İvf en angst voor inwendig onderzoek

Hi allemaal,

Ik heb morgen een afspraak bij mijn Gynaecoloog en al een week angst/tranen en paniek.

Ik zal mijn situatie even samenvatten;

- 30 jaar oud en al 7 jaar gelukkig getrouwd
- misbruikt in mijn jeugd door familielid die arts was
- jaren lang therapie gevolgd en het gaat nu stabiel
- i.v.m. Vaginisme heb ik jaren geen seks kunnen hebben. Gelukkig sinds 2 jaar probleemloos seks met mijn partner d.m.v. Therapie.

Vorig jaar September ben ik in het buitenland geopereerd aan mijn baarmoeder i.v.m. Myomen. Alleen al mijn controles gingen via de buik of onder narcose.
(Ik ben echt puur naar het buitenland gegaan, omdat inwendige echos met narcose konden, zo groot is mijn angst)


Al 1,5 jaar probeer ik zwanger te raken. Helaas zonder resultaat.

Ik ben vorig jaar naar de gynaecoloog geweest en hij adviseerde ( ook mede door de operatie) om nog even te proberen en anders terug te komen.

Morgen heb ik weer een afspraak en wil ik eigenlijk vragen om een proces op gang te zetten voor eventueel Ivf of andere onderzoeken/ behandelingen.

Alleen ben ik echt als de dood voor inwendige onderzoeken. Dit zal bij Ivf en andere behandelingen wel vaker moeten.

Het gaat heel goed met me en ik ben stabiel. Het is echt alleen tijdens een inwendig onderzoek dat ik helemaal van de kaart ben.

Ik ben bang dat de arts zal zeggen dat het niet anders kan en dat er anders geen mogelijkheid is.
Dan zal ik weer naar het buitenland moeten.
Alleen dit kost dan weer heel veel geld/moeite.

Ik ben echt al dagen aan het stressen/ huilen.

Wat als de arts zegt dat hij niks kan betekenen?
Kan ik dan naar de huisarts hiermee?
Ik ben zelfs bereid om zelf mijn deel te betalen.

Iemand ervaringen/tips?

Heb vorige week bloed geprikt.
(Gynaecoloog wilde weten of ik heb geovuleerd deze maand)
Voor eventuele hormoon therapie of anders terug verwijzen naar huisarts. (Deze ziekenhuis heeft geen vruchtbaarheidsbehandelingen)
Helaas is hij mij vergeten te bellen.
Zelf gebeld, kreeg de assistende aan de lijn. (Hoop excuses en word maandag gebeld)
Het is voor mij dus weer een lang weekend met stress en piekeren.
Ik denk dat ik weer een terug verwijzing naar mijn huisarts ga vragen, zodat ik maybe bij een ziekenhuis/kliniek terecht kan die vruchtbaarheidsbehandelingen heeft.

De laatste optie is toch het buitenland denk ik.

Vandaag hierover gesproken met een paar meiden die hetzelfde probleem hadden via een buitenlandse forum.
Zo raar dat het daar wel allemaal so snel en makkelijk gaat.
Velen hebben hun kindjes gezond op de wereld gezet met ivf/inseminatie met lichte narcose en bevallen dmv een keizersnede.


Mischien krijg ik een deel vergoed met een verwijzing of zonder.

Fingers crossed

Dat heb ik geprobeerd, maar lukt me helaas niet.
Kijken wat de gynaecoloog maandag zegt en hoe het vervolg gaat zijn.
Wat ik ook beslis, ik hou jullie op de hoogte.
Misschien dat anderen er ook wat aan hebben die dit probleem ook ervaren.

Dankjewel voor alle steun dames