volgende wee. Man wat deed dat pijn!
Ik kijk er op zich wel positief op terug hoor, beide keren zonder ingrepen thuis bevallen maar het was wel heftig.
En een bevalling die van begin van de nacht tot middenin de volgende nacht duurt is ook qua slaapgebrek alleen al loodzwaar.
zaterdag 30 september 2023 om 11:39
Bij mijn eerste zoon had ik maar weinig persdrang. Ik voelde die voor het eerst toen de verloskundige nét weg was, ze had 2 cm ontsluiting geconstateerd. Daarna kreeg ik een heel lange, intense wee en kort daarna dus lichte maar onmiskenbare persdrang. Mijn man belde de verloskundige, die dus net weg was. Ik hoorde hem aan de telefoon en vond hem veel te soft klinken, zo van 'ze denkt nu dat ze persdrang heeft'. De verloskundige kwam pas terug na bijna een uur, helemaal niet gealarmeerd blijkbaar. Ze constateerde tot haar verbazing inderdaad volledige ontsluiting toen ze er weer was en belde gelijk de kraamzorg. In de tussentijd was ik helemaal in mezelf gekeerd geraakt. Ik wilde ook niet keihard meepersen, dat voelde gewoon niet goed, alsof ik mezelf een hersenbloeding zou persen en mijn hele onderkant ook kapot zou persen. In tegenstelling tot de mega-vlotte ontsluiting duurde deze fase heel erg lang. De verloskundige merkte nog op dat we misschien naar het ziekenhuis zouden moeten gaan, met de auto. Ik moest daar om lachen omdat ik me absoluut niet in kon denken dat ik überhaupt van het bed af zou kunnen komen, laat staan de trap zou kunnen nemen naar beneden en in een auto stappen en alles. Eigenlijk kon ik gewoon niks, nauwelijks mijn hand optillen. Uiteindelijk werd er ingeknipt en moest de kraamverzorgster meeduwen om mijn buik, en zo werd onze zoon geboren. Achteraf ben ik blij dat we toch thuis zijn gebleven, in het ziekenhuis was er al lang de vacuumpomp op gezet en dat lijkt me afschuwelijk.
Anderhalf jaar later de bevalling van onze tweede zoon. Ik verwachtte weer een snelle bevalling en had er alle vertrouwen in dat het persen deze tweede keer anders zou zijn, ik weet niet waarom, dat voelde ik aan. Nou... het kon niet méér anders zijn dan die eerste keer, qua persen dan. Ook weer een vlotte ontsluiting, de vliezen braken spontaan. Toen een weeënstorm en opeens persdrang, maar dan échte! Ik hoefde zelf helemaal niks te doen, niet mee te persen, mijn lichaam deed het zelf en met een enorme kracht, die ik dus helemaal niet had gehad die eerste keer. Onze tweede zoon werd bij de tweede perswee al geboren. Wat een verschil, ongelooflijk.
Anderhalf jaar later de bevalling van onze tweede zoon. Ik verwachtte weer een snelle bevalling en had er alle vertrouwen in dat het persen deze tweede keer anders zou zijn, ik weet niet waarom, dat voelde ik aan. Nou... het kon niet méér anders zijn dan die eerste keer, qua persen dan. Ook weer een vlotte ontsluiting, de vliezen braken spontaan. Toen een weeënstorm en opeens persdrang, maar dan échte! Ik hoefde zelf helemaal niks te doen, niet mee te persen, mijn lichaam deed het zelf en met een enorme kracht, die ik dus helemaal niet had gehad die eerste keer. Onze tweede zoon werd bij de tweede perswee al geboren. Wat een verschil, ongelooflijk.
yella78 wijzigde dit bericht op 30-09-2023 11:54
0.87% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 30 september 2023 om 12:07
Gefeliciteerd!!
Ik heb geen gewone weeën gehad, alleen maar persweeën (maar zat pas op zes cm toen ze zich aandienden), dus toen ik na vier uur (om de minuut) eindelijk mocht meepersen, was dat alleen maar fijn hier, eigenlijk, want het was alsof vier uur lang een enorme drol moest proberen binnen te houden, dus als je éindelijk los mag
In drie keer was hij er dan ook
Ik heb geen gewone weeën gehad, alleen maar persweeën (maar zat pas op zes cm toen ze zich aandienden), dus toen ik na vier uur (om de minuut) eindelijk mocht meepersen, was dat alleen maar fijn hier, eigenlijk, want het was alsof vier uur lang een enorme drol moest proberen binnen te houden, dus als je éindelijk los mag
In drie keer was hij er dan ook
zaterdag 30 september 2023 om 16:18
Ha, bij mijn eerste bevalling ervaarde ik het persen ook als heel gecontroleerd en pijnloos, een hele gave en krachtige ervaring. Bij mijn tweede bevalling daarentegen lag de baby niet goed, drukte weet ik veel waar op, en voelde het alsof al mijn ingewanden mee naar buiten getrokken werden. Ik kon alleen maar denken dat de baby er NU uit moest, kan mij niet herinneren überhaupt persweeen gehad te hebben maar heb gewoon als een malle geperst (de baby was er ook binnen tien minutenPhiló schreef: ↑29-09-2023 21:34Gefeliciteerd!!
Ik vond persen vreselijk pijnlijk. Voelde me ook goed bedonderd want het ziet er dus juist vaak rustiger uit dan het voelt. Echt, totaal onverwacht terwijl ik meer dan 100 bevallingen had begeleid voordat ik het zelf deed. Maar goed, nep-rust dus. Dat zag ik ook terug in filmpjes van mijn eigen bevalling. En ik dacht ook dat ik alles bij elkaar gilde.
). Maar mijn man vond dus dat ik bij de tweede bevalling veel relaxter was dan de eerste… :-S.
zaterdag 30 september 2023 om 16:54
Gek he, hoe verschillend dat kan zijn. Bij mijn eerste voelde ik de persdrang dus maar heel licht, alleen maar als een beetje aandrang om te poepen. En bij de tweede dacht mijn lijf echt van 'maar dat gaan we deze keer eens héél anders doen, volle kracht vooruit!' Daar had ik totaal geen controle over kunnen hebben, wegzuchten of zo was niet te doen, het ging volledig buiten mijn wil om. En zo werd mijn zoon dus gelanceerd bij de tweede perswee. Mijn moeder heeft ook bij een van haar twee bevallingen geen persweeën gehad en bij de andere wel. Weet jij (KamilleT) hoe dat bij jouw moeder was?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 30 september 2023 om 21:11
Heel herkenbaar. Bij de 1e zat ik echt lekker in mijn weeënbubbel tot die enorme persdrang kwam. Ik schrok zo, dat ik heb geroepen dat ik dit echt niet kon. 18 min later was ze er haha. Maar bij de 2e en 3e bevalling werd het serieus het enige waar ik tegenop zag en kon ik nooit echt een houding vinden, al duurden die persmomenten al helemaal amper 10 min. Het enige wat ik dan kon denken was "dat kind moet er NU uit".
Ik had ook echt van die pufoefeningen meegekregen van zwangerschapsyoga voor tijdens het persen. Nou echt hoor, als ik ergens niet aan denk op die momenten zijn het die oefeningen. Eruit met die hap.
En achteraf ben ik altijd megatrots. Dus nog gefeliciteerd met je kindje powervrouw
Ik had ook echt van die pufoefeningen meegekregen van zwangerschapsyoga voor tijdens het persen. Nou echt hoor, als ik ergens niet aan denk op die momenten zijn het die oefeningen. Eruit met die hap.
En achteraf ben ik altijd megatrots. Dus nog gefeliciteerd met je kindje powervrouw
zondag 1 oktober 2023 om 08:11
Mijn eerste bevalling duurde meer dan 70 uur en eindigde in een keizersnede omdat bleek dat mijn baby op haar knieën lag.
Mijn tweede bevalling was vaginaal en toen de gynaecoloog zei dat ik moest gaan perzen omdat ik persweeën had heb ik dat braaf gedaan maar persdrang heb ik nooit gehad. Mijn zoon was meer dan 10 pond en door de zware bevalling een dubbele longontsteking en een gebroken sleutelbeen. Het arme joch lag bijna helemaal klem in de couveuse.
Mijn tweede bevalling was vaginaal en toen de gynaecoloog zei dat ik moest gaan perzen omdat ik persweeën had heb ik dat braaf gedaan maar persdrang heb ik nooit gehad. Mijn zoon was meer dan 10 pond en door de zware bevalling een dubbele longontsteking en een gebroken sleutelbeen. Het arme joch lag bijna helemaal klem in de couveuse.
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
zondag 1 oktober 2023 om 11:58
Ik heb het persen niet als heel erg ervaren, ik vond de ontsluitingsfase moeilijker en pijnlijker. Het kostte wel veel kracht, ik was me niet meer bewust van de wereld om me heen. Ik heb even geschreeuwd toen het hoofdje stond en het scheurde maar verder niet. Vond de pijn draaglijk, heb in totaal 20 min geperst. Zou het zo weer doen
zondag 1 oktober 2023 om 12:03
Mijn moeder weet dat niet meer. Ik weet wel dat ik zelf met een tang ben gehaald en het een langdurige bevalling was. Bij mijn zusje werd ze ingeleid maar volgens mij ging dat verder wel vlot.Yella78 schreef: ↑30-09-2023 16:54Gek he, hoe verschillend dat kan zijn. Bij mijn eerste voelde ik de persdrang dus maar heel licht, alleen maar als een beetje aandrang om te poepen. En bij de tweede dacht mijn lijf echt van 'maar dat gaan we deze keer eens héél anders doen, volle kracht vooruit!' Daar had ik totaal geen controle over kunnen hebben, wegzuchten of zo was niet te doen, het ging volledig buiten mijn wil om. En zo werd mijn zoon dus gelanceerd bij de tweede perswee. Mijn moeder heeft ook bij een van haar twee bevallingen geen persweeën gehad en bij de andere wel. Weet jij (KamilleT) hoe dat bij jouw moeder was?
vrijdag 6 oktober 2023 om 19:46
Ik heb geen/amper persdrang gehad en vond het persen extreem pijnlijk. En dan MOET je dus bij elke wee weer keihard gaan persen, terwijl dat enorm pijnlijk is. Heel tegennatuurlijk vond ik het.
Ik doe liever de uren weeënstorm zonder pijnstilling opnieuw.
Nu weer zwanger en ik hoop dit keer op een duidelijke persdrang waarbij 'mijn lichaam het overneemt'.
Ik doe liever de uren weeënstorm zonder pijnstilling opnieuw.
Nu weer zwanger en ik hoop dit keer op een duidelijke persdrang waarbij 'mijn lichaam het overneemt'.
zaterdag 7 oktober 2023 om 00:07
Zoals het hier beschreven wordt, herken ik daar ook niets van. Wel van die forummer die beschrijft te persen met het idee dat haar ogen uit de kassen springen, dat dan weer wel. En het rare gevoel van dringend te moeten poepen (waarvan ik aannam dat dat de persdrang was).
zaterdag 7 oktober 2023 om 07:22
Dit had ik beide keren enorm, echt de aandrang om te poepen, voelde het hoofdje ook echt staan met het persen. Alleen bij de oudste kwam het steeds net niet ver genoeg, toen vielen op een gegeven moment die weeen weg en waren wee opwekkers en een knip nodig en toen was hij er zo.lemoos2 schreef: ↑07-10-2023 00:07Zoals het hier beschreven wordt, herken ik daar ook niets van. Wel van die forummer die beschrijft te persen met het idee dat haar ogen uit de kassen springen, dat dan weer wel. En het rare gevoel van dringend te moeten poepen (waarvan ik aannam dat dat de persdrang was).
Bij de tweede was de weg al gebaand dus was het 3 keer persen vanaf het drukgevoel en was hij er.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
