verboden voor zwangeren! alleen voor zwangerworders!

03-03-2012 13:27 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
In navolging op het topic 'verboden voor zwangeren' uit 2010, open ik hier een nieuw topic.

Schrijf je al in een groepje waar iedereen maar zwanger wordt en jij 'overblijft'? Sluit je aan en praat mee. Iedereen die niet zwanger is, maar wel graag wil worden is hier welkom. Oh wee en gebeente als je wel zwanger wordt, dan word je meteen verbannen van dit topic en mag je terug naar je oude groepje.

Wie schrijft er mee?
Alle reacties Link kopieren
Zal zelf beginnen: heb een prachtige dochter van net 2 jaar. Sinds augustus 2011 is er de wens voor een tweede kind, maar dit schiet niet zo op, tenminste niet zoals we hadden gehoopt. Half december had ik een positieve zwangerschapstest in handen, maar bij de eerste echo eind januari bleek dit een missed abortion, het vruchtje was met 6 weken gestopt met groeien, er was geen hartje. En nu het hele verhaal van pillen en uiteindelijk toch een curretage achter de rug is, is de wens er uiteraard nog steeds. Ik ben blij voor andere zwangeren, maar hoor de hele tijd dat stemmetje 'ik wil ook...' . Herkenbaar?
Alle reacties Link kopieren
Ik las ooit in het vorige topic dat je dan een spermaban kreeg als je zwanger was... vond m geniaal



*gaat gauw weer weg, want bolle buik, succes dames!!!!!*
Alle reacties Link kopieren
Mez, heel herkenbaar zoals je weet... :(

Mijn verhaal in een notendopje:

Ik heb een geweldige zoon van bijna twee. Sinds mei 2011 hebben wij de vurige wens voor een broertje of zusje voor onze kleine man. In augustus was ik zwanger. Bij 10 weken kreeg ik een echo, waarop bleek dat het vruchtje (toen nog wel met een kloppend hartje) veel te klein was. Na een week leven tussen hoop en vrees bleek het vruchtje een week later overleden. Een curettage volgde in oktober. Op 13 januari van dit jaar ontdekte ik een nieuwe zwangerschap. We waren wel een beetje bang, maar ook door het dolle! Bij 6,5 week hadden we al een echo. Daarop was een kloppend hartje te zien en een goede groei! Helemaal blij. Bij 8,5 week hadden we de officiële termijnecho. Ik vergeet de woorden van de echoscopiste nooit weer: "ik zie wel een een klein frummeltje, maar ik zie geen kloppend hartje". Het bloed zakte uit mijn hoofd weg. Het verdriet was enorm. Er volgde een traject van weken en van pillen, bloed, kramp, restweefsel, pillen en nog eens pillen. Ik wilde liever geen curettage vanwege mijn angst voor het syndroom van Asherman. Er zit nu nog een klein beetje restweefsel, waarvan de artsen zeggen dat het zich vanzelf zal oplossen. Ik weet niet precies wanneer we het weer kunnen gaan proberen. Ik ga ovulatietests doen om in elk geval te achterhalen of ik überhaupt al een eisprong heb of niet.



Onze wens is zó groot. We willen zo graag. De omgang met zwangeren is moeilijk. Het lijkt me dus inderdaad wel fijn om te schrijven met vrouwen die (na een miskraam of niet) zwanger willen worden.



Tot schrijfs.
Alle reacties Link kopieren
hier ook de wens voor een tweede kindje...zoon wordt in mei 2...en eigenlijk sinds ik ongesteld ben geworden jan vorig jaar, was het welkom....vanaf afgelopen september zeer welkom....en vanaf december begonnen met ovulatietestjes...(heb geen iets langere cyclus dag of 30-32, vandaar) Hier nog geen enkele positieve test gehad sindsdien..



pfff heftig hoor, al die mk's....hoop dat dit topic snel helemaal leeg is :D
Wat een goed idee dit topic!

Ik merk dat ook steeds... op alle forums waar ik zit en in contact komt met mensen, iedereen is sneller zwanger dan mij. Het lijkt soms in mijn ogen wel alsof het iedereen gegund is, behalve mij en dat het nooit meer gaat lukken.



Hier mijn verhaal in het kort.

vanaf april 2009 begonnen mijn man en ik aan onze kinderwens. De pil was het jaar daarvoor in december al in de prullenbak gegaan. In mei 2010 was het nog niet gelukt om zwanger te raken, en merkte ik ook dat ik hele wisselende cyclussen had. Via ovulatietesten kon ik ook geen ei vinden.

We zijn toen naar de dokter gestapt en die heeft ons door verwezen naar een fertiliteitsarts. Daar kwam - na de bekende onderzoeken- de diagnose PCO. Vervolgens zijn we eerst gestart met 5 maanden Clomid. Ik werd de 2e ronde zwanger, maar kreeg een miskraam. Daarna werkte de Clomid niet meer, en zijn we overgestapt op het spuiten van Puregon en Pregnyl in combinatie met IUI. Daar hebben we nu 5 pogingen van gehad. Van die pogingen ben ik nog 3 keer zwanger geweest, alle 4 keren ging het mis rond de 6e week.

De laatste miskraam is nu 5 weken geleden.

Er is bij mijn man en mij onderzoek gedaan naar de oorzaak van de miskramen, maar daar kwam niks uit. We hebben dus gewoon 4 keer 'pech' gehad.

En we hebben besloten om heel even een pauze in te lassen wat betreft het medische circuit.



Ik hoop voor ons allemaal in 2012 een mooie bolle buik met een kindje erin. Ookal betekend dit dat we dan niet meer mogen meeschrijven:D



Liefs,

Ninthe.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje Ninthe, wat een verdriet. Ik leef met je mee. Fijn dat je je bij ons aansluit. Een pauze wat betreft het medische circuit schrijf je. Gaan jullie los daarvan wel verder met het proberen om zwanger te worden?



@gelukkig meisje: ik hoop dat de ovulatietests je meer duidelijkheid geven. Wat hebben ze sinds december laten zien?



Dit topic heeft wat mij betreft NU zijn waarde al bewezen...
Alle reacties Link kopieren
quote:gelukkigmeisje schreef op 03 maart 2012 @ 14:06:

.hoop dat dit topic snel helemaal leeg is :D



sluit ik me helemaal bij aan!

@ninthe: heftig verhaal zeg. kan me voorstellen dat het hele medische verhaal nu even 'on hold' wordt gezet. hopelijk dat dat ook nog zijn vruchten afwerpt!!



@liselot: leuk je hier te zien!



@gelukkig meisje: die wens groeit zelfs met de dag volgens mij, hier ook in ieder geval.
@liselot.. Jakkes wat een narigehid meid..

Bij mij liep het ookal zo raar. Nadat er geconstateerd was dat ik een miskraam had gehad (echo en baarmoeder was leeg) Bleef het hcg maar stijgen, en werd ook gesmeten met woorden als: buitenbaarmoedelijk, curettage, achtergebleven weefsel etc..

Ik schrok me wild.. Gelukkig was dan na 3 weken eindelijk mijn hcg weer onder de 0.

Ik gebruik op het moment ook ovulatietsten, en denk dat ik zie dat de lijn dikker word.

X
Voor de meiden die al een kindje hebben... Het lijkt mij me vreselijk verdrietig dat je toch elke dag ook word geconfronteerd met een wondertje wat je al hebt en wat je zo graag een broertje of zusje zou willen geven.

Mag ik vragen of het bij jullie eerste ook wat langer heeft geduurd?



XX
Alle reacties Link kopieren
@ninthe: dat is dus het 'bizarre'. bij dochter was ik in de eerste maand al zwanger. ik ging er vanuit dat het nu ook zo was. inmiddels dus 8 maanden verder.

het feit dat hier een meisje rondhuppelt, vind ik niet confronterend gelukkig. het zegt meer dat ik weet dat mijn lijf het kan en dat ik haar een broerjte of zusje gun. ik geniet juist extra bewust ofzo van haar, in het besef dat we 'in ieder geval' haar al hebben.

wat bijzonder trouwens dat het echt gewoon stomme pech is geweest bij jullie. als je daar een kansrekening op loslaat, is de kans toch niet groot dat je dit overkomt...
Ik schrijf graag mee:

Sinds december 2010 bezig. Afgelopen januari 1ste afspraak bij de fertiliteitspoli in het zh. Inwendige echo gehad, hierop waren meerdere eiblaasjes te zien. Daarom op 13 februari een bloedonderzoek op hormonen gehad, en heeft mijn vriend zijn zaad gebracht, daar krijgen we as dinsdag de uitslag van. Ik heb ook een hele onregelmatige menstruatie..
Alle reacties Link kopieren
@ninthe he bah zeg, dat gun je niemand *knuf*



@eerste kindje van zoon waren we zwanger voor de wens echt echt aanwezig was....toen wilde ik ook zwanger worden maar wist ik niet wat ik kon verwachten (zoals natuurlijk iedereen die nog geen kindje heeft) nu wéét ik wat zwanger zijn inhoudt...weet ik hoe het is om een kindje in je armen te krijgen....nu lijkt die wens dus ook 10* sterker....

daarnaast had ik bij eerste zwangerschap dat er bij 8 weken 'iets' ontdekt was en na veel onderzoeken in het UMC ruesachtige cyste ontdekt, met 16 weken hele buik opengehaald (niet geheel risicovrij voor zoon) en heb ik wekenlang moeten herstellen...al met al ben ik eigenlijk mijn hele zwangerschap uit de running geweest..(combi van fysiek en psychisch)

begrijp me niet verkeerd...ik zou er zo voor tekenen het precies zo weer te hebben hoor :D maar ik wil dus ook zo graag een normale zwangerschap meemaken...



ik probeer wel heel sterk de wens wel naast me neer te leggen, ik wil niet zo bezig zijn met die wens dat zoon op een dag 4, 8, 12 jaar is...en ik vergeten ben van hem te genieten



@ovulatietesten

de eerste maand was het heel duidelijk....de eerste dagen na ongesteldheid helemaal niks...langzaam een lichte streep en 3 dagen een knalstreep. Tweede maand was die knalstreep toch wel een stuk minder knal en duurde het ook een week ofzo dat ik een redelijke knalstreep had...verwacht over een paar maanden dagen mijn ovulatie weer...
Alle reacties Link kopieren
Ook ik meld me.. Sinds 2007 5x zwanger geweest. Zijn net weer gestart met volgende poging, omdat met name ik het zo graag wil..
*breekt in , ik mag hier helemaal niet zijn*



Ik wens jullie allemaal veel succes en hoop dat dit topic over een poos helemaal leeg is!



*breekt uit*
Alle reacties Link kopieren
Ik schrijf ook graag mee. We hebben een zoontje van net twee jaar en hebben vanaf mei 2011 de wens voor een tweede kindje. Tot op heden geen positieve test in handen gehad. Het gaat nu heel anders dan bij mijn eerste zwangerschap. Toen was ik binnen twee maanden al zwanger. Tuurlijk weet ik dat dat heel snel is gegaan, maar toch stel je je er dan een beetje op in dat het bij een tweede kindje ook vast niet zo lang duurt. Ik vind het zo jammer dat er nu veel tijd komt tussen ons zoontje en zijn broertje of zusje. Dat had ik me vooraf heel anders voorgesteld.
@ninthe: hoe hebben ze bij jou de diagnose pco gesteld? Welke onderzoeken heb jij gehad? Ik denk zelf nl dat dit bij mij ook zo is. Ik zocht op google meedere eiblaasjes op en kreeg een afbeelding van een echo van iemand met pco en die lijkt zoveel op de echo die ik zelf heb gehad...



Maar wat heftig voor jou zeg, en ook dat er geen oorzaak voor de miskramen is gevonden...

voor jou...
Alle reacties Link kopieren
Ik wil jullie ook allemaal veel sterkte wensen. Weet nog goed hoe het voelt om zwanger te willen worden en het maar niet lukt, inmiddels ben ik twee wondertjes verder, bij de eerste heeft het 3 jaar geduurd, de tweede was binnen een paar maanden raak. Hoop dat al jullie babywensen snel uitkomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil me ook graag aanmelden, geloof ik....



Ik ben Lissy en in 2010 moeder geworden van een prachtige dochter, die nu dus bijna 2 is. Tijdens mijn zwangerschap bleek mijn man kanker te hebben. Een paar maanden na de geboorte van onze dochter zijn de chemo's begonnen. Inmiddels is hij (voor nu, zijn vorm komt helaas altijd een keer terug) schoon. Echter, de chemo's kunnen zijn zaadcellen hebben aangetast.Inmiddels zijn we sinds september 2011 bezig voor een 2e en wil het nog niet lukken.Bij mijn vorige zwangerschap was ik in 2 maanden zwanger. Ga nu dus erg twijfelen.....

Aan de andere ben ik niet echt een frequente schrijfster, maar lees wel veel!
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik denk dat ik hier ook mee ga schrijven. In het andere topic zijn ze allemaal zwanger, op mij en nog iemand na. Mijn vriend en ik zijn in oktober begonnen. Ben toen ook bij de gynaecoloog geweest ivm menstruatieklachten, ik heb waarschijnlijk endometriose. Het is geen echte diagnose want daar is een (kijk)operatie voor nodig en dat wil il niet. Heb bij de gyn ook een echo gehad, daarop was te zien dat ik net een eisprong had gehad.

Ik ben deze cyclus begonnen met temperaturen. Tot nu toe geen positieve test, wel een langer wordende cyclus van 28 dagen naar 30 dagen. Vandaag wordt ik waarschijnlijk ongesteld, temp is iets gezakt en ik heb krampen.. En, niet onbelangrijk, de kv2v5 test was vanmorgen negatief...
Alle reacties Link kopieren
@noopes dat is precies de reden dat ik niet op zon forum meeschrijf...heb het idee dat iedereen pats boem zwanger wordt (behalve ik)

in mijn omgeving momenteel ook heeel veel zwangeren...kan er zo al 4 bedenken...allemaal in mijn oude woonplaats.. (dus ik heb ze allemaal nog niet zwanger gezien)

Jammer en fijn dat dit topic zo snel volloopt...fijn de herkenning maar wel erg jammer dat het allemaal niet zo wil lukken :(:(
Alle reacties Link kopieren
Ik meld mij ook. Probeer ook zwanger te worden maar het wil ook maar niet lukken. Sinds een paar weken ben ik wel erg moe en ongesteldheid wilde maar niet doorzetten. Nou bleek het dus vanmorgen dat ik dus weer wel ongesteld werd. Ik wil ook zwanger worden.
Alle reacties Link kopieren
zo, veel reacties hier in korte tijd. fijn voor dit topic, maar balen natuurlijk dat we hier 'moeten' schrijven.



@woeff: je lijf heeft je dus echt voor de gek gehouden met het uitblijven van je menstruatie. voelde je ook allerlei zwangerschapstekenen? ben je normaal wel regelmatig?



ik hoop zo dat we er snel weer iemand uit kunnen gooien hier...



@lissy: pfff, wat een verhaal. fijn dat je man nu schoon is, maar ik lees dat het waarschijnlijk wel weer terug gaat komen dus. kunnen je wel op de gewone manier zwanger worden? of heeft hij zaadcellen laten invriezen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een tijdje op het "verboden" topic (gestart door m'n forumvriendin Mariëlle) geschreven. Alleen de positieve test mocht gemeld worden en daarna volgde direct de spermaban



Succes meiden!!!
Alle reacties Link kopieren
@Mezelina. Normaal ben ik wel regelmatig. Dus dit is echt de eerste keer dat het zo raar loopt zeg maar. Ik ben ook erg moe en ik heb een zeurgevoel in mijn buik. Voor de rest erg vreetbuien hebben en erg emotineel wezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven