Uitgerekend eerste helft van Juli 2021 *nieuw*

Hi dames,

Mbt zwanger sporten: even voorzichtig aan met de buikspieroefeningen, maar of dat zo vroeg in de zwangerschap al geldt? Verder gewoon lekker sporten en fit blijven. Ik ben nog aan het fietsen en hardlopen zolang het gaat.
Voor de tabel: ik ben 39 en zwanger van kindje nummer 3. Mijn dochter wordt dit weekend 3 en mijn zoontje is 4.
Met MvM: ik vraag me af hoe de andere kinderen daarop zouden reageren, maar kan het natuurlijk ook doen als zij er niet bij zijn, Ik denk dat ik me wel ga aanmelden.
Mbt vertellen: ik denk dit weekend al, dan drink ik alweer niet mee en dat valt op., maar alleen in kleine kring. Ook als het mis zou gaan, zou ik dat graag delen. Voor mijn eerste kindje heb ik een miskraam gehad met 8 weken, dat heb ik toen voor mezelf gehouden en was wel heel lastig.

Wanneer hebben jullie je eerste echo? Ik denk dat ik dat met een week of tien een keer ga doen. Of is dat te laat? Ik ben zo relaxed met deze tweede zwangerschap! Wij wonen in het buitenland en moeten hiervoor naar de gynaecoloog. We hebben ook weer dezelfde verloskundige ingehuurd. Men is hier niet zo van thuis bevallen en het ziekenhuis er niet bij betrekken. Gelukkig ging alles vorige keer prima, dus we hopen dat we het weer op dezelfde manier kunnen doen.

En nog meer vrouwen hier last van opvliegers? Ik heb het het ene moment smoorheet, en het andere moment weer heel koud. Verder best wel moe, en niet zo'n trek.

Hebben jullie het nieuws al verteld? Ik heb het meteen aan familie verteld, die horen het namlijk ook wel als het misgaat. Ik las hier over creatieve manieren om het te vertellen. Zelf ben ik daar niet de juiste persoon voor maar ik vind de verhalen wel erg leuk om te horen

Fijn dat je je weer beter voelt Niccy!

Mijn eerste echo is met 8 weken, dat doet mijn vk standaard. De tweede is met 11 weken (termijnecho) en die is op 24 december. Wij willen het met kerst gaan vertellen. Ik wil een shirtje voor m’n zoon kopen met ‘grote broer’ en kijken hoe snel ze het door hebben haha. De vorige keer hebben we de opa’s en oma’s een boekje van ‘opa en oma pluis’ gegeven en een slab ‘deze slab is voor bij opa en oma’.

Nu je het zegt van de opvliegers, ja die heb ik best wel erg. Nooit over nagedacht dat het opvliegers zijn, haha.

He Maria, schreven wij niet vorig jaar samen in het uitgerekend in december 2019 topic? Wat toevallig dat we 2 keer op precies hetzelfde moment zwanger en uitgerekend zijn zeg! Ik ben deze zwangerschap ook veel relaxter en heb de eerste echo ook 'pas' rond de 10 weken. Ik heb gevoeld hoe een zwangerschap voelt waarbij het mis ging en nu ook een waarbij het goed ging, dus ik heb eigenlijk wel heel veel vertrouwen in mijn lichaam en gevoel. Natuurlijk blijft het allemaal erg spannend, maar ik vind het fantastisch opnieuw mee te maken. Ik voel me deze zwangerschap tot dusver wel veel beter dan met mijn zoontje. Net alsof mijn lichaam toen heel erg moest wennen aan alle hormonen, maar nu heb ik er minder last van eigenlijk. Wie weet komt dat nog, ik zie door de vorige zwangerschap wel op tegen week 7, 8 en 9, maar wie weet blijft het zo meevallen!

Ik ben wel erg moe en weinig trek, ben zelfs al wat afgevallen, maar weet dat dat in het 2de trimester allemaal wel weer goed komt. Ik forceer mezelf nu ook niet.

Pinguin, leuke manieren om te vertellen! Wij deden de vorige keer ook kadootjes en nu dus hopelijk die kerstkaart. Deze voorpret vind ik heerlijk. Wij hebben ook een shirtje voor zoon met grote broer erop, ik denk dat hij die in januari dagelijks aan krijgt

Opvliegers weet ik niet, ik heb meer hele grote wisselingen; ene moment ijskoud en andere moment lekker warm, en half uur later zit ik weer te bibberen. Ikzelf heb het idee dat het met de vermoeidheid te maken heeft, want als ik even gerust heb voel ik me wel weer wat warmer worden gelukkig.

Fijn dat je wat opgeknapt bent Niccy!

nordic schreef: ↑

13-11-2020 09:36

Voor mijn eerste kindje heb ik een miskraam gehad met 8 weken, dat heb ik toen voor mezelf gehouden en was wel heel lastig.

dat is niet niks. Voor mij ook de reden om mensen heel dichtbij het meteen al te vertellen. Wij hadden een missed abortion en ik kreeg een curettage rond 12 weken. Ik heb veel aan de steun van bepaalde mensen toen gehad. Fijn dat je nu ook wel durft/wilt delen met mensen om je heen.

Jufmevrouw schreef: ↑

17-11-2020 13:08

He Maria, schreven wij niet vorig jaar samen in het uitgerekend in december 2019 topic? Wat toevallig dat we 2 keer op precies hetzelfde moment zwanger en uitgerekend zijn zeg! Ik ben deze zwangerschap ook veel relaxter en heb de eerste echo ook 'pas' rond de 10 weken. Ik heb gevoeld hoe een zwangerschap voelt waarbij het mis ging en nu ook een waarbij het goed ging, dus ik heb eigenlijk wel heel veel vertrouwen in mijn lichaam en gevoel. Natuurlijk blijft het allemaal erg spannend, maar ik vind het fantastisch opnieuw mee te maken. Ik voel me deze zwangerschap tot dusver wel veel beter dan met mijn zoontje. Net alsof mijn lichaam toen heel erg moest wennen aan alle hormonen, maar nu heb ik er minder last van eigenlijk. Wie weet komt dat nog, ik zie door de vorige zwangerschap wel op tegen week 7, 8 en 9, maar wie weet blijft het zo meevallen!

Ik ben wel erg moe en weinig trek, ben zelfs al wat afgevallen, maar weet dat dat in het 2de trimester allemaal wel weer goed komt. Ik forceer mezelf nu ook niet.

Pinguin, leuke manieren om te vertellen! Wij deden de vorige keer ook kadootjes en nu dus hopelijk die kerstkaart. Deze voorpret vind ik heerlijk. Wij hebben ook een shirtje voor zoon met grote broer erop, ik denk dat hij die in januari dagelijks aan krijgt

Opvliegers weet ik niet, ik heb meer hele grote wisselingen; ene moment ijskoud en andere moment lekker warm, en half uur later zit ik weer te bibberen. Ikzelf heb het idee dat het met de vermoeidheid te maken heeft, want als ik even gerust heb voel ik me wel weer wat warmer worden gelukkig.

Fijn dat je wat opgeknapt bent Niccy!

Oh zo voel ik het ook ja. Zou inderdaad met vermoeidheid te maken kunnen hebben. Hebben jullie ook moeite met slapen?
Daarnaast hebben we nu een paar pittige dagen doordat ons zoontje vermoedelijk kiezen krijgt.

De voorpret is inderdaad heel leuk! Al ben ik nog steeds wel ongeduldig haha

Niccy wat fijn dat je je wat beter begint te voelen!

Hier hebben we de eerste echo met 8 weken (volgende week woensdag al!!) Heeft de verloskundigepraktijk zo ingepland. En dan 9 december de intake... die is alleen telefonisch, dus ben benieuwd of we ook nog een termijncontract hebben rond 11/12 weken. Eigenlijk verwacht ik van wel, want 9 dec ben ik dus ongeveer 10 weken.

Wij hebben het nu echt nog als geheimpje voor ons 2en, al wil ik het wel echt meeeeega graag aan mijn beste vriendin vertellen. Maar manlief vind dat echt heeeeeul erg niet leuk, die wil het dan ook aan ouders vertellen, hij vindt dat dat eerst hoort. Ik wil huis liever alleen aan mijn ouders (en dan dus ook schoonouders) pas vertellen als we die 12 weken voorbij zijn. Gewoon het goede nieuws. Anders liggen we helemaal zo onder een vergrootglas voor mijn gevoel
Mijn schoonzus houdt mij voor ons gevoel al meer in de gaten die had het bij mijn andere schoonzusje eigenlijk ook al veel eerder door...
Ergens willen we dus toch ook minder lang wachten. Voor nu houden we het voorlopig nog even voor ons 2, eerst maar eens de echo volgende week afwachten.
al heb ik stiekem, zonder het te willen jinxen, gewoon gevoel van vol vertrouwen

Hebben jullie al nagedacht over de nipt? Dames die al mama zijn, hoe hebben jullie dat bij eerdere zwangerschappen gedaan?

@jufmevrouw Grappig dat we weer dezelfde timing hebben inderdaad! Wat fijn dat alles nu goed voelt, ik vertrouw ook dat alles goed zit, net als de vorige keer.

@pinguin ja een grote broer trui, wat schattig!

@08052020 jammer dat je nog even moet wachten met delen! Tijdens mijn vorige zwangerschap voelde ik mij tot 12 weken echt niet lekker, super vermoeid! Maar ik had het wel aan iedereen al verteld, en die informeerden ook heel lief naar mij de hele tijd, waarop ik alleen maar steeds kon antwoorden dat ik me slecht voelde. Vond ik op een gegeven moment ook niet leuk meer om te zeggen. Dus wat dat betreft misschien beter om het nog even voor je te houden, ben je straks helemaal de stralende zwangere

Nipt heeft de gynaecoloog wel voorgesteld de vorige keer, maar heb ik niet gedaan. Net zoals deze keer. Ik ben ook wel benieuwd naar wat de anderen hiermee doen.

Wij hebben de vorige keer de nipt wel gedaan, maar wel zonder nevenbevindingen. Deze keer gaan we die ook doen. Vind het een lastig onderwerp ‘naar buiten toe’, wij hebben er onderling veel over gepraat en zitten wel op één lijn.

Ik heb ondertussen van twee vriendinnen gehoord dat ze ook zwanger zijn. Een is nu 11 weken en de ander 12 (of misschien al bijna 13 inmiddels). Extra moeilijk om dan niet te zeggen: hé ik ook, zeker aangezien m’n beste vriendin dit weekend langskomt haha. Heel misschien dat ik het haar wel vertel, maar daar moet ik nog even over nadenken.

@Pinguin: Leuk samen met 2 vriendinnen zwanger! Lekker samen verlof straks en ervaringen uitwisselen.

@Jufmevrouw: missed abortion ook heftig geweest lijkt me.

Wij gaan ook voor de NIPT, zeker gezien mijn leeftijd. De vorige keer was er bij mij iets uit de nevenbevindingen gekomen. Dat gaf wekenlang veel stress en onzekerheid. Uiteindelijk kon niemand me vertellen wat het betekende, ook de klinisch geneticus niet. Na een vruchtwaterpunctie bleek er niets aan de hand. Waarschijnlijk was het een afwijking in de placenta. Dochter is kerngezond. Ik zou daarom zeker geen nevenbevindingen meer laten bepalen.

Afgelopen weekend aan mijn schoonouders verteld, die waren wel beetje verbaasd, maar hadden wel al vermoedens en vinden het ook heel leuk. Nog niet aan mijn ouders verteld, dat komt wel na de echo denk ik. Ik voelde er ook zo weinig van toen ik ze zag.
30 november heb ik een echo, duurt nog lang.

Leuk om jullie te lezen!

Ik ben deze keer ook weer tegelijkertijd met een vriendin zwanger, zij is alleen wat verder. Anderen hebben al 2, 3 of 4 kinderen, dat vind ik op zich wel leuk, een beetje 'een blik in de toekomst' alhoewel onze gezinnen en opvoeding niet op elkaar lijken. Wij zijn zelf nogal super relaxed en ons zoontje ook. Ik ben benieuwd of we daarmee geluk hebben of het ook deels is hoe we ermee omgaan. De baby die er aan komt zal weer een heel eigen persoontje zijn, dus dat gaan we allemaal meemaken. Ik merk wel dat het fijn is dat ik altijd met kinderen gewerkt heb, maar met mijn eigen kindje vind ik het tot dusver allemaal veel makkelijker. Die (bloed)band die wij hebben voelt zo sterk, hij komt echt uit mij Alle kinderen waar ik mee gewerkt heb, hebben ook een speciaal plekje in mijn hart, maar dit is natuurlijk 1000 keer intenser Ik vermoed wel dat er flink wat uitdagende/zware momenten/dagen zullen komen als zoontje wat ouder is, maar ik ben tegelijkertijd ook wel benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen!

Ik vind het nu vooral zwaar dat mijn bekkenklachten van de vorige zwangerschap nog niet weg waren. Fysiotherapie heeft bij mij weinig tot niets gedaan op de langere termijn. Ik overweeg toch een nieuwe te zoeken. Hebben jullie hier ervaringen mee? Verder gelukkig nog steeds weinig kwaaltjes, wat een geluk

Nipt test gaan wij laten doen met nevenbevindingen. Wel met inderdaad de feiten erbij, zoals wat jij aangeeft Nordic, dat het kan dat ze 'iets' vinden wat 'niets' blijkt te zijn. Dan zullen we op basis daarvan weer keuzes maken. Lijkt me heftig dat jullie toen een vruchtwaterpunctie hebben gehad Nordic, wat fijn dat alles goed gekomen is! Wij doen de test wel, omdat twee van de drie syndromen niet met het leven verenigbaar zijn. Hoe vreselijk het dan ook zal zijn, dan grijpen wij liever in voor de 20 weken dan daarna om het kindje en onszelf veel leed te besparen. In onze omgeving is dit trouwens gewoon bespreekbaar, net als miskramen en vroeggeboortes etc. Hele heftige ervaringen, de een totaal niet vergelijkbaar met de andere, maar net zoals prachtige geboortes bij het leven horen, horen verdriet, gemis, pijn en dood er helaas ook bij. Maar we gaan wel altijd van het positieve uit!

Nog minder dan 4 weken tot de eerste echo, ik kijk er zooooo naar uit! Leuk om met jullie af te tellen, de eerste echo's komen er al bijna aan

Ik heb wel ervaring met een bekkenfysio!
Ik ben 3 maanden na de bevalling ongeveer gegaan en heb een stuk of 8 behandelingen gehad. De eerste keer heeft ze mijn stuitje en m’n bekken ‘goed gezet’, het ‘hing’ als het ware wat naar beneden aan de linkerkant. Daarna moest ik oefeningen doen, bekkenbodemspieren aanspannen. Bijv. 10 keer kort en 10x 10 seconden vasthouden. Ik heb ook nog een tijd andere oefeningen gedaan via zo’n app. En ik moet heel erg letten op spanning in mijn lichaam. Ik kan bijv op de bank zitten en tv kijken terwijl ik om een of andere reden mijn benen helemaal onder spanning heb. Die moet ik dan bewust ontspannen. Of met lopen, hield ik automatisch m’n buik in, maar daardoor raakten m’n bekkenbodemspieren eigenlijk overbelast.

Mijn ene vriendin is van de derde zwanger, haar tweede is een half jaar ouder dan mijn zoontje. M’n andere vriendin is van de tweede zwanger, onze eerste zijn op dezelfde dag geboren. Bij deze tweede vriendin voelde veel als een strijd en ze was heel veel aan het vergelijken etc (en bij haar was alles altijd erger) dus vind het wel jammer dat dat nu weer tegelijk is (en dat ze weer voor loopt).

Ik heb hetzelfde, dat wij misschien geluk hebben met onze zoon, maar wij zijn zelf ook heel relaxt in opvoeding. Wel soort van schema voor vastigheid maar daar pinnen we ons ook niet aan vast. Hopelijk gaat de volgende ook mee hierin.

Ik heb trouwens een aantal gelovige mensen in mijn omgeving, die bijv zelf ook geen NIPT doen en ook nooit zouden kiezen om een zwangerschap te beëindigen. Vandaar dat ik het lastig vind om over te praten. Mijn man en ik zitten gelukkig op één lijn hierover. Vooral voor Edwards en Patau, voor mij zou de impact denk ik groter zijn als je dit pas bij 20 weken weet dan bij 12/13 en ik zou ook liever al het verdere leed besparen.

Dank voor de reactie Pinguin! Mijn bekken zijn ook recht gezet, maar op de een of andere manier gaat een wervel er steeds weer uit, dus ik ben al een aantal keren terug gegaan en steeds weer is het goed gezet, maar ik denk dat ik verkeerd til en beweeg waardoor de klachten natuurlijk weer terug komen. Ook had ik een ander die het inderdaad masseerde, maar alleen dan was het even fijn, maar een uur later begon de pijn alweer. Oefeningen heb ik van beiden niet gekregen en wel erg veel behoefte aan. Maar denk dat ontspanning bij mij ook het belangrijkste is. Vannacht echt enorm veel pijn gehad doordat ik gisteren toch zware boodschappen getild heb, en meteen met man wat afspraken gemaakt over tillen komende tijd (los van zoontje natuurlijk, al ga ik nu bijvoorbeeld sneller even bij hem op de grond zitten dan dat ik hem meteen optil, alle beetjes helpen). Ik heb het aankleed kussen alweer naar beneden gehaald en de huishoudelijke hulp die we vorig jaar hadden weer gevraagd om te komen. Maar het belangrijkste is gewoon er zo goed op letten, met tillen, bewegen, maar ook tijdens het zitten, lopen, eigenlijk heel bewust toch wel met mijn lichaam bezig zijn (en dat is niet mijn sterkste kant).
Heb jij nu ook alweer klachten? Bij mij is het echt mijn gevoelige punt in de hele zwangerschap, maar zelfs tijdens de bevalling heb ik geen enkele buikwee gevoeld en alleen maar rugpijn gehad

Ons schema is een mengelmoesje van wat zoon aangeeft en wat wij willen/kunnen/doen. Zo is mijn man 2 ochtenden per week bij zoontje, daarna lunchen we met z'n drietjes en daarna kan ik zoon op bed brengen aangezien hij helemaal bekaf is (man is nogal druk/enthousiast). Hij slaapt dan zo 3 uur achter elkaar en vervolgens de nacht nog van 7 tot 7, dus dat is heerlijk.
De andere dagen ben ik bij hem en ik ben iets rustiger, zoon slaapt dan meestal een uurtje 's middags en 's avonds van 8 tot 6. Ik ga wel vaak met hem naar vriendinnen met andere kinderen, maar daarvan is hij niet zo moe als van de ochtenden met man
Overigens is dit 'pas' een paar weken het ritme hoor, de eerste maanden sliep en at zoon wanneer het hem uitkwam. Ik gaf borstvoeding en vond dit heel zwaar, maar alle moeite waard. Ik heb geprobeerd op schema te voeden en slapen, maar dat werd helemaal niks. Ons gevoel volgen bleek het fijnst te werken.

Ik merk in mijn omgeving ook dat er veel vergeleken wordt en dat vind ik heel jammer, want elk kindje is uniek, net als elke volwassene. Er is geen reden om onzeker te zijn vind ik, ik ga er altijd vanuit dat iedereen zijn/haar best doet en doet wat hem/haar goed lijkt. Ons zoontje loopt bijvoorbeeld al, en toen ging een vriendin haar dochtertje ook op haar beentjes neerzetten terwijl het meisje er nog helemaal doorheen zakte. Ik zei toen ook dat ik dat niet leuk vond om te zien, in mijn ogen werkt forceren nooit. Terwijl zoontje qua eten nog geen hap brood wegkrijgt en haar dochtertje al hele boterhammen weet weg te werken, daar is zij dan weer wat verder in, helemaal prima toch. Ik zou ieders onzekerheid wel weg willen nemen en in plaats daarvan willen ruilen voor heeeeel veel geniet momenten

Wat vervelend dat je er alweer zoveel last van hebt. Ik voel mijn onderrug wel weer sneller nu. Moet ook echt actief op mn houding letten.
Massage heb ik niet gehad. Ik probeer nog even te bedenken welke oefeningen ik nog meer had via die app, kan er niet meer in komen. Het waren ook wat strekoefeningen en bijv squats/lunges om de omgeving van het bekken sterker te maken. En op handen/knieën zitten en rug hol en bol maken, op handen/knieën zitten en dan om de beurt je arm uitstrekken naar voren.
Waar heb je vooral pijn? Voordat het bij mij goed was gezet had ik met name pijn in mn liezen/schaambeen bij het lopen. Ik kon niet eens een half uur pijnloos wandelen. Daarna was het met name urineverlies bij intensieve bewegingen (springen etc).

Haha mengelmoesje hebben wij ook ja! De combi van wat hij nodig heeft en wat we kunnen. Ik hoor ook wel eens van mensen dat het kindje dan om bijv. 14:00 per se hele fles moet drinken. Nouja als hij even minder honger heeft of juist daarna nog iets wil; prima. Trekt later wel weer bij. Ook met slapen hebben we overdag geen vaste tijden, we kijken vooral naar wanneer hij signalen geeft dat hij moe is. Want soms is het ook lekker om hem ‘s ochtends nog even te laten liggen als ie nog slaapt

Wat schema’s en vergelijken betreft sta ik er net zo in als jij, als ik je bericht zo lees

Hoi allemaal,

Wat balen dat sommige al last hebben van hun bekken. Ik voel daar niks geks, soms wel wat steken in mijn buik bij het lopen, zou dat al bandenproblemen kunnen zijn? Het lijkt me zo vroeg.

Mijn man en ik hebben het gisteren gehad over de NIPT, we hebben besloten om dit echt nog met de verloskundige te bespreken. We zijn vooral benieuwd of de aandoeningen ook te zien zijn op de echo’s. Dat konden we online niet zo goed vinden. Als het ook uit de echo’s blijkt dan gaan we geen NIPT laten doen, omdat afbreken voor ons geen optie is. Ik vind het wel belangrijk om van tevoren te weten, dus als er een kans is dat je het op de echo niet ziet dan doen we wel de NIPT.

Bij mij gaat het nog altijd matig, de misselijkheid wordt steeds erger en het beïnvloed ondertussen mijn hele dag, in de nacht wordt ik er soms zelfs wakker van. Soms wordt ik er zelfs een beetje depri van. Daarom ben ik maandag bij de huisarts geweest, zij raadde gembertabletten aan, maar dit deed helaas echt niks. Daarom vandaag nogmaals gebeld en heeft de huisarts emesafene voorgeschreven. Ongeveer een uurtje geleden de eerste ingenomen dus nog een beetje vroeg voor resultaat, maar ik hoop echt dat het gaat helpen!
Volgende week woensdag heb ik de eerste echo, waarschijnlijk dan 8,5 weken zwanger.
Hoe gaat het verder met jullie? Zijn er nog meer die echt last hebben van misselijkheid of andere kwaaltjes?
@niccy, ben jij al opgeknapt?

Roanna, vervelend dat je zo misselijk bent. Helaas erg herkenbaar... Ik ben ook de hele dag misselijk en als ik ‘s nachts wakker word en niet gelijk weer in slaap val, word ik ook misselijk en moet ik er uit om iets te eten. Ik hoop dat het met 12 weken in ieder geval minder wordt...

Behalve vermoeidheid heb ik gelukkig verder nergens last van. Heb normaal wel makkelijk last van m’n rug (2 jaar geleden ook geopereerd aan een hernia), dus was ook wel bang om last te krijgen tijdens de zwangerschap. Heb tot nu toe geen problemen, dus hopelijk blijft het zo

Door jullie verhalen ga ik denk ik wel NIPT doen. Hier in Ecuador is dat allemaal niet zo vanzelfsprekend maar de gynaecoloog heeft het er vorige keer wel over gehad. Ik was behoorlijk naïef de vorige zwangerschap (of misschien gewoon mega relaxed). We hebben geen aandoeningen of afwijkingen in beide families en de echo’s zagen er goed uit. Dus toen dacht ik laat maar. Maar baat het niet dan schaadt het niet he.

Pinguin15 schreef: ↑

19-11-2020 16:19

Want soms is het ook lekker om hem ‘s ochtends nog even te laten liggen als ie nog slaapt

Jaaa, haha, precies dat. Wij worden soms wel 'verwend' met zijn uitslaapdagen, helemaal als die in het weekend vallen natuurlijk Heerlijk!

De pijn zit bij mij in mijn onderrug, ik heb mij laten vertellen door de fysio dat het om het SI-gewricht gaat. En de pijn straalt door naar mijn bovenbenen. Ik ga denk ik weer wat van de yoga oefeningen oppakken, ik deed de laatste weken zwangerschapsyoga en dat ging inderdaad ook om hol en bol en bepaalde verlichtende houdingen. Die kan ik wel eens proberen. Bedankt voor het meedenken!

Wat betreft de misselijkheid van de anderen: emesafene bevat vitamine B6. Dit heeft mij de vorige keer ook erdoorheen geholpen. Ik ging het helaas pas slikken toen ik al op mijn tandvlees liep, dus zou het nu denk ik wel sneller vragen. Maar ik hoop eigenlijk dat het niet nodig gaat zijn als het zo doorgaat. Maar wel dus voor degenen met veel last: vraag om emesafene, want misselijkheid kan je echt opbreken en dat hoeft dus niet. @Roanna: merk je al wat verschil?

Hebben jullie trouwens ook zwangerschapscursus of sport gedaan, of zijn jullie van plan dat te gaan doen?

Roanna, bandenpijn komt volgens mij wat later, hoewel ik het ook al eventjes heb gedacht. Maar het kan al wel. De aandoeningen die worden getest met de NIPT is op basis van de chromosomen, die zijn volgens mij niet per se te zien op de echo’s. Misschien kun je wel Down op de 20-weken echo zien, maar dat is dan denk ik met name bij hart-/nierproblemen of andere lichamelijke problemen.

Maria, woon je al lang in Ecuador? Leuk zeg! Is je eerste kindje ook daar geboren? Merk je veel verschil met NL - lees bijv al dat jij bij de gynaecoloog komt?

Jufmevrouw, oké nu houdt mijn lichamelijke kennis op, haha. SI gewricht ken ik niet. Hopelijk helpen de yoga oefeningen!

Ik heb de vorige keer zwangerfit gedaan, om toch wat actief te blijven. Ik wil deze keer wel iets van yoga gaan doen, ik merkte dat ik (om meerdere redenen) niet klaar was voor de bevalling en hoop hiermee wat rustiger te kunnen blijven / trucjes te leren om toe te passen.

Qua kwaaltjes heb ik best wel veel merk ik. Toch wel heel anders dan de vorige keer, toen had ik vooral veel buikpijn en was ik heel erg vermoeid. Later in de zwangerschap ook regelmatig bloedverlies gehad, dus daar hou ik ook vast rekening mee. Nu: misselijkheid, slecht slapen, vermoeid, opvliegers, gevoelige borsten, hoofdpijn, ook wel wat krampen en ik ben ook best hormonaal ook heb ik een onzuivere huid en slapper haar en ik krijg gewoon nu al een buikje. Toch wel gek hoe anders het kan gaan.

Ah balen Niccy, beterschap!

Ah wat vervelend zeg als je je zo beroerd voelt! Ik hoop voor je dat het een griepje is Niccy.

En Pinguin, hier in Ecuador is alles iets anders. Een ziekenhuisbevalling bijvoorbeeld in een privé ziekenhuis kost je minstens $4000, zonder extra’s. Een keizersnede is hier heel populair en kost ‘maar’ $500 meer. Je kunt gratis naar een openbaar ziekenhuis geloof ik, maar daar hoor ik niet hele goede verhalen over. Een verloskundige kun je inhuren voor $1000. Die helpt je dan met alle controles en met de bevalling. Dat hebben we de vorige keer gedaan, en gewoon thuis, en dat was perfect. Ze hoefde niet te blijven na de bevalling, maar ze vond het gezellig bij ons en is een hele week gebleven! Wat ik ook wel fijn vond want hier heb je dus ook geen kraamhulp. De meeste gynaecologen raden een natuurlijke bevalling af, en zijn het al helemaal niet eens met een thuisbevalling. Gelukkig heb ik een gynaecoloog gevonden die in NL heeft gewerkt en die zich heel bewust is van hoe normaal het is in NL om thuis te bevallen of in ieder geval in het ziekenhuis zonder poespas. Die gaf mij vorige keer ook groen licht om thuis te bevallen. Ik ga denk ik drie keer naar hem toe deze keer vanwege echo’s en controles. Zo gaat dat hier dus

Pinguin15 schreef: ↑

20-11-2020 21:40

Qua kwaaltjes heb ik best wel veel merk ik. Toch wel heel anders dan de vorige keer, toen had ik vooral veel buikpijn en was ik heel erg vermoeid. Later in de zwangerschap ook regelmatig bloedverlies gehad, dus daar hou ik ook vast rekening mee. Nu: misselijkheid, slecht slapen, vermoeid, opvliegers, gevoelige borsten, hoofdpijn, ook wel wat krampen en ik ben ook best hormonaal ook heb ik een onzuivere huid en slapper haar en ik krijg gewoon nu al een buikje. Toch wel gek hoe anders het kan gaan.

Ik vind het zo fijn dit te lezen. Natuurlijk niet voor jou, want je hebt nu veel last van alle hormonen en dat is niet leuk Maar voor mijzelf geldt dit precies andersom tot dusver en soms maakt me dat wat onzeker. Ik was zo ziek de vorige zwangerschap (tot 20 weken en vanaf 30 weken weer) en de dagen duurden eindeloos, vooral als ik veel moest overgeven, daar zag ik echt weer als een berg tegenop. Maar tot dusver ben ik deze keer alleen nog maar heel erg moe. Ik hoop dat kwaaltjes niks zeggen en de baby gezond is. Nog 3 weken tot de echo.

Overigens kan het bij jou ook na 10 weken heel erg opknappen he? Dat hoor ik wel van vriendinnen, en dat hoop ik ook voor jou.

Mijn rug/bekken doen natuurlijk wel veel pijn, maar die pijn is er al sinds de vorige zwangerschap, dus dat was nog niet hersteld helaas.
Ik wilde altijd wel graag een 3de kindje, maar fysiek is het even afwachten hoe belastend deze zwangerschap gaat zijn. Ik vind het allemaal al enorm bijzonder dat we een gezond kindje hebben. En straks hopelijk nog een

Hoe heb jij je vorige bevalling ervaren als ik vragen mag (omdat je aangaf er toch niet helemaal klaar voor te zijn geweest)? Ik vond het inderdaad fijn dat we tijdens de yoga wat handvatten aangereikt hadden gekregen, maar ik had ook een cursus gedaan met mijn man. Was heel gezellig, en ook leuk 3 maanden na alle bevallingen met alle baby’s bij elkaar te komen. Dat zal nu met Corona ook anders zijn. Ik heb zelf geen behoefte meer aan een cursus, maar lekker fit blijven is zeker belangrijk.

@Niccy: ohhh jij treft het niet zeg, beterschap Mocht je wel zo ziek zijn door de zwangerschap, vraag dan medicatie als je wilt he. Het kan echt de scherpe randjes eraf halen. Ik leefde de vorige keer van echo naar echo haha, dan zie je toch waar je het allemaal voor doet. Over een paar nachtjes kun je je kleine frummel al zien!