Zwanger
alle pijlers
Wat zou jij de (eventuele) volgende keer anders doen?
maandag 12 december 2011 om 11:02
Terugkijkend op het zwanger worden, de zwangerschap, de bevalling en de kraamtijd zou ik bij mij eventuele volgende zwangerschap een paar dingen anders aanpakken.
In ieder geval meer rust nemen en meer genieten. Maar ook minder over me heen laten lopen in het ziekenhuis, minder mensen van te voren beloven dat ze wel een keer welkom zijn om de kleine te komen bewonderen, minder geboortekaartjes versturen en me beter inlezen in bijvoorbeeld borstvoeding geven (want blijkbaar gaat dat niet altijd allemaal vanzelf) en verzorging (uitkoken en flesje opwarmen in een pannetje is echt zo vorige eeuw!!!).
Ben wel benieuwd naar wat jullie eventueel anders zouden doen de volgende keer (of als er geen volgende keer komt, als je deze over mocht doen)?
In ieder geval meer rust nemen en meer genieten. Maar ook minder over me heen laten lopen in het ziekenhuis, minder mensen van te voren beloven dat ze wel een keer welkom zijn om de kleine te komen bewonderen, minder geboortekaartjes versturen en me beter inlezen in bijvoorbeeld borstvoeding geven (want blijkbaar gaat dat niet altijd allemaal vanzelf) en verzorging (uitkoken en flesje opwarmen in een pannetje is echt zo vorige eeuw!!!).
Ben wel benieuwd naar wat jullie eventueel anders zouden doen de volgende keer (of als er geen volgende keer komt, als je deze over mocht doen)?
maandag 12 december 2011 om 12:42
maandag 12 december 2011 om 12:44
quote:helene31 schreef op 12 december 2011 @ 11:56:
[...]
Dat hoeft toch niet erg te zijn? Ik heb die eerste dag helemaal niet geslapen. Half elf thuis uit het zh en lekker met het bezoek aan de thee met gebak. Na een nacht hard werken stond ik stijf van de adrenaline kennelijk.
's Middags weer visite en 's avonds ook. Vond ik gezellig, ik kon toch niet slapen. Dutjes deed ik niet aan, ik voelde me prima.Mwah achteraf wilde ik veel te snel alles weer kunnen doen. Ik sloeg daar nogal in door. Zo wilde ik per sé koken/stofzuigen en een flinke wandeling maken. Allemaal dingen die ik eigenlijk nog niet kon, maar toch wilde doen.
[...]
Dat hoeft toch niet erg te zijn? Ik heb die eerste dag helemaal niet geslapen. Half elf thuis uit het zh en lekker met het bezoek aan de thee met gebak. Na een nacht hard werken stond ik stijf van de adrenaline kennelijk.
's Middags weer visite en 's avonds ook. Vond ik gezellig, ik kon toch niet slapen. Dutjes deed ik niet aan, ik voelde me prima.Mwah achteraf wilde ik veel te snel alles weer kunnen doen. Ik sloeg daar nogal in door. Zo wilde ik per sé koken/stofzuigen en een flinke wandeling maken. Allemaal dingen die ik eigenlijk nog niet kon, maar toch wilde doen.
maandag 12 december 2011 om 12:45
Er komt geen derde dus ik kan me niet afvragen wat ik de volgende keer anders zou doen.
Ik had wel geleerd van de eerste zwangerschap dat ik me niet alles hoef te laten vertellen door de verloskundige. Ik wilde in het zkhs bevallen, zij zeiden steeds dat dat niet nodig was en dat ik dat best thuis kon etc etc ik liet me dus ompraten, toen het zover was kon ik met vliegende spoed naar het zkhs, wat me veel stress opleverde.
Ik had wel geleerd van de eerste zwangerschap dat ik me niet alles hoef te laten vertellen door de verloskundige. Ik wilde in het zkhs bevallen, zij zeiden steeds dat dat niet nodig was en dat ik dat best thuis kon etc etc ik liet me dus ompraten, toen het zover was kon ik met vliegende spoed naar het zkhs, wat me veel stress opleverde.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 12 december 2011 om 12:50
Nog 8 weken en dan mag ik weer, er van uitgaande dat ik in de kraamweek gewoon weer een vat vol hormonen ben die alle assertiviteit heeft laten varen, zal ik daar maar niet al te hoge verwachtingen van hebben (bij mezelf dan he?)
Anders;
Eerder een LK bellen als de borstvoeding niet lukt, en eerder stoppen als het een gekloot is.
Geen pethidine en aanverwante pijnstillers; óf niks, óf een ruggenprik.
Voor de rest ben ik wel aardig tevreden over de laatste keer
Anders;
Eerder een LK bellen als de borstvoeding niet lukt, en eerder stoppen als het een gekloot is.
Geen pethidine en aanverwante pijnstillers; óf niks, óf een ruggenprik.
Voor de rest ben ik wel aardig tevreden over de laatste keer
maandag 12 december 2011 om 12:52
Ik heb bij mijn derde keer heel wat dingen anders gedaan.
Direct na de bevalling met anti-depressiva begonnen, preventief. De eerste vijf nachten slaapmiddelen genomen. Direct met de fles en flesvoeding begonnen. En ik heb me in de watten laten leggen.
En wat heb ik genoten, een mega knal roze wolk gehad, die zo'n 6 maanden duurde. Ik heb de eerste twee keer met pnd dubbel en dwars ingehaald.
Direct na de bevalling met anti-depressiva begonnen, preventief. De eerste vijf nachten slaapmiddelen genomen. Direct met de fles en flesvoeding begonnen. En ik heb me in de watten laten leggen.
En wat heb ik genoten, een mega knal roze wolk gehad, die zo'n 6 maanden duurde. Ik heb de eerste twee keer met pnd dubbel en dwars ingehaald.
maandag 12 december 2011 om 12:54
Ik hoop na de volgende bevalling meer en sneller bij mijn kindje te kunnen zijn, en mijn eigen instincten meer te volgen.
Nu was ik zo onder de indruk van de kinderafdeling met hun strenge regels dat ik mijn zoontje die eerste week bijna niet gezien heb, laat staan vastgehouden heb.
Ik wil, stel de tweede komt weer op de kinderafdeling, eerder een lactatiekundige erbij, en zorgen dat het meer gaat zoals onze visie.
Verder ben ik van plan bij de tweede mijn kraamweek thuis door te brengen, in bed, in plaats van rennend door het ziekenhuis van hot naar her, me uitgebreid te laten vertroetelen, en heel veel met de baby te koetelen.
O, en geen zorgen meer om 'hoeveel drinkt ie', als ie niet wil drinken, drinkt ie maar niet. Idem met slapen.
Minder krampachtig zijn dus denk ik.
Nu was ik zo onder de indruk van de kinderafdeling met hun strenge regels dat ik mijn zoontje die eerste week bijna niet gezien heb, laat staan vastgehouden heb.
Ik wil, stel de tweede komt weer op de kinderafdeling, eerder een lactatiekundige erbij, en zorgen dat het meer gaat zoals onze visie.
Verder ben ik van plan bij de tweede mijn kraamweek thuis door te brengen, in bed, in plaats van rennend door het ziekenhuis van hot naar her, me uitgebreid te laten vertroetelen, en heel veel met de baby te koetelen.
O, en geen zorgen meer om 'hoeveel drinkt ie', als ie niet wil drinken, drinkt ie maar niet. Idem met slapen.
Minder krampachtig zijn dus denk ik.
maandag 12 december 2011 om 12:56
Oh ja, nog iets. Dochter wilde/kon overdags voornamelijk slapen op een van ons. Ik werd daar toen heel onrustig van, wilde per sé een normaal ritme en kunnen douchen enzo. Nu zou ik daar veel meer aan toegeven.
Maar wel met de kanttekening die Jorina maakt: ik ga ervan uit dat je snel weer in dezelfde 'valkuilen' trapt vanwege die rothormonen.
Maar wel met de kanttekening die Jorina maakt: ik ga ervan uit dat je snel weer in dezelfde 'valkuilen' trapt vanwege die rothormonen.
maandag 12 december 2011 om 13:05
quote:Zaza_zebra schreef op 12 december 2011 @ 12:54:
Ik hoop na de volgende bevalling meer en sneller bij mijn kindje te kunnen zijn, en mijn eigen instincten meer te volgen.
Nu was ik zo onder de indruk van de kinderafdeling met hun strenge regels dat ik mijn zoontje die eerste week bijna niet gezien heb, laat staan vastgehouden heb.
Ik wil, stel de tweede komt weer op de kinderafdeling, eerder een lactatiekundige erbij, en zorgen dat het meer gaat zoals onze visie.
Verder ben ik van plan bij de tweede mijn kraamweek thuis door te brengen, in bed, in plaats van rennend door het ziekenhuis van hot naar her, me uitgebreid te laten vertroetelen, en heel veel met de baby te koetelen.
O, en geen zorgen meer om 'hoeveel drinkt ie', als ie niet wil drinken, drinkt ie maar niet. Idem met slapen.
Minder krampachtig zijn dus denk ik.
herkenbaar..hier ook (met40+4) bevallen en zoon is een week in het zhuis gebleven. omdat ik niet mobiel was (nek zooo verkrampt tijdens persen) kon ik alleen plat op bed liggen. Ik mocht van de verplegers zoon niet wakker maken...dus de eerste week heb ik eigenlijk alleen maar af en toe naar hem gekeken...één keer heb ik m een uurtje of 2 in bed gehad (op zijn kamer) maar ik voelde me toen vrij snel 'teveel' daar...BIZAR! Bij een tweede kindje, mocht de situatie vergelijkbaar zijn..zou ik van sochtends vroeg tot savonds laat daar zijn en lieten ze maar mooi mijn eten naar de kinderafdeling rijden!
Qua kraamweek...omdat zoon in zhuis lag met infuzen etc. hebben wij geen bezoek gehad, alleen een goede vriendin en schoonouders, aangezien zij allebei op vakantie gingen...
Thuis hebben we verder bezoek gehad...maar niet heel erg veel...zou bij een tweede kindje wel meer bezoek willen hebben
maar gezien de voorgaande opmerkingen reken ik er niet op...
Qua zwangerschap..ik hoop de 2e keer te kunnen genieten van zwangerschap...bij 1e zwangerschap grote cyste..dus van week 8 (ontdekking) tot week 16(operatie) was een bult stress...en tot een week of 20 was ik aan het bijkomen van de operatie (hele buik open)
Ik hoop na de volgende bevalling meer en sneller bij mijn kindje te kunnen zijn, en mijn eigen instincten meer te volgen.
Nu was ik zo onder de indruk van de kinderafdeling met hun strenge regels dat ik mijn zoontje die eerste week bijna niet gezien heb, laat staan vastgehouden heb.
Ik wil, stel de tweede komt weer op de kinderafdeling, eerder een lactatiekundige erbij, en zorgen dat het meer gaat zoals onze visie.
Verder ben ik van plan bij de tweede mijn kraamweek thuis door te brengen, in bed, in plaats van rennend door het ziekenhuis van hot naar her, me uitgebreid te laten vertroetelen, en heel veel met de baby te koetelen.
O, en geen zorgen meer om 'hoeveel drinkt ie', als ie niet wil drinken, drinkt ie maar niet. Idem met slapen.
Minder krampachtig zijn dus denk ik.
herkenbaar..hier ook (met40+4) bevallen en zoon is een week in het zhuis gebleven. omdat ik niet mobiel was (nek zooo verkrampt tijdens persen) kon ik alleen plat op bed liggen. Ik mocht van de verplegers zoon niet wakker maken...dus de eerste week heb ik eigenlijk alleen maar af en toe naar hem gekeken...één keer heb ik m een uurtje of 2 in bed gehad (op zijn kamer) maar ik voelde me toen vrij snel 'teveel' daar...BIZAR! Bij een tweede kindje, mocht de situatie vergelijkbaar zijn..zou ik van sochtends vroeg tot savonds laat daar zijn en lieten ze maar mooi mijn eten naar de kinderafdeling rijden!
Qua kraamweek...omdat zoon in zhuis lag met infuzen etc. hebben wij geen bezoek gehad, alleen een goede vriendin en schoonouders, aangezien zij allebei op vakantie gingen...
Thuis hebben we verder bezoek gehad...maar niet heel erg veel...zou bij een tweede kindje wel meer bezoek willen hebben
maar gezien de voorgaande opmerkingen reken ik er niet op...Qua zwangerschap..ik hoop de 2e keer te kunnen genieten van zwangerschap...bij 1e zwangerschap grote cyste..dus van week 8 (ontdekking) tot week 16(operatie) was een bult stress...en tot een week of 20 was ik aan het bijkomen van de operatie (hele buik open)
maandag 12 december 2011 om 13:24
quote:makreel schreef op 12 december 2011 @ 11:38:
[...]
Ik denk eigenlijk - en dat bedoel ik niet vervelend - dat je sociale kring wat beperkter wordt door de periode met je eerste kindje. Vandaar minder kraambezoek bij nummer twee.Nee hoor, dat was bij mij iig niet het geval. Mijn goede vrienden en naaste familie zijn beide keren geweest. Maar bezoek in de vorm van ooms en tantes en nichten/neven e.d. zijn alleen bij de eerste geweest. En daar had ik bij de tweede niet minder contact mee.
[...]
Ik denk eigenlijk - en dat bedoel ik niet vervelend - dat je sociale kring wat beperkter wordt door de periode met je eerste kindje. Vandaar minder kraambezoek bij nummer twee.Nee hoor, dat was bij mij iig niet het geval. Mijn goede vrienden en naaste familie zijn beide keren geweest. Maar bezoek in de vorm van ooms en tantes en nichten/neven e.d. zijn alleen bij de eerste geweest. En daar had ik bij de tweede niet minder contact mee.
The time is now
maandag 12 december 2011 om 13:30
quote:nero schreef op 12 december 2011 @ 12:56:
Oh ja, nog iets. Dochter wilde/kon overdags voornamelijk slapen op een van ons. Ik werd daar toen heel onrustig van, wilde per sé een normaal ritme en kunnen douchen enzo. Nu zou ik daar veel meer aan toegeven.
Maar wel met de kanttekening die Jorina maakt: ik ga ervan uit dat je snel weer in dezelfde 'valkuilen' trapt vanwege die rothormonen. Ik heb de derde keer dus bewust heel veel met baby op schoot gezeten. Het was onze laatste en dat hele kleine gaat er zo snel vanaf. En met antidepressiva had ik dit keer ook de rust om op de bank te blijven zitten en te genieten van zo'n klein wurmpje dat helemaal ontspannen tegen je aan ligt en zo af en toe een oogje open doet.
Oh ja, nog iets. Dochter wilde/kon overdags voornamelijk slapen op een van ons. Ik werd daar toen heel onrustig van, wilde per sé een normaal ritme en kunnen douchen enzo. Nu zou ik daar veel meer aan toegeven.
Maar wel met de kanttekening die Jorina maakt: ik ga ervan uit dat je snel weer in dezelfde 'valkuilen' trapt vanwege die rothormonen. Ik heb de derde keer dus bewust heel veel met baby op schoot gezeten. Het was onze laatste en dat hele kleine gaat er zo snel vanaf. En met antidepressiva had ik dit keer ook de rust om op de bank te blijven zitten en te genieten van zo'n klein wurmpje dat helemaal ontspannen tegen je aan ligt en zo af en toe een oogje open doet.
maandag 12 december 2011 om 13:39
maandag 12 december 2011 om 13:45
Geen borstvoeding meer geven en ook niet meer luisteren naar mensen die me blijven indoctrineren dat het zo goed is voor mij en vooral voor de baby.
In mijn geval was het niet goed voor mij en al helemaal niet voor "de baby". Het ging pas goed met ons toen ik stopte met de borstvoeding.
Verder sowieso niet meer luisteren naar anderen maar gewoon lekker mijn eigen gevoel volgen. En inderdaad ook niet meer klakkeloos al het kraambezoek toezeggen....pfffff....
In mijn geval was het niet goed voor mij en al helemaal niet voor "de baby". Het ging pas goed met ons toen ik stopte met de borstvoeding.
Verder sowieso niet meer luisteren naar anderen maar gewoon lekker mijn eigen gevoel volgen. En inderdaad ook niet meer klakkeloos al het kraambezoek toezeggen....pfffff....
maandag 12 december 2011 om 13:50
Oh nog iets: dochter en ik waren na de bevalling beiden ziek van de zware klus. Dochter had een hersenschudding doordat de tang meerdere keren losgeschoten was en ik was bijna leeggebloed omdat de placenta niet loskwam.
Liet het ziekenhuis ons verdorie de volgende dag naar huis gaan! Mijn gevoel schreeuwde dat ik dat niet wilde, dat het niet klopte, maar ik durfde niks te zeggen omdat ik dacht dat het zo hoorde, dat ik blij moest zijn.
Met het gevolg dat ons kleine wurmpie 3 dagen later weer opgenomen werd en ik niet bij haar kon zijn omdat ik doodziek ijlend en met hoge koorts en borstontsteking thuis in bed lag.
Ik heb me nog nooit zo ongelukkig gevoeld als in die tijd. De volgende keer zorg ik ervoor dat alles anders gaat. Als ik ook maar de minste twijfel heb spreek ik het uit en wil ik dat daar iets mee gedaan wordt.
Liet het ziekenhuis ons verdorie de volgende dag naar huis gaan! Mijn gevoel schreeuwde dat ik dat niet wilde, dat het niet klopte, maar ik durfde niks te zeggen omdat ik dacht dat het zo hoorde, dat ik blij moest zijn.
Met het gevolg dat ons kleine wurmpie 3 dagen later weer opgenomen werd en ik niet bij haar kon zijn omdat ik doodziek ijlend en met hoge koorts en borstontsteking thuis in bed lag.
Ik heb me nog nooit zo ongelukkig gevoeld als in die tijd. De volgende keer zorg ik ervoor dat alles anders gaat. Als ik ook maar de minste twijfel heb spreek ik het uit en wil ik dat daar iets mee gedaan wordt.
maandag 12 december 2011 om 13:56
quote:Suy schreef op 12 december 2011 @ 13:45:
Geen borstvoeding meer geven en ook niet meer luisteren naar mensen die me blijven indoctrineren dat het zo goed is voor mij en vooral voor de baby.
In mijn geval was het niet goed voor mij en al helemaal niet voor "de baby". Het ging pas goed met ons toen ik stopte met de borstvoeding.
Verder sowieso niet meer luisteren naar anderen maar gewoon lekker mijn eigen gevoel volgen. En inderdaad ook niet meer klakkeloos al het kraambezoek toezeggen....pfffff....
Geen borstvoeding meer geven en ook niet meer luisteren naar mensen die me blijven indoctrineren dat het zo goed is voor mij en vooral voor de baby.
In mijn geval was het niet goed voor mij en al helemaal niet voor "de baby". Het ging pas goed met ons toen ik stopte met de borstvoeding.
Verder sowieso niet meer luisteren naar anderen maar gewoon lekker mijn eigen gevoel volgen. En inderdaad ook niet meer klakkeloos al het kraambezoek toezeggen....pfffff....
maandag 12 december 2011 om 14:02
"Ik heb de derde keer dus bewust heel veel met baby op schoot gezeten. Het was onze laatste en dat hele kleine gaat er zo snel vanaf. En met antidepressiva had ik dit keer ook de rust om op de bank te blijven zitten en te genieten van zo'n klein wurmpje dat helemaal ontspannen tegen je aan ligt en zo af en toe een oogje open doet."
Heerlijk! Helemaal mee eens. Mijn 3e (en laatste) kleintje ligt as we speak bij me te slapen op mijn buik. Ze heeft lachstuipjes, zoooo vertederend. Ik ga er zo lang mogelijk van genieten, dan is ze maar verwend ( nu 12 dagen oud) ik geniet met volle teugen van mijn laatste kleine. En heb mijn kraamdagen genoten vanuit bed, verwend door de kraamverzorgster, mijn man en 2 zonen. Het voelt echt als een kadootje mijn kleine baby meisje. Ben ook helemaal los gegaan met roze hahaha
Heerlijk! Helemaal mee eens. Mijn 3e (en laatste) kleintje ligt as we speak bij me te slapen op mijn buik. Ze heeft lachstuipjes, zoooo vertederend. Ik ga er zo lang mogelijk van genieten, dan is ze maar verwend ( nu 12 dagen oud) ik geniet met volle teugen van mijn laatste kleine. En heb mijn kraamdagen genoten vanuit bed, verwend door de kraamverzorgster, mijn man en 2 zonen. Het voelt echt als een kadootje mijn kleine baby meisje. Ben ook helemaal los gegaan met roze hahaha
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
maandag 12 december 2011 om 14:03
maandag 12 december 2011 om 14:05
Bij ons komt er wrs geen tweede, maar àls: dan hoop ik dat ik m'n kraamweek thuis ipv in het ziekenhuis kan doorbrengen, zou ik me minder willen aantrekken van beledigde kraamvisite omdat ze niet op een tijdstip kunnen komen dat ze zelf kunnen uitkiezen, zou ik mijn vriend vragen meer foto's van mij met de kleine te maken, zou ik een professionele fotograaf vragen om ons gezin te kieken en zou ik tijdens de zwangschap misschien wel een bellypaint laten maken. Ook zou ik eerder met een draagdoek beginnen, zodat m'n kleintje bij mij kan slapen, maar ik niet aan de bank gekluisterd zit.
@bijenrompje:
@bijenrompje:
maandag 12 december 2011 om 14:08
Ahh haha wat lief !
Het gaat wel goed hoor, zijn alleen nu een aantal maanden verder en ik begin ongerust te worden.. Was vorige keer in 1 keer raak (ik was met de pil gestopt en precies 4 weken laten positieve test, echt heel vaag) en ik ben nu bijna 4 maanden verder sinds mn curretage en begin echt een rotgevoel te krijgen (ben ik het wel, ben ik het niet? lukt het wel?) Beetje het vertrouwen in mijn lichaam kwijt maar dat hoort er bij.
Ik vind het superleuk om te lezen hoe jullie zwangerschappen zijn verlopen!
@mali, geniet van je slapende hummel!
Het gaat wel goed hoor, zijn alleen nu een aantal maanden verder en ik begin ongerust te worden.. Was vorige keer in 1 keer raak (ik was met de pil gestopt en precies 4 weken laten positieve test, echt heel vaag) en ik ben nu bijna 4 maanden verder sinds mn curretage en begin echt een rotgevoel te krijgen (ben ik het wel, ben ik het niet? lukt het wel?) Beetje het vertrouwen in mijn lichaam kwijt maar dat hoort er bij.
Ik vind het superleuk om te lezen hoe jullie zwangerschappen zijn verlopen!
@mali, geniet van je slapende hummel!
maandag 12 december 2011 om 15:48
Toen ik begon met lezen, dacht ik: ach, ik wil niet zoveel anders doen... Maar gaandeweg zijn me best wat dingen te binnen geschoten die ik anders wil:
- Niet meer beginnen met bv (ik weet nu dat mijn borstverkleining echt teveel kapot heeft gemaakt en dat het dus niet zal lukken).
- Meer gebruik maken van de drager (bij dochter te laat mee begonnen, dus zowel dochter als ikzelf zijn er nooit goed aan gewend).
- Meer voor mezelf opkomen, zowel in het ziekenhuis als ten opzichte van de kraamvisite.
En dan zijn er nog een paar dingen die ik anders zou willen, waar ik geen invloed op heb:
- Niet meer zoveel vocht vasthouden (dat heeft echt complicaties opgeleverd in de kraamtijd).
- Geen keizersnee onder algehele narcose meer, omdat je dan toch het eerste uur of langer van je kind mist.
- Geen PND meer. Mocht het me toch weer overkomen, dan aan de antidepressiva.
- Niet meer beginnen met bv (ik weet nu dat mijn borstverkleining echt teveel kapot heeft gemaakt en dat het dus niet zal lukken).
- Meer gebruik maken van de drager (bij dochter te laat mee begonnen, dus zowel dochter als ikzelf zijn er nooit goed aan gewend).
- Meer voor mezelf opkomen, zowel in het ziekenhuis als ten opzichte van de kraamvisite.
En dan zijn er nog een paar dingen die ik anders zou willen, waar ik geen invloed op heb:
- Niet meer zoveel vocht vasthouden (dat heeft echt complicaties opgeleverd in de kraamtijd).
- Geen keizersnee onder algehele narcose meer, omdat je dan toch het eerste uur of langer van je kind mist.
- Geen PND meer. Mocht het me toch weer overkomen, dan aan de antidepressiva.
maandag 12 december 2011 om 15:53
quote:bijenrompje schreef op 12 december 2011 @ 14:08:
Ahh haha wat lief !
Het gaat wel goed hoor, zijn alleen nu een aantal maanden verder en ik begin ongerust te worden.. Was vorige keer in 1 keer raak (ik was met de pil gestopt en precies 4 weken laten positieve test, echt heel vaag) en ik ben nu bijna 4 maanden verder sinds mn curretage en begin echt een rotgevoel te krijgen (ben ik het wel, ben ik het niet? lukt het wel?)
We gaan offtopic, maar het is heel herkenbaar wat je schrijft en daar wil ik even op reageren. Bij mijn eerste zwangerschap (binnen een maand zwanger) bleek ik een lege vruchtzak te hebben, daarop volgde een curettage. Toen duurde het negen maanden voor ik weer zwanger raakte... Dan raak je het vertrouwen wel kwijt. Mijn verhaal gaat nog iets verder, daar hoef je geen voorbeeld aan te nemen. (Tweede zwangerschap bleek met tien weken niet goed, weer een curettage, chromosomenonderzoek en toen weer binnen een maand raak na proberen. Dat werd een gezonde dochter.)
Het kan soms zo oneerlijk zijn hè? En je doet er niks aan...
Ahh haha wat lief !
Het gaat wel goed hoor, zijn alleen nu een aantal maanden verder en ik begin ongerust te worden.. Was vorige keer in 1 keer raak (ik was met de pil gestopt en precies 4 weken laten positieve test, echt heel vaag) en ik ben nu bijna 4 maanden verder sinds mn curretage en begin echt een rotgevoel te krijgen (ben ik het wel, ben ik het niet? lukt het wel?)
We gaan offtopic, maar het is heel herkenbaar wat je schrijft en daar wil ik even op reageren. Bij mijn eerste zwangerschap (binnen een maand zwanger) bleek ik een lege vruchtzak te hebben, daarop volgde een curettage. Toen duurde het negen maanden voor ik weer zwanger raakte... Dan raak je het vertrouwen wel kwijt. Mijn verhaal gaat nog iets verder, daar hoef je geen voorbeeld aan te nemen. (Tweede zwangerschap bleek met tien weken niet goed, weer een curettage, chromosomenonderzoek en toen weer binnen een maand raak na proberen. Dat werd een gezonde dochter.)
Het kan soms zo oneerlijk zijn hè? En je doet er niks aan...
maandag 12 december 2011 om 15:55
