steeds meer mensen zwanger, ik niet :-(

23-08-2021 22:59 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal,

Mijn man en ik (34) proberen al anderhalf jaar een kindje te krijgen, tot op heden nog niet zwanger. In het najaar zijn wij van plan om een traject te beginnen in het ziekenhuis (alle onderzoeken al gehad, beiden gewoon gezond). Daarover zal ik tzt denk ik nog wel een topic openen of mee gaan schrijven :-)

Maar nu het volgende. Iedereen om me heen wordt makkelijk zwanger (lijkt het), en tot nu toe voelde ik me daar oké bij. Inmiddels zijn mensen al zwanger van een tweede, en ik vind het alleen maar leuk voor ze. Alleen nu is mijn zusje zwanger van de eerste en ik ben natuurlijk erg blij voor haar, maar toen ik thuis kwam na het nieuws had ik een enorme huilbui. Ik ben niet jaloers, ik gun het haar van harte, maar er is iets wat enorm steekt en ik begrijp niet goed wat het is. Het was bij haar ook in 1 keer raak. Ze was helemaal gelukkig (logisch!!) en ik op het moment dat ik het hoorde ook, maar toch is er iets van binnen wat me opvreet, is dat herkenbaar?

Ik hoop dat dit voorbij gaat want ik wil zo graag met haar meegenieten met haar zwangerschap en van mijn eerste neefje of nichtje genieten!

Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Voor mij ook zo herkenbaar. Zit er alweer om te huilen (tranen zitten een beetje hoog, weer ongesteld). 2 jaar en 3 maanden bezig. Na een jaar eindelijk zwanger, maar met 11 weken een miskraam. 5 maanden complicaties gehad. Afgelopen mei weer zwanger maar weer een miskraam met 5 weken.

2 collega's zwanger, eentje klaagt de hele dag dat ze zo moe is, misselijk is enz. En ze weet van mijn miskramen. Maar meid, ik had het zo ontzettend graag ook zo zwaar gehad. Ik kan haar niet handelen.
Andere collega heeft me eerder dan de rest laten weten, bijna huilend omdat ze weet hoe zwaar ik het ermee heb.
Ik gun het ze heel erg, maar mezelf toch even een beetje meer.
Alle reacties Link kopieren
swimkim schreef:
24-08-2021 15:05
Voor mij ook zo herkenbaar. Zit er alweer om te huilen (tranen zitten een beetje hoog, weer ongesteld). 2 jaar en 3 maanden bezig. Na een jaar eindelijk zwanger, maar met 11 weken een miskraam. 5 maanden complicaties gehad. Afgelopen mei weer zwanger maar weer een miskraam met 5 weken.

2 collega's zwanger, eentje klaagt de hele dag dat ze zo moe is, misselijk is enz. En ze weet van mijn miskramen. Maar meid, ik had het zo ontzettend graag ook zo zwaar gehad. Ik kan haar niet handelen.
Andere collega heeft me eerder dan de rest laten weten, bijna huilend omdat ze weet hoe zwaar ik het ermee heb.
Ik gun het ze heel erg, maar mezelf toch even een beetje meer.
Oooh wat erg voor je, en zo herkenbaar, had ik ook toen mijn zus klaagde over haar maag en vermoeidheid. Ik kan me helemaal voorstellen hoe jij je moet voelen :hug: hopelijk komt het binnenkort voor ons beiden goed en hebben we over een tijd een baby in onze armen ;-D
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het wel heel moeilijk toen ik zwanger was en zo misselijk was dat ik dagen had dat ik over de grond kroop van ellende, dat ik daar niet met mijn zus over kon praten. Want ja ik was zwanger en zij niet. Toen ik dit achteraf vertelde vond ze dit heel erg en had gewild dat ik dat eerder gezegd had, want dit had ze toch wel samen willen delen.

Als je zus niets weet, kun je het er ook niet samen over hebben en kan ze ook geen rekening met je houden. Dus ja dan klaagt ze dat ze moe is of dat ze snel moet plassen, want ze weet niet dat het je hoog zit.

Hoe rot het ook is hoor, want ik weet hoe het is om anderen zwanger te zien en bij jou lukt het op dat moment niet of het is net mis gegaan of je bent nog in afwachting van de echo of het nou wel of geen miskraam wordt.
Is gewoon allemaal ruk.

Maar je gaat nog een zware acht/zeven maanden tegemoet als je het nu al zo vervelend vindt met je zus, let maar op als haar buik dadelijk groeit.
Ze zal het graag met je willen delen en zal dan niet snappen waarom je zo lauwtjes reageert. Dus soms is iets voor je houden niet de beste optie denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Naatje2000 schreef:
25-08-2021 10:38
Ik vond het wel heel moeilijk toen ik zwanger was en zo misselijk was dat ik dagen had dat ik over de grond kroop van ellende, dat ik daar niet met mijn zus over kon praten. Want ja ik was zwanger en zij niet. Toen ik dit achteraf vertelde vond ze dit heel erg en had gewild dat ik dat eerder gezegd had, want dit had ze toch wel samen willen delen.

Als je zus niets weet, kun je het er ook niet samen over hebben en kan ze ook geen rekening met je houden. Dus ja dan klaagt ze dat ze moe is of dat ze snel moet plassen, want ze weet niet dat het je hoog zit.

Hoe rot het ook is hoor, want ik weet hoe het is om anderen zwanger te zien en bij jou lukt het op dat moment niet of het is net mis gegaan of je bent nog in afwachting van de echo of het nou wel of geen miskraam wordt.
Is gewoon allemaal ruk.
Ik vind dit ook heel moeilijk. Je kan echt ziek zijn van een zwangerschap en zorgen hebben, en toen ik dat had tijdens mijn zwangerschap deelde ik het dus niet met mijn vriendin die moeite had om zwanger te worden. Ik wilde haar niet belasten met informatie en haar niet kwetsen. Ik had het wel met een andere vriendin gedeeld (wat moet ik anders), waarbij we toen besloten samen wat te gaan doen ter afleiding en toen voelde zij zich buitengesloten.
Dat was ook niet de bedoeling.
Ik weet niet wat wijsheid is.
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
26-08-2021 22:02
Ik vind dit ook heel moeilijk. Je kan echt ziek zijn van een zwangerschap en zorgen hebben, en toen ik dat had tijdens mijn zwangerschap deelde ik het dus niet met mijn vriendin die moeite had om zwanger te worden. Ik wilde haar niet belasten met informatie en haar niet kwetsen. Ik had het wel met een andere vriendin gedeeld (wat moet ik anders), waarbij we toen besloten samen wat te gaan doen ter afleiding en toen voelde zij zich buitengesloten.
Dat was ook niet de bedoeling.
Ik weet niet wat wijsheid is.
Het is ook heel moeilijk!
En ik heb inmiddels wel geleerd dat je dat het beste op tafel kunt leggen.
Ik had het beste tegen mijn zus kunnen zeggen dat ik het moeilijk vond om met haar te praten over mijn zwangerschap en dat ik er echt ziek van was en het was ook nog eens spannend of het wel goed zou gaan, dus veel zorgen. In plaats van gewoon niets zeggen. Dat creëerde een afstand tussen ons, wat heel jammer was!
Als we er met elkaar over hadden gesproken had ik haar ook kunnen vragen wat voor dingen voor haar moeilijk zijn, nu weet ik dat ze het het moeilijkst vond als we met zijn allen waren dat onze moeder soms over mijn buik aaide. Als we dat hadden geweten hadden we dat niet meer gedaan.

Het is gewoon heel lastig allemaal. Maar met goede vriendinnen en zussen zou het denk ik fijn zijn dit bespreekbaar te kunnen maken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat er zoveel emoties rondom het hele ‘zwanger worden/zijn’ spelen. Volgens mij is het heel normaal dat je deze gevoelens naast elkaar hebt. Aan de ene kant blijdschap voor je zusje en de komst van een neefje/nichtje maar daarnaast ook je eigen verdriet. Dat kan gewoon naast elkaar bestaan.

Als je eenmaal een actieve kinderwens hebt, dan lijkt het ook wel alsof de hele wereld om je heen zwanger is/er mee bezig is. En dat doet vaak pijn. Maar ik hoop dat jullie ook heel snel aan de beurt mogen zijn!
Zo herkenbaar. Ik heb ook lang moeten wachten (paar jaar) voordat ik zwanger was. Ik geloof dat ik nog verdrietiger was als mensen de tweede kregen dan de eerste zwangerschap. Ik kocht de mooiste kleertjes of cadeautjes met een klein steekje in mijn hart. En dan met een wat leeg gevoel naar huis na de kraamvisite.
En je schreef ergens: niet de eerste zijn...ik snap het maar ik kan je verzekeren, als je straks zwanger bent dan ben je daar helemaal niet meer mee bezig, later ook niet. Echt hoor.
Je mag verdrietig zijn en balen. Jaloers vind ik altijd een groot woord omdat ik jaloezie koppel aan misgunnen. Ik denk dat je het anderen gunt maar jezelf ook.
Hoop dat je snel een positieve test in handen hebt.
Alle reacties Link kopieren
TO een dikke :hug: van mij weet precies hoe je je voelt, wij zij nog niet zolang bezig als jij maar ik ben ook 34 en begin steeds banger te worden.

de zwangerschappen vliegen mij om de oren en de ene keer kan ik er beter tegen dan de andere keer.
mijn zusje heeft vorig jaar een baby gekregen, toen ze het vertelde was ik heel blij voor haar maar het was ook heel pijnlijk vooral omdat mijn moeder eruit flapte oooh je bent Rogue voor :-? ik was zooo kwaad en heb dat ook meteen duidelijk gemaakt de volgende belde ze mij om sorry te zeggen
maar het bleef steken ik heb ook flink gehuild bij thuiskomst, paar maanden later zei een van mijn tante doodleuk het zelfde heb toen gesnauwd dat ik wist niet dat het een facking wedstrijd was en ben weggegaan.

mensen kunnen zo harteloos zijn, mijn nicht is de enige die weet dat het ik het ook heeel graag wilt maar gebeurt maar niks. zij apte me ook meteen om te vragen hoe het ging enz. want voor haar was het ook niet makkelijk om zwanger te worden.
Relax we're all crazy, it's not a competition
Alle reacties Link kopieren
Rouge__ schreef:
26-08-2021 22:40
TO een dikke :hug: van mij weet precies hoe je je voelt, wij zij nog niet zolang bezig als jij maar ik ben ook 34 en begin steeds banger te worden.

de zwangerschappen vliegen mij om de oren en de ene keer kan ik er beter tegen dan de andere keer.
mijn zusje heeft vorig jaar een baby gekregen, toen ze het vertelde was ik heel blij voor haar maar het was ook heel pijnlijk vooral omdat mijn moeder eruit flapte oooh je bent Rogue voor :-? ik was zooo kwaad en heb dat ook meteen duidelijk gemaakt de volgende belde ze mij om sorry te zeggen
maar het bleef steken ik heb ook flink gehuild bij thuiskomst, paar maanden later zei een van mijn tante doodleuk het zelfde heb toen gesnauwd dat ik wist niet dat het een facking wedstrijd was en ben weggegaan.

mensen kunnen zo harteloos zijn, mijn nicht is de enige die weet dat het ik het ook heeel graag wilt maar gebeurt maar niks. zij apte me ook meteen om te vragen hoe het ging enz. want voor haar was het ook niet makkelijk om zwanger te worden.
Waarschijnlijk een onschuldige bedoelde opmerking van je moeder maar wel echt keihard, kan me voorstellen dat je thuis even flink moest janken en boos bent geworden.

Bij mij is de situatie helemaal veranderd inmiddels. Ik had er vrede mee en begon me te verheugen op een neefje of nichtje en toen bleek dat het niet goed zat, en ze heeft een miskraam. Afschuwelijk nieuws, daar samen een potje om zitten janken 😢

Tegelijk ander nieuws dat een goede vriendin zwanger is na jaren proberen. Weer een steekje maar het begint te wennen 😅 en ook blijdschap voor haar dat het eindelijk is gelukt (en hoopvol voor ons allemaal)
Alle reacties Link kopieren
allesbestaatal schreef:
29-08-2021 20:26
Waarschijnlijk een onschuldige bedoelde opmerking van je moeder maar wel echt keihard, kan me voorstellen dat je thuis even flink moest janken en boos bent geworden.

Bij mij is de situatie helemaal veranderd inmiddels. Ik had er vrede mee en begon me te verheugen op een neefje of nichtje en toen bleek dat het niet goed zat, en ze heeft een miskraam. Afschuwelijk nieuws, daar samen een potje om zitten janken 😢

Tegelijk ander nieuws dat een goede vriendin zwanger is na jaren proberen. Weer een steekje maar het begint te wennen 😅 en ook blijdschap voor haar dat het eindelijk is gelukt (en hoopvol voor ons allemaal)
ja zeker ze zei ook dat ze het niet zo bedoeld had, maar het was gewoon echt even teveel, ik zat heel slecht in mijn vel toen :sigh:

:hug: ach wat naar dat gun je echt niemand ik ben er ook wel is bang voor :rose:
Relax we're all crazy, it's not a competition

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven