Zwanger
alle pijlers
Werken en ontspanning tijdens zwangerschap
woensdag 6 augustus 2014 om 15:51
Ik ben even nieuwsgierig, van alle kanten krijg ik te horen dat ik het rustig aan moet doen en dan vooral met werken. Gemiddeld werk ik 40uur per week in de zorg. Op het werk weet niemand er nog van, ben nu 8weken zwanger en afgezien van wat misselijkheid met dagdiensten heb ik nergens last van. De moeheid komt als ik thuis ben en op een vrije dag.
Hoeveel werkten jullie het eerste trimester? Hebben jullie iets aan de tijden verandert, bijv extra pauzes ingelast oid? Ik heb geen kans om extra pauzes in te lassen, soms is het hartstikke druk en soms wat rustiger. Mijn pauzes houdt ik wel rustig en als ik thuis kom ga ik eerst even ontspannen op de bank en natuurlijk s' avonds heerlijk op tijd slapen;)
Benieuwd hoe jullie het gedaan hebben.
Hoeveel werkten jullie het eerste trimester? Hebben jullie iets aan de tijden verandert, bijv extra pauzes ingelast oid? Ik heb geen kans om extra pauzes in te lassen, soms is het hartstikke druk en soms wat rustiger. Mijn pauzes houdt ik wel rustig en als ik thuis kom ga ik eerst even ontspannen op de bank en natuurlijk s' avonds heerlijk op tijd slapen;)
Benieuwd hoe jullie het gedaan hebben.
woensdag 6 augustus 2014 om 22:02
Bij de eerste drie zwangerschappen werkte ik fulltime in gedeeltelijk eigen praktijk dus daar was ik veel meer uurtjes dan de normale 40urige werkweek mee zoet (meestal zo 60 uur per week). Heb dat bij alle drie de zwangerschappen gedaan tot 4 weken voor de uitgerekende datum. (en in de laatste weken was ik nog regelmatig op mijn werk om mijn vervangster te helpen). Was gedurende de zwangerschappen wel heel misselijk met veel overgeven maar verder geen kwaaltjes. Niettemin wordt het op een gegeven moment wel erg vermoeiend. Met name als je dan als je thuis bent ook nog een baby en peuter hebt en voor je werk vaak 's nachts je bed uit moet. Maar ja het is een bewuste keuze geweest dus dan ook niet zuren als het niet perse nodig is.
Bij de volgende zwangerschappen had ik een parttime baan maar ook weer het geluk gehad altijd tot vier weken voor de uitgerekende datum te kunnen blijven werken. Intussen was ook het gezin groter en inmiddels een schoolgaand kind dus eigenlijk was de allereerste zwangerschap met mijn meer dan fulltime werkweek veruit de gemakkelijkste wat betreft lichamelijke belasting.
Bij de volgende zwangerschappen had ik een parttime baan maar ook weer het geluk gehad altijd tot vier weken voor de uitgerekende datum te kunnen blijven werken. Intussen was ook het gezin groter en inmiddels een schoolgaand kind dus eigenlijk was de allereerste zwangerschap met mijn meer dan fulltime werkweek veruit de gemakkelijkste wat betreft lichamelijke belasting.
woensdag 6 augustus 2014 om 22:12
quote:mara2 schreef op 06 augustus 2014 @ 16:52:
Naar mijn idee komt het zware pas als je al veel verder bent.
Als mensen nu al zeggen doe rustig aan. Dan moet je zeker de rest van je zwangerschap op een stoel gaan zitten ?
Wel zal de zorg zeker zwaar zijn en pittig.
Je zou al vast kunnen denken aan hoeveel weken wil je nog door werken. Ook weer afhankenlijk hoe je je dan voelt.
Meestal weet je dat pas als je zover bent.
En luisteren naar je eigen lichaam. Gaat het niet meer dan praat je met je baas of de arbo.
Ik vond vooral het eerste trimester best zwaar. Ik was misselijk en uitgeput moe. Voelde me meer ziek dan zwanger eigenlijk. Heb wel elke dag gewerkt, maar dat was zeker niet fijn. En hoe moeier ik was en hoe harder ik dat negeerde, hoe meer ik moest overgeven in het weekend.
2e trimester was het tegenovergestelde, ik had energie voor 10.
En nu, de hele warme weken, ben ik blij dat ik zomervakantie heb en vooral in mijn eigen tempo en op mijn momenten kan 'werken' (2 huizen verbouwen).
Naar mijn idee komt het zware pas als je al veel verder bent.
Als mensen nu al zeggen doe rustig aan. Dan moet je zeker de rest van je zwangerschap op een stoel gaan zitten ?
Wel zal de zorg zeker zwaar zijn en pittig.
Je zou al vast kunnen denken aan hoeveel weken wil je nog door werken. Ook weer afhankenlijk hoe je je dan voelt.
Meestal weet je dat pas als je zover bent.
En luisteren naar je eigen lichaam. Gaat het niet meer dan praat je met je baas of de arbo.
Ik vond vooral het eerste trimester best zwaar. Ik was misselijk en uitgeput moe. Voelde me meer ziek dan zwanger eigenlijk. Heb wel elke dag gewerkt, maar dat was zeker niet fijn. En hoe moeier ik was en hoe harder ik dat negeerde, hoe meer ik moest overgeven in het weekend.
2e trimester was het tegenovergestelde, ik had energie voor 10.
En nu, de hele warme weken, ben ik blij dat ik zomervakantie heb en vooral in mijn eigen tempo en op mijn momenten kan 'werken' (2 huizen verbouwen).
woensdag 6 augustus 2014 om 22:18
quote:Nikkie79 schreef op 06 augustus 2014 @ 17:23:
Ik was juist de eerste 3 maanden ont-zet-tend moe. Ik heb gewoon een kantoorbaan maar was echt helemaal op na een werkdag. Als ik 's middags de kans had gehad om ergens te gaan liggen had ik direct kunnen slapen.
Ik vind zwangerschapsmoeheid een onderschat symptoom. Iedereen heeft het altijd over de misselijkheid (heel vervelend uiteraard!), maar die moeheid is ook niet niks. Juist in het begin vond ik het lastig omdat nog niemand het wist en ik het ook niet al wilde vertellen.
Nu ik verder ben in de zwangerschap is de vermoeidheid gelukkig weg.
Waarschijnlijk ben je er na de 12 weken grotendeels vanaf. Dan komt de periode waarin de meeste zwangeren zich behoorlijk fit voelen. Aan het eind heb je dan de lichamelijk zwaardere periode (hoeft natuurlijk niet), maar dan kun je ook prima afspraken maken op je werk denk ik.
Mijn advies: probeer je rust te pakken waar je kan. Juist in de eerste drie maanden gebeurt en zoveel in je lichaam, alles wordt aangelegd, echt een cruciale periode waarin je m.i. heel goed voor jezelf moet zorgen. Misschien wat zweverig, maar je legt wel de belangrijkste basis voor een mensenleven, dat is niet het moment om onnodig stoer te doen. Als het prima gaat, hartstikke fijn en anders gewoon even een tandje minder. Heb je geen last van misselijkheid en kun je gewoon gezond eten? En heb je misschien de mogelijkheid om af en toe in de frisse lucht te lopen? Dat scheelt al bij je lekker voelen.Dat die moeheid wordt onderschat ben ik het zeker mee eens. Er was niks aan me te zien, maar ik heb dagen gehad dat ik al uitgeput was na een boodschapje doen, in de supermarkt 2 straten verderop. Daar valt de moeheid nu met een dikke buik echt bij in het niet.
Ik was juist de eerste 3 maanden ont-zet-tend moe. Ik heb gewoon een kantoorbaan maar was echt helemaal op na een werkdag. Als ik 's middags de kans had gehad om ergens te gaan liggen had ik direct kunnen slapen.
Ik vind zwangerschapsmoeheid een onderschat symptoom. Iedereen heeft het altijd over de misselijkheid (heel vervelend uiteraard!), maar die moeheid is ook niet niks. Juist in het begin vond ik het lastig omdat nog niemand het wist en ik het ook niet al wilde vertellen.
Nu ik verder ben in de zwangerschap is de vermoeidheid gelukkig weg.
Waarschijnlijk ben je er na de 12 weken grotendeels vanaf. Dan komt de periode waarin de meeste zwangeren zich behoorlijk fit voelen. Aan het eind heb je dan de lichamelijk zwaardere periode (hoeft natuurlijk niet), maar dan kun je ook prima afspraken maken op je werk denk ik.
Mijn advies: probeer je rust te pakken waar je kan. Juist in de eerste drie maanden gebeurt en zoveel in je lichaam, alles wordt aangelegd, echt een cruciale periode waarin je m.i. heel goed voor jezelf moet zorgen. Misschien wat zweverig, maar je legt wel de belangrijkste basis voor een mensenleven, dat is niet het moment om onnodig stoer te doen. Als het prima gaat, hartstikke fijn en anders gewoon even een tandje minder. Heb je geen last van misselijkheid en kun je gewoon gezond eten? En heb je misschien de mogelijkheid om af en toe in de frisse lucht te lopen? Dat scheelt al bij je lekker voelen.Dat die moeheid wordt onderschat ben ik het zeker mee eens. Er was niks aan me te zien, maar ik heb dagen gehad dat ik al uitgeput was na een boodschapje doen, in de supermarkt 2 straten verderop. Daar valt de moeheid nu met een dikke buik echt bij in het niet.
