Zwanger
alle pijlers
zwanger en somber, boos en huilerig
zondag 16 oktober 2011 om 15:04
Hoi,
Ik ben nieuw op het forum. Ik heb een vraag en hoop herkenning en een oplossing te vinden.
Morgen ben ik 16 weken zwanger. Het kindje is hartstikke welkom en we zijn er ook bewust voor gegaan. Maar sinds ik zwanger ben ben ik zo'n draak en heb me zelf niet in de hand. Ik merk dat ik me boos, agressief en onredelijk gedraag, voornamelijk tegenover vriendlief (hoewel er wel een kern van waarheid inzit, het is vaak knap overtrokken). M'n tranen zitten ontzettend los en jank om alles. Maar wat ik het meest vervelend vind is het boze en sombere.
Het is knap irritant. Ik snap als mensen zeggen: probeer je zelf in de hand te houden. Dat wil ik ook erg graag, maar het lukt me niet. Heeft iemand tips en/of goeie raad? Alvast bedankt!
Mirren.
Ik ben nieuw op het forum. Ik heb een vraag en hoop herkenning en een oplossing te vinden.
Morgen ben ik 16 weken zwanger. Het kindje is hartstikke welkom en we zijn er ook bewust voor gegaan. Maar sinds ik zwanger ben ben ik zo'n draak en heb me zelf niet in de hand. Ik merk dat ik me boos, agressief en onredelijk gedraag, voornamelijk tegenover vriendlief (hoewel er wel een kern van waarheid inzit, het is vaak knap overtrokken). M'n tranen zitten ontzettend los en jank om alles. Maar wat ik het meest vervelend vind is het boze en sombere.
Het is knap irritant. Ik snap als mensen zeggen: probeer je zelf in de hand te houden. Dat wil ik ook erg graag, maar het lukt me niet. Heeft iemand tips en/of goeie raad? Alvast bedankt!
Mirren.
zondag 16 oktober 2011 om 15:08
zondag 16 oktober 2011 om 16:15
zondag 16 oktober 2011 om 16:34
ben zwanger van mn 2e na lang proberen, maar werd zo ziek en hormonaal dat ik de blijdschap niet kon uiten. mn man had stress, dochter voelde de spanning.. het waren een paar zware weken! ik ben minder gaan werken en kreeg zo meer rust. nu met 14 weken gaat het enorm veel beter, geniet nu echt en iedereen in huis ook:)
(ik kan wel zeggen dat je door moet bijten, maar ik weet dat elke opmerking verkeerd valt... n collega heeft me 1 keer gezegd dat ik niet blij was(leek) met de zwangerschap en toen ben ik uitgevallen naar dr, dat zij mij niet hoefde te vertellen hoe ik mij voel!)
het valt nu zelfs wel mee, bij mn eerste ben ik 24 weken ziek geweest en door een stuitligging daarna ook weinig 'genoten'...maar dat kwam allemaal na de bevalling:
1 Enorm troostende helpende gedachte: HOE ZWAARDER DE ZWANGERSCHAP, HOE LEUKER HET KIND
(ik kan wel zeggen dat je door moet bijten, maar ik weet dat elke opmerking verkeerd valt... n collega heeft me 1 keer gezegd dat ik niet blij was(leek) met de zwangerschap en toen ben ik uitgevallen naar dr, dat zij mij niet hoefde te vertellen hoe ik mij voel!)
het valt nu zelfs wel mee, bij mn eerste ben ik 24 weken ziek geweest en door een stuitligging daarna ook weinig 'genoten'...maar dat kwam allemaal na de bevalling:
1 Enorm troostende helpende gedachte: HOE ZWAARDER DE ZWANGERSCHAP, HOE LEUKER HET KIND
zondag 16 oktober 2011 om 16:52
quote:2june2 schreef op 16 oktober 2011 @ 16:34:
ben zwanger van mn 2e na lang proberen, maar werd zo ziek en hormonaal dat ik de blijdschap niet kon uiten. mn man had stress, dochter voelde de spanning.. het waren een paar zware weken! ik ben minder gaan werken en kreeg zo meer rust. nu met 14 weken gaat het enorm veel beter, geniet nu echt en iedereen in huis ook:)
(ik kan wel zeggen dat je door moet bijten, maar ik weet dat elke opmerking verkeerd valt... n collega heeft me 1 keer gezegd dat ik niet blij was(leek) met de zwangerschap en toen ben ik uitgevallen naar dr, dat zij mij niet hoefde te vertellen hoe ik mij voel!)
het valt nu zelfs wel mee, bij mn eerste ben ik 24 weken ziek geweest en door een stuitligging daarna ook weinig 'genoten'...maar dat kwam allemaal na de bevalling:
1 Enorm troostende helpende gedachte: HOE ZWAARDER DE ZWANGERSCHAP, HOE LEUKER HET KINDShit zeg, dus een fijne zwangerschap betekent een kutkind?
ben zwanger van mn 2e na lang proberen, maar werd zo ziek en hormonaal dat ik de blijdschap niet kon uiten. mn man had stress, dochter voelde de spanning.. het waren een paar zware weken! ik ben minder gaan werken en kreeg zo meer rust. nu met 14 weken gaat het enorm veel beter, geniet nu echt en iedereen in huis ook:)
(ik kan wel zeggen dat je door moet bijten, maar ik weet dat elke opmerking verkeerd valt... n collega heeft me 1 keer gezegd dat ik niet blij was(leek) met de zwangerschap en toen ben ik uitgevallen naar dr, dat zij mij niet hoefde te vertellen hoe ik mij voel!)
het valt nu zelfs wel mee, bij mn eerste ben ik 24 weken ziek geweest en door een stuitligging daarna ook weinig 'genoten'...maar dat kwam allemaal na de bevalling:
1 Enorm troostende helpende gedachte: HOE ZWAARDER DE ZWANGERSCHAP, HOE LEUKER HET KINDShit zeg, dus een fijne zwangerschap betekent een kutkind?
zondag 16 oktober 2011 om 19:07
quote:2june2 schreef op 16 oktober 2011 @ 16:34: ... 1 Enorm troostende helpende gedachte: HOE ZWAARDER DE ZWANGERSCHAP, HOE LEUKER HET KIND
oh, wat zullen we over vijf maanden een gaaf kind krijgen!
Ben wel blij dat ik niet de enige ben die zwanger zijn niet zo leuk vind (wel leuk dat er over een tijdje een kindje is, maar deze hormonenzooi die 'mij' overneemt mag me best bespaard blijven)
oh, wat zullen we over vijf maanden een gaaf kind krijgen!
Ben wel blij dat ik niet de enige ben die zwanger zijn niet zo leuk vind (wel leuk dat er over een tijdje een kindje is, maar deze hormonenzooi die 'mij' overneemt mag me best bespaard blijven)
zondag 16 oktober 2011 om 19:34
Ja herkenbaar. Ik vond het ook twee keer echt een straf om zwanger te zijn (en man ook).
Hij zegt best nog wel meer kinderen te willen, maar noooooit meer een zwangere vrouw
Ik sluit me aan bij evelyn, probeer voor ogen te houden dat dit tijdelijk is. En praat met je partner.
Leg hem op een niet emotioneel moment uit dat je er zelf ook erg van baalt, maar dat je het niet in de hand hebt.
Ik weet het nog zo goed. Ik hoorde mezelf tegen hem praten, ik wist dat het totaal onredelijk was wat ik van hem wilde of hem verweet, maar ik kon het gewoon niet stoppen, vréselijk.
Sterkte meid, het gaat over
Hij zegt best nog wel meer kinderen te willen, maar noooooit meer een zwangere vrouw
Ik sluit me aan bij evelyn, probeer voor ogen te houden dat dit tijdelijk is. En praat met je partner.
Leg hem op een niet emotioneel moment uit dat je er zelf ook erg van baalt, maar dat je het niet in de hand hebt.
Ik weet het nog zo goed. Ik hoorde mezelf tegen hem praten, ik wist dat het totaal onredelijk was wat ik van hem wilde of hem verweet, maar ik kon het gewoon niet stoppen, vréselijk.
Sterkte meid, het gaat over
The time is now
zondag 16 oktober 2011 om 20:17
Het hielp mij ontzettend dat toen ik eindelijk durfde te klagen dat ik het allemaal niet zo leuk vond (vier maanden zwanger) opeens de hele vriendinnenclub bekende dat zij ook moordzuchtig waren geweest.
En een collega zei: zwanger zijn, vond ik niet leuk maar daarna werd het alleen maar leuker. Het was zo'n opluchting dat ik het niet leuk hoefde te vinden. En na 20 weken (andere hormonen) was het *poef* over.
En een collega zei: zwanger zijn, vond ik niet leuk maar daarna werd het alleen maar leuker. Het was zo'n opluchting dat ik het niet leuk hoefde te vinden. En na 20 weken (andere hormonen) was het *poef* over.
zondag 16 oktober 2011 om 21:20
Herkenbaar. Ik vond mezelf tijdens de zwangerschap echt een draak, en kon ook echt overal om janken. Tegen het einde werd ik helemaal een heks want toen vond ik het zo zwaar, en ik was zo zielig, en het was allemaal kut, en het duurde te lang en bovendien was het veels te heet. Man heeft regelmatig geroepen dat we het bij deze zouden houden omdat ik niet te genieten was.
Toch ben ik weer zwanger van de tweede. Verder geen tips voor je, jezelf even terugtrekken als je daar behoefte aan hebt vond ik wel een hele goede. Succes ermee, en inderdaad, erna wordt het leuk hoor (meestal dan
)
Toch ben ik weer zwanger van de tweede. Verder geen tips voor je, jezelf even terugtrekken als je daar behoefte aan hebt vond ik wel een hele goede. Succes ermee, en inderdaad, erna wordt het leuk hoor (meestal dan
)
dinsdag 18 oktober 2011 om 10:15
dinsdag 18 oktober 2011 om 10:48
quote:19juni schreef op 16 oktober 2011 @ 21:20:
... erna wordt het leuk hoor (meestal dan)
Oh en ik weet nog dat ik mensen die dit soort opmerkingen maakten wel kon schieten (net als 'er is er nog nooit één blijven zitten', 'geniet er maar van nu het nog kan': ja heerlijke genieten is het als je 35 kilo extra meesjouwt in 35 graden, en niet eens de slippers van je man meer past).
En nu zeg ik zelf zulke dingen....
... erna wordt het leuk hoor (meestal dan
)Oh en ik weet nog dat ik mensen die dit soort opmerkingen maakten wel kon schieten (net als 'er is er nog nooit één blijven zitten', 'geniet er maar van nu het nog kan': ja heerlijke genieten is het als je 35 kilo extra meesjouwt in 35 graden, en niet eens de slippers van je man meer past).
En nu zeg ik zelf zulke dingen....
dinsdag 18 oktober 2011 om 10:59
Hou maar op! Ik wil je niet ontmoedigen, maar bij mij heeft dit mijn hele zwangerschap geduurd en ook nog een aantal maanden na de bevalling. Ik blijk vreselijk slecht op dergelijke hormonen te reageren en mede hierom twijfel ik of ik wel een tweede kind wil.
Maar meestal gaat het gewoon tijdens je zwangerschap over hoor! Je moet er doorheen helaas:-( Wat bij mij hielp was veel met mijn vriend praten over hoe ik me voelde en dingen ervaarde en waarom ik reageerde zoals ik reageerde (als een heks dus)
En idd, die opmerkingen van anderen over het moeten genieten van je zwangerschap en die geweldige kraamtijd....yuk. Het kon mij allemaal niet snel genoeg voorbij zijn en ik mis het allesbehalve.
Maar meestal gaat het gewoon tijdens je zwangerschap over hoor! Je moet er doorheen helaas:-( Wat bij mij hielp was veel met mijn vriend praten over hoe ik me voelde en dingen ervaarde en waarom ik reageerde zoals ik reageerde (als een heks dus)
En idd, die opmerkingen van anderen over het moeten genieten van je zwangerschap en die geweldige kraamtijd....yuk. Het kon mij allemaal niet snel genoeg voorbij zijn en ik mis het allesbehalve.
dinsdag 18 oktober 2011 om 11:00
Zeer, zeer normaal. Horrormonen zijn bitches! Ik ben nu 20 weken in verwachting van de tweede én derde en ja hoor... ik ben een monster! Mijn vriend heeft inmiddels mijn gebruiksaanwijzing door, en ik weet steeds beter wanneer ik een bui voel aankomen. Dit probeer ik van te voren aan te kondingen, waardoor mijn vriend zich even gedeisd houdt.
Ook bepaalde mensen in mijn omgeving kan ik op de een of andere manier niet altijd even goed hebben, omdat ze 'irritant' zijn. En het is zoooo niet terrecht! Dus shame on me.
Overigens, mensen die zeggen dat je er van moet genieten zitten al lang en breed in de fase dat ze met een roze bril terugkijken naar de zwangerschapsfase. Eerste zwangerschap voelde ik me prima, maar kon ik ook zo heerlijk onterrecht last hebben van mijn hormonen. Maar toen onze dochter er eenmaal was, keek ik alweer redelijk snel zwijmelend naar al die rondlopende zwangere buiken. Het is een ding, dat hele zwanger zijn
Ook bepaalde mensen in mijn omgeving kan ik op de een of andere manier niet altijd even goed hebben, omdat ze 'irritant' zijn. En het is zoooo niet terrecht! Dus shame on me.
Overigens, mensen die zeggen dat je er van moet genieten zitten al lang en breed in de fase dat ze met een roze bril terugkijken naar de zwangerschapsfase. Eerste zwangerschap voelde ik me prima, maar kon ik ook zo heerlijk onterrecht last hebben van mijn hormonen. Maar toen onze dochter er eenmaal was, keek ik alweer redelijk snel zwijmelend naar al die rondlopende zwangere buiken. Het is een ding, dat hele zwanger zijn
dinsdag 18 oktober 2011 om 11:08
Haha, ik moet opeens denken aan een topic dat ik vorig jaar heb geopend (hier). Was puur een waterval van het van me afschrijven ivm die stomme hormonen! En er is eigenlijk niks veranderd. Behalve dat mensen uit mijn omgeving nu beter voorbereidt zijn op mijn buien. Ze denken meer in de trant van: laat maar gaaaaan. Er wordt hier dan ook al druk afgeteld tot ik weer mag baren
dinsdag 18 oktober 2011 om 11:20
oh heerlijk wat een verhaal Annelize (en herkenbaar, niet in situatie maar wel in het gevoel en die frustratie. En dat je alles moet delen)
oja, dat claimen (in mijn geval m'n moeder) vre-se-lijk! (ongeveer iedere week een kaartje dat ze hoopt dat ze ook mag mee genieten. Nu is zijn m'n ouders op vakantie, en krijg ik kaartjes, sms'jes en mailtjes dat ze ons zo mist. Terwijl we nooit heel close zijn geweest, en gemakkelijk twee weken niks aan elkaar laten horen.... Hopelijk is het wennen aan het idee.
oja, dat claimen (in mijn geval m'n moeder) vre-se-lijk! (ongeveer iedere week een kaartje dat ze hoopt dat ze ook mag mee genieten. Nu is zijn m'n ouders op vakantie, en krijg ik kaartjes, sms'jes en mailtjes dat ze ons zo mist. Terwijl we nooit heel close zijn geweest, en gemakkelijk twee weken niks aan elkaar laten horen.... Hopelijk is het wennen aan het idee.
dinsdag 18 oktober 2011 om 11:44
Haha, zo te zien ben jij niet de enige die last heeft van haar hormonen mikkiemik. Je moeder kan er ook wat van !
Probeer in ieder geval altijd te bedenken of mensen het goed bedoelen of niet. Misschien kun je er dan ergens (uit je tenen) nog wat sympathie voor opbrengen. Het tegenovergestelde is namelijk ook echt echt echt niet leuk!
Probeer in ieder geval altijd te bedenken of mensen het goed bedoelen of niet. Misschien kun je er dan ergens (uit je tenen) nog wat sympathie voor opbrengen. Het tegenovergestelde is namelijk ook echt echt echt niet leuk!
dinsdag 18 oktober 2011 om 12:25
