Zwanger
alle pijlers
Wanneer is het 'goede moment'?
vrijdag 28 juni 2013 om 11:48
Je kent het (misschien) wel.. Huisje, boompje en dan bedenken wanneer het goede moment voor een ‘beestje’ is.
Mijn partner en ik hebben beide een goede baan en hebben een leuk huis waarin we wonen.
We hebben het al een tijdje over de ‘volgende stap’ het beestje..
Ik heb altijd al jong moeder willen worden. We hebben alles voor elkaar, financieel zitten we goed, hebben een huis met een kamer waar we een leuke babykamer van kunnen maken maar toch is er een drempel. We hebben het nog niet verder verteld maar maken er wel opmerkingen over om de reacties van andere te pijlen. Iedereen heeft het over mijn leeftijd (21), mijn partner is 28 jaar. Hetgeen waar wij niet naar kijken. We blijven denken “we doen het samen en hebben verder niks met andere te maken”, maar het is natuurlijk niet leuk als je deze dingen van te voren al hoort.
Moet ik nog even wachten of moeten we het erop wagen waarbij ik misschien de band met mijn familie op het spel zet? Als ze nu al zo reageren wanneer reageren ze dan anders en wel positief? Mijn contract is net omgezet naar onbepaalde tijd, is dit dan wel het goede moment? Als dit niet het goede moment is wanneer is het dat dan wel? Hoe weet je nou of je eraan toe bent.
We kunnen er verder met niemand over praten omdat we niet willen dat iedereen weet dat we ‘beginnen’.
Iemand tips op de vragen die mij erg dwars zitten?
Mijn partner en ik hebben beide een goede baan en hebben een leuk huis waarin we wonen.
We hebben het al een tijdje over de ‘volgende stap’ het beestje..
Ik heb altijd al jong moeder willen worden. We hebben alles voor elkaar, financieel zitten we goed, hebben een huis met een kamer waar we een leuke babykamer van kunnen maken maar toch is er een drempel. We hebben het nog niet verder verteld maar maken er wel opmerkingen over om de reacties van andere te pijlen. Iedereen heeft het over mijn leeftijd (21), mijn partner is 28 jaar. Hetgeen waar wij niet naar kijken. We blijven denken “we doen het samen en hebben verder niks met andere te maken”, maar het is natuurlijk niet leuk als je deze dingen van te voren al hoort.
Moet ik nog even wachten of moeten we het erop wagen waarbij ik misschien de band met mijn familie op het spel zet? Als ze nu al zo reageren wanneer reageren ze dan anders en wel positief? Mijn contract is net omgezet naar onbepaalde tijd, is dit dan wel het goede moment? Als dit niet het goede moment is wanneer is het dat dan wel? Hoe weet je nou of je eraan toe bent.
We kunnen er verder met niemand over praten omdat we niet willen dat iedereen weet dat we ‘beginnen’.
Iemand tips op de vragen die mij erg dwars zitten?
vrijdag 28 juni 2013 om 11:56
Je leidt dan misschien een volwassen leven, maar emotioneel volwassen lijk je me nog niet. Anders zou je je weinig aantrekken van de mening van andere mensen over dit soort zaken.
Maak samen met je vriend een afweging over de voors en tegens, en neem dan een beslissing waar je met de volle honderd procent achter kunt staan. Zolang je nog niet de verantwoordelijkheid kunt/durft te nemen voor een kind, ben je er nog niet aan toe om ouder te worden.
Maak samen met je vriend een afweging over de voors en tegens, en neem dan een beslissing waar je met de volle honderd procent achter kunt staan. Zolang je nog niet de verantwoordelijkheid kunt/durft te nemen voor een kind, ben je er nog niet aan toe om ouder te worden.
vrijdag 28 juni 2013 om 11:58
Als het voor jullie goed voelt. Jullie het samen zien zitten en ook beseven dat er een hoop zal veranderen en jullie verantwoordelijkheid willen nemen voor een kindje. Wat doet de mening van anderen er dan toe? Het is jullie leven en jullie gezin. Alleen jullie kunnen besluiten of je er klaar voor bent en of het is wat je wilt.
Of er nog dingen zijn die jij of hij eerst gedaan of meegemaakt wil hebben.
Ik weet niet of je van te voren echt 100% kan zeggen we zijn er klaar voor. Je kan namenlijk niet inschatten en weten hoe het is en zal zijn. Wat voor kindje het word en hoe het aan te pakken. Praktijk is altijd anders dan in je gedachten.
Maar willen jullie er samen voor gaan kunnen jullie de verantwoordelijkheid voor een hulpeloos kindje aan?
En willen jullie het beide en samen.
Je hebt een huis en inkomen. Is de liefde er dan waarom niet?
Je familie zal nu misschien denken wat jong en kunnen ze het wel. Laat ze zien dat je het kan en echt wil het is aan jullie niet aan hun.
En vaal draaien de meeste mensen wel bij, en anders hun probleem. Kijk ook naar de leeftijd van je vriend die heeft al helemaal een nette leeftijd
Of er nog dingen zijn die jij of hij eerst gedaan of meegemaakt wil hebben.
Ik weet niet of je van te voren echt 100% kan zeggen we zijn er klaar voor. Je kan namenlijk niet inschatten en weten hoe het is en zal zijn. Wat voor kindje het word en hoe het aan te pakken. Praktijk is altijd anders dan in je gedachten.
Maar willen jullie er samen voor gaan kunnen jullie de verantwoordelijkheid voor een hulpeloos kindje aan?
En willen jullie het beide en samen.
Je hebt een huis en inkomen. Is de liefde er dan waarom niet?
Je familie zal nu misschien denken wat jong en kunnen ze het wel. Laat ze zien dat je het kan en echt wil het is aan jullie niet aan hun.
En vaal draaien de meeste mensen wel bij, en anders hun probleem. Kijk ook naar de leeftijd van je vriend die heeft al helemaal een nette leeftijd
vrijdag 28 juni 2013 om 11:58
Je bent volwassen. Je mag je eigen keuzes maken. Die hoef je niet van je omgeving af te laten hangen. Doe je dit wel, wordt dan eerst meer onafhankelijk, anders ga je het straks met een baby ook niet redden. Dan pas komen alle adviezen en bemoeienissen goed op gang en dan moet je ook sterk in je schoenen staan.
Het is aan jou en aan je vriend. Als jullie eraan toe zijn, dan gaan jullie ervoor. Ongeacht wat de omgeving ervan vind. Jullie klinken stabiel genoeg!
Het is aan jou en aan je vriend. Als jullie eraan toe zijn, dan gaan jullie ervoor. Ongeacht wat de omgeving ervan vind. Jullie klinken stabiel genoeg!
vrijdag 28 juni 2013 om 12:04
Waarom zou jij de band met je familie op het spel zetten, als je nu aan een kind begint?
Ik wilde ook jong moeder worden, maar had helaas de man er niet bij. Ik denk dat men kan vinden dat je jong bent en het daarom wat negatief benaderd, zodat je misschien nog wat zal wachten. Maar goede kans dat men, als je zwanger bent, wél positief is.
Bij mij was men ook negatief over 'zo snel een tweede' dat wilde niet zeggen dat men niet blij voor me was en de keuze accepteerde.
Ik wilde ook jong moeder worden, maar had helaas de man er niet bij. Ik denk dat men kan vinden dat je jong bent en het daarom wat negatief benaderd, zodat je misschien nog wat zal wachten. Maar goede kans dat men, als je zwanger bent, wél positief is.
Bij mij was men ook negatief over 'zo snel een tweede' dat wilde niet zeggen dat men niet blij voor me was en de keuze accepteerde.
Later is nu
vrijdag 28 juni 2013 om 12:12
quote:lindelunelente schreef op 28 juni 2013 @ 12:08:
[...]
Hoezo? Een hond of kat is geen baby. Je neemt toch geen huisdier om te wennen aan het ouderschap?We hebben inderdaad wel een hond maar dat was inderdaad niet als voorbereiding. Natuurlijk had de puppy veel aandacht en verzorging nodig maar dat vergelijk ik niet met een baby. Zelf ben ik er ook wel van bewust dat het wel een groot verschil is..
[...]
Hoezo? Een hond of kat is geen baby. Je neemt toch geen huisdier om te wennen aan het ouderschap?We hebben inderdaad wel een hond maar dat was inderdaad niet als voorbereiding. Natuurlijk had de puppy veel aandacht en verzorging nodig maar dat vergelijk ik niet met een baby. Zelf ben ik er ook wel van bewust dat het wel een groot verschil is..
vrijdag 28 juni 2013 om 12:25
HET moment is er nooit. Zijn altijd wel argumenten in te brengen om nog even te wachten.
Persoonlijk vind ik je erg jong om nu al zo'n committent aan te gaan. Ik zou eerst genieten van de vrijheid en ontdekkingen die je in deze fase van je leven kan doen. Kinderen zijn fantastisch, maar je vrijheid ben je voor een groot deel kwijt en dat kan heel zwaar zijn als je nog zo jong bent.
Persoonlijk vind ik je erg jong om nu al zo'n committent aan te gaan. Ik zou eerst genieten van de vrijheid en ontdekkingen die je in deze fase van je leven kan doen. Kinderen zijn fantastisch, maar je vrijheid ben je voor een groot deel kwijt en dat kan heel zwaar zijn als je nog zo jong bent.
Clowns to the left of me..
vrijdag 28 juni 2013 om 12:28
Het is nooit het goede moment. Mijn ouders zagen het ook nog niet zitten, maar toen ik verkondigde zwanger te zijn (was 25) waren ze direct om en vonden ze het heel verstandig om op tijd aan kinderen te beginnen! Ze vinden het nog steeds heel goed van ons, terwijl ze voor ik zwanger was het echt niks vonden
vrijdag 28 juni 2013 om 12:29
vrijdag 28 juni 2013 om 12:31
Ik zou me eigenlijk niet zoveel van mensen in je omgeving aantrekken. Het is toch jullie leven? Jullie zijn beide volwassen, hebben jullie leven op de rit en kunnen een kindje bieden wat ie nodig heeft.
Ik denk dat als jullie eenmaal zwanger zijn, en iedereen merkt dat jullie daar heel gelukkig mee zijn, dat iedereen hartstikke blij is.
Het is en blijft jullie keuze. Dus als jullie beide denken er klaar voor te zijn, waarom niet?
Ik denk dat als jullie eenmaal zwanger zijn, en iedereen merkt dat jullie daar heel gelukkig mee zijn, dat iedereen hartstikke blij is.
Het is en blijft jullie keuze. Dus als jullie beide denken er klaar voor te zijn, waarom niet?
vrijdag 28 juni 2013 om 12:50
quote:Aureel schreef op 28 juni 2013 @ 12:29:
Draai het eens om; waarom zou je niet nog even wachten? Je hebt nog jaaaaren de tijd!
Verder eens met anderen die zeggen dat je eerst emotioneel wat sterker in je schoenen moet gaan staan. Als je hierover al zo twijfelt en je de mening van anderen zo aantrekt, ben je dat misschien nog niet.Nou dit dus, een getal van je leeftijd zegt niet zoveel. Waar ben je aan toe? Financieel gezien kan het, relatie is stabiel en jullie willen. Daar heeft de rest van de wereld niets mee te maken, en toch ben je druk met andermans mening en wanneer is dan de juiste tijd. Als je niet weet hoe je dat moet bepalen, dan moet je denk ik eerst een paar goede gesprekken hebben met je partner. Emotioneel moet je flink volwassen zijn, want eenmaal zwanger weet iedereen het beter en als een kind er is, dan weet ook iedereen precies hoe je het wel en niet moet doen. Daar moet je tegen kunnen, naast je neer kunnen leggen en je eigen koers kunnen varen.
Draai het eens om; waarom zou je niet nog even wachten? Je hebt nog jaaaaren de tijd!
Verder eens met anderen die zeggen dat je eerst emotioneel wat sterker in je schoenen moet gaan staan. Als je hierover al zo twijfelt en je de mening van anderen zo aantrekt, ben je dat misschien nog niet.Nou dit dus, een getal van je leeftijd zegt niet zoveel. Waar ben je aan toe? Financieel gezien kan het, relatie is stabiel en jullie willen. Daar heeft de rest van de wereld niets mee te maken, en toch ben je druk met andermans mening en wanneer is dan de juiste tijd. Als je niet weet hoe je dat moet bepalen, dan moet je denk ik eerst een paar goede gesprekken hebben met je partner. Emotioneel moet je flink volwassen zijn, want eenmaal zwanger weet iedereen het beter en als een kind er is, dan weet ook iedereen precies hoe je het wel en niet moet doen. Daar moet je tegen kunnen, naast je neer kunnen leggen en je eigen koers kunnen varen.
