Wachten, wachten, wachten, deel 2

29-05-2013 13:40 2662 berichten
Alle reacties Link kopieren
Blegh dwergje dat is frustrerend



Volgens mij heb ik allemaal moeders om me heen die er echt het ergste van verwacht hadden want de meesten vinden het wel meevallen bij wat hun verwachtingen ervan waren. Ik bereid me ook maar gewoon op het ergste voor (uitscheuren, vacuum, huilbaby, verborgen reflux en weetikhet) dan kan het alleen maar meevallen ik ben een slechte slaper (moeilijk inslapen, vaak wakkerworden) dus gebroken nachten wel gewend. Hoop dat het in mn voordeel werkt.
@sealight: niet zo raar hoor, dat je denkt dat ik 22 ben. Dwarrel hier alleen al 6 jaar rond, dus toen ik m'n nick aanmaakte was ik wel 22.



@dwergje: heel frustrerend is dat! Zeker als je er ook niet meer omheen kunt, dat je die collega's niet kunt ontwijken of zo.



@zwaar: voor de bevalling ben ik wel een beetje bang, maar eigenlijk niet zo voor de periode erna. Daarvoor heb ik echt de houding: we zien wel.



Hebben jullie dingen waar je echt bang voor bent mbt kinderen krijgen? Het lijkt mij vreselijk als het niet wil lukken (onvruchtbaarheid, dat soort dingen), ben dus bang voor de bevalling (2 dagen weeën, uitscheuren/inknippen, etc.) en ik ben bang voor mijn eigen reactie als het kindje niet gezond blijkt te zijn (ben bang dat ik daar niet mee om kan gaan).
Alle reacties Link kopieren
@ Tara, wat vervelend van je werk, je zou ondertussen eens rustig verder kunnen zoeken naar een andere baan. Je hebt nu een vast contract en als je ergens anders opnieuw begint heb je misschien iets minder zekerheid, maar ja wie heeft er in deze tijd nog zekerheid!?



@ Wijnkonijn, wat leuk dat je af en toe met je ouders op stap ging, dat zie je niet vaak! Dat is wel weer leuk aan jongen ouders.



@ Ukkie, Ik hoor het ook wel vaker dat het toch ook erg zwaar is en vooral in het begin. Het is natuurlijk ineens een heel ander leven! Maar je staat er niet alleen voor, je vriend is er ook nog(zo denk ik altijd maar). En voor iedereen voelt het weer heel anders, de een gaat er heel goed mee om die hele verandering en gaat daar gemakkelijk in mee en de ander moet heel erg wennen en is een beetje van t padje(om het zo maar te zeggen).



@ Dwergje, die collega heeft dan ook lef, in deze economie om ergens te beginnen terwijl ze zwanger is. Tenzij dit tijdens de sollicitatie naar voren is gekomen. Ik snap volledig dat je je daar rot om voelt, jij en de rest van ons willen zo graag maar moeten wachten.... en wachten sucks! Ondanks dat het voor de meeste van ons erg verstandig is om te wachten willen we soms niet verstandig zijn, ons hart verlangt erna! Zo voelt het voor mij in ieder geval.



@ Mijn rammels zijn weer zo goed als terug, mijn vriend en ik hebben het zo leuk samen en ik zou zo graag een kindje aan ons leven en gezin toe willen voegen. Ik weet zeker dat hij een super leuke vader word, en ik zie het ook al helemaal voor me. Ondanks dat me vriend eerst 5 jaar wou wachten en dit nu veranderd is naar 3 jaar zit ik alweer in me hoofd dat we misschien over 2 jaar ook wel kunnen beginnen. Met andere woorden ik maak mezelf weer eens gek.



Zo en dat benauwde weer mag ook wel weer voorbij zijn, ik zweet 's nachts me bed uit en overdag kan je weinig ondernemen omdat het te warm is in huis.
Alle reacties Link kopieren
@ J22, ik ben best een mietje, en de bevalling lijkt me ook erg spannend maar ik ben ook ergens wel benieuwd hoe dat voelt en hoe dat gaat. Ik stel echt heeel veeel vragen over de bevalling aan me zus omdat ik zo nieuwsgierig ben. Al wil ik wel in het ziekenhuis bevallen want ik wil zoveel mogelijk verdovingen als er mogelijk zijn, zo heb ik gelezen dat je ook een verdoving kan krijgen voor de knip. En als ik die niet krijg so be it, want volgens mijn zus voel je die knip amper.



Ik ben meer bang voor of het wel gaat lukken, of we snel zwanger worden of dat het niet gaat lukken. Ik vind het vreselijk dat je die zekerheid niet hebt.



Verder lijkt me de eerste dagen met kindje wel erg spannend maar ik denk dat je moeder gevoel er vanaf dag 1 is, zelfs al als je zwanger bent dus maak me er niet te druk om. Kan eerder niet wachten tot het zover is haha
Alle reacties Link kopieren
@ angst, ik ben op dit moment niet bang. Maar ben denk ik wel bang om veel pijn te voelen en uit te scheuren tijdens de bevalling. En bang om na de tijd het gevoel te hebben dat alles uit elkaar is gescheurd van onderen en haast niet kunnen lopen..



Ik ben helemaal niet bang dat het niet gaat lukken eigenlijk. Heb zoiets van we zien wel. Maar wie weet is dat anders als we echt beginnen.



En ik ben bang dat ik het de eerste weken niet 'aankan'. Te vermoeid, huilerig, chagerijnig. (mezelf kennende, als ik weinig slaap heb gehad en/of ziek ben)
@tara: wil je op zoek naar een andere baan? Lijkt me niet fijn om ineens klaar te zijn met je baan, zeker niet nu je alles stabiel probeert te krijgen. Of voelde je je eigenlijk al langer niet happy?
.
Alle reacties Link kopieren
@ De eerste weken: Ik ben niet bang dat ik de eerste weken niet aankan, ik ben niet zo snel chagrijnig en mijn vriend al helemaal niet dus ik denk dat we ons er wel doorheen slaan. Al weet je natuurlijk nooit hoe het gaat lopen!



@ Mensen vertrouwen met kinderen: Er zijn wel bepaalde mensen die ik zeker niet zal laten oppassen, zoals broer van me vriend maar verder heb ik veel lieve vriendinnen en familie om me heen die denk ik maar al te graag een keertje willen oppassen.



@ Paddle, In eerste instantie moest ik wachten op me vriend maar dat hoeft nu niet meer. Nu wil ik eerst een baan hebben en willen we sparen en eigenlijk het liefst dat 1 van ons 2 een vast contract heeft. En wat leuk dat je vriend bij babykleertjes stond te kijken, ik zou echt smelten als ik dat zou zien bij mij vriend. Jullie hoeven niet zo lang meer te wachten toch?
Alle reacties Link kopieren
Even over het weer, als jullie denken dat het bij jullie benauwd is, vandaag was het hier 38 graden in de schaduw. En ik moest een berg opfietsen.
Alle reacties Link kopieren
@bang. Ik ben bang dat het niet gaat lukken, voor miskramen en dat er echt iets ernstig mis is met kind. Bevalling maak ik me niet erg druk om eigenlijk. Wil wel in het ziekenhuis omdat we hoog wonen zonder lift.



@mensen vertrouwen met kind. Zolang kind niet kan praten gaat het alleen maar naar mijn moeder of kinderopvang.
Alle reacties Link kopieren
Grappig dat we allemaal toch andere dingen hebben waar we ons wel/niet zorgen over maken.



Hoppala, ik geef toe. Bij jou is het veeeel warmer. Wij mogen niet klagen;)



@Sealight; veel plezier!! Jij ook al zo vroeg op vandaag ;)



@hoppalla, pfff.. en ik vond het hier al zo warm en benauwd. Had gister hele dag hoofdpijn. Volgens mij is het vandaag beter..



@zwaar: Tja, het is natuurlijk ook voor iedereen anders, en ook afhankelijk van hoe je baby het doet, hoe je jezelf voelt.. Ik heb er zelf op zich alle vertrouwen in dat vriend en ik een crisis van de eerste weken met baby wel door gaan komen. Maar het kraambezoekje naar die vriendin zette me weer even extra aan het denken.. Juist dus dat ze zei dat je er toch wel heel zeker van moest zijn dat het allemaal goed zat.. blijkbaar hadden zij dus een behoorlijke dip gehad.. En toen ging ik bij mezelf weer nadenken of we dan toch nog langer moeten wachten..



@angst: Tja, ik ben soms dus ook bang dat het niet gaat lukken om zwanger te raken, dat zou ik wel heel jammer vinden. Of dat er iets met het kindje is.. het kindje waar ik op kraambezoek was had iets met haar heupjes waardoor ze nu een soort corsetje om moest. Het mag er volgende week weer af en was vooral ter voorkoming dat het verkeerd ging staan.. maar ook dat zet je wel even aan het denken dat het niet allemaal alleen maar goed gaat..
Zat gisteravond met vriend op de bank, en ja hoor. Een programma met kids er in. Ik dacht nog bij mezelf, dit is het moment om er over te beginnen. Ik was echt van plan het te zeggen, maar kon de woorden stomweg niet vinden.

We zijn ruim 3 jaar samen en bespreken normaalgesproken alles.. waarom lukt het me dan niet dit te zeggen.
@ Werk: Eigenlijk ben ik er al veel langer klaar mee, maar omdat ik toch niet wist wat ik wilde heb dat gevoel weg gestopt. Het is geen slechte baan, de collega's zijn aardig, ik heb een vast contract en de rekeningen moeten nou eenmaal betaald worden. Dus ik ben gewoon door gegaan. Woensdag stroomde het emmertje over en realiseerde ik me dat er echt wat moet veranderen. Binnen dit bedrijf zijn er ook geen mogelijkheden om iets anders te gaan doen. Gisteren avond hebben vriend en ik er rustig over kunnen praten (woensdag avond was ik vooral overstuur) en ik ga nu rustig kijken wat ik wel wil. Ik ga niet meteen de zekerheid van deze baan weggooien, maar wel rustig op zoek naar iets anders. Dit weekend mijn cv maar eens updaten. Dat we dan straks allebei geen vast contract hebben is wel jammer, maar we redden ons wel.



@ Dwergje: Ik kan me goed voorstellen dat je baalt. Het lijkt me ook niet heel fijn om als je net ergens begonnen bent meteen te moeten vertellen dat je zwanger bent.



@ Zwaar: De eerste maanden lijken mij heel zwaar, maar ik weet zeker dat het wel goed komt. Ik zie wel een beetje op tegen de bevalling, maar tegen die tijd laat ik het maar gewoon over me heen komen. Mijn grootste angst is nog altijd dat het niet lukt om.zwanger te worden.



@ Bagheera: Ik kan ook alles bespreken met mijn vriend, maar sommige dingen krop ik alsnog op. Ook bij het onderwerp wanneer beginnen aan kinderen had ik dat. Ik vulde in mijn hoofd heel erg zijn reactie in en niet een positieve. Ik wilde mezelf beschermen tegen zijn negatieve ideeën er over. Maar toen ik hem er naar vroeg was hij juist heel positief.



Alvast een fijn weekend allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Thnx meiden ben een klein beetje over mijn chagrijnigheid heen, maar dat komt meer omdat alle mama's to be vandaag vrij zijn! Mijn nieuwe collega was er zelf ook niet van op de hoogte dat ze zwanger was op het moment van sollicitatie, de kans is zelfs aanwezig dat ze toen nog net niet zwanger was. Hoop ondanks mijn groene monster dat het geen grote gevolgen voor haar heeft.



@Angst: Ik ben niet echt bang voor iets. Ik leef altijd een beetje met de instelling 'geen zorgen voor de dag van morgen'. Ik kan me nu allemaal doem scenario's in mijn hoofd gaan halen over onvruchtbaarheid, gehandicapte kindjes, horrorbevallingen, maar als het gebeurt, gebeurt het en verander ik er weinig aan.



@Zwaar: Ik denk dat de eerste paar weken wel even wennen zullen worden. Ik heb een hekel aan 's nachts me bed uit gaan en moet altijd heel erg wennen als mijn ritme veranderd. Maar samen staan we sterk denk ik dan maar.



@Bagheera: Probeer er toch over te praten. Je hebt het hier niet over de kleur van de bank maar wel een hele belangrijke beslissing in je leven. Ben je soms bang dat hij er anders over denkt?



@Hop: Is het bij jullie dan ook gelijk zo benauwd? Hier regent het ondertussen weer, mag ik nu weer klagen?



@Sealight: Toch een testje halen?



@Mensen vertrouwen met kinderen: Ik heb alleen mensen dicht om mij heen staan die ik 100% vertrouw, dus kan van die mensen niemand bedenken die niet zou kunnen oppassen. Al word mijn broertje geen optie, die vind kinderen pas leuk als ze kunnen lopen en weet echt niet wat hij met een baby aan moet. Nichtje en Neefje heeft hij allebei voor de foto 1x vast gehouden en daar staat hij beide keren echt heel angstig op.



@Paddle: Leeftijd van een man kan wel een beetje uitmaken. Mijn tante is bijvoorbeeld getrouwd met een man van ruim 20 jaar ouder en die hebben heel bewust gekozen om geen kinderen te krijgen. Hij is nu 80 en ziek, hij heeft niet zolang meer, en als er kinderen in hun huwelijk waren geboren dan waren ze nu nog geen 20 geweest. Voor mij als nichtje is het al heel moeilijk om mijn oom zo af te zien takelen laat staan als het je vader is.
Ik ben inderdaad bang dat het antwoord tegenvalt, vooral omdat ik het nu al een tijdje in mijn hoofd aan het opbouwen ben. Wel ben ik er van bewust dat dit niet zomaar iets is en ik het toch zal moeten bespreken.



waarom vind ik dit zo eng? hij is zo'n lieverd
Alle reacties Link kopieren
@weer, iedereen mag klagen hoor!



@dwergje: Ik snap je frustratie! Zeker als er iemand net begonnen is en die zwanger blijft te zijn.



@angst: ik ben wel bang dat ik niet zwanger kan worden, of dat we toch te lang gewacht hebben ofzo.



@eerste weken: het wordt vast heel zwaar, maar ook heel gezellig denk ik. Ik kan heel lang doorgaan op weinig slaap en veel stress.



@kind vertrouwen: ik vertrouw mijn hele schoonfamilie wel met mijn kind en mijn vader en mijn zusje. Mijn moeder weet ik nog niet zo goed, die heeft nooit echt voor ons 'gezorgd' toen wij klein waren en ik weet niet of ze de prioriteiten wel goed legt als ze oppast. Ze kan bijvoorbeeld 2 uur doen over het maken van een pot thee en dat is natuurlijk veel te lang voor een kind dat dat nog niet zelf kan.



@bagheera: Ik snap je wel, als je eht uitspreekt en hij wil geen kinderen, dan moet je er iets mee. En nu is er nog niks aan de hand. Zoalng je er neit over praat is er geen probleem en dat kan het eventueel wel worden als jullie niet op 1 lijn blijken te zitten.
.
@tara: fijn dat je met je vriend een goed gesprek hebt gehad over je werk. Gewoon rustig op zoek gaan naar iets anders lijkt me een goed idee. Je moet dan, als je iets gevonden hebt, inderdaad wel je vaste contract opgeven, maar zoals hier al vaker gezegd is: een vast contract zegt tegenwoordig ook niks meer. Happy zijn met je werk lijkt me veel belangrijker!



@bagheraa: er over beginnen is ook lastig. Maar het belangrijkste is dat je het even in de week legt bij je vriend. Mannen moeten even aan het idee wennen.



@angst: ik ben ergens wel blij te lezen dat ik niet de enige ben met de angst dat er iets mis is met het kindje. Ben zelf bang dat ik dan direct in een depressie raak en niet van m'n kindje moet hebben. Nu zal het moedergevoel wel te sterk zijn daarvoor, maar toch,



@weer: gelukkig is het weer wat afgekoeld. Hoewel het van mij wel iets minder mocht afkoelen (het is ook nooit goed...). De hooikoorts is ondanks alle regen nog wel hevig aanwezig, helaas.
Alle reacties Link kopieren
Fijn. Foto's van zwangere buikjes op fb. Heel fijn.
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden is er nog plek voor iemand om mee te schrijven? Ik zou graag aanhaken ik zie dat jullie al veel geschreven hebben met elkaar dus ik ga even proberen om zoveel mogelijk terug te lezen.

Ik hoor graag of er plek is dan zal ik wat meer over mezelf vertellen.
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk river! In principe is dit groepje bedoeld voor mensen die op zn vroegst volgend jaar hopen te beginnen met proberen maar er is altijd plek voor nieuwe meeschrijvers! Idd wel leuk als je even wat vertelt over jezelf. Hoe oud jullie zijn, wanneer jullie willen beginnen en waarom jullie nog ff wachten enzo.
.
Alle reacties Link kopieren
Paddle, ja dat kan wel maar aan de andere kant zijn dit ook mensen die ik leuk vind en waar ik blij voor ben dat ze (nog) een kindje krijgen. Over het algemeen vind ik het dan ook leuk om foto's van die zwangeren of hun kindjes te zien...maar gisteravond hakte het er ff echt heel erg in (en ben er nu nog chagrijnig om en mn vriend zich maar afvragen wat er is...niks schat). Komt ook omdat degene waar het nu over gaat best wel op mij lijkt en het op deze foto net ff leek of ik het zelf was....
@river: welkom!



@orzoo: je kunt ook ieder bericht/foto apart "blokkeren" (klikken op het pijltje rechts boven in het bericht en klikken op verbergen). Doe ik altijd bij foto's die ik niet kan hebben ivm rammels. Dan hoef je die foto niet meer te zien, maar dan zijn dus niet meteen alle berichten van die persoon geblokkeerd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven