Wachten tot het zover is

02-06-2023 14:10 67 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Er liep hier vroeger een topic met schrijvers die om uiteenlopende redenen moesten wachten met (nog) een kindje krijgen/zwanger worden. Is er interesse om weer zo'n kletstopic te starten?

Juist als je zwanger wil worden maar er nog niet voor kunt gaan, lijken de zwangerschapsaankondigingen en blije babies je overal om de oren te vliegen. Zie dan maar eens die rammelende bende stil te houden..

Herkenbaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Super fijn juist Bellenblaas, geen quotum op je aantal berichten hoor, ga vooral los :-D

Herkenbaar van die anticonceptie-aversie inderdaad. Mijn vriend en ik gebruiken condooms, en hebben op een gegeven moment ook besproken wat als, als er toch iets mis zou zijn gegaan en ik zwanger zou zijn. Dat helpt ook wel om wat verantwoordelijkheid bij hem te leggen. Want ik vond het echt stom om zowel degene te zijn met het lijf dat het uitschreeuwt om zwanger te worden, en ook nog degene die alle lasten draagt van anticonceptie. Vond dat we dat wel ietsje eerlijker konden verdelen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Alweer even geleden, maar dacht kom weer even om het hoekje kijken.

Bij jullie nog wat veranderd?

Hier inmiddels echt alle jeugdvriendinnen zwanger en/of net bevallen. En ook het nieuws dat een andere vriendin die net in een relatie zit, nu besloten heeft te stoppen met AC. Ik ben echt oprecht blij voor iedereen, maar tegelijkertijd voelt het heel dubbel.
Vriend begrijpt niet waarom het voor mij verdrietig voelt als iemand anders zwanger wordt, dat maakt het soms extra ingewikkeld. Ik leg het ook weer naast me neer, maar die gevoelens komen in pieken en dalen. Afijn, wegens werkomstandigheden weet ik in ieder geval dat het komende jaar zwanger worden niet mogelijk is. Of in ieder geval niet wenselijk. Maar ik hoop het komende jaar wel meer het gesprek te kunnen voeren dat we een datum plannen om te stoppen met AC, zodat ik een moment heb om naar toe te leven. Hopelijk kan ik het dan in de tussentijd ook loslaten!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook hier een tijdje stil geweest

Om gelijk de vraag van uncertain te beantwoorden.
Hier is er helaas nog weinig veranderd.
Wel heb ik aangegeven dat ik niet weet hoe lang ik nog kan en wil wachten.
Ik merk dat de twijfel van mijn vriend onze relatie inmiddels ook niet goed doet.
Ik raak ontzettend onzeker van deze situatie en ook hij vindt dat heel lastig.

@uncertain, ik snap het verdrietige gevoel dat je omschrijft heel goed.
Ik kan heel blij zijn voor de ander maar tegelijkertijd verdriet voelen dat ik nog niet in deze fase zit.
Hopelijk lukt het (voorlopig) loslaten een beetje.

Hoe gaat het met de rest?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn om weer van jullie te horen, sorry had je bericht even gemist uncertain.

Bij mij ook continu zwangerschappen om me heen, veel zijn nu bezig met de tweede. Ook in de familie weer meerdere zwangeren en net bevallen. Ik heb precies wat jullie hebben, dat ik voor hen blij ben, maar voor mezelf verdrietig. Ik knuffel graag met hun ukkies, maar het doet ook wel pijn.

Het maakt me ook angstig, wat als het bij mij nooit lukt? Als ik altijd dat geluk bij andere mensen moet aanschouwen maar ik zelf met lege handen sta? Ik weet dat dat doemdenken is, maar ik zit soms op een baaldag wel in die spiraal.
Ik woon in een wijk met heel veel jonge gezinnen, en als ik op zo'n dag weer de zoveelste vader met zijn kindje in de draagzak door het park zie lopen, vind ik dat soms gewoon echt even klote. De meeste dagen vind ik het schattig, hoor, maar soms kan ik dat even niet opbrengen ;)

Hier praten vriend en ik wel over over een tijdje misschien echt starten, maar anderzijds is dat vanwege diverse redenen niet echt slim. Praktische zaken en het feit dat we nog niet zo heel lang samen zijn.. beter om rustig aan te doen misschien, maar mijn eierstokken rammelen alle kanten op en hij is ook niet super jong meer. Beetje gevoel versus ratio. En dan laat een zwangerschap zich ook nog eens niet echt plannen, want je kunt zo een jaar of langer bezig zijn natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Die vaders met draagzakken of achter kinderwagens is echt heel herkenbaar.

Fijn dat jullie er wel samen over praten stokbootje.
Al kan ik me voorstellen dat het nog steeds moeilijk blijft vanwege het gevoel vs ratio verhaal.

Geen advies van mijn kant, maar ik vind het stiekem wel heel fijn om af en toe te lezen dat ik niet “alleen” ben in dit gevoel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lauren89 schreef:
17-10-2023 10:35

Hier is er helaas nog weinig veranderd.
Wel heb ik aangegeven dat ik niet weet hoe lang ik nog kan en wil wachten.
Ik merk dat de twijfel van mijn vriend onze relatie inmiddels ook niet goed doet.
Ik raak ontzettend onzeker van deze situatie en ook hij vindt dat heel lastig.
Wat verdrietig, Lauren. Ik snap je wel heel goed, dat het je op begint te breken en ook de relatie gaat schaden. Heb je het gevoel dat jullie er over kunnen praten? Kan hij wel verwoorden waarom hij nog wil wachten, of weet hij het zelf niet zo goed/komt hij er niet in woorden uit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil ook graag meeschrijven. Het onderwerp houdt me de laatste tijd ook af en toe bezig.

Vriend en ik zijn een aantal jaren samen. Weten van elkaar dat we graag kinderen willen. Basis is stabiel. Voelt allemaal goed.

Praktisch: Op dit moment is het geen goede keuze om proberen zwanger te worden, aangezien we een huis hebben gekocht dat van top tot teen gerenoveerd moet worden. We zitten nu middenin de verbouwing, maar dit gaat nog zeker 1 jaar duren voordat het af is. We wonen niet in het huis op dit moment. Het is niet leefbaar.

Maar m.b.t. kinderen schiet het af en toe wel door mijn hoofd. Ik ben begin 30, vriend net boven mid-30. Wanneer maak je de keus? (Dit is een vraag die ik mezelf stel, niet naar jullie toe).

Af en toe hebben we het erover en het antwoord weten we allebei niet. Wel nog steeds dat we het heel graag willen in de toekomst. Het zit goed en zal vanzelf wel duidelijk worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom Koekiemonster.

Is het voor jou (en je vriend) puur het huis dat af moet, of heb je nog andere dingen die maken dat je twijfelt over wanneer het het goede moment voor jullie is?

Maar fijn dat je wel het gevoel hebt dat het goed zit en goed komt, dat is een fijne basis voor dat soort gesprekken :)
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
17-10-2023 11:30
Heb je het gevoel dat jullie er over kunnen praten? Kan hij wel verwoorden waarom hij nog wil wachten, of weet hij het zelf niet zo goed/komt hij er niet in woorden uit?
Het praten over dit onderwerp gaat lastig, dus daar hebben we sinds kort hulp bij.
Maar het grootste probleem is inderdaad dat hij het zelf niet weet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Super herkenbaar wat jullie allemaal schrijven. Het is gewoon lastig dat je niet in de toekomst kunt kijken en niet weet of en wanneer het jezelf gegund zal zijn. En als het dan ook nog moeilijk is om het er met je vriend over te hebben en je ook niets hebt om je aan vast te houden, dan is dat gewoon heel moeilijk. Fijn dat jullie er hulp bij hebben Lauren. Hopelijk helpt dat een beetje.

Ooh en die vaders met draagzakken en kinderwagens.. herkenbaar.

Hier ook heel veel zwangerschappen en de komende tijd worden er ook veel kindjes geboren. Vooral ook 2e of 3e kindjes. Vind ik idd ook heel dubbel. Zo blij voor hen, maar lastig voor mezelf. Al vind ik ergens dat ik eigenlijk dat ik er nu eigenlijk niet meer zo verdrietig over mag zijn, omdat ik al moeder ben. Ben daar gelukkig wel ook heel bewust dankbaar voor.

Hier inmiddels wel zoveel weerstand tegen de pil, dat we na deze strip over gaan op condooms. Maar mijn vriend geeft aan voorlopig echt nog niet te willen en ook echt nog geen zicht te hebben op wanneer wel. Dus nog steeds afwachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
En oh ik mis het gezellige getrappel in mijn buik ook zo. Zo leuk en fijn om altijd met z'n tweetjes te zijn en steeds van die (grappige) onderonsjes te hebben. Ik hoop zo dat jullie (en ikzelf ;-D ) dat over niet al te lange tijd mogen ervaren. En dat je daarna lekker zelf zoveel met je baby kunt knuffelen als je wil. Dat je hem/haar niet steeds weer af hoeft te geven. En dat je baby gewoon het liefst lekker bij jou ligt :love:

Ik gun het jullie zo, omdat ik me ook zo goed in jullie kan inleven

Nu de droommodus maar weer uit. Want dat voelt soms juist ook zo confronterend.

Hebben jullie soms ook dat je je afvraagt hoe het toch kan dat andere stellen er vaak zo snel over op 1 lijn liggen, terwijl het bij jezelf zo mijlenver uit elkaar lijkt te liggen. Of de (praktische) mogelijkheden zo ver vandaan bij je wens/gevoel. Al zal dat in werkelijkheid bij anderen ook echt vaker niet dan wel zo zijn denk ik. En lijkt dat voor de omgeving alleen maar zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lauren89 schreef:
17-10-2023 16:49
Het praten over dit onderwerp gaat lastig, dus daar hebben we sinds kort hulp bij.
Maar het grootste probleem is inderdaad dat hij het zelf niet weet.
Wat goed dat jullie hulp hebben gezocht.
Maar lijkt me echt super moeilijk. Vooral dat hij zelf niet weet waardoor het komt. Dat lijkt me in jouw schoenen ook eng. Want dat geeft wel heel weinig zekerheid voor de toekomst. En hij heeft misschien nog alle tijd, jij niet, of minder dan hij in ieder geval. Als je username je geboortejaar is heb je nog wel even, maar ook weer niet heel erg veel tijd.
Heb je fijne mensen om je heen waarmee je erover praat?

Jullie zijn al lang samen toch? Is hij in alles zo'n twijfelaar, ken je dit van hem?

Mijn vriend heeft al kinderen uit een eerder huwelijk. Ik ben soms bang dat het voor hem zo anders is, deze kinderwens. Want hij zal nooit met lege handen staan, zeg maar. Hij kan over een jaar zeggen: nee, toch maar niet. En dan heeft hij die twee kinderen om zijn vakanties mee door te brengen, om te zien opgroeien, die onvoorwaardelijk van hem houden. En ik heb.. niks. Hij heeft minder te verliezen, zo voelt het. Het is wat vrijblijvender voor hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik schrijf ook graag mee! Na jarenlang twijfelen over wel/geen kinderen hebben mijn man en ik het afgelopen jaar besloten dat we toch graag een kindje zouden proberen te krijgen. De wens is er dus bij ons allebei, maar praktisch zijn er nog wat zaken die we willen/moeten regelen voor we echt gaan proberen.
Mijn man heeft geen rijbewijs en ik ben nog niet klaar met het laatste deel van een opleiding. Daarnaast willen we financieel weer wat maar stabiliteit hebben, nadat we een huis hebben gekocht en daar flink in hebben verbouwd. De buffer is even weg haha.

Toen we net voorzichtig naar elkaar hadden uitgesproken toch wel een kindje te willen, hebben we een lijstje gemaakt met alles wat we nog voor die tijd wilden doen. Maar daar kwamen we al heel snel achter dat daarvan lang niet alles haalbaar was haha. Dus dat hebben we nu teruggebracht tot de drie dingen die ik hierboven schreef.

Ik merk heel erg dat ik rationeel gezien besef dat het goed is om nog even te wachten. Tegelijkertijd wil ik dat eigenlijk helemaal niet. Mijn gevoel vraagt zich bij vlagen echt af, waar wachten we nou precies op? Maar dan voel ik aan de andere kant soms ook weer een soort blijheid dat we nu er nog geen kindje is nog zoveel flexibiliteit hebben en precies kunnen doen waar we zin in hebben.

Dat voelt soms zo dubbel, dat die gedachten zo naast elkaar bestaan.

Van vaders met draag zakken smelt ik ook altijd een beetje, dat lijkt me toch zó ontzettend leuk om te zien bij mijn eigen man 🥰
Alle reacties Link kopieren Quote
Bellenblaas schreef:
17-10-2023 17:33
Hier inmiddels wel zoveel weerstand tegen de pil, dat we na deze strip over gaan op condooms. Maar mijn vriend geeft aan voorlopig echt nog niet te willen en ook echt nog geen zicht te hebben op wanneer wel. Dus nog steeds afwachten.
Ook heel herkenbaar die weerstand tegen de pil. Inmiddels heb ik ook al weerstand tegen condooms ontwikkeld haha.

Maar je eigen cyclus terug krijgen is al 1 stap in de goede richting.

Ondanks dat je al een kindje hebt en daar heel dankbaar voor bent snap ik ook jouw gevoelens goed hoor. Ik kan me voorstellen dat het soms juist nog iets lastiger is, omdat je weet hoe het voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
17-10-2023 22:28

Jullie zijn al lang samen toch? Is hij in alles zo'n twijfelaar, ken je dit van hem?

Mijn vriend heeft al kinderen uit een eerder huwelijk. Ik ben soms bang dat het voor hem zo anders is, deze kinderwens. Want hij zal nooit met lege handen staan, zeg maar. Hij kan over een jaar zeggen: nee, toch maar niet. En dan heeft hij die twee kinderen om zijn vakanties mee door te brengen, om te zien opgroeien, die onvoorwaardelijk van hem houden. En ik heb.. niks. Hij heeft minder te verliezen, zo voelt het. Het is wat vrijblijvender voor hem.
Mijn username komt in de buurt van mijn daadwerkelijke geboortejaar, dus inderdaad nog wel tijd, maar niet nog 10 jaar.

Het twijfelen van mijn vriend komt in elke grote beslissing terug. Dus dit is zeker niet nieuw, maar voor ons beide wel het meest grote onderwerp.

Ik had nog niet door dat jouw vriend al kinderen heeft.
Dat lijkt me ook een lastige situatie. Dat hij al heeft, kent en voelt wat jij ook zo graag zou willen.

Dikke virtuele knuffel voor jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom koekiemonster en lecafedouze,

Volgens mij lopen jullie allebei vooral tegen praktische redenen aan, waarom het nu nog niet kan.
Hopelijk komt het juiste moment voor jullie snel en kunnen jullie hier tot die tijd af en toe je ei kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Lauren89
Ik herken wat je schrijft over je vriend die twijfelt over elke grote beslissing. Dat maakt iedere stap die je wil zetten lastig he? Je weet vooraf al dat het een ding wordt, maar je kunt hem niet helpen om het minder 'groots' te zien (zonder af te doen aan wat hij er bijv moeilijk/spannend aan vindt) en wat overzichtelijker te maken. En voor jezelf blijf je zo lang stilstaan en heb je zo weinig vooruitzicht. Ik kan het niet helemaal goed omschrijven merk ik. Maar zo ervaar ik het iig. Steeds als ik denk of dacht dat een bepaalde hobbel genomen was, komt er dan toch weer iets nieuws dat kan tegenhouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Stokbootje, het lijkt me inderdaad best lastig dat je vriend al kinderen heeft. Dat maakt het wel iets anders. Hebben jullie er zicht op hoe lang jullie willen wachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
@lecafedouze

Haha goed dat jullie er samen al achter zijn gekomen dat het soms gewoon niet haapbaar is om op praktisch gebied alles geregeld te hebben. En dat jullie de belangrijkste eruit gekozen hebben, dat geeft hopelijk wat houvast. Al heb ik zelf ervaren dat alles ineens anders kan lopen en ook dan vind je je weg erin!

Herken ook wel dat gevoel en het rationele/praktische zo dubbel kan zijn. De ene keer is de een wat sterker en de andere keer de andere kant. En soms dan lijken die rammelende eierstokken echt op ontploffen te staan hahaha
Alle reacties Link kopieren Quote
@koekiemonster, fijn dat jullie er hetzelfde in staan! Hopelijk komen jullie in de toekomst ook samen tot een punt dat jullie ervoor willen gaan. Succes met de renovatie!! Knap hoor! Lijkt me erg intens :mrgreen: maar ook zo tof als je dan straks het eindresultaat ziet en dat geworden is zoals je voor ogen had! Hoop ik in ieder geval haha
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
17-10-2023 11:47
Welkom Koekiemonster.

Is het voor jou (en je vriend) puur het huis dat af moet, of heb je nog andere dingen die maken dat je twijfelt over wanneer het het goede moment voor jullie is?

Maar fijn dat je wel het gevoel hebt dat het goed zit en goed komt, dat is een fijne basis voor dat soort gesprekken :)
Ja, enkel het huis is nog een 'obstakel'. Denk dat als het huis bewoonbaar is, we snel een poging zullen wagen. Hopelijk is het ons dan gegund.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
17-10-2023 22:28
Wat goed dat jullie hulp hebben gezocht.
Maar lijkt me echt super moeilijk. Vooral dat hij zelf niet weet waardoor het komt. Dat lijkt me in jouw schoenen ook eng. Want dat geeft wel heel weinig zekerheid voor de toekomst. En hij heeft misschien nog alle tijd, jij niet, of minder dan hij in ieder geval. Als je username je geboortejaar is heb je nog wel even, maar ook weer niet heel erg veel tijd.
Heb je fijne mensen om je heen waarmee je erover praat?

Jullie zijn al lang samen toch? Is hij in alles zo'n twijfelaar, ken je dit van hem?

Mijn vriend heeft al kinderen uit een eerder huwelijk. Ik ben soms bang dat het voor hem zo anders is, deze kinderwens. Want hij zal nooit met lege handen staan, zeg maar. Hij kan over een jaar zeggen: nee, toch maar niet. En dan heeft hij die twee kinderen om zijn vakanties mee door te brengen, om te zien opgroeien, die onvoorwaardelijk van hem houden. En ik heb.. niks. Hij heeft minder te verliezen, zo voelt het. Het is wat vrijblijvender voor hem.
Dit lijkt me ook moeilijk. Voor jou gaat alles, als het lukt, een eerste keer zijn. Hij heeft dat al meegemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lecafedouze schreef:
18-10-2023 05:03
Hallo allemaal,

Ik schrijf ook graag mee! Na jarenlang twijfelen over wel/geen kinderen hebben mijn man en ik het afgelopen jaar besloten dat we toch graag een kindje zouden proberen te krijgen. De wens is er dus bij ons allebei, maar praktisch zijn er nog wat zaken die we willen/moeten regelen voor we echt gaan proberen.
Mijn man heeft geen rijbewijs en ik ben nog niet klaar met het laatste deel van een opleiding. Daarnaast willen we financieel weer wat maar stabiliteit hebben, nadat we een huis hebben gekocht en daar flink in hebben verbouwd. De buffer is even weg haha.

Toen we net voorzichtig naar elkaar hadden uitgesproken toch wel een kindje te willen, hebben we een lijstje gemaakt met alles wat we nog voor die tijd wilden doen. Maar daar kwamen we al heel snel achter dat daarvan lang niet alles haalbaar was haha. Dus dat hebben we nu teruggebracht tot de drie dingen die ik hierboven schreef.

Ik merk heel erg dat ik rationeel gezien besef dat het goed is om nog even te wachten. Tegelijkertijd wil ik dat eigenlijk helemaal niet. Mijn gevoel vraagt zich bij vlagen echt af, waar wachten we nou precies op? Maar dan voel ik aan de andere kant soms ook weer een soort blijheid dat we nu er nog geen kindje is nog zoveel flexibiliteit hebben en precies kunnen doen waar we zin in hebben.

Dat voelt soms zo dubbel, dat die gedachten zo naast elkaar bestaan.

Van vaders met draag zakken smelt ik ook altijd een beetje, dat lijkt me toch zó ontzettend leuk om te zien bij mijn eigen man 🥰
Dat herken ik wel een beetje, haha. Bij ons moet het huis natuurlijk leefbaar zijn en emotioneel gezien zou ik er dan meteen voor willen gaan. Rationeel denk ik: heel even met z'n twee, nog een vakantie... Ik weet dat we hier wel samen uitkomen, maar ik herken je gedachtes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lauren89 schreef:
18-10-2023 14:16
Welkom koekiemonster en lecafedouze,

Volgens mij lopen jullie allebei vooral tegen praktische redenen aan, waarom het nu nog niet kan.
Hopelijk komt het juiste moment voor jullie snel en kunnen jullie hier tot die tijd af en toe je ei kwijt.
Klopt zijn voor ons met name praktische redenen waarom we niet nu al ‘aan het proberen’ zijn.
Het lijkt me lastig als je met je partner nog niet helemaal op 1 lijn zit qua timing en misschien zelfs kinderwens. Hoop voor degenen die daar tegenaan lopen dat daar meer duidelijkheid in komt!

De aversie tegen anticonceptie herken ik ook. Ik heb een spiraaltje en wil hem in 2024 eruit laten halen. Maar denk soms ook dat ik het al eerder wil, zodat ik mijn eigen cyclus goed kan leren kennen.

Waar ik ook benieuwd naar ben, delen jullie dit proces ook met jullie omgeving? Of houden jullie dit voor jullie zelf?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ha dames, ik merk dat ik wat onrustig wordt van het schrijven op het (openbare) forum. Vind het heel fijn om jullie ervaringen te lezen, voel veel herkenning en vind het fijn om de ervarigen te delen. Maar ik word er blijkbaar dus ook onrustig van. Ga daarom even afstand nemen en kijken of ik dat fijner vind. We gaan het zien.

Bedankt in ieder geval voor jullie bijdragen! Ik wens jullie allemaal een mooie toekomst mét de zo gewenste (en allerleukste en liefste :-D ) kindjes!

En wie weet tot lees en schrijfs!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven