Uitgerekend juni 2012

Even snel:



ik lees wel mee, maar ben even aan het genieten van mn verlof ( nog maar 3 weken...) en heb het razend druk... (niet zo fijn, de komende weken wordt het rustiger gelukkig!)



Toeristje, ben blij dat ik een makkelijkere huisarts heb! Hier ook verborgen reflux, al een nacht bij de HAP geweest en gelukkig schreef de huisarts de dag erna medicijnen voor, want van het jhbpm raakte onze Joost vreselijk verstopt! Met de medicijnen is het echter weer het lieve tevreden ventje dat we kenden!

Als de kleine er met jbpm vanaf komt helemaal goed hoor, maar als ze er last van blijft houden gewoon terug gaan! Die medicijnen kunnen echt geen kwaad is mij verzekerd door de huisarts, apotheker en consultatiebureau-arts!



Verder dus druk, maar wel gezellig weer. Nog steeds gebroken nachten, maar we gaan hem vanaf deze nacht op zijn buik laten slapen om te zien of het helpt. Hij slaapt dan veel vaster! Het lijkt soms namelijk wel of hijtoevallig wakker wordt en dan denkt: o ja, nu krijg ik altijd een flesje he. Maar hij drinkt hem wel nog op, dus wie weet heeft hij het wel gewoon nodig... Hij weegt nu 5,1 kilo en krijgt 6 flesjes van 150cc...



sporten: ik doe nu flink buikspieroefeningen en ben aan het racefietsen. ongeveer 3 keer in de week een tocht van een uur en dan op flink tempo. En ben ook echt op mn eten aan het letten, want het liep echt de spuigaten uit met snoepen. Het helpt allemaal wel. Wordt al wat strakker en ben al ruim 2 kilo afgevallen in 1,5 week. nog 4 kilo en ik zit op het gewicht dat ik had voor ik zwanger werd, maar dan ga ik nog even door, wil er dan nog een kilo of 5 af hebben en ik ben nu echt gemotiveerd! Daar ga ik dus even gebruik van maken!



Ho, de kleine man roept! De volgende keer reageer ik uitgebreider, maar wilde voor toeristje ff reageren!

@brabbelen: hier brabbelt mevrouwtje ook af en toe. Inderdaad een hartsmellend momentje. Vooral als ze dan tussendoor een brede glimlach op zet en me diep in mn ogen aankijkt. Alsof ze echt iets serieus aan t vertellen is.



@sporten/Brunetteparis: dat is helemaal persoonlijk denk ik. Als jij je goed voel en hersteld genoeg (met name de buikspieren en evt je bekken ed) dan moet je vooral doorgaan. Maar ik weet van mezelf dat ik niet te fanatiek moet starten. Ik heb bekkenklachten gehad en met mn bekkenbodem gaat t ook nog niet goed. Ik probeer daarom nog even te wachten met hardlopen. Al begint wel enorm te kriebelen nu en vind ik t erg moeilijk.

Buikspieren (en dan doel ik op crunchen, sit ups en planken) wacht ik wel braaf drie maanden. Ik had van de zwangerschap van mn oudste een beetje diastase overgehouden. Ik wil dat niet erger maken. Tijdens en vlak na mn zwangerschap was de diastase erg. Nu pas heb ik het gevoel dat mn buikspieren op zn plek komen. Ik train wel de schuine en dwarse. De rechte wordt vanzelf belast met zwemmen en tillen van dingen enz



Ik voel me nog steeds gigantisch onzeker. Ook al merk ik dat aan t herstellen ben. Ik weet dat mn lichaam nooit meer helemaal hetzelfde wordt. Bij mn oudste had ik dat totaal niet, toen boeide me t weinig. Nu word ik gek van mezelf, omdat ik me zo voel. Ik voel me sowieso labieler. En ik denk dat mn vriend er nu ondertussen ook zat van is. Misschien dat ik binnenkort maar eens met een psycholoog moet gaan praten. Ik weet dat mn hormonen-huishouding dit doet en de vermoeidheid, maar ik kan soms mn gedachtes niet meer stopzetten en ben als de doods voor een depressie. Heb jarenlang ervaring met depressies en dat wil ik echt nooit meer mee maken. Normaal houd sporten me op de been. Misschien dat ik toch maar een middenweg moet vinden om te sporten zonder mn lichaam nog meer te belasten.

saskosan: wat klote zeg.

Welke gedachtes kun je niet stopzetten?

Wat voel je?

Jee, wat een heftige dingen allemaal! Een miskraam, verborgen reflux en een bijna-depressie. Heel veel sterkte dames. @Saskosan: goed dat je je ervan bewust bent dat het de hormonen en vermoeidheid zijn, maar goed in de gaten houden! Je wil inderdaad niet echt afzakken in een depressie.



Hier alles ok. Mijn man is een week op vakantie, dus ik ben alleen met de kinderen. Dat is wel pittig! De oudste heeft deze week het woord Nee ontdekt, heel fijn. Verder moeten ze soms wachten terwijl ik met de ander bezig ben en dat vind ik wel moeilijk. De jongste moet dan wat langer huilen en de oudste krijgt soms even geen aandacht en gaat dan ook huilen. Ook na het avondeten heeft Jonkie aandacht nodig, hij wil dan altijd bij iemand zijn. De oudste is dan vaak wat moe en wil lekker met mama of papa spelen en dat gaat dus niet tegelijkertijd! Ach, het is maar een week. Hier geen alleenstaande moeders toch? Want daar heb ik dus wel bewondering voor!



Wat goed dat er zo veel al aan het sporten zijn! Ik kan mezelf er nog niet toe zetten. Ook omdat Jonkie iedere avond op de arm wil liggen. Dat betekent dat als ik wil sporten manlief dat moet doen en die heeft daar niet zo veel mee. Hij vindt dat baby-achtige minder leuk. En ik moet een doel en vaste dag/dagen hebben, anders kan ik de motivatie niet opbrengen.

[quote]farfallina schreef op 17 augustus 2012 @ 10:23:

@ toeristje: Waarom gaan jullie de laatste voeding vervroegen?



We brengen haar tussen 19.00 en 20.00 uur naar bed en dan slaapt ze dus al een paar uurtjes als we de laatste fles om circa 22.00 uur doen. We willen daarom de laatste fles gaan vervroegen, zodat we haar niet meer wakker hoeven te maken s avonds en ze dus tot 7 uur de volgende ochtend door slaapt. We bouwen dit wel op, want dit gaat natuurlijk niet zomaar en we willen liever niet een huilende baby midden in de nacht. Een 'nadeel' van lange nachten is dan wel dat je de flessen overdag weer om de drie uur moet doen, omdat ze anders niet genoeg binnen krijgt. En volgens mij mag je nu nog niet naar 4 voedingen per dag gaan. Maar goed, eerst maar eens kijken of de planning dus wat aan kunnen gaan passen.

@toeristje22: Ohja dan snap ik het. Mijn uk gaat rond 19u nog wel even naar bed maar vind het meestal veeel te gezellig beneden als wij zitten te kletsen. Dus slaapt soms even een uurtje boven, maar wil meestal beneden op schoot hangen, nouja, ik vind het wel gezellig eigenlijk, overdag slaapt die altijd braaf in z'n wiegje, dus tussen die laatse 2 voedingen ligt die meestal op schoot te slapen.



Hij groeit echt zó hard!!!! Die van jullie ook? Hij heeft nu maat 62 (zit nog wel ruim) terwijl die eerst maar 50 niet eens aan kon, zo klein was die. Hij is ook heel dik, haha! echt zo'n lieve mollige baby met overal plooien! Hij past al bijna niet meer in zijn wiegje... tijd om te kijken voor een groter bedje. Jammer, want ik vind het wiegje zo lief.

quote:wormpje schreef op 19 augustus 2012 @ 07:11:

Jee, wat een heftige dingen allemaal! Een miskraam, verborgen reflux en een bijna-depressie. Heel veel sterkte dames. @Saskosan: goed dat je je ervan bewust bent dat het de hormonen en vermoeidheid zijn, maar goed in de gaten houden! Je wil inderdaad niet echt afzakken in een depressie.



Hier alles ok. Mijn man is een week op vakantie, dus ik ben alleen met de kinderen. Dat is wel pittig! De oudste heeft deze week het woord Nee ontdekt, heel fijn. Verder moeten ze soms wachten terwijl ik met de ander bezig ben en dat vind ik wel moeilijk. De jongste moet dan wat langer huilen en de oudste krijgt soms even geen aandacht en gaat dan ook huilen. Ook na het avondeten heeft Jonkie aandacht nodig, hij wil dan altijd bij iemand zijn. De oudste is dan vaak wat moe en wil lekker met mama of papa spelen en dat gaat dus niet tegelijkertijd! Ach, het is maar een week. Hier geen alleenstaande moeders toch? Want daar heb ik dus wel bewondering voor!



Wat goed dat er zo veel al aan het sporten zijn! Ik kan mezelf er nog niet toe zetten. Ook omdat Jonkie iedere avond op de arm wil liggen. Dat betekent dat als ik wil sporten manlief dat moet doen en die heeft daar niet zo veel mee. Hij vindt dat baby-achtige minder leuk. En ik moet een doel en vaste dag/dagen hebben, anders kan ik de motivatie niet opbrengen.



Idd heftige dingen. Ik ben er niet totaal gesloopt van ofzo maar vind het ook wel apart dat er door niemand meer gereageerd is erover ná mijn uitleg en dat het idd een miskraam was.Het blijft naar, zoals ik al eerder zei ben ik ook bang dat ik de miskraam veroorzaakt heb met alcohol enzo Geen verwijt verder want vind jullie superleuke meiden zo op het forum maar hier zat ik wel een beetje mee en hoopte op wat lieve opbeurende woorden. Maar ik vond het wel apart dat er gewoon overheen gepraat werd.



Waarom is je man zonder jou op vakantie..? Vind je dat ok?



Dat sporten komt vanzelf wel, als je je handen wat meer vrij hebt. Het doet wonderen voor je humeur (behalve als je dubbele knieblessure oploopt zoals ik (ik moet straks ervoor naar de huisarts, echt naadje!)

@brunetteparis: ik snap wat je bedoelt hoor. Ik had graag veel meer/beter willen reageren, sorry. Wat ik al eerder zei lijkt t mij een naare ervaring. Of je nou een zwangerschap zou verwachten of niet. Een ding weet ik wel: in zo'n vroeg stadium kan alcohol niet meteen zoveel kwaad. Dat legde mn huisarts mij een keer uit toen ik pas zwanger zwanger was van mn oudste. Ik was toen een keer zwaar dronken geweest tojdens stappen en pas daarna kwam ik achter dat ik zwanger was. Ik was bang dat ze er schade aan zou overhouden, maar je lichaam vangt dit op. En ik neem aan dat je niet elke dag een fles heb leeggedronken, maar gewoon casual af en toe iets gedronken heb.

In ieder geval moet je weten dat je verhaal mij heeft geraakt en ik aan je gedacht heb. Maar ik weet soms niet zo goed hoe te moeten reageren op dit soort dingen. Vooral nu niet, want erg lekker zit ik niet in mijn vel nu.



@wormpje: pittig, dat je man een week op vakantie is. Doen jullie dat vaker, apart op vakantie? Ik zou t eerlijk gezegd niet kunnen. Vind t al vreselijk dat mn vriend voor zn werk weg moet en dat vind ik toch anders, omdat t moet.

Ik herken t wel dat t soms lastig is. Je kan de zorg niet even uit handen geven. Hopelijk heeft je jongste een fijne ritme en slaapttie door. Maar niet makkelijk als je oudste dan ook nog in een nee-fase zit. Mijn oudste is die fase gelukkig voorbij, maar zit dan weer in een andere fase hahaha.



Met mn stemming gaat t nog steeds up en down. Maar nu ik bewust ben van dat ik teveel pieker en zorgen zit te maken, merk ik dat ik er nu iets aan kan doen. Ik doe nu mijn best om steeds dat te doorbreken en mezelf toe te spreken dat t geen zin heeft en alleen maar energie kost. Het lukt alleen nu nog niet altijd. Ook gaat t slechter als ik moe ben en dat ben ik nu vaak....bijna altijd eigenlijk hahaha. Mijn vriend is daarin het tegenovergestelde en kan me vaak helpen met relativeren van dingen. Dat helpt goed en voel me dan weer even wat beter.



Een tegenvaller gehoord van de week. Ik nam aan dat mn vriend een kleine twee weken weg zou gaan en vlak voor de verjaardag van mn oudste weer terug zou zijn, maar blijkt nu dat hij waarschijnlijk 2,5 week weggaat en dus ook niet op de verjaardag van mn oudste thuis is. Ook tijdens zijn eigen verjaardag is hij niet hier. Ik merk dat ik daar erg veel moeite mee heb. Ook is de kans aanwezig dat hij aan het einde van dit jaar nog twee keer weg moet voor oefening en dat maakte de klap groter. Want zoveel weken zitten er niet meer in dit jaar. Ik baal gigantisch, want ik vind t echt zwaar om zoveel alleen te moeten zijn met twee kleine kinderen. Doordeweeks is hij er twee nachten al niet en dan al die oefeningen ook nog. Hopelijk is hij er dan wel met sinterklaas en de feestdagen (al lijkt t me sterk dat hij op oefening moet met de kerstdagen). En volgend jaar wordt t misschien helemaal druk met oefeningen . Gelukkig dat er geen uitzending op de planning staat, anders zou ik helemaal gek worden ervan. Hopelijk dat hij snel een andere functie vind dat èn dichterbij huis is èn geen/minder oefeningen bevat.



Met de jongste gaat t goed. Helaas nog niet een duidelijke ritme, maar merk dat er iets aan zit te komen. 'snachts is het nog rommelig. Een paar dagen sliep ze mooi door, maar de laatste twee nachten weer niet. Ze drinkt in mijn ogen ook niet zo heel veel meer na mate dat ze toch ouder wordt. Nog steeds om de drie a vier uur rond de 100 ml per keer (soms ietsjes meer) en 's nachts zit er vaak tussen de vier a acht uur tussen. Ik moet dinsdag weer naar de CB, hopelijk is ze wel goed gegroeid.

@brunette; sorry!! Wat Sarkosan ook aangeeft; je verhaal is zeker binnengekomen maar ook ik heb niet gereageerd. Waarom niet;ik wilde het niet bagataliseren. Dat het vruchtje het niet heeft gered heeft niets met je gedrag te maken. Je lichaam heeft net een gup geproduceerd, het moet even herstellen. Ik denk dat de natuur zijn werk heeft gedaan, hoe vervelend misschien ook.



@Sarkosan; blijf er niet te veel in hangen. Het heeft alleen zin om energie te steken in dingen waar je invloed op hebt. De trainingen van je lover zijn een feit. Stop je energie in het bedenken/maken/bespreken van de beste strategie die jij kan volgen om het zo aangenaam mogelijk te maken. Ik weet het, het klinkt makkelijk en ik kan het makkelijk neer zetten (fysiek niet overigens zit met een slapende gup op schoot in een hoek van 45 naar de zitting van de bank te typen. Goede rekoefening trouwens...pfff). Probeer de regie weer te krijgen. En als dat iets kleins is, begin je daar lekker mee. Wel goed om te lezen dat er een soort van ritme in de maak is. Dat zal je zeker helpen.



@farfallina; hier groeit ze ook rap. Kwam gisteren kleertjes tegen bij het uitzoeken van de kast. Ik denk dat ik maar verkleedsessies ga houden zodat ze alles ig 1x gedragen heeft. Hier 62cm en 6700gr bij 12w.



oww teken van minimaal leven; nog ff wat voer erin. dat is goed voor mijn nachtrust

oja brunette snap wel dat het k*t voelt/is. was aan het denken over ac en kreeg ook geen fijn gevoel bij n koperspiraal omdat er dan wel bevruchting plaats kan vinden maar het huisje 'vol' is waardoor het afsterft

@brunette: ik heb ook minimaal gereageerd op je miskraam. Je hoeft je niet schuldig te voelen of wat je hebt gegeten of gedronken. Zo vroeg in de zwangerschap kan dat nog geen kwaad. Het komt niet door jouw voedsel, drank of gedag dat het vruchtje is afgestoten. Ik snap dat je je rot voelt en het een plaatsje moet geven. Sterkte!



@ man op vakantie: dat doet hij ieder jaar. Hij beoefent dan zijn hobby en wordt daar zo gelukkig van, dat ik hem dat van harte gun. Het valt me wel zwaar alleen dit keer. De oudste heeft het toch wel moeilijk dat papa weg is, dus hangt erg aan mij. Ik heb geen seconde rust! En ondanks dat de jongens vrij goed slapen, is het voor mij onvoldoende (7 uur, maar met een onderbreking voor een voeding) en ben ik nu aan het einde van de week erg moe. Ik heb vandaag een uurtje bijgeslapen, dat was wel lekker. Het einde is in zicht!



Hier gaat het ook snel met het groeien. Maat 62 past prima, ik denk dat 68 al bijna aan de beurt is!

Hee, hoe zou het met kiwi en kiwiman en kiwibaby zijn?? en natuurlijk weer een vrolijk kleurtje

brunette- niet zo aardig inderdaad maar ik was mij er niet van bewust dat ik niet gereageerd had. Ik heb er wel over na lopen denken en vond het erg naar voor je. Misschien had ik niet zoveel toe te voegen aan wat er al stond; ik denk namelijk ook niet dat je het veroorzaakt hebt hoor. Toch wel erg schrikken en bizar idee dat het alweer zo snel had gekunt.. Ben je er nog veel mee bezig?

Knap hoor dames-die-het-even-zonder-man-moeten-doen! Echt pittig, alleen het idee al. Wormpje; wel goed dat je het hem gunt als hij daar blij van wordt. Heel belangrijk denk ik.

peartje- ik ga wel voor de koperspiraal. Wel onaardig idee inderdaad maar dat klompje cellen van een paar dagen oud zie ik echt nog niet als mensje..

Heftige week gehad met opname in het ziekenhuis van de baby. Ze bleef maar spugen de hele dag lang en uiteindelijk ben ik naar de eerste hulp gegaan. Ze was inmiddels erg stil en bleek uitgedroogd. Het kostte 4 dagen voordat ze zelf weer goed haar voeding verdroeg. pff wel schrikken hoor! Nu eet ze weer als een tijger maar spugt gemiddeld 1 voeding per dag helemaal uit ondanks goed boeren/rechtop houden etc. Ik schrik mij elke keer nog rot ervan.

Wij moeten ook gaan oefenen met fles want volgende week moet ik voor het eerst ergens heen. Zie er wel tegenop hoor..

Het sporten heb ik echt nodig nu hoor als uitlaatklep- anders zou ik het niet volhouden. Even een half uur niet bereikbaar, verstand op nul en harde muziek. Dat ik thuis soms een huilende baby en man-met-handen-in-haar aantref neem ik op de koop toe. Gaat trouwens al steeds beter met de man. Goede oefening is dit voor het echte werk straks

Jeetje, wat is het hier rustig! Niemand meer iets te klagen of te vragen?



@spannend: wat goed dat je sport! En dat halve uurtje moeten man en baby maar zien uit te houden, toch? Omdat het zo'n afzienbare korte tijd is, is het wel goed om te wennen, voor alledrie! Volgende week wordt wel spannend dan. Hoe lang ga je weg? En blijft je man bij de baby, of iemand anders?



Wat spannend trouwens, een ziekenhuisopname vanwege uitdroging! Wat goed dat je actie hebt ondernomen! Mijn oudste begon met 10 weken ofzo ook ineens veel te spugen. Hij is nooit uitgedroogd geweest, maar kon ook hele flessen eruit gooien. Tenminste zo lijkt het. Het lijkt altijd meer dan het is, gooi maar eens 100 ml over het aanrecht, ik denk dat je kleintje er niet zo veel uitgooit. Maar misschien ook wel hoor. Mijn oudste had er zelf nooit last van. Wij schrokken altijd en we konden hem en ons weer omkleden, meer was het niet.



Ik ging deze week een avondje weg. Toen ik de deur uitliep ging de oudste huilen. Normaal gesproken is dat helemaal gaan probleem, zeker niet omdat mijn man thuis was. Maar ik denk, doordat vorige week papa een week weg was, dat hij nu dacht dat ik misschien ook heel lang weg ging. Toen oudste getroost was, ging Jonkie anderhalf uur krijsen. Dat gebeurt wel vaker op dat tijdstip, maar ik krijg hem wel stil na een tijdje. Mijn man dus niet! Erg gezellig avondeten voor hem...



Ik ben wel vaker weggeweest en dan was man thuis of opa & oma pasten op. Die hebben dan 100% aandacht voor de kinderen en veel geduld qua troosten. Daar heb ik dus geen moeite mee. Maar over een paar weken gaat Jonkie naar het kdv, een hele dag met leidsters die meerdere kinderen moeten verzorgen. Daar zie ik wel tegenop. Ik heb inmiddels de handleiding redelijk door, weet dat ik eventjes 5 minuten bij hem moet blijven als het slapen niet zo goed lukt, het troosten met rondlopen en een speentje, etc. Hoe zal het daar gaan? Komt wel goed, maar het wordt wel wennen!



@gunnen: ik denk dat het heel belangrijk is om elkaar in de gelegenheid te stellen om dingen te blijven doen waar je blij van wordt. Mijn man wordt blij van een weekje vakantie, ik word blij van een avondje uit eten met vriendinnen. Dat is allemaal te regelen. Soms wel pittig voor degene die thuis blijft. Maar je eigen ding kunnen blijven doen is erg belangrijk! Ook voor de mama die eigenlijk denkt dat ze onmisbaar is, is je eigen hobby/sport/vriendinnen hebben erg belangrijk.



@doorslapen: Jonkie heeft het ineens begrepen! Hij heeft nu vier dagen achter elkaar doorgeslapen van half 11 tot minstens half 7! Afgelopen nacht ook zonder wakker worden om een speentje, dus ik heb heerlijk geslapen. Het zal vast nog weer een tijdje minder worden, maar het is gewoon een lekker idee dat hij het kan.

ja het is idd erg rustig. Wel goed denk ik want dan zijn we minder onzeker en zitter beter in ons ritme. Ik hoop zo dat dit voor jullie allemaal geldt.



Vandaag is moppie maar raar; ze heeft 2,5 fles op. Wel grote flessen van 210+7 maar zit nu dus op 560ml terwijl ze normaal 5*180+6 drinkt. Ook slaapt ze veel. Ik hoef d'r maar neer te leggen of ze slaapt. ook tijdens het drinken van de flessen. Nouja de afgelopen dagen was ze juist veel wakker. En gisteren voor het eerst 4 flessen gegeven. Ik kijk het nog ff aan maar hoop wel dat ze vannacht lekker doorslaapt (oho wat erg he....).



Morgen laatste verlofdag. Kan eigenlijk niet geloven dat er al 16 weken voorbij zijn. Nog 4 weken vrij. Gisteravond vakantie in een bungalow geboekt. Is weer eens wat anders dan het regenwoud of rondreis. Wel lekker luxe huisje met sauna etc Had zo veel plannen om te doen tijdens verlof maar eigenlijk ben ik maar een luie drol geweest. Veel te veel geinternet ed. Vandaag de studeerkamer opgeruimd nouja 30% ofzo. Stapje voor stapje Als ik 2u geleden wist dat moppie minimaal 2u zou slapen dan was ik weer gestart maar ach. En nu starten heeft geen zin want ze wordt straks toch wakker en heeft dan heeeeeel veel honger (denk ik).



Hoe gaan jullie dat doen? Binnenkort gaat ze naar het kdv. Nu is ze de ene dag om 7u wakker de andere (gisteren) 9u. Dat kan natuurlijk niet als we weer in het strakke stramien zitten. Nu kan ik iedere dag d'r om 6.30u wakker gaan maken zodat ze in het juiste ritme komt maar dan moet ik er ook iedere dag om 6.30u op. En dat terwijl het mijn vakantie is en ik merk dat ik toch best wel moe ben.



Hebben jullie dat ook? Best wel moe terwijl er qua dagelijkse activiteiten en mentale uitdagingen niet al te veel gebeurt. Ik merk ook dat ik nog best emotioneel ben bijv. als het over emotioneel zijn gaat of als iemand iets liefs doet voor moppie. Mijn zusje had vd een foto-albu-sprookjesboekje gemaakt. Zo lief. Dat ze er zo mee bezig is enzo. Dan moet ik weer een paar traantjes wegpinken.Nu ook btw. Komt ook door de vermoeidheid maar toch.Daarom zit ik ook in dubio over dat wennen aan 'het echte leven'.



Ik zit er trouwens aan te denken om, als moppie haar wendag heeft, een mama-verwendagje te doen. Sauna, massage, lekker lunchen. Lekker alleen geen verplichte babbels ed. Heerlijk rustig. Misschien moet ik er ook maar een nachtje aan vast plakken. gewoon echt helemaal chill.Misschien is het wel slim om ff contact op te nemen met het kdv om de wendagen te plannen ivm onze vakantie. WIl ook weer gaan sporten. Paar weken terug ging het best goed maar te veel excuses om het niet te doen. Terwijl ik me dan wel energieker voel. Ga morgen trouwens weer naar de schonheidsspecialist en ws neem ik moppie mee. Nu maar hopen dat ze slaapt.Morgen een enigzins drukke dag; paspoort halen. Maar dus ook pasfoto's. Heb maar een afspraak bij de fotograaf gemaakt omdat het me niet onwaarschijnlijk lijkt dat zo'n kleintje wat lastig is.



Ow regen. Jammer voor vriendje want die is aan het golfen. Is vlg week ook een nacht weg ivm werk. Qua zorg maakt het me niet uit maar is wel ongezellig. Maar eens kijken of ik nog iets sociaals in wil plannen.



Ondertussen slaapt moppie nog steeds....toch maar ff checken. Uurtje geleden lag ze nog lekker te tukken.



@BV-dames; hoe gaat het? Houden jullie het nog vol en/of wil het kolven lukken en drinken de ukkies uit de fles.



@werkende mama's; hoe gaan jullie het weer aan de slag gaan voorbereiden?



@nieuwe relatie-verhoudingen; hebben jullie elkaar alweer gevonden in de nieuwe rol die je erbij hebt. Ik denk het wel. Heb wel het idee dat vriendlief denk dat ik weer dezelfde ben. Zelf denk ik dat vaak ook maar dat emo-gebeuren is nog echt niet normaal. en ik baal van mijn buik. Dat deed ik al maar nu steekt ie meer uit en bulk ie over het randje en daar voel ik me absoluut niet prettig bij. 5 weken na de bevalling had ik zo iets van ach ja maar nu zijn we 13 weken verder en ga ik bijna weer aan het werk en wil ik me weer happy voelen in mijn gewone kleding. Morgenochtend maar meteen beginnen met een rondje sporten....



Zo dat was mijn gedachtengang, dilemma's etc. Ik lees alle berichten en leef zeker met jullie mee maar ik ben gewoon niet zo goed in reageren aan iedereen. Als ik wat lees waarvan ik denk dat ik van toegevoegde waarde kan zijn dan reageer ik wel. Geen desinteresse dus.



Ook ff checken of moppie het nog doet

Gecheckt en goed bevonden Och het zal je maar gebeuren....jak

Ik lees ook altijd alle berichten hoor, maar reageer ook niet veel.



Hier gaat 't eigenlijk wel goed...voor de verandering . De kleinste begint eindelijk rustiger te worden. Veel minder last van krampjes en we hebben ook wat meer toegevoegd aan haar handleiding. Ze is een buikslaper. Overdags ligt ze op haar buik te slapen en ze slaapt sindsdien erg goed. Haar bed staat in onze slaapkamer en die grenst aan de woonkamer. Er is een doorgang, dus ik kan zo om 't hoekje haar zien liggen en dat gaat erg goed.



Werken: Mijn verlof eindigt woensdag al. Ik heb m'n WW aangevraagd, maar dat zou nog wel even kunnen duren voordat 't goed is gekeurd. Wel heb ik rondgekeken en heb een plan gemaakt met wat ik wil gaan doen. Maar 't blijft lastig. Werk genoeg in mijn functie, maar voor 40 uur en soms 32 uur. Ik wil het liefst 24 uur werken. Ach...ik kijk 't nog eventjes aan en dan kan ik altijd nog beslissen om alsnog 32 uur te gaan werken.



Relatie-rolverdeling: eigenlijk merk ik daar weinig anders aan. Het scheelt dat ik al een kleine had. En m'n vriend pakt z'n echte-vader-rol heel goed op. De relatie tussen hem en mij is voor mijn gevoel nog hetzelfde....erg goed . Ik vind 't wel belangrijk om regelmatig tijd met elkaar door te brengen, zonder de kinderen. Zo ook tijd zonder elkaar. Zo vond ik 't heerlijk om eens met m'n beste vriendin naar de bios te gaan. En zo weet ik dat 't ook z'n voordelen heeft dat hij 2x in de week niet thuis is.



@Peartje: nog bedankt voor je pep-talk!



Waarschijnlijk gaan de drie weken oefening niet helemaal door, maar gaat hij een week weg. Ik durf nog niet te hard te juichen, want 't is nog niet zeker. Maar een week overleef ik wel . Het scheelt wel dat de jongste nu relaxter is. Ik had me erbij neergelegd dat hij bijna drie weken weg zou zijn en had er zelfs vrede mee. Maar een week is toch lekkerder. En de rest van de aankomende oefeningen e.d. dat zie ik tegen die tijd wel.



De kleinste heeft al 2 wendagen erop zitten. Dat ging niet zo heel best, maar ik maak me niet zo'n zorgen over. Ze had afgelopen dinsdag ook haar eerste prikjes gehad. Brullen was 't en 's avonds koorts. Maar 't ging de volgende dag weer helemaal goed.

Ze is nu 57,5 cm en weegt 5350 gram (9 weken).



Sporten: ik doe braaf mn oefeningen van de fysio + nog wat oefeningen ernaast (oa. armspieren). Dat gaat erg goed en ik zie m'n lichaam snel herstellen. Ik kan eigenlijk een oude broek aan en dat motiveert . Ik zit nu te denken om morgen langzaam te beginnen met hardlopen. Kijken of m'n lichaam dat ok vind. Ook ik heb nog steeds moeite met m'n lichaam. Maar ik weet nu dat de meeste weer goed gaat komen, bijv. m'n buik. Die ziet er nog niet uit, maar ik heb nog geen rechte buikspieren getraind. Wel zie ik verschil met de schuine buikspieren. Enige waar ik van baal en waarvan ik weet dat 't niet meer goed komt zijn m'n borsten ...die hangen. Dan weet ik dat 't komt door twee zwangerschappen, maar 't is moeilijk te accepteren. Gelukkig vind m'n vriend ze nog steeds mooi .



Vermoeidheid is nog steeds een onderdeel van het herstel. Dat duurt dus best een tijdje. En ook emo zijn...dat ben ik ook nog steeds. Lieve woordjes van m'n vriend, een knuffel van m'n oudste of een lach van m'n kleinste...'t kan me enorm ontroeren allemaal.



@spannend: wat heftig van dat spugen. Hoe gaat 't nu?



@wormpje: het mooiste van elkaar een tijdje niet gezien te hebben is het weerzien vind ik....wat jij? Heeft je man een goede vakantie gehad? En 't is idd goed dat je het elkaar kan gunnen...dan accepteer je het ook beter denk ik. Wat voor hobby doet je man dan?



Ik ga weer ff voor de buis hangen en op tijd naar bed vandaag. Ben nu toch hier alleen, dan doe ik dat veel sneller. Ben wel aan wat slaap toe *gaap*.

Het reageren vind ik niet zo'n must hoor. Ook al heel leuk om ieders beslommeringen te lezen! Ik maak wel eens een lijstje met alle reacties (tijdens het lezen) om het te kunnen onthouden maar nu ik op de ipad lees is dat iets lastiger..

Het was inderdaad wel schrikken met het spugen. Ik wist dat het echt de hele voeding was omdat het eindigde met (felgele) gal en kokken zonder dat er iets kwam. Zielig hoor; zo'n misselijk hoopje kind over je arm. Inderdaad 100x omkleden en nu nog wordt ik helemaal naar als ik het weer ruik (heel soms doet ze het nog maar eens in de paar dagen of zo). Nu is ze supertevreden.

Ook aan het oefenen met het flesje. Gaat zeker niet vanzelf phew! Elke dag nu omdat ze het donderdag moet kunnen. Nadat ik man het uitgelegd dat het voor mij ook best stress is en dat ik het heel lastig vind om haar donderdag achter te laten is hij veel begripvoller. Hij probeert nu ook geduldiger het flesje te geven en begrijpt dat hij ook een fijnere donderdag met haar heeft als ze het vooraf onder de knie hebben. Wel fijn.

Ik was mij trouwens helemaal de pleuris aan het voeden; echt wel 10x per dag en dan 1 borst per keer. Ik las ergens dat je dan toch ook de andere aan moet bieden en we hebben nu een veeeeel rustigere dag. Ze laat zelf vrij snel los namelijk en dan dacht ik dat ze klaar was. Nu laat ik haar boeren en bied na een paar minuutjes de andere aan en dan drinkt ze tot mijn verbazing weer. Tussendoor slaapt ze een paar uur; zalig! Zo zie je maar dat kindjes kunnen verschillen (ik dacht dat ik alles wel wist over bv)

Sporten raad ik iedereen aan hoor. Ik voel mij veeel relaxter en beter over mijzelf. Na 3 weekjes 3x/week merk ik al resultaat. Qua eten heb ik geen rem- daar geniet ik nog maar even lekker van. Misschien wel tegenstrijdig he?

Ik merk nu na een paar weekjes dat ik echt steeds meer van het kindje ga houden. Duurde bij de eerst ook even. Misschien komt het doordat ik haar een beetje moet gaan loslaten dat ik het besef. Ze volgt mij door de hele kamer. Na een flessessie met man neem ik haar over en dan geeft ze een zucht van verlichting en stort zich over mijn schouder; zo lief! Als ik geen werk had gehad zou ik echt een jaar mijn kindje niet alleen laten (denk ik nu haha). Ik troost mij maar met de gedachte dat je daar geen leukere kindjes van krijgt waarschijnlijk..

Man en baby slapen maar oudste gaat nu piepen dus toch maar weer even ingrijpen!

Hoi!



Vanmorgen zijn uk en ik naar het kinderdagverblijf geweest voor een kennismaking.. ai ai.. ik heb het er nu al moeilijk mee dat ik hem daar heen moet brengen en dan moet achterlaten. Kon ik maar voor altijd lekker met hem thuis blijven… maarja. Ik weet wel dat ik ooit van mijn roze baby wolk af moet komen en weer het gewone leven in moet. En toen hij nog niet geboren was (en ik nog nuchter en objectief kon denken) vond ik het een heel leuk kinderdagverblijf en leek het me leuk voor hem om met andere kindjes te spelen.. Gelukkig heb ik nog een maandje vrij.. wanneer moeten jullie weer beginnen en hoe gaan jullie het doen met opvang??



@spannend: zo doe ik het ook altijd, eerst ene borst leeg drinken, soms even een boertje, meestal niet, en dan de andere borst zoveel hij wil. (ik heb altijd het idee dat hij hem helemaal leeg drinkt) en dan nog even knuffelen en spelen en weer slapen. Werkt goed! Hoe gaat het bij jullie met de fles? Lukt dat?



@Borstvoeding: ja dat gaat dus prima! Ik ben er wel heel blij mee, vooral omdat uk nu vaker met mij/ons op pad gaat, heb het altijd bij me, kant en klaar. Zit regelmatig (subtiel) op een terrasje te voeden. Hij groeit als kool en ik weeg weer wat ik vroeger woog, en eet zoveel ik wil. Moet alleen wel wat meer oefenen met (gekolfde melk) fles.. want dat snapt die nog niet zo.



@moe en emotioneel: ja.. dat heb ik ook. Terwijl ik best veel kan slapen nu (‘snachts), merk ik dat er nog veel vermoeidheid zit. Soms heb ik een dag dat ik me uitgeput voel, dan doe ik helemaal niks, gelukkig voel ik me over het algemeen steeds fitter worden. Ik huil ook veel meer sinds ik een kindje heb. Ben denk ik nog niet helemaal in balans.. je bent gewoon emotioneler als normaal denk ik. Ik voel me veel kwetsbaarder ofzo. Maarja, je hebt ook heel wat meegemaakt na zo’n zwangerschap en bevalling en het leven is ook ineens veranderd, dus dat zal wel tijd kosten..



@mama-verwen-dag: Dat ga ik ook doen! Heb echt zin om naar de kapper te gaan, leuke kleren te kopen, schoonheidsspecialiste, etc.. Heb al een half jaar m’n wenkbrauwen niet geëpileerd en draag nog zelden make-up. Niet dat dit heel erg is, maar normaal was ik met dit soort beauty-dingen veel meer bezig, nu totaal niet meer. Heb er wel weer zin in. Wil natuurlijk geen "moeke" worden



Ooh, ik hoor iemand wakker worden!

Hey meiden,



Ff egobericht: ik zit op dit moment niet zo lekker in mn vel. Meisje vraagt veel aandacht met drinken en zoontje is een heerlijke peuterpuber. Ik vind twee kindjes zwaarder dan ik gedacht had. Ik geef bv dus dat kan ik alleen geven natuurlijk. Madame drinkt geen fles, dus ze moet altijd bij mij zijn. Met vier weken heb ik geprobeerd afgekolfde melk te geven maar ze wil het niet..... Hopelijk gebeurd dat snel.



Hoe doen jullie dat toch: baby, peuter, huishouden, boodschappen, sporten én een leuke vrouw zijn..... Ik zit er even doorheen...

Hey Broodjepindakaas, zet'm op!!! Ik heb nu mijn eerste kindje, dus maar 1, maar ik vind het soms al zwaar. We willen ooit nog een 2e, maar zeggen nu al tegen elkaar, dat zal wel zwaar zijn, want dan heb je die rust momentjes niet, als de baby slaapt.

Dus wat jij doet; respect. En lastig hè, met die flesjes. Ik worstel er ook mee.. bij mij is het een kwestie van volhouden. Gister dronk hij een heel afgekolfd flesje leeg!!!! joepie!



Wat bij mijn uk werkte:

Eerst even aan de borst laten zuigen, dan borst weghalen en op dezelfde manier, zegmaar op dezelfde plek en in dezelfde houding, speen van flesje in z'n mondje doen. De eerste keren ging hij erop kauwen en heel lief naar mij lachen, maar na 5 keer proberen, heel rustig blijven, steeds weer even aan de borst laten zuigen, lukte het om hem een paar slokjes te laten drinken aan de fles. Hij snapte gewoon niet dat hij aan de speen moest zuigen. Dit een paar dagen zo gedaan. De ene dag lukte het wel, de andere dag niet, en gister dus zonder eerst de borst, gelijk een flesje gegeven, en dat lukte! Vandaag weer proberen, en dan morgen papa het flesje laten geven.... hoop dat dit lukt, want dat betekend... vrijheid voor mama...



Het is alleen wel even een investering, zit elke ochtend om 7u te kolfen, omdat hij 'smorgens niet 2 hele borsten leeg drinkt. (dus de rest kolf ik)



eh ja.. en tips voor het huishouden, sporten en een leuke vrouw zijn.. dat kan ik ook niet allemaal tegelijk hoor. Bij mij scheelt het wel als ik een uur of 8-9 geslapen heb..

@farfallina: wat een goede tip! Die heb ik nog niet geprobeerd en ga dat meteen morgen proberen. Dochter drinkt idd ook niet twee hele borsten sochtends (bij lange na niet) dus kan makkelijk wat afkolven. Ik hoop zo dat het werkt. Wil dolgraag sporten maar ik kan zomaar gebeld worden door vriend dat ik thuis moet komen want ze huilt weer. Heel vermoeiend.

Sport jij ook? Mijn borsten zijn door de melk zo zwaar, dat als ik n klein stukje ren, dat ik nog net niet twee blauwe ogen heb haha

Borstvoeding geef ik niet meer, dat was toen al te vermoeiend. Mijn jongste wist meteen hoe een fles werkte, dus dat probleem ken ik ook niet.



Wel vind ik het ook erg zwaar om twee kinderen te hebben. Ik mis het "uitslapen" heel erg nu en kan soms weer jaloers worden op mn vriend als hij nog in bed ligt en ik met een kind, soms zelfs alle twee in de huiskamer zit. Helemaal als eentje in de startblokken gezet moet worden voor bijv een dagje kinderdagverblijf of andere afspraak.



Momenteel sport ik thuis. Twee dumbbells en een matje. Ik oefen mn buik-, been- en armspieren. En hopelijk kan ik snel weer gaan hardlopen. Het zal alleen niet meer de frequentie worden die ik vroeger had.



Ik maak me zorgen om het werken. Hoe moet ik in mijn eentje 's morgensvroeg twee kinderen klaar zetten en mezelf, zonder twee uur van te voren op te moeten staan? En wat als ik weer thuiskom en eten moet maken. Ik ben hard op zoek naar een baan voor 24 uur, maar dat is heeeeel moeilijk.

ah, weer wat activiteit. Soms is het zo stil....



Broodje: je kunt het echt wel. Oefening baart kunst en idd zoals farfallina ook zegt gewoon met frisse moed weer beginnen. En idd 1 ding te gelijkertijd. Zo goed zijn we ook niet in multitasken



Weer werken; wij hebben er maar 1 en zijn met z'n 2en maar we gaan een weekje van te voren maar vast proefdraaien. Je moet er toch handigheid in krijgen denk ik. En avond van tevoren de tassen en kleding ed klaar leggen. Moppie 's avonds in bad. Spul voor de eerste fles al klaar zetten. Misschien kan jij eerst zelf douchen en aankleden dan de baby drinken geven en tot slot je oudste wakker maken en aankleden en laten eten? Ik denk dat ik de oudste al laatste er bij zou willen hebben omdat ie het het makkelijkst in de war kan laten lopen. Maar goed als je oudste zelf kan eten dan kan je natuurlijk eea omgooien. Wat ik zeg; wij hebben er 1 en zijn met z'n 2en. Vriend brengt weg en ik haal op.



Ok, ik ga maar weer eens wasvouwen....ik word al een echte huisvrouw....nog 3,5 week



Keep hanging!! We can do this!

[img]http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9 ... TCPCy88Dg1[/img]

pfff, doet m'n plaatje het niet.....



Oja en ik sport veeeeeel minder dan ik zou willen (van te voren op de dag zelf) en mijn buik bulkt nog. Ik heb nog hoop maar zag een topic hier voorbij komen......die hoop zou ik niet moeten hebben.

Dochter 4.5 maand en mama nog met flubberbuik