Uitgerekend juni 2012

Hi allemaal!

Zit weer niet echt lekker in mijn vel.

Ik vind alles zo saai.

Niet de baby hoor, maar verder..

Man toont nauweliijks initiatief om wat leuks te gaan doen , ik moet alles bedenken en dan nog zie ik m denken dat ie liever in zn krant zit. En hij peutert in zijn neus.

Nu ook, zijn we vrij, redelijk weer, ik wil erop uit, man wil tijd voor zichzelf. Hij werkt maar 20u per week en in het weekend regelmatig wat korte klusjes savonds, hoezo tijd voor jezelf...?!

Nu gaan we dan ongeveer 1x per week een middagje weg, op aandringen van mij. Elke keer het bos, strand........ Iets anders kan ik niet bedenken want hij wil niet te ver weg. Gisteren naar het amsterdamse bos geweest, vind ik normaal best leuk maar nu liepen we rond, en het ging alleen maar zo: 'goh, er zit daar iemand tegen een boom. Ohnee, het zijn er 2..'. 'Kijk, wat een rare boom..' 'Redelijk weer he....' Zo saai...

Achja, ik zal wel ondankbaar zijn en zeuren maar ipv 23 voel ik me 86.

Ik moet er niet aan denken dat dit nog 60jr zo doorgaat.

Ga dan regelmatig met dochtertje in de draagzak naar de stad, maar veel geld is er niet en ik heb ook niks nodig.

Dus ook geen optie.

Hebben jullie ook last van sleur..?

Ik heb echt zin om te gillen!!!!

Oh ik lees nu dat meerdere last hebben van sleur.

Wat gaa we eraan doen?

Saskosan, sterkte!

Ik heb net een vriendin geappt met de vraag wanneer we weer eens gaan theeleuten! ga vandaag ook nog even naar het winkelcentrum en neem vriend en kindjes mee denk ik! (brunette, die van mij is van het klussen... heb gisteren ook duidelijk gemaakt dat we deze laatste week van de vakantie toch echt anders gaan invullen!) kom dus wel buitenshuis vandaag... misschien nog even buurten bij mn zus... ga er gewoon op uit, als hij niet mee wil is dat pech.



dus gewoon doen dames ( al heb het, net als jomamma, wel makkelijk met, hier ook, twee hele makkelijke kindjes)! maar heb besloten dat het cocoonen nu lang genoeg geduurt heeft!

Goedzo Ankielem.

Mijne wil echt alleen zn krant lezen vandaag en hardlopen....

Ik ga ook wel zonder hem weg hoor, met kind. Maar ik vind weinig leuk, ik vind alles saai geworden.

Echt heel vervelend.

@brunette ik stuur jou ook wat van mijn roze wolk. Hoe was je vriend voordat je zwanger was? Een kind is best een omslag in een relatie. Wil absoluut niet goed praten hoe hij doet/is, maar omdat jij nu fulltime thuis bent zie jij alles! Ik merk het ook bij eigen man. Hij is een hele leuke pappa voor de oudste maar verder is hij hartstikke lui.



Ik ben trouwens lid van een mammaclub. Klinkt misschien heel burgerlijk maar zijn allemaal vrouwen die in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Misschien is er ook wel eentje bij jou in de buurt.

Jomama, hij was altijd wel zo, maar het begint me echt erg te irriteren en vervelen. Nu is ze nog maar een baby maar straks wil ik niet dat ze alleen maar thuis hangt op mooie dagen. En ook niet dat ik de enige ben die leuke dingen bedenkt/verzint.



Nuu ben ik nog pissiger, hij belt me net op vanuit hardlopen, of ik het goed vind dat hij bij een vriend eet. Terwijl hij met ons vanavond niet eens een blokje om wilde en persee zijn krant wilde lezen.

Wat vinden jullie hier nou van? Als ik me aanstel mogen jullie het ook zeggen, maar ik vind dit zoooo niet tof. Ik roep al dagen dat ik meer weg wil, verrast wil worden, leuke dingen wil doen, en dan gaat hij vervolgens zonder ons weg. Hij zit overigens ook iedere week op darten en iedere week rent hij met een groep, en in de weekenden doet hij savonds regelmatig iets in de horeca, dus hij zit echt niet continu bij mij ofzo..

oneeeeee, trouble in het beloofde paradijs!!! ik ga vanavond het maak-roze-wolken-en-perfecte-voldoende-actieve-en-betrokken-(lekkere)-mannen-dansje doen om de kastanjeboom. De maan staat precies goed dus morgen is alles weer beter.hoop ik.



mocht het niet werken; gooi alle frustratie er hier maar lekker uit. niemand wordt er minder van en in het ergste geval lucht het op of krijg je n tip ie je echt kan helpen in deze nieuwe situatie. doe vooral wat jij denkt/vindt/voelt wat goed is en hou geen rekening hierbij met de rest vd wereld behalve je gezin. En dat je vrouw bent, betekent niet dat je je moet wegcijferen. als jij in alle rust je krantje wil lezen dient papa daar rekening mee te houden. ook met actieve dingen. oja en zie n man (en zijn gebreken) niet als een opknappertje; je krijgt wat je ziet. het is geen project waarbij je nog veel kunt veranderen.



ik heb n goede vent (niet perfect maar wel perfect voor mij). wij babbelen heel veel. ws meer dan gemiddeld. daardoor weten wat belangrijk is voor de ander. zo weet ik dat lover zich graag even afsluit middels gaming, weet hij dat ik n waardeloze huisvrouw ben die altijd wat 'beters' te doen vindt en weet ie dat ik er graag op uitga. helemaal tijdens mijn verlof. ik geef hem zijn ruimte en hij zorgt er in zijn hoofd voor dat ie actief wil zijn met mij of laat me af en toe begaan terwijl ie het zonder verlof niet zou accepteren. iedereen moet wennen aan de nieuwe situatie met 1 of meerdere guppies maar door met elkaar te bespreken wat voor jou en het lekkere velletje belangrijk is en vice versa en vervolgens de ander daar ruimte voor te geven maar ook aan te spreken op ego-gedrag (uiteraard op een constructieve manier; je wilt samen een leuk gezin blijven vormen maar ook jezelf zijn) kan ieder het maximale eruit halen en dat komt de guppies ook ten goede.



Brunette; ik zou aangeven dat ik snap dat ie ík-tijd' nodig heeft omdat je die behoefte herkent oid, dat je m daar de ruimte voor wilt geven maar dat je ook graag wilt dat hij begrijpt dat het voor jou belangrijk is dat jullie iets met z'n 3-en doen en dat je het erg zou waarderen als hij bijv op de 1e woensdag van de maand jullie verrast met zijn idee. En wat nog zou kunnen is dat je vriend eten met een vriend gelijkstelt aan de krant lezen; gewoon even lekker wat voor zichzelf. Dus niet zozeer dat ie niets met jullie vandoen wil hebben maar gewoon lekker met zichzelf bezig wil zijn. Je zou dat nog kunnen vragen aan hem. Maar krop niet op en probeer gewoon de lijn open te houden en 'm te leren begrijpen of anders zijn keuzes te respecteren maar zorg ook dat dat andersom het geval is.



Nouja een hoop 'wijze' woorden maar wie weet heb jij of iemand anders er wat aan en anders was ik ff lekker voor mezelf bezig. Oja kijk ook af en toe naar wat je leuk vind aan je vent en evt de nieuwe situatie. Over het algemeen geldt dat het niet altijd feest kan zijn. Eigenlijk net als het weer....



Net het broekje van moppie (met riempje) maar op de vreet-stand gezet. Het leek erop dat ze na het drinken wat last had van de strakte. 2 maanden en je broek al op de vreetstand hebben staan....

Moet misschien mijn berichtje wat nuanceren, want nou komt vriend er wel heel bekaaid vanaf (zeg je dat zo!?) !



Normaal is hij namelijk niet zo en bedenkt hij zeker ook wel leuke dingen om te doen, maar nu met de verbouwing wil hij het gewoon af hebben. Snap ik wel, maar ik wil ook nog wel genieten tijdens mijn vakantie en de buitenkozijnen schilderen is voor mij niet echt genieten hahaha (voor hem wel trouwens!)!



Maar ik heb nu dus besloten dat ik er de laatste week van onze gezamelijke vakantie niet meer aan mee ga doen en nu even vakantie ga vieren op mijn manier. Het huishouden en de verbouwing komen wel weer tijdens de laatste weken van mn verlof ! Vriend vindt het prima, maar geeft ook aan dat hij niet altijd meedoet, aangezien hij de verbouwing graag af wil hebben. Ook goed!

Ik kan trouwens terugnemen wat ik gisteren zei over ons 'rommeltje'! Ons manneke past zich supersnel aan! Slaapt nu weer op zijn gezette tijden, is vrolijk en poept weer gewoon! Laat 4 uur tussen zijn flessen, huilt minder hard als hij honger geeft en heeft vannacht gewoon weer tot 4 uur geslapen en daarna tot 8 uur... Of te wel, hij is weer helemaal zichzelf! Misschien had hij even een dipje vanwege de waterpokken of een sprongetje? Het was dus gelukkig maar een paar dagen flut (ik duim tenminste heeeeeeeel hard dat dit doorzet!)! Dus jomamma, ik wil graag mijn wolk terug! Je mag een stukje houden voor bij jullie oke!?

peartje, had ik al gedaan. Naja hij heeft savonds een massage gegeven dat maakte een beetje goed.



Ankielem: lekker dat het bij jullie zo lekker loopt.



Mijn dochter sliep zo'n 2 weken door,en nu is het alweer 5 dagen niks, Iedere 4 uur wakker, echt jammer. Ook veel last van krampjes en heb t idee dat voeding soms terugloopt en ze dus last heft van maagzuur.



2 Vraagjs aan jullie:



1. Hoe is bij jullie het ritme overdag? Wij hebben geen vast ritme, sowieso geven we de flesvoeding op verzoek en zet ik haar pas in bed als ze moe doet (overdag). Dan probeer ik rond 10en de laatste fles te geven en eerst sliep ze dan door, nu niet meer.

En waar slaapt jullie kleine overdag, en wat doet je kind verder overdag als jullie thuis zijn? (in box, in wipper?)



Mijn dochter 'wandelt' al door haar hele ledikant heen. Schrok me dood, ze lag compleet omgedraaid en aan de andere kant. Deken is dus weggehaald want daar kruipt ze ook onder. Ze heeft nu een slaapzak, maar draait zich nog steeds om. Ben vaak bang dat ze haar hoofd stoot.



Verder kort lontje. Erge koppijn, doodmoe (komt of door de pil, of door mijn schildklier, weer even prikken) en voel soms zelfs tranen opkomen als kind aan 1 stuk door loopt te krijzen. En dan niet omdat ik haar zo zielig vindt, maar om mij! ...Ik knuffel haar erg veel enzo tijdens dat gehuil, maar de laatste dagen trek ik niks meer!

Jeetje brunette, daar is ze vlot mee! Ik leg de baby vaak in de box in de voedingskussen. Afgewisseld ene keer op buik dat hij omgeving kan verkennen en nekspieren kan trainen, dan weer op rug om m naar mobiel te laten kijken. Maar vaak zit hij gewoon bij me op schoot of samen met zijn broer.



Overdag ligt hij in zijn wieg in zijn eigen kamer. S nachts trouwens ook. Ik baker hem bijna altijd in. Tijdens het inbakeren zie ik zijn gezicht al ontspannen. Hij slaapt dan meestal binnen 5 minuten. Regelmatig huilt hij zichzelf in slaap.



Maar balen dat ze niet meer doorslaapt. Zeker als je er al aan gewend was. Maar als je verteld dat ze al zo bezig is in de box, kan best een heftig sprongetje zijn die ze aan het verwerken is.



En dat je huilt voor jezelf is niet raar! Tuurlijk is het vervelend voor haar maar jij moet er steeds naar luisteren. Bij mijn oudste zette ik dan een kookwekker. Als er 5 minuten voorbij waren mocht ik m troosten. Wat helpt is armpjes vasthouden en over voorhoofd naar neusje aaien. Oja, stond bij oudste ook vaak in keuken met afzuigkap aan. Dan hoorde ik het huilen minder.



Verder veel succes meis!!!

Haha, lekker in de herrie van de afzuigkap staan, goed idee!

Dat van die armpjes vasthouden en aaien over het neusje ga ik proberen!! x

beperken in bewegingsvrijheid (klinkt dat cru) en neusje aaien werkt hier ook. ook in bedje sabbelvinger aanbieden en als ze die dan gretig pakt na een minuutje oid vervangen voor speen.maar ons moppie huilt niet zo veel enkel bij honger en pijn (maagzuur) en af en toe 's avonds. wij hebben gelukkig nog nooit behoefte gehad aan de afzuigkap.



dames het wordt een mooie dag. ik stel voor dat we een uurtje gaan wandelen en misschien onderweg wel n ijsje kopen. das goed voor je. zit n stofje in wat lijkt op het gelukshormoon of dit stimuleert. ben benieuwd naar jullie wandelverhalen

Nu met mijn jongste heb ik de afzuigkap gelukkig ook niet nodig!



Mijn oudste is vandaag met pappa op stap zodat ik een rustdagje met de kleine heb. En we gaan zeker een stukje wandelen!!!



Het liefst wilde ik al beginnen met hardlopen maar had gelezen dat dit nog niet echt verstandig is. Er wordt minimaal 3 maanden na bevalling aangeraden zeker als er bekkeninstabiliteit bij was. Misschien maar weer even langs de Fysio voor oefeningen en tips want heb wel sterk de behoefte om wat aan conditie te doen. Hoe dit dat bij jullie?

@ peartje : in softijs? Wat n goed excuus die ga ik ook gebruiken dan



@jomama: Lekker, een dagje met alleen de jongste. Goed dat je het zegt van het hardlopen, ik wilde eigenlijk ook gaan opbouwen, maar dat zal na een keizersnede al helemaal niet mogen dan. Zal het morgen aan huisarts vragen, die gaat even mijn buikspieren checken.

Misschien kun je gaan zwemmen? Dat mag ik na de keizersnede iig wel al!

@Jomamma; net weer een uurtje gesport. Heerlijk. En ik merk al dat de binnenkant het uitpuilende probeert bij zicht te houden. Ik probeer iedere dag te sporten ook omdat ik eigenlijk strakker mijn verlof uit wil komen, nee niet hoe ik erin ging , dan dat ik mijn zwangerschap begon. Ik ben niet echt wat aangekomen dus het zou moeten kunnen.



@ijs; sowieso doet voedsel toch best veel met je. Als ik minder koolhydraten eet (geen 4 broodjes bij de lunch maar 2 met sla en ei oid) dan heb ik minder snel trek (einde middagdip) en ook minder behoefte om te snoepen. Ik voel me energieker, meer in control en wordt er ook strakker van. Neemt niet weg dat ik broodjes niet lekker vind en daarom aan het einde van de middag een pak koekjes eet. Maar nu ik weer sport is het ook makkelijker verantwoorde keuzes te maken. Ik heb dan sowieso minder behoefte aan koolhydraten en meer aan eiwitten.



'Wat doet een ijsje met je hersenen?

IJs activeert de 'pleziercentra' in de hersenen. Neurowetenschappers van het 'Institute of Psychiatry' in Londen ontdekten dit in 2005, aan de hand van hersenscans. De proefpersonen in dit onderzoek hadden mazzel: zij kregen vanille-ijs te eten.

De scans toonden aan welke delen van de hersenen werden geactiveerd tijdens het eten van ijs. Er bleek een onmiddellijk effect op de hersendelen die worden geactiveerd wanneer mensen plezier hebben, onder andere in de 'orbito-frontale cortex'. Wist u dat u die had?

Dit is een belangrijk gebied aan de voorkant van de hersenen waar informatie wordt verwerkt.

Conclusie

IJs eten geeft dus écht een geluksgevoel. Het gevoel is vergelijkbaar met luisteren naar je favoriete muziek of het winnen van geld'



Nog meer over geluksvoer:



'Wat moet je juist eten om je vrolijker te voelen? Een eerste goede keuze zijn hoogwaardige eiwitten of proteïnen. Van eiwitten is bekend dat ze je prestaties verbeteren, maar ze doen je ook prettiger en energieker voelen. Bovendien bouw je met eiwitten een ijzersterke weerstand op. Koolhydraten zijn belangrijk voor het energiepeil en humeur. Ze zijn de favoriete bron van energie van het lichaam, ze verhogen het niveau van serotonine. Vermijd snoep, want suiker doet de bloedsuikerspiegel pieken en weer dalen, wat leidt tot vermoeidheid en humeurigheid.'



Doe er je voordeel mee!



Nu snel douchen voordat moppie wakker wordt en wil eten.

misschien moeten we allemaal kleurtjes gebruiken bij het schrijven want het wordt er wel vrolijker van

@peartje: zoiets als dit?

@Jomamma: dank je wel voor 't stukje roze wolk. Het heeft gewerkt, want ik voel me al iets beter .

Het is inderdaad beter om je rechte buikspieren met rust te laten tot ongeveer 3 maanden na de bevalling ivm diastase Aangezien je bij hardlopen je romp intensief gebruikt is 't verstandig om ook daar rustig aan mee te beginnen. En inderdaad als je bekkeninstabiliteit heb gehad is het wat betreft je bekken ook beter om rustig aan te beginnen. Ik ben begonnen met wandelen, alleen vind de jongste dat niet leuk. M'n oudste viel al in slaap voordat ik de deur uit was, maar de jongste slaapt echt niet in de wandelwagen . En m'n vriend en ik willen binnenkort weer beginnen met zwemmen. Elke week een uurtje als de oudste bij haar vader is en de jongste bij opa en oma.



De jongste is al een stuk rustiger dankzij de draagdoek. Alleen kom ik zo niet echt aan veel dingen toe ondanks ik meer handen vrij heb zo, maar dat doe ik ook niet als ze veel huilt. Ze is in ieder geval een stuk rustiger en ik dus ook .

De nachtrust gaat met ups en downs. Ene keer slaapt ze 5 uur achter één en ander keer maar 3 uur. Ze drinkt ook niet veel qua inhoud, maar wel qua frequentie. Ze drinkt gemiddeld 100 ml en dan 7x op een dag. Dat maakt 't ook soms wel vermoeiend. Lijkt me heerlijk om 5x 165 ml te kunnen geven.



@partner: m'n vriend is een schat. Hij doet veel in 't huis als hij thuis is en doet zoveel mogelijk ook mee met de verzorging van de jongste, maar ook de oudste (dat is niet zijn eigen kind). Daarnaast kan ik goed met hem praten, al zijn we beide geen praters. Het slaapgebrek breekt soms op hier, maar we kunnen blijven lachen samen, intiem zijn en steun zoeken bij elkaar. Dat is heel erg fijn en scheelt wel vind ik. De 25e hebben een verwendag geboekt bij de Zwaluwhoeve (beautyfarm). Met sauna, massage, lunch en diner inbegrepen. De oudste is een lang weekend op vakantie met haar vader en de jongste gaat dan voor 't eerst logeren bij opa en oma. We kijken daar echt naar uit nu .



@herstel: met m'n onderkant gaat 't beter. Alles zag er goed uit zei de ha, alleen heb ik nog steeds last van een schimmelinfectie. Ik had daar 2 weken terug ook al medicijnen voor gehad, maar blijkbaar niet goed genoeg geholpen. Verder moet ik m'n bekkenbodemspieren flink trainen.

@saskosan, ben blij dat je je al beter voelt!



@brunette, hoe is het nu met jou? Huilt ze al wat minder?



Zoals gezegd had ik vandaag een dagje alleen met de kleine. Ben blij dat ik mijn oudste vandaag er ook niet bij was want juist net vandaag had de kleine een offday. Gelukkig wel stil als hij bij me lag. Dus dat hebben we dan ook gedaan en heb er heerlijk van genoten! Wel nog naar het dorp gelopen. Toch 2 uur weggeweest! Maar eerst sliep hij veel in de wagen, nu wil hij alles zien en meemaken. Een voordeel: hij sliep vanavond binnen 10 seconden wat normaal gesproken een paar minuten huilen is.



Iemand anders nog behoefte aan een beetje roze wolk? Zit nu met een roseetje, dat werkt ook goed

Hallo! Net even bijgelezen, en heel herkenbaar.

Bij mij gaat het ook met ups en downs. Als vriendinnen vragen hoe het gaat vertel ik dat ook eerlijk.



Want de roze wolk is er wel degelijk, m'n zoontje is een best relaxte baby, huilt alleen als er iets is, en lacht en "speelt" nu ook, zit gezellig te "kletsen" met ons, leuk! Echt een gezellig lief jochie. Fijn dat die nu ook zelf kan spelen in de box, heb ik ook even tijd voor de was enzo. Ook lekker wandelen met dit mooie weer. Zelfs al op het terras gezeten met mijn vriendinnen en kind in de wagen, super leuk!



Ik ga nu gewoon lange stukken lopen met de kinderwagen als 'sport' dus een uur of anderhalf uur, ik merk dat dat voor mij al genoeg is.. dus het echte sporten wacht ik nog even mee.



Prikjes gehad, wat verschrikelijk was dat... mama moest nogmeer huilen dan kind, haha. Ik ben echt een mietje maar ik vond het zó zielig. Hij lag lekker te lachen en te kletsen en toen kreeg hij die prik.... en ging die heeel erg hard huilen.. zó zielig!



Maarja, soms zit ik er ook even helemaal doorheen. Dan ben ik gewoon heel moe, en voel ik me verschrikkelijk onbegrepen. Mijn vriend is een schat, maar hij is gewoon niet 9 maanden zwanger geweest, bevallen, geopereerd, geeft geen borstvoeding en heeft geen hormoonhuishouding die overhoop ligt. Ik mis vriendinnen met kinderen. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal mijn leeftijd, maar nog lang niet toe aan baby's, dus ik kan nooit over deze kwalen praten met ze.

Ook werk ik keihard, jullie weten vast wel hoe dat gaat. Kind wakker, voeden, boertje, even knuffelen, in bad, afdrogen aankleden, even in de box, <snel de afwas doen> kind huilen, knuffelen, luier verschonen, in bed leggen, <snel zelf douchen, aankleden, ontbijten, beginnen aan de berg was> kind wakker, voeden... etcetc. Hoezo tijd voor jezelf?!

Als mijn vriend dan thuis komt en vraagt wat ik heb gedaan.... tja, dit dus non stop, en het gaat ook 'savonds en 's nachts nog door. Ik doe het met liefde hoor, maar hij ziet gewoon niet hoe hard ik werk, hoe 'druk' ik het zegmaar heb. Dan voel ik me dus onbegrepen.



Hij helpt opzich wel goed mee, en ik vind het ook heel fijn dat hij met mij overlegt als hij 's avonds wat wil doen, of wil gaan sporten in het weekend ofzo. Dan vind ik het wel een soort van oneerlijk dat hij lekker kan doen wat hij wil, maar aan de andere kant gun ik het hem ook wel weer.

Als ik geen borstvoeding meer geef kan ik ook weer wat meer gaan doen. Ik kolf namelijk niet, dus ben altijd bij mijn zoontje in de buurt. Best wel intensief.



Verder.. sex en ongesteldheid enzo.. hoe zit dat bij jullie? Ik geef volledige borstvoeding dus ben nog niet ongesteld. Maar ik heb ook echt totaaaaal geen enkele zin in sex. Voel me daar best schuldig en onzeker over.. Alles is wel genezen dus het zou kunnen, maar ik ben er echt niet aan toe. Het voelt ook heel erg raar, net of mijn lichaam daar niet voor is. Hoe gaat dat bij jullie? Fijne dag iedereen!! Hoop dat er meer up's zijn dan down's!

@ farfallina: heel herkenbaar inderdaad. Ik heb ook het gevoel dat mijn man denkt dat het voor hem net zo zwaar is als voor mij. Lijkt wel of hij de complete zwangerschap en keizersnede vergeten is. Laat staan de hormonen inderdaad.



Sex en menstruatie: Ik ben weer aan de pil helaas, en krijg er ook minder zin door. Bovendien herken ik erg wat je zegt bij : ik heb het gevoel dat mijn lichaam daar niet voor is'. Ik heb dat ook, maar dat heb ik hem niet verteld hoor. Ik voel me nu vooral een moeder. Ik schrok gisteren erg, we hadden seks gehad, ik boog voorover om het lichtje uit te doen daarna, en toen zag ik echt zo mijn buik bungelen, zo slap is het. En de celullitis... Nee ik voel me niet bepaald aantrekkelijk, terwijl ik hiervoor maar 48 kg woog en maat 34 had. Nu weeg ik bijna 60.



Vriendinnen met kinderen kan leuk zijn, maar dat hoeft niet. Ik heb namelijk 2 vriendinnen en 2 kennissen die net een kind hebben, we zijn allemaal ongeveer gelijk bevallen.

1 kennis woont ver weg, 1 kennis is een heel ander type dan ik, 1 vriendin heeft een pnd en die heeft zich voor alles en iedereen afgesloten (erg jammer want we hebben samen zo naar dit moment toegeleefd) en 1 vriendin wil ik eigenlijk geen vriendin noemen, ik ken haar via mijn man. Die post elke keer op facebook samen met haar man hoe geweldig en mooi alles is, ELKE DAG. Hun relatie is geweldig, het kind is geweldig, zijzelf en elkaar zijn geweldig, zelfs pijn is geweldig geloof ik.

Ze zijn een ge-wel-dig team, en dat typen ze ook naar elkaar (terwijl ze thuis naast elkaar op de bank zitten). via smsjes en telefoontjes weet ik dat de man in kwestie nauwelijks iets uitvoert en ze voortdurend ruzie hebben, maar ze doen ozo perfect op fb. Toen ik ze vtv meldde dat het zwaar was (ik was al bevallen, zij nog niet) kreeg ik te horen dat zij niet moe worden, omdat zij zo'n goed team zijn. (wij niet dan?!) En moet je ze nu is zien, het kind is 2 weken en ze hebben al 4 nachten oppas gehad.

Daar word ik een beetje moe van, kan ik echt niet tegen.

Ohja, ik heb ook zo'n collega, die verteld dat bij hun alles fan-tas-tisch is.. en dat ik het vreselijk zwaar heb. (hij heeft helemaal geen contact met mij, dus vraag me af waarom hij dit zegt, het is helemaal niet zo en als het al zo was.. dan weet hij dit helemaal niet, maargoed.)



Het is ook allemaal fan-tas-tisch, dat vind ik ook, maar soms is het ook gewoon even zwaar, of niet leuk, ben je moe, of is je kind jengelig, of ben je onzeker, etc. Ik denk dat mensen die beweren dat alles altijd alleen maar fantastisch is, niet helemaal de waarheid spreken......

Hey meiden,



Zo, ik zit eindelijk weer een keer achter de pc. ik lees wel mee via ipod maar pc staat op zolder en met twee kids is dat soms wat lastig



Jeetje meiden, wat is er veel geschreven de laatste dagen. Helaas ook minder leuke dingen, wil jullie allemaal een dikke geven. Moeder zijn is ook niet alleen leuk. Het is ook ontzettend vermoeiend.



Ik ben heel eerlijk; ook mijn roze wolk is een beetje grijs. Ik houd zo ontzettend veel van mijn kinderen, maar mijn zoontje zit in de nietes-fase (niet eten, niet drinken, geen kleren aan, geen schone luier aarrgghh). Dat vind ik met een pasgeboren baby erg zwaar. L. heeft nu spruw waardoor ze de tepel snel loslaat en dan gaat krijsen, dus daar heb ik ook een dagtaak aan. Daarbij wil ik De Perfecte Huisvrouw zijn en ook wat in het huishouden doen, maar helaas zit er gewoon echt tekort uren in een dag daarvoor. Ik heb een hele lieve man, en die denkt echt dat het een eitje is, zo 'lekker thuis met twee kindjes koetelen'. Maar goed.



Menstruatie/sex: Menstruatie nog niet gehad. Ben ook volgens mij als 1 van de laatste bevallen. (6 weken geleden) en geef bv. De vorige keer werd ik voor het eerst ongesteld na 8 mnd. Mag nu wel weer hoor En sex? Wat is dat? Wanneer doe je dát in Hemelsnaam Nee, dochterlief heeft haar huiluurtje nu al drie dagen van negen tot half twaalf savonds dus daarna val ik gebroken in slaap.



Ikzelf heb trouwens ook iets nieuws wat ik nog niet eerder heb gehad: harde ontlasting. En dan bedoel ik écht harde ontlasting. Met bloed. BAH!! Ik moest zo nodig, maar het deed zo'n pijn, dat ik het steeds uitstelde. Maar nu, het was idd net persdrang als tijdens de bevalling. Ik kan nog moeilijk zitten



@ Saskosan; goed dat ik jouw stukje lees, want anders was ik onvoorbereid begonnen met hardlopen (ook ik had bekkeninstabilliteit) maar zie nu dat ik beter even kan wachten. Misschien ook wel goed, want vandaag een heel stuk gewandeld en ik voel mijn bekken nog steeds. Waren hier meer meiden met bekkenproblemen? Is het bij jullie helemaal over? Ik kon aan het einde van de zwangerschap écht niet meer lopen en liep 'lachend' het ziekenhuis uit. Maar nu, met langere stukken, voel ik het nog steeds...



Dragen jullie trouwens ook met een draagdoek? Ik wel, de doek van draagdoek.nl en ik vind het heerlijk mijn kleine wormpje tegen mij aangeplakt



Oja, hier nog geen anticonceptie. Maar goed, bij algeheel onthouding tot nu toe ook niet nodig



Ik heb volgende week do nacontrole. Weten jullie wat er dan gaat gebeuren? Ik bedoel, ik hoef toch niet mn broek uit te trekken? Toen ik steeds zo'n hoge koorts had heb ik zo vaak mn broek naar beneden moeten doen, dat ik zeker weet dat mijn hechtingen genezen zijn hoor, dat is mij al meerdere keren verteld



Oh meiden, ik hoop zo dat de mooie tijden voor ons aanbreken. Ik denk dat we dat wel allemaal verdiend hebben.



L. moet wo naar het cb voor de eerste prikjes. Niet leuk



Sorry van het springen van de hak op de tak. Ik ben wel bijgelezen en zal nu weer wat vaker reageren nu ik zelf ook weer wat mobieler ben.



Dikke

Ik heb daar vaak best wel veel moeite mee en dan voel ik me daar dan weer schuldig over. Dat mijn dagen alleen maar uitzien als: kinderen verzorgen, beetje voor mezelf zorgen en licht huishoudelijke taken verrichten. Elke dag vliegt voorbij. De keren dat ik erop uit trek met de kinderwagen heb ik een huilende/krijsende baby in mijn wagen liggen, dus dat doe ik ook niet voor m'n lol. En als de oudste erbij is, zit zij ook flink te zeuren en boos te doen. Ik heb vaak ook weinig energie om de aandacht te verdelen tussen die 2.

Ook ik heb soms het gevoel van 'afgunst' naar m'n vriend. Zijn leven lijkt door te gaan, doen wat hij wilt, terwijl ik (nog steeds) thuis zit met de kids.



Mijn vriend ging afgelopen zondag een gezamelijke vriend van ons helpen verhuizen en een aantal andere gezamelijke vrienden waren er ook. Hij komt thuis en ik kon vervolgens aanhoren hoe gezellig ze hebben zitten kletsen en dat ze een ijsje hebben gehaald (kreeg daar ook een foto van te zien) nadat ze klaar waren. En dan de vraag:"hoe was jouw dag?"....nou kon wel janken. Want de kleine had de hele dag liggen huilen en ik heb in de tijd dat ze wel sliep het huishouden gedaan. Toen werd hij stil en zei hij heel lief "we gaan snel iets leuks samen doen ok". Ene kant vond ik het lief, andere kant voelde ik me flink k*t. Maar...we gaan idd de 25e ons flink verwennen dus.



Sex/menstruatie: Ik had al meteen na een week weer zin in sex, maar ik durfte toen niet. Bang voor pijn en ik was erg bang dat ik "te wijd" zou zijn. Wel regelmatig op andere manieren sex. M'n vriend en ik praten er regelmatig over. Vooral ook omdat ik me heel onzeker voel over m'n lichaam. Ik ben 10 kilo zwaarder. Ook een hangbuikje, hang borsten en m'n heupen zijn erg breed. Overal extra vetlaag enzo.

Sex op zich gaat nu wel beter. Zolang ik zelf kan bepalen hoe en wat zeg maar . Gelukkig voel ik me niet alleen mama, maar nog steeds heel erg 'vriendin van..' Maar voor mij gevoel maakt dat de druk om aantrekkelijk en sexy te voelen groter.



Ik ben nog steeds niet ongesteld geworden, maar ik verwacht 't wel binnenkort. Het is voor mij nog maar 5 weken terug. Ik heb toch besloten om toch maar weer een spiraal te laten plaatsen. Tot die tijd moeten we het hier maar doen met condooms. Met de pil heb ik al teveel ellende gehad (migraines, libido verlies, stemmingswisselingen etc.), dat wil ik niet meer. Ooh en ik ben erg bang dat ik er eentje vergeet en weer zwanger ben.



Mijn vriendinnen/vrienden hebben ook (nog) geen kinderen. En ik mis dat soms wel. Praten erover en weten wat je bedoelt, zoals hier . Maar ook lijkt 't voor m'n oudste leuk om vriendjes van haar eigen leeftijd te hebben.



De vakantie van de oudste is bijna voorbij. Maandag gaat ze weer naar de kdv voor 2 dagen in de week. Hopelijk brengt dat wat rust in huis.