Zwanger
alle pijlers
wachten of curretage
maandag 30 juli 2012 om 23:04
Hallo allemaal.
Ik ben hier net nieuw en was eigenlijk er heel erg aan toe om even mijn verhaal kwijt te kunnen.
Ik heb namelijk gister een miskraam gehad na 10 weken zwangerschap.
Ik lees altijd heel veel verhalen van hoe lang mensen geprobeert hebben zwanger te worden. Ik was direct zwanger vanaf het moment dat we besloten hebben dat we (nog een) kind willen. Hij heeft al 2 kinderen.
Ik was zo ontzettend blij toen ik erachter kwam dat ik zwanger was!
Dit was wat ik zelf eigenlijk al heel lang wilde! En ineens begon het licht te bloeden tot allerlei stolsels eruit kwamen.
Omdat het in het weekend was en ik wat koortsig werd en heel erg pijn in mijn linker eierstok had bij de H.a.p. geweest. deze heeft een inwendig onderzoek gedaan en bevestigde de miskraam.
Ik moet nu dus contact opnemen met de dokter voor evt curettage. Als alles niet al schoon zou zijn.
ik denk dat ik van de hak op de tak aan het springen ben maar ik wil helemaal niet zo denken aan dokter en alles.
Ik voel me leeg en alleen, en ja dan word er gezegd. weet je in ieder geval dat je kunt zwanger worden....
alsof me dat beter laat voelen...
heeft een van jullie curettage moeten laten doen omdat de baarmoeder niet leeg was? en zoja... hoeveel pijn deed dat?
nou ik ga nu mijn bed maar in en hoop morgen wat beter weer wakker te worden.
Heb nog ontzettend veel pijn...en verdriet
Ik ben hier net nieuw en was eigenlijk er heel erg aan toe om even mijn verhaal kwijt te kunnen.
Ik heb namelijk gister een miskraam gehad na 10 weken zwangerschap.
Ik lees altijd heel veel verhalen van hoe lang mensen geprobeert hebben zwanger te worden. Ik was direct zwanger vanaf het moment dat we besloten hebben dat we (nog een) kind willen. Hij heeft al 2 kinderen.
Ik was zo ontzettend blij toen ik erachter kwam dat ik zwanger was!
Dit was wat ik zelf eigenlijk al heel lang wilde! En ineens begon het licht te bloeden tot allerlei stolsels eruit kwamen.
Omdat het in het weekend was en ik wat koortsig werd en heel erg pijn in mijn linker eierstok had bij de H.a.p. geweest. deze heeft een inwendig onderzoek gedaan en bevestigde de miskraam.
Ik moet nu dus contact opnemen met de dokter voor evt curettage. Als alles niet al schoon zou zijn.
ik denk dat ik van de hak op de tak aan het springen ben maar ik wil helemaal niet zo denken aan dokter en alles.
Ik voel me leeg en alleen, en ja dan word er gezegd. weet je in ieder geval dat je kunt zwanger worden....
alsof me dat beter laat voelen...
heeft een van jullie curettage moeten laten doen omdat de baarmoeder niet leeg was? en zoja... hoeveel pijn deed dat?
nou ik ga nu mijn bed maar in en hoop morgen wat beter weer wakker te worden.
Heb nog ontzettend veel pijn...en verdriet
Maar 1 weekje te vroeg, mijn mooie kleine Anaël... na 23 weken geboren
maandag 30 juli 2012 om 23:10
maandag 30 juli 2012 om 23:21
quote:lonely_butterfly schreef op 30 juli 2012 @ 23:04:
Ik voel me leeg en alleen, en ja dan word er gezegd. weet je in ieder geval dat je kunt zwanger worden....
alsof me dat beter laat voelen...
Nee, dat zijn opmerkingen van mensen die anders niks weten te zeggen. Misschien goed bedoeld, maar zo komt het niet over. Jij voelt je gewoon klote en dat mag ook. Ik wens je heel veel sterkte!
Ik voel me leeg en alleen, en ja dan word er gezegd. weet je in ieder geval dat je kunt zwanger worden....
alsof me dat beter laat voelen...
Nee, dat zijn opmerkingen van mensen die anders niks weten te zeggen. Misschien goed bedoeld, maar zo komt het niet over. Jij voelt je gewoon klote en dat mag ook. Ik wens je heel veel sterkte!
maandag 30 juli 2012 om 23:30
Sterkte butterfly,
Dat je je alleen voelt is heel herkenbaar. Ik wist bij mijn miskraam niet goed hoe ik me moest gedragen...
Ik voelde alleen dat ik er zsm vanaf wilde en heb daarom ervoor gekozen om een curretage te ondergaan.
Voor mij de perfecte oplossing, snel, redelijk pijnloos (alleen eerste uurtje nadat ik bijkwam had ik wat pijn vergelijkbaar met ongesteldheidspijn, maar dit vond ik ontzettend meevallen), en het bood mij de mogelijkheid de zwangerschap af te sluiten.
Ik moest er niet aan denken om af te wachten terwijl mijn lichaam nog vrolijk doorzwangerde en ik allang wist dat het mis was.
Voor mij dus een 'positieve' ervaring.
Dat je je alleen voelt is heel herkenbaar. Ik wist bij mijn miskraam niet goed hoe ik me moest gedragen...
Ik voelde alleen dat ik er zsm vanaf wilde en heb daarom ervoor gekozen om een curretage te ondergaan.
Voor mij de perfecte oplossing, snel, redelijk pijnloos (alleen eerste uurtje nadat ik bijkwam had ik wat pijn vergelijkbaar met ongesteldheidspijn, maar dit vond ik ontzettend meevallen), en het bood mij de mogelijkheid de zwangerschap af te sluiten.
Ik moest er niet aan denken om af te wachten terwijl mijn lichaam nog vrolijk doorzwangerde en ik allang wist dat het mis was.
Voor mij dus een 'positieve' ervaring.
maandag 30 juli 2012 om 23:42
Wat naar dat de zwangerschap is mis gegaan .
Ik heb een curretage gehad bij 11 weken zwangerschap en het viel me erg mee. Bij mij is het overigens niet gedaan omdat er iets achter gebleven was. Het vruchtje bleek na een echo al ongeveer een week overleden en was dus niet los gekomen. Er werd mij daarom een curretage aangeraden.
Ik ben plaatselijk verdoofd, drie prikjes in de baarmoedermond. Dat was wel even vervelend, maar eigenlijk vergelijkbaar met een verdoving bij de tandarts. De curretage zelf vond ik goed te doen, qua pijn. Net toen het echt pijnlijk werd, was het afgelopen. De dagen erna heb ik nog wel wat buik,- en rugpijn gehad, maar dat was met ibuprofen heel goed te te verhelpen.
Sterkte ermee en hopelijk ben je gauw weer zwanger. Ik was gelijk de volgende cyclus weer in verwachting en ben nu over twee weken uitgerekend.
Ik heb een curretage gehad bij 11 weken zwangerschap en het viel me erg mee. Bij mij is het overigens niet gedaan omdat er iets achter gebleven was. Het vruchtje bleek na een echo al ongeveer een week overleden en was dus niet los gekomen. Er werd mij daarom een curretage aangeraden.
Ik ben plaatselijk verdoofd, drie prikjes in de baarmoedermond. Dat was wel even vervelend, maar eigenlijk vergelijkbaar met een verdoving bij de tandarts. De curretage zelf vond ik goed te doen, qua pijn. Net toen het echt pijnlijk werd, was het afgelopen. De dagen erna heb ik nog wel wat buik,- en rugpijn gehad, maar dat was met ibuprofen heel goed te te verhelpen.
Sterkte ermee en hopelijk ben je gauw weer zwanger. Ik was gelijk de volgende cyclus weer in verwachting en ben nu over twee weken uitgerekend.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
maandag 30 juli 2012 om 23:58
Wat ontzettend verdrietig! Ik hoop dat je de nacht goed doorkomt en dat de pijn (lichamelijk) te doen is. Ik kan me voorstellen dat het vooral geestelijk ook erg pijn doet, je bent immers zwanger geworden omdat je zoooo graag een kindje wilde!
Nogmaals; sterkte en succes met de curettage.
Ik heb daar geen ervaring mee en kan je er dus weinig zinnigs over vertellen, alleen dat ik met je meeleef.
Nogmaals; sterkte en succes met de curettage.
Ik heb daar geen ervaring mee en kan je er dus weinig zinnigs over vertellen, alleen dat ik met je meeleef.
dinsdag 31 juli 2012 om 01:49
Ik heb meerdere miskramen gehad, maar het kwam meestal vanzelf en heb nooit een curretage gehad. Wel een keer cytotec pillen gebruikt, dat was om het op te wekken. Vond ik zelf niet erg plezierig, omdat het weeën geeft.
Laat je goed voorlichten en probeer voor jezelf uit te zoeken hoe je het wil doen (als je die optie hebt). Ik ken meerdere vrouwen die curretages hebben gehad en dat is relatief pijnloos verlopen.
Heel veel sterkte en laat de mensen maar kletsen. Ze bedoelen het vast goed, maar sommige opmerkingen kunnen onbedoeld kwetsend zijn. Er zijn genoeg vrouwen die wel weten hoe het voelt; je bent niet alleen (voor wat het waard is).
Laat je goed voorlichten en probeer voor jezelf uit te zoeken hoe je het wil doen (als je die optie hebt). Ik ken meerdere vrouwen die curretages hebben gehad en dat is relatief pijnloos verlopen.
Heel veel sterkte en laat de mensen maar kletsen. Ze bedoelen het vast goed, maar sommige opmerkingen kunnen onbedoeld kwetsend zijn. Er zijn genoeg vrouwen die wel weten hoe het voelt; je bent niet alleen (voor wat het waard is).
dinsdag 31 juli 2012 om 03:42
Lieve TO, wat ontzettend rot voor je.
Ik heb zelf door complicaties na mijn bevalling me in curettages moeten verdiepen, geen miskraam ervaringen dus , maar wat ik nooit wist en wat ik wel aan je mee wil geven is dat een curettage voor je baarmoeder best heftig is, en dat er een klein risico is dat daardoor verklevingen ontstaan (bij meerdere curettages is dat risico groter). Bij misoprostol is dat risico er niet. Nou heeft misoprostol ook nadelen (bij sommige vrouwen werkt t niet en het kan een heftige mini bevalling worden, oa), maar ik wilde alleen zeggen: verdiep je ajb goed in de voor en nadelen van je opties.
Heel veel sterkte.
Ik heb zelf door complicaties na mijn bevalling me in curettages moeten verdiepen, geen miskraam ervaringen dus , maar wat ik nooit wist en wat ik wel aan je mee wil geven is dat een curettage voor je baarmoeder best heftig is, en dat er een klein risico is dat daardoor verklevingen ontstaan (bij meerdere curettages is dat risico groter). Bij misoprostol is dat risico er niet. Nou heeft misoprostol ook nadelen (bij sommige vrouwen werkt t niet en het kan een heftige mini bevalling worden, oa), maar ik wilde alleen zeggen: verdiep je ajb goed in de voor en nadelen van je opties.
Heel veel sterkte.
dinsdag 31 juli 2012 om 09:00
Wat naar dat het is misgegaan.
Ik heb zelf twee curretages gehad. Lichamelijk stelt het niet zoveel voor. Ik had wel een nabloeding, vegelijkbaar met een heftige menstruatie. Geestelijk vond ik het een stuk zwaarder. Wat ik vooral moeilijk vond waren de goedbedoelde opmerkingen, zie hierboven, en het onbegrip. Zo van het is nu twee weken geleden ben je er nu nog niet overheen.
Ik wens je veel sterkte want het is een ingrijpende gebeurtenis.
Ik heb zelf twee curretages gehad. Lichamelijk stelt het niet zoveel voor. Ik had wel een nabloeding, vegelijkbaar met een heftige menstruatie. Geestelijk vond ik het een stuk zwaarder. Wat ik vooral moeilijk vond waren de goedbedoelde opmerkingen, zie hierboven, en het onbegrip. Zo van het is nu twee weken geleden ben je er nu nog niet overheen.
Ik wens je veel sterkte want het is een ingrijpende gebeurtenis.
dinsdag 31 juli 2012 om 10:18
Ten eerste heel veel sterkte!!
Ik heb ook 2 miskramen gehad. Een is spontaan begonnen en erg weinig last van gehad. Was ook al met 6,5 week misgegaan. De 2e was met ruim 10 weken opgewekt door wat ze noemen een abortuspil. Dit omdat het het meestal natuurlijke is. Achteraf gezien had ik liever curettetage gehad want ik vond deze ervaring heftiger dan mijn 2 bevallingen. Alles wat mis kon gaan ging ook mis (meer als 1l bloed verloren binnen 30 minuten tijd en hele heftige weeën).
Ik heb ook 2 miskramen gehad. Een is spontaan begonnen en erg weinig last van gehad. Was ook al met 6,5 week misgegaan. De 2e was met ruim 10 weken opgewekt door wat ze noemen een abortuspil. Dit omdat het het meestal natuurlijke is. Achteraf gezien had ik liever curettetage gehad want ik vond deze ervaring heftiger dan mijn 2 bevallingen. Alles wat mis kon gaan ging ook mis (meer als 1l bloed verloren binnen 30 minuten tijd en hele heftige weeën).
dinsdag 31 juli 2012 om 11:33
Ohhh ja, van mij ook een dikke knuffel.
Begin dit jaar ook een mk gehad (9,5 week), na een week bloedverlies ook gecurreteerd. Wat mij betreft was dat eigenlijk een soort van opluchting nadat ik hoorde dat het mis was. Vond de onzekerheid van wat er ging komen en hoe lang nog vreselijk. Ingreep op zich was zo gedaan, in zkh on heel korte narcose. Het was vooral het verdriet, de teleurstelling en hoop en blijdschap die ineens de kop ingedrukt zijn waarmee ik moeite had (en soms nog heb). Ik heb ervoor gekozen om het met een aantal mensen in mn omgeving te delen, praten vond ik opluchten, maar dat is je eigen keuze.
Heel veel sterkte in ieder geval!
Begin dit jaar ook een mk gehad (9,5 week), na een week bloedverlies ook gecurreteerd. Wat mij betreft was dat eigenlijk een soort van opluchting nadat ik hoorde dat het mis was. Vond de onzekerheid van wat er ging komen en hoe lang nog vreselijk. Ingreep op zich was zo gedaan, in zkh on heel korte narcose. Het was vooral het verdriet, de teleurstelling en hoop en blijdschap die ineens de kop ingedrukt zijn waarmee ik moeite had (en soms nog heb). Ik heb ervoor gekozen om het met een aantal mensen in mn omgeving te delen, praten vond ik opluchten, maar dat is je eigen keuze.
Heel veel sterkte in ieder geval!
dinsdag 31 juli 2012 om 14:04
dinsdag 31 juli 2012 om 15:14
hallo allemaal, het bloeden is eindelijk wat minder geworden, nog wat lichtbruin maar kan het gelukkig weer af met een simpel maandverbandje.
maar wat voel ik me nog leeg zeg.
Heb mezelf gezegd morgen de dokter te bellen. Wie weet is alles er al wel uit en dan probeer ik het gewoon nog een keer.
maar wat fijn om te zien dat iedereen hier zo meeleefd!!
maar wat voel ik me nog leeg zeg.
Heb mezelf gezegd morgen de dokter te bellen. Wie weet is alles er al wel uit en dan probeer ik het gewoon nog een keer.
maar wat fijn om te zien dat iedereen hier zo meeleefd!!
Maar 1 weekje te vroeg, mijn mooie kleine Anaël... na 23 weken geboren
