Spugen in de supermarkt

03-02-2014 10:18 48 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,



Ik ben nu 6,5 week zwanger en ik had tot zondag bijna geen kwaaltjes, ik hoopte dat het zo zou blijven maar helaas. :(

Ik liep gister in de supermarkt met mijn vriend en ineens uit het niets werd ik onwijs misselijk !

We waren het eerste pad nog niet uit en ik kreeg het heel warm, ik m'n jas uit gegooid, vest uit maar het hielp niet, ik moest spugen midden in de supermarkt

Vriendlief nog de boodschappentas eronder houden

Schaamde me helemaal dood, ik heb het zelf wel allemaal opgeruimd en weggegooid ondanks het aardige supermarkt meisje wat wilde helpen, er na voelde ik me ook weer kiplekker

(We doen er elke week boodschappen dat is nog het ergste)



Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Gênante dingen in je zwangerschap?

Spugen op een moment dat je denkt nee niet nu !

Ik ben benieuwd naar de verhalen
Oh, ik herinner me ook nog een vreselijk voorval toen ik in het ziekenhuis opgenomen was (eerste zwangerschap). Toen had ik dus 9 maanden niet hoeven spugen, en in de laatste week ineens wel. Toen had ik mijn blaas ook niet helemaal onder controle, waardoor het dus een slagveld was in die wc. Ik huilend tegen die verpleegkundige dat het een ongelukje was en dat ik het zelf zou opruimen als ik een emmertje sop en mop zou krijgen. Dat was natuurlijk helemaal niet nodig, ze was ook niet boos ofzo, maar ik vond het wel heel genant. Sta je daar ook nog in je pyjama, nee heel vervelend vond ik dat.
Alle reacties Link kopieren
Ach wat sneu voor je! Maar zoals je leest gelukkig ook erg herkenbaar. Ik ben tijdens mijn zwangerschap goed misselijk geweest, maar overgeven deed ik altijd thuis. Wel een lange periode met plastic tasjes in mijn tas rondgelopen....voor het geval dat.



Sterkte! Het gaat gelukkig weer over.
Alle reacties Link kopieren
quote:lunalovegood schreef op 03 februari 2014 @ 10:56:

Oh labello, ik ben zo blij met je post.. ik merk dat ik ook urine verlies bij het overgeven. Overgeven is gênant maar dit.. oh wat erg!! nu 11 weken zwanger en misselijk vanaf week 5. ik probeer nu eerst nog een prop WC papier of een maandverband in mijn slipje te proppen alvorens over te geven.. kan wel janken Oh, ik weet nog in mijn tweede zwangerschap dat ik een keer heel verkouden was en elke keer dat ik nieste in mijn broek plaste. En niet een beetje, maar echt dat ik me moest omkleden. Vreselijk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Il had zelf altijd van die frisse snoepjes in mijn tas. Als ik dan misselijk werd nam ik een snoepje. Meestal zakte de misselijkheid dan weer.
Alle reacties Link kopieren
Hey TO,



Ben zelf 16 weken en dacht dat ik het overgeven wel had gehad, tot ik ineens 2 weken geleden ook midden in de AH over moest geven en vervolgens flauw viel.



En op de vluchtstrook moeten stoppen om over te geven is ook niet prettig haha.



SUccess!!
Ik heb zelf nooit gespuugd tijdens mijn zwangerschappen, wel misselijk, maar tot spugen kwam het nooit. Mijn oudste dochter heeft wel een keer in de supermarkt gespuugd. Zonder waarschuwing, in een keer hop.

Vond ik ook erg.
Hier ook eentje. Ik moest elke dag met de bus naar mijn werk en daar ging het gemiddeld één keer per week mis. Deze had ik altijd in mijn tas, dat hielp tegen de geur: ideale zakjes



Verder waarschuwde ik altijd de mensen die naast mij zaten: "Pardon, misschien wil je ergens anders zitten." Eén keer was de vrouw naast mij ook zwanger en misselijk. Zaten we daar allebei met een groene neus op dat bankje. Haha.

En een man werkte in het ziekenhuis en die maakte het niet uit (die was het gewend). De rest zocht een ander plekje op.



Als ik op mijn werk kwam, was er nog niemand. Dat kwam goed uit, want meestal wist ik het overgeven uit te stellen tot ik daadwerkelijk achter mijn bureau zat. Plastic zakje erbij en daarna even mijn tanden poetsen. Het werd bijna een vaste gewoonte.



Ik slikte op een gegeven moment ook wel medicijnen (via de dokter) want anders had ik helemaal niet kunnen werken. Ik geneerde me er ook niet meer voor. Het was niet alsof ik een kater had, maar een rottig grapje van de natuur. Gelukkig was het bij mij bij beide zwangerschappen na twee maanden achter de rug.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nog nooit zwanger geweest maar ik heb soms migraine. De eerste keer dat ik een aanval had wist ik nog niet wat het was, en was ik te laat van mijn werk weggegaan waardoor ik midden in de gillende migraine-aanval in de trein zat. Man oh man ik kan dan niets meer, ik kan niet tegen geluiden, niet tegen licht en al helemaal niet tegen geur! Dus ik zat ineengedoken in die trein me te verbijten totdat ik er zou zijn, is ein-de-lijk het station daar, stap ik uit kennelijk net tegenover de kiosk. De deuren gingen open, ik strompelde naar buiten (handen voor mn gezicht tegen het felle licht) en een walm van sauzijcenbroodjes kwam me tegemoet en voila: kotsen niet normaal. Kon niet eens meer een vuilnisbak halen. Ik voelde me ZO beroerd, en dat iedereen me vies aankeek alsof ik een junk was en niemand even iets zei als 'gaat het' hielp ook niets.

Bovendien wist ik niet wat migraine was en dacht ik dat ik een spontane hersentumor had en waarschijnlijk morgen dood zou zijn, dus man oh man wat een kutdag was dat.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Oooh herkenbaar! De eerste 20 weken van mijn zwangerschap kon ik 's ochtends de koelkast niet eens opentrekken, de geur van eten deed me al rennen naar het toilet.

Mijn man heeft in die tijd de boodschappen gedaan.

De eerste keer heb ik mijn karretje + tas (met portemonne) laten staan, ben naar buiten gerend en in een prullenbak gekotst. Zo genantj, dat wilde ik niet meer meemaken.



Met de auto moeten stoppen check, al rijdend kotsen check, de bloempotten met buxus voor mijn voordeur weten ook nog wel dat ik zwanger was. Een emmer standaard naast mijn bed voor als ik niet op tijd beneden was (geen wc boven).



Zelfs een keer moeten kotsen terwijl ik aan het douchen was. Dat was het allergoorst maar kon geen kant op.



Emasafene hielp bij mij een week of 2. Daarna leek k wel immuun te worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zo blij dat ik nu 2 kinderen heb en niet meer zwanger hoef te worden. Ik heb tijdens de eerste zwangerschap veel gespuugd. Maar zwangerschap nummer 2 spande de kroon. Ongeveer elk half uur was het raak. Als ik de deur uit moest ging ik eerst even voorspugen. Een klein voordeel van de ellende van toen is dat ik nu nog steeds op commando kan spugen.



Ook had ik af en toe last van spontane buikloop. Heel erge kramp en dan moest ik echt meteen naar de wc. Ik heb een keer 4 man personeel van de ah achter mij aan gehad toen ik via de ingang weer naarbuiten vluchten richting de auto. Ik ben heel snel weggereden. Waarschijnlijk dachten ze dat ik een winkeldief was ofzo . Ik ben heel lang daar niet geweest.



In de ah naar de wc was ook geen optie omdat de buikkrampen tegelijk kwamen met het overgeven en dan red je het niet zonder emmer.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet zwanger, maar als ik 's morgens vroeg de trein in stap wil ik het liefst meteen weer uitstappen. Er hangt dan echt een misselijkmakende geur, slaapgeur, zweet, ongewassen lijven.



Twee keer heb ik moeten overgeven door de stank, gelukkig kon ik het kwijt in een vuilnisbakje. Daarna heb ik de conducteur gewaarschuwd en sinds die keren blijf ik hopen dat het me nooit meer overkomt.
Small changes, big differences.
Alle reacties Link kopieren
Zat met migraine in het vliegtuig, iemand voor me besloot van die Hamka's chips te gaan eten...die lucht! Ik vloog Door het gangpad en kon gelukkig meteen de plee in,

Anders had het op de grond gelegen. Wat een helse vlucht was dat...
Alle reacties Link kopieren
Ik was dan niet zwanger, maar ik heb een keer overgeven op een (outdoor) festival. Had die dag nauwelijks gegeten, het was best warm, en ik dronk mijn tweede biertje ofzo.

Die viel dus totáál niet goed. Ik kreeg het ineens benauwd, voelde me misselijk. Ik ging even zitten in het gras, de misselijkheid trok weg, en ik dacht dat het wel ging.

Boy was I wrong! 200 meter verderop moest ik eraan geloven, recht voor de ogen van de vrienden van mijn toenmalige vriend, die ik een paar uur vantevoren voor het eerst had ontmoet.

Ik schaamde me kapot!



Binnen (letterlijk!) twee seconden zat er een hele wildvreemde jongen naast me, die vroeg of het wel ging, die duwde me meteen druivensuiker in mijn handen.

Hij dacht dat ik slecht ging op drugs. (Ik hoef denk ik niet te vermelden dat de desbetreffende jongen zelf met ogen als schotels rond liep )
Alle reacties Link kopieren
Pfff... Acht zwangerschappen en ik ben erg wagenziek... Heb heel wat bussen ondergespuugd toen ik nog jonger was...



Ik weet nog een keer dat ik een jaar of 14 was en we waren naar de binnenkermis geweest in de kerstvakantie en daar vaak in de breakdance geweest en vervolgens met de bus naar huis , we hadden nog geen drie haltes gehad toen ik voelde dat ik moest overgeven... Ik riep nog, deur open en aan de kant! en zodra de bus stopte, de deuren opengingen kwam alles eruit. Echt projectielspugel, recht tegen het bushokje aan... Gatver! Je kon het echt nog een paar weken zien zitten...



Tijdens mijn zwangerschappen alleen een keer over de schoenen van iemand gespuugd na een autoritje maar verder wat spuug betreft niet gênants, wel paar keer flauwgevallen in de supermarkt waarvan een keer zo lekker langs de kassa naar beneden gegleden. Ook een keer mijn arm uit de kom gedraaid toen ik iets achter mij weg wilde pakken waar ik, bleek dus, net niet bij kon.



Wat ik wel gênant vond was dat ik was bevallen van de derde en daarna met gillende sirenes naar het ziekenhuis ivm bloedverlies, na alle behandelingen mocht ik dan eindelijk naar mijn kamer maar ik zat nog onder het bloed, van top tot teen, geen kleding aan en werd zo met bed en al in de kamer gedropt, hier heb je de bel, daar ligt je kind, slaap lekker! Jeetje wat voelde ik mij k en naakt zeg...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Jong, wild en onbezonnen op Terschelling op vakantie. Niets gegeten, safari jus, hele dag in de zon en daarna de supermarkt in... Flauwvallen en op weg naar huis op de fiets denken: wat ruik ik toch... in mijn (witte) broek gepoept...



Jaren later net zwanger en boodschappen doen in een supermarkt. Achter me in de rij kwam een viezige man staan met een kratje pils. Zijn kleren stonken muf, naar zweet en naar bier... Ik heb mn karretje laten staan en ben hard naar buiten gerend. Net op tijd om in de goot over mijn nek te gaan. Maar ik durfde niet meer terug naar binnen.
Het is beter een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken ~ In loving memory of AnnA.
Alle reacties Link kopieren
quote:studentjeuitdenhaag schreef op 03 februari 2014 @ 12:14:

nou TO dan staat je nog wat te wachten haha.. nee hoor.. bij de meeste is het volgens mij met 12 weken over..



hier nu 30 weken zwanger en gelukkig hoef ik sinds oud en nieuw niet meer edagelijks, maar +- 2x per week over te geven.. Gênant? Ach.. onderweg naar m'n auto tegen een boom staan overgeven in de straat.. niet de supermarkt in kunnen vanwege de geur.. uit de turksebakker wegrennen vanwege de geur.. Bij je schoonfamilie in de auto zitten met een emmertje :-).. lekker in antwerpen lunchen en na je laatste hap naar de wc rennen, het licht niet kunnen vinden en dan maar op de gok in de pot overgeven met een heel restaurant wat alles hoort.. de oven opentrekken bij versgebakken brood en niet weten hoe hard je moet rennen om nog iets te halen waar je in kan overgeven..En idd vaak een beetje urine laten lopen tijdens het boven de wc hangen. Naast plas komen er ook tranen en snot uit trouwens.. niet heel sexy. Mijn tips: je vooral niet schamen.. je kan er toch niets aan doen.. zakjes meenemen voor onderweg + kakies of smintjes of wat jou dan ook helpt.. in de auto het raam op een kiertje en bij mij hielp zelf rijden beter als meerijden + inlegkruisjes of maandverbandje in je ondergoed en extra voor het geval dat het mis ging.. Je hoort altijd eerst eten voordat je uit bed ging..tja.. bij mij verergerde dat alleen maar, maar wie weet helpt het..oja.. en ik heb het met 8 weken al tegen m'n manager verteld want op het moment dat jij het verteld hebt, mogen ze niet meer 'zeuren' als je hierdoor te laat op je werk komt ofzo.. Was voor mij gewoon vaak niet haalbaar vanwege incidentjes die eerst weer opgeknapt moesten worden.



Oh wat ik ook vaak had.. als ik dan niet direct hoefde te kotsen als ik wakker werd, maar bijvoorbeeld voor m'n plasje op de wc zat.. dat ik dan gewoon moest kotsen.. tja.. wat doe je dan? een emmertje erbij hebben staan zodat je lekker kan blijven zitten en overgeven tegelijk



Verder ben ik vooral in het begin vaak flauwgevallen.. ook op rare plekken op werk die ik hier vanwege herkenbaarheid niet kan vertellen en thuis onder de douche.. tja.. wat doe je eraan.. Oja.. ik had een krukje in de badkamer staan.. handig voor bij het kotsen want dan kon ik er op zitten tijdens het boven de wc hangen.. en manlief schoof hem snel de douche in als hij mij een beetje weg zag trekken.. en voor het kotsen nog een tip.. waterproof mascara of gewoon niet en een stiekje in je haar



Hoop dat je er gauw vanaf bent en anders in je gedachte houden dat je er een lief klein schattig baby'tje voor terug krijgt.. Wat mij trouwens een flinke opsteker (zeker 2 dagen niet overgegeven toen!!) gaf.. een pretecho met 16 weken :-)Bedankt voor alle tips lief van je !
Alle reacties Link kopieren
Wat een verhalen allemaal zeg valt het met mij nog mee :D
Alle reacties Link kopieren
quote:Spijk-er schreef op 03 februari 2014 @ 13:11:

Ik ben nog nooit zwanger geweest maar ik heb soms migraine. De eerste keer dat ik een aanval had wist ik nog niet wat het was, en was ik te laat van mijn werk weggegaan waardoor ik midden in de gillende migraine-aanval in de trein zat. Man oh man ik kan dan niets meer, ik kan niet tegen geluiden, niet tegen licht en al helemaal niet tegen geur! Dus ik zat ineengedoken in die trein me te verbijten totdat ik er zou zijn, is ein-de-lijk het station daar, stap ik uit kennelijk net tegenover de kiosk. De deuren gingen open, ik strompelde naar buiten (handen voor mn gezicht tegen het felle licht) en een walm van sauzijcenbroodjes kwam me tegemoet en voila: kotsen niet normaal. Kon niet eens meer een vuilnisbak halen. Ik voelde me ZO beroerd, en dat iedereen me vies aankeek alsof ik een junk was en niemand even iets zei als 'gaat het' hielp ook niets.

Bovendien wist ik niet wat migraine was en dacht ik dat ik een spontane hersentumor had en waarschijnlijk morgen dood zou zijn, dus man oh man wat een kutdag was dat.Oei dat klink inderdaad niet fijn :(
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog niet gespuugd voor de klas, maar wel lucht gekokhalsd.

Ik weet heel goed hoe ik mijn misselijkheid het snelst kan dempen, dus dat scheelt, maar het komt met zo'n zwangerschap wel ontzettend snel en hard opzetten.



Gisteren 2 flinke bloedneuzen op het werk, gelukkig in de pauze en tijdens een overleg. Hoop ook dat dat niet voor de klas gaat gebeuren.
Tijdens de glucose test in het ziekenhuis. Vlak voor de laatste bledafname hield ik het echt niet meer. Gelukkig was er een wc. Helaas... moest de test daardoor wel opnieuw. Aaarrrgghhhhh!!!!!!!!!!!! En heel sneu er zat een andere zwangere dame te vechten tegen haar misselijkheid (vrij veel vrouwen worden beroerd van dat mierzoete drankje op een nuchtere maag), toen ze mij hoorde overgeven werd ze nog witter dan wit.



En een keer heel beroerd geweest onderweg van het laboratorium naar huis. Ik had de bloedonderzoek resultaten opgehaald en viel bijna flauw. Uiteindelijk aan de arm van een gehandicapte buurvrouw naar huis gestrompeld. Voelde mij zo lullig richting dat mens. Zij loopt met een wandelstok, is een stuk ouder en moest mij naar huis brengen. Thuis bloeddruk gemeten en die lag zo'n beetje onder mijn voetzolen. (het was ook 35 graden zo ongeveer)
Ik heb dat ook wel eens meegemaakt en was ook niet zwanger.. Hahaa jij hebt tenminste nog een excuus
Alle reacties Link kopieren
Ik moet een maand of 7 zwanger zijn geweest van mijn dochter, nu 10, toen ik een acute wortelkanaalbehandeling kreeg. Na zo'n 3 kwartier in de stoel, werd ik plots kotsmisselijk en geef dat maar is aan met al die apparatuur ed in je mond. Gevolg, toen de tandarts het eindelijk door had was het te laat en kotste ik de complete praktijk onder. Tandarts vraagt nu bij elke behandeling regelmatig of ik niet misselijk ben :D
Ik werk in de supermarkt, ben nu tien weken zwanger en anderhalve week geleden heeft een collega me dus betrapt...... Was nog niet de bedoeling om het te vertellen maar het was niet te missen.

Ik stond op de zelfscan, tien over acht 's ochtends, nog heel rustig, maar toen een klant voor mijn voeten twee flessen rode wijn aan barrels liet vallen kon ik nog net de vuilnisbak halen......

Gelukkig was de winkel nog bijna leeg, hebben alleen die ene klant en mijn collega het gezien en die zouden allebei hun mond houden, maar ja mijn collega had wel meteen zoiets van "ben jij zwanger?" Bleek dat zij zelf ook zo gruwelijk misselijk werd van wijnlucht.



En toen ik vorige week met het oud papier langs de glasbak liep en ik die verschaalde wijnlucht rook was het dus meteen weer raak, stond net de bus bij de bushalte aan de andere kant van de straat! Gelukkig zat er niemand in die ik ken (voorzover ik weet), maar die mensen zullen wel gedacht hebben dat ik de vorige avond een leuk feestje had gevierd of zo.....

Één ding weet ik wel: voorlopig mag mijn man het glas en oud papier wegbrengen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven