Zwanger
alle pijlers
Twijfel kinderwens
maandag 10 april 2023 om 16:21
Altijd heb ik gedacht geen kinderen te willen. Mijn vriend staat er hetzelfde in. We hebben een gelukkig leven met z'n tweeën en we hebben alles goed op de rit. Fijne vrienden en familie om ons heen, allebei een goed betaalde baan, financiën op orde, veel tijd om te reizen en te sporten.
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
dinsdag 11 april 2023 om 10:09
Allemaal bangmakerij. Problemen zijn van alle tijden. En komt tijd komt raad. Ik denk dat je iets te veel nieuws kijkt. Dat geeft een zeer vertekend en pessimistisch beeld van de wereld. Kinderen worden gewoon groot en gelukkig hoor.himalaya schreef: ↑11-04-2023 10:05Jij niet? Ver van je bed show?
Geen last van klimaatmaatregelen, weersveranderingen (zomers worden heter en droger, oogsten zijn niet optimaal en daardoor duurdere prijzen), alle mensen in je omgeving, en straks je kinderen, kunnen aan een betaalbaar huis komen en hoeven niet tot hun 30e bij hun ouders te wonen, want woningbouw blijf achter vanwege (stikstof)regels, personeel en materiaal wat niet beschikbaar is? Oekraïne, de graanschuur voor een groot deel van de wereld, is in oorlog dus daardoor veel minder oogsten, dus honger in delen van de wereld, hoge prijzen. Mensen die hun land willen ontvluchten voor oorlog, honger, vervolging en oa in het overvolle Nederland, waar huisvesting voor gevonden moet worden.
Maar jij merkt daar allemaal niets van? Denkt dat het binnenkort opgelost is, en kinderen relaxt en blij opgroeien want niks aan de hand?
dinsdag 11 april 2023 om 10:29
Zo denk ik ook. Als ik eraan denk hoe mensen in de middeleeuwen leefden en welke omstandigheden zij te overwinnen hadden, denk ik meteen; daar zou ik echt mijn kinderen niet in willen laten opgroeien. Het leven lijkt me nu duizend maal fijner. Het is dus ook met wat voor bril je kijkt.Spinkeltje schreef: ↑11-04-2023 10:09Allemaal bangmakerij. Problemen zijn van alle tijden. En komt tijd komt raad. Ik denk dat je iets te veel nieuws kijkt. Dat geeft een zeer vertekend en pessimistisch beeld van de wereld. Kinderen worden gewoon groot en gelukkig hoor.
Bovendien zijn mensen creatief. Als een probleem groot genoeg is, is de drive om een oplossing te bedenken heel sterk onder creatieve mensen. Denk maar aan stukken zee droogleggen en dijken bouwen om het land te vergroten. Niet dat ik zeg dat daarmee de oplossing gevonden is, maar het laat wel zien dat er allerlei manieren zijn voor allerlei problemen waar we nu nog niet aan denken. En misschien worden juist de kinderen waar nu over getwijfeld worden, wel juist die uitvinders van de toekomst. Maken mijn kinderen het verschil om op een bepaald vlak veel fijner te kunnen leven. Dat kan ook he.
Maar als mensen geen kind(eren) willen, is dat natuurlijk ook prima. Ieder zijn eigen keuze.
dinsdag 11 april 2023 om 10:43
Mooie post! Helemaal met jou eens!apiejapie schreef: ↑11-04-2023 10:29Zo denk ik ook. Als ik eraan denk hoe mensen in de middeleeuwen leefden en welke omstandigheden zij te overwinnen hadden, denk ik meteen; daar zou ik echt mijn kinderen niet in willen laten opgroeien. Het leven lijkt me nu duizend maal fijner. Het is dus ook met wat voor bril je kijkt.
Bovendien zijn mensen creatief. Als een probleem groot genoeg is, is de drive om een oplossing te bedenken heel sterk onder creatieve mensen. Denk maar aan stukken zee droogleggen en dijken bouwen om het land te vergroten. Niet dat ik zeg dat daarmee de oplossing gevonden is, maar het laat wel zien dat er allerlei manieren zijn voor allerlei problemen waar we nu nog niet aan denken. En misschien worden juist de kinderen waar nu over getwijfeld worden, wel juist die uitvinders van de toekomst. Maken mijn kinderen het verschil om op een bepaald vlak veel fijner te kunnen leven. Dat kan ook he.
Maar als mensen geen kind(eren) willen, is dat natuurlijk ook prima. Ieder zijn eigen keuze.
dinsdag 11 april 2023 om 10:50
Ik heb lang getwijfeld, tot ik in begon te zien dat die twijfel vooral door angst werd ingegeven. (Kan ik dat wel, moeder zijn? etc.)
Nu ik een kind heb vind ik de nadelen echt in het niet vallen bij de mooiheid ervan. En dat terwijl mijn kind in een medisch traject zit, en het dus eigenlijk meer zorgen geeft nog dan 'normaal'.
Mijn tip is dus om vooral te kijken naar waar je twijfel vandaan komt.
En vergis je niet, een kind verlangen is iets irrationeels. Als je het rationeel benadert, dan komt het kind er nooit.
Nu ik een kind heb vind ik de nadelen echt in het niet vallen bij de mooiheid ervan. En dat terwijl mijn kind in een medisch traject zit, en het dus eigenlijk meer zorgen geeft nog dan 'normaal'.
Mijn tip is dus om vooral te kijken naar waar je twijfel vandaan komt.
En vergis je niet, een kind verlangen is iets irrationeels. Als je het rationeel benadert, dan komt het kind er nooit.
dinsdag 11 april 2023 om 10:53
Het is ook de onvoorspelbaarheid die mensen afschrikt denk ik. Het is alsof je in het diepe springt, zonder te weten wat er onder het wateroppervlakte ligt. Daar is vertrouwen voor nodig in jezelf, je partner en de wereld. Ik snap goed dat niet iedereen dit aandurft. Ik heb zelf 20 jaar bij het water gestaan en al die tijd gedacht dat ik echt nooit zou springen. Toen ik eindelijk sprong bleken alle angsten voor niks geweest te zijn, die hadden namelijk vooral met mij te maken en met mijn kijk op de wereld en niet met de realiteit van het hebben van een kind.
dinsdag 11 april 2023 om 11:27
Toen ik single en begin 30 was wilde ik dolgraag kinderen. Desnoods als BAM. Ik ben dol op kinderen, vriendinnen en familieleden kregen kinderen en mijn eierstokken gingen rammelen. Dat werd door diverse zaken wat minder en toen leerde ik mijn vriend kennen. Hij was een paar jaar ouder, altijd vrijgezel geweest en totaal niet bezig met kinderen.
Het leven samen kabbelde lekker voort. We gingen op reis, citytrip, op stap. Kortom we zetten de bloemetjes samen buiten. En toen we een tijdje samen gingen wonen begon het bij mij wat te kriebelen. (Ik ging al richting de 40.) Toen ik mijn spiraaltje moest vervangen, besloot ik (opeens) om hem niet terug te laten plaatsen. (In overleg met mijn vriend hoor.) En na een paar maanden zonder hebben we het nog eens over kinderen gehad.
We hadden een stabiele relatie, woonden al een tijd samen, hadden wat van de wereld gezien en de carriere die we voor ogen hadden, was er al. Lang verhaal kort: we besloten om er voor te gaan. Ik was inmiddels net 40 geworden en daarom wilden we het even de kans geven. (Niet jarenlang proberen.) Ik was snel zwanger en inmiddels zijn wij de übertrotse ouders van een schattige (vinden we zelf) en ondeigende dreumes. Voor ons de beste keus ever! (En dat zeggen we ook iedere dag tegen elkaar.) En ja wij hebben het geluk dat onze dreumes voorbeeldig eet en slaapt. (Tot nu dan.)
Ja het ouderschap is pittig. En fysiek waarschijnlijk pittiger dan wanneer wij twintigers geweest waren. Daar tegenover hebben we een stabiel leven, hoeven we geen carriere meer te maken en hebben we een zekere rust. (Commentaar van onze ouders, het consultatieburo of andere ouders laten we makkelijker van ons afglijden.)
Het heeft bij ons zo moeten zijn. En we zouden (nu) niks anders meer willen.
Het leven samen kabbelde lekker voort. We gingen op reis, citytrip, op stap. Kortom we zetten de bloemetjes samen buiten. En toen we een tijdje samen gingen wonen begon het bij mij wat te kriebelen. (Ik ging al richting de 40.) Toen ik mijn spiraaltje moest vervangen, besloot ik (opeens) om hem niet terug te laten plaatsen. (In overleg met mijn vriend hoor.) En na een paar maanden zonder hebben we het nog eens over kinderen gehad.
We hadden een stabiele relatie, woonden al een tijd samen, hadden wat van de wereld gezien en de carriere die we voor ogen hadden, was er al. Lang verhaal kort: we besloten om er voor te gaan. Ik was inmiddels net 40 geworden en daarom wilden we het even de kans geven. (Niet jarenlang proberen.) Ik was snel zwanger en inmiddels zijn wij de übertrotse ouders van een schattige (vinden we zelf) en ondeigende dreumes. Voor ons de beste keus ever! (En dat zeggen we ook iedere dag tegen elkaar.) En ja wij hebben het geluk dat onze dreumes voorbeeldig eet en slaapt. (Tot nu dan.)
Ja het ouderschap is pittig. En fysiek waarschijnlijk pittiger dan wanneer wij twintigers geweest waren. Daar tegenover hebben we een stabiel leven, hoeven we geen carriere meer te maken en hebben we een zekere rust. (Commentaar van onze ouders, het consultatieburo of andere ouders laten we makkelijker van ons afglijden.)
Het heeft bij ons zo moeten zijn. En we zouden (nu) niks anders meer willen.
dinsdag 11 april 2023 om 11:30
Spinkeltje schreef: ↑11-04-2023 10:09Allemaal bangmakerij. Problemen zijn van alle tijden. En komt tijd komt raad. Ik denk dat je iets te veel nieuws kijkt. Dat geeft een zeer vertekend en pessimistisch beeld van de wereld. Kinderen worden gewoon groot en gelukkig hoor.
Echt, ieder zijn visie, maar ik ik kan hier wel slecht tegen. Ik vind dat je anno nu echt wel 2x zo hard en lang mag nadenken of je kinderen een leven op deze planeet wil aandoen. Ja, problemen zijn van alle tijden, maar deze eeuw lopen we tegen problemen aan die echt van grote invloed op de levenskwaliteit gaan zijn. Nu hebben we het misschien nog wel comfortabel, maar waar zadel je je kinderen mee op?
dinsdag 11 april 2023 om 12:45
Ik vind dat erg overdreven en mensen worden overdreven bang gemaakt door de media en de politiek. Iedere eeuw heeft zijn eigen problemen. Het is alleen dat we nu vaker met wat dingen worden geconfronteerd door de moderne technologie.Mijniebelle schreef: ↑11-04-2023 11:30Echt, ieder zijn visie, maar ik ik kan hier wel slecht tegen. Ik vind dat je anno nu echt wel 2x zo hard en lang mag nadenken of je kinderen een leven op deze planeet wil aandoen. Ja, problemen zijn van alle tijden, maar deze eeuw lopen we tegen problemen aan die echt van grote invloed op de levenskwaliteit gaan zijn. Nu hebben we het misschien nog wel comfortabel, maar waar zadel je je kinderen mee op?
En mensen mogen gewoon gaan voor kinderen en gaan voor waar ze gelukkig van worden. Dat is ook iets dat gaat op gevoel en niet op ratio. Dat is de natuur.
Alleen maar beren op de weg zien in het leven werkt ook alleen maar verlammend en het is ook totaal onnodig.
dinsdag 11 april 2023 om 12:57
Ik vind dit ook overdreven. Toen mijn moeder in verwachting was van mij was Tjernobyl net gesmolten, was er zure regen, de koude oorlog, zelfs de Berlijnse muur was nog niet gevallen. Daar heb ik als kind echt geen last van gehad. En toen was overbevolking ook al een ding.Mijniebelle schreef: ↑11-04-2023 11:30Echt, ieder zijn visie, maar ik ik kan hier wel slecht tegen. Ik vind dat je anno nu echt wel 2x zo hard en lang mag nadenken of je kinderen een leven op deze planeet wil aandoen. Ja, problemen zijn van alle tijden, maar deze eeuw lopen we tegen problemen aan die echt van grote invloed op de levenskwaliteit gaan zijn. Nu hebben we het misschien nog wel comfortabel, maar waar zadel je je kinderen mee op?
Een kind neem je (meestal) niet vanuit rationele redenen in Nederland, het gevoel en het verlangen speelt veel meer mee. Weet je waarom je ineens aan het twijfelen bent TO, denk je dat het je leeftijd is? Is het een soort, nu of nooit?
dinsdag 11 april 2023 om 20:40
Ik ben het daarmee eens en het is voor mij ook altijd een drijfveer “tegen” geweest.Mijniebelle schreef: ↑11-04-2023 11:30Echt, ieder zijn visie, maar ik ik kan hier wel slecht tegen. Ik vind dat je anno nu echt wel 2x zo hard en lang mag nadenken of je kinderen een leven op deze planeet wil aandoen. Ja, problemen zijn van alle tijden, maar deze eeuw lopen we tegen problemen aan die echt van grote invloed op de levenskwaliteit gaan zijn. Nu hebben we het misschien nog wel comfortabel, maar waar zadel je je kinderen mee op?
dinsdag 11 april 2023 om 22:44
Spinkeltje schreef: ↑11-04-2023 10:09Allemaal bangmakerij. Problemen zijn van alle tijden. En komt tijd komt raad. Ik denk dat je iets te veel nieuws kijkt. Dat geeft een zeer vertekend en pessimistisch beeld van de wereld. Kinderen worden gewoon groot en gelukkig hoor.
‘Allemaal’ nog wel. Misschien moet jij juist wat méér nieuws kijken?
‘Kinderen worden gewoon groot en gelukkig’. Dus daarom gaan steeds meer kinderen naar een psycholoog en zijn de wachttijden erg lang?
https://www.zorgwelzijn.nl/steeds-meer- ... wz016057w/#
Bijvoorbeeld.
En voor het grote en nog steeds oplopende huizentekort leggen we gewoon een stuk IJsselmeer droog, zodat ál die mensen die de wereld gaan redden en het klimaatprobleem kunnen oplossen, gaan wonen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 11 april 2023 om 23:32
woensdag 12 april 2023 om 06:23
Nee dank je. Ik weet prima wat er speelt maar ik laat mijn leven er niet door bepalen. Dingen worden wel een hype gemaakt.himalaya schreef: ↑11-04-2023 22:44‘Allemaal’ nog wel. Misschien moet jij juist wat méér nieuws kijken?
‘Kinderen worden gewoon groot en gelukkig’. Dus daarom gaan steeds meer kinderen naar een psycholoog en zijn de wachttijden erg lang?
https://www.zorgwelzijn.nl/steeds-meer- ... wz016057w/#
Bijvoorbeeld.
En voor het grote en nog steeds oplopende huizentekort leggen we gewoon een stuk IJsselmeer droog, zodat ál die mensen die de wereld gaan redden en het klimaatprobleem kunnen oplossen, gaan wonen.
Ja er zijn problemen, maar zoals eerder vermeld, problemen zijn van alle tijden. Komt tijd komt raad. En vergeet ook niet dat er een coronapandemie is geweest met te lang idiote schadelijke maatregelen. Dat heeft psychisch erin gehakt bij met name jongeren. Dat is geen enkele reden om niet voor kinderen te gaan. En als er zo een groot huizentekort is, misschien moeten ze dan eens minder mensen binnenlaten en eens gaan kappen met die oorlog. Te gek voor woorden dat in plaats daarvan mensen maar geen kinderen zouden moeten krijgen en natuur zou moeten verdwijnen.
Maar goed gaat nu erg off topic. TO twijfelt over een kindje en zo een keuze kun je toch alleen maar zelf samen met partner maken op gevoel.
woensdag 12 april 2023 om 07:51
Dit is helemaal niet hoe ik het bedoel en dat weet je waarschijnlijk best.himalaya schreef: ↑11-04-2023 22:44‘Allemaal’ nog wel. Misschien moet jij juist wat méér nieuws kijken?
‘Kinderen worden gewoon groot en gelukkig’. Dus daarom gaan steeds meer kinderen naar een psycholoog en zijn de wachttijden erg lang?
https://www.zorgwelzijn.nl/steeds-meer- ... wz016057w/#
Bijvoorbeeld.
En voor het grote en nog steeds oplopende huizentekort leggen we gewoon een stuk IJsselmeer droog, zodat ál die mensen die de wereld gaan redden en het klimaatprobleem kunnen oplossen, gaan wonen.
Het is prima dat er mensen zijn die in de wereld van nu geen kinderen willen. Maar daarnaast is het ook prima dat er mensen zijn die dat wel willen. En die hoeven daar dan echt niet nog 2 keer extra over na te denken. Vooral omdat ik denk dat 99% van de mensen met een kinderwens deze beslissing neemt op gevoel en niet op rationele gronden. Maar laten we alsjeblieft to niet een schuldgevoel aanpraten als ze wel kinderen wil (ook niet als ze dat niet wil). Laat het haar keuze zijn, samen met die van haar partner.
woensdag 12 april 2023 om 08:00
ja sorry er ging even iets mis
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
woensdag 12 april 2023 om 08:01
Hier soort van bewust geen kinderen... wel kinderwens gehad daar twijfelde ik niet aan. Nu ik halverwege de 40 ben heb ik geen moment spijt van mijn keuze voor geen kinderen. Ik hecht heel veel waarde aan spontaniteit, aan mijn werk en sociale leven. Itt mijn vrienden kan ik savonds spontaan besluiten om lekker uit eten te gaan, een weekend weg, een festival. Met mijn werk hoef ik nergens rekening mee te houden qua tijden en dagen... die vrijheid die ik heb vind ik echt heerlijk en ik zou geen moment willen ruilen met mensen met kinderen.
Komt ook bij dat ik redelijk vaak gehoord heb van mensen met kinderen dat wanneer ze alles vantevoren hadden geweten er niet aan waren begonnen. Heb je een voorbeeldig kind zal het mss allemaal wel leuk zijn maar dat weet je niet vantevoren. Ook zie ik veel gelukkige relaties stuklopen wanneer er eenmaal kinderen zijn. Voor mij geldt dat kinderen niet zaligmakend zijn. Je leven is zonder kinderen ook zeker de moeite waard. Ik kan oprecht zeggen dat ik geniet van mijn leven en de bijbehorende vrijheid.
Komt ook bij dat ik redelijk vaak gehoord heb van mensen met kinderen dat wanneer ze alles vantevoren hadden geweten er niet aan waren begonnen. Heb je een voorbeeldig kind zal het mss allemaal wel leuk zijn maar dat weet je niet vantevoren. Ook zie ik veel gelukkige relaties stuklopen wanneer er eenmaal kinderen zijn. Voor mij geldt dat kinderen niet zaligmakend zijn. Je leven is zonder kinderen ook zeker de moeite waard. Ik kan oprecht zeggen dat ik geniet van mijn leven en de bijbehorende vrijheid.
woensdag 12 april 2023 om 08:03
Ja natuurlijk. Of denk je soms dat een normaal kind niet dag en nacht zorg nodig heeft?Vroegevogel schreef: ↑10-04-2023 21:55Maar wist je dan van te voren al dat het een zorgenkindje zou worden?
Groetjes!
woensdag 12 april 2023 om 08:43
Eerlijk gezegd heb ik hier allemaal geen last van. Vanwege de hete zomers in Nederland hebben we een airco geïnstalleerd in ons huis. Vakanties gaan nu naar Scandinavie in plaats van de Middellandse zee. Duurdere prijzen kunnen we gemakkelijk opbrengen. Ik woon in een koophuis dat ik in 2014 voor 3 ton op de kop heb kunnen tikken tijdens de crisis, vergelijkbare huizen gaan inmiddels voor 7 ton weg. Voor mijn kinderen zijn we aan het sparen en beleggen, zodat zij straks ook een goede start kunnen maken.himalaya schreef: ↑11-04-2023 10:05Jij niet? Ver van je bed show?
Geen last van klimaatmaatregelen, weersveranderingen (zomers worden heter en droger, oogsten zijn niet optimaal en daardoor duurdere prijzen), alle mensen in je omgeving, en straks je kinderen, kunnen aan een betaalbaar huis komen en hoeven niet tot hun 30e bij hun ouders te wonen, want woningbouw blijf achter vanwege (stikstof)regels, personeel en materiaal wat niet beschikbaar is? Oekraïne, de graanschuur voor een groot deel van de wereld, is in oorlog dus daardoor veel minder oogsten, dus honger in delen van de wereld, hoge prijzen. Mensen die hun land willen ontvluchten voor oorlog, honger, vervolging en oa in het overvolle Nederland, waar huisvesting voor gevonden moet worden.
Maar jij merkt daar allemaal niets van? Denkt dat het binnenkort opgelost is, en kinderen relaxt en blij opgroeien want niks aan de hand?
Je kunt overal wel een persoonlijk issue van maken, maar de realiteit is dat wij het hartstikke goed hebben in Nederland en dat hier de gelukkigste kinderen van de wereld opgroeien. Ik ontken niet dat er grote problemen zijn op de wereld, maar als je ook maar even hebt opgelet tijdens de geschiedenisles, dan weet je dat die er altijd zijn geweest.
woensdag 12 april 2023 om 08:47
Dit is niet bedoeld om kritiek te hebben op jouw keuze, want ik vind het prima als mensen kiezen voor een kindvrij bestaan, maar je weet hopelijk dat dit een aanname (vooroordeel?) is die niet voor alle mensen met kinderen geldt? Ik denk dat dit alleen zo is voor alleenstaande ouders, waarvan de partner geen zorgtaken oppakt, of bijvoorbeeld overleden is.MrsMorrison schreef: ↑12-04-2023 08:01Hier soort van bewust geen kinderen... wel kinderwens gehad daar twijfelde ik niet aan. Nu ik halverwege de 40 ben heb ik geen moment spijt van mijn keuze voor geen kinderen. Ik hecht heel veel waarde aan spontaniteit, aan mijn werk en sociale leven. Itt mijn vrienden kan ik savonds spontaan besluiten om lekker uit eten te gaan, een weekend weg, een festival. Met mijn werk hoef ik nergens rekening mee te houden qua tijden en dagen... die vrijheid die ik heb vind ik echt heerlijk en ik zou geen moment willen ruilen met mensen met kinderen.
woensdag 12 april 2023 om 08:58
Nou, in de jaren ‘80 was er de koude oorlog en dreiging van nucleaire oorlog. Dat was echt niet compleet zorgeloos opgroeien en vast ook niet zonder twijfels voor ouders toen.kindrebel schreef: ↑11-04-2023 23:32Voor het eerst in ik weet niet hoelang is het niet meer vanzelfsprekend dat de volgende generatie het beter gaat hebben dan de huidige. Dat is echt wel een serieus keerpunt. Je zou kunnen zeggen dat de opvatting “ik wil geen kind op deze wereld zetten” voor het eerst echt hout snijdt.
De tweede wereldoorlog is geen 100 jaar geleden en dat was ook niet bepaald een tijd dat mensen het goed en fijn hadden en vanzelfsprekend dat het beter zou worden was het ook niet bepaald en de crisisjaren daarvoor ook echt niet. Dus ik ben het niet eens met je stelling dat het vanzelfsprekend was dat de volgende generatie het beter ging krijgen.
Je kunt de huidige problemen een reden vinden om geen kinderen te willen krijgen, je kunt er ook op vertrouwen dat er oplossingen komen. Aangezien niemand de toekomst kan voorspellen is het echt gokken wie er gelijk krijgt.
woensdag 12 april 2023 om 10:19
Sujatmi schreef: ↑12-04-2023 08:47Dit is niet bedoeld om kritiek te hebben op jouw keuze, want ik vind het prima als mensen kiezen voor een kindvrij bestaan, maar je weet hopelijk dat dit een aanname (vooroordeel?) is die niet voor alle mensen met kinderen geldt? Ik denk dat dit alleen zo is voor alleenstaande ouders, waarvan de partner geen zorgtaken oppakt, of bijvoorbeeld overleden is.
Het is weinig spontaan natuurlijk wanneer je met je partner eerst een oppas moet regelen om te gaan uit eten om 20.00 als de kinderen naar bed moeten doordeweeks. Of je een weekend naar een festival wil gaan... dat is niet echt een aanname of vooroordeel. Ik ken die stellen iig niet.
woensdag 12 april 2023 om 10:24
Als je met z'n tweeën bent is dat eenvoudig te regelen natuurlijk, want je hoeft niet constant allebei thuis te zijn. Daarbij hebben veel stellen opa's en oma's die met liefde een weekendje oppassen.MrsMorrison schreef: ↑12-04-2023 10:19Het is weinig spontaan natuurlijk wanneer je met je partner eerst een oppas moet regelen om te gaan uit eten om 20.00 als de kinderen naar bed moeten doordeweeks. Of je een weekend naar een festival wil gaan... dat is niet echt een aanname of vooroordeel. Ik ken die stellen iig niet.
woensdag 12 april 2023 om 11:00
Je moet best veel opofferen.. altijd aan staan.. mij persoonlijk valt het opvoeden van een kind zwaar... het is een enorme verantwoordelijkheid.. je kan het nooit helemaal goed doen.. je wilt er een leuk, zelfstandig en vriendelijk mens van maken.. echter is opvoeding ongeveer 30% van invloed en 70% is het karakter icm omgevingsfactoren.. maar de liefde die ik voel voor hem is met niks te vergelijken. Hij hoort bij mij.. zit in m'n vezels.
Het hele verzorgende aspect van toen zoon klein was vond ik een 'peace of cake'. Maar zorgen zit in m'n bloed.. en ik kan mezelf goed wegcijferen (waar je ook weer niet tever in moet gaan).
Ik zou zoon echt voor geen goud willen missen.. hij is het eerste wat ik zie als ik wakker wordt (dan kruipt ie ff naast me met z'n lange bijna 9 jarige lijf) en voordat ik ga slapen dek ik hem toe en kus ik hem zachtjes en denk ik; wat een rijkdom.
Mijn kinderwens begon pas te leven toen ik mijn man tegen kwam.. en hij was lang ambivalent.. zonder mij had hij nooit een kind gekregen.. maar met zijn 3en zijn we een goed team.. ieder gezin heeft uitdagingen en voordelen en bij ons was 1 kind uiteindelijk wat goed bij ons past (man was daar meer voorstander van dan ik, maar het is inmiddels echt goed zo). We hebben een fijn leven met voldoende vrijheid en financiële ruimte.
Succes TO.. het is een lastige afweging maar kijk hoe je leven nu is.. en of je over 20jr nog steeds het liefst je leven wilt leiden zoals nu of dat een moederrol toch echt meer bij je past.. en voor je partner geldt natuurlijk hetzelfde..
Het hele verzorgende aspect van toen zoon klein was vond ik een 'peace of cake'. Maar zorgen zit in m'n bloed.. en ik kan mezelf goed wegcijferen (waar je ook weer niet tever in moet gaan).
Ik zou zoon echt voor geen goud willen missen.. hij is het eerste wat ik zie als ik wakker wordt (dan kruipt ie ff naast me met z'n lange bijna 9 jarige lijf) en voordat ik ga slapen dek ik hem toe en kus ik hem zachtjes en denk ik; wat een rijkdom.
Mijn kinderwens begon pas te leven toen ik mijn man tegen kwam.. en hij was lang ambivalent.. zonder mij had hij nooit een kind gekregen.. maar met zijn 3en zijn we een goed team.. ieder gezin heeft uitdagingen en voordelen en bij ons was 1 kind uiteindelijk wat goed bij ons past (man was daar meer voorstander van dan ik, maar het is inmiddels echt goed zo). We hebben een fijn leven met voldoende vrijheid en financiële ruimte.
Succes TO.. het is een lastige afweging maar kijk hoe je leven nu is.. en of je over 20jr nog steeds het liefst je leven wilt leiden zoals nu of dat een moederrol toch echt meer bij je past.. en voor je partner geldt natuurlijk hetzelfde..
woensdag 12 april 2023 om 11:28
Wij hebben ook altijd getwijfeld, maar achteraf denk ik vooral omdat het "afwijkend" is om geen kinderen te nemen/willen. De maatschappij verwachr dat toch van je en dus ga je twijfelen of je het wel goed doet als je ze niet wil.
Van mijn 28e tot 38e werd ik helemaal gek van dat "zwaard van damocles" dat boven mijn hoofd hing. Die enorme keuze die gemaakt moest worden.
Maar opeens was dat weg en kwam de berusting en het besef dat ik het heerlijk vind om geen kinderen te hebben. Natuurlijk vind ik het dochtertje van mijn broer heel leuk, en de kinderen van mijn beste vriendin lees ik ook met alle liefde voor.
Maar daarna ben ik ook altiid weer heel blij dat het tijdelijk is. Het is echt de juiste keuze en ik ben blij dat het leven voor ons open ligt en we niet gebonden zijn aan alles wat een kind met zich meebrengt.
Natuurlijk is zo'n klein wezentje dat je vastklampt heel lief, maar besef ook dat dat maar een heeeeeeele tijdelijke fase is he?
Daarna worden het gewoon mensen, volwassen mensen ook nog....
Ik heb soms het idee dat mensen aan kinderen beginnen (en aan nog 1, en nog 1....) om dan weer die leuke fase mee te maken dat zo'n kindje helemaal aan jou hangt en lief en schattig is.
Maar daarna houdt dat natuurlijk wel gewoon op...net als dat een puppy ooit groot wordt. Ze blijven niet schattig en behoevend.
En heb je het er dan voor over dat je hele week om de kinderen draait? Halen, brengen, clubjes, ziek, kinderen van andere mensen over de vloer, de ouders die daarbij horen..... en dan worden het pubers en moet je ook maar hopen dat het goed gaat.
Dat alles trok mij allemaal echt totaal niet (maar dat alles is wel een HEEL groot deel van "kinderen hebben"). En dus geen kinderen hier.
Nog los van het feit dat ik ook altijd bang ben geweest om er dan een te krijgen die ziek is of autistisch of iets in die richting. Dan leek het leven me helemaal voorbij, want dan ben je alleen nog maar aan het zorgen en je zorgen aan het maken.
Dus kijk even verder dan die knuffel baby fase en vraag je af of jij het er voor over hebt om je halve leven stil te leggen in dienst van een kind.
Ik lees ook genoeg verhalen namelijk van vrouwen die dat oergevoel net als jij en ik niet hadden, toch kinderen gekregen hebben en er stiekem ook wel weer een beetje spijt van hebben omdat het helemaal niet bij ze past en ze er eigenlijk niks aan vinden.
Van mijn 28e tot 38e werd ik helemaal gek van dat "zwaard van damocles" dat boven mijn hoofd hing. Die enorme keuze die gemaakt moest worden.
Maar opeens was dat weg en kwam de berusting en het besef dat ik het heerlijk vind om geen kinderen te hebben. Natuurlijk vind ik het dochtertje van mijn broer heel leuk, en de kinderen van mijn beste vriendin lees ik ook met alle liefde voor.
Maar daarna ben ik ook altiid weer heel blij dat het tijdelijk is. Het is echt de juiste keuze en ik ben blij dat het leven voor ons open ligt en we niet gebonden zijn aan alles wat een kind met zich meebrengt.
Natuurlijk is zo'n klein wezentje dat je vastklampt heel lief, maar besef ook dat dat maar een heeeeeeele tijdelijke fase is he?
Daarna worden het gewoon mensen, volwassen mensen ook nog....
Ik heb soms het idee dat mensen aan kinderen beginnen (en aan nog 1, en nog 1....) om dan weer die leuke fase mee te maken dat zo'n kindje helemaal aan jou hangt en lief en schattig is.
Maar daarna houdt dat natuurlijk wel gewoon op...net als dat een puppy ooit groot wordt. Ze blijven niet schattig en behoevend.
En heb je het er dan voor over dat je hele week om de kinderen draait? Halen, brengen, clubjes, ziek, kinderen van andere mensen over de vloer, de ouders die daarbij horen..... en dan worden het pubers en moet je ook maar hopen dat het goed gaat.
Dat alles trok mij allemaal echt totaal niet (maar dat alles is wel een HEEL groot deel van "kinderen hebben"). En dus geen kinderen hier.
Nog los van het feit dat ik ook altijd bang ben geweest om er dan een te krijgen die ziek is of autistisch of iets in die richting. Dan leek het leven me helemaal voorbij, want dan ben je alleen nog maar aan het zorgen en je zorgen aan het maken.
Dus kijk even verder dan die knuffel baby fase en vraag je af of jij het er voor over hebt om je halve leven stil te leggen in dienst van een kind.
Ik lees ook genoeg verhalen namelijk van vrouwen die dat oergevoel net als jij en ik niet hadden, toch kinderen gekregen hebben en er stiekem ook wel weer een beetje spijt van hebben omdat het helemaal niet bij ze past en ze er eigenlijk niks aan vinden.
shanti_vivanti wijzigde dit bericht op 12-04-2023 11:34
6.03% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
