Zwanger
alle pijlers
Twijfel kinderwens
maandag 10 april 2023 om 16:21
Altijd heb ik gedacht geen kinderen te willen. Mijn vriend staat er hetzelfde in. We hebben een gelukkig leven met z'n tweeën en we hebben alles goed op de rit. Fijne vrienden en familie om ons heen, allebei een goed betaalde baan, financiën op orde, veel tijd om te reizen en te sporten.
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
maandag 10 april 2023 om 18:05
Ik was 35, vond mijn leven maar saai en wilde ontzettend graag stoppen met mijn werk als secretaresse.
Nu heb ik een zoontje van 2 en mis ik de vrijheid soms wel die ik samen met mijn man had toen we nog geen kinderen hadden.
Maar ik heb er geen spijt van dat ik een kind heb. Het geeft een extra motivatie om voor te leven en ik merk dat ik veel minder met mezelf bezig ben.
Nu heb ik een zoontje van 2 en mis ik de vrijheid soms wel die ik samen met mijn man had toen we nog geen kinderen hadden.
Maar ik heb er geen spijt van dat ik een kind heb. Het geeft een extra motivatie om voor te leven en ik merk dat ik veel minder met mezelf bezig ben.
Groetjes!
maandag 10 april 2023 om 18:07
kindrebel schreef: ↑10-04-2023 17:39Ik heb geen kinderen en heb er uit mezelf ook niet echt over getwijfeld. Maar ik werd op een gegeven moment wel aan het twijfelen gebracht door de wereld om mij heen. Je wordt er als 30-plusser zo vaak op gewezen dat je je moet voortplanten, vanuit zoveel verschillende invalshoeken en zoveel verschillende mensen dat er een moment kwam dat ik aan mijn eigen beoordelingsvermogen ging twijfelen. Ik ben uiteindelijk niet geswitcht van standpunt omdat ik doorzag dat de twijfel van buiten kwam en niet uit mijzelf. Ik koos ervoor om te vertrouwen op de gevoelens die ik al 20 jaar had. Nu 15 jaar later ben ik nog elke dag blij dat ik geen kinderen heb.
Dit. Ik ben ook erg blij dat ik geen kinderen heb. En toch kan ik smelten bij alle lieve dingen die kinderen doen.
Hoe zie je jezelf over 10 jaar, TO? Komen er kinderen in voor? Voor mij was dat altijd een eye-opener als ik eens twijfelde. Ik heb mezelf nooit gezien met kinderen.
maandag 10 april 2023 om 18:14
maandag 10 april 2023 om 18:18
Ik was 34 en moest medische hulp krijgen omdat mijn man een slechte kwaliteit sperma had. Het was dus een zeer bewuste keuze en dat terwijl ik daarvoor periodes had van een wens naar 5 kinderen, dan weer geen en alles daartussen in.
Alle nadelen die je kan opnoemen en die ook gelden voor andermans kinderen, vallen weg als het over je eigen kind gaat. Die liefde is met niets te vergelijken.
Mijn zoon is nu 18 en vanaf zijn 2de zorg ik alleen voor hem (slechts 1 weekend op 2 is hij bij zijn vader). En ja, dat is bij momenten heel zwaar geweest. Maar het is ook geweldig.
Laat je dus door die nadelen niet tegenhouden als je eigenlijk wel wil.
Aan de andere kant, kan ik me een leven zonder kinderen en met veel tijd en geld voor andere dingen, ook perfect voorstellen. Dat is een keuze die je ook mag maken, zonder dat dat egoïstisch is.
Alle nadelen die je kan opnoemen en die ook gelden voor andermans kinderen, vallen weg als het over je eigen kind gaat. Die liefde is met niets te vergelijken.
Mijn zoon is nu 18 en vanaf zijn 2de zorg ik alleen voor hem (slechts 1 weekend op 2 is hij bij zijn vader). En ja, dat is bij momenten heel zwaar geweest. Maar het is ook geweldig.
Laat je dus door die nadelen niet tegenhouden als je eigenlijk wel wil.
Aan de andere kant, kan ik me een leven zonder kinderen en met veel tijd en geld voor andere dingen, ook perfect voorstellen. Dat is een keuze die je ook mag maken, zonder dat dat egoïstisch is.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
maandag 10 april 2023 om 18:18
Is het niet een nu of nooit gevoel? Dat je systeem even aangeeft het kan nog, en dat in combinatie met dat je kinderen 'hoort' te krijgen maakt dat je dit soort gevoelens hebt?
Ik heb zelf bewust geen kinderen en heb de leeftijd gehad dat het nog kan, en ik ben elke dag blij dat ik er nooit aan begonnen ben. Ik weet dat de druk vanuit de maatschappij best groot kan zijn, dat hoor ik van mede bewust kindvrije dames.
Kinderen krijgen mag, het moet niet. Het gaat erom dat jij kiest wat het beste bij je past.
Overhaast niets.
Ik heb zelf bewust geen kinderen en heb de leeftijd gehad dat het nog kan, en ik ben elke dag blij dat ik er nooit aan begonnen ben. Ik weet dat de druk vanuit de maatschappij best groot kan zijn, dat hoor ik van mede bewust kindvrije dames.
Kinderen krijgen mag, het moet niet. Het gaat erom dat jij kiest wat het beste bij je past.
Overhaast niets.
maandag 10 april 2023 om 18:20
Mijniebelle schreef: ↑10-04-2023 18:14Offtopic, maar ik sta er ook bijna dagelijks bij stil hoe blij ik ben dat ik geen kinderen heb.
Hier ook. En de vrijheid met stip op één.
maandag 10 april 2023 om 18:20
En dat vind ik júíst het verschil met kinderen van een ander. Ik heb veel lieve kinderen om me heen. Maar vind het uiteindelijk altijd ook weer fijn als ze terug naar huis gaan. Terwijl dat bij mijn eigen kinderen niet zo is. Die vind ik juist heerlijk om om me heen te hebben (meestal danhimalaya schreef: ↑10-04-2023 16:49Dat weet je ook toch nooit van te voren? Bij sommige ouders/moeders valt het ouderschap vies tegen, hebben ze zelfs spijt van de beslissing.
Ik heb ook altijd leenkinderen gehad, daar deed ik leuke dingen mee en ik vond het zo leuk omdat ze daarna weer naar hun ouders gingen en ik niet 24/7 verantwoordelijk was.
). Ik vind een kind van een ander veel vermoeidender dan kinderen van mezelf. Sta dan steeds 'aan'
maandag 10 april 2023 om 18:35
Herkenbaar! En nu ben ik zo’n idyllische moeder voor wie haar kind echt de zon maan en sterren is. Op een manier die ik me nooit had kunnen voorstellen.Bbubbels schreef: ↑10-04-2023 16:43Ik dacht ook altijd dat ik geen kind wilde. Tot ik een relatie kreeg met mijn man, die wel een uitdrukkelijke kinderwens had. En toen was ik opeens om.... Rationeel was het niet, want de rationale bezwaren waren er nog steeds, maar echt puur gevoel. Ik zou op mezelf nooit een kinderwens hebben gekregen denk ik. Ik heb niet dat "oer-moeder" gevoel, nooit gehad. En als ik geen partner zou hebben dan zou ik er ook niet aan begonnen zijn. Maar samen...
Daarna wou ik heel graag nog een kind (of nog wel tien) maar dat zit er helaas niet in. Maar ik ben elke dag ongelofelijk dankbaar dat ik mijn zoons moeder mag zijn.
maandag 10 april 2023 om 18:37
Dit vind ik trouwens ook heel herkenbaar. Heel veel dingen die ik vantevoren als ‘nadelen’ zag ervaar ik in de praktijk helemaal niet zo. De lastige dingen die er daadwerkelijk zijn, zijn heel andere zaken dan ik had bedacht.apiejapie schreef: ↑10-04-2023 18:20En dat vind ik júíst het verschil met kinderen van een ander. Ik heb veel lieve kinderen om me heen. Maar vind het uiteindelijk altijd ook weer fijn als ze terug naar huis gaan. Terwijl dat bij mijn eigen kinderen niet zo is. Die vind ik juist heerlijk om om me heen te hebben (meestal dan
maandag 10 april 2023 om 18:46
sailship schreef: ↑10-04-2023 16:55Ik heb bedacht dat er niet één juiste keuze was. Zowel een leven met of zonder kinderen zou goed zijn. Ik heb het idee dat je vaak in die keuze wordt geduwd. Net of er één juist antwoord is en je moet zien uit te vogelen welke dat écht is voor het te laat is. In ons geval denk ik dat als we de andere keuze hadden gemaakt het ook goed was uitgepakt. Een leven met kinderen en een leven zonder kinderen kennen beide verschillende voor- the nadelen. Het dichtst bij allebei kom je met co-ouderschap, maar dat heeft weer andere nadelen. Misschien hoef je HET dus niet te weten, alleen ervoor te gaan, wat de keuze ook wordt en te weten dat het beide oké wordt.
Deze vind ik heel mooi, dankjewel voor het delen.
maandag 10 april 2023 om 18:49
Ik heb 20 jaar lang gedacht dat ik geen kinderen wilde. Achteraf gezien zat daar ongelooflijk veel angst onder waar ik me eerst niet bewust van was.
In therapie heb ik al deze angsten onder ogen gezien. Ik heb een hoop narigheid uit mijn eigen jeugd moeten verwerken en doorbreken. Dit zorgde ervoor dat ik beetje bij beetje toch een kinderwens ontwikkelde, dit was een proces van ruim vijf jaar
Bij een paar vrienden zie ik overigens eenzelfde soort proces. Er bestaan zoveel angstige gedachten en vooroordelen rondom het ouderschap. Het is eerst nodig dat je je eigen jeugd verwerkt en volwassen wordt, eerder zijn veel mensen er nog niet aan toe om zo'n verantwoordelijkheid te dragen.
Misschien geldt dit ook voor jou?
In therapie heb ik al deze angsten onder ogen gezien. Ik heb een hoop narigheid uit mijn eigen jeugd moeten verwerken en doorbreken. Dit zorgde ervoor dat ik beetje bij beetje toch een kinderwens ontwikkelde, dit was een proces van ruim vijf jaar
Bij een paar vrienden zie ik overigens eenzelfde soort proces. Er bestaan zoveel angstige gedachten en vooroordelen rondom het ouderschap. Het is eerst nodig dat je je eigen jeugd verwerkt en volwassen wordt, eerder zijn veel mensen er nog niet aan toe om zo'n verantwoordelijkheid te dragen.
Misschien geldt dit ook voor jou?
maandag 10 april 2023 om 18:51
Ik had uit mezelf geen kinderwens, maar mijn man wilde wel heel graag en met hem vond ik het een mooi avontuur om aan te gaan. Zoon is nu 9 en ik ben echt elke dag blij dat hij er is. Vanaf het begin vond ik hem geweldig, maar het moederschap soms wel heel zwaar. Zeker tot een jaar of 4. Zoon heeft ook echt lang slecht geslapen en in combinatie met een niet ontdekte hartritmestoornis van mijn man (die daardoor veel meer slaap nodig had) ben ik 4 jaar lang moe geweest. Nu staat zoon zelf op (vroeg), vermaakt zich goed zelf of met vrienden, en dingen die hij leuk vindt om met ons te doen vind ik ook prima of zelfs leuk (lego of Gravitrax bouwen bijvoorbeeld). Ik ervaar het inmiddels een paar jaar niet meer als continu aan staan en heb gewoon weer genoeg tijd voor mezelf. Terugkijkend vind ik de tijd dat je echt totaal in dienst staat van best kort. En het gevoel voor je eigen kind is wat mij betreft met niets te vergelijken en ik ben erg blij dat ik dat mag ervaren.
maandag 10 april 2023 om 18:51
madamzonderm schreef: ↑10-04-2023 18:49Ik heb de keus gemaakt vanuit perspectief van het kind, zover dat kan. Is het in het belang van het kind te bestaan of niet? En dan een bestaan bij mij de eerste jaren?
Wat was jouw antwoord op deze vraag?
maandag 10 april 2023 om 18:59
Het antwoord is persoonlijk in de zin dat ik het niet als norm zie voor anderen. Dus mocht je het anders zien, je wel of geen kinderen willen, het is okay. Dat gezegd hebbende,
Het lijkt me in het belang van 'mijn kind' niet te bestaan. Het leven vraagt veel, ik denk iets te veel. En niet bestaan bij mij, ik zou niet weten hoe een kind voor te bereiden op het dagelijks leven. Dus geen kinderen voor mij.
Heb eens gedacht: misschien is deze vrouw een goede, leuke, lieve vrouw om ooit samen kind(eren) mee te krijgen maar verreweg de meeste tijd en het sterkst voelde ik geen kinderen te nemen. En dat voelt heel natuurlijk.
maandag 10 april 2023 om 19:04
Dit zijn goede vragen om jezelf te stellen. Voor mijn partner en mij kwam er duidelijk uit dat we onze hypothetische kinderen een bestaan gunden op aarde en met ons als ouders. We kunnen hen veel bieden en we vinden het leven over het algemeen waardevol, dus verwachten dat onze kinderen dit ook zo zullen ervaren.madamzonderm schreef: ↑10-04-2023 18:49Ik heb de keus gemaakt vanuit perspectief van het kind, zover dat kan. Is het in het belang van het kind te bestaan of niet? En dan een bestaan bij mij de eerste jaren?
Ik kan me voorstellen dat je geen kinderen wil als je niet zo stabiel bent, of wanneer de wereld voor jou een vervelende plek is.
maandag 10 april 2023 om 19:42
TO, wat ik zelf mbt die laatste vraag grappig vind om te ervaren is dat ik na jarenlang die twijfel uiteindelijk nu in mijn moederrol misschien wel het meest zelfverzekerd en mijzelf ben van alle aspecten in mijn leven. Dat betekent niet dat ik nooit iets doms doe of onfeilbaar ben, verre van 
Maar ik twijfel er nooit aan dat ik een goede moeder ben, en nog specifieker dat ik de juiste moeder voor mijn zoon ben.
Terwijl een groot deel van mijn twijfel juist daarin zat. Ik wist niet of het wel aankon, of ik een kind wat te bieden had, etc. Omdat ik ervan overtuigd was dat mijn man een fantastische vader zou zijn durfde ik het toch aan. En daardoor heb ik mijzelf ook op mijn eigen best ontdekt. Tegen al mijn eigen verwachtingen in
Maar ik twijfel er nooit aan dat ik een goede moeder ben, en nog specifieker dat ik de juiste moeder voor mijn zoon ben. Terwijl een groot deel van mijn twijfel juist daarin zat. Ik wist niet of het wel aankon, of ik een kind wat te bieden had, etc. Omdat ik ervan overtuigd was dat mijn man een fantastische vader zou zijn durfde ik het toch aan. En daardoor heb ik mijzelf ook op mijn eigen best ontdekt. Tegen al mijn eigen verwachtingen in
maandag 10 april 2023 om 19:43
Buiten dat jij twijfelt over je kinderwens: hoe leuk is het voor een kind om op te groeien?
Een Klimaatcrisis (die volgens mij onomkeerbaar is), geweld op straat, oorlogen her en der, voedseltekorten in veel landen, woningtekort etc.
En natuurlijk gaan nu mensen zeggen dat dat van alle tijden is en wij ook volwassen zijn geworden, maar als je niet beseft dat de wereld de afgelopen decennia erg veranderd is, dan heb je vele jaren geen kranten gelezen of nieuws gehoord of gezien.
(En het excuus ‘dat je kinderen moet krijgen zodat die kunnen strijden voor een betere wereld’ is een rare redenering).
Een Klimaatcrisis (die volgens mij onomkeerbaar is), geweld op straat, oorlogen her en der, voedseltekorten in veel landen, woningtekort etc.
En natuurlijk gaan nu mensen zeggen dat dat van alle tijden is en wij ook volwassen zijn geworden, maar als je niet beseft dat de wereld de afgelopen decennia erg veranderd is, dan heb je vele jaren geen kranten gelezen of nieuws gehoord of gezien.
(En het excuus ‘dat je kinderen moet krijgen zodat die kunnen strijden voor een betere wereld’ is een rare redenering).
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 10 april 2023 om 19:55
Heb jij concreet last van deze zaken?himalaya schreef: ↑10-04-2023 19:43Buiten dat jij twijfelt over je kinderwens: hoe leuk is het voor een kind om op te groeien?
Een Klimaatcrisis (die volgens mij onomkeerbaar is), geweld op straat, oorlogen her en der, voedseltekorten in veel landen, woningtekort etc.
En natuurlijk gaan nu mensen zeggen dat dat van alle tijden is en wij ook volwassen zijn geworden, maar als je niet beseft dat de wereld de afgelopen decennia erg veranderd is, dan heb je vele jaren geen kranten gelezen of nieuws gehoord of gezien.
(En het excuus ‘dat je kinderen moet krijgen zodat die kunnen strijden voor een betere wereld’ is een rare redenering).
maandag 10 april 2023 om 19:56
Ik had een kinderwens, maar als ik niet ongepland zwanger was geworden van zoon (nu 6) had ik nu misschien nog steeds wel getwijfeld en het niet aangedurfd. Of waren ze in ieder geval gekomen terwijl ik ouder was.
Inmiddels hebben we er 2 trouwens, ze betekenen de wereld voor me maar ik had het moederschap makkelijker verwacht ofzo. Dus soms denk ik wel, ik weet niet of ik er weer voor zou kiezen. Maar dat doet niks af aan de liefde voor mijn kinderen.
Inmiddels hebben we er 2 trouwens, ze betekenen de wereld voor me maar ik had het moederschap makkelijker verwacht ofzo. Dus soms denk ik wel, ik weet niet of ik er weer voor zou kiezen. Maar dat doet niks af aan de liefde voor mijn kinderen.
maandag 10 april 2023 om 20:02
“ Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Toch lijkt het me goed om het met je vriend te bespreken, en dan een andere insteek kiezen dan ‘peilen hoe hij er in staat’. Als hij niet weet hoe jij er in staat komt er weinig gesprek denk ik.
Vertel hem wat jij voelt, grote kans dat hij dan wel met meer tekst komt. Dat is spannend, maar als je er in gaat zoals boven werd beschreven, dat er niet 1 juist antwoord is, 1 juiste keuze, dan moet het toch lukken er een open gesprek over te voeren?
Toch lijkt het me goed om het met je vriend te bespreken, en dan een andere insteek kiezen dan ‘peilen hoe hij er in staat’. Als hij niet weet hoe jij er in staat komt er weinig gesprek denk ik.
Vertel hem wat jij voelt, grote kans dat hij dan wel met meer tekst komt. Dat is spannend, maar als je er in gaat zoals boven werd beschreven, dat er niet 1 juist antwoord is, 1 juiste keuze, dan moet het toch lukken er een open gesprek over te voeren?
maandag 10 april 2023 om 20:26
Ik wist van jongs af aan dat ik kinderen wilde, en ook dat het er meer dan twee zouden worden. Dat is niet veranderd met de jaren. Het enige wat veranderde was de leeftijd waarop ik kinderen voor me zag. Ik dacht begin dertig en dat is begin twintig geworden, en ik heb nu drie inmiddels volwassen kinderen.
Je zegt dat je vriend geen prater is, als je kinderen hebt is communicatie wel belangrijk. Hij geeft niet echt een antwoord, dus misschien staat hij er wel hetzelfde in als jij en durft hij ook niet zo goed aan te geven dat zijn stellige mening is veranderd. Praat met hem over je gedachten en twijfels, dan hoor je vanzelf terug hoe hij er naar kijkt.
Je zegt dat je vriend geen prater is, als je kinderen hebt is communicatie wel belangrijk. Hij geeft niet echt een antwoord, dus misschien staat hij er wel hetzelfde in als jij en durft hij ook niet zo goed aan te geven dat zijn stellige mening is veranderd. Praat met hem over je gedachten en twijfels, dan hoor je vanzelf terug hoe hij er naar kijkt.
The saddest thing I've ever seen on my tv screen. Was a dying man who died for his dream.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
