Zwanger
alle pijlers
verdrietig/teleurgesteld.. nog "langer" wachten
dinsdag 18 maart 2014 om 12:26
Even van mij afschrijven..
Begin dit jaar begonnen met gesprekken en onderzoeken voor PGD en IVf
Ben 25 jaar en heb een erfelijke ziekte en hoogstwaarschijnlijk hoe se dat noemen " een spontane mutatie
Moeder is overleden en (blijkbaar/waarschijnlijk) nooit erop getest .. Vader leeft nog maar was ook nooit getest. Een paar maanden geleden is hij onderzocht en daaruit is gebleken dat hij geen drager is.
Zou vandaag gebeld worden door het ziekenhuis over de stand van zaken, ze zouden rond de tafel gaan en bespreken hoe ze de pgd test zouden maken. Ging er eigenlijk van uit dat als ze me vandaag zouden bellen dat ze zouden zeggen dat ze zijn gestart met test ontwikkelen en ons een indicatie van tijdsduur zouden geven tot het klaar was
Heel de week al soort van nerveus voor het belletje.
Word ik net gebeld.. Is het een heel ander telefoontje geworden dan ik had gedacht
Verhaal : ze durven het niet aan om zonder de zekerheid dat mijn moeder geen drager is en ik dus een spontane mutatie ben de test te gaan ontwikkelen, "gelukkig hebben ze wel contact met het ziekenhuis gehad waar moeder is overleden ( 11jr geleden) en dat ziekenhuis heeft nog materiaal van mijn moeder opgeslagen. Werd mij dus toestemming gevraagd of ze dat mogen opvragen en dat te laten testen
Zal weer zo'n 3 mnd duren op uitslag
Ik weet dat ik blij moet zijn dat ze überhaupt nog iets kunnen testen van moeder maar ben zo "teleurgesteld" dat het nog langer gaat duren allemaal.
Mijn kinderwens is zo groot en ik weet dat ik nog tijd zat heb maar het doet me al zo'n pijn dat het niet allemaal gaat hoe het "hoort" te gaan en elke keer als we een stap vooruit doen nemen we er weer 2 achteruit .. Zo voelt het .. Ik mag niet klagen dat weet ik maar moest dit even kwijt
Bedankt voor het lezen
Begin dit jaar begonnen met gesprekken en onderzoeken voor PGD en IVf
Ben 25 jaar en heb een erfelijke ziekte en hoogstwaarschijnlijk hoe se dat noemen " een spontane mutatie
Moeder is overleden en (blijkbaar/waarschijnlijk) nooit erop getest .. Vader leeft nog maar was ook nooit getest. Een paar maanden geleden is hij onderzocht en daaruit is gebleken dat hij geen drager is.
Zou vandaag gebeld worden door het ziekenhuis over de stand van zaken, ze zouden rond de tafel gaan en bespreken hoe ze de pgd test zouden maken. Ging er eigenlijk van uit dat als ze me vandaag zouden bellen dat ze zouden zeggen dat ze zijn gestart met test ontwikkelen en ons een indicatie van tijdsduur zouden geven tot het klaar was
Heel de week al soort van nerveus voor het belletje.
Word ik net gebeld.. Is het een heel ander telefoontje geworden dan ik had gedacht
Verhaal : ze durven het niet aan om zonder de zekerheid dat mijn moeder geen drager is en ik dus een spontane mutatie ben de test te gaan ontwikkelen, "gelukkig hebben ze wel contact met het ziekenhuis gehad waar moeder is overleden ( 11jr geleden) en dat ziekenhuis heeft nog materiaal van mijn moeder opgeslagen. Werd mij dus toestemming gevraagd of ze dat mogen opvragen en dat te laten testen
Zal weer zo'n 3 mnd duren op uitslag
Ik weet dat ik blij moet zijn dat ze überhaupt nog iets kunnen testen van moeder maar ben zo "teleurgesteld" dat het nog langer gaat duren allemaal.
Mijn kinderwens is zo groot en ik weet dat ik nog tijd zat heb maar het doet me al zo'n pijn dat het niet allemaal gaat hoe het "hoort" te gaan en elke keer als we een stap vooruit doen nemen we er weer 2 achteruit .. Zo voelt het .. Ik mag niet klagen dat weet ik maar moest dit even kwijt
Bedankt voor het lezen
dinsdag 18 maart 2014 om 12:46
Ach titato, het zit je allemaal niet mee...
Ik kan me voorstellen dat het frustrerend is om te moeten wachten.
Bedenk ook dat 3 maanden zo voorbij zijn. Als je het op de natuurlijke manier zou moeten proberen zijn 3 maanden ook zomaar voorbij. Ik snap dat het voor jou nu voelt als verloren maanden, maar uiteindelijk willen ze in het ziekenhuis er vooral voor zorgen dat jullie straks een super embryo maken die bij jou teruggeplaatst kan worden.
Sterkte!
Ik kan me voorstellen dat het frustrerend is om te moeten wachten.
Bedenk ook dat 3 maanden zo voorbij zijn. Als je het op de natuurlijke manier zou moeten proberen zijn 3 maanden ook zomaar voorbij. Ik snap dat het voor jou nu voelt als verloren maanden, maar uiteindelijk willen ze in het ziekenhuis er vooral voor zorgen dat jullie straks een super embryo maken die bij jou teruggeplaatst kan worden.
Sterkte!
dinsdag 18 maart 2014 om 12:47
Ik snap je verdriet heel goed..
Dat wachten is heel moeilijk.. ook al ben je jong en heb je nog alle tijd.. het blijft net zo moeilijk.. denk ik. En je mag echt wel klagen hoor!! Dit is echt niet niks.. ik vind het heel sneu voor je en ik hoop met heel mijn hart dat je snel weet waar je aan toe bent! Heel veel sterkte meid
Dat wachten is heel moeilijk.. ook al ben je jong en heb je nog alle tijd.. het blijft net zo moeilijk.. denk ik. En je mag echt wel klagen hoor!! Dit is echt niet niks.. ik vind het heel sneu voor je en ik hoop met heel mijn hart dat je snel weet waar je aan toe bent! Heel veel sterkte meid
you will be beautiful
dinsdag 18 maart 2014 om 13:10
Tuurlijk ben je verdrietig. Leeftijd speelt hierbij geen rol. Je wilt gewoon verder met dat waar je zo naar verlangt.
Maar wat een ellende om op deze manier het traject in te starten. Heb je al wel eens overwogen om naar Belgie of Duitsland over te stappen?
In ieder geval een grote en ik hoop dat je over 3 maanden een startsein hoort.
Maar wat een ellende om op deze manier het traject in te starten. Heb je al wel eens overwogen om naar Belgie of Duitsland over te stappen?
In ieder geval een grote en ik hoop dat je over 3 maanden een startsein hoort.
dinsdag 18 maart 2014 om 14:06
Heel erg Dank voor jullie lieve woorden!
Moeten weer gewoon geduld hebben en de uitslagen afwachten. Heb net wel even een traan gelaten om het belletje. Vriend gelukkig bijna gelijk gesproken, het is balen allemaal maar hoop dat het inderdaad over 3 maanden groen licht zal zijn. En anders inderdaad bekijken hoe we verder willen. Dit soort momenten mis ik mijn moeder die me advies geeft maar goed.. We komen er wel..
Moeten weer gewoon geduld hebben en de uitslagen afwachten. Heb net wel even een traan gelaten om het belletje. Vriend gelukkig bijna gelijk gesproken, het is balen allemaal maar hoop dat het inderdaad over 3 maanden groen licht zal zijn. En anders inderdaad bekijken hoe we verder willen. Dit soort momenten mis ik mijn moeder die me advies geeft maar goed.. We komen er wel..
