Zwanger
alle pijlers
waar kies je voor?
woensdag 27 juni 2012 om 20:54
Hallo allemaal..
Ik zit sinds korte tijd met een redelijk dilemma/probleem/keuze, ik weet niet zo goed hoe ik het moet noemen.
Als ik een beetje vooruit droomde, samen met mijn vriend, dan zou ik aankomend jaar afstuderen, dan een baan zoeken en wellicht over een paar jaar proberen zwanger te worden! Kinderwens is bij beide groot, ik midden twintiger en vriend eind twintig.
Ik heb diabetes en hierdoor is een kinderwens sowieso iets waar je je goed bewust moet zijn van de risico's voor jezelf en een kindje!
Gelukkig zijn er veel succes verhalen en zouden we het waarschijnlijk wel willen proberen, na mijn afstuderen en evt. een baan te hebben gevonden.
Nu blijk ik in korte tijd helaas twee complicaties te hebben ontwikkeld. In mijn ogen zitten bloedingen op mijn netvlies, hier heb ik nu nog geen last van maar vooruitzicht is dat je zicht achteruitgaat met kans op blindheid. Dit proces kan 5 jaar duren maar ook 50, onvoorspelbaar dus!
Daarnaast heb ik eiwitlekkage van mijn nieren, mn nieren zitten blijkbaar in een voorstadium van beschadigd zijn. Hiervoor geld hetzelfde qua verloop, met als 'eindstation' dialyseren of zelfs transplantatie. Maar zo ver denk ik maar niet!
Om deze processen af te remmen moet ik de rest van mijn leven bloeddrukverlagende medicijnen slikken. Ik ben hier nog niet mee begonnen omdat ik eerst voor een keus ben gesteld door mijn arts, namelijk;
Met deze medicijnen mag ik niet zwanger worden, en ik moet ze dus levenslang slikken.
Ik zou dus nog voordat ik met deze medicijnen begin zwanger moeten worden! En hoe sneller ik met de medicijnen begin hoe lager mijn bloeddruk, hoe langer mijn ogen en nieren mee gaan!
Ik zit in mijn vierde jaar van mijn opleiding en heb voor aankomend jaar echt een super afstudeer stage! Nog maar een jaar en ik heb mijn hbo diploma!
Maar waar ga ik nu in hemelsnaam voor kiezen?
Eerst afstuderen, 'betere' toekomst hebben in financieel opzicht, een baan zoeken en hopen dat mijn gezondheid niet achteruit gaat en ik dus niet 'te laat' ben?
Stoppen met de studie en nu proberen zwanger te worden en lichamelijk de kleinste kans hebben op schade aan mijzelf of het kindje? Maar daardoor geen diploma en daardoor niet het werk kunnen doen wat ik zo graag doe!
Aangezien ik een 'risico' zwangerschap aan zou gaan zou ik tijdens een zwangerschap niet mogen werken.
Zou ik dus nu proberen zwanger te worden heb ik tot een hele tijd na een mogelijke zwangerschap geen inkomen, want ik val niet onder een ziektewet of zwangerschapsverlof. (voor zover ik weet)
Mijn vriend heeft wel een fulltime HBO salaris, maar dan moeten we daar beide van leven, en tegelijkertijd een kindje krijgen/onderhouden!
Of "gewoon" een kinderwens proberen los te laten, is het misschien egoistisch dat ik wil proberen een kindje te krijgen.. Of dom, omdat ik mezelf daardoor een risico laat lopen, al wist ik dat altijd al!
Het is zo raar hier ineens over na te moeten denken omdat je arts je aanraad zo snel mogelijk zwanger te worden..
En natuurlijk zegt zwanger willen worden nog niet dat het ook lukt!
Excuses voor het grote verhaal, ook nog eens getypt op mn telefoon dus vast vol fouten
Wat ik wil van jullie? Ik weet het eigenlijk niet.. Wellicht iemand die een soortgelijke keuze heeft moeten maken?
En gewoon van me af schrijven! Ik word gek van het nadenken!
Ik zit sinds korte tijd met een redelijk dilemma/probleem/keuze, ik weet niet zo goed hoe ik het moet noemen.
Als ik een beetje vooruit droomde, samen met mijn vriend, dan zou ik aankomend jaar afstuderen, dan een baan zoeken en wellicht over een paar jaar proberen zwanger te worden! Kinderwens is bij beide groot, ik midden twintiger en vriend eind twintig.
Ik heb diabetes en hierdoor is een kinderwens sowieso iets waar je je goed bewust moet zijn van de risico's voor jezelf en een kindje!
Gelukkig zijn er veel succes verhalen en zouden we het waarschijnlijk wel willen proberen, na mijn afstuderen en evt. een baan te hebben gevonden.
Nu blijk ik in korte tijd helaas twee complicaties te hebben ontwikkeld. In mijn ogen zitten bloedingen op mijn netvlies, hier heb ik nu nog geen last van maar vooruitzicht is dat je zicht achteruitgaat met kans op blindheid. Dit proces kan 5 jaar duren maar ook 50, onvoorspelbaar dus!
Daarnaast heb ik eiwitlekkage van mijn nieren, mn nieren zitten blijkbaar in een voorstadium van beschadigd zijn. Hiervoor geld hetzelfde qua verloop, met als 'eindstation' dialyseren of zelfs transplantatie. Maar zo ver denk ik maar niet!
Om deze processen af te remmen moet ik de rest van mijn leven bloeddrukverlagende medicijnen slikken. Ik ben hier nog niet mee begonnen omdat ik eerst voor een keus ben gesteld door mijn arts, namelijk;
Met deze medicijnen mag ik niet zwanger worden, en ik moet ze dus levenslang slikken.
Ik zou dus nog voordat ik met deze medicijnen begin zwanger moeten worden! En hoe sneller ik met de medicijnen begin hoe lager mijn bloeddruk, hoe langer mijn ogen en nieren mee gaan!
Ik zit in mijn vierde jaar van mijn opleiding en heb voor aankomend jaar echt een super afstudeer stage! Nog maar een jaar en ik heb mijn hbo diploma!
Maar waar ga ik nu in hemelsnaam voor kiezen?
Eerst afstuderen, 'betere' toekomst hebben in financieel opzicht, een baan zoeken en hopen dat mijn gezondheid niet achteruit gaat en ik dus niet 'te laat' ben?
Stoppen met de studie en nu proberen zwanger te worden en lichamelijk de kleinste kans hebben op schade aan mijzelf of het kindje? Maar daardoor geen diploma en daardoor niet het werk kunnen doen wat ik zo graag doe!
Aangezien ik een 'risico' zwangerschap aan zou gaan zou ik tijdens een zwangerschap niet mogen werken.
Zou ik dus nu proberen zwanger te worden heb ik tot een hele tijd na een mogelijke zwangerschap geen inkomen, want ik val niet onder een ziektewet of zwangerschapsverlof. (voor zover ik weet)
Mijn vriend heeft wel een fulltime HBO salaris, maar dan moeten we daar beide van leven, en tegelijkertijd een kindje krijgen/onderhouden!
Of "gewoon" een kinderwens proberen los te laten, is het misschien egoistisch dat ik wil proberen een kindje te krijgen.. Of dom, omdat ik mezelf daardoor een risico laat lopen, al wist ik dat altijd al!
Het is zo raar hier ineens over na te moeten denken omdat je arts je aanraad zo snel mogelijk zwanger te worden..
En natuurlijk zegt zwanger willen worden nog niet dat het ook lukt!
Excuses voor het grote verhaal, ook nog eens getypt op mn telefoon dus vast vol fouten
Wat ik wil van jullie? Ik weet het eigenlijk niet.. Wellicht iemand die een soortgelijke keuze heeft moeten maken?
En gewoon van me af schrijven! Ik word gek van het nadenken!
donderdag 28 juni 2012 om 18:05
quote:sugarmiss schreef op 28 juni 2012 @ 17:42:
[...]
Stel dat vriend normaliter wel kinderen had gewild maar pas over een aantal jaar. Die keuze hebben ze gewoon niet meer. Het is nu of nooit. Gezondheid lijkt mij boven ales gaan. Dan maar geen HBO diploma. Als je te laat met de medicijnen begint doordat je eerst je HBO wil halen en eerst zwanger wil worden , heb je een best grote kans om arbeidsongeschikt te worden.
Heroverweeg je kinderwens wil je daar echt voor gaan geef ditdan prioriteit. Studie loopt niet weg. Dan kun je tenminste zo snel mogelijk aan de medicijnen.Als gezondheid boven alles staat zou ze nu aan die medicijnen beginnen: dan maar geen kind.
[...]
Stel dat vriend normaliter wel kinderen had gewild maar pas over een aantal jaar. Die keuze hebben ze gewoon niet meer. Het is nu of nooit. Gezondheid lijkt mij boven ales gaan. Dan maar geen HBO diploma. Als je te laat met de medicijnen begint doordat je eerst je HBO wil halen en eerst zwanger wil worden , heb je een best grote kans om arbeidsongeschikt te worden.
Heroverweeg je kinderwens wil je daar echt voor gaan geef ditdan prioriteit. Studie loopt niet weg. Dan kun je tenminste zo snel mogelijk aan de medicijnen.Als gezondheid boven alles staat zou ze nu aan die medicijnen beginnen: dan maar geen kind.
donderdag 28 juni 2012 om 18:19
quote:elninjoo schreef op 28 juni 2012 @ 18:05:
[...]
Als gezondheid boven alles staat zou ze nu aan die medicijnen beginnen: dan maar geen kind.
Klopt.
Alleen is vvoor veel vrouwen een kinderwens iets zo fundamenteels dat ze die niet kunnen opgeven. Ik vraag mij wel af of to de impact die uitstel van starten met de medicijnen en een zwangerschap voor haar lichaam hebben wel goed overziet en of ze niet haar kop in het zand steekt.
[...]
Als gezondheid boven alles staat zou ze nu aan die medicijnen beginnen: dan maar geen kind.
Klopt.
Alleen is vvoor veel vrouwen een kinderwens iets zo fundamenteels dat ze die niet kunnen opgeven. Ik vraag mij wel af of to de impact die uitstel van starten met de medicijnen en een zwangerschap voor haar lichaam hebben wel goed overziet en of ze niet haar kop in het zand steekt.
donderdag 28 juni 2012 om 18:32
TO: wat een enorm dilemma . . . . . . ik geloof, dat ik voor nu zwanger worden zou kiezen. Normaal gesproken wordt zwanger raken met de jaren moeilijker, je hebt wel nog je leeftijd mee. De studie kan je later dan wel weer oppakken . . . . Wel "jammer" dat er totaal niets bekend is over het verloop, die onzekerheid vreet vast aan je . . . . . . iig van mij een hele dikke en vraag alle artsen met wie je te maken hebt, gerust maar het hemd van het lijf . . . . . . je hebt recht op duidelijkheid, het gaat om iets heel groots . . . . . . . .
