Zwanger
alle pijlers
waar kies je voor?
woensdag 27 juni 2012 om 20:54
Hallo allemaal..
Ik zit sinds korte tijd met een redelijk dilemma/probleem/keuze, ik weet niet zo goed hoe ik het moet noemen.
Als ik een beetje vooruit droomde, samen met mijn vriend, dan zou ik aankomend jaar afstuderen, dan een baan zoeken en wellicht over een paar jaar proberen zwanger te worden! Kinderwens is bij beide groot, ik midden twintiger en vriend eind twintig.
Ik heb diabetes en hierdoor is een kinderwens sowieso iets waar je je goed bewust moet zijn van de risico's voor jezelf en een kindje!
Gelukkig zijn er veel succes verhalen en zouden we het waarschijnlijk wel willen proberen, na mijn afstuderen en evt. een baan te hebben gevonden.
Nu blijk ik in korte tijd helaas twee complicaties te hebben ontwikkeld. In mijn ogen zitten bloedingen op mijn netvlies, hier heb ik nu nog geen last van maar vooruitzicht is dat je zicht achteruitgaat met kans op blindheid. Dit proces kan 5 jaar duren maar ook 50, onvoorspelbaar dus!
Daarnaast heb ik eiwitlekkage van mijn nieren, mn nieren zitten blijkbaar in een voorstadium van beschadigd zijn. Hiervoor geld hetzelfde qua verloop, met als 'eindstation' dialyseren of zelfs transplantatie. Maar zo ver denk ik maar niet!
Om deze processen af te remmen moet ik de rest van mijn leven bloeddrukverlagende medicijnen slikken. Ik ben hier nog niet mee begonnen omdat ik eerst voor een keus ben gesteld door mijn arts, namelijk;
Met deze medicijnen mag ik niet zwanger worden, en ik moet ze dus levenslang slikken.
Ik zou dus nog voordat ik met deze medicijnen begin zwanger moeten worden! En hoe sneller ik met de medicijnen begin hoe lager mijn bloeddruk, hoe langer mijn ogen en nieren mee gaan!
Ik zit in mijn vierde jaar van mijn opleiding en heb voor aankomend jaar echt een super afstudeer stage! Nog maar een jaar en ik heb mijn hbo diploma!
Maar waar ga ik nu in hemelsnaam voor kiezen?
Eerst afstuderen, 'betere' toekomst hebben in financieel opzicht, een baan zoeken en hopen dat mijn gezondheid niet achteruit gaat en ik dus niet 'te laat' ben?
Stoppen met de studie en nu proberen zwanger te worden en lichamelijk de kleinste kans hebben op schade aan mijzelf of het kindje? Maar daardoor geen diploma en daardoor niet het werk kunnen doen wat ik zo graag doe!
Aangezien ik een 'risico' zwangerschap aan zou gaan zou ik tijdens een zwangerschap niet mogen werken.
Zou ik dus nu proberen zwanger te worden heb ik tot een hele tijd na een mogelijke zwangerschap geen inkomen, want ik val niet onder een ziektewet of zwangerschapsverlof. (voor zover ik weet)
Mijn vriend heeft wel een fulltime HBO salaris, maar dan moeten we daar beide van leven, en tegelijkertijd een kindje krijgen/onderhouden!
Of "gewoon" een kinderwens proberen los te laten, is het misschien egoistisch dat ik wil proberen een kindje te krijgen.. Of dom, omdat ik mezelf daardoor een risico laat lopen, al wist ik dat altijd al!
Het is zo raar hier ineens over na te moeten denken omdat je arts je aanraad zo snel mogelijk zwanger te worden..
En natuurlijk zegt zwanger willen worden nog niet dat het ook lukt!
Excuses voor het grote verhaal, ook nog eens getypt op mn telefoon dus vast vol fouten
Wat ik wil van jullie? Ik weet het eigenlijk niet.. Wellicht iemand die een soortgelijke keuze heeft moeten maken?
En gewoon van me af schrijven! Ik word gek van het nadenken!
Ik zit sinds korte tijd met een redelijk dilemma/probleem/keuze, ik weet niet zo goed hoe ik het moet noemen.
Als ik een beetje vooruit droomde, samen met mijn vriend, dan zou ik aankomend jaar afstuderen, dan een baan zoeken en wellicht over een paar jaar proberen zwanger te worden! Kinderwens is bij beide groot, ik midden twintiger en vriend eind twintig.
Ik heb diabetes en hierdoor is een kinderwens sowieso iets waar je je goed bewust moet zijn van de risico's voor jezelf en een kindje!
Gelukkig zijn er veel succes verhalen en zouden we het waarschijnlijk wel willen proberen, na mijn afstuderen en evt. een baan te hebben gevonden.
Nu blijk ik in korte tijd helaas twee complicaties te hebben ontwikkeld. In mijn ogen zitten bloedingen op mijn netvlies, hier heb ik nu nog geen last van maar vooruitzicht is dat je zicht achteruitgaat met kans op blindheid. Dit proces kan 5 jaar duren maar ook 50, onvoorspelbaar dus!
Daarnaast heb ik eiwitlekkage van mijn nieren, mn nieren zitten blijkbaar in een voorstadium van beschadigd zijn. Hiervoor geld hetzelfde qua verloop, met als 'eindstation' dialyseren of zelfs transplantatie. Maar zo ver denk ik maar niet!
Om deze processen af te remmen moet ik de rest van mijn leven bloeddrukverlagende medicijnen slikken. Ik ben hier nog niet mee begonnen omdat ik eerst voor een keus ben gesteld door mijn arts, namelijk;
Met deze medicijnen mag ik niet zwanger worden, en ik moet ze dus levenslang slikken.
Ik zou dus nog voordat ik met deze medicijnen begin zwanger moeten worden! En hoe sneller ik met de medicijnen begin hoe lager mijn bloeddruk, hoe langer mijn ogen en nieren mee gaan!
Ik zit in mijn vierde jaar van mijn opleiding en heb voor aankomend jaar echt een super afstudeer stage! Nog maar een jaar en ik heb mijn hbo diploma!
Maar waar ga ik nu in hemelsnaam voor kiezen?
Eerst afstuderen, 'betere' toekomst hebben in financieel opzicht, een baan zoeken en hopen dat mijn gezondheid niet achteruit gaat en ik dus niet 'te laat' ben?
Stoppen met de studie en nu proberen zwanger te worden en lichamelijk de kleinste kans hebben op schade aan mijzelf of het kindje? Maar daardoor geen diploma en daardoor niet het werk kunnen doen wat ik zo graag doe!
Aangezien ik een 'risico' zwangerschap aan zou gaan zou ik tijdens een zwangerschap niet mogen werken.
Zou ik dus nu proberen zwanger te worden heb ik tot een hele tijd na een mogelijke zwangerschap geen inkomen, want ik val niet onder een ziektewet of zwangerschapsverlof. (voor zover ik weet)
Mijn vriend heeft wel een fulltime HBO salaris, maar dan moeten we daar beide van leven, en tegelijkertijd een kindje krijgen/onderhouden!
Of "gewoon" een kinderwens proberen los te laten, is het misschien egoistisch dat ik wil proberen een kindje te krijgen.. Of dom, omdat ik mezelf daardoor een risico laat lopen, al wist ik dat altijd al!
Het is zo raar hier ineens over na te moeten denken omdat je arts je aanraad zo snel mogelijk zwanger te worden..
En natuurlijk zegt zwanger willen worden nog niet dat het ook lukt!
Excuses voor het grote verhaal, ook nog eens getypt op mn telefoon dus vast vol fouten
Wat ik wil van jullie? Ik weet het eigenlijk niet.. Wellicht iemand die een soortgelijke keuze heeft moeten maken?
En gewoon van me af schrijven! Ik word gek van het nadenken!
woensdag 27 juni 2012 om 21:07
Ik zou kiezen voor proberen snel zwanger te raken.
Wanneer je het werk echt zo geweldig lijkt, kun je misschien ook wel de motivatie opbrengen om na de geboorte van je kind een opleiding afmaken. Voor hetzelfde geld duurt het trouwens wel een jaar voor je spontaan zwanger bent en dan heb jij je stage al afgerond.
Wanneer je het werk echt zo geweldig lijkt, kun je misschien ook wel de motivatie opbrengen om na de geboorte van je kind een opleiding afmaken. Voor hetzelfde geld duurt het trouwens wel een jaar voor je spontaan zwanger bent en dan heb jij je stage al afgerond.
woensdag 27 juni 2012 om 21:13
Ik zou een paar maanden voor het afstuderen gaan proberen. Zeker als je HBO-V oid doet en je nog stage moet lopen is het zwaarder om je studie met een dikke buik af te ronden. Erg lang hoef je toch niet meer en dan heb je in ieder geval je papiertje op zak en je weet nooit wat voor moeilijkheden je tijdens je zwangerschap en daarna wellicht tegen gaat komen.
woensdag 27 juni 2012 om 21:20
De afspraak met mn arts was te kort voor alle uitgebreide vragen, die afspraak staat binnenkort gepland!
In die afspraak wil ik die vraag van nu al beginnen met medicijnen en dan stoppen voor een zwangerschap uitgebreid beantwoord hebben!
Zijn antwoord nu was kort en krachtig: nee dat kan niet, eenmaal begonnen aan de medicijnen zou de 'klap' van weer stoppen en weer beginnen risico voller zijn dan het uitstellen.. Maar dat vind ik een redelijk vaag antwoord nog, iniedergeval wil ik daar het 'fijne' van weten!
Mijn arts is geen nefroloog, dus hopelijk kent hij de medicijnen niet goed genoeg.. En zou een nefroloog een beter antwoord hebben! Die afspraak staat ook gepland..
Maar kan het toch niet laten rusten en bedenk me constant alle senario's!
In die afspraak wil ik die vraag van nu al beginnen met medicijnen en dan stoppen voor een zwangerschap uitgebreid beantwoord hebben!
Zijn antwoord nu was kort en krachtig: nee dat kan niet, eenmaal begonnen aan de medicijnen zou de 'klap' van weer stoppen en weer beginnen risico voller zijn dan het uitstellen.. Maar dat vind ik een redelijk vaag antwoord nog, iniedergeval wil ik daar het 'fijne' van weten!
Mijn arts is geen nefroloog, dus hopelijk kent hij de medicijnen niet goed genoeg.. En zou een nefroloog een beter antwoord hebben! Die afspraak staat ook gepland..
Maar kan het toch niet laten rusten en bedenk me constant alle senario's!
woensdag 27 juni 2012 om 21:25
Dan zou ik er nu aan beginnen. Ik heb wel eens vaker meegemaakt dat een studente er om persoonlijke redenen voor koos om tijdens de opleiding zwanger te raken en als je goed overlegt kan er vaak wel wat geregeld worden op school.
Ga eens praten wat de mogelijkheden zijn. Dat papiertje kun je ook wel een jaartje later halen.
Ga eens praten wat de mogelijkheden zijn. Dat papiertje kun je ook wel een jaartje later halen.
woensdag 27 juni 2012 om 21:26
Mocht je dus niet kunnen starten en stoppen wanneer je zwanger wilt worden als de tijd daar is. Dan zou ik persoonlijk gaan voor je zwangerschap. Totdat je echt zwanger bent zou ik gewoon doorgaan met je studie. Wellicht wordt je pas over een half jaar zwanger en heb je misschien in de tussen tijd toch al wat modules op je stage af kunnen ronden.
Moet je overigens vanaf dag 1 van de zwangerschap thuis zitten? Ik begrijp dat een zwangerschap voor jou erg risicovol is, maar stel nou dat je nergens last van hebt en jij je erg goed voelt en je suikers mooi blijven en je kindje gezond is. Wellicht kan je dan wel werken / stage lopen tot aan week 30 bv. Overigens hoe staat school erin. Moet je full time stage lopen? Of kan je ook deeltijd stage lopen zeker tijdens je zwangerschap zou dat mooi zijn. Krijg jij je rust en werk je toch aan je studie.
Sorry voor al je vragen, maar dit komt nu in mij op. En zou ik graag willen weten als ik in jou situatie zou zitten.
Moet je overigens vanaf dag 1 van de zwangerschap thuis zitten? Ik begrijp dat een zwangerschap voor jou erg risicovol is, maar stel nou dat je nergens last van hebt en jij je erg goed voelt en je suikers mooi blijven en je kindje gezond is. Wellicht kan je dan wel werken / stage lopen tot aan week 30 bv. Overigens hoe staat school erin. Moet je full time stage lopen? Of kan je ook deeltijd stage lopen zeker tijdens je zwangerschap zou dat mooi zijn. Krijg jij je rust en werk je toch aan je studie.
Sorry voor al je vragen, maar dit komt nu in mij op. En zou ik graag willen weten als ik in jou situatie zou zitten.
woensdag 27 juni 2012 om 21:26
woensdag 27 juni 2012 om 21:28
Er is gezegd dat ik zo 'rustig' mogelijk zou moeten proberen zwanger te worden. Met zo min mogelijk stress/drukte etc om mn bloeddruk zo laag mogelijk te houden.
Ik mis dan bloeddrukverlagende medicijnen die ik eigenlijk zou moeten slikken, dus moet ik proberen zelf mn bloeddruk zo laag mogelijk te houden (en laat een zwangerschap nou juist je bloeddruk verhogen)!
Vandaar dat tijdens het afstuderen zwanger proberen te worden me niet handig lijkt.. Voor mijn gevoel is het echt 'of of'..
Ik mis dan bloeddrukverlagende medicijnen die ik eigenlijk zou moeten slikken, dus moet ik proberen zelf mn bloeddruk zo laag mogelijk te houden (en laat een zwangerschap nou juist je bloeddruk verhogen)!
Vandaar dat tijdens het afstuderen zwanger proberen te worden me niet handig lijkt.. Voor mijn gevoel is het echt 'of of'..
woensdag 27 juni 2012 om 21:42
Er is natuurlijk best een grote kans dat het lang duurt voordat ik zwanger ben! En dan alvast beginnen met afstuderen zodat ik al een heel eind kom vind ik een hele 'goeie'.. Twee vliegen in 1 klap als je het een beetje zo bekijkt!
En eventueel na de zwangerschap je afstuderen afronden gaat dan ook sneller!
In het ramp-senario idee ga ik zelf door een zwanerschap achteruit en kan ik daarna niet meer afstuderen..
Vraag me dan af wat ik uberhaupt nog heb aan een hbo-papiertje als ik toch arbeidsongeschikt zou zijn.. Maar dit is wel heel negatief gedacht natuurlijk!
Over het 'invalide' moeder zijn heb ik natuurlijk ook zo mijn twijfels. Dat kán gebeuren,het kan ook zijn dat ik 80 word met 10 kinderen iedereen kan iets overkomen waardoor je een invalide moeder/vadee wordt, ik heb een grotere kans, dat besef ik me.
Zeker een overweging waar ik niet blind voor ben, om maar even in termen van invalide te blijven
Ik heb inderdaad wel een partner die ook een kinderwens heeft, ik maak de keus niet alleen.
En eventueel na de zwangerschap je afstuderen afronden gaat dan ook sneller!
In het ramp-senario idee ga ik zelf door een zwanerschap achteruit en kan ik daarna niet meer afstuderen..
Vraag me dan af wat ik uberhaupt nog heb aan een hbo-papiertje als ik toch arbeidsongeschikt zou zijn.. Maar dit is wel heel negatief gedacht natuurlijk!
Over het 'invalide' moeder zijn heb ik natuurlijk ook zo mijn twijfels. Dat kán gebeuren,het kan ook zijn dat ik 80 word met 10 kinderen iedereen kan iets overkomen waardoor je een invalide moeder/vadee wordt, ik heb een grotere kans, dat besef ik me.
Zeker een overweging waar ik niet blind voor ben, om maar even in termen van invalide te blijven
Ik heb inderdaad wel een partner die ook een kinderwens heeft, ik maak de keus niet alleen.
woensdag 27 juni 2012 om 21:44
Misschien minder leuk, maar wel idealer... draagmoeder? Jouw eicellen, al dan niet nu geoogst/later geoogst, bij iemand anders? dan kun je kinderen nemen/krijgen wanneer jij wilt... en kan je sneller beginnen met de medicatie... Maar ik kan ook snappen dat het je zelf leuk lijkt om zwanger te zijn..
woensdag 27 juni 2012 om 22:05
Vanwege alle nu al bekende risico's gedurende de zwangerschap en vanwege de gezondheidsrisico's voor jezelf door het uitstellen van het slikken van medicatie zou ik het helemaal niet doen. Daarnaast lijkt dit ook nog eens een hele overhaaste keuze die je zou maken vanwege druk. Allemaal niet goed lijkt me. Als je desondanks toch graag kinderen wilt zou ik eens gaan nadenken over adoptie. Je gezondheid is in mijn optiek toch echt belangrijker dan zelf een kind op de wereld zetten.
donderdag 28 juni 2012 om 05:46
Als ze niks doet (qua medicatie) kan ze binnen 5 jaar blind zijn. Heeft ze misschien 'n kind, kan ze het niet eens zien.
Hormonen zijn rare dingen dat je je meest belangrijke zintuig op het spel zou willen zetten voor de voortplanting. Geniet van kinderen van vrienden, dan heb je wel de lusten (?) maar niet de lasten.
En alles op de man neer laten komen? Moet je maar net treffen dat je relatie blijvend is én dat de man bijna fulltime wil vaderen. Hij is ook nog jong toch? Met 'n beetje pech valt de verantwoordelijkheid en drukte van 'n gezin 'm vies tegen, laat staan als jij niet in staat bent het grootste deel voor je rekening te nemen.
Hormonen zijn rare dingen dat je je meest belangrijke zintuig op het spel zou willen zetten voor de voortplanting. Geniet van kinderen van vrienden, dan heb je wel de lusten (?) maar niet de lasten.
En alles op de man neer laten komen? Moet je maar net treffen dat je relatie blijvend is én dat de man bijna fulltime wil vaderen. Hij is ook nog jong toch? Met 'n beetje pech valt de verantwoordelijkheid en drukte van 'n gezin 'm vies tegen, laat staan als jij niet in staat bent het grootste deel voor je rekening te nemen.
donderdag 28 juni 2012 om 06:48
En daar hebben we Elninjoo weer als het over zwangerschap gaat hoor..bah..
TO,ik zou ook nadat je meer duidelijkheid hebt na gesprek arts voor een kindje gaan.
Waarschijnlijk ben je niet gelijk zwanger en kun je eerst nog een deel van je studie doen of misschien wel afronden.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes met de keuze die je gaat maken.
TO,ik zou ook nadat je meer duidelijkheid hebt na gesprek arts voor een kindje gaan.
Waarschijnlijk ben je niet gelijk zwanger en kun je eerst nog een deel van je studie doen of misschien wel afronden.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes met de keuze die je gaat maken.
donderdag 28 juni 2012 om 07:00
Maar over een jaar ben je afgestudeerd! Een zwangerschap duurt sowieso 9 maanden, en het is helemaal niet zeker dat je direct zwanger bent. Ik zou denk ik een soort middenweg kiezen. Bijvoorbeeld over 4 maanden beginnen met proberen. En dan kan je waarschijnlijk je studie voltooien, zelfs als je direct zwanger bent. Als je eventueel moet stoppen op het einde van je zwangerschap omdat studeren en zwanger zijn te zwaar is, ligt er nog maar een klein 'restje' studie dat je dan na je zwangerschapsverlof af kunt maken.
Ik zou wel heel serieus met je vriend rond de tafel gaan zitten om een paar dingen te bespreken:
- wil hij ook écht nu al kinderen, of voelt hij zich gedwongen door jouw gezondheidssituatie?
- het zal niet waarschijnlijk zijn dat jullie meer dan een kind krijgen, hoe staat hij daarin
Ik zou wel heel serieus met je vriend rond de tafel gaan zitten om een paar dingen te bespreken:
- wil hij ook écht nu al kinderen, of voelt hij zich gedwongen door jouw gezondheidssituatie?
- het zal niet waarschijnlijk zijn dat jullie meer dan een kind krijgen, hoe staat hij daarin
Zeg maar Spijker.
donderdag 28 juni 2012 om 17:42
quote:spijk-er schreef op 28 juni 2012 @ 07:00:
Ik zou wel heel serieus met je vriend rond de tafel gaan zitten om een paar dingen te bespreken:
- wil hij ook écht nu al kinderen, of voelt hij zich gedwongen door jouw gezondheidssituatie?
Stel dat vriend normaliter wel kinderen had gewild maar pas over een aantal jaar. Die keuze hebben ze gewoon niet meer. Het is nu of nooit. Gezondheid lijkt mij boven ales gaan. Dan maar geen HBO diploma. Als je te laat met de medicijnen begint doordat je eerst je HBO wil halen en eerst zwanger wil worden , heb je een best grote kans om arbeidsongeschikt te worden.
Heroverweeg je kinderwens wil je daar echt voor gaan geef ditdan prioriteit. Studie loopt niet weg. Dan kun je tenminste zo snel mogelijk aan de medicijnen.
Ik zou wel heel serieus met je vriend rond de tafel gaan zitten om een paar dingen te bespreken:
- wil hij ook écht nu al kinderen, of voelt hij zich gedwongen door jouw gezondheidssituatie?
Stel dat vriend normaliter wel kinderen had gewild maar pas over een aantal jaar. Die keuze hebben ze gewoon niet meer. Het is nu of nooit. Gezondheid lijkt mij boven ales gaan. Dan maar geen HBO diploma. Als je te laat met de medicijnen begint doordat je eerst je HBO wil halen en eerst zwanger wil worden , heb je een best grote kans om arbeidsongeschikt te worden.
Heroverweeg je kinderwens wil je daar echt voor gaan geef ditdan prioriteit. Studie loopt niet weg. Dan kun je tenminste zo snel mogelijk aan de medicijnen.
