Uitgerekend oktober 2011

o nee, ik zag net bij het afvegen dat ik een klein beetje bloedverlies had! Lichtroze en niet veel maar ik ben nu toch weer in de stress. Wat zal ik doen? Het ziekenhuis in Nederland bellen vanuit Engeland??! Of eerst even afwachten?

Ik heb het ziekenhuis in Nederland gebeld. Ze zei dat ik moet afwachten of de bloedingen erger worden of aanhouden en zo ja, naar de dokter moet gaan. Ben niet blij

Lieve Elize,



Hoe gaat het nu?? Is het erger geworden? Wat een schrik meid! En vooral nu je ook in het buitenland zit! Zit je in de buurt van een dokter/ziekenhuis? Misschien even laten controleren?Veel sterkte! zal voor je duimen!!



knuffel

@ Elize: Ow meid! Wat zal het schrikken zijn! Is het bij het licht roze gebleven? Ik hoop dat het nu weer over is. Wat rot om nu daar helemaal in Engeland te zitten! Gelukkig is het een westers land. Als het door blijft gaan zou je natuurlijk ook ergens naar een ehbo of zo kunnen gaan, misschien kunnen ze je daar helpen/geruststellen? Heel veel sterkte en doe wat voor je gevoel goed voelt. Ook hier iemand die aan je denkt en voor je duimt!

Thanks droppeppertje. Nog geen ergere bloedingen gekregen dus ik ben een klein beetje gerustgesteld. Maar het is nog 2 en een halve week tot de echo en ik ben bang om er dan pas achter te komen dat het mis is... Als ik morgen nog erg bezorgd ben ga ik naar de dokter.

Elize, misschien kun je een echo ter geruststelling krijgen daar in Engeland? Dat doen ze in Nederland nog wel eens omdat te veel stress omdat je bloedingen hebt ook negatief is voor de zwangerschap. Als je dat zou willen natuurlijk.

Wel fijn dat het niet erger geworden is. Nu nog helemaal weer verdwijnen! Sterkte vanacht! En ik duim weer door....

Elize, hier ook iemand die heel hard voor je aan het duimen is! Ik zou zeker als je morgen nog niet gerust ben toch even naar een ehbo ofzo gaan. Succes!!!!

He jakkes Elize. Maar waarom nu wel stress? Wat lichtroze bloedverlies heb je eerder gehad toch? Sommige vrouwen hebben dat de hele zwangerschap door, sommige alleen in het begin en sommige helemaal niet. Zolang je geen krampen hebt en het niet helderrood is zou ik me niet al teveel zorgen maken.



Wel rot voor je meid. Hou je taai daar!

@cupcake en @noerie: jullie zijn echt superlief. Ik weet niet waarom ik nu meer bezorgd ben dan eerst. Een beetje door verhalen van niet merken en toch ineens een dode vrucht enzo, dat maakt me wel bang. En misschien zijn het ook de hormonen...

liefs, Elize

Goedemorgen Elize,



Hoe gaat het nu? Goed de nacht doorgekomen? Ben heel benieuwd. Als je je zo zorgen maakt zou ik gewoon even naar de dokter gaan hoor. En idd wat Noerie zegt, zolang je geen krampen en helderrood bloed hebt niet al te druk maken.

Maar das makkelijk gezegd he....ik maak me ook deze hele week al druk omdat ik me eigenlijk heel goed voel en veel minder last heb van kwaaltjes dan de vorige keer. En pas 18 maart de echo....de tijd kruipt voorbij.



Meid hou je taai en hoop dat onze berichtjes je een beetje steunen.



liefs!

Goedemorgen Elize,



Heel veel sterkte! Probeer rustig te blijven, maar inderdaad dat is niet makkelijk.

En anders gewoon in Engeland naar het ziekenhuis gaan, de zorg is daar erg goed!

Hoe gaat het nu Elize? Bloedverlies hoeft echt niets te betekenen, maar ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt.



@Flooo: begrijp ik nu goed dat je al wel een echo hebt gehad bij de intake? Hoeveel weken was je toen? Lijkt me toch fijn om iets gezien te hebben.



Ik vind het ook lang duren tot de termijnecho! Nog een hele week! Ben benieuwd hoe ver ik dan ben. Ik denk zelf nu bijna negen weken, maar ik weet het niet zeker. Ik merk dat ik steeds minder actief word. Het is nu echt werken, eten en slapen. Als ik niet genoeg slaap word ik hartstikke misselijk en krijg ik huilbuien, dan herken ik mezelf helemaal niet . Heel gezellig ben ik om mee samen te wonen.



@Marie: het gaat véél vaker goed dan fout inderdaad. Positief blijven denken dus.

@ Elize: Je hoort ook van alles natuurlijk. Maar probeer het dicht bij jezelf te houden. Sterkte. Hou je taai! Wanneer kom je weer terug naar NL?



@Reen: Jammer joh! Hoezo hebben ze niks gezien?



Hier weer een dagje verder. Ik eet veel!!! Vooral als ik aan het werk ben. Dan kan ik er ook alleen maar aan denken. Echt raar; dit had ik de vorige keer helemaal niet.



Volgende week donderdag echo. Dan ben 11 weken. Ik ben blij als die achter de rug heb. Dan gaan we het ook de kinderen vertellen. De oudste tenminste. De jongste zal er nog bar weinig van begrijpen denk ik.



Verder zit ik helemaal verstopt. Had laatst 10 dagen niet gepoept. Toch maar een laxeerpilletje genomen. Mocht ik af en toe doen van de VK. JHebben jullie daar ook zo'n last van? En ik drink veel, die lijnzaad, cranberries en noten door de muesli, heb vezeldrankjes en Roosvicee Laxo. Helpt alleen allemaal niks.

Bedankt voor al jullie steun! Ik ben al wat minder depri vandaag. Had geen erger bloedverlies, alleen wat oud bloed (afscheiding was bruin, sorry voor de plastische omschrijving) dus ik denk dat alles in orde is... Dit weekend ga ik het mijn moeder vertellen, al ben ik onzeker over of alles goed is!



@Noerie: jij hebt wel heel erge last van verstopping zeg! 10 dagen niet naar de wc, oef, dat is heftig. Succes ermee!

Ik ben 35 2e kindje denk nu toch okt.datum echo nog niet bekend.

Ben blij maar vandaag doodziek geweest lijkt erop alsof migraine

terug is terwijl ik bij mn eerste 9 mnd hoofdpijnvrij was

@ Noerie; nee in het geheel geen last van eerder omgekeerd...

ook niet handig, maar beter dan niet naarde wc kunnen.



@Lucy: ja ze heeft mn buik even op de echo laten zien, maar wilde duidelijk niet heel veel info kwijt. De VK zei wel dat het er voor toen 8 weken goed uitzag, maar dat je er bij 8 weken gewoon nog niet zoveel over kunt zeggen.

Ik vond het wel fijn om even iets te zien. Ook omdat ik volgende week op wintersport ga en pas daarna mn echo heb. Nu voelt het allemaal water 'echter'.



@ Reen: ik moet zeggen dat ik niet zo schrok van het 'misschien zijn het er twee-verhaal' op de een o andere manier had ik zelf een soort voorgevoel (al ben ik niet zo van de zweverigen en dus ook niet zo van dit soort voorgevoelen, en zo zie je maar van mn voorgevoel klopte ook helemaal niets!)

maar ik had het ook niet heel erg gevonden 2 tegelijk, ook wel heel bijzonder. Al ben ik voor het verloop van mn hele zwangerschap geloof ik wel heel blij, twee is wel heel heftig denk ik. Spannend hoor volgende week voor jou!



@Elize; fijn dat de rust een beetje is weder gekeerd. sterkte! en heel leuk om het je moeder te vertellen!

hallo lady's! sorry dat ik zo lang niet gereageerd heb, maar ik ben zooo misselijk! ben sinds gisteren ook thuis gebleven van mijn werk. Kom sochtends misselijk uit bed, en dit wordt gedurende de dag erger! kan ook moeilijk eten, want dit verergert het gevoel alleen! oh en ik kan ook moeilijk naar de wc! Net als jij dus Noerie. De vorige zwangerschap had ik dit ook en heb ik van de dokter lactulosesiroop voorgeschreven gekregen. Kun je halen bij de apotheek of een goede drogist.



Elize, hoe gaat het met jou?



en met de andere dames?

@elize: hmmm toch weer bloedverlies... waarschijnlijk niets ernstig maar het maakt je natuurlijk toch onzeker! Wanneer kom je weer naar Nederland toe?? Kan me voorstellen dat het niet fijn is om bloedingen te hebben als je in het buitenland zit. Maar voordat je naar UK ging, had je toch een goede echo??

Heel veel sterkte en hopelijk stopt het bloeden!



@Noerie: 10 dagen niet naar de WC? vandaar die buik

Maar bij mij is mn stoelgang ook wat trager hoor! en moet ook echt hard mn best doen... ik kreeg van moukie de tip om roosvicee laxo te drinken, en dat helpt wel wat hoor! (en is nog gezond ook ) en ja, ik heb ook zo'n honger... al begint dat sinds deze week wat af te nemen.



@Moukie: hoe was het in het ziekenhuis????



@Floooo: fijn dat je in ieder geval wel je buik al hebt gezien!! vindt je het niet eng om op wintersport te gaan?? ik ben net terug en ben 1x best wel hard gevallen. Gelukkig niet op mn buik.... maar was toch voorzichtiger dan voorgaande jaren! Maar geniet er lekker van, want nu kan het nog!!!



@marie81: wij zitten een beetje in hetzelfde schuitje: geen kwaaltjes (meer) en daardoor onzeker of het allemaal wel goed zit! en dan heb jij de 15e je eerste echo en ik de 16e! hihi, gaan we beetje gelijk op! We moeten elkaar maar een beetje oppeppen dat het allemaal wel goed zit



@all: een vrouwelijke collega (die geen kinderen heeft) vroeg gisteren ineens of ik haar iets moest vertellen. Dus ik heel onschuldig: 'hoe bedoel je??'. Zegt ze: 'ja, ik zie het echt nooit.. maar volgens mij ben je zwanger! Klopt dat???'. Nou... mn mond viel open van verbazing! ze zegt dat mn gezicht veranderd is! nou, ik zie in de spiegel dus mooi helemaal niets.... Nou maar hopen dat het andere collega's niet opvalt. Heb nog niet eens een echo gehad.. en ben pas 8 weken



Hebben jullie al opmerkingen gehad???

@cupcake: morgen je termijnecho???? (volgens de tabel). Heel veel succes en plezier!! Hopelijk zie je 'het' lekker ronddwarrelen en zie/hoor je een mooi kloppend hartje!

@7up; ik moest wel even lachen. Maar ik had hetzelfde met mijn moeder. Dinsdagavond hebben we het tegen mijn ouders verteld en mijn moeder zei dat ze al zo'n idee had omdat mijn gezicht (wangen) veranderd als ik zwanger ben, dat was met de eerste 2 ook zo zei ze. Dus misschien zit er toch een kern van waarheid in.



Sorry meiden, verder even een egopost:

Ben echt bekaf. Dinsdag was de echo goed, termijn klopt, hartje weer gezien en voor het eerst ook gehoord! Was weer supergaaf. Moet nu de 29e komen voor de nekplooimeting (bloed hebben ze dinsdag al afgenomen). Verder heb ik 25 mei een afspraak voor de 20 weken echo. Aangezien het er allemaal goed uit zag hebben we het dinsdag aan mijn ouders verteld en gisteravond aan mijn schoonvader. Verder heb ik een onrustige nacht achter de rug omdat we een stroomstoring hebben gehad. Hubbie ligt dan te knorren maar ik slaap dan echt niet op m'n gemak.



Zoals verwacht vroegen de kinderen dinsdag meteen waar de hond gebleven was. Was wel even moeilijk. Zal denk ik nog wel even zo blijven. Je verwacht gewoon dat 'ie rondsjokt.



Heb de afgelopen middagen geen dutjes kunnen doen en ben echt moe. Vanavond is hubbie er niet, dus ik ga na de mentalist lekker naar bed. Morgenavond komen m'n ouders eten.



Ik zal een van de komende dagen even mijn verhaal doen. Gaat voornamelijk over onze 2e, dat is namelijk niet allemaal van een leien dakje gegaan.

Nou dames, hier mijn verhaal. Zoals al eerder gezegd, pak er maar een kop thee en grote koek bij want je zal het nodig hebben.



Op 29 november 2004 ben ik bevallen van onze zoon, Wesley Eric Reinier. Ik was toen 42 weken zwanger, maar meneer had er echt geen zin in. Ben daarom uiteindelijk ingeleid. Na 8,5 uur, een weeenstorm, een ruggenprik en uiteindelijk met de vacuum bevallen. Moest toen 1 nachtje in het ziekenhuis blijven waarna we naar huis konden.



Zodra onze oudste minimaal 3 was wilden we graag een derde. Ik liet de Mirena eruit halen, maar mijn cyclus kwam maar niet op gang (ook toen ik de mirena had verloor er erg onregelmatig bloed). Van de huisarts had ik pillen gekregen die je 2 weken moest slikken en dan zou je ongi worden, maar je mocht de pillen niet nemen als je zwanger was. De dag ervoor had ik een test gedaan en die was negatief dus heb de pillen genomen. Vervolgens wasa het afwachten, maar er gebeurde maar niets. Uiteindelijk weer terug naar de huisarts. Onze eigen was met vakantie dus naar een vervanger. Er was op dat moment een griepgolf dus ik was een welkome afwisseling voor de huisarts zeg maar. Hij heeft toen een test gedaan die meteen erg positief was. Maar ik wist nu dus niet hoelang ik zwanger was en ik had die pillen geslikt! Dus naar het ziekenhuis voor een echo en gesprek met de gyn. Een week later konden we terecht, ik bleek 8w6d te zijn. Ik had dus van 3 tot 5 weken de pillen geslikt, volgens de gyn heb je dan nog amper contact tussen moeder en kind, dus was er geen risico. We waren gerustgesteld en gingen een fijne zwangerschap tegemoet. Onze dochter (zo bleek uit de 20 weken echo) was echter net zo eigenwijs als haar broer want ook zij wilde niet komen. Ik ben op 8 februari 2008 ingeleid (was toen 41w6d (42 weken was in het weekend en dan lijden ze niet standaard in). Tijdens de bevalling hebben ze een aantal keer een zendertje op het hoofdje van de baby gedaan, maar telkens raakte de machine de hartslag van de baby kwijt en hoorde je die van mij. Ze hebben 6 keer geprobeerd om er een zender op te zetten, maar het bleef een probleem. Toen hebben ze er een echoapparaat bij gehaald, ze zagen toen dat haar hart niet regelmatig klopte en dat er een cyste in haar buik zat. Dat laatste komt bij meisjes wel vaker voor en zijn meestal na de bevalling ineens verdwenen. Wel hebben ze de kinderarts opgeroepend om standby te staan. Het beangstigende voor ons was dat mijn schoonmoeder een hartafwijking heeft waardoor zij toen al 8 keer een hartstilstand heeft gehad. Zeker hubbie zat hier toen flink mee in z'n maag. Uiteindelijk werd Emma Laura Chiara geboren na slechts 3,5 uur. Chiara slaakte een kreetje en werd toen meegenomen naar de kinderarts. Het duurde echter heel lang voordat ze weer met haar terugkwamen. Uiteindelijk kwam de kinderarts uitleggen dat onze dochter een te kleine onderkaak had en een open gehemelte. Het ziekenhuis was daar niet op ingericht en ze hebben het Sophia kinderziekenhuis gebeld die een speciale ambulance stuurde om haar op te halen. Ondertussen had ik problemen met de placenta, die wilde namelijk niet komen. Uiteindelijk na 1,5 uur een een flinke duw op m'n buik door de gyn kwam toch nog de nageboorte. Ze hadden een operatiekamer al geregeld, maar wilden dit nog proberen. Daar was ik er blij mee, want ik kon toen nog net even naar de kinderafdeling om ons meisje te zien. Daar lag ze op een warmhoudbedje met de kinderarts naast haar, hij had haar geintubeerd (slangetje in haar mond/keel) zodat ze kon ademen, maar ze spuugde het ding telkens uit. Daarom was hij naast haar gaan zitten om met 1 vinger het ding op z'n plek te houden. WE konden haar even bekijken toen de ambulance kwam van het Sophia. Ze hebben haar meegenomen en ik ben teruggebracht naar de verloskamer. DAar kon ik douchen en even wat eten, voordat we met een ziekentaxi naar het Sophia zouden gaan.



Om even een lang verhaal kort te maken; vanwege haar te korte onderkaak kwam haar luchtpijp in de verdrukking, ze kon dus niet ademen. Toen ze 5 dagen oud was heeft ze een tracheacanule gekregen, dat is een buisje in haar keel. DAardoor kon ze ademen, maar ze kan dus geen geluid maken. het is hartverscheurend als je je kind ziet huilen maar er komt dus geen geluid uit. Toen ze 3 maanden was heeft ze een distractor gekregen, dit is een beugel. Ze hebben haar onderkaak op 2 plaatsen gebroken waarna er met de beugel uiteindelijk 2 cm bot tussen is gegroeid. De beugel heeft er 2 maanden ingezeten, tijdens een scopie (kijkoperatie) schoot de beugel los. Aangezien hij er anders toch een week later uit had gemoeten heeft de kaakchirurg hem er meteen uitgehaald. Is wel vreemd als je kind weggaat voor een scopie en ineens zonder beugel terug komt. De scopie wees uit dat er genoeg ruimte was voor haar om te moeten kunnen ademen en ze wilden haar de dag erna decanuleren (canule eruit halen). Normaal doen ze dat niet zomaar, maar moeten kindjes eerst een tijdje oefenen met speciale canuledoppen (die sluiten de canule op zo'n manier af dat ze wel kan ademen maar dat ziektekiemen minder kans krijgen). Met zo'n speciale canule kon ze echter helemaal niet omgaan. Aangezien ze genoeg ruimte moest hebben besloten de artsen om cold turkey te gaan. Maar dat valt niet mee. Het kan namelijk ook niet goed gaan. Dus ze krijgt van te voren een infuus, ze wordt aan de monitor gelegd. Er zijn 3 kinderartsen bij en net zo veel verpleegkundigen. Als ouder moet je aan de zijkant blijven, want als het fout gaat dan moeten ze snel in kunnen grijpen. Ze haalden de canule eruit en voor het eerst hoorden we haar huilen! Onze meid deed het hartstikke goed. Ze heeft nog een week in het ziekenhuis gelegen, waarna de zuurstof die ze extra kreeg ter ondrsteuning langzaam werd afgebouwd. Uiteindelijk mocht ze na 5 maanden eindelijk echt naar huis!



Ik heb geprobeerd het kort te houden, maar van Chiara is er nog een blog. DAar staat alles uitgebreider en staan er ook wat foto's. Dit is het adres:

http://chiaravanharen.blogspot.com/



De berichten staan per maand, met het oudste bericht onderaan. Je moet dus onderaan b eginnen met lezen, anders je telkens terug in de tijd.

Bedankt voor alle belangstelling dames!

Het gaat weer veel beter met mij. Geen echt bloedverlies meer gehad, alleen wat bruine smurrie. Kwaaltjes zijn deze week al veel minder (ik ben nu 10 weken en 3 dagen).

@7up: ik heb inderdaad 2 weken geleden een goede echo gehad maar de volgende pas over 2 weken en ik voel zo weinig dat ik net als jij en Marie81 toch een heel klein beetje bang ben dat er iets mis is. Snap je? Omdat de kwaaltjes dus minder worden.



Ik heb nog geen opmerkingen gehad trouwens maar denk wel dat een paar vriendinnen het door hebben. Vandaag ga ik het mijn moeder vertellen en ik denk dat ze wel gaat zeggen: "ik dacht het al!!" want dat doet ze altijd bij belangrijk nieuws :-S

@ 7up; ja ik kreeg ook al de vraag, was je ziek, was je soms misselijk, ben je zwanger? van een leidinggevende. Ik heb gezegd: (enigszins spottend:) Tuurlijk! en daarmee was de kous wel een beetje af. Gek he dat er kennelijk iets te zien valt...



@ Moukie: heftig verhaal hoor....pfff

@Elize: en, hoe reageerde je moeder op het nieuws???

kan me heel goed voorstellen dat je bang bent dat het mis is hoor... heb ik ook! Maar gelukkig heb je wel een goede echo gehad. (dat vroeg ik meer omdat hier de helft ongeveer wel een echo heeft gehad en de andere helft niet.... wist het even niet zeker meer of jij er nou ook één had gehad).



@Moukie: pfff wat een verhaal! heftig hoor! Gelukkig is het wel goed gekomen. Lijkt me echt vreselijk om dat mee te maken en te zien bij een hulpeloze baby... ga straks even je blogs lezen. Gelukkig was de echo dit keer weer goed!! hoe reageerden je ouders/kinderen/schoonvader op het nieuws??

Fijn dat er al een afspraak voor de 20 weken echo staat! en nu lekker vroeg naar bed



@all: wat erg van die aardbeving/Tsunami in Japan he!! echt verschikkelijk!