Zwanger
alle pijlers
Twijfel kinderwens
maandag 10 april 2023 om 16:21
Altijd heb ik gedacht geen kinderen te willen. Mijn vriend staat er hetzelfde in. We hebben een gelukkig leven met z'n tweeën en we hebben alles goed op de rit. Fijne vrienden en familie om ons heen, allebei een goed betaalde baan, financiën op orde, veel tijd om te reizen en te sporten.
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.
Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
maandag 10 april 2023 om 16:27
Ik hield mezelf lang voor geen kinderen te willen. Tot ik tot het besef kwam dat mijn nadelen niets meer waren dan mezelf voor de gek houden. Want ergens diep van binnen wilde ik wel, maar was ik bang dat het er voor mij niet (meer) inzat. En dan is het makkelijker om te zeggen dat je ze niet wil.
Toen was de knop snel om.
Ik zag mezelf aan het einde wel eventueel zonder partner. Maar niet zonder kinderen. Met die kanttekening uiteraard dat het me wel gegeven moest zijn. Zo niet, dan wilde ik het in ieder geval geprobeerd hebben.
Op de valreep (ik was 38) een kind gekregen. Dat nu lekker naast me Donald Duckies aan het lezen is.
Toen was de knop snel om.
Ik zag mezelf aan het einde wel eventueel zonder partner. Maar niet zonder kinderen. Met die kanttekening uiteraard dat het me wel gegeven moest zijn. Zo niet, dan wilde ik het in ieder geval geprobeerd hebben.
Op de valreep (ik was 38) een kind gekregen. Dat nu lekker naast me Donald Duckies aan het lezen is.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
maandag 10 april 2023 om 16:29
maandag 10 april 2023 om 16:31
Ik twijfel ook, ben ietsje jonger dan jij. Allebei ook lastige praters, vriend belde van de week ineens uit de bouwmarkt op of het nieuwe stopcontact een kinderbeveiliging moest hebben (?). 
Als ik overstag ga is dat meer een rationele beslissing dan het instinctieve Ik Moet Een Kind. Dat krijg ik gewoon nooit. Het wordt wel groot en komt wel goed (als het lukt en gezond is natuurlijk). Vooral het hebben van oudere kinderen lijkt me leuk, vind babies niet zo boeiend. Ben ook razend enthousiast over mijn neefjes, al zijn die praktisch volwassen.
Met de kennis van nu wil ik er wel maar 1. Schijnt makkelijker te zijn, dat spreekt me aan. Komt ook doordat de neefjes als kinderen alleen maar vochten.
Maar goed, alles in redelijke naïviteit.
Als ik overstag ga is dat meer een rationele beslissing dan het instinctieve Ik Moet Een Kind. Dat krijg ik gewoon nooit. Het wordt wel groot en komt wel goed (als het lukt en gezond is natuurlijk). Vooral het hebben van oudere kinderen lijkt me leuk, vind babies niet zo boeiend. Ben ook razend enthousiast over mijn neefjes, al zijn die praktisch volwassen.
Met de kennis van nu wil ik er wel maar 1. Schijnt makkelijker te zijn, dat spreekt me aan. Komt ook doordat de neefjes als kinderen alleen maar vochten.
Maar goed, alles in redelijke naïviteit.
maandag 10 april 2023 om 16:36
Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon
Blijf je smelten als je 24/7 de verantwoordelijkheid er voor hebt, als hij je maandenlang niet door laat slapen ‘s nachts, als hij intens verdrietig is als hij op school gepest wordt, als hij later een draaideurcrimineel blijkt?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 10 april 2023 om 16:38
Ja daar ben ik dus bang voor. Dat ik een gehandicapt kindje krijg of dat het op een andere manier mis zou gaan. Is iedere potentiële ouder dat niet?
maandag 10 april 2023 om 16:41
Jij klinkt als mijKatoenenslip schreef: ↑10-04-2023 16:31Ik twijfel ook, ben ietsje jonger dan jij. Allebei ook lastige praters, vriend belde van de week ineens uit de bouwmarkt op of het nieuwe stopcontact een kinderbeveiliging moest hebben (?).
Als ik overstag ga is dat meer een rationele beslissing dan het instinctieve Ik Moet Een Kind. Dat krijg ik gewoon nooit. Het wordt wel groot en komt wel goed (als het lukt en gezond is natuurlijk). Vooral het hebben van oudere kinderen lijkt me leuk, vind babies niet zo boeiend. Ben ook razend enthousiast over mijn neefjes, al zijn die praktisch volwassen.
Met de kennis van nu wil ik er wel maar 1. Schijnt makkelijker te zijn, dat spreekt me aan. Komt ook doordat de neefjes als kinderen alleen maar vochten.
Maar goed, alles in redelijke naïviteit.
![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
Redelijk nuchter zo te lezen. Oudere kindjes vind ik ook leuker en ik denk dat het bij mij ook bij 1 kind zou blijven. Is de twijfel bij jou ook nieuw of heb altijd wel gedacht dat je misschien ooit kinderen zou krijgen?
maandag 10 april 2023 om 16:41
Bij mij viel het kwartje de andere kant op. Ik heb altijd getwijfeld en de beslissing lang voor me uitgeschoven. Ik had voor mezelf de grens op 40 gelegd. Toen die 40 naderde en ik op dat moment geen vaste relatie had, 'besloot' ik min of meer dat mijn kans was verkeken.
Toen ik eenmaal in de 40 was, voelde ik een enorme rust. Ik besefte toen pas dat ik eigenlijk nooit écht kinderen had gewild, maar onbewust altijd had gedacht dat het normaal was om ze te willen. Nu klopt het voor mij helemaal dat ik geen moeder ben geworden.
Maar jij kunt hierin natuurlijk alleen maar je eigen keus maken. Wat anderen hebben gedaan, maakt niet zoveel uit.
Toen ik eenmaal in de 40 was, voelde ik een enorme rust. Ik besefte toen pas dat ik eigenlijk nooit écht kinderen had gewild, maar onbewust altijd had gedacht dat het normaal was om ze te willen. Nu klopt het voor mij helemaal dat ik geen moeder ben geworden.
Maar jij kunt hierin natuurlijk alleen maar je eigen keus maken. Wat anderen hebben gedaan, maakt niet zoveel uit.
The impossible just takes a little longer.
maandag 10 april 2023 om 16:41
Dat weet je toch nooit van tevoren? Vooral niet als je de liefde voor je eigen kind nog niet gevoeld hebt.
Ik denk dat als je neefje zoveel liefde bij je naar boven haalt, dat bij je eigen kind alleen maar groter/meer is.
maandag 10 april 2023 om 16:43
Ik dacht ook altijd dat ik geen kind wilde. Tot ik een relatie kreeg met mijn man, die wel een uitdrukkelijke kinderwens had. En toen was ik opeens om.... Rationeel was het niet, want de rationale bezwaren waren er nog steeds, maar echt puur gevoel. Ik zou op mezelf nooit een kinderwens hebben gekregen denk ik. Ik heb niet dat "oer-moeder" gevoel, nooit gehad. En als ik geen partner zou hebben dan zou ik er ook niet aan begonnen zijn. Maar samen... 
We hebben nu één kindje van 1,5. Ik zeg (voor nu) dat we het daar bij houden. Maar wie weet komt dat gevoel toch weer een keer om de hoek kijken...
We hebben nu één kindje van 1,5. Ik zeg (voor nu) dat we het daar bij houden. Maar wie weet komt dat gevoel toch weer een keer om de hoek kijken...
maandag 10 april 2023 om 16:43
Ik ben 50 en ik ben er nog niet overheen. Mijn vriend is net opa dus hij oppert wel eens of we niet een baby moeten krijgen (hij is net opa). Ik heb al gezegd dat hij het maar hoeft te menen en dan laat ik morgen mijn spiraal eruit halen. Volgens mij kan het nog welAvena schreef: ↑10-04-2023 16:41Bij mij viel het kwartje de andere kant op. Ik heb altijd getwijfeld en de beslissing lang voor me uitgeschoven. Ik had voor mezelf de grens op 40 gelegd. Toen die 40 naderde en ik op dat moment geen vaste relatie had, 'besloot' ik min of meer dat mijn kans was verkeken.
Toen ik eenmaal in de 40 was, voelde ik een enorme rust. Ik besefte toen pas dat ik eigenlijk nooit écht kinderen had gewild, maar onbewust altijd had gedacht dat het normaal was om ze te willen. Nu klopt het voor mij helemaal dat ik geen moeder ben geworden.
Maar jij kunt hierin natuurlijk alleen maar je eigen keus maken. Wat anderen hebben gedaan, maakt niet zoveel uit.
maandag 10 april 2023 om 16:46
Ik ben iets jonger en heb nu een schoolgaand kind (middenbouw).
Afgelopen jaren altijd gezegd: nee het blijft bij 1, dan heb ik straks ook weer relatief jong “vrijheid”. Merk alleen dat ik soms, laatste tijd begin te twijfelen. Ben mij bijvoorbeeld aan het oriënteren op een nieuwer appartement. Waar voorheen 2 slaapkamers prima was, klik ik nu alleen die met 3 of 4 kamers aan.
Ergens houd ik de deur toch nog op een kier. Lastige is dat ik geen partner heb en ook ergens de angst heb om een “zorgen” kindje te krijgen. Mijn leven is nu relatief relaxt met 1 gezond en makkelijk kind. Ook ben ik bang dat nachtelijke escapades en alles wat bij kleine kinderen komt kijken op m’n 35e of 36e zwaarder zal zijn dan 10 jaar terug.
En als laatste het stukje vrijheid. Als ik straks begin 40 ben, heb ik een zelfstandig kind (ga ik vanuit), weer meer reizen/uitslapen/etc . Met een 5 jarige gaat dat niet of lastig. Kinderen zijn gewoon 24/7. En je weet nooit hoe je kind zal zijn/ worden. De mijne is oprecht super makkelijk, slim/leuk/lief. Maar zelf dan kan het wel eens pittig zijn. Ik weet eigenlijk niet of ik een kind met een rugzakje wel aan zou kunnen. Waarschijnlijk wel, maar je hele leven zal dan compleet anders zijn.
Afgelopen jaren altijd gezegd: nee het blijft bij 1, dan heb ik straks ook weer relatief jong “vrijheid”. Merk alleen dat ik soms, laatste tijd begin te twijfelen. Ben mij bijvoorbeeld aan het oriënteren op een nieuwer appartement. Waar voorheen 2 slaapkamers prima was, klik ik nu alleen die met 3 of 4 kamers aan.
Ergens houd ik de deur toch nog op een kier. Lastige is dat ik geen partner heb en ook ergens de angst heb om een “zorgen” kindje te krijgen. Mijn leven is nu relatief relaxt met 1 gezond en makkelijk kind. Ook ben ik bang dat nachtelijke escapades en alles wat bij kleine kinderen komt kijken op m’n 35e of 36e zwaarder zal zijn dan 10 jaar terug.
En als laatste het stukje vrijheid. Als ik straks begin 40 ben, heb ik een zelfstandig kind (ga ik vanuit), weer meer reizen/uitslapen/etc . Met een 5 jarige gaat dat niet of lastig. Kinderen zijn gewoon 24/7. En je weet nooit hoe je kind zal zijn/ worden. De mijne is oprecht super makkelijk, slim/leuk/lief. Maar zelf dan kan het wel eens pittig zijn. Ik weet eigenlijk niet of ik een kind met een rugzakje wel aan zou kunnen. Waarschijnlijk wel, maar je hele leven zal dan compleet anders zijn.
maandag 10 april 2023 om 16:49
Dat weet je ook toch nooit van te voren? Bij sommige ouders/moeders valt het ouderschap vies tegen, hebben ze zelfs spijt van de beslissing.
Ik heb ook altijd leenkinderen gehad, daar deed ik leuke dingen mee en ik vond het zo leuk omdat ze daarna weer naar hun ouders gingen en ik niet 24/7 verantwoordelijk was.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 10 april 2023 om 16:50
Hahaha. Op je 50e nog 4 keer per nacht je bed uit. De horror lijkt mij dat.KamilleT schreef: ↑10-04-2023 16:43Ik ben 50 en ik ben er nog niet overheen. Mijn vriend is net opa dus hij oppert wel eens of we niet een baby moeten krijgen (hij is net opa). Ik heb al gezegd dat hij het maar hoeft te menen en dan laat ik morgen mijn spiraal eruit halen. Volgens mij kan het nog wel
Volgens mij heerlijk van opa en oma zijn. De leuke dingen, maar de lastige dingen niet.
maandag 10 april 2023 om 16:55
Ik heb bedacht dat er niet één juiste keuze was. Zowel een leven met of zonder kinderen zou goed zijn. Ik heb het idee dat je vaak in die keuze wordt geduwd. Net of er één juist antwoord is en je moet zien uit te vogelen welke dat écht is voor het te laat is. In ons geval denk ik dat als we de andere keuze hadden gemaakt het ook goed was uitgepakt. Een leven met kinderen en een leven zonder kinderen kennen beide verschillende voor- the nadelen. Het dichtst bij allebei kom je met co-ouderschap, maar dat heeft weer andere nadelen. Misschien hoef je HET dus niet te weten, alleen ervoor te gaan, wat de keuze ook wordt en te weten dat het beide oké wordt.
maandag 10 april 2023 om 17:27
In principe haal je je met het ouderschap gewoon heel veel onzekerheid en risico's op de hals. Er zijn mede daarom ook altijd redenen om niet (nu) een kind te willen.
Als je toch een kind wil, dan vindt je het die risico's en zware dagen/nachten waard. Dat is geen rationele beslissing, want ik kan geen 1 rationeel argument bedenken waarom een kind een voordeel zou zijn.
Het gaat er om, is je wens groot genoeg?
Mijn man vroeg eens "wat als ik nu nog 5 jaar wil wachten?" Toen liep ik spontaan helemaal vol, omdat ik me opeens besefte dat ik toch echt dat kindje er bij wilde hebben.
Dus ik zou er met je man toch over praten, hoe groot de wens diep in jullie hart is.
Als je toch een kind wil, dan vindt je het die risico's en zware dagen/nachten waard. Dat is geen rationele beslissing, want ik kan geen 1 rationeel argument bedenken waarom een kind een voordeel zou zijn.
Het gaat er om, is je wens groot genoeg?
Mijn man vroeg eens "wat als ik nu nog 5 jaar wil wachten?" Toen liep ik spontaan helemaal vol, omdat ik me opeens besefte dat ik toch echt dat kindje er bij wilde hebben.
Dus ik zou er met je man toch over praten, hoe groot de wens diep in jullie hart is.
maandag 10 april 2023 om 17:34
20 april komt het boek Soms wil ik een kind uit van Jantine Jongebloed. Sluit wel aan bij dit topic.
https://www.debezigebij.nl/boek/soms-wil-ik-een-kind/
https://www.debezigebij.nl/boek/soms-wil-ik-een-kind/
maandag 10 april 2023 om 17:35
maandag 10 april 2023 om 17:39
Ik heb geen kinderen en heb er uit mezelf ook niet echt over getwijfeld. Maar ik werd op een gegeven moment wel aan het twijfelen gebracht door de wereld om mij heen. Je wordt er als 30-plusser zo vaak op gewezen dat je je moet voortplanten, vanuit zoveel verschillende invalshoeken en zoveel verschillende mensen dat er een moment kwam dat ik aan mijn eigen beoordelingsvermogen ging twijfelen. Ik ben uiteindelijk niet geswitcht van standpunt omdat ik doorzag dat de twijfel van buiten kwam en niet uit mijzelf. Ik koos ervoor om te vertrouwen op de gevoelens die ik al 20 jaar had. Nu 15 jaar later ben ik nog elke dag blij dat ik geen kinderen heb.
maandag 10 april 2023 om 17:47
Ik moest van mezelf voor mijn 32ste beslissen.
Man is 13 jaar ouder en was op dat moment 45.
Naast een boel medische zaken wou ik uiteindelijk vooral mijn vrije leven niet opgeven.
Je leven komt echt een aantal jaar zo'n beetje 24u op 24 in 't teken van een kind te staan.
Nooit meer vrij zijn, nooit meer kiezen wanneer op te staan, continu "aan" staan, continu verantwoordelijkheid, ... was me toch écht too much.
En jep, ik ben dol op mijn neefjes en nichtjes en babysit graag. Voor even.
Want ik ben even blij als ik ze na een dag of middag weer terug bij hun ouders kan droppen en ze nog altijd leven.
Ik heb overigens 2 katten en ik ben al hyper-overbezorgd om hen.
Een kind erbij ... dan was ik al helemaal de volgende 50 jaar continu overbezorgd en totaal overstresst geweest.
Man liet de keuze aan mij. Hij was mij gewoon gevolgd in wat ik ook besliste.
Maar tegelijk vindt hij het nu wel handig dat hij nergens aan vast hangt.
Man is 13 jaar ouder en was op dat moment 45.
Naast een boel medische zaken wou ik uiteindelijk vooral mijn vrije leven niet opgeven.
Je leven komt echt een aantal jaar zo'n beetje 24u op 24 in 't teken van een kind te staan.
Nooit meer vrij zijn, nooit meer kiezen wanneer op te staan, continu "aan" staan, continu verantwoordelijkheid, ... was me toch écht too much.
En jep, ik ben dol op mijn neefjes en nichtjes en babysit graag. Voor even.
Want ik ben even blij als ik ze na een dag of middag weer terug bij hun ouders kan droppen en ze nog altijd leven.
Ik heb overigens 2 katten en ik ben al hyper-overbezorgd om hen.
Een kind erbij ... dan was ik al helemaal de volgende 50 jaar continu overbezorgd en totaal overstresst geweest.
Man liet de keuze aan mij. Hij was mij gewoon gevolgd in wat ik ook besliste.
Maar tegelijk vindt hij het nu wel handig dat hij nergens aan vast hangt.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 10 april 2023 om 17:55
Ik wist van jongsafaan dat ik moeder wilde worden. Nu ik 33 ben en 2 kinderen verder denk ik soms wel eens dat ik helemaal geen moeder meer wil zijn 
Nee zonder gekheid, voor mij is dat gevoel er altijd geweest. Wij zitten nu met het eeuwige vraagstuk ‘de derde’. Verstandelijk is het echt een hele dikke vette nee, maar gevoelsmatig vind ik het heel lastig. Een gezin met 3 oudere kinderen lijkt me namelijk nog leuker dan met 2. Mja je kunt ze niet kopen vanaf 4 jaar ofzo
Dus ik ga samen met man ook back and forth daarin. Soms denken we even: ‘misschien is het toch wel leuk’, en dan weer maandenlang: ‘absoluut niet, we hebben onze handen vol en zijn gelukkig zo.’
Zolang die balans op die manier blijft uitslaan is het nee. Maar goed, ik ben 33 en heb het over de derde, heb nog zeeën van tijd.
Nee zonder gekheid, voor mij is dat gevoel er altijd geweest. Wij zitten nu met het eeuwige vraagstuk ‘de derde’. Verstandelijk is het echt een hele dikke vette nee, maar gevoelsmatig vind ik het heel lastig. Een gezin met 3 oudere kinderen lijkt me namelijk nog leuker dan met 2. Mja je kunt ze niet kopen vanaf 4 jaar ofzo
Dus ik ga samen met man ook back and forth daarin. Soms denken we even: ‘misschien is het toch wel leuk’, en dan weer maandenlang: ‘absoluut niet, we hebben onze handen vol en zijn gelukkig zo.’
Zolang die balans op die manier blijft uitslaan is het nee. Maar goed, ik ben 33 en heb het over de derde, heb nog zeeën van tijd.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 10 april 2023 om 17:56
Dat zou ik niet het ergste vinden, mijn kinderen waren goede slapers. Toch zou ik het niet echt doen want ik heb te vaak om me heen gezien dat een goede gezondheid na pakweg je 60e geen zekerheid meer is. Daarvoor natuurlijk ook niet helemaal, maar de verschillen bij zestigers en zeventigers zijn groter. Plus dat ik nu al zie dat ik het met een nieuwbakken opa al lastig vind om me er niet mee te bemoeien. Hij gaat straks oppassen op kleinzoon, maar ik ben zoveel handiger met een baby. Hij presteert het om een slapende baby van de bank te pakken omdat de baby moet leren slapen in een bedje. Drie keer raden wat er dan gebeurtKoffie1988 schreef: ↑10-04-2023 16:50Hahaha. Op je 50e nog 4 keer per nacht je bed uit. De horror lijkt mij dat.
Volgens mij heerlijk van opa en oma zijn. De leuke dingen, maar de lastige dingen niet.
maandag 10 april 2023 om 17:58
Bedenk wel dat even knuffelen met een schattige 1-jarige natuurlijk niet hetzelfde is als zelf een kind op de wereld zetten en moeten opvoeden tot volwassenheid.
Ik ben zelf nogal overtuigd kindvrij en ik twijfel ook niet (meer), maar soms heb ik ook ineens het gevoel dat ik een baby in mijn leven mis en een baby vast wil houden en dat soort dingen. Dat gevoel kan er zijn, en het is best jammer dat ik dat nooit mee zal maken, maar alle nadelen en redenen om het niet te doen wegen nog altijd veel zwaarder.
Ik ben zelf nogal overtuigd kindvrij en ik twijfel ook niet (meer), maar soms heb ik ook ineens het gevoel dat ik een baby in mijn leven mis en een baby vast wil houden en dat soort dingen. Dat gevoel kan er zijn, en het is best jammer dat ik dat nooit mee zal maken, maar alle nadelen en redenen om het niet te doen wegen nog altijd veel zwaarder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
