Zwanger
alle pijlers
voel me echt k*t
zaterdag 20 juli 2013 om 21:36
Hè wat rot zeg! De wens voor een kindje zit vaak zó diep dat ik me je gevoel wel even kan voorstellen, hoe heftig ook. Ik zou eerlijk zeggen dat je het moeilijk vindt, dat lijkt me het beste. Hopelijk voel je je snel iets beter en ben je snel zwanger. Vrienden van mij deden 16 maanden over baby 1, de tweede was ongepland en de derde de eerste ronde raak. Het kan raar lopen..
zaterdag 20 juli 2013 om 21:46
zaterdag 20 juli 2013 om 21:58
Kan zij toch niks aan doen dat jij niet zwanger kan worden zonder behandeling. Mag zij dan nu ook niet zwanger worden volgens jou?
Jarloers zijn en rot voelen kan ik begrijpen, maar laat je niet merken.
Haat gevoelens zijn niet normaal! Laat je daarvoor eerst behandelen voordat je je laat behandelen om zwanger te worden.
Jarloers zijn en rot voelen kan ik begrijpen, maar laat je niet merken.
Haat gevoelens zijn niet normaal! Laat je daarvoor eerst behandelen voordat je je laat behandelen om zwanger te worden.
zaterdag 20 juli 2013 om 21:59
Het begrip haat is wat gedevalueerd geloof ik, mijn dochter haat bv een bepaalde shampoo, ik noem maar wat. Maar die is puber,
TO hoop ik niet.
To, kan het niet dat je verdrietig bent, boos, en je in de steek gelaten voelt door je eigen lichaam? Dat zijn emoties wat je wat mee kunt, haat slaat alles dicht.
Sterkte met de mogelijk komende behandelingen, en wees een beetje lief voor jezelf, je lichaam kan er niks aan doen..
TO hoop ik niet.
To, kan het niet dat je verdrietig bent, boos, en je in de steek gelaten voelt door je eigen lichaam? Dat zijn emoties wat je wat mee kunt, haat slaat alles dicht.
Sterkte met de mogelijk komende behandelingen, en wees een beetje lief voor jezelf, je lichaam kan er niks aan doen..
zaterdag 20 juli 2013 om 22:13
Araak, Ik snap maar al te goed hoe je je voelt. Ik kan je twee dingen adviseren, neem afstand van de aanstaande moeder en neem de tijd om je pijn een plek te geven. Het is zeker verstandig om daarbij hulp te zoeken, dat heb ik ook gedaan. Nu gaat het ok.
Met kleine stappen kom je er wel. Ik kan je ook aanraden om met een vriendin te praten die ook moeilijk of (nu nog) geen kinderen kan krijgen. Het helpt om te praten. Sterkte!
Met kleine stappen kom je er wel. Ik kan je ook aanraden om met een vriendin te praten die ook moeilijk of (nu nog) geen kinderen kan krijgen. Het helpt om te praten. Sterkte!
zaterdag 20 juli 2013 om 23:51
quote:Cheery schreef op 20 juli 2013 @ 22:13:
Araak, ik heb van het voorjaar volgens mij hetzelfde meegemaakt. (Ik weet het niet zeker want OP is weg). Ik was verschrikkelijk boos, verdrietig en kende ook grote haatgevoelens door de zwangerschap van mijn zusje.
Ik snap dus maar al te goed hoe je je voelt. Ik kan je twee dingen adviseren, neem afstand van de aanstaande moeder en neem de tijd om je pijn een plek te geven. Het is zeker verstandig om daarbij hulp te zoeken, dat heb ik ook gedaan. Nu gaat het ok. Ik heb mijn zus nog steeds niet gezien sindsdien, maar ik heb haar inmiddels wel een brief gestuurd en wat berichtjes.
Met kleine stappen kom je er wel. Ik kan je ook aanraden om met een vriendin te praten die ook moeilijk of (nu nog) geen kinderen kan krijgen. Het helpt om te praten. Sterkte!Dat klinkt erg naar, Cheery, heb je je zus dus al maanden niet gesproken?! Hoe kan je dat doen, vraag ik me af? Zij heeft toch ook steun en liefde van jou nodig, ze is toch niet alleen een baarmoeder? Sorry dat ik dat wat hard zeg, maar het is toch je zusje?
Araak, ik heb van het voorjaar volgens mij hetzelfde meegemaakt. (Ik weet het niet zeker want OP is weg). Ik was verschrikkelijk boos, verdrietig en kende ook grote haatgevoelens door de zwangerschap van mijn zusje.
Ik snap dus maar al te goed hoe je je voelt. Ik kan je twee dingen adviseren, neem afstand van de aanstaande moeder en neem de tijd om je pijn een plek te geven. Het is zeker verstandig om daarbij hulp te zoeken, dat heb ik ook gedaan. Nu gaat het ok. Ik heb mijn zus nog steeds niet gezien sindsdien, maar ik heb haar inmiddels wel een brief gestuurd en wat berichtjes.
Met kleine stappen kom je er wel. Ik kan je ook aanraden om met een vriendin te praten die ook moeilijk of (nu nog) geen kinderen kan krijgen. Het helpt om te praten. Sterkte!Dat klinkt erg naar, Cheery, heb je je zus dus al maanden niet gesproken?! Hoe kan je dat doen, vraag ik me af? Zij heeft toch ook steun en liefde van jou nodig, ze is toch niet alleen een baarmoeder? Sorry dat ik dat wat hard zeg, maar het is toch je zusje?
zondag 21 juli 2013 om 00:01
Niets menselijk is mij vreemd, hoor ik dan te zeggen, maar ik vind het wel redelijk ziek dat je haat voelt richting je zusje omdat zij zwanger is en jij niet (in het voorbeeld in die post hier vlak boven dan). Dan is het misschien zo dat je van nature al wat hulp nodig hebt om je op het padje te houden.
zondag 21 juli 2013 om 02:08
Lionlily, het klinkt gek maar ik werd echt helemaal hysterisch nadat ik het hoorde. De jaloezie/afgunst overmande me compleet. Ik ga ook echt niet zeggen dat dat normaal of gezond is.
Op dat moment kon ik haar absoluut geen steun noch liefde bieden, alleen maar haat (ja echt, ik weet het: dat is heel erg ernstig).Ik heb inmiddels ook geen haatgevoelens meer, maar het is wel nog steeds een pijnlijk punt.
Als je al heeeel lang een kindje wenst te krijgen en dit niet gaat door nare persoonlijke omstandigheden, dan is het heel zuur te ervaren als het anderen wel makkelijk afgaat en helemaal als het gaat om iemand van wie je (nog) steun verwacht. Zij wist van mijn wens, zij heeft zich nooit over kinderen of een daaraan gerelateerde wens uitgelaten. Het kwam dus echt als een schok bij mij binnen.
Nogmaals, ik begrijp jullie reacties allemaal, maar weet wel dat afgunst je in een GIFGROEN monster kan doen veranderen. Vandaar dat ik mijn verhaal schreef in reactie op TO. Ik hoop dat ze er iets aan heeft. Het zijn namelijk gedachtes waar je wat aan moet doen. Niet door op de bewuste gedachten te handelen, maar door je boosheid, je verdriet, je gemis, maar ook het geluk van een ander een plek te geven, bijvoorbeeld door therapie.
SVP NIET QUOTEN, ik wil het weer weghalen ivm privacy.
Op dat moment kon ik haar absoluut geen steun noch liefde bieden, alleen maar haat (ja echt, ik weet het: dat is heel erg ernstig).Ik heb inmiddels ook geen haatgevoelens meer, maar het is wel nog steeds een pijnlijk punt.
Als je al heeeel lang een kindje wenst te krijgen en dit niet gaat door nare persoonlijke omstandigheden, dan is het heel zuur te ervaren als het anderen wel makkelijk afgaat en helemaal als het gaat om iemand van wie je (nog) steun verwacht. Zij wist van mijn wens, zij heeft zich nooit over kinderen of een daaraan gerelateerde wens uitgelaten. Het kwam dus echt als een schok bij mij binnen.
Nogmaals, ik begrijp jullie reacties allemaal, maar weet wel dat afgunst je in een GIFGROEN monster kan doen veranderen. Vandaar dat ik mijn verhaal schreef in reactie op TO. Ik hoop dat ze er iets aan heeft. Het zijn namelijk gedachtes waar je wat aan moet doen. Niet door op de bewuste gedachten te handelen, maar door je boosheid, je verdriet, je gemis, maar ook het geluk van een ander een plek te geven, bijvoorbeeld door therapie.
SVP NIET QUOTEN, ik wil het weer weghalen ivm privacy.
