Wij gaan voor een derde..wat enorm spannend

Emma yes!!!! Wat een super goed nieuws!! Geniet ervan!

Gefeliciteerd alvast met je zoon



Mirremara hoe gaat het nu me je?



Hellokitty benje alweer wat opgeknapt?



Mamamuis welkom en alvast succes maandag!



Echo was goed! Bewoog heel veel, heb al duidelijk neusje beentjes voetjes en armpjes gezien. Was druk aan het zwaaien en bewegen. Gyn was erg tevreden! Nou ik dan dus ook ben ook nog een aantal dagen vooruit gezet, ben nu 31 mei uitegerekend ipv 3 juni. 4 dagen kado. Altijd leuk!





Iedreen een heel fijn weekend, dat gaat hier nu wel lukken!!

Zo, tijd voor een bijgewerkte tabel, vinden jullie niet?



Enkie, gefeliciteerd met je goede echo! Ik heb je datum aangepast. Heb jij al een idee wat je krijgt (jongen/meisje)?



Mamamuis, je laat er geen gras over groeien, volgende week al de spiraal eruit Good for you! Je staat ook in de tabel, heb je nog wat meer gegevens voor me (je leeftijd, en de leeftijd van je kids bijv)? Als je dat niet wil hoor ik dat wel, haal ik je er weer uit. Was je de vorige keren snel zwanger? Zwaar voor je zus zeg, zo'n meervoudig gehandicapte zoon. Mijn broer is ook gehandicapt (verstandelijk beperkt en autistisch) en mijn moeder heeft er nog altijd genoeg zorg aan, ook al woont hij sinds zijn 25e in een woongroep. De wereld is niet zo makkelijk voor zo'n kind, vooral voor hemzelf niet. Dus je mag jezelf gelukkig prijzen als je kind gezond is. Dat besef ik na vanmiddag ook wel weer hoor! Al weet je het nooit helemaal zeker nog, tijdens je zwangerschap natuurlijk. En ook daarna kan er nog wat aan het licht komen (autisme bijv). Bij mijn broer is dat pas met 2 a 3 jaar ontdekt dacht ik. Dus je kunt alleen maar hopen, meer niet.



Mirre, fijn dat je je weer beter voelde.



H4K, voel jij je ook weer wat beter?



Zonnestraal, hoe gaat het met jou? Nog veel bezig met de miskraam, of juist niet meer zo en heb je je blik alweer voornamelijk op de toekomst gericht?



Carmen, raar dat je persona ook al in de war is Hopelijk heb je toch een eisprong gehad deze maand, en anders komt 'ie vast volgende maand weer.



Franses, jammer van je test. Daar gaat je kleine sprankje hoop. Maar nu heb je zekerheid, en kun je lekker een wijntje inschenken.



Lastig ja, als je je eisprong niet precies weet, met raak schieten. Twee weken "om de dag" zou voor ons ook een onmogelijke opgaaf zijn hoor Toen ik zwanger wilde worden van dochter hebben we het een week lang iedere dag gedaan, maar daarna 2 weken niet meer geloof ik pffff haha Die tijd is wel voorbij. Nu ben ik zwanger geworden van één enkel keertje, en hadden we mijn eisprong verkeerd berekend, en was 'ie 5 dagen eerder dan normaal. In plaats van sex 5 dagen voor de eisprong (met de gedachte, ach, dat zal wel loslopen) was dit dus precies in de roos geweest! Tja... nou ja maar niet meer aan denken, dat station zijn we nu voorbij.



Hier hebben wij het nieuw gevierd met alcholvrije Cabernet Sauvignon. Nog nooit gedronken, tja what can I say. Smaakt toch wel heel anders zonder de alcohol, dan drink ik eigenlijk net zo lief gewoon thee. Drinken jullie nog net zoveel koffie en thee als voorheen? Bij dochter lette ik er wel op dat ik niet zoveel koffie dronk, maar nu drink ik toch wel een kopje of 4 per dag hoor, zit er niet zo mee (en smaakt nog heerlijk). En daarnaast veel (rooibos)thee en water. En als ik er aan denk, melk of karnemelk. Verder let ik niet zo heel erg op dat ik nu bepaalde dingen extra eet, eigenlijk alleen op dat ik geen dingen eet die niet mogen. Bij mijn eerste twee was ik echt veel meer bezig met dit soort dingen, merk ik.



Zorgpremies zijn van de baan he! Goed nieuws. Al verzinnen ze nu vast weer wat anders. Meer geld gaat het ons toch wel kosten ben ik bang, zal het niet linksom gaan dan rechtsom. Maar ik vind het een goede zaak dat ze nu niet dat hele zorgstelsel weer om gaan gooien, dat vond ik zo'n onzin en ook zo zonde van al die energie en kosten, terwijl het geen eens een echte bezuiniging opleverde. Dan ben ik idd meer voor de belastingverlaging/verhoging.



Fijn weekend!

Joepie Emma!!!



Wat een goed bericht, fijn!



(Kom net terug van congres, vooral reis met OV. Terug was een crime... Lees morgen de rest, wilde gauw inloggen om te zien hoe het was gegaan met Emma)



Slaap lekker!

naamleeft.andere kindjesNODen?uitgerekend opbijzonderhedenNonovrouw32meisje (4) meisje (2)19 okt30 juni 20133 december termijnechoIsisVG35jongen (4) jongen (2)26 nov8 oktober spiraal verwijderd, 28 okt. ongesteld geworden!Carmen 38jongen (3) jongen (1)16 nov4Hellokitty 31meisje (7) jongen (5) 27 mei 201326 okt. termijnecho was goed! 9 weken + 6 dagen, 17 nov. nekplooimetingPipoomeisje (3) jongen (1,5)3 mei 2013eerste echo was goed! 30 okt. VK hartje gehoordMirremara34meisje (4) jongen (3)6 juni 201326 okt. termijnecho was goed! 8 weken 1 dagEnkie30meisje (3) meisje (1)31 mei 20139 november termijnecho was goed! 3 dagen vooruit gezetLily3032jongen (4) jongen (1,5)16 juni 2013eerste echo goed! 7 weken 3 dagen, 28 nov. termijnechoEmma3939jongen (8) meisje (2)17 mei 2013uitslag vlokkentest goed!! Het is een jongetjeZonnestraaltje31meisje (5) meisje (2,5) even afwachten na MKFranses 35jongen (4,5) meisje (2)1 decjuni spiraal verwijderd. 7 december echo voor evt. endometriose, januari gyn (hopelijk niet meer nodig)Mamamuis33meisje (7) jongen (5) half november spiraal verwijderen

Ja, gezellig, ik wil ook wel in de tabel! ;-P

Ik ben 33 jaar, mijn dochter wordt 28 nov. 7 en mijn zoon is 5.



@Emma: ik laat er geen gras over groeien, dat was wat mijn man ook zei haha.... Ik ben er al zooolang mee bezig in mijn hoofd wanneer nou het beste zou zijn... Maar maakt niet uit geloof ik; er is altijd wel wat... We moeten nu echt die dakkapel gaan zetten voor een zolderkamer voor de jongste en eigenlijk wil ik wel alles getext en ik wil de meubels graag wit ipv bruin.. enz...

Dus werk aan de winkel hier...hihi

De vorige zwangerschappen ben ik binnen 4 maanden aangeteld en de tweede was gelijk raak! Mijn kids schelen 19 mnd... Nu hoeft dat deze derde keer natuurlijk helemaal niet zo te zijn... We wachten geduldig (!) af...



@Enkie: wat leuk dat je kleintje zo actief is!! Een goed teken!!



Ik mag zodadelijk nog een middagje werken, eerst oudste naar ballet brengen... en vanavond eters (manlief kookt graag oosters...!) Gezellig!



Fijn weekend allemaal!!

Ik weet niet wat precies de oorzaak is, maar man en zoon zijn naar voetbal, ben alleen met dochter, en kan alleen maar huilen. De hele ochtend al! Dochter komt heel lief telkens aan met knuffels en haar speentje, en zegt steeds "stil maar" en "komt goed" en "kan gebeuren mama", zo lief, maar de tranen blijven maar stromen Ik heb vannacht gedroomd dat ik de baby toch niet wou, en dat ik manieren aan het zoeken was om het alsnog weg te laten halen. Maar ik wist niet hoe ik dat moest verantwoorden naar de verloskundige en het ziekenhuis Ben erg geschrokken van die droom, zit er eigenlijk best wel doorheen. En ook dat het een jongetje is daar ben ik toch meer teleurgesteld over dan ik dacht. Het perfecte plaatje dat in mijn hoofd zat, is niet meer, en ook al schaam ik me voor die gedachte, hij is er wel. In plaats van dat ik blij ben dat het kind gezond lijkt, loop ik de hele tijd te janken. Voel me zo in de war, en schuldig over al deze gedachten. Waarom moesten we nou zo nodig nog een kind, ik ben het gewoon niet waard met zulke gedachten. Lekkere moeder ben ik! Sorry ik weet het ff niet meer

Ach Emma , dat is denk ik gewoon de spanning die eruit komt. En die droom, daar zou ik niet teveel waarde aan hechten, zwangere vrouwen staan erom bekend dat ze de meest bizarre en levensechte dromen hebben toch?

Misschien is het een beetje een taboe, maar ik denk dat veel vrouwen teleurgesteld en verdrietig zijn als de baby een ander geslacht heeft dan gehoopt. Het "mag" natuurlijk niet, want "als het maar gezond is". Ik herken het in ieder geval wel. Je hoeft je er niet voor te schamen, je hebt gewoon tijd nodig om het te verwerken. Als je zoontje er straks eenmaal is, word je er evengoed helemaal verliefd op. Gewoon even lekker laten lopen die tranen, is toch een soort "rouwproces", je neemt afscheid van het idee van twee dochters.

Sterkte vandaag

Het is ook niet dat ik een jongen minder leuk vind hoor, echt niet. Ben net zo gek op mijn zoon als op mijn dochter, en een lief jongetje erbij vind ik op zich hartstikke leuk, dat is het niet.



Maar wij zitten niet in een heel ideale situatie, financieel moeten we straks al een flinke stap terug doen en ik zal niet meer zoveel kleertjes en speelgoed voor ze kunnen kopen dan voorheen, toen ik nog maar één zoontje had. Ik kocht altijd de leukste dingen voor hem, hij had een onwijs grote garderobe waar ik heel blij mee was, goede schoentjes altijd, skipakken, winterjassen, sportkleren, voetbalschoentjes etc. en ik heb het allemaal weggegeven. Daar baal ik nu met terugwerkende kracht heel erg van. Ik weet dat de persoon aan wie ik het heb gegeven, het inmiddels allemaal weer door heeft gegeven dus het is echt weg. Ik zal in de toekomst niet meer zoveel kunnen besteden aan leuke kleertjes voor mijn kinderen, en nu kan ik het ook niet meer hergebruiken binnen het gezin. Het jaagt ons op extra kosten en dat baart me nu al zorgen, dat had zo anders geweest als dit ook een meid was. Dan had ik ook anders kleertjes ingekocht (met het idee dat het twee keer gebruikt wordt). En ik heb al het jongens speelgoed waar zoon te groot voor is inmiddels weggegeven of verkocht, de mooie houten treinbaan enzo, echt wat zonde vind ik dat nu! Het zijn maar spullen, maar toch. SPIJT!!!



Bovendien worden de kamers nu een probleem. We hebben al bedacht dat de baby voorlopig op hetzelfde kamertje kan slapen als waar dochter nu nog ligt, maar daar past niet meer in dan een ledikant en een commode, da's echt maar heel klein. Oké de eerste 2 a 3 jaar maakt dat niet zoveel uit, en is het voor de baby waarschijnlijk alleen maar fijn dat het de eerste tijd een eigen plekje heeft, en ook voor dochter, want baby slaapt natuurlijk veel en dan zou zij niet op haar kamer kunnen spelen (als ze op één kamer lagen). Maar vroeg of laat zou zoontje dus bij dochter op de kamer moeten, simpelweg omdat er geen eenpersoons bed in dat kleine kamertje past (hoewel, peuterbedje zou nog net gaan denk ik, als de commode weg gaat). Er kan iig niet op dat kamertje worden gespeeld. Maar als je die samenvoeging nou na een aantal jaren pas doet, is dochter veel ouder al en zou ze dat dan nog wel accepteren, vraag ik me af. Er zit toch 3 jaar tussen, weer een hele fase verschil. En wat als ze niet goed met elkaar overweg kunnen? En een jongen en een meisje bij elkaar op de kamer, da's toch minder ideaal dan twee van hetzelfde geslacht. In het begin maakt het niet zoveel uit, maar als ze straks 8 en 11 zijn dan gaat dat niet meer denk ik. En met het uitnodigen van vriendjes en vriendinnetjes en het dan op de gezamenlijke kamer willen spelen. Kortom, allemaal praktische zaken en voor anderen hier misschien minder belangrijk en/of minder aan de orde, maar onze situatie wordt er persoonlijk nog moeilijker door en ik voorzie nu allemaal extra problemen die, als het een meisje was geweest, minder van betekenis zouden zijn geweest.... Dat is een beetje het verhaal. Maar ik zal er wel aan wennen, we vinden vast wel oplossingen. Hopelijk komt het allemaal goed en ervaar ik deze dingen straks niet zoals ik ze nu zie.



Kortom, ondanks de goede uitslag van gisteren zie ik weer meer beren dan ooit op de weg lijkt het wel, en ben ik nog even niet in staat te genieten van het goede nieuws. Misschien ook het feit dat we er nu doordrongen zijn dat het écht gaat gebeuren allemaal! Had wel verwacht dat ik het na gisteren allemaal los kon laten, maar dat lukt dus nog niet en voel me vandaag heel erg slecht. Nou ja misschien heeft het idd toch nog wat meer tijd nodig... Heb iig nog steeds geen zin om het aan mensen te vertellen. Gewoon omdat ik er op dit moment zelf nog niet blij mee ben. Het lukt me gewoon niet om het positief te bekijken nu, en dat vind ik heel erg....

Aha, had het ff anders opgevat, sorry

Is ook niet zo gek, met al die hormonen, spanningen,vermoeidheid en andere zorgen, dat je relativeringsvermogen er even tussenuit piept. Ook die zorgen herken ik wel, hier ook een jongen en een meisje en maar 3 slaapkamers. Tussen zoon en dochter zit 2,5 jaar, en die zullen bij elkaar op de kamer moeten straks. Met mijn (niet-zwangere) hoofd maak ik me daar nog niet zo druk om, maar gezien eerdere zwangerschapshormonale ervaringen zal ik hier ook wel even over in gaan zitten als het zover is.

En het is ook heel zuur dat je je volgende kinderen niet zoveel kunt geven als de eerste, minder aandacht, minder speelgoed, minder (nieuwe) kleding. Dat zat me bij de 2e al dwars.

Hier zou het wat dat betreft beter uitkomen als nr 3 een meisje is, gezien dat alle jongenskleren vaak zijn uitgeleend en er niet meer zo mooi uitzien (of niet meer mijn smaak vallen). Aan de andere kant had mijn dochter heupdysplasie, wat de kans bij een volgende dochter vergroot om het ook te krijgen. Dus dan liever een zoon.

Zijn (dure) schoenen heb ik nog wel, maar heb ook eens gehoord dat het niet goed is voor de voetontwikkeling om ingelopen schoenen aan een ander kind te geven. Dus dan maak ik me daar druk om, want vind het ergens onzin, maar het knaagt wel.



Je krijgt vast wel kleding van vriendinnen met een zoon, die zijn dan waarschijnlijk nieuwer dan die van je eerste zoon. En speelgoed: wij doen hele goede zaken met marktplaats .

Het komt allemaal goed, echt. Dat relativeringsvermogen komt weer terug hoor! Dat deed het bij mij ook..



Dikke

Enkie wat fijn dat je een goede echo hebt gehad! Ik ben ook zo benieuwd naar volgende week. Ik heb nog nooit een echo met 13 wk gehad en dan is het natuurlijk ook al echt meer een kindje.



Emma, heb je je gevoel een beetje weggedrukt omdat je in spanning zat van de uitslag. En nu komt het weer boven zeker? Wij hebben ook echt het meeste weggegeven. Vooral het babyspeelgoed, en kleertjes en de wagen ledikantje etc. Ik denk maar dat die kleertjes toch niet zo best meer zijn die ik heb weggegeven dus die hoef ik ook niet meer terug. Bovendien krijg je weer veel met verjaardagen sinterklaas etc. Dus dan is iets nieuws ook wel weer leuk. Het is enerzijds stom maar ik heb er ook mensen blij mee gemaakt dus ik voel mij er niet zo rot onder. En verwacht ook wel her en der wat terug te krijgen. Kruiken/badje en dat soort dingen, die je allemaal niet zo lang gebruikt. Ik herken je twijfel niet, maar daar heb jij niks aan. Van de week was nog op het nieuws. Slechte tijd om kinderen te krijgen. Er worden veel minder kinderen geboren. Bekijk het van de zonnige kant. Straks zitten onze kinderen niet in overvolle klassen op de basisschool . Waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten. En je past je uitgave patroon er ook gewoon op aan joh. Het gaat zo geleidelijk, ze hoeven nog niet meteen naar sportclubjes zwemles etc.



Wij hoeven er in huis niks op aan te passen en dat scheelt wel een hoop denk ik. Wij laten alles zo en doen de baby op onze kamer en na de kraam tijd gaan wij zelf naar zolder daar hebben wij nog twee kamers over. Maar ik vind het handiger om met de bevalling en de kraamtijd niet al die trappen op en af te hoeven.



Hebben jullie ook al dat het een beetje begint te tonen? Ik heb echt sinds een paar dagen een tuutje op mijn onderbuik. En dat ondanks dat ik door die griep 3 kilo ben afgevallen. En ik weeg maar 65 kilo. Het zal wel weer snel aan zitten. Het was echt een hardnekkig virus zeg. Ik heb nu ontzettend last van mijn holtes, zelfs met lopen bonkt het. Het was net een hele exercitie naar de supermarkt zweette mij een ongeluk. Man is vandaag de hele dag weg. Heb de kids opdracht gegeven om te poetsen. Dat vinden ze namelijk heel leuk, dus ik zit rustig commando's te geven vanaf de bank en ze gaan het hele huis door met de glasex en de stofzuiger.



Mamamuis welkom! Jouw kids zijn evenoud als de mijne leuk!



Mirremare voel jij je al wat beter? Wanneer heb jij je volgende echo?



Zijn er al naderende NOD's bij de andere dames?

Goedemiddag!!!!



Ik heb zin in zoete dingen.....dus ga zo een monchoutaart maken......mmmmmm



@emma: even advocaat van de duivel spelen: het zijn vast je hormonen, maar jullie wilden echt een derde en toen wist je dat de kans 50% was dat het een meisje zou worden, 50% een jongen. Dat heeft jullie niet belemmerd in de keuze. Tuurlijk is een meisje praktisch als je alle kleertjes nog hebt liggen en je ze dan eventueel samen in een kamer kan laten slapen, maar dat kan jongen/ meisje natuurlijk net zo. Misschien niet helemaal roze, maar maak er een strandkamer van of een boskamer. Voor beide leuk! Mijn man heeft jaren met zijn zusje op 1 kamer geslapen (bijna zelfde leeftijdverschillen als bij jullie, broer is 7 jaar ouder, zusje van hem is 2 jaar jonger). En hij liep in de kleren van zijn broer. Dat vond hij vreselijk, want dat was dus al "ouderwets". Het leek toen natuurlijk allemaal nog erg leuk en mooi, maar nu ben je jaren verder en is het misschien toch niet meer zo leuk als je dacht.....Kleren hoeven helemaal niet duur te zijn. Ik koop een enkele keer Vinginio in Bataviastad, maar verder veel H&M en Hema.

Ik heb zelf natuurlijk 2 jongens en zou als 3e een meisje heel leuk vinden. Gewoon van alle "smaken" wat. Maar een jongen is echt net zo welkom. Ik kan me voorstellen dat ik even moet slikken bij de gedachte dat ik nooit een dochter ga krijgen, maar ik zal er geen traan om laten. Ga lekker de stad in met je dochter en ga alvast wat leuke jongens baby kleertjes inslaan of bekijken! Kop op, het komt allemaal goed! En mocht ik toch een meid krijgen dan heb ik heel veel jongens spullen over!



Dit komt misschien hard over, maar dat bedoel ik echt niet zo. Ik ben zelf gewoon heel positief ingesteld en hoop dit ook zo een beetje op jou over te brengen....hoop dat het gelukt is!

Dank voor jullie berichtjes. Ik verwacht ook niet dat jullie mijn twijfels herkennen hoor, dat zal er ook wel mee te maken hebben dat het bij jullie gewenst en gepland is, en dat wij natuurlijk een ander uitgangspunt hadden. Ik ben me ervan bewust dat we daar soms, ondanks de bewuste keuze om ervoor te gaan, toch af en toe mee (zullen) worden geconfronteerd. Dat je dan gaat denken "hadden we beter toch niet...". Maar ja je hebt niets aan die gedachten. Als je eenmaal gekozen hebt, moet je ook er ook echt voor gaan en niet blijven twijfelen, I know. Maar ik kan deze gevoelens naar mijn gevoel nergens uiten momenteel, dus dan maar (anoniem) hier af en toe (sorry ) Ik zal het niet te vaak doen, beloofd!



Ook met de teleurstelling dat het geen meisje is kan ik niet bij man terecht, die is juist in zijn nopjes met een jongen, die zou het nu het liefst van de daken willen schreeuwen! Dat vind ik dan ook wel leuk om te zien natuurlijk, ben blij dat hij er iig wel alweer meer binding mee heeft gekregen hierdoor en als mijn dierbaren blij zijn, dan ben ik dat ook. En hij is daarnaast ook helemaal niet zo materialistisch (al zeg ik liever "praktisch" ) ingesteld als ik, dus hij vindt mijn argumenten allemaal niet van belang. "Het is maar geld, het zijn maar spullen, het zijn maar kleren, daar gaat het niet om het leven" is zijn motto. Tja hij heeft vast nog gelijk ook Maar ik ben gewoon een perfectionist, en heb altijd bepaalde beelden en toekomstplannen in mijn hoofd, en als het dan even anders loopt, heb ik er veel meer moeite mee om daar afstand van te doen of mee om te gaan. Zal wel in mijn karakter zitten (ben kreeft, herkent iemand dit?).



Oh ik weet wel zéker dat ik iemand heel blij heb gemaakt altijd met al die zakken vol kleertjes van mijn zoon! Daar is ze altijd erg dankbaar voor geweest. Ik heb er nooit wat voor hoeven te hebben. Maar aan die stroom komt nu wel een eind (gaat ze vast wel begrijpen). De nog goede (en enigszins tijdloze) dingen van zoon ga ik nu wel bewaren voor de kleinste, voortaan. En idd speelgoed enzo komt wel weer.



Ik lijk juist minder buik te hebben dan een paar weken geleden, gek he! Met een week of 8 puilde die echt al uit, maar dat zullen echt mijn darmen wel geweest zijn. Nu zie je bijna niets meer overdag, alleen 's avonds een klein beetje, maar als je het niet weet valt het ook niet op. Ben ook nog maar 0,8 kg aangekomen (dus weeg nu nog maar 51,8).



Als ik jou zo lees wonen jullie ook niet zo heel groot Franses? Wij hebben dan wel 4 slaapkamers (3 op de eerste etage en 1 op zolder) maar 1 daarvan is dus echt piepklein, en daar hebben we ook nog vaste kasten ingebouwd. Het enige dat we daar hoeven te doen is de knalroze muur in een andere kleur verven, en klaar is de nieuwe babykamer weer. Meubeltjes en kasten zijn allemaal wit. En jullie hebben straks ook een jongen en een meisje bij elkaar op de kamer. Weten ze dat al, dat dat gaat gebeuren straks? Denk je dat dat goed gaat?



Kijk wij waren eerst van plan, als het een meisje zou zijn geweest, meteen de grootste kamer om te toveren tot slaapkamer van de twee jongsten. Dan zou het kleinste kamertje vrij komen als opberghok, administratie en studeerkamer. Maar nu we het waarschijnlijk toch anders gaan doen, moet alle administratie, de boekenkast met fotoalbums etc. op zolder blijven, dus op de kamer van zoon, dat is niet anders. Het lijkt wat vroeg om daar nu al over na te denken, maar in 6 maanden tijd moet het wel allemaal bedacht en uitgevoerd zijn. De kamers moeten worden geschilderd, en ook de buitenboel moet nodig worden geschilderd dit voorjaar. Er moet een andere auto worden uitgezocht. Werk genoeg aan de winkel dus!



H4K, spannend volgende week jouw echo! Idd met 13 weken zie je weer veel meer. Ik vond het verschil tussen 7 en 10 en 12 weken al behoorlijk.

Cross met Lily, thanks Je hebt gelijk hoor, ik stel me waarschijnlijk wel aan, ben gewoon een enorme dramaqueen vandaag. Het is ook een combinatie van alles bij elkaar denk ik, al die twijfels van voorheen, de spanningen van de combinatietest en de vlokkentest, nu de uitslag en dan ook meteen het geslacht bekend. Het zijn veel dingen tegelijk en mijn hormonen zijn natuurlijk versterkt. Ik heb al die tijd, vanaf de eerste positieve test en de schok die daarop volgde. nog geen traan gelaten. Misschien komt het er nu gewoon allemaal uit...



Oh en Lily, wij wilden niet "echt een derde" he, bij ons was het ongepland en daar hebben we wel een poosje mee geworsteld, voordat we het besluit hebben genomen ervoor te gaan (maar misschien heb je dat gemist, jij bent er natuurlijk later bijgekomen...) Maakt natuurlijk niet uit voor het jongetje/meisje verhaal, maar er waren al veel twijfels en beren op de weg en deze lijken hierdoor weer even wat meer aanwezig, that's all

Dat had ik ook niet meegekregen, dat de derde bij jullie ongepland was, Emma, dat verklaart idd wel een hoop.

Wij wonen idd niet groot, hebben een bovenwoning, dus geen tuin en ook geen zolder. Wel een kelder, maar daar kun je niet in leven. Op zich wel heel veel oppervlakte, maar net niet handig verdeeld, waardoor we 2 ruime slaapkamers hebben en 1 mini-kamertje. Daar slaapt mijn dochter nu nog in, maar daar zou ook echt geen normaal bed in kunnen. Dus of er nu een derde komt of niet, ze hadden toch bij elkaar op de kamer gemoeten als zij uit haar ledikantje groeit. We willen wel gaan verhuizen, maar zijn best kieskeurig en dit is economisch gezien niet echt het juiste moment.

Tijdens mijn eerste zwangerschap hebben we de badkamer verbouwd, tijdens mijn 2 zwangerschap hebben we onze (giga-)slaapkamer gesplitst naar 2 (ruime) slaapkamers, dus ben al blij dat dit een redelijk simpele zwangerschap zal worden zonder grote verbouwingen. Bij ons moet ook al jaren de buitenboel gebeuren, maar die negeren we nog even. Hebben afgelopen jaar een offerte aangevraagd, maar die was zo belachelijk hoog dat we in shock raakten en niet meer verder hebben gezocht. Volgend jaar beter.

De kinderen weten nog van niets, en die krijgen het pas te weten als ik echt zwanger ben en iedereen het mag weten, want die flappen het er anders meteen tegen iedereen uit. Tijdens de afgelopen zomervakantie sliepen ze bij elkaar op de kamer en dat ging goed. Soms vragen ze zelfs of ze bij elkaar op de kamer mogen slapen, maar daar beginnen we nog niet aan, wordt anders een feestje ipv slapen. Die kamer is ook niet zo ruim dat er makkelijk 2 bedden in kunnen, maar ach, komt wel goed, en anders een stapelbedje ofzo... Voorlopig spelen ze eigenlijk zelden op hun kamer, meestal beneden, we zullen zien of dat de komende jaren verandert.

We moesten dit jaar een nieuwe auto kopen omdat onze ouder ermee ophield, en toen hebben we wel vast rekening gehouden met een eventuele derde. Hij is niet superruim ofzo, dus vakanties moeten dan maar met een aanhangertje.

Ons "voordeel" is denk ik dat we de afgelopen jaren ontzettend krap hebben gezeten. We kochten ons huis toen ik nog studeerde (ben op latere leeftijd nog een studie begonnen), dus geen cent te makken. Na ons eerste kind raakte ik mijn werk kwijt, en bij de tweede had ik nog de onzekerheid van een tijdelijk contract. Nu heb ik eindelijk een vast contract en uitzicht op salarisverhoging als ik volgend jaar mijn extra studie afheb, dat geeft zoveel rust vergeleken bij de vorige keren!

En wij hebben altijd veel dingen voor de babytijd geleend of via marktplaats gekocht, kleertjes van Hema of H&M. Bij verjaardagen en sinterklaas krijgen ze zoveel kado's van opa's en oma's, dat we het niet altijd nodig vinden om daar nog meer aan toe te voegen. Dan kopen we liever iets leuks voor hun slaapkamer ofzo.



Ik ga even wat nuttigs doen, voordat manlief thuiskomt van zijn werk!

Oja, welkom mamamuis!! Leuk dat je meedoet!

Enkie, fijn dat je echo goed was, geruststellend altijd weer.



Mijn NOD? Mijn cyclus is dus een beetje vreemd, maar volgens de ene app is de NOD op 1 december, en volgens de andere app op 29 november (en nu maar hopen dat niemand op mijn telefoon gaat zitten snuffelen..). Laten we die van 1 december maar aanhouden.

Sorry, ik was even erg moe en druk. Ik heb wel steeds bijgelezen, maar had te weinig energie om te reageren.

Ik weet niet alles meer, dus zal niet echt veel op iedereen reageren deze keer.



Maar iedereen met goede echo's , joehoe gefeliciteerd!!!! Wat een heerlijk gezicht is dat toch. Ik hoop dat over een tijdje ook weer mee te mogen maken.



Emma, gefeliciteerd met de goede uitslag. Natuurlijk mag je best even verdrietig zijn dat het een jongetje is. Dat kun je maar beter nu verwerken dan als hij er is . Ik denk dat dit vaker voorkomt dan je denkt. Natuurlijk zul je ook van dit ventje houden, maar daarom mag je best even slikken. En alle stress en de hele situatie, dat moet er ook uit. Gun jezelf die emoties, als emoties er mogen zijn, welke het ook zijn en je ze gewoon observeert en ervaart zonder jezelf ervoor te veroordelen dan ebben ze vaak ook het snelste weer weg (leuk advies van iemand die daar heel slecht in is , maar eerlijk is eerlijk als het me lukt helpt het me wel).

En meisje en jongen op 1 kamer is geen probleem hoor. Ik deelde vroeger ook een kamer met m`n broertje. Wij schelen iets minder (2 jaar), maar dat was altijd heel gezellig. Ik kon heel goed met m`n broertje opschieten, misschien juist wel doordat we minder concurent waren door het verschil in geslacht. Ik kreeg toen ik 12/13 was een eigen kamer, maar vond het toen nog niet vervelend. Mijn neef en nicht hebben veel langer een kamer gedeeld, die was op een gegeven moment gescheiden door kasten.

Als hier een derde komt gaan onze meiden ook op 1 kamer. Ze krijgen dan wel een hele grote kamer. Anders moeten we de zolder verbouwen en dat is meer iets voor eventueel in de toekomst. Ik zie er niet zo veel problemen in.



Mamamuis, spannend morgen. Nou ja het verwijderen zelf is niet spannend, maar waar het voor staat natuurlijk wel. En welkom natuurlijk.



Carmen, volgens mij kan je cyclus nog even van slag zijn na een miskraam, ook als de eerste mestruatie wel weer op normale tijd kwam, dus kan best dat je ei later is. Maar misschien is ie ook gewoon alllang geweest en heb je het niet gemerkt. Ik ben bij de oudste net de ronde dat ik zwanger werd gaan temperaturen (om te zien wanneer ik ongesteld zou worden, ivm onregelmatige cyclus), ik dacht toen ook dat ik geen eisprong had gehad, maar bleek toch zwanger. Achteraf zie ik wel een piek, twee zelfs, maar die waren niet heel hoog. Ik heb geen ervaring met ovulatietesten of de persona, maar dan begin je toch meestal pas na een bepaalde tijd te testen? Misschien was ie deze maand wel eerder dan verwacht.



Iedereen die erg misselijk en moe is een dikke knuffel. Ik ben gelukkig nog nooit spuugmisselijk geweest, maar zelfs dan vond ik de vermoeidheid en de gierende hormonen soms om gek van te worden. Hopelijk gaat het snel beter bij jullie.



Hier dacht ik aan het begin van de week mijn eisprong gehad te hebben, maar weet het niet zeker. Misschien dat we dan nog toevallig nog een kleine kans hebben. Het was hier zaterdag en maandag gezellig en heb het idee dat ei misschien ma of di was. Dat zou dan ook betekenen dat mijn cyclus weer aardig is zoals voor de miskraam (al was ie al enigszins onregelmatig). Ik heb nu ook af en toe weer wat steekjes in mijn borsten en een wat opgezette buik zoals meestal in de 2 weken voor m'n menstruatie. Nu maar hopen dat mijn cyclus echt weer op gang komt.



Ik merk ook dat ik er sinds gister ineens weer veel meer mee bezig ben. Niet zo zeer met de miskraam, dat heb ik al wel aardig een plaatsje gegeven, maar wel met het opnieuw zwanger worden. Hoop niet dat ik er elke maand zo veel mee bezig ga zijn. Heeft helemaal geen zin, kan er nu verder toch geen invloed op hebben (zeker niet als dit echt mijn wachtweken zijn, maar deze maand voor mijn gevoel sowieso nog minder dan normaal, omdat ik geen idee heb hoe mijn lichaam nu alles zal regelen). Waar ik vorige week echt weer even ging twijfelen en meer beren op de weg zag kan ik nu niet wachten tot ik weer zwanger ben. Wat dat betreft zou ik eerder denken dat de eisprong er nu aan zit te komen

@NOD: Hou voor mij maar 16-11 aan. Volgens mijn normale cyclus zou ik nu ongesteld moeten zijn maar niks geen krampen of zwangerschapsverschijnselen. Ga dus ook geen test doen. Ik heb mijn NOD van 16-11 ingeschat naar aanleiding waarvan ik dacht een eisprong te hebben gevoeld. Pfff, ben dit niet gewend hoor….na 3 keer zwanger worden in 1 keer en nu ineens er op zitten wachten. Ben verwend geweest!

We hebben het rond die week om de dag gedaan en nu al een week niet meer. Moet er niet aan denken elke dag sex! Heb daar echt geef fut voor hoor haha.

@Zonnestraal: een eisprong eerder is in mijn geval uitgesloten want dan had ik nu al ongesteld moeten zijn. Het is nu namelijk dag 27 van mijn cyclus. De persona vraagt inderdaag om te testen vanaf dag 6 van je cyclus. Is op zich wel heel vroeg hoor. Maar we zitten wat dat betreft in hetzelfde schuitje hé. Wachten of je een eisprong hebt gehad, wachten of je alweer zwanger bent. Ik merk ook dat ik veel meer bezig ben met het zwanger worden dan de miskraam. Maar als ik je goed begrijp is het voor jou vanaf aflopen maandag/dinsdag 2 weken voor je NOD’s? Spannend!

@Enkie: wat fijn dat je echo goed was. Blijft een mooi gezicht, hoe klein ze ook zijn!

@ Isis: zit je inmiddels al in jouw ‘pretweek’? Mag je al gericht gaan klussen ?

@Emma: ik snap jouw gevoelens helemaal. Toen ik bij de eerste hoorde dat het een jongetje zou worden ben ik weken, misschien zelfs de hele zwangerschap teleurgesteld geweest! Ik wilde zoooo graag een meisje. Bij nummer 2 wilde ik de hele zwangerschap niet weten wat het was om die teleurstelling te voorkomen. Ook dit was een jongen. Bij een derde jongen dacht ik dat ik wel even zou moeten wennen dat ik nooit een dochter zou krijgen….maar na de miskraam kan het me echt niks meer schelen! Jaja, cliche….maar als het maar gezond is! Maar dat zeg ik nu hé, mocht het zover zijn dan denk ik er misschien weer anders worden. Wij gaan in elk geval niet voor een nummer drie omdat we een meisje willen. Wij willen nog heel graag een kindje. Maar voel je niet schuldig. Zijn ook de hormonen die het erger maken. Wat betreft spullen, ik hecht daar zelf gelukkig weinig waarde aan. En je zal zien, het lost zich vanzelf allemaal op. Ook wat kamers betreft. Bij ons ook maar 3 slaapkamers waardoor bij een 3e de oudsten op dezelfde kamer komen te liggen. Ach, heb ik vroeger ook jaren met mijn zus gedaan. Vond het alleen maar heel fijn. Ik snap dat je je heel erg druk maakt om dit soort dingen waar je tegen aan loopt maar je zal zien! Het lost zich allemaal vanzelf op. En schrijf in de tussentijd maar lekker je frustratie weg hier hoor!

Ohhh Emma, dat wist ik niet. Ben idd later komen meeschrijven en dacht dat jullie ook bewust voor een 3e gingen....

Maar hoe gaat het nu met je? Tranen een beetje gedroogd?



@carmen: spannend!!!!!



Heb deze week een drukke week met werk, vergaderingen, cursus en ook nog allemaal leuke dingen! Dus zal niet zoveel aanwezig zijn op het forum, lees wel mee!

Vandaag trouwens 9 weken, nog 2,5 week tot termijnecho. Ik begin echt een buik te krijgen, dus kan niet wachten. Heb nu steeds het gevoel hem in te moeten houden.....

Het gaat nog niet echt lekker hoor. Geen tranen meer gehad (maar dat is meer omdat ik dat niet wil met man en kinderen er steeds bij, dus het dan niet toelaat) maar ik ben gewoon niet blij! Ik begrijp het zelf ook niet. Maar toen ik de vorige keer zwanger was, en na 2 weken die brief van de vlokkentest op de mat viel, waren we súper blij dat het goed was met het kindje. Eerst hebben we toen een week van dat nieuws genoten, en wisten we het geslacht nog niet (hadden stiekem wel hoop op een meisje, maar na al die stress rond die combinatietest en vlokkentest maakte dat inderdaad op dat moment niet meer uit). Toen we een week later toch het geslacht te weten kwamen was ik echt eufórisch! Zo verschrikkelijk blij, dat weet ik nog, ik kon wel dansen springen en juichen, like a dream coming true!!



En dat heb ik nu helemaal niet, sterker nog, ik voel alleen maar ontevredenheid en teleurstelling, en daar schrik ik wel van. Het feit dat het geslacht nu blijkbaar tegenvalt overschaduwt het allerbelangrijkste, namelijk dat er geen afwijkingen zijn gevonden! Dat is natuurlijk absurd. Maar het is wel zo. Had ik het geslacht nu maar niet geweten nog. Blijkbaar vond ik dat onbewust toch belangrijker dan ik dacht, en dat terwijl ik eigenlijk helemaal geen recht van spreken (klagen) heb, want ik héb immers al een dochtertje! Dus waarom ik me dan zo teleurgesteld voel, geen idee. Maar het gevoel is er dus wel, onveranderd. Hoop dat het gauw weg gaat!!!!



Mijn man wilde het nu heel erg graag aan zijn moeder vertellen (woont in het buitenland) dus die hebben we gisterenavond geskyped. Ze vonden het helemaal geweldig om te horen. En vandaag waren we bij vrienden en zijn we daarna langs de vader van mijn man gereden, en hebben we het hen ook verteld. Maar dat heeft niet geholpen voor mijn gevoel, ik wou echt dat ik er wat blijer mee was, dat brengt ook wat leuker over (hoop dat anderen het niet aan me zien). Het liefst zou ik wachten met het vertellen aan anderen, totdat ik er zelf ook blijer mee ben. Dat vertelt toch een stuk leuker, nietwaar? Maar man wil niet langer meer wachten, is zelf súper blij en zoon gaat het ook op school vertellen enzo, dus hij vindt dat familie en vrienden het NU moeten weten. Ook zeggen we (als het wordt gevraagd, en dat doet iedereen dus he!) dat het "wel echt gepland" was. Dit hebben wij namelijk zo afgesproken, we willen niet dat onze eigen zoon weet dat dit kindje niet de bedoeling was en hebben ook geen zin om continue het hele verhaal aan anderen uit de doeken te doen. Het is gewenst, en daar gaat het om. Maar zelf ben ik eigenlijk nog (steeds) niet zo zeker van alles, en dit weekend al helemaal niet, dus nu heb ik ook daar weer een ongemakkelijk gevoel over. Alsof ik het hele weekend een toneelstukje zit op te voeren. Gaat nog niet echt lekker dus hier, ben er nog niet klaar mee en ik vrees dat er nog wel wat huilbuien gaan komen...



Heb ook geen zin om mijn zwangeragenda bij te werken, foto's van mijn buik te maken en dat soort dingen. Jammer hoor, ik heb me bij de eerste twee wel anders gevoeld, ik was zooo blij!! En aangezien dit wel echt de laatste keer is, zou ik juist nu moeten genieten. Hoop dat dat snel een keer gaat gebeuren, ik vraag me continue af waarom ik me nou precies zo voel. Wat is nou exact het probleem, en hoe kan ik dit weer ombuigen. Nou ja, misschien even aan toegeven nog en erop vertrouwen dat het wel goed komt. Hope so!!!



Sorry voor de egopost, ik reageer later weer op jullie hoor. Als ik weer wat vrolijker ben

Bedankt trouwens voor jullie lieve, begripvolle en bemoedigende woorden, dat doet wel goed! Hopelijk heb je gelijk Zonnestraal, en ebt dat rotgevoel weer snel weg. Voel me ook egoistisch dat ik me zo voel (en man zegt dat ook tegen me, die vindt me maar ondankbaar en begrijpt niet waarom ik nu zo "doe").

Lieve emma, ik zou dit iig delen met je vk. Ik ben geen dokter en wil je ook niets aanpraten, maar als het zo blijft gaat het misschien wel richting een zwangerschapsdepressie........ met de juiste hulp kan je dan misschien straks wel lekker genieten!

Ik zou zeggen, blijf alert en trek aan de bel als je gevoelens over een week niet minder zijn.

Bespreek het anders even met je vk Emma. Zij heeft er waarschijnlijk wel ervaring mee. Wellicht helpt dat je.



Even een praktisch vraagje aan de dames die al zomerkindjes hebben. Hoe moet je je baby kleden in mei/juni? Ik heb twee winterbaby's die moesten lange tijd een kruikje, mutsje bleef de eerste dagen wel op. Rompers met lange mouwen. Ze hadden veel van die boxpakjes met voetjes en in huis wikkelde ik er vaak nog een doek omheen. En naar buiten was helemaal inpakken geblazen. Maar in de zomer hoeft dat natuurlijk niet. Wat hadden jullie qua kleertjes voor de eerste weken?

Cross met lily dat was ook mijn gedachte.

Ik heb een april en een mei kindje, maar was bij hun ook heel afhankelijk van hun gewicht en hoe ze hun temperatuur konden regelen. Mijn mei zoon was groot en mocht vrij snel zonder muts. Hebben veel foto waar hij op staat met alleen een romper aan..... ook na een paar dagen zonder kruik en in de wagen ook een dekentje, verder niets.

April zoon was dun en kon temperatuur niet goed regelen, dus veel kruiken gebruikt (terwijl het heel mooi weer was), dik aangekleed de eerste week. Daarna ook veel in romper alleen. Echt boxpakjes had ik niet.......

@emma, een kennis van me had te horen gekregen dat haar kans om zwanger te worden nihil was. Hierop besloten zij en haar man om niet de mmm in te gaan, maar richtten zij zich op een toekomst op een leven zonder kinderen. Heel knap hoe zij dit konden accepteren..

En toen.... Bleek ze ineens toch zwanger! Hun hele toekomst zoals ze zich die kinderloos hadden voorgesteld, viel voor haar in duigen. Ze was de eerste 3-4 maanden hélemaal niet blij met haar zwangerschap!

Bij haar is het het gevoel daarna 180 Gr. omgedraaid, en nu is ze een hele gelukkige moeder. Dat gebeurt met jou straks ook. Ik zei het al eerder, als je zoontje er straks is, word je toch wel weer verliefd op hem!

Neemt niet weg dat je je gevoel met de vk moet bespreken, zoals HK en Lily zeggen.



HelloKitty, mijn dochter werd begin juni geboren en had de eerste dagen wel een boxpakje, maar geen kruiken. Na een week brak er een hittegolf uit en had ze alleen nog maar een rompertje met dunne bandjes aan, ook in de wagen. En dat terwijl ze ieniemini was, nog geen drie kilo. Bij elke voeding glibberde ze van me weg omdat we ons kapotzweetten, en ook de draagdoek kon ik niet gebruiken, veel te heet.. Maar ja, of dat volgend jaar juni ook gebeurt is nog maar afwachten