Zwanger en ziektewet

Stom is het al helemaal niet want jij hebt het niet in de hand.

Je lichaam is een topprestatie aan het leveren waarnaast een beetje werk echt niks is.



Genoeg vrouwen die tegen beter weten in doorgaan omdat ze denken dat dat hoort,niet naar hun lijf luisteren en stug doorgaan.

Dat lijkt heel leuk, maar is minder grappig als je op je 44 daardoor ineens incontinent bent.



Wat gaat,dat gaat. Niet, dan niet.

Iedere zwangerschap is anders volgende keer loop je mss wel fluitend door tot je verlof .

Lekker de ziektewet ingaan en vervangend werk doen als je in de zorg zit en je leidinggevende dat ook zo ziet. Het wordt alleen maar zwaarder, tha hatstikke rot maar je doet er niets aan en zo blijf je nog het fitste tijdens je zwangerschap!

Hier ook destijds met 18 wkn ziektewet in ( ook in de zorg) en wat heb ik mij rot gevoeld.... maar ja het was niet anders, gewoon het beste van maken, nee talent in zwangerschap heb ik niet....

Mirri ik zou als ik jou was stoppen met werken / kantoorwerk gaan doen.

luister naar je lichaam dat is echt belangrijk bij bekkenklachten.

regelmatig zitten , liggen (op je zij met een kniekussen), en lopen.

ga niet over je grenzen

zoek een goede bekkenfysio die kan de klacht niet wegnemen, maar wel "schade beperken"



Dat ik 14 weken zwanger was zat ik bij de huisarts omdat ik mn sokken niet meer aan kon doen en met 20 weken had ik voor alles buitenshuis een rolstoel nodig.

van bank naar WC dat redde ik nog wel.

einde van de zwangerschap moest ik mn man 's nachts wakkermaken om me om te rollen als ik niet lekker lag, omdat ik eigenlijk bijna niks meer kon



( ik ben nu 9 weken zwanger ... en verheug me wel op de buik enzo , maar niet op wat er bekkentechnisch komen gaat ...)

Het is echt belangrijk dat je je klachten serieus neemt, want je lijf straft je keihard af als je dat niet doet.

Ja je bent pas 18 weken zwanger, maar als je het nu niet serieus gaat nemen (fysio, voldoende goede beweging en rust) dan zit je bínnen 10 weken in een rolstoel !

Dan kan je niet alleen je werk niet meer doen , maar praktisch helemaal niks meer.

Ik heb ook sinds die periode bekkenpijn. Heb een week lang heel slecht kunnen lopen (ben apothekersassistente) en heb toen vooral zittend werk gedaan. Ben die week ook meteen naar de fysio gegaan. Loop niet bij een speciale fysio, maar heb wel een laatste jaars stagiaire die een extra cursus over fysio bij zwangere vrouwen heeft gehad. Voor haar dus leuk om het in de praktijk te brengen en voor mij werkt het ook prima! Heb nu 10 weken lang veel minder last gehad, maar zit nu in week 30 en nu word het langzaam weer wat erger. Werk nog wel gewoon, maar doe nog steeds vooral zittend werk. Die fysio en thuis de oefeningen doen is heel belangrijk! Begin daar zo snel mogelijk mee zou ik zeggen. En blijf wel bewegen en wissel regelmatig van houding. Succes ermee iig

Weet je, ik heb tijdens beide zwangerschappen voor een groot deel in de ziektewet gezeten en nu heb ik als leidinggevende te maken net medewerksters die zwanger zijn. Voor iedereen is het anders, sommigen gaan fluitend tot 4 weken voor de bevalling naar het werk, anderen redden het werk al heel snel niet meer. Het fijne van de regelingen die er nu zijn, is dat ik als werkgever iemand anders kan inzetten bij ziekte door zwangerschap, dus dat je echt samen kunt kijken wat het beste is en eerlijk is eerlijk: als jij beter bent, maar heel moeizaam kunt werken, dan zullen de andere collega's dat moeten opvangen, met de extra belasting voor deze medewerksters, terwijl als jij ziek bent gemeld de werkgever jou kan uitbetalen vanuit het ziekengeld en iemand anders in kan zetten. Los van het feit dat je als werkgever wettelijk verplicht bent om medewerksters een veilige werkomgeving te bieden ook tijdens de zwangerschap en daar is nu geen sprake van in jouw situatie. Je weet dat in de zorg wat extra handen administratief en voor soms wat extra aandacht (voorlezen, koffie met clienten drinken, al gelang de doelgroep waarmee je werkt) altijd heel welkom zijn. Ik zou je dus zeker niet schuldig voelen, dit lijkt mij gezien de omstandigheden echt de beste oplossing en 9 maanden lijken misschien lang, maar je kunt je hele leven nog werken. En het zou fijn zijn als je dat inderdaad met een goede rug kunt doen. Sterkte!

Kies voor jezelf en je gezondheid. Laat je 100% ziekgemeld staan en doe alleen administratieve werkzaamheden. Ik heb er zelg (nog) geen ervaring mee. Maar ik heb wel een collega die bij de 2e zwangerschap flinke bekkenklachten kreeg en die heeft er echt nog heel veel last van (haar kindje is nu 8 maanden).



En natuurlijk is het heel vervelend dat je zo vroeg al de ziektewet in moet. Maar het is niet anders. Ik dacht vorig jaar bij de zwangerschap van mijn dochter ook dat ik rustig door kon werken tot 4 weken voor de tijd. Ik heb immers lichamelijk geen zwaar werk. Nou, daar kwam ik dan mooi van terug. Ondanks dat ik een zittend beroep heb (adviesfunctie) had ik lichamelijk heel veel last van mijn zwangerschap. Ik had al heel vroeg heel veel harde buiken. Blijkbaar werkt geestelijke inspanning ook echt wel lichamelijk door. Het was toen heel druk op mijn werk en ik werkte vrij veel over. En ik zat dus met 6 maanden verplicht thuis (omdat de vele harde buiken door konden zetten in weeen).

Nu ben ik zwanger van de 2e en ik heb er wel van geleerd. Ik weet dat het nu lichamelijk sowieso al zwaarder is omdat dochter pas 9 maanden is (ik ben nu 21 weken zwanger) en ik weet dat ik haar voorlopig nog moet tillen. Soms heb ik hier al last van. Dus al het andere tillen doe ik niet (boodschappen, was naar beneden of naar boven, etc doet manlief allemaal). En ook qua werk heb ik aangegeven dat ik me nu echt hou aan mijn uren (ik werk al 36 uur dus dat is al niet gering met een baby) omdat dit nu echt genoeg is voor mij en ik herhaling wil voorkomen (gelukkig is mijn werkgever het hier mee eens).