Uitgerekend juni 2012

@ peartje, je hebt helemaal gelijk. Wat ik een paar weken terug al zei; we willen toch alles perfect doen. perfecte moeder, perfecte huisvrouw, perfecte vriendin enz.enz. Ik heb zelf ook wel gemerkt dat dat niet kan. Ik bedoel, soms duurt een voeding met L. best lang, en dan zit zoon van 2.5 rustig een half uur tv te kijken.. Zooo niet verantwoord...



Ik heb dochter gevoed en toen ze in bed lag nog even gekolfd. Opbrengst was 160 ml!! Wow, ben zo trots haha!! Heb ik weer wat melk om haar te laten proberen om uit een fles te drinken. Om de dag proberen we het (diverse tijdstippen) maar helaas, nog steeds zonder succes. Ze sabbelt alleen op mn pink of aan de borst.



@ Saskosan: hebben jullie te weinig ruimte op dit moment om haar een eigen kamer te geven? Misschien slaap je namelijk beter als ze niet op je kamer ligt? Slaaptekort werkt slecht op mijn humeur..



Ik háát de maandag. Ik geniet zo van ons complete gezinnetje met manlief erbij en maandag moet hij uiteraard weer werken. Ik moet dan weer helemaal weer in een nieuw ritme komen. Zoonlief is even met mn zusje naar de supermarkt, dochter slaapt en ik zou de bedden verschonen. Gelukkig leest mijn zusje dit forum niet



Ik ga weer verder!!

Oja, ik ben blij als deze topic vol is, zodat we een nieuwe tabel erin kunnen zetten en ik precies kan zien wie ook alweer wat heeft gekregen enz.

we kunnen het topic toch ook vroegtijdig sluiten en een nieuwe openen? En dan een klein lief tabelletje



Wie heeft er een babyfoon met camera? ik heb er vandaag 1 gekocht en natuurlijk aangesloten maar in de nachtzicht stand lijkt het alsof ie iedere keer m'n moppie even aanschijnt dus heb je n soort van flikkerend beeld. hoort dat bij de nachtstand?



@huishouden; jakkes.ik heb ook een druk schema voor vandaag, voor iedere maandag. jippie....

ok tijd om echt te starten. Eerst maar eens de badkamer & toiletten.

wat zijn er weer oprechte en mooie dingen geschreven;we moeten dit topic echt levend houden hoor!

Hier ook geworstel met flesje, ze kon het maar is het weer verleerd.. we willen morgen samen uit eten- ben benieuwd hoe dat zal gaan.

Ik zag een 'uitgerekend juni 2013' topic voorbij komen. Raar idee dat er een hele groep vrouwen precies 1jaar achterons aan gaat lopen. Er is in dit jaar zoveel gebeurt.. Stiekum ben ik wel blij dat de zwangerschap en bevalling voorbij is en dat er een lekker ronkend kindje op de bank ligt

@Peartje: dank je voor je (weer) wijze woorden. Ik waardeer dat. Vaak mis ik dat soort inzichten en nuchterheid. Te emotioneel denk ik om nog een goed overzicht op alles te hebben. Theoretisch weet ik 't achteraf wel, maar emotioneel/praktisch toepassen is moeilijk.



@spannend: ik ben ook blij dat de zwangerschap en bevalling opzit hoor.



@broodjepindakaas: ja onze huisje is enorm krap. Een twee-kamer woning voor een 1 a 2 persoons huishouden. We hadden gepland om na de bevalling eruit te gaan. Het huis van m'n vriend was rond de bevalling verkocht, maar kwam een onvoorziene probleem bij: ik verloor mijn baan. Een betaalbare vrije sector woning heeft hier een wachtlijst van 7 tot 9 jaar...ik sta "pas" 4,5 jaar ingeschreven. We willen nu dus een duurdere vrije sector woning, maar daar kijken ze naar de inkomen en aangezien ik in de ww zit, lukt 't net niet met alleen m'n vriend's inkomen. Zo frustrerend dus.



Ik overweeg nu om toch maar 32 uur te gaan werken. En alles door middel van plannen en regelen alles in de juiste banen te leiden. Het zal pittig worden om een deel van de week alles alleen te moeten doen en zo af en toe een week (of 2 of 3). Verder had ik gehoopt/gepland om m'n meiden wat vaker te zien dan 3 dagen in de week. Ik zag m'n oudste voor mijn gevoel te weinig. Ik weet dat 't hun niet schaadt...'t is mijn gevoel. Ik wil er voor hun zijn en niet alleen bij oppas brengen.

Misschien ook weer iets om te leren los te laten, maar waar ik eigenlijk al jaren aan werk, maar nog niet is gelukt.



Rond deze tijd vorig jaar kwamen ik en m'n vriend tot ontdekking dat ik zwanger was....wat vliegt de tijd! En nu ligt er een lief hummeltje van 15 weken hier om de hoek te slapen.

Lekker sentimenteel (ik ben nog steeds erg emotioneel hoor hahaha).

Dag dames,



Ik heb niet alles bijgelezen maar ik zag dit topic weer voorbij komen. Leuk!



Ons meisje is alweer 15 weken en doet het supergoed. Ik ben ook alweer een ruime maand aan het werk dat valt me 100% mee. Ik hoop wat meer tijd vrij te kunnen maken om jullie verhalen te lezen en ook te reageren, merk dat ik wel behoefte heb om lekker te keuvelen over het kleintje

hallo dames, ik ben weer aan het werk en het viel me 100% mee. Eigenlijk is er niets veranderd en voelt het wel 'natuurlijk'. Echt raar omdat te zeggen . Ik werk nu 4 dagen maar wel fulltime en ik hoef maar 2u op te nemen over afgelopen week om 40u te hebben. Lover was ook nog ziek deze week maar ook het halen en brengen door moi ging soepel. Maar goed ook want deze week ben ik 3 dagen alleen. Sowieso had ik nog ruim 3 weken vakantie staan dus dat gaat helemaal goedkomen.



@sarkosan; je moet zelf de keuze maken qua uren ed. Zowel minder dan je wilt bij je kids zijn levert stress op als in een benarde financiele situatie zitten. Het zal lastig blijven. De economie is nu gewoon ruk over een jaar of 3/4 is het naar alle verwachting weer beter. Misschien dat het een idee is om nu idd 32u te werken, te verhuizen en beetje te sparen zodat jullie een lekker buffertje hebben en als het economisch weer beter gaat (op de arbeidsmarkt of gewoon bij jullie of beiden das het beste) om dan minder te gaan werken of de tijden zo aan te passen dat je lekker na school thuis bent. Ik heb makkelijk praten omdat ik mezelf echt niet minder dan 4 dagen zie werken. Ik heb die uitdaging nodig + dat ik het maximale uit mijn carriere wil halen en dat kan niet als ik 3 dagen werk. Ik denk ook dat ik leuker ben + een betere moeder (of iig relaxter) als ik 4 dagen werk. Ik heb wel bewust gekozen voor de maandag zodat ik me 100% kan concentreren op moppie. Op vrijdag zou ik ws toch nog te veel werk in mijn hoofd hebben, op maandag heb ik er al 2 dagen afbouw opzitten .



Ok dan nu ff over hoe goed moppie wel niet is; vorige week nieuw op het kdv; alleen huilen bij honger (en 2/3x bij verschonen en dat doet ze thuis nooit, de dikste pret op het aankleedkussen), 3x daags slapen en dan ook redelijk normale tijden, en dan het mooiste; vrolijk en 's avonds gewoon zonder morren de hele nacht slapen . Na 3 dagen staat al in d'r schriftje hoe lief en zoet ze is . En op de 2e dag kreeg ik al te horen dat de leidster graag allemaal van mijn soort kindjes had.....ik ben echt een goede fabriek geweest . Met een hand in de rug kan ze al zitten en ze pakt zelf de fles en mevrouw begint te schaterlachen. Helemaal als je d'r handjes pakt en in iemands gezicht bokst.....of dit nu zo goed is....



Hier dus een en al tevredenheid....sorry dat ik zo'n makkelijke heb.



En laten we niet alles perfect doen, dan steken al die anderen zo schril af .

Hey meiden,



ik ben weer terug! Ik was op vakantie en daarna ben ik weer begonnen met werken. Nu twee weken weer bezig. Er is niets veranderd op het werk, het ritme van halen en brengen zit er ook al in. Maar het is wel wennen om weer zo druk te zijn op het werk, om de hele dag gefocused te zijn. Bij de eerste had ik dat helemaal niet. Misschien went het weer. Ik ga nu een paar maanden mijn normale uren draaien (32) en dan ga ik beslissen of ik minder wil werken of niet. Ik was altijd een beetje een carrierevrouw en dat gevoel is nu minder. En op de een of andere manier moet ik daar aan wennen. Ik ben veranderd en moet ook op een andere manier naar mezelf leren kijken en dat vind ik confronterend. Ik snapte die vrouwen die minder gingen werken nooit. Daar had je toch niet tig jaar voor gestudeerd? Maar nu ga ik het misschien zelf ook doen... het voelt een beetje als falen en daarmee moet ik in reine komen.



Hopelijk lukt het me om hier weer vaker te komen. Het is echt superleuk om verhalen en onzekerheden te delen, vragen te kunnen stellen en natuurlijk soms om even op te kunnen scheppen!

Ik ben nooit een echte carriere-vrouw geweest. Carriëre boeit me totaal niet en ik haal ook niet genoeg voldoening uit mijn werk om dat boven de aanwezigheid bij mijn kinderen te zetten. Ik word er totaal niet een betere vrouw en/of moeder van om 32 uur te werken. In tegendeel, ik denk dat 't mij ongelukkig gaat maken.

@Wormpje: het gevoel van falen herken ik echter wel, maar meer omdat ik inderdaad jarenlang heb gestudeerd. Maar dat stukje heb ik al een tijdje terug los kunnen laten. Ook voel ik een druk van de maatschappij om als HBO ICT-er alles uit de kan te moeten halen. Een 24 u/w baan is in mijn functie nauwelijks te vinden en daarom zou ik een stap terug moeten doen. En gek genoeg moet ik dat straks ook tegen allerlei mensen verantwoorden.



Ik neem de vrijdag vrij, omdat mijn oudste dan 's middags vrij is (onderbouw basisschool). En ik heb geen moeite om mijn werk los te laten als ik thuis ben.



Volgende week staat een week oefening van m'n vriend voor de deur. Dit keer voel ik me er veel rustiger onder. Enige moeite met het weekend, maar ik ga kijken of ik wat afspraken kan regelen met vrienden en dan vliegt de tijd wel voorbij.

Het scheelt dat ik al een beetje gewend ben geraakt dat hij er twee nachten in de week er niet is en de vorige keer 2x een halve week er niet was. Ook zit hij gewoon in Nederland, voelt ook aangenamer aan.



We gaan proberen om de jongste bij de oudste op de kamer te zetten. Kijken of ze dat beide ok vinden en kunnen slapen daar.



@peartje: heerlijk dat je kleine zo makkelijk is. Prijs jezelf maar erg gelukkig en geniet ervan.

Ah de werkkwestie.. Heb ook een lange opleiding achter de kiezen en ben na de 1 e weer 4 dagen gaan werken. Werkinhoudelijk heerlijk maar merkte dat de druk op het thuisfront wel toenam op momenten dat dochter slecht sliep of ik het druk had. Tijdens zwangerschap 2 e ook wel pittig. Heb nu gekozen voor 3 dagen om er even een paar jaar echt te zijn voor kinderen en man. Ik wil niet doen wat er KAN (als ik alle zeilen bijzet lukt het namelijk wel) maar ik wil doen waar ik van geniet en dat is nu even mijn jonge gezin. Mijn angst is om hard te werken en te 'overleven' en er over een paar jaar achter te komen dat man en ik uit elkaar zijn gegroeid of dat de tijd voorbij is gevlogen met alleen maar rennen. Ik wil ook rustige keuveldagen en rustig koken en naar buiten als het lekker weer is. Ik vind het best druk en lastig met 2 kleine kindjes maar ik wil leren hoe ik dat aan moet pakken in plaats van alleen maar mijn werk trucje doen wat ik al beheers.. Dan maar even minder geld en minder ver op vakantie. Dan maar even minder carrière vrouw en iets meer huisvrouw en moeder. Ik wil in touch zijn met mijn kindjes en dat ben ik niet als ik 4 dagen werk.

Een jaar geleden dacht ik er HEEEEEL anders over hoor en ik besef mij heel goed dat ik in de luxe positie ben dat ik kan kiezen hoeveel ik werk maar dit is nu even mijn standpunt. Ben benieuwd wat jullie vinden

@spannend: jij begrijpt me ! Je hebt helemaal gelijk wat betreft "je kan het wel". Tuurlijk kan ik het ook. Twee kinederen, 32 uur werken in een vrij hectische omgeving en mn vriend dat een deel van de week niet thuis is en zo nu en dan op oefening. Een kwestie van goed organiseren, plannen en hulp inschakelen waar nodig. Maar dan kom ik inderdaad in een "overlevings"positie terecht. En daar heb ik al eens in gezeten. Ik was alleenstaande moeder met mn oudste en werkte bij een detacheringsbedrijf. Reistijden liepen op en ik was op een gegeven moment meer dan 40 uur in de week met mn werk bezig. Ik baal nu daar enorm van en ik geniet nu vele malen meer van de babytijd van de jongeste dan toen van mn oudste. Die heb ik behoorlijk gemist vind ik.

Ook denk ik dat als er iets gebeurd in mn leven waardoor de druk hoger komt te liggen, ik overspannen (of nog erger) kan raken. Dat was ik toen met mn oudste ook geweest.



De jongste slaapt nu bij mn oudste op de kamer en de oudste heeft daar totaal geen problemen mee zegt ze. Ze vind t best leuk ook. Alleen de jingste werd vannacht even wakker, op zoek naar haar speen en de oudste werd daar wakker van. Maar ik debk dat ze t niet zo heel erg vond.mik zie strax wel hoe moe ze eruit ziet .

Zo, weer ff bijgelezen, ik had zoveel andere leuke dingen te doen! Maar vandaag ben ik een beetje van slag, dus hang lekker op de bank. Uk heeft vandaag geoefend in het dagverblijf en ik moest heel erg huilen, haha. Echt stom, ik kon het niet tegen houden. Toen ik alleen thuis kwam vond ik het vreselijk. Ik heb zo verlangt naar eigen vrije tijd, maar nu ik het had wilde ik alleen maar dat mijn kindje er weer was. Nouja, het zal even wennen worden, maar het komt vast goed. Uk vond het trouwens prima op het dagverblijf. Heeft gegeten en geslapen dus niks aan de hand.



Ben ook al even naar m'n werk geweest om hallo te zeggen. Ik hielt me goed, zag er normaal uit dus niemand merkte iets, maar ik voelde me echt vreselijk emotioneel. Gelukkig was mijn leidinggevende heel lief, ik denk dat zij het wel een beetje door had, want ze had me ook al aan de telefoon gesproken. Ik voelde me alsof ik een nieuwe collega was, alles kwam op me af en ik heb voor m'n gevoel alleen maar halve gesprekken gevoerd. Heb nu nog 2 weken vrij en dan moet ik echt weer beginnen. Wederom, het zal wel weer wennen.....



@saskosan en spannend Leuk om te lezen hoe jullie over de 4-3 daagse werkweek schrijven. Ik denk er ook zo over, ik heb liever tijd met mijn kindje dan geld. En gelukkig kan het bij ons ook zo. Ik ga 3 dagen werken. Heb er van tevoren lang over nagedacht, toen werkte ik nog fulltime en dacht ik dat 4 dagen normaal was, maar nu ben ik echt blj met mijn keuze!



@Broodjepindakaas hoe gaat het met de fles? Bij mij gaat het nu super, echt een opluchting. Hij drinkt nu eindelijk net zo gretig de fles als de borst en ook bij anderen! Ik hoop dat het bij jou ook lukt! Ik geef nu alleen nog borstvoeding 'savonds en 's ochtends, maar ga dat ook afbouwen.

Wat schattig wat je zei over de maandagen, zo denk ik er ook over!! Het is zó leuk en gezellig knus thuis met z’n drieën het hele weekend, en dan ineens is het weer maandag. Het was nog erger na een weekje vakantie vond ik.



@tabel: ja leuk, nieuw topic nieuwe tabel! Lekker overzichtelijk Wat zullen we erin zetten? Leeftijd, geb datum kindje, aantal kindjes, geslacht, .. verder nog wat leuks?



@spannend: ja gek hè, dat er nu vrouwen zijn die alles nog gaan meemaken wat wij net gehad hebben. Ook als ik zwangeren zie lopen in de stad denk ik.. oef.. ben blij dat ik het al gehad heb! Haha. Het was wel heel bijzonder en mooi maar ook spannend en zwaar.



@peartje hoe gaat het met werken? 4 dagen gaat je uk naar het dagverblijf of niet? Merk je verschil aan haar, is ze er moe van?



Nou mijn uk is best moe na de ochtend wennen op het dagverblijf.

Het gaat verder goed met hem. Het is een echte knuffelbeer. Groeit echt heel hard, van mini baby naar spekkige grote baby met bolle wangen en overal plooien. Hij slaapt heerlijk door van 22u tot 6u. Ik slaap meestal ook op die tijden.

Pakt nu steeds zijn voetjes vast als hij in de box ligt en kan al heel hard gillen (van pret). Hij lacht ook overal om, zelfs als hij alleen speelt, zo grappig.

JOEPIE!! Nieuw leesvoer!



Gezellig.



Ja ja werken. Ik ben geen carrierevrouw naar mijn eigen maatstaf maar misschien dat anderen het wel zo zouden bestempelen. Ik heb geen bruin armpje oid en werk gewoon hard. Ik vind het leuk om leuke mooie nieuwe dingen te bedenken en te maken en lekker meer te denken en anderen te stimuleren. Op zich vind ik 4 dagen teuten ook heerlijk maar de werkzaamheden die ik uit zou voeren bij 3 dagen werken zijn niet heerlijk. Tijdens mijn verlof miste ik de hersenuitdaging. En bij 3 dagen werken ben ik minimaal 1 dag per week met de mail bezig, dat is geen verhouding . Nee grapje.



MIsschien ben ik raar maar ik heb er geen problemen mee om moppie weg te brengen en achter te laten. Al moet ik zeggen dat kdv zorg natuurlijk anders is dan eigen. In 4 dagen had ze al 2x een schone broek gehad. In die 18 weken dat wij het zelf deden max 5x. Volgens mij trekken ze daar meteen na de fles de slab van de nek maar mijn variant druppelt nog wat na....Nu helemaal; ze heeft het pruttelen ontdekt. Lekker sputteren maar dat lekt dus. Oja back on topic; achterlaten. Vandaag zei die leidster 'mama heeft je vast gemist vandaag' nou eigenlijk dus niet....Vond het natuurlijk wel leuk om d'r weer te zien en lekker te knuffelen. Bij het aanbreken van de wendag was het wel confronterend dat de tijd zo snel gaat en zoals jullie inmiddels weten maakt dat soms emo. Maar het moment zelf valt dan altijd mee.



Dus....ik vind iedere combi van werk en zorg of 100% zorg prima. iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Als je daar als ouder de juiste keuze in maakt heeft ook je kind daar profijt van. Waar ik wel moeite mee heb zijn mensen die alleen maar handjes ophouden. In de omgeving is een vrouwtje die 2 kinderen heeft die inmiddels minimaal 7/8 en 11/12 zijn en nog nooit (direct na middelbare school bezwangerd en dat nog een keer laten gebeuren) gewerkt heeft en nu eerst aan het studeren is. Sorry daar kan ik niets mee.



Over handje ophouden; wij krijgen voor het eerst toeslagen . Die kinderbijslag is echt grappig. Ik ben zo blij dat we dat grappig kunnen vinden. 190,-/kwartaal....wat moet je nu van 63,- per maand doen? Wie het kleine niet eert. Het is erg lief van de overheid. En op jaarbasis is het toch 760,-. Ik zat toch weer te denken aan een werkster nou dat zou toch al weer een behoorlijk aantal uurtjes.



Moppie en het kdv. Ze verzorgen d'r goed hoor maar ze hebben natuurlijk meer te doen dan alleen maar ons moppie en dat merk je in bijv. een luier die niet optimaal is omgedaan. Nouja wordt ze niet minder van. Ow die 63,- is natuurlijk voor extra wasmiddel...Ze slaapt daar iets minder maar ze is ook een heel stille donkere slaapruimte gewend, ze drinkt goed, is goed gehumeurd en ook daar erg makkelijk. meestal is ze wel moe en gaat ze eerst een uurtje slapen als ze thuis is. dan nog even spelen, bad en om 19u de fles en dan half 8 8u naar bed. Tijd met d'r is dan wel kort maar ze krijgt wel wat ze nodig heeft en dat is belangrijker dan dat wij zo veel mogelijk tijd met d'r doorbrengen. En we hebben sinds 2 weken een camerababayfoon en dat is gewoon leuk. Kan je gewoon ff kijken zonder d'r te storen. nouja dan ligt ze dus in bed en gaat meteen slapen (dat doet ze echt bijna altijd, ik moet de 90% naar 97% bijstellen) en wordt ze 's ochtends om 6.30u weer wakker. Van het weekend haalde ze het zelfs tot 8.45u.....zo leuk. dan kunnen we dus via de camera ff kijken en dan zie je dat ze wakker is en dan ligt ze gewoon een beetje te babbelen en d'r handen te bewonderen.



Nog een stukje voortgang; hier nog geen voetjes. Handen zijn interessant, zelf de fles vasthouden (met beugels, zonder is lastiger) op zijrollen en beetje doordraaien richting buik, speeltjes vasthouden met 2 handen en heel verliefd praten tegen d'r speeltjes, heel goed op d'r buik spelen en ze komt geregeld met d'r hoofd en schouders omhoog als ze ligt. Oja en ze weet dat de fles lekker is. Als ze 'm ziet wil ze 'm zelf pakken. Oja ook stampen met d'r voetjes, omhoog schuiven, rondjes draaien vooral linksom. En kirren, en schaterlachen. Oja het is een babbelkous. 's ochtends niet maar 's middags en 's avonds kletst ze de oren van je hoofd. Ook echt interactie.



Ik zie zo al veel te veel oja's.....nu stoppen en zo lekker naar bed. 6u gaat de wekker weer. Ik werk nu van 7.15/7.30 tot 17.00/17.15. Nog 1 oja; moppie gaat 3 dagen naar het kdv. Ze heeft lang weekend. papa-vrijdag, mama-maandag.



Ladies; genietze!! Ik merk meer positiviteit in de berichten. We raken weer overtuigd van ons eigen kunnen en laten we ons vooral niet gek maken door wat de maatschappij vindt dat moet. Gewoon lekker eigen weg varen.Maak van je leven geen toneelstuk!.Ok laatste maal; oja en meer posten. Het is soms zo stil...ik check (bijna) iedere dag ff (staat in de favo-balk) en dan is het zo'n teleurstelling dat er geen nieuwe belevenissen zijn....wordt dan bijna een beetje verdrietig. Slaap lekker allemaal!!

Zo, 2e dag wennen ging al een stuk beter ( bij mama dan, uk vindt alles best) Ik heb de hele ochtend geshopt en alles gekocht waar ik al 9 maanden aan heb gedacht om te kopen, haha. Toen ik uk kwam ophalen moest ik bijna weer huilen (wat een softie ben ik toch) maar hij had nergens last van. Gewoon lekker gespeeld, gedronken, geslapen en gelachen. De juffen op het dagverblijf deden heel lief tegen me, en ook tegen uk natuurlijk!! (1000 complimentjes wat een mooi en lief jochie het toch is..) Toen ik hem pakte ging die wel heel lief knuffelen met zijn gezichtje in mijn kleren.



Nu ik op mijn werk geweest ben heb ik wel heel veel zin om weer te beginnen. M'n collega's deden zo leuk en ze helpen me helemaal weer op weg, hadden al vanalles voorbereid voor me. M'n vriend wil ook graag dat ik weer ga werken, hij zegt het niet letterlijk maar ik merk het gewoon aan hem. Hij vraagt vanalles over m'n werk en is heel enthousiast over mijn "werk-zin". Hij zegt dat hij zin heeft in een 'gewoon ritme'. Dus dat we allebei weer werken, sporten, sociaal leven hebben, etc.



Ik voer uk nu soms wat fruit of geef hem een stuk meloen om aan te likken, echt super grappig om te zien hoe een baby alles in no time nat en zacht kan maken.

Hij zit nu in de "grijp vast en stop in mond" fase, alles wat hij vast pakt gaat direct naar zijn mond.

Weer even ego klagen hoor. Maar ik voel me nog steeds zo enorm onzeker over mezelf. Ik ben nog steeds niet mezelf en baal er zo enorm van dat bijv. mijn lichaam is veranderd. Ik vraag me constant af of m'n vriend me nog wel aantrekkelijk vind en ik weet theoretisch dat hij dat vind, maar die onzekerheid wordt er niet minder van. Ook weet ik dat 't waarschijnlijk alleen maar averechts werkt, maar dat beangstigd me meer dan 't me helpt. Ik laat allerlei psychologische theorieën op mezelf los, probeer m'n gedachte om te zetten etc. Maar niets lijkt te helpen. In ieder geval niet op langere termijn.

Ik hoop dat dit echt puur hormonen en vermoeidheid is. Ook denk ik dat 't tijd wordt om werk te vinden of in ieder geval iets te doen in mijn leven. Fulltime moederen is ook niets voor mij.



Ik wil gewoon heel graag mijn oude ik weer terug. Zowel lichamelijk als geestelijk.



Herkent iemand dit? En hoe gaat 't met jullie herstel van jullie lichaam en psyche?

sorry sarko, ik mag ook over het lichaam niet klagen; geen streepjes of hangborsten. Maar er is idd wel wat veranderd.Zo onder mijn navel bulkt het een beetje. Anderen zien het niet maar in mijn wereld en van bovenaf gezien...pfff. wat scheelt is dat ik minder koolhydraten ben gaan eten en daardoor minder vocht vasthou en dat het daarom een stuk beter is geworden. Ook ben ik meer gaan eten.niet qua calorien maar 3x eten 2/3x tussendoor. iedere 3u iets en dat werkt erg goed waardoor ik minder vraatzucht heb als ik thuis kom. nu de bijna 3 weken dat ik weer werk is er al zo'n 2kg af. Net voor de zwangerschap deed ik het zelfde en was ik ook makkelijk 3kg kwijt. Vandaag nog 1kg van het startgewicht af maar er moet nog wat vocht uit van ik was zowaar weer ongesteld....al 3x in 10 weken. en dan te bedenken 5x in 3 jaar....mmmm weet niet wat ik prefereer.



Je negatieve gevoel komt zeker door hormonen en vermoeidheid maar er zit ook een stuk in dat je moet accepteren.Misschien dat je met acceptatie ook opeens een stuk minder moe bent. constant dat 'gevecht' met jezelf put uit. en als je uitgeruster bent komen die hormonen ook wel goed. Als ik je ergens mee kan helpen, laat het me weten. Ik verkeer in de luxe positie dat ik al meerdere mensen heb mogen helpen om gewoon weer lekkerder in hun vel te komen gewoon door te babbelen en een spiegel voor te houden maar ook door heel eerlijk te zijn.



Is het echt de verandering van je lichaam waar je van baalt of is er meer verandering waar je van baalt maar wat je onder de noemer 'lichaam' maar benoemd? Ook omdat makkelijker geaccepteerd wordt door de maatschappij en et misschien ook wel comfortabel is om andere punten niet te benoemen. Ik kan me prima voorstellen dat het meer is dan alleen je lichaam. Ik baalde ervan dat ik eigenlijk niet meer mee telde toen ik thuiszat de eerste weken na de bevalling (lees maar terug), dat de toko goed scheen te lopen terwijl ik voor mijn verlof nog niet en middag weg kon zijn zonder gebeld te worden of gemist te zijn. Ik baalde van het feit dat alles lubberde, dat ik weer een fles aan te maken was en dat iedere dag op de vorige leek. Gelukkig kon ik er na een paar weken lekker op uit en dat hielp. E sommige dingen hebben tijd nodig. Wat ik heeeeeel prettig vond om te merken toen ik weer ging werken, is dat ik eigenlijk niet veranderd ben. En dat geldt voor jou misschien ook wel. Gewoon lekker bezig zijn met iets anders dan zorgen.



Nu moet ik het echt afbreken want moppie geeft al een tijdje aan dat ze honger heeft maar ik zit maar te typen. kleurtje doen we de vlg keer. Maar serieus, als ik je ergens mee kan helpen al is het door confronterende vragen te stellen, vraag het me gewoon! Ow ow ze gaat al bijna huilen.....laters

Balen Saskosan. Ik snap het wel, ik heb m'n oude ik ook een ijd gemist, en daar had ik het soms ook wel moeilijk mee. Ik merk nu pas de laatste tijd dat ik me stees meer mezelf voel.

Bij mij weegt vermoeidheid altijd heel zwaar mee, ik heb gewoon best veel slaap nodig, dan voel ik me 100x beter dan wanneer ik slaap tekort kom. Misschien is dat bij jou ook zo?? En lichaam, tja, ik mag ook niet klagen, was vrij tenger en ben dat nu weer, alleen zonder kleren zie ik wel verchil hoor, overal ben ik zacht in plaats van gespierd, en er hangt ook een klein buikje over m'n broek als ik zit.. dat vind ik zelf vreselijk, ik ben nu pas 3 weken fanatiek aan't sporten, en ben ongeduldig, want ik wil weer strak in m'n velletje zitten. Kwa gewicht is het gewoon weer hetzelfde als daarvoor, dus eigenlijk mag ik niet klagen, want niemand ziet het, maarja. Ik vind toch dat m'n lichaam is veranderd, en het is mijn lijf, dus..



Hoeveel weken geleden ben je bevallen? Ik voelde me pas weer wat lekkerder na een week of 10, en nu is uk al 4 maanden en voel ik me nog beter en veel meer m'n oude ik. Het kost ook wel tijd natuurijk, en ik denk dat wat je schreef: een baan, iets voor jezelf, dat dat ook wel veel scheelt. Ik wordt tenminste altijd blij van m'n werk en ik ben er goed in, dus dat geeft een goed gevoel.



Verder heb ik ENORM haaruitval Echt met bossen ligt het in het doucheputje. Ik heb een grote bos haar, maar nu dus een sneu dun staartje. Ik heb het expres niet kort geknipt want ik dacht "straks wordt ik zo'n moeke" met kort geknipt haar.. Maar dit is ook niks. Wanneer stopt dat?!?! Uk zit ook de hele dag vol met mijn haren, haha. Hij pakt ze ook stees en dan trekt hij eraan.. tja, daar gaan er weer 30..

hello ladies, ff kort . Gaat het allemaal nog lekker of gaat het alweer een beetje beter? Sarkosan heel veel sterkte. Stapje voor stapje, verwacht geen wonderen.



@haaruitval; had ik ook. Na 2,5 maand ofzo. 2 weken later begon het bij moppie. We zijn nu alle 2 klaar. Ik denk dat het 5/6 weken duurde. Moppie heeft nu 4cm lang haar op de verticale vlakken en bovenop is het ca. 9cm. Ga van de week een mooie mohawk maken en daarna bijknippen .



Vr/za heeft ze bij oma gelogeerd. Acuut werd ze om 5u wakker. Wat wel een beetje jammer is, is dat ze dat vanochtend ook deed....en dat terwijl m'n lover vanaf3u lag te proesten....nouja komt wel goed. Vandaag heeft ze naast haricot vers ook wat aardappel gegeten. Is echt een vretertje . Is gewoon boos als het op is. Was denk ik 60gram en daarna een fles van 180+6 en mevrouw was eigenlijk nog niet klaar....ging zelf de fles weer pakken . Inmiddels staat de groenteacceptatieteller op3; wortelen, boontjes en aardappel. Wat doen jullie trouwens met hapjes? fruit of groente, vers of potje? Hier dus groente en babycook.



Ok ik zou het kort houden. Tjuus!!

Hey meiden,



Ff kort en ego.

Hier gaat t goed, maar druk. Morgen alweer vier maanden, boehoe!! Mijn kleine meisje. Ze doet t supergoed.



Afgelopen wo derde prikjes. Twee dagen koorts en daarna weer normaal. Ze is 63,5 cm en 6290 gram. En dat allemaal op mijn melk Ikke us best wel trots.



Alleen, dat alleen mijn melk is ook heel frustrerend. Ze drinkt dus nog steeds niet uit een flesje dus voorlopig nog niet op zoek naar een baan, totdat zij mijn borst niet meer nodig heeft.... Gelukkig kunnen wij het ons permitteren....



Voor de rest gaat alles ok. Ook hier enorm last van haaruitval. (sinds deze week)



Ik ga er weer vandoor. Ben niet zo lekker en heb nog een berg strijkgoed... Voor iedereen die het kan gebruiken een dikke

Oh meer moeders met haaruitval dus.. Ik heb net het hele huis gezogen, wat een haren overal zeg!! Hoop maar dat het snel stopt. Mijn uk krijgt ook haar op zijn bolletje! Al best wel veel, nog wel heel kort, een have cm ofzo, maar wel overal evenveel.



Broodjepindakaas jij dus ook een echte borstvoedingsbaby. Mijne wilde ook niet aan de fles, maar nu wel gelukkig, hij wil hem zelfs zelf vasthouden, heel leuk. Duurde wel een tijdje voor hij er goed uit drink hoor! Gewoon volhouden. 'savonds en 'morgens geef ik nog borstvoeding, lekker gezellig in bed.



Nou ik ga maar ff wandelen want uk wil actie!

fijne dag!

Haaruitval..... hier ook.... maar dat heeft meer te maken met de tijd van het jaar... (bij mij)....



Zijn jullie al bezig met groente en fruit hapjes..... wij zijn sinds vorige week begonnen tot nu toe gehad.... wortel, doperwten, bloemkool en bruine bonen.... en die laatste vond hij lekker bloemkoolmging ook wel.... maar wortel en doperwten niet zo....op aanraden van het cb begonnen met groente



Komende maandag passen onze beste vrienden een paar uurtjes op.... kunnen ze direct oefenen hoe het moet aangezien zij zwanger is van hun eerste (heb nu 3 goeie vriendinnen zwanger ).... en dan kunnen wij lekker een keertje weer uiteten

Net mijn kleine schat weer naar het dagverblijf gebracht, zijn laatste keer oefenen... de héle dag nu.. ik ben nog nooit zo lang zonder hem geweest.

Maar ik ging niet huilen dit keer, ik dacht, als ik naar m'n werk moet volgende week, kan ik ook niet met huil-ogen aankomen, dus tja, mama ook oefenen met wegbrengen zonder huilen. Maar het is al 2x nét gelukt. Gelukkig gaat uk ook niet huilen, anders zou ik het niet kunnen.

Net zei een moeder die ik tegenkwam; "gaat het al wat beter met hem? de vorige keer dat ik hem zag was die de hele tijd aan't huilen...." Dat is natuurlijk een dodelijke opmerking voor een mama die nét wegloopt en probeert om niet te huilen en tegen zichzelf zegt dat uk het heus wel echt heel leuk vindt daar met alle andere kindjes.... grrrr.

Maarja, ik vertrouw de leidsters wel, en zij zeggen dat het prima gaat met uk, en zo ziet hij er ook uit als ik hem haal, dusss....



@Nientie wij geven soms een fruithap, gewoon omdat het zo leuk is, maar het cb adviseerde ons om dit vanaf 6 maanden te doen, maarja, uk wil heel graag alles in zijn mond en overal op bijten, hij vindt de fruithapjes heel leuk en lekker, groente heb ik nog niet geprobeert.



Maken jullie de hapjes zelf? Of gebruiken jullie potjes? Ik heb tot nu toe alleen zelf geprakte prutjes gegeven.

@farfallina: valt ook niet mee om je kleine bij een opvang weg te brengen. Ik ken dat. Heb bij de jongste meer moeite, dan met de oudste vroeger. Maar omstandigheden zijn anders.

Ik geef momenteel rijstebloempap met een lepeltje. Ze vind dat erg lekker. En zo leert ze al een beetje eten vind ik.



@Peartje: dank je voor je reactie. Er speelt inderdaad meer dan alleen m'n lichaam. M'n werk (nou ja, m'n zoektocht daarnaar), vermoeidheid, 't huis wat te klein is. Ik merk dat ik niet meer normaal kan relativeren en dat alles mij enorm onzeker maakt. Ik denk dan teveel na, vraag me van alles af en pieker me suf.

Ik heb voor volgende week een afspraak staan bij een psycholoog. Het kan zo niet langer, ik wil gewoon weer mezelf zijn.



Ik zit nu een paar dagen alleen thuis met de kids. Vriend is op oefening. Ik merk dat ik er enorm veel moeite mee heb. De oudste is sinds ze naar school gaat hyper en de jongste slaapt niet altijd goed. Nu heb ik de jongste bij de oudste op kamer gelegd, maar dat werkt ook niet altijd goed. Daarnaast mis ik m'n vriend enorm erg. Niet alleen ivm de zorg van de kinderen, maar gewoon als maatje. Iemand die er 's avonds is, waar je tegenaan kan kruipen en tegenaan kan ouwehoeren en waar ik volledig mezelf kan zijn. Ik probeer m'n dagen op te vullen en druk te zijn, maar soms als er even momenten zijn van stilte en/of rust, dan voel ik een leegte. Gelukkig spreken we elkaar regelmatig via de mail/whatsapp/telefoon en dat helpt. Maar toch... Zal ook wel met mn huidige problemen te maken hebben, dat ik zo labiel en emotioneel ben.



Eén ding is zeker: ik ben niet depressief. Ik geniet met volle teugen van veel dingen in 't leven. En met name m'n kids en vriend.



Mijn lichaam is wel enorm veranderd. M'n borsten hangen veel meer en ik ben nu nog steeds 10 kilo zwaarder dan voor de zwangerschap. Mijn streefgewicht zit zelfs op 17 kilo lichter. Ik loop nu 3x in de week hard (als ik me genoeg kan motiveren) en probeer een beetje op m'n eten te letten (maar dat is moeilijk!). Ik merk aan m'n broeken dat ik wel iets slanker ben geworden, maar baal nog steeds van deze lichaam die niet voelt als de mijnen.



En wat Farfallina ook al zei: die vermoeidheid. Ik heb normaal minstens 8, liefst 9 uur slaap nodig om normaal te kunnen functioneren. Maar ik heb een half jaar lang met 4 a 5 uur slapen gedaan. De laatste 2 weken haal ik soms 7 uur slaap. Ik denk dat 't nog lang gaat duren voordat ik hiervan hersteld ben.



M'n kleinste wordt vrijdag 4 maanden en maandag hebben we een afspraak op de CB. Ik ben benieuwd. Ze heeft al aardig wat baby-vetjes gecreeërd en ze groeit goed. Nog even en ze zit vast in de wandelwagenbak hahaha.

Hey meiden,



ik heb me niet gehouden aan mijn goede voornemen! Het is alweer te lang geleden. Thanx voor jullie reactie op mijn aantal-uren-werk-problematiek. Altijd goed om te lezen hoe anderen het doen. Het is voor mij nu na de tweede anders dan na de eerste. Volgens mij was het Peartje die schreef dat ze er totaal geen moeite mee heeft om de kleine achter te laten. Ik ook niet. Bij de eerste niet en nu bij de tweede ook niet. Maar ik heb nu aan het einde van de dag wel dat ik ze echt gemist heb. Bij de eerste was ik gewoon lekker aan het werk en nu denk ik op mijn werk wel eens, was ik maar thuis. Het moederschap, de hormonen, de verantwoordelijkheid, de vermoeidheid, het verandert je gewoon. Best moeilijk te accepteren soms. Het enige dat helpt is de tijd nemen en goed nadenken over wat je wilt. Maar als je dan alleen bent met twee kids, je man mist, vermoeid bent dan is dat wel heel moeilijk! Goed van je Saskosan dat je actie onderneemt en naar een psycholoog gaat.



@fruithap: hier dus aan het fruit. Bij de eerste ook gedaan. Die at meteen supergoed van het lepeltje. Jonkie heeft wat meer moeite, maar hij is nog maar 4,5 maand, dus dat komt vanzelf goed.



@afvallen/lijf: ik was altijd al te dik en zie niet echt verschil. Ik ben nu wel aan het bewegen (kan het geen sporten noemen) en ben bijna 3 kilo afgevallen. Ik zit nu op het gewicht voor de tweede en na de eerste zwangerschap. Nog drie kilo en dan zit ik op het gewicht voor de zwangerschappen. Het liefst heb ik er dan nog wat vanaf. Ik wil gewoon een fitte moeder zijn in een spijkerbroek die met haar jongens buiten speelt, stoeit, op de grond ligt en niet constant moe is. En daarvoor moeten er wat kilo's vanaf.



Ik heb nog veel meer te vertellen en wil nog op veel meer dingen reageren, maar manlief is ziek, de was moet nog gedaan worden en boer zoekt vrouw begint zo!