Uitgerekend ergens in de komende 9 maanden: Het Bezem-topic

Ok bevallingsverhaal voor Derpina *lekker zwelgen zo pré-bevalling* Waarschuwing: dit verhaal bevat details die je nooit in de film ziet, daarmee niet bevordelijk voor roze wolken!





Fair warning!



Na bijna 41 weken zwangerschap ging ik op tijd naar bed. Gezien een constante staat van slecht slapen was ik nog wakker toen Kees om 1:00 uur naar bed kwam en zei hem het licht aan te laten, walvis die moest plassen. Ik draai me om, ben halverwege het verlaten van het bed, voel iets knappen en begin de historische zin: "Schat.. ik denk, nee, ik weet wel zeker dat mijn vliezen zojuist zijn gebroken."



Enig schoonmaakwerk later (het ging echt met een mooie *flatsch!* ) , gecheckt dat het vruchtwater helder was, vk ge-sms't en schoon ondergoed aan gingen we terug naar bed. Zoals geïnstrueerd door de pufclub, want het kan nog best lang duren, zorg dat je slaap krijgt! Uiteraard lagen we net toen de eerste wee zich aandiende. Zo ging ik echt niet kunnen slapen, dus uit bed, kerel wilde niet blijven liggen dus op de bank soezelend, weeën bijhoudend de nacht door.



We skippen even door een stel láááánge saaie uren van ieder kwartier een rugwee, een vk die eens langs kwam, een complete Kinsella-chicklit, de nagels die je na afloop in het tafelblad kon zien, vele kraamverbanden om bij iedere wee een nieuw plonsje vruchtwater op te vangen...



Door naar de volgende nacht, inmiddels rond de 24 uur weeën, die verd*mme nog steeds om het kwartier komen, maar inmiddels wel 5 f*cking minuten per wee duren. Ik ben moe, kan de pijn steeds slechter opvangen, weet dat ik toch al een thuisbevalling op mijn buik (haha plek genoeg ) kan schrijven en wil vermijden dat ik door vermoeidheid nog een keizersnee op de koop toe krijg. Dus geef ik aan dat ik nu naar het ziekenhuis wil, pijnstilling.



Daar aangekomen word ik aan een CTG gehangen en net als een zeer aantrekkelijke gyn me uit wil gaan leggen wat de opties zijn krijg ik weer een wee. Met mijn snufferd op het schermpje sta ik de volgende 5 minuten te briesen terwijl er een mooi alpenlandschapje op het scherm voorbij trekt. De gyn verteld de verpleegkundige nog even dat ze 'dit met pethedine er nooit onder krijgen' en ik puf nog even door.



Zijn voorstel voor een ruggeprik en nog een paar uurtjes slapen voordat we morgen verder gaan neem ik dankbaar aan. Waarop prompt de aantrekkelijke gyn een stuk minder aantrekkelijk wordt als hij niet alleen 'even toucheert' (wat tot dan toe nog niet gebeurd is wegens gebroken vliezen) en een katheter aanbrengt AAAAUUUUWWW!!!!!! En pas 3 cm ontsluiting ook nog, feestje.



Vervolgens wordt ik - met een katheterslangetje uit mijn hoela hangend en spiernakend gesommeerd dat ik even naar de kamer aan de overkant van de gang moet lopen. En halverwege nog toegebitst dat ik wel effe door moet lopen. beschamend in lompheid en hilarisch tegelijk.



Anyway toen kwam rond 3:00 'snachts Mijn Nieuwe Grote Vriend, kreeg ik een ruggeprik en op het hart gedrukt dat ik vooral op het pompje moest drukken bij pijn. "Lekker marineren die zenuwen" Ik de ruggeprik. Paar uurtjes geslapen, echtgenoot zelfs door de eerste ronde ochtendtoucheren heengeslapen en verder op het program: wee-opwekkers. Uiteindelijk lag ik aan maar liefst 12 snoertjes, slangetjes en bandjes, dus behoorlijk aan het bed gekluisterd, maar hé, dankzij mijn Nieuwe Grote Vriend wél pijnloos.



We skippen nog enkele saaie forummende uren waarin de hele afdeling een keertje kwam toucheren naar het moment waarvoor we uiteindelijk gekomen waren. ..



Tien cm ontsluiting, nog steeds geen centje pijn maar kind nog niet voldoende ingedaald, op mijn zij gelegd om dat te bevorderen. Daarna moet de ruggeprik helaas uit en komt het ellendige deel.



Persen, poepen, weinig lolligheden die aan mij voorbij zijn gegaan. Nog meer persen, kind dat door het 40-urige feestje niet zo goed meer hersteld tussen de weeën. Daarom wegpuffen van persweeën, persen duurt bijna een uur en kind moet er van de gyn NU uit. Persen, knip. (die ik me qua pijn niet kan herinneren, waarvan Kees zegt dat ik hem qua brul vast gevoeld heb ) Kinderarts alvast opgeroepen.



Vacuumpomp die onmogelijk hard aan Keesje leek te trekken, navelstreng voor de geboorte doorgeknipt en uiteindelijk: Keesje!



Na een onmogelijk kort momentje Keesje op mijn buik werd hij spierwit (slechte Apgar ook) afgevoerd naar de kinderafdeling en uit plichtsgevoel Kees meegestuurd.



Alleen met de gyn bleef ik achter voor het Oud Hollandsche navelstreng-placenta trekken en gezellig borduren voor gevorderden. Omdat, zoals gezegd, geen feestelijk geboortegrapje mij bespaard diende te worden; mét anaal voelen voor de hechtingen. Enige troost: Het pokkezere hechten heb ik met de nog steeds aanwezige ruggeprik nog even platgespoten.



In mijn eentje nog steeds kwam er iemand langs voor een natte lap over bezwete ledematen en een colaatje en een beschuitje muisjes. (En niks anders, ik verrekte van de honger! )



Uiteindelijk werd ik vanuit een kraamkamer naar de afdeling gerold en daarna éíndelijk naar mijn zoon. Daar heeft serieus 2 uur tussen gezeten en dat is een heel eenzame, vervreemdende tijd. Achteraf verdrietiger dan die week dat hij moest blijven. Te kort om je te hechten aan dat mini-mensje, met een lege buik, geen echtgenoot, niemand willen bellen voordat je zelf je kind goed hebt kunnen besnuffelen, honger, vies, moe en een algeheel overreden door een tank gevoel.



Maarrrrr, daarna mocht ik knuffelen, ging het met het mannetje helemaal goed. Herstel van mij liep voorspoedig (enigszins geholpen door nachten door kunnen slapen met een verzorgbaby ) De borstvoeding ging uitstekend, kind mocht na die week naar huis en alles down-there kwam ook helemaal goed. Ook na een 8-ponder en bovenstaande geweld.



En nu gaan we het gewoon nog een keertje doen.





/ Ik had je gewaarschuwd!

Ohh kees wat een verhaal! Ik hoop maar dat ik goed slaap zonder allerlei beelden op mijn netvlies. (Had ik al gezegd dat ik niet zo goed ben in medische programma's? )

Sorry Doda, viel het mee?

@Kaz oh dan zal ik toch wat beter opletten voor dat Derpje in eens (zoals in de film) op de achterbank wordt geboren!



@Kees geweldih geschreven



Ben nog niet in shock hoor ! Maar dat is misschien meer je heerlijke manier van vertellen dat het bijna leuk lijkt haha. Hoewel ik niet hoop mee te maken, dat Derpje mee wordt genomen en dat het een x-aantal uur duurt voor ik hem vast kan houden .

Klinkt wel als een lange dramatische bevalling inderdaad! Wat een goede allemaal zeg.

Ik hoop voor je dat deze bevalling wat soepeler voor je gaat verlopen.

Ach twee jaar na dato zie ik de humor er wel van in. Het belangrijkste is wat mij betreft dat ik door het geheel goed weet wat ik de volgende keer anders zou willen. Ik wil met name dat er veel eerder ingegrepen wordt. Ik denk dat op z'n minst een deel van de gedane ingrepen daarmee voorkomen had kunnen worden.



En dat iemand anders voor me opkomt op zo'n moment zodat ik naar kind toekan, daar was ik veel te wazig voor om dat te eisen maar had ik wel heel fijn gevonden.



Resumé, neem door met je partner wanneer je een handje hulp wil en hoe je het aan gaat pakken als je onverhoopt na de bevalling van kind gescheiden moet worden.

Kees jij schrijft echt fantastisch!



@hier mijn vriend en ik zijn alle twee ziek ... Hoe voorkomen we nu dat ons meisje ook ziek wordt??

Pindakaas: Niet. Ze hoeft er niet heel ziek van te worden maar je zit zo dicht op zo'n kleintje dat je hoe dan ook elkaar aansteekt, voorzorgsmaatregelen ten spijt. Borstvoeding wil nog wel helpen voorkomen, maar ik zou me er verder niet drukker om maken, je hebt het toch niet in de hand.

Kees, heb goed geslapen hoor!



Advies voor alle zwangere vrouwen nav het verhaal van Kees; schrijf een geboorteplan. In de wetenschap dat het altijd anders kan lopen. Goed om er van tevoren over na te denken. Mijn ervaring was dat zodra ze willen afwijken van jouw wensenlijst, ze het met je man bespreken. Dan houd je je bevalling toch voor zover mogelijk in eigen hand.

He lekker, ff op de bank. Kazknul met de Ipad en Brandweerman Sam, ik met het Vivaforum... En dan de post van Kees over haar bevalling....



Wat een verhaal!! Maarre... waar was Kees eigenlijk die twee uur dat jij alleen was? Hopelijk wel bij Keesje toch? Toen ik werd dichtgeniet (letterlijk... ik dacht dat het een grapje was toen de anesthesist dat zei!) en op de uitslaapkamer lag te wachten tot ik verder mocht, wist ik dat Kazman op mij zou wachten met Kazbaby op zijn blote borst, best een lekker idee.



@Pinda, vervelend dat jullie ziek zijn, beterschap!! En inderaad, je kleintje wordt vast ook ziek. Zorg dat je zelf zo veel mogelijk uitrust en dat je je weerstand zo snel mogelijk weer op peil krijgt, om te voorkomen dat wat het ook is niet heen en weer blijft stuiteren tussen jullie.



@Doda, het klinkt altijd heel mooi zo'n bevallingsplan, maar ik heb er eigenlijk niks mee, aangezien ik geen idee heb wat er allemaal kan en moet bij een bevalling. En heel eerlijk? Ik heb ook helemaal niet zo'n zin om me er uitgebreid in te verdiepen. Dat kind komt er hoe dan ook uit en ik denk dat ik dat gewoon het liefst over me heen laat komen en wel zie hoe het loopt.

Kees was bij Keesje inderdaad. Helaas geen rosmantisch blote bast knuffelen, maar zien hoe het smurfje volledig lekgeprikt werd (door het zuurstofgebrek slaan de vaten dicht) en uiteindelijk het eerste flesje geven. (ziekenhuis met allerlei mooie borstvoedingscertificaten maar dat terzijde ) Hij is ook nog wel één of twee keer op en neer geweest, maar ja, wist ook niet wat hij verder moest.

@Kaz: tja is natuurlijk wel handig als je je er wel een beetje in verdiept, wanneer je zo'n plan wilt schrijven. Voor jou, omdat je een tweede krijgt, is het misschien sowieso anders omdat je al eens een bevalling hebt meegemaakt. Voor mij was het ook fijn te weten dat mijn vriend wist wat ik wel en niet wilde. Voor het geval ik niet aanspreekbaar zou zijn, dan kan hij namens mij spreken. Maar goed uiteindelijk liep het allemaal heel anders. En nav mijn wensen kwamen de artsen/verpleegkundigen dan wel even zeggen; je wou dit niet maar het is toch nodig dat we het doen om die en die reden. Ok, dan is het vaak ook meteen goed. Dat voelde voor mij beter dan achteraf allerlei dingen te moeten horen en dan heb je niets meer erover te zeggen...

Nouja, voor iedereen zijn er andere overwegingen om het wel/niet op te schrijven. Zolang je maar terug kunt kijken zonder het gevoel van 'had ik maar........'.

@Kees Arme Kees die heeft ook niet geweten wat hij moest doen. Vind een bevalling voor mannen eigenlijk ook wel zielig ze staan zo machteloos. Vriend hier weet dat jij de baby niet alleen mag laten dat heb ik hem al wel op het hart gedrukt !



@pinda Beterschap! Je kunt er helaas niets aan doen om jullie meisje te "beschermen". Er is een kans dat ze ook ziek word heel zielig natuurlijk maar kindjes worden helaas ook wel eens ziek. En misschien ontspringt ze de dans.



@Nemi het is een goed doel afstuderen. En straks ben je er van af en kun je extra van je gezin gaan genieten.

Succes met de laatste loodjes, je kunt het!

Derpina, wat fijn dat je die 37 weken gewoon gehaald hebt. iIs er duidelijk hoe het nu verder gaat? Je was TE vroeg wakker trouwens. Arme jij!



Ik heb de bevalling van Kees in uitgebreide versie maar even overgeslagen, want wat dat betreft zit ik nog even in de kop-in-het-zand-fase. Het geboorteplanadvies van Doda zal ik ergens opslaan in een donker hoekje ofzo



Nemini, je kan het!!!



Kaz, wil je perse bij die BSO blijven dan? Ben benieuwd waar jullie zoektocht uitkomt straks en idd wel slim ook bij de VS te kijken, dan heb je dat idd iig gedaan.



Pindakaas, beterschap voor jullie beide! Lukt het wel om voor jullie meisje te zorgen zo?



Hier onder de indruk van de kracht van Somini. Jeetje wat schopt ze al hard ineens. Wel heel erg gezellig, maar soms vraag ik me af of ze ook nog wel eens slaapt haha. Merk wel dat het maakt dat het wat echter wordt en ik me ook echt wel begin te verheugen op haar komst. Dat uit zich ook wel in het verdiepen in de babyuitzet enzo. Verder even een hoeraatje voor mijn rug; het gaat beter Het beweeg- en houdingafwisseldieet doet zijn werk lijkt het. Daar gaan we dus maar zo mee door de komende dagen. Het enige dat ik lastig vind is het bewegen. Als er iemand is om iets mee te doen (zwemmen, fietstochtje naar koffie, een wandelingetje) is het goed te doen, maar alleen vind ik het lastig om wat te verzinnen. Iemand nog goede ideeën? want ik heb niet zoooo veel vrienden/familie die overdag thuiszitten dat ik de hele week kan vullen

Vandaag weer aan de ctg gehangen, het was erg druk op de verloskamers anders waren ze begonnen met inleiden. Baby doet het overigens gelukkig gewoon goed! En dat is het belangrijkste

Ik iets minder haha .

Woensdag naar de gyn. dan word de datum gepland wanneer ze gaan inleiden. Ik gok op maandag na het weekend dan heb ik ook de 38 weken gehaald maar in het weekend zullen ze er niet aan beginnen denk ik.

Ik geloof dat ik even iets gemist heb hoor. Derp inleiden??? o_O

Doda ik mag de 40 weken sowieso niet halen omdat Derpje (te) groot is en ik te veel vruchtwater heb.

Alleen vandaag ging het niet goed met mij eigenlijk sinds vrijdag al niet. Dus vandaag toch maar gebeld wat symptomen van zwangerschapsvergiftiging. Maar gelukkig waren de uitslagen goed, maar m'n lichaam gaat het niet lang meer trekken. Alles is te zwaar en staat te strak.

Waren ook heel wat harde buiken te zien op de ctg, maar Derpje doet het gelukkig goed. Hij is wat stil omdat hij niet meer zoveel ruimte heeft.

En ik moet nu rusten....nog meer zucht...



Maar woensdag weten we meer

Spannend Derpina! Ik zou er trouwens rekening mee houden dat ze je woensdag 'houden'. Kan best dat de gyn je avond laat opnemen om de volgende dag te beginnen. Dat voor je planning qua vluchtkoffer en een laatste romantisch etentje voor twee. (Doen! Met een beetje pech duurt het twee jaar en counting maanden voordat je daar weer eens aan toe komt: eten, relaxt, tegelijkertijd, dat het nog warm is enzo. )

Hallo allemaal!



Alweer ff geleden dat ik voor het laatst gereageerd heb, maar ik merk ook dat ik nu steeds minder kan zonder last van buik of rug of steken te krijgen, dus wat meer veroordeeld tot zittende klusjes. Inmiddels over de 37 weken, en wat mij betreft mag hij komen!



Spannend, Derpina! Nog even en jullie zijn met zn drieen! Dus vanav nog eens ff gezellig met zn tweetjes uit eten, goeie tip, die ga ik er ook inhouden! Hopelijk wil het straks allemaal n btje vlotten en duurt het wat minder lang dan bij mevrouwdekees. Nog ff echt de laatste loodjes!



Mevrouwdekees, wat een ervaring, die bevalling van jou. Het lijkt me zo spannend als je kindje de eerste uren niet bij je kan zijn, zo'n anticlimax. Maar wel fijn dat je man wel erbij kon zijn, dat dan liever dan dat hij bij jou is. Maar, zelfs na zo'n verhaal ben je toch aan n tweede begonnen!



So, jij bent nu ongeveer op de helft? Leuk dat je de kleine al zo goed voelt, dat maakt t speciaal, kun je alvast n btje contact maken. Fijn dat je rug zich beter houdt. Het lijkt mij ook lastig om in je eentje bewegingsmomenten in te plannen. Misschien lopend boodschappen doen? En dan niet van die zware! Maar gewoon elke dag ff een paar dingen halen... Weet natuurlijk niet hoever je vd supermarkt woont... Een hond is wat dat betreft heel handig, dan heb je altijd n doel om te wandelen, maar om er nu n hond voor aan te schaffen...



Nemini, respect hoor, afstuderen met kind en tweede op komst. Ik vond t al zwaar zonder dat alles... Maar je hebt iig n goeie stok achter de deur, klaarzijn voor mini twee zich aandient! Daarna weet je niet meer wat je met je tijd moet...



Pinda, hopelijk zijn jullie aan de beterende hand met zn allen!



@ geboorteplan, heb ik ook al gemaakt, wel redelijk eenvoudig eigenlijk, heb ook niet echt specifieke wensen, wil alleen wel dat dingen duidelijk gecommuniceerd worden. Aan de ene kant kun je zoveel weten, aan de andere kant weet je totaal niet hoe je op n bevalling gaat reageren. Heb me erop ingesteld dat t heel veel pijn gaat doen, maar dat je dat weer vergeet zodra kleintje er is. Misschien naief, maar dan maar n btje kop int zand, ik ben gewoon heel nieuwsgierig naar ons kleintje!



Tjoek, ben jij lekker van jullie kleintje aant genieten, inmiddels al weer wat minder slap?



Ik ben vast nog n hoop mensen vergeten, voor diegenen:

@Derpina, mens, wat een spannende situatie!! Maak je je zorgen om een baby van 28 weken? Wie weet dat ze het nog wat langer kunnen rekken door je in het ziekenhuis te houden ofzo? Sterkte ermee in ieder geval, en als we iets kunnen doen om je rusten op te vrolijken, laat maar weten!! (en als je je verveelt, ken je stumble upon al? Ff googelen en aanmelden en je bent nooit meer van je laptop weg te slaan )



@Nemini, HEEEL VEEL succes met de allerlaatste loodjes van je afstdueren!! Het is even bikkelen, zo op het eind, maar eigenlijk ben je er gewoon echt bijna, het gaat je gewoon lukken. En daarna, daarna voel je je zooooo lekker vrij en licht (ja, zelfs met een dikke buik, hahaha), daar ga je nog maanden plezier van hebben.



Verder hoop ik dat alles goed/beter gaat met Pinda en Tjoek natuurlijk!



Zelf zit ik me een beetje te vervelen op het werk, dan zijn 6 weken (tot verlof) toch nog wel lang. Aan de ander kant, ik heb ZO veel beweging in mijn buik (had ik echt niet bij mijn eerste zwangerschap) dat ik gewoon echt afgeleid ben en merk dat het me allemaal niet meer zo veel interesseert. Heel apart.



Kazknul heeft dit weekend de 'waarom-fase' betreden, en ik vind het geweldig!!

@Kees we zijn afgelopen weekend uiteten geweest dus dat hebben we gelukkig nog gedaan.



@Kaz Nee ik maak me helemaal geen zorgen hij is groot en sterk genoeg! Alleen 38 weken klinkt anders als 37 weken. Is gewoon meer een tja, hoe moet ik het zeggen dingetje .

Het is meer dat mijn lijf het niet meer goed doet, baby doet het prima. En oké de baby is toe aan ruimte haha !

Maar goed mocht het 37 weken zijn ook prima ik zal wel opgelucht zijn al hij er uit is denk ik. En daarbij denk ik ook van 37+5 of iets is toch ook prima. Je hebt een verschil tussen net 37 en bijna 38. En wie zegt dat die data zo precies klopt haha.

Ken het niet zal straks eens even kijken speel momenteel Farm Heroes net zo slecht als candy crush.

En moet de belasting nog doen dus zal ik straks ook maar is echt doen maar stel het steeds uit.

En als mijn vriend het moet doen moeten we vast 100000000 betalen ondanks dat het staat ingevuld!

Ik voelde Derpje ook al heel snel hard en veel, werd het soms ook wel beu. Nu minder omdat hij weinig ruimte heeft maar dat vind ik nu soms ook niet leuk. Dus het is zo dubbel een bewegelijk kindje.

Hoewel de dokter gisteren zei dat ik hem best vervelend mocht vinden omdat hij mij gewoon pijn doet als hij draait haha.



Nog 6 weken tot verlof voor jou duurt dat inderdaad nog lang maar voor mijn gevoel ga jij ook snel. Straks lekker genieten van je verlof.

Nog even volhouden, en dan hoop ik voor je dat Kazknul niet meer in de waarom fase zit .

Want dat kan dan toch erg vermoeiend zijn hoor hahaha.



Ik zit nu Kleine baby's grote zorgen te kijken, dat neem ik altijd op omdat vriend het niet wil zien.

Maar zit er weer bij te huilen, waarom kijk ik dat dan ook nu.

Farm heroes ben ik nog niet aan begonnen, candycrush wel...



Zielige programma's kijken, dat zijn natuurlijk de hormonen! Ik heb vorige week n keer dr Phil gekeken... Maar dat is ook n btje sensatie.



Heb weer n knutselprojectje af: knijpertjes om straks kaarten aan op te hangen, hebben nu allemaal n blauw of groen strikje, errug schattig. Heeft iemand n idee hoeveel kaartjes je ongeveer kan verwachten?



Heb ook al n geboorteslinger met naam gemaakt, weet nog ff niet wat mn volgende projectje wordt... Straks eerst maar eens n babywasje vouwen.