Zwanger
alle pijlers
Wat als je er tegen op ziet om thuis te vertellen dat je ...
vrijdag 28 september 2012 om 20:43
Ik zie er echt heel erg tegen op om thuis te vertellen dat ik zwanger ben. Aan mijn leeftijd zal het hem niet liggen, ben halverwege de 20.
Maar ik heb altijd in mijn ouders hun ogen, (kan beter zeggen, in mijn vader's ogen mijn moeder deelt altijd zijn mening ongeacht wat die ook is.)een verkeerde keus gemaakt. Van de 10.000 die ik in mijn leven heb gemaakt, waren er misschien 1 a 2 goed.
In mijn tienerjaren ben ik model geweest, dit was in zijn ogen niet goed , ik had hier geen toekomst in want als ik 30 was zou ik te oud zijn. Toen ik militair werd, was die keus fout, toen ik piloot werd was de keus fout.
Toen ik thuis vertelde dat ik uitgezonden zou worden knallende ruzie gehad, na de tijd ook , zo is het op alle 3 de missie gegaan.
Iedere keer als ik tijdelijk in het buitenland ging werken ruzie gehad. Hij had altijd wel 100 argumenten waarom het een domme keus was.
Mijn zus die een jaar ouders is, heeft volgens mijn ouders nog nooit een mis stap in haar leven gemaakt, alles wat ze doet is geweldig en prijzen ze de hemel in.
Sommige van jullie zullen zich afvragen waarom heb je nog contact met je ouders? Tja, dat vraag ik me ook vaak genoeg af. Ergens kan ik ook weer niet zonder ze. Als ik weer eens voor langere tijd naar het buitenland ging, zei ik mijn huis op en na terugkeer kon ik wel bij mijn ouders terecht voor inwoning. (Momenteel woon ik in hun vakantie huis) Dus , ben ergens een soort van afhankelijk van hun.
De hele situatie rond de zwangerschap zullen ze ongetwijfeld afkeuren, denk dat ik nog wel eens een trap onder mijn kont kan krijgen. En ja, ik geef toe de situatie is niet perfect.
De vader van het kind, heb wel een relatie met hem. Woont in de V.S , hij is militair en momenteel is hij uitgezonden, zo als het nu lijkt komt hij begin November thuis. Heb meerde malen als ik in de V.S werkte bij hem gewoond. Mijn ouders weten dat ik een relatie heb, ze weten ook hoe hij heet , waar hij woont, maar hebben hem nog niet ontmoet , ''ze vinden het niet nodig om mijn scharrel te zien.''
De vader weet het nog niet, omdat ik het hem niet over de telefoon wil vertellen. We hebben het er wel eens over gehad, wat als ik zwanger zou worden. Hij wil graag kinderen, en hij zou of nou zwanger ben of niet graag permanent met mij samen willen wonen.
Maar ik heb altijd in mijn ouders hun ogen, (kan beter zeggen, in mijn vader's ogen mijn moeder deelt altijd zijn mening ongeacht wat die ook is.)een verkeerde keus gemaakt. Van de 10.000 die ik in mijn leven heb gemaakt, waren er misschien 1 a 2 goed.
In mijn tienerjaren ben ik model geweest, dit was in zijn ogen niet goed , ik had hier geen toekomst in want als ik 30 was zou ik te oud zijn. Toen ik militair werd, was die keus fout, toen ik piloot werd was de keus fout.
Toen ik thuis vertelde dat ik uitgezonden zou worden knallende ruzie gehad, na de tijd ook , zo is het op alle 3 de missie gegaan.
Iedere keer als ik tijdelijk in het buitenland ging werken ruzie gehad. Hij had altijd wel 100 argumenten waarom het een domme keus was.
Mijn zus die een jaar ouders is, heeft volgens mijn ouders nog nooit een mis stap in haar leven gemaakt, alles wat ze doet is geweldig en prijzen ze de hemel in.
Sommige van jullie zullen zich afvragen waarom heb je nog contact met je ouders? Tja, dat vraag ik me ook vaak genoeg af. Ergens kan ik ook weer niet zonder ze. Als ik weer eens voor langere tijd naar het buitenland ging, zei ik mijn huis op en na terugkeer kon ik wel bij mijn ouders terecht voor inwoning. (Momenteel woon ik in hun vakantie huis) Dus , ben ergens een soort van afhankelijk van hun.
De hele situatie rond de zwangerschap zullen ze ongetwijfeld afkeuren, denk dat ik nog wel eens een trap onder mijn kont kan krijgen. En ja, ik geef toe de situatie is niet perfect.
De vader van het kind, heb wel een relatie met hem. Woont in de V.S , hij is militair en momenteel is hij uitgezonden, zo als het nu lijkt komt hij begin November thuis. Heb meerde malen als ik in de V.S werkte bij hem gewoond. Mijn ouders weten dat ik een relatie heb, ze weten ook hoe hij heet , waar hij woont, maar hebben hem nog niet ontmoet , ''ze vinden het niet nodig om mijn scharrel te zien.''
De vader weet het nog niet, omdat ik het hem niet over de telefoon wil vertellen. We hebben het er wel eens over gehad, wat als ik zwanger zou worden. Hij wil graag kinderen, en hij zou of nou zwanger ben of niet graag permanent met mij samen willen wonen.
vrijdag 28 september 2012 om 20:51
Ik vind het wel bijzonder dat jij halverwege de 20 bent en al zoveel dingen hebt gedaan. Je zegt dat je in je jeugd model was, en je deed dat blijkbaar echt als werk en niet als bijbaantje (anders had je vader niet gezegd 'dat kun je na je 30e niet meer doen).
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? Sorry, klinkt beetje ongeloofwaardig...
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? Sorry, klinkt beetje ongeloofwaardig...
Ik spreek toch geen Chinees?!
vrijdag 28 september 2012 om 20:52
vrijdag 28 september 2012 om 20:52
Beetje sterker in je schoenen staan!!! Bel de vader op en vertel dit mooie nieuws. Ik zou me niet druk maken om mijn ouders. Je hebt volgens mij altijd goed je best gedaan, altijd gewerkt, uitgezonden geweest.... Daar is moed voor nodig. Dus ik zou het meedelen en ze zien maar wat ze ermee doeb! Jouw vriend wil kinderen en je wil toch met je vriend verder? Veel succes maar ik denk dat je lekker aan jezelf moet denken! Je bent volwassen!
vrijdag 28 september 2012 om 20:53
Ik zou het eerst maar eens aan de vader vertellen, dat lijkt me de juiste volgorde. En dan samen met hem plannen maken voor de toekomst waarbij je ook niet meer zo afhankelijk van je ouders hoeft te zijn en die gewoon aan je ouders presenteren als een vaststaand feit, en je niet te druk maken om wat ze ervan vinden.
En ik kan me van hun kant best voorstellen dat ze ook dit weer niet ideaal zullen vinden, maar ja, jouw leven, jouw keuzes. Met een beetje geluk draaien ze in de loop van de tijd wel bij (kleinkinderen zijn soms een soort tovermiddeltje wat dat betreft).
Je lijkt mij trouwens een hele stoere vrouw, model, piloot, uitgezonden..... dan heb je vast wel voor heter vuren gestaan.
En ik kan me van hun kant best voorstellen dat ze ook dit weer niet ideaal zullen vinden, maar ja, jouw leven, jouw keuzes. Met een beetje geluk draaien ze in de loop van de tijd wel bij (kleinkinderen zijn soms een soort tovermiddeltje wat dat betreft).
Je lijkt mij trouwens een hele stoere vrouw, model, piloot, uitgezonden..... dan heb je vast wel voor heter vuren gestaan.
vrijdag 28 september 2012 om 20:59
Je bent een topwijf! Supersterk en ook een kind kan jij volgens mij prima aan. Snap dat het lastig is, want je zoek als kind toch blijkbaar een soort goedkeuring en waardering bij je ouders maar ik zou, als ik jou was, proberen dit toch van me af te zetten en er niet op rekenen. Dan kan het alleen maar meevallen.
Misschien kun je alvast op zoek gaan naar een woning voor jezelf , zodat je je eigen plekje hebt? (ik ga er n vanuit dat je nog bij je ouders woont, maar misschien heb ik het mis).
Sterkte in ieder geval! En luister alleen naar jezelf!
Misschien kun je alvast op zoek gaan naar een woning voor jezelf , zodat je je eigen plekje hebt? (ik ga er n vanuit dat je nog bij je ouders woont, maar misschien heb ik het mis).
Sterkte in ieder geval! En luister alleen naar jezelf!
vrijdag 28 september 2012 om 21:06
quote:-tinkerbell- schreef op 28 september 2012 @ 20:51:
Ik vind het wel bijzonder dat jij halverwege de 20 bent en al zoveel dingen hebt gedaan. Je zegt dat je in je jeugd model was, en je deed dat blijkbaar echt als werk en niet als bijbaantje (anders had je vader niet gezegd 'dat kun je na je 30e niet meer doen).
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? Sorry, klinkt beetje ongeloofwaardig...Het model wezen was een bijbaantje, omdat ik toen nog leerplichtig was. Ik wou zodra ik niet meer leerplichtig zou zijn het gewoon als werk doen. Mijn ouders hebben me van dat idee afgepraat, dus ben ik in dienst gegaan , waar ik meteen voor piloot ben gaan door leren. Ben ook als piloot uitgezonden geweest.
Ik vind het wel bijzonder dat jij halverwege de 20 bent en al zoveel dingen hebt gedaan. Je zegt dat je in je jeugd model was, en je deed dat blijkbaar echt als werk en niet als bijbaantje (anders had je vader niet gezegd 'dat kun je na je 30e niet meer doen).
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? Sorry, klinkt beetje ongeloofwaardig...Het model wezen was een bijbaantje, omdat ik toen nog leerplichtig was. Ik wou zodra ik niet meer leerplichtig zou zijn het gewoon als werk doen. Mijn ouders hebben me van dat idee afgepraat, dus ben ik in dienst gegaan , waar ik meteen voor piloot ben gaan door leren. Ben ook als piloot uitgezonden geweest.
vrijdag 28 september 2012 om 21:08
vrijdag 28 september 2012 om 21:09
quote:bronicy schreef op 28 september 2012 @ 20:43:
I Als ik weer eens voor langere tijd naar het buitenland ging, zei ik mijn huis op en na terugkeer kon ik wel bij mijn ouders terecht voor inwoning. (Momenteel woon ik in hun vakantie huis) Dus , ben ergens een soort van afhankelijk van hun.
Ergens, soort van? je woont in hun vakantiehuis.
Als piloot kun je toch zelf wel een woning regelen (en betalen, ook als je er een tijdje niet zou wonen). Ik zou dat snel gaan regelen.
Weet je trouwens zeker dat de vader het liever niet zo snel mogelijk zou willen weten en zo kan meedenken over de toekomst ipv dat het in persoon maar pas een maand of twee later weet.
I Als ik weer eens voor langere tijd naar het buitenland ging, zei ik mijn huis op en na terugkeer kon ik wel bij mijn ouders terecht voor inwoning. (Momenteel woon ik in hun vakantie huis) Dus , ben ergens een soort van afhankelijk van hun.
Ergens, soort van? je woont in hun vakantiehuis.
Als piloot kun je toch zelf wel een woning regelen (en betalen, ook als je er een tijdje niet zou wonen). Ik zou dat snel gaan regelen.
Weet je trouwens zeker dat de vader het liever niet zo snel mogelijk zou willen weten en zo kan meedenken over de toekomst ipv dat het in persoon maar pas een maand of twee later weet.
vrijdag 28 september 2012 om 21:17
wat je ouders van je keuzes vinden is niet zo belangrijk, bronicy. Echt niet. Op het moment dat je volledig je eigen gang gaat, begint je volwassenheid. Kennelijk ga je nog steeds niet helemaal je eigen gang, want je trekt je nog steeds iets aan van wat ze van je vinden, en dat weten ze.
it's a big club and you ain't in it
vrijdag 28 september 2012 om 21:20
quote:-tinkerbell- schreef op 28 september 2012 @ 20:51:
Ik vind het wel bijzonder dat jij halverwege de 20 bent en al zoveel dingen hebt gedaan. Je zegt dat je in je jeugd model was, en je deed dat blijkbaar echt als werk en niet als bijbaantje (anders had je vader niet gezegd 'dat kun je na je 30e niet meer doen).
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? ...En ook nog tijd om te wippen.
Ik vind het wel bijzonder dat jij halverwege de 20 bent en al zoveel dingen hebt gedaan. Je zegt dat je in je jeugd model was, en je deed dat blijkbaar echt als werk en niet als bijbaantje (anders had je vader niet gezegd 'dat kun je na je 30e niet meer doen).
Daarna ben je nog opgeleid tot militair en daarna nog piloot geworden? ...En ook nog tijd om te wippen.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 28 september 2012 om 22:27
quote:Djin schreef op 28 september 2012 @ 22:23:
Was er een paar maand geleden ook al geen TO die militair was, piloot en uitgezonden? Zij werd ook zwanger en de vader was uitgezonden. Het klinkt me zo bekend in de oren.Nee, die vent was militair en uitgezonden. Zij niet. Is geloof ik niet goed gegaan.
Was er een paar maand geleden ook al geen TO die militair was, piloot en uitgezonden? Zij werd ook zwanger en de vader was uitgezonden. Het klinkt me zo bekend in de oren.Nee, die vent was militair en uitgezonden. Zij niet. Is geloof ik niet goed gegaan.
