Zwanger
alle pijlers
Slechte Echo
donderdag 1 maart 2012 om 15:52
Vandaag had onze grote dag moeten zijn, zwanger van ons eerste kindje en de eerste echo bij 10 weken. Die echo hebben we ook gehad, nu blijkt dat er een vruchtje zit van 6 weken (5 mm) en dat die alleen via vaginale echo te zien was, ook geen hartslag. Ik heb geen enkel signaal van mn lichaam gekregen dat het mis zou zijn. Ik voel me ondanks de echo en bericht van gyn dat er waarschijnlijk geen groei en leven is sinds week 6, ontzettend zwanger. Ik moet nu een week wachten voor nieuwe echo. Hebben meer mensen dit (vast wel) meegemaakt en hoe zijn jullie er mee om gegaan.
donderdag 1 maart 2012 om 15:57
donderdag 1 maart 2012 om 15:59
@Jorina die ga ik ook zeker afwachten. Ik ga uit van het slechte volgende week dan kan het meevallen. Ik heb 18 dec. mn eerste dag van laatste menstruatie gehad en hebben eind jan digitaal getest en waren toen 2-3 weken, echt verrekenen zit er denk ik niet in
Maar als ik vragen mag hoe lang is het bij jou geleden en hoe ben er ermee omgegaan?
Maar als ik vragen mag hoe lang is het bij jou geleden en hoe ben er ermee omgegaan?
donderdag 1 maart 2012 om 16:01
Allereerst van mij ook een dikke knuffel.
En ja,helaas heb ik het ook meegemaakt. Met zes weken nog een prima echo (eindelijk zwanger na jaren van MMM) en bij 9 weken: geen hartactie meer. Mijn wereld stortte in.
Ik voelde me ook echt op en top zwanger.
Helaas voor jou heb ik geen goed verhaal. Ik heb een week moeten wachten totdat het uit zichzelf "los" kwam en anders zou ik gecuretteerd worden. Een dag voor de afgesproken curettage kwam het als nog. Een dag later toch gecuretteerd.
Daarna is het twee keer tot een zwangerschap gekomen. Helaas zijn deze ook niet positief geëindigd: eentje in een EUG (bbz) en de andere ook in een miskraam. Helaas. Het is het grootste verdriet uit mijn leven.
Ik wou dat ik je een beter bericht kon geven meissie, maar helaas. Ik wens je veel sterkte!!
En ja,helaas heb ik het ook meegemaakt. Met zes weken nog een prima echo (eindelijk zwanger na jaren van MMM) en bij 9 weken: geen hartactie meer. Mijn wereld stortte in.
Ik voelde me ook echt op en top zwanger.
Helaas voor jou heb ik geen goed verhaal. Ik heb een week moeten wachten totdat het uit zichzelf "los" kwam en anders zou ik gecuretteerd worden. Een dag voor de afgesproken curettage kwam het als nog. Een dag later toch gecuretteerd.
Daarna is het twee keer tot een zwangerschap gekomen. Helaas zijn deze ook niet positief geëindigd: eentje in een EUG (bbz) en de andere ook in een miskraam. Helaas. Het is het grootste verdriet uit mijn leven.
Ik wou dat ik je een beter bericht kon geven meissie, maar helaas. Ik wens je veel sterkte!!
donderdag 1 maart 2012 om 16:02
Wel meegemaakt. Erg naar. Hoe moeilijk het ook is je moet echt die week afwachten. Je voelt je alsof je lichaam je in de steekt laat en voor de gek houd
Het kan echt zijn dat de vrucht nog gaat groeien en je dus korter in verwachting bent dan je denkt. Het kan ook mis zijn.
Bij mij was de vruchtzak leeg, ook een rare gewaarwording was dat toen. Na een week wachten geen groei of zichtbaar vruchtje. Er kwam ook geen bloeding. Het werd een curretage.
Daarna gewoon weer in verwachting geraakt en 2 gezonde kinderen gekregen. Ik denk aan je en duim voor je.
Het kan echt zijn dat de vrucht nog gaat groeien en je dus korter in verwachting bent dan je denkt. Het kan ook mis zijn.
Bij mij was de vruchtzak leeg, ook een rare gewaarwording was dat toen. Na een week wachten geen groei of zichtbaar vruchtje. Er kwam ook geen bloeding. Het werd een curretage.
Daarna gewoon weer in verwachting geraakt en 2 gezonde kinderen gekregen. Ik denk aan je en duim voor je.
donderdag 1 maart 2012 om 16:04
donderdag 1 maart 2012 om 16:08
@allen ik zit gewoon met tranen die over mijn wangen rollen jullie reacties te lezen, dank jullie wel voor de steun! Ik kan alleen maar afwachten en realistisch zijn. Mijn gevoel zegt dat het foute boel is en dat ik wil dat mn lichaam het dan ook maar zo snel mogelijk gaat afstoten. Ik kan het alleen niet dwingen!
donderdag 1 maart 2012 om 16:12
Ik heb hetzelfde meegemaakt, zou de eerst echo pas met 11 weken krijgen en voelde me hartstikke zwanger.
Alleen kreeg ik wel wat bloedverlies een paar dagen voor de echo, dus ik mocht wat eerder komen en daar waren 2 vruchtzakjes te zien zonder hartactie.
Ik vond het een heel raar idee dat het al 4 weken mis was, terwijl ik niks door had.
Een paar dagen later verloor ik alles, dat vond ik wel even heftig hoor.
Heb me ook lekker een week ziek gemeld en mezelf op de bank genesteld.
Bij de controle-echo was mijn baarmoeder gelukkig helemaal schoon.
Die maand hebben we even over geslagen en de maand erna was ik weer zwanger, ook al was mijn cyclus erg van slag, hij is nu 16 maanden en ik ben nu weer 19 weken zwanger.
Mijn zoontje is precies een jaar na mijn miskraam geboren en dat was voor mij een mooie gedachte om het mee af te sluiten zeg maar.
Voor nu, wees gewoon verdrietig en probeer er mee om te gaan, het is gewoon heel heftig en een grote teleurstelling.
maar het slijt en het komt helemaal goed, maar dat wil je nu gewoon niet horen denk ik.
Hele dikke knuffel!
Alleen kreeg ik wel wat bloedverlies een paar dagen voor de echo, dus ik mocht wat eerder komen en daar waren 2 vruchtzakjes te zien zonder hartactie.
Ik vond het een heel raar idee dat het al 4 weken mis was, terwijl ik niks door had.
Een paar dagen later verloor ik alles, dat vond ik wel even heftig hoor.
Heb me ook lekker een week ziek gemeld en mezelf op de bank genesteld.
Bij de controle-echo was mijn baarmoeder gelukkig helemaal schoon.
Die maand hebben we even over geslagen en de maand erna was ik weer zwanger, ook al was mijn cyclus erg van slag, hij is nu 16 maanden en ik ben nu weer 19 weken zwanger.
Mijn zoontje is precies een jaar na mijn miskraam geboren en dat was voor mij een mooie gedachte om het mee af te sluiten zeg maar.
Voor nu, wees gewoon verdrietig en probeer er mee om te gaan, het is gewoon heel heftig en een grote teleurstelling.
maar het slijt en het komt helemaal goed, maar dat wil je nu gewoon niet horen denk ik.
Hele dikke knuffel!
donderdag 1 maart 2012 om 16:12
Wat rot voor je!
Hier drie jaar geleden exact hetzelfde meegemaakt! Mijn vriend zei voordat we naar binnen liepen nog heel enthousiast 'we krijgen een baby'. Dat mocht hij van mij pas zeggen na de echo.
Toen bleek dus inderdaad dat het was gestopt met groeien (bij 8 weken). Ik voelde me een beetje verdoofd maar op een of andere manier kon ik het ook wel redelijk snel accepteren en er redelijk nuchter onder blijven (ben normaal extreem emotioneel met van alles en nog wat). 'Gelukkig' hoefde ik niet een hele week te wachten. Ik mocht wachten tot het vanzelf zou loskomen of meteen een afspraak voor een curettage en heb gekozen voor dat laatste. De ingreep viel me overigens erg mee. Het gekke is inderdaad dat je je gewoon wel nog erg zwanger voelt en dat is tegenstrijdig.
Later nog 7 mk gehad die allemaal vanzelf zijn afgestoten maar dat is echt extreem! En inmiddels alweer 32 weken zwanger!
Enige dat ik verder kan zeggen is dat als het inderdaad mis is, dat de natuur daar een reden voor heeft gehad. Er was dan in 99% van de gevallen iets niet goed in de aanleg van het vruchtje. Ik weet alleen ook dat het het verlies niet minder erg maakt.
Heel veel sterkte!!
Hier drie jaar geleden exact hetzelfde meegemaakt! Mijn vriend zei voordat we naar binnen liepen nog heel enthousiast 'we krijgen een baby'. Dat mocht hij van mij pas zeggen na de echo.
Toen bleek dus inderdaad dat het was gestopt met groeien (bij 8 weken). Ik voelde me een beetje verdoofd maar op een of andere manier kon ik het ook wel redelijk snel accepteren en er redelijk nuchter onder blijven (ben normaal extreem emotioneel met van alles en nog wat). 'Gelukkig' hoefde ik niet een hele week te wachten. Ik mocht wachten tot het vanzelf zou loskomen of meteen een afspraak voor een curettage en heb gekozen voor dat laatste. De ingreep viel me overigens erg mee. Het gekke is inderdaad dat je je gewoon wel nog erg zwanger voelt en dat is tegenstrijdig.
Later nog 7 mk gehad die allemaal vanzelf zijn afgestoten maar dat is echt extreem! En inmiddels alweer 32 weken zwanger!
Enige dat ik verder kan zeggen is dat als het inderdaad mis is, dat de natuur daar een reden voor heeft gehad. Er was dan in 99% van de gevallen iets niet goed in de aanleg van het vruchtje. Ik weet alleen ook dat het het verlies niet minder erg maakt.
Heel veel sterkte!!
donderdag 1 maart 2012 om 16:16
Een hele grote knuffel want dit klinkt helaas niet goed. Wij hebben op 6 weken een echo gehad met kloppend hartje en op 12 weken was het toch mis. Een paar dagen later zou ik een curettage krijgen maar uiteindelijk kwam het de dag ervoor vanzelf. Ik heb een week gehuild en daarna voelde ik mij een stuk beter.
Bedenk goed wat je zelf wilt als het volgende week niet goed blijkt te zijn: wachten of een curettage.
Bedenk goed wat je zelf wilt als het volgende week niet goed blijkt te zijn: wachten of een curettage.
donderdag 1 maart 2012 om 16:22
Uit zeer recente ervaring (2 week geleden) weet ik hoe vreselijk je je voelt. Die onzekerheid is zo erg na de blijdschap van de eerste periode. Toch achteraf moet ik zeggen dat dat anderhalve week is geweest waarin ik ook al een beetje heb kunnen wennen aan het idee dat het niet goed ging lopen.
2 onduidelijke/onzekere echos verder ook met groeiachterstand en geen hartje is na een ruime week licht bloedverlies de miskraam op gang gekomen. Uiteindelijk vd week toch gecuretteerd. En nu dus druk aan het beseffen dat het echt einde verhaal is voor nu.
Sorrie geen positief verhaal, ik hoop heel hard dat het voor jou anders is, probeer wat afleiding te zoeken deze week om de tijd door te komen. Heel veel sterkte en succes!
2 onduidelijke/onzekere echos verder ook met groeiachterstand en geen hartje is na een ruime week licht bloedverlies de miskraam op gang gekomen. Uiteindelijk vd week toch gecuretteerd. En nu dus druk aan het beseffen dat het echt einde verhaal is voor nu.
Sorrie geen positief verhaal, ik hoop heel hard dat het voor jou anders is, probeer wat afleiding te zoeken deze week om de tijd door te komen. Heel veel sterkte en succes!
donderdag 1 maart 2012 om 16:22
Hier een zelfde soort verhaal als jou Nena:
Met 10 weken echo: vruchtje was niet groter dan 6 weken.
Dag erna echo gehad bij gyn, die bevestigde dat het een miskraam was.
Een week later ben ik gecuretteerd.6 weken later had ik weer een positieve test in handen, dus meteen weer zwanger!
Hopelijk voor jou ook zo´n goede afloop!
veel sterkte.
Met 10 weken echo: vruchtje was niet groter dan 6 weken.
Dag erna echo gehad bij gyn, die bevestigde dat het een miskraam was.
Een week later ben ik gecuretteerd.6 weken later had ik weer een positieve test in handen, dus meteen weer zwanger!
Hopelijk voor jou ook zo´n goede afloop!
veel sterkte.
donderdag 1 maart 2012 om 16:24
quote:nena78 schreef op 01 maart 2012 @ 15:59:
@Jorina die ga ik ook zeker afwachten. Ik ga uit van het slechte volgende week dan kan het meevallen. Ik heb 18 dec. mn eerste dag van laatste menstruatie gehad en hebben eind jan digitaal getest en waren toen 2-3 weken, echt verrekenen zit er denk ik niet in
Maar als ik vragen mag hoe lang is het bij jou geleden en hoe ben er ermee omgegaan?
Een jaar ongeveer.
Ik ben echt wel heel verdrietig geweest, een baby was erg welkom, en ondanks dat het nog niks meer is dan een rijstkorrel, heb je in je hoofd al het beeld van een baby.
Natuurlijke gang van zaken afgewacht, maar ik verloor toen het eenmaal op gang kwam vrij veel bloed, dus alsnog een curretage laten doen.
Gelukkig daarna vrij snel weer zwanger, maar het heeft me wel een knauw gegeven, ondanks dat ik een vrij nuchter persoon ben.
Hoop voor jullie dat er toch nog een klein wonder gebeurt
@Jorina die ga ik ook zeker afwachten. Ik ga uit van het slechte volgende week dan kan het meevallen. Ik heb 18 dec. mn eerste dag van laatste menstruatie gehad en hebben eind jan digitaal getest en waren toen 2-3 weken, echt verrekenen zit er denk ik niet in
Maar als ik vragen mag hoe lang is het bij jou geleden en hoe ben er ermee omgegaan?
Een jaar ongeveer.
Ik ben echt wel heel verdrietig geweest, een baby was erg welkom, en ondanks dat het nog niks meer is dan een rijstkorrel, heb je in je hoofd al het beeld van een baby.
Natuurlijke gang van zaken afgewacht, maar ik verloor toen het eenmaal op gang kwam vrij veel bloed, dus alsnog een curretage laten doen.
Gelukkig daarna vrij snel weer zwanger, maar het heeft me wel een knauw gegeven, ondanks dat ik een vrij nuchter persoon ben.
Hoop voor jullie dat er toch nog een klein wonder gebeurt
donderdag 1 maart 2012 om 16:33
