Twijfel kinderwens

Anoniem_64a07e9384330 maandag 10 april 2023 om 16:21

Altijd heb ik gedacht geen kinderen te willen. Mijn vriend staat er hetzelfde in. We hebben een gelukkig leven met z'n tweeën en we hebben alles goed op de rit. Fijne vrienden en familie om ons heen, allebei een goed betaalde baan, financiën op orde, veel tijd om te reizen en te sporten.

En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon

Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.

Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?

Positive_vibes donderdag 13 april 2023 om 15:47

konwalia schreef: ↑
13-04-2023 15:39

Na het bevallen dus je pijnlijke en veranderde lichaam. Ik heb mijn moeders blote buik maar één keer in mijn leven (per ongeluk) gezien, omdat ze zich schaamt en hem altijd verbergt. Dan voel je je toch doodongelukkig, en je ziet je nieuwe lijf zelf nog wel gewoon in de spiegel elke dag.

De huid weg laten halen zie ik ook niet zitten, dan mag je alwéér genezen van een medische ingreep. En je buikspieren kunnen nog lang uit positie blijven, terwijl ik nu zo'n strakke buik heb. Je krijgt er dus echt niks voor terug als je niet geniet van het ouderschap, alleen maar een hoop werk en ongemak. Ik dacht zelfs aan de hele lullige dingen zoals haaruitval, en niet meer in je smalle schoenen passen.

Ik zeg wel eens tegen mijn vriend, die wel ooit graag kinderen wil: "Tja als mijn lichamelijke bijdrage alleen maar was dat ik in iemand zou moeten klaarkomen, dan zou ik er misschien ook wat positiever in staan."

En ik ben stiekem ook bang dat hij me dan niet meer mooi vindt, terwijl hij een ontzettend lieve man is. Je hele leven verandert, en ik weet niet of ik er dan blijer uit kom.

Nou dit vind ik dan weer zwaar overdreven hoor. Niet jouw gevoel, dat mag er zijn. Maar echt niet alle zwangeren hebben dit hoor. Van al mijn vriendinnen met kinderen heeft niemand overtollige huid en maar een enkeling striemen. Sommige een strakkere buik dan anderen maar dat was voor die zwangerschappen ook al zo

Ik denk dat je hier érg negatief beïnvloed bent door jouw moeder. Ja, natuurlijk doet een zwangerschap wat met je lichaam. Maar doodongelukkig, kapot schamen, huid weghalen, niet meer mooi, etc vind ik niet maatgevend voor de gemiddelde vrouw.

nansie donderdag 13 april 2023 om 15:47

Jeetje, Konwalia, ik hoop dat je weet dat je het wel erg negatief inziet... Ben je in het algemeen bang voor medische ingrepen?

Ik ben meerdere keren zwanger geweest, heb een paar miskramen gehad, 1 keizersnee, 1 zware bevalling met knip en 1 normale bevalling. Maar alles doet het nog hoor. Ik heb natuurlijk een litteken van de keizersnee en van zowel een keizersnee als een bevalling moet je herstellen. Maar in de meeste gevallen herstel je dus gewoon weer. Al mijn vriendinnen zijn weer ongeveer teruggeveerd naar hoe ze er daarvoor uitzagen. Niemand heeft nog pijn of last van littekens of zoiets.
Ik weet dat sommige vrouwen wel gehavend uit een bevalling komen, dus je angst is in die zin reëel, maar de meeste vrouwen houden er echt niets aan over.

Als je angst het enige is wat je ervan weerhoudt om een kind te krijgen, dan moet je daar misschien hulp voor zoeken bij een therapeut of arts.

madamecannibale donderdag 13 april 2023 om 15:54

konwalia schreef: ↑
13-04-2023 15:39
Ja, ik wilde mijn reactie niet te lang maken en je mogelijk onnodig angst aanjagen door mijn eigen twijfels, maar ik had al een heel stukje getypt over de lichamelijke belasting die me inderdaad nog het meest tegenhoudt.

Het ongemak van de dikke buik en de misselijkheid, oké. Maar alle onderzoeken aan je lijf, en natuurlijk het risico op complicaties tijdens de zwangerschap en bevalling. Mijn vagina inknippen om te kunnen baren, en dan weken met een hechting lopen terwijl je nog steeds moet plassen of niezen soms. Misschien voor altijd het litteken voelen tijdens seks.

En wie zegt dat het personeel lief voor me is, en tijd heeft om zachtjes met je om te gaan en de hechting netjes zet? Kun je eigenlijk ook niet hechten? Of nog erger, een keizersnede moeten ondergaan en daar dan van moeten genezen. Ik zou denk ik steeds willen dat het niet echt was, maar gewoon een nare droom.

Ik kreeg zelfs een keer advertenties voor Oekraïnse draagmoeders tijdens het online scrollen. Geen idee hoe dat kwam, maar daar heb ik toen even over nagedacht en dat vind ik ethisch dan weer niet oké.

Na het bevallen dus je pijnlijke en veranderde lichaam. Ik heb mijn moeders blote buik maar één keer in mijn leven (per ongeluk) gezien, omdat ze zich schaamt en hem altijd verbergt. Dan voel je je toch doodongelukkig, en je ziet je nieuwe lijf zelf nog wel gewoon in de spiegel elke dag.

De huid weg laten halen zie ik ook niet zitten, dan mag je alwéér genezen van een medische ingreep. En je buikspieren kunnen nog lang uit positie blijven, terwijl ik nu zo'n strakke buik heb. Je krijgt er dus echt niks voor terug als je niet geniet van het ouderschap, alleen maar een hoop werk en ongemak. Ik dacht zelfs aan de hele lullige dingen zoals haaruitval, en niet meer in je smalle schoenen passen.

Ik zeg wel eens tegen mijn vriend, die wel ooit graag kinderen wil: "Tja als mijn lichamelijke bijdrage alleen maar was dat ik in iemand zou moeten klaarkomen, dan zou ik er misschien ook wat positiever in staan."

En ik ben stiekem ook bang dat hij me dan niet meer mooi vindt, terwijl hij een ontzettend lieve man is. Je hele leven verandert, en ik weet niet of ik er dan blijer uit kom.

Ben je dan ook bang om ouder te worden? Dan zakt je lichaam ook uit, krijg je rimpels en ouderdomsvlekken. Ik denk niet dat je een zwangerschap en bevalling moet onderschatten maar de meeste vrouwen komen er ook weer niet zo gehavend uit.

Pitabroodje donderdag 13 april 2023 om 17:22

Ouder worden gaat geleidelijk. Je kan eraan wennen, het valt je ook pas op als je fotos ziet van je jongere zelf.
Ik vind dat niet te vergelijken met een plotselinge verandering na de geboorte van een kind.
Ik snap konwalia goed, ik ben zelf ook een angsthaas als het aankomt op medische dingen. Ik heb bijv nog nooit bloed durven prikken. En als ik ooit ernstig ziek wordt, wil ik liever geen behandeling met toeters en bellen.
Ik heb in mijn leven ook nog nooit echt pijn gehad (klopt af).

Sujatmi donderdag 13 april 2023 om 17:38

Poeh zoals jij het omschrijft zou ik er ook nooit aan durven beginnen. Gelukkig is de realiteit zoveel minder heftig dan dat.

Ik zie op mijn werk heel veel mensen en blote lichamen, maar ik kan echt op het oog niet zien of een vrouw al eens een kind heeft gekregen of niet.

Als dit waar was dan zou 80% van de vrouwen zwaar gehavend zijn? Je kunt toch zelf bedenken dat dit niet klopt?

nausicaa donderdag 13 april 2023 om 17:44

himalaya schreef: ↑
13-04-2023 14:23
Kindvrijen krijgen vaak te horen dat de kinderwens nog wel komt / dat echte vrouwen moeder willen worden/dat ze wel veranderen als ze de juiste partner treffen (ook al hebben ze een prima relatie) / dat ze niemand hebben die ze in het bejaardenhuis zal komen opzoeken/ dat ze heel veel missen / dat je vanzelf van een kind gaat houden als dat er eenmaal is / dat een kind krijgen het mooiste is wat er bestaat. Enzovoort.

Blijkbaar wordt het door veel mensen nog steeds niet geaccepteerd dat je ook een keuze kunt maken om géén kinderen te willen. En gelukkig wonen we in een land waar je die keuze kúnt maken.
Maar waarom dan proberen te overtuigen om een andere keuze te maken?

Dat is inderdaad ontzettend irritant. Maar waarom dan wèl benadrukken dat mensen met kinderen die alleen maar hebben omdat ‘de maatschappij’ dat verwacht. En dat ze het allemaal loodzwaar vinden en stikjaloers zijn op de dingen die mensen zonder kinderen allemaal kunnen doen?

Ik ben heel bewust moeder geworden (alleenstaand, dus behoorlijk traject voor nodig). Omdat ik altijd al een kinderwens had. Omdat het me leuk leek om een kind de wereld te zien ontdekken. Gelukkig is het gelukt, en blijk ik het inderdaad zo te beleven als gedacht. Ik vind het oprecht geweldig om te zien hoe mijn dochter nieuwe bloemetjes ontdekt, of een nestje met eitjes er in. Ik word heel erg blij van armpjes om me heen, of een stemmetje dat probeert een liedje te zingen dat nog wat moeilijk is.
En ja, ik ben veranderd. Ik was altijd heel erg netjes, mijn huis was altijd volledig aan kant. En nu is het soms een ontplofte speelgoedwinkel. En het gekke is: dat vind ik dus echt niet erg, eerder gezellig. Het koekje bij je koffie dat je aan je kind geeft in plaats van zelf op te eten is geen opoffering, ik word daadwerkelijk gelukkiger van dat blije smoeltje dan ik van dat koekje geworden was.

Dat neemt niet weg dat het, zoals alles, ook mindere kanten heeft. Als ik midden in de nacht monsters weg moet jagen, of iemand moet overtuigen dat we nu echt naar huis gaan uit de speeltuin. Maar dat weegt voor mij totaal niet op tegen de fijne momenten. En ik ben eigenlijk nooit stikjaloers op iets wat ik iemand zonder kinderen zie doen. Zou ik wel eens rustig willen uitslapen? Ja, natuurlijk. Maar stikjaloers, echt niet.

Dat gezegd hebbend: dat geldt voor míj. Ík wordt gelukkig van dat handje in de mijne en dat stemmetje wat een liedje zingt op de wc. Maar ik snap echt wel dat dat niet voor iedereen geldt. En dat dus niet iedereen behoefte heeft aan kinderen. Als jij geen geluksgevoel krijgt van knuffels en blije snoetjes, is het inderdaad vooral een hoop werk en duur. Bovenstaande is ook absoluut niet bedoeld om iemand te overtuigen dat hij/zij wél kinderen moet nemen. Als je er geen zin in hebt, vooral niet doen! Ik wil alleen aangeven dat er echt mensen zijn die gelukkiger worden van hun kinderen. En dat doen alsof je leven dan voorbij is, en iedereen alleen maar doet alsof hij er zo blij mee is, ook echt onzin is.

Sujatmi donderdag 13 april 2023 om 18:26

Ik zie jaloezie als een signaal dat ik kennelijk iets graag wil. Dus als ik een steek van jaloezie voel omdat mijn kindvrije vriendin kan uitslapen, dan weet ik dat het tijd is om eens een hele ochtend in bed te liggen, terwijl mijn man de ochtend doet, of de kinderen uit logeren te sturen.

Als ik een steek voel over een festival, dan regel ik dat ik naar een festival ga. Als ik een steek voel over iemands lichaam, dan ga ik sporten. Veel valt simpel te regelen, ook wanneer je kinderen hebt.

Shanti_Vivanti vrijdag 14 april 2023 om 22:37

vogelkip schreef: ↑
13-04-2023 07:42
Ik waardeer het enorm dat jullie je persoonlijke verhalen en opvattingen delen. Ik vraag me af of de druk van buitenaf ook iets te maken heeft met mijn twijfel? Al vanaf jongs af aan wist ik dat ik geen kinderen wilde, en dat is eigenlijk tot voor kort pas omgeslagen in twijfel.

In mijn omgeving zie ik meerdere ervaringen. Een goede vriendin van mij, die altijd moeder heeft willen worden en nu twee kinderen heeft, ervaart het moederschap als loodzwaar. Ze zou haar kinderen nooit meer willen missen, maar met de kennis van nu zou ze nooit opnieuw voor kinderen kiezen. Daarentegen heb ik ook vriendinnen die het heerlijk vinden. Je kunt er denk ik nooit iets uit afleiden voor jezelf; het is zo persoonlijk.

Speelt bij jullie het fysieke aspect van een zwangerschap en bevalling nog een rol? Ik ken namelijk best wat moeders op wie de zwangerschap en/of de bevalling fysieke of mentale sporen heeft nagelaten. Dat vind ik echt heftig, dat dat zo vaak voorkomt. Mijn gezondheid vind ik heel belangrijk en ik vind het nogal wat om dat in de waagschaal te leggen.

Overigens vind ik de eerdere discussie over duurzaamheid/milieu/klimaatverandering een hele relevante en zeker een aspect dat in ook meeweegt.

Als je al je hele leven weet dat je geen kinderen wil, dan wil je denk ik ook echt geen kinderen.
Die twijfel wordt wrs ingegeven door de maatschappelijke norm waar ik het al eerder over had en over het feit dat je je neefje heel schattig vindt.

ik heb zelf ook sinds kort een nichtje en vindt haar ook echt leuk en lief. Als ik haar op schoot heb, dan voel ik heus wel liefde voor dat kleine warme lijfje. Maar ik ben rationeel genoeg om te beseffen dat dat "puppy gevoel" (zo noem ik het maar even) absoluut niet opweegt tegen alle nadelen die ik aan het hebben van een kind/kinderen zou ervaren.

De druk op.vrouwen om kinderen te krijgen is echt nog steeds enorm.
Hoe vaak mensen mij wel niet gevraagd hebben of ik kinderen heb en zo nee, wanneer dan wel?
Bizar is dat ..... en als je dan zegt dat je ze bewust niet hebt en daar heel blij mee bent, valt er vaak een soort ongemakkelijke stilte.
Of mensen gaan dingen zeggen als :"heyy ja dat is natuurlijk ook een keuze he?" op een soort medelijdende toon.
Ik blijf het echt enorm bizar vinden dat zoiets levensontwrichtend als een kind hebben, voor veel mensen blijkbaar de normaalste zaak van de wereld is en iets waar je totaal niet over zou moeten twijfelen. En waar zo weinig mensen voor mijn gevoel echt goed over nadenken.

Nog altijd wordt door de vrouwenbladen en het internet, het moederschap op een roze wolk geplaatst. Vrouwen doen daar onderling eigenlijk nog het hardst aan mee. Maar er ontstaat een heel scheef en eenzijdig beeld en volgens mij zijn er echt meer moeders dan je zou denken die spijt hebben van hun keuze of zich in ieder geval afvragen of geen kinderen hebben toch niet eigenlijk een betere keuze was.

Zoals ik al zei werd ik tot mijn 38e gek van de continue twijfel in mijn hoofd, maar achteraf realiseer ik me heel erg dat dat écht komt door de maatschappelijke verwachtingen. Die berusting kwam opeens vanzelf.
Natuurlijk denk ik soms wel eens: wordt het dan later niet eenzaam, maar ook dat vind ik geen reden om aan kinderen te beginnen. Want voor hetzelde geld emigreren die, of heb je een slechte band met ze. Plus: die ene dag in de maand dat ze eventueel zouden langskomen in het bejaardentehuis kom ik dan ook nog wel zelf door

Sujatmi vrijdag 14 april 2023 om 23:04

Shanti_Vivanti schreef: ↑
14-04-2023 22:37

Ik blijf het echt enorm bizar vinden dat zoiets levensontwrichtend als een kind hebben, voor veel mensen blijkbaar de normaalste zaak van de wereld is en iets waar je totaal niet over zou moeten twijfelen. En waar zo weinig mensen voor mijn gevoel echt goed over nadenken.

Nog altijd wordt door de vrouwenbladen en het internet, het moederschap op een roze wolk geplaatst. Vrouwen doen daar onderling eigenlijk nog het hardst aan mee. Maar er ontstaat een heel scheef en eenzijdig beeld en volgens mij zijn er echt meer moeders dan je zou denken die spijt hebben van hun keuze of zich in ieder geval afvragen of geen kinderen hebben toch niet eigenlijk een betere keuze was.

Zoals ik al zei werd ik tot mijn 38e gek van de continue twijfel in mijn hoofd, maar achteraf realiseer ik me heel erg dat dat écht komt door de maatschappelijke verwachtingen. Die berusting kwam opeens vanzelf.
Natuurlijk denk ik soms wel eens: wordt het dan later niet eenzaam, maar ook dat vind ik geen reden om aan kinderen te beginnen. Want voor hetzelde geld emigreren die, of heb je een slechte band met ze. Plus: die ene dag in de maand dat ze eventueel zouden langskomen in het bejaardentehuis kom ik dan ook nog wel zelf door

Ik heb juist de indruk dat veel vrouwen tegenwoordig enorm goed nadenken over deze keuze. De gemiddelde leeftijd ligt nu op 30 jaar om een eerste kind te krijgen, dat zijn ruim volwassen vrouwen die vaak jarenlang hebben gewikt en gewogen voordat ze tot het punt komen dat ze het willen en aandurven.

Dat er alleen een positief beeld wordt geschetst, herken ik totaal niet. Het hele internet staat bomvol horrorverhalen over hoe moeilijk en zwaar het allemaal is.

tortelduif zaterdag 15 april 2023 om 08:25

konwalia schreef: ↑
13-04-2023 15:39

Ik zeg wel eens tegen mijn vriend, die wel ooit graag kinderen wil: "Tja als mijn lichamelijke bijdrage alleen maar was dat ik in iemand zou moeten klaarkomen, dan zou ik er misschien ook wat positiever in staan."

En ik ben stiekem ook bang dat hij me dan niet meer mooi vindt, terwijl hij een ontzettend lieve man is. Je hele leven verandert, en ik weet niet of ik er dan blijer uit kom.

Ik herken dit heel erg. Voor mij ook een van de redenen om (waarschijnlijk) niet voor een tweede te gaan. Overigens wil ik daarmee zeker niet zeggen dat alle vrouwen er zwaar gehavend uitkomen. Ik zag er al heel snel weer uit als voor de bevalling (met wat uitzonderingen, zoals een litteken van de knip maar dat zien de meeste mensen niet

) maar ervoer het herstel wel als lichamelijk erg heftig.

Spinkeltje zaterdag 15 april 2023 om 08:57

Het lastige is dat je pas echt weet hoe het is en voor je voelt als je er daadwerkelijk aan begint. Daarmaast hangt het er ook vanaf hoe jouw kind of kinderen zijn. Pas later weet je dan of het de goede keuze voor je was of niet. Dat is het lastige eraan. Als je het puur rationeel benadert en je steeds denkt aan de risico's dan zie je altijd een hoop beren op de weg.
En ja er is altijd wel iets aan het lichaam dat verandert als je bent bevallen. Bij de een is dat een litteken en bij de ander is dat weer iets anders of veel meer. Dat is een soort loterij. Ook of je een makkelijke of een zware bevalling hebt. Dat is ook een soort loterij.

spinkeltje wijzigde dit bericht op 15-04-2023 09:06

0.16% gewijzigd

madamecannibale zaterdag 15 april 2023 om 09:05

Sujatmi schreef: ↑
14-04-2023 23:04
Ik heb juist de indruk dat veel vrouwen tegenwoordig enorm goed nadenken over deze keuze. De gemiddelde leeftijd ligt nu op 30 jaar om een eerste kind te krijgen, dat zijn ruim volwassen vrouwen die vaak jarenlang hebben gewikt en gewogen voordat ze tot het punt komen dat ze het willen en aandurven.

Dat er alleen een positief beeld wordt geschetst, herken ik totaal niet. Het hele internet staat bomvol horrorverhalen over hoe moeilijk en zwaar het allemaal is.

Dat gevoel heb ik ook, dat tegenwoordig vrouwen er juist veel meer over nadenken. Overigens is rationeel gezien het vaak helemaal niet de beste keuze, je hebt meer geld, meer vrije tijd, meer carrièrekansen etc. zonder kinderen. Dus in dat opzicht brengt langer nadenken weinig verandering. Ik lees op dit moment een aantal boeken over zwangerschap en opvoeding en die zijn in mijn ogen juist ontzettend negatief. Ik lees nu bijvoorbeeld een boek dat in het voorwoord al begint met dat het grootste gedeelte van de nieuwe ouders in de eerste maanden spijt heeft en iets van 70% depressieve gevoelens. Ik herken dat zelf niet in mijn omgeving. Ik zie bij een aantal familieleden en vriendinnen wel dat het zwaar is, maar vaak is er dan ook iets aan de hand zoals gezondheidsproblemen bij het kind of relatieproblemen tussen de ouders. Maar het merendeel van de mensen om mij heen zijn blij met hun kinderen en zouden opnieuw die keuze maken. Dat weet ik omdat ik zelf ook nogal een twijfelaar was en dus veel over dit onderwerp met mijn naasten heb gesproken.

Kleinezon zaterdag 15 april 2023 om 09:18

Ik heb nooit een hele sterke kinderwens gehad. Ook wel een gevoel dat het niets echt voor mij was, maar niet hele sterk. Vriend wilde wel heel graag. Dat wisten we; de backup was dat ik meer traditioneel vader zou zijn met 40 uur werken. Anders was ik er niet aan begonnen.

We hebben er nu 2.
- Zwangerschap was erg misselijkmakend.
- Bevalling vond ik relatief een eitje; paar uur hel maar heerlijk gevoel erna en vlot herstel.
- Babies kan ik he le maal niets mee. Ja, levend houden.
- Peuters/kleuters is al beter
- Nu zijn ze de kleutertijd voorbij en wat een heerlijkheid. Die eigenwijze snoetjes die me regelmatig de deksel op mijn neus geven. Ze groeien en bloeien.
Als ik dezelfde exemplaren zou kunnen bestellen met een leeftijd van 5 jaar zou ik er nog wel 10 willen

Je wordt niet gelukkig van kinderen, het is eerder je eigen familie die je vormt.

Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow

Shanti_Vivanti zaterdag 15 april 2023 om 09:25

Spinkeltje schreef: ↑
15-04-2023 08:57
Het lastige is dat je pas echt weet hoe het is en voor je voelt als je er daadwerkelijk aan begint. Daarmaast hangt het er ook vanaf hoe jouw kind of kinderen zijn. Pas later weet je dan of het de goede keuze voor je was of niet. Dat is het lastige eraan. Als je het puur rationeel benadert en je steeds denkt aan de risico's dan zie je altijd een hoop beren op de weg.

Ja klopt, daar bleef ik ook maar over twijfelen. Dat je niet weet hoe het is en gaat zijn...en dat je dat ook niet kúnt weten. Tot je er aan begint, en dan kan je dus niet meer terug.
Daarom dus de keuze gemaakt om geen kinderen te willen. Ik denk oprecht dat ik er geen leuker mens van zou worden
Ik kan al kortaf en geirriteerd zijn na een drukke werkweek en een lange file.....als ik dan ook nog 2 dreinende kinderen aan mn been krijg als ik thuis kom, denk ik echt dat ik nog weinig sjeu uit het leven zou halen haha
Dus eigenlijk heb ik op basis van mn persoonlijkheid en wat ik leuk vind en waar ik waarde aan hecht (vrijheid, reizen) besloten er niet aan te beginnen (plus ook hjet ontbreken van enorme moedergevoelens in de eerste plaats)

Ik pas nu af en toe op op mijn nichtje of ga eens met de kinderen van een vriendin naar de Efteling. Een soort wel de lusten niet de lasten haha

Sujatmi zaterdag 15 april 2023 om 11:33

Spinkeltje schreef: ↑
15-04-2023 08:57
Het lastige is dat je pas echt weet hoe het is en voor je voelt als je er daadwerkelijk aan begint. Daarmaast hangt het er ook vanaf hoe jouw kind of kinderen zijn. Pas later weet je dan of het de goede keuze voor je was of niet. Dat is het lastige eraan. Als je het puur rationeel benadert en je steeds denkt aan de risico's dan zie je altijd een hoop beren op de weg.
En ja er is altijd wel iets aan het lichaam dat verandert als je bent bevallen. Bij de een is dat een litteken en bij de ander is dat weer iets anders of veel meer. Dat is een soort loterij. Ook of je een makkelijke of een zware bevalling hebt. Dat is ook een soort loterij.

Hoeft niet hoor. Bij mij is er niks anders. Geen litteken, niet ingeknipt, geen striemen, geen blijvende gewichtstoename, mijn buik ziet er nog hetzelfde uit en de rest van mijn lichaam ook.

KamilleT zaterdag 15 april 2023 om 12:02

Sujatmi schreef: ↑
15-04-2023 11:33
Hoeft niet hoor. Bij mij is er niks anders. Geen litteken, niet ingeknipt, geen striemen, geen blijvende gewichtstoename, mijn buik ziet er nog hetzelfde uit en de rest van mijn lichaam ook.

Ik heb twee streepjes striae, beide erin geschoten in de 41e week van de zwangerschap. Ik voelde het gebeuren, heel zonde. De onderkant daarentegen lijkt wel een oorlogsgebied. Bij de eerste bevalling (bijna 24 jaar geleden) ben ik echt ver ingeknipt, van dat litteken heb ik nog steeds last als ik grieperig ben en bij de tweede een eind ingescheurd, precies aan de andere kant. Duidelijk te zien dat er van alles gebeurd is, maar gelukkig is dat zelden in het zicht.

Pitabroodje zaterdag 15 april 2023 om 12:47

Vraagje aan de dames die er over uit zijn geen kinderen te willen: hoe doen jullie dat met anti conceptie? Ik ben gestopt met de pil omdat ik er dik en zwaar depressief van werd. Ik meet nu temperatuur met een daysy. Vind dit echt heel erg spannend, want het kan dus ook 'mis' gaan. Al ben ik er echt heel serieus mee bezig. Wat ik zou doen als er een ongelukje zou gebeuren, weet ik niet. Dan zou de twijfel misschien de andere kant uitslaan. En die gedachte beangstigt me nu en houdt mij bezig. Stel zoiets gebeurd op je 39e... de hel!
Ik heb laatst ook berekend dat als ik een kind zou willen en mogen krijgen, wat dat financieel zou betekenen. Ik zou niet ft willen werken want dan blijft er denk ik weinig van me over. Als ik 24 uur zou gaan werken, zou ik zo ongeveer alles buiten de absolute basis behoeften moeten laten gaan! No way dat ik dat er voor over heb. Heel mijn onafhankelijkheid naar de filistijnen. En dan heb ik nog best een goede baan... Ik vraag mij wel serieus af hoe anderen dit dan doen, vooral met de huidige prijsstijgingen...

Sujatmi zaterdag 15 april 2023 om 12:50

Pitabroodje schreef: ↑
15-04-2023 12:47
Vraagje aan de dames die er over uit zijn geen kinderen te willen: hoe doen jullie dat met anti conceptie? Ik ben gestopt met de pil omdat ik er dik en zwaar depressief van werd. Ik meet nu temperatuur met een daysy. Vind dit echt heel erg spannend, want het kan dus ook 'mis' gaan. Al ben ik er echt heel serieus mee bezig. Wat ik zou doen als er een ongelukje zou gebeuren, weet ik niet. Dan zou de twijfel misschien de andere kant uitslaan. En die gedachte beangstigt me nu en houdt mij bezig. Stel zoiets gebeurd op je 39e... de hel!
Ik heb laatst ook berekend dat als ik een kind zou willen en mogen krijgen, wat dat financieel zou betekenen. Ik zou niet ft willen werken want dan blijft er denk ik weinig van me over. Als ik 24 uur zou gaan werken, zou ik zo ongeveer alles buiten de absolute basis behoeften moeten laten gaan! No way dat ik dat er voor over heb. Heel mijn onafhankelijkheid naar de filistijnen. En dan heb ik nog best een goede baan... Ik vraag mij wel serieus af hoe anderen dit dan doen, vooral met de huidige prijsstijgingen...

Mijn man is gesteriliseerd. Ik heb geen behoefte aan seks met anderen, dus dat is makkelijk.

madamecannibale zaterdag 15 april 2023 om 13:12

Pitabroodje schreef: ↑
15-04-2023 12:47
Vraagje aan de dames die er over uit zijn geen kinderen te willen: hoe doen jullie dat met anti conceptie? Ik ben gestopt met de pil omdat ik er dik en zwaar depressief van werd. Ik meet nu temperatuur met een daysy. Vind dit echt heel erg spannend, want het kan dus ook 'mis' gaan. Al ben ik er echt heel serieus mee bezig. Wat ik zou doen als er een ongelukje zou gebeuren, weet ik niet. Dan zou de twijfel misschien de andere kant uitslaan. En die gedachte beangstigt me nu en houdt mij bezig. Stel zoiets gebeurd op je 39e... de hel!
Ik heb laatst ook berekend dat als ik een kind zou willen en mogen krijgen, wat dat financieel zou betekenen. Ik zou niet ft willen werken want dan blijft er denk ik weinig van me over. Als ik 24 uur zou gaan werken, zou ik zo ongeveer alles buiten de absolute basis behoeften moeten laten gaan! No way dat ik dat er voor over heb. Heel mijn onafhankelijkheid naar de filistijnen. En dan heb ik nog best een goede baan... Ik vraag mij wel serieus af hoe anderen dit dan doen, vooral met de huidige prijsstijgingen...

Dat is denk ik heel verschillend voor iedereen. En hangt ook af van je partner en hoe flexibel hij is qua werk. Maar het is goed om het inderdaad van tevoren uit te rekenen.

KamilleT zaterdag 15 april 2023 om 13:17

Pitabroodje schreef: ↑
15-04-2023 12:47
Vraagje aan de dames die er over uit zijn geen kinderen te willen: hoe doen jullie dat met anti conceptie? Ik ben gestopt met de pil omdat ik er dik en zwaar depressief van werd. Ik meet nu temperatuur met een daysy. Vind dit echt heel erg spannend, want het kan dus ook 'mis' gaan. Al ben ik er echt heel serieus mee bezig. Wat ik zou doen als er een ongelukje zou gebeuren, weet ik niet. Dan zou de twijfel misschien de andere kant uitslaan. En die gedachte beangstigt me nu en houdt mij bezig. Stel zoiets gebeurd op je 39e... de hel!
Ik heb laatst ook berekend dat als ik een kind zou willen en mogen krijgen, wat dat financieel zou betekenen. Ik zou niet ft willen werken want dan blijft er denk ik weinig van me over. Als ik 24 uur zou gaan werken, zou ik zo ongeveer alles buiten de absolute basis behoeften moeten laten gaan! No way dat ik dat er voor over heb. Heel mijn onafhankelijkheid naar de filistijnen. En dan heb ik nog best een goede baan... Ik vraag mij wel serieus af hoe anderen dit dan doen, vooral met de huidige prijsstijgingen...

Toen ik zwanger raakte van mijn jongste gebruikte ik ook de kalendermethode. Die is niet 100% waterdicht klaarblijkelijk, maar ik had nog wel een kinderwens. Inmiddels heb ik alweer jaren een koperspiraal.

Sujatmi zaterdag 15 april 2023 om 13:23

Hoe wij het doen? Beide 24-30 uur werken, beide tussen de 2500 en 3000 netto verdienen, samen hebben we 5000-6000 netto te besteden, daarmee komen we prima rond met twee kinderen.

We gaan vaak uit eten, maken uitstapjes, gaan meerdere keren weekendjes weg en op vakantie.

LuciFee2023 zaterdag 15 april 2023 om 13:29

Pitabroodje schreef: ↑
15-04-2023 12:47
Vraagje aan de dames die er over uit zijn geen kinderen te willen: hoe doen jullie dat met anti conceptie? Ik ben gestopt met de pil omdat ik er dik en zwaar depressief van werd. Ik meet nu temperatuur met een daysy. Vind dit echt heel erg spannend, want het kan dus ook 'mis' gaan. Al ben ik er echt heel serieus mee bezig. Wat ik zou doen als er een ongelukje zou gebeuren, weet ik niet. Dan zou de twijfel misschien de andere kant uitslaan. En die gedachte beangstigt me nu en houdt mij bezig. Stel zoiets gebeurd op je 39e... de hel!
Ik heb laatst ook berekend dat als ik een kind zou willen en mogen krijgen, wat dat financieel zou betekenen. Ik zou niet ft willen werken want dan blijft er denk ik weinig van me over. Als ik 24 uur zou gaan werken, zou ik zo ongeveer alles buiten de absolute basis behoeften moeten laten gaan! No way dat ik dat er voor over heb. Heel mijn onafhankelijkheid naar de filistijnen. En dan heb ik nog best een goede baan... Ik vraag mij wel serieus af hoe anderen dit dan doen, vooral met de huidige prijsstijgingen...

Sterilisatie.

Jaja.

Pitabroodje zaterdag 15 april 2023 om 13:32

Sujatmi schreef: ↑
15-04-2023 13:23
Hoe wij het doen? Beide 24-30 uur werken, beide tussen de 2500 en 3000 netto verdienen, samen hebben we 5000-6000 netto te besteden, daarmee komen we prima rond met twee kinderen.

We gaan vaak uit eten, maken uitstapjes, gaan meerdere keren weekendjes weg en op vakantie.

Zo dan hebben jullie wel top banen. 3k binnen harken met 24 uur werken....

dan is t plaatje inderdaad heel anders.

Pluma zaterdag 15 april 2023 om 15:38

Pitabroodje schreef: ↑
15-04-2023 13:32
Zo dan hebben jullie wel top banen. 3k binnen harken met 24 uur werken.... dan is t plaatje inderdaad heel anders.

Maar je hoeft niet 24 uur te gaan werken toch? Je kunt ook beide 32.

Bedlamp76 zaterdag 15 april 2023 om 15:59

Ik heb meerdere kinderen en hou ontiegelijk veel van ze, maar als ik de keuze nog een keer zou maken zou ik kinderloos blijven.

Het kost je veel energie, vrijheid en andere zaken.

Ik mis nog steeds wel eens het makkelijke leven dat we hadden voor de kinderen.

Actieve topics