Twijfel tweede kind

19-11-2023 06:41 22 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen:)

Ik zou graag van jullie wat inzichten en tips krijgen en vooral omdat de meningen in mijn omgeving niet helemaal neutraal zijn.

Ik ben nu 35 en heb een zoontje van 2. Ik zou graag nog een tweede kindje willen (en mijn man ook). Maar we twijfelen enorm. Ik ben heel ziek geweest van Corona, 3 jaar terug inmiddels en ben nog steeds niet helemaal hersteld. Ik heb tijdens mn vorige zwangerschap een zwaar traject moeten doen (revalidatie Corona) en het was niet makkelijk. De bevalling ging ook niet goed, waardoor ik ook bekken klachten heb. Als ik het zo schrijf denk ik echt, ik ben er helemaal niet fit genoeg voor, maar het is echt een chaos in mijn hoofd. Mijn gevoel en verstand liggen niet op één lijn en mijn man is ook bang voor de gevolgen van een tweede, maar hij zou het ook leuk vinden. Ik probeer wel enorm hard om fitter te worden met sport en gezond eten, maar het duurt langer dan gehoopt. Misschien iemand ervaringen met zoiets?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 4 jaar. Ze hebben een hartstikke leuke band, en toen de eerste naar school ging had ik tijd en energie voor een baby, en zo ging het ook bij de laatste. Geef jezelf nog wat tijd!
Alle reacties Link kopieren Quote
Caramelfudge schreef:
19-11-2023 06:44
Tussen mijn 3 kinderen zit steeds 4 jaar. Ze hebben een hartstikke leuke band, en toen de eerste naar school ging had ik tijd en energie voor een baby, en zo ging het ook bij de laatste. Geef jezelf nog wat tijd!
Dankjewel voor je reactie. Ja, het zit denk ik in mijn hoofd dat ik snel moet zijn ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken jouw twijfels, maar dan voor een 3e. Voor mij een reden om het niet te doen. Ik moet (van mijzelf) mijn eigen gezondheid en welzijn prioriteren boven gezinsuitbreiding. Maar dat is lastig te combineren met hormonen en een bepaald toekomstbeeld. En als het om een 2e gaat ook weer anders dan bij een 3e.

Misschien kan je je vruchtbaarheid laten onderzoeken, om een indicatie te krijgen of je nog voldoende tijd hebt om te wachten? Of zeg ik nu iets heel doms?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
19-11-2023 07:19
Ik herken jouw twijfels, maar dan voor een 3e. Voor mij een reden om het niet te doen. Ik moet (van mijzelf) mijn eigen gezondheid en welzijn prioriteren boven gezinsuitbreiding. Maar dat is lastig te combineren met hormonen en een bepaald toekomstbeeld. En als het om een 2e gaat ook weer anders dan bij een 3e.

Misschien kan je je vruchtbaarheid laten onderzoeken, om een indicatie te krijgen of je nog voldoende tijd hebt om te wachten? Of zeg ik nu iets heel doms?
Dankjewel, ja daarom is het in mijn hoofd ook een beetje een Ping Pong effect. En ik weet dat het moeilijk kan gaan om zwanger te worden, dat is al onderzocht. Het kan langer duren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe zwaar vind je je leven nu?

Ik stond er voor m'n gevoel echt goed voor toen ik zwanger werd van de tweede. Fit, happy.

Na de geboorte van de tweede kreeg ik een terugval in gezondheid, toen was het ineens niet zo leuk meer. Ik had meer kinderen, minder gezondheid. Het leven is 2 jaar lang echt heel zwaar geweest.
Heb je een stevig netwerk? Heb je middelen om eventueel aanvullende opvang af te nemen?

Ik zou zeggen: wacht nog een jaar om te kijken hoe je gezondheid ontwikkelt en indien je je beter voelt zou ik er gewoon voor gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het nu best zwaar. Dat komt ook doordat de afgelopen twee jaar erg pittig zijn geweest, ook door heftige gebeurtenissen met familieleden. We zijn vooral ook voor andere mensen aan het zorgen in de familie, ipv dat we veel hulp kregen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ivm je leeftijd en het feit dat je aangeeft dat het langer kan duren, vind ik het lastig. Nog wat langer wachten kan verkeerd gaan uitpakken. Maar een kind krijgen terwijl je je nog niet gezond voelt ook. Ik ben gewoon fit maar vond de zwangerschap van de 2e heel zwaar vanwege mijn peuter. Ik kon niet relaxen als ik dat nodig had. Dat kan je wel eens vies gaan tegenvallen straks... maarja, als je die 2e echt graag wil....Heel cliché maar uiteindelijk kunnen alleen jullie zelf de knoop doorhakken.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastige keuze. Ik ben normaal gesproken gewoon fit maar nu bijna uitgerekend van de 2e en al maanden veel last van bekken instabiliteit. Had ik bij de 1e ook. Ik vind dit best zwaar met een peuter van 2,5 erbij en ben echt aan het aftellen. Gelukkig is mijn man ook veel thuis en doet al maanden meer in huis en met peuter. Hoe staat jouw partner in deze keuze? Want ik vermoed dat als je zwanger raakt met deze klachten, je hem wel echt ontzettend nodig gaat hebben. Lichamelijk niet helemaal in orde zijn en 2 kleintjes lijkt me ook erg pittig.
Bij twijfel niet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
19-11-2023 07:44
Hoe zwaar vind je je leven nu?

Ik stond er voor m'n gevoel echt goed voor toen ik zwanger werd van de tweede. Fit, happy.

Na de geboorte van de tweede kreeg ik een terugval in gezondheid, toen was het ineens niet zo leuk meer. Ik had meer kinderen, minder gezondheid. Het leven is 2 jaar lang echt heel zwaar geweest.
Goede vragen dit. Er zijn ook geen garanties op een gezonde, laat staan makkelijke baby.

Wij hebben ook heel lang getwijfeld. Mijn wens was groot. Maar door een combinatie van Corona, gezondheidsproblemen, zware mantelzorg in de familie en nog wat andere zaken hebben wij uiteindelijk besloten om het bij 1 kind te houden.

Nog steeds zeg ik regelmatig dat ik in een ander leven wel 6 kinderen had gewild :) Maar hoe lastig ook, ik ben er honderd procent van overtuigd dat het de juiste keuze is als ik nu naar mijn eigen gezondheid kijk en hoe het gaat bij vrienden met twee kleintjes kort op elkaar. Terwijl ik verder juist het moederschap op zichzelf vooral 1 groot feest vind.
Alle reacties Link kopieren Quote
curlynan schreef:
19-11-2023 08:23
Lastige keuze. Ik ben normaal gesproken gewoon fit maar nu bijna uitgerekend van de 2e en al maanden veel last van bekken instabiliteit. Had ik bij de 1e ook. Ik vind dit best zwaar met een peuter van 2,5 erbij en ben echt aan het aftellen. Gelukkig is mijn man ook veel thuis en doet al maanden meer in huis en met peuter. Hoe staat jouw partner in deze keuze? Want ik vermoed dat als je zwanger raakt met deze klachten, je hem wel echt ontzettend nodig gaat hebben. Lichamelijk niet helemaal in orde zijn en 2 kleintjes lijkt me ook erg pittig.
Hij heeft ook twijfel op dit moment in ieder geval, omdat hij zelf het ook zwaar heeft gehad door de omstandigheden met de familie en met mij de afgelopen jaren. Ook al vindt hij het wel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gezondheidsredenen hebben bij ons meegewogen toen we besloten het bij één kind te houden. Maar de tweede kinderwens was bij ons ook niet heel sterk. Alleen jij weet hoe groot het gevoel is, en hoeveel je over hebt voor een tweede kindje, en welke praktische obstakels er zijn. Wat zou er gebeuren bijvoorbeeld als je een paar jaar niet zou kunnen werken omdat het gewoon teveel van je lijf vraagt? Bij veel mensen kan dat prima (met aanpassingen - bijvoorbeeld goedkoper gaan wonen, niet op vakantie - uiteindelijk zijn ze maar een paar jaar echt klein), bij andere mensen is dat gewoonweg geen optie.

Zoals ik al zei, bij ons was de tweede kinderwens niet heel sterk, en ik had het er niet voor over. Mijn kind is nu 5 en vraagt regelmatig om een broertje of zusje, en vindt het ook echt moeilijk dat er geen komt. Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn -elk kind is anders- maar misschien wel fijn om na te denken over hoe dat zou voelen: zou je achter je keuze kunnen blijven staan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey TO,

Ik heb al 3,5 jaar long covid en heb ook een kinderwens. Ik ben 1,5 jaar geleden zwanger geweest maar na 9 weken kreeg ik een miskraam. Een genetische aanlegfout, zagen we met de echoscopist. Vooraf heb ik overlegd met mijn longarts of ik wel het wel aan zou kunnen, een zwangerschap. Hij zei "vorig jaar niet, maar nu wel". Het is jammer dat het is misgegaan. Het is daarna niet meer gelukt en ik begin volgende maand aan IVF. Want ik ben nu 39 jaar.

Misschien niet helemaal jouw verhaal, maar dingen die ik zou overwegen:
- kan je een halfjaar uittrekken om fitter te worden, bijv met een bekkenspecialist/fysio/personal trainer?
- heb je de bezwaren van jullie beiden goed doorgesproken? zijn het praktische of principiele bezwaren? kan je die eerste oplossen (bijv steun van oppasopa's en -oma's?)
- heb je eraan gedacht dat het naarmate je ouder wordt langer duurt voor je zwanger wordt? wil je wachten of juist beginnen met de wetenschap dat het misschien pas na een halfjaar raak is?
- heb je je zorgen besproken met je huisarts en/of verloskundige?
- hoeveel onrust voel je nu om zwanger te worden?
- hoe hoop je dat je over 10 jaar aan het avondeten zit? Met 1 of 2 kindjes erbij?

Ik sta niet in je schoenen, maar dit zijn de vragen die ik zelf zou willen beantwoorden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mauski schreef:
19-11-2023 07:52
Ik vind het nu best zwaar. Dat komt ook doordat de afgelopen twee jaar erg pittig zijn geweest, ook door heftige gebeurtenissen met familieleden. We zijn vooral ook voor andere mensen aan het zorgen in de familie, ipv dat we veel hulp kregen.
Zijn die gebeurtenissen eenmalig of herhalend? En kunnen jullie de zorg ook beter verdelen? En zou het heel erg zijn als jullie jezelf meer op de eerste plek zetten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
19-11-2023 13:38
Zijn die gebeurtenissen eenmalig of herhalend? En kunnen jullie de zorg ook beter verdelen? En zou het heel erg zijn als jullie jezelf meer op de eerste plek zetten?
Door een ongeluk heeft 1 van onze familieleden letsel voor de rest van zijn leven en dat drukt op iedereen en ander familielid heeft ook problemen. Daarom hebben we niet super veel hulp qua oppas, maar wel soms.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
19-11-2023 13:35
Hey TO,

Ik heb al 3,5 jaar long covid en heb ook een kinderwens. Ik ben 1,5 jaar geleden zwanger geweest maar na 9 weken kreeg ik een miskraam. Een genetische aanlegfout, zagen we met de echoscopist. Vooraf heb ik overlegd met mijn longarts of ik wel het wel aan zou kunnen, een zwangerschap. Hij zei "vorig jaar niet, maar nu wel". Het is jammer dat het is misgegaan. Het is daarna niet meer gelukt en ik begin volgende maand aan IVF. Want ik ben nu 39 jaar.

Misschien niet helemaal jouw verhaal, maar dingen die ik zou overwegen:
- kan je een halfjaar uittrekken om fitter te worden, bijv met een bekkenspecialist/fysio/personal trainer?
- heb je de bezwaren van jullie beiden goed doorgesproken? zijn het praktische of principiele bezwaren? kan je die eerste oplossen (bijv steun van oppasopa's en -oma's?)
- heb je eraan gedacht dat het naarmate je ouder wordt langer duurt voor je zwanger wordt? wil je wachten of juist beginnen met de wetenschap dat het misschien pas na een halfjaar raak is?
- heb je je zorgen besproken met je huisarts en/of verloskundige?
- hoeveel onrust voel je nu om zwanger te worden?
- hoe hoop je dat je over 10 jaar aan het avondeten zit? Met 1 of 2 kindjes erbij?

Ik sta niet in je schoenen, maar dit zijn de vragen die ik zelf zou willen beantwoorden.
Dankjewel, ik heb ook long covid klachten. Ik heb ook hele onregelmatige menstruaties dus het valt niet goed te plannen zeg maar en is bij de eerste bij toeval gelukt eigenlijk. Ik ben al heel lang bezig om fitter te worden met hulp ook, maar dat duurt vrij lang. Ik denk dat ik komend jaar heel serieus ga proberen, elke week daar mee aan de slag te gaan (ik doe al aan sport maar kan evt van 2 x per week naar 3 x proberen). Ik denk dat als ik over een jaar nog zo ben, we er niet aan beginnen en anders wel.
Door de omstandigheden van een niet goed slapend kind, erg stressvolle omstandigheden in de familie en Corona herstel schiet het denk ik ook niet zo op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mauski schreef:
19-11-2023 14:31
Dankjewel, ik heb ook long covid klachten. Ik heb ook hele onregelmatige menstruaties dus het valt niet goed te plannen zeg maar en is bij de eerste bij toeval gelukt eigenlijk. Ik ben al heel lang bezig om fitter te worden met hulp ook, maar dat duurt vrij lang. Ik denk dat ik komend jaar heel serieus ga proberen, elke week daar mee aan de slag te gaan (ik doe al aan sport maar kan evt van 2 x per week naar 3 x proberen). Ik denk dat als ik over een jaar nog zo ben, we er niet aan beginnen en anders wel.
Door de omstandigheden van een niet goed slapend kind, erg stressvolle omstandigheden in de familie en Corona herstel schiet het denk ik ook niet zo op.
Zijn je menstruaties wel eens gecheckt door een gynaecoloog? Ik ben eerlijk gezegd ook niet de fitste maar wel zwanger geworden hoor. Ik zou vooral op een constructieve manier opbouwen, maar je weet vast al dat je bij long covid geen loeistrak schema moet proberen.
Over je familieomstandigheden kan ik niet oordelen, maar ik zou wel mijn eigen geluk en wens belangrijk vinden en die zou ik niet zo snel opgeven voor een ziek familielid. Daar zou ik echt spijt van krijgen aan het einde van mijn leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
19-11-2023 20:51
Zijn je menstruaties wel eens gecheckt door een gynaecoloog? Ik ben eerlijk gezegd ook niet de fitste maar wel zwanger geworden hoor. Ik zou vooral op een constructieve manier opbouwen, maar je weet vast al dat je bij long covid geen loeistrak schema moet proberen.
Over je familieomstandigheden kan ik niet oordelen, maar ik zou wel mijn eigen geluk en wens belangrijk vinden en die zou ik niet zo snel opgeven voor een ziek familielid. Daar zou ik echt spijt van krijgen aan het einde van mijn leven.
Dankjewel, ja dat is gecheckt en ik weet dat 1 eierstok minder goed werkt. Ja, het is lastig, het gaat om onze ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wilde ooit heel graag een tweede, maar had daarvoor opnieuw de medische molen in moeten gaan en… daar had ik geen behoefte aan. En daarnaast vond mijn man (destijds 55+) zich ook te oud voor nog een kind. Nu is ze 6 en ben ik echt blij/opgelucht dat het er maar bij een gebleven is destijds (als die 2e überhaupt ooit gelukt was). Ik werk ook fulltime en vind het best druk zo. Altijd dat rennen en helemaal als je nog een kind hebt… maar goed, dat is voor een ieder een andere afweging natuurlijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
21-11-2023 14:02
Ik wilde ooit heel graag een tweede, maar had daarvoor opnieuw de medische molen in moeten gaan en… daar had ik geen behoefte aan. En daarnaast vond mijn man (destijds 55+) zich ook te oud voor nog een kind. Nu is ze 6 en ben ik echt blij/opgelucht dat het er maar bij een gebleven is destijds (als die 2e überhaupt ooit gelukt was). Ik werk ook fulltime en vind het best druk zo. Altijd dat rennen en helemaal als je nog een kind hebt… maar goed, dat is voor een ieder een andere afweging natuurlijk.
Dankjewel voor je reactie. Ja, het is echt een lastig dilemma. Op dit moment denk ik dat ik niet heel goed uit een zwangerschap zou komen omdat ik nog steeds bekkenpijn heb sinds de zwangerschap. Het is vooral dat ik mijn kind wel een broer of zus gun, maar ik gun hem ook een fitte moeder of in ieder geval zo fit mogelijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven