Zwanger
alle pijlers
Zwanger, in paniek
maandag 26 augustus 2013 om 20:05
Gister zijn mijn man en ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit was niet gepland, heb zelfs een morning after pil geslikt.. We hebben al een zoontje van bijna 1 jaar. Ik ben sinds ik dit nieuws heb gehoord in paniek. Abortus is niet echt een optie en we hebben voldoende ruimte/geld dus dat is het probleem niet.. Ik vraag me af of we dit wel kunnen (zoontje had zeer ernstige reflux, hele pittige eerste tijd). Ik voel me in de war, wil ik dit wel, kan ik van dit kindje houden (auw) zoals van ons zoontje, het benauwd me.. Heeft iemand hier ervaring mee?
maandag 26 augustus 2013 om 20:58
quote:grazer schreef op 26 augustus 2013 @ 20:48:
Wauw.. Bedankt!! Iemand toevallig een tip om rustig te worden? Heb een nacht overgeslagen en de paniek verdwijnt niet..
Rustig in -en uitademen?
En sta jezelf ook toe om even in paniek te zijn of om niet te weten wat je moet doen.
Het is ook niet niks, het gaat om een kind - je koopt een nieuwe jas oid. Dus een wonder dat je er ondersteboven van bent!
Wat betreft jouw zoontje hebben jullie een onzettend moeilijke tijd doorgemaakt en ik kan me voorstellen dat je heel bang bent dat dat nog een keer gaat gebeuren. Maar dat hóeft niet, helemaal niet. Dikke kans dat het niet erger kan worden, dus in die zin heb je het ergste achter de rug.
Veel sterkte en wijsheid gewenst!
(en ook voorzichtig gefeliciteerd)
Wauw.. Bedankt!! Iemand toevallig een tip om rustig te worden? Heb een nacht overgeslagen en de paniek verdwijnt niet..
Rustig in -en uitademen?
En sta jezelf ook toe om even in paniek te zijn of om niet te weten wat je moet doen.
Het is ook niet niks, het gaat om een kind - je koopt een nieuwe jas oid. Dus een wonder dat je er ondersteboven van bent!
Wat betreft jouw zoontje hebben jullie een onzettend moeilijke tijd doorgemaakt en ik kan me voorstellen dat je heel bang bent dat dat nog een keer gaat gebeuren. Maar dat hóeft niet, helemaal niet. Dikke kans dat het niet erger kan worden, dus in die zin heb je het ergste achter de rug.
Veel sterkte en wijsheid gewenst!
(en ook voorzichtig gefeliciteerd)
maandag 26 augustus 2013 om 21:09
Bij ons was nr 2 refluxbaby'tje dus ik begrijp volledig dat je bang bent dat je straks met eenzelfde toestand zit. Maar: klinkt ff heel praktisch mss zou het niet kunnen dat nu je de signalen kent, er oo k sneller ingegrepen kan worden met medicatie of wat jullie eerste kindje uiteindelijk toen geholpen heeft?Áls het al zo is hè, want dat hoeft inderdaad helemaal niet.
Mijn jongste werd geboren toen de oudste net twee was, ze is nu een en ook wij hebben een pittige tijd achter de rug-drukke peuterpuber en een refluxbaby, waardoor zeker een half jaar geen slaap.
Ook wel eens bang geweest dat je van nr 2 niet zoveel kunt houden als de eerste maar dat is gewoon niet zo....Ondanks het gedoe,slaapgebrek etc die eerste periode .En je moet met twee kinderen een nieuwe balans vinden maar dat gaat vanzelf (misschien niet meteen vanaf dag een, maar het gaat wél)
Je bent gewoon geschrokken en terecht, dat is logisch, en geef het even de tijd om te laten bezinken en aan het idee te wennen- hoe harder je niet in paniek wilt zijn hoe minder dat 't lukt...Het komt allemaal best in orde!!
Veel sterkte!
Mijn jongste werd geboren toen de oudste net twee was, ze is nu een en ook wij hebben een pittige tijd achter de rug-drukke peuterpuber en een refluxbaby, waardoor zeker een half jaar geen slaap.
Ook wel eens bang geweest dat je van nr 2 niet zoveel kunt houden als de eerste maar dat is gewoon niet zo....Ondanks het gedoe,slaapgebrek etc die eerste periode .En je moet met twee kinderen een nieuwe balans vinden maar dat gaat vanzelf (misschien niet meteen vanaf dag een, maar het gaat wél)
Je bent gewoon geschrokken en terecht, dat is logisch, en geef het even de tijd om te laten bezinken en aan het idee te wennen- hoe harder je niet in paniek wilt zijn hoe minder dat 't lukt...Het komt allemaal best in orde!!
Veel sterkte!
maandag 26 augustus 2013 om 22:01
Misschien heb je wat aan mijn ervaring. Nummer 1 ook ernstige reflux. Nummer 2 volgde al heel snel. Wij wilde zeker een tweede maar die kwam wat eerder dan verwacht. Wij hebben het niet meteen van de daken geschreeuwd. Hebben de tijd genomen om aan het idee te wennen. Zwangerschap was zeaarder dan bij de eerste maar dat heb je denk ik wel altijd. Voordeel was dat ik tussen de middag heerlijk mee sliep. Ook toen nummer twee er was. Of juist dan lekker met de baby in bed lag te cocoonen. En nummer 2 had geen reflux. Wat een verademing. Maar had nummer 2 dit wel gehad dan was ik er wel sneller bij geweest.
Meid, het komt goed. Gun jezelf, jullie de tijd om aan het idee te wennen.
Meid, het komt goed. Gun jezelf, jullie de tijd om aan het idee te wennen.
dinsdag 27 augustus 2013 om 07:22
Zo, ik heb even lekker geslapen. Mijn jongens liggen nu even naast me, kijken televisie,
'kijk Diego helpt de walvis dat is lief hè' zegt de jongste van 2.5 tegen de oudste van 3.5 jaar.
'ja heel lief. Wij moeten ze ook helpen hè.' zegt de oudste en jongste knikt instemmend.
Prachtig moment, ik lig ernaast en kijk naar die twee krullenbollen en denk aan iemand op het forum.. Drie jaar geleden kwam ik er ook achter dat ik zwanger was van de tweede, mijn eerste was nog geen half jaar, ik bleek 9 weken te zijn, ik was compleet in shock en alles behalve 'blij'.
Duizenden gedachten, wat dit, als dat, hoezo, waarom ik, wil niet, of wel, gék werd ik ervan. Eén kindje had ik wel prima gevonden. Abortus was voor mijn geen optie.. Dit deed het leven met me, ik moest een omschakeling maken in mijn hoofd en mijn vriend ook.
De eerste echo, 9 weken, dan zie je leven en bomvol hormonen van de eerste en de tweede kreeg ik mijn eerste glimlach. Leven!
Twee weken na de eerste verjaardag van mijn oudste zoon kwam mijn jongste zoon ter wereld.
Prachtig!
Een heftige tijd volgde. Een kind wat nog niet loopt, een baby die veel huilt (bleek verborgen reflux), te weinig slaap, ach je kent het wel als ik je OP lees. Maar aan de andere kant voelde het heel snel 'normaal'. Kindjes weten niet beter dan dat ze een broer hebben, ze hebben elkaar en dat is leuk om te zien. Ruzie maken kunnen ze ook goed.. Natuurlijk.
Maar ik word erg gelukkig als ik ze samen zie. Ze zitten zo dicht bij elkaar ze beleven zoveel dingen het zelfde. Ze hebben echt plezier samen. Vorig weekend in het bos. Zonder kinderwagens, buggy''s of draagdoeken. Gewoon met z'n vieren te voet. Hollen door het bos, in bomen klimmen, heuvel op en af rennen, jongens in de speeltuin en wij op een terras. 'mama wij spelen hier hoor, daag' en daar gaan ze weer. En dan ben ik blij en dankbaar dat ik twee gezonde zonen heb, dat ze heerlijk met elkaar omgaan, dat het best even pittig is als er een baby bijkomt maar ze zijn er wel.
Verder heb ik optimaal gebruik gemaakt van opa en oma. 1 dag in de week zijn ze daar en slapen ze daar ook. Één avond doordeweeks hebben wij standaard een kindvrije avond. En dat is heel fijn geweest om tijd te blijven hebben voor elkaar want een vers jong gezin heeft drukke momenten. .
Denk goed na over wat jullie willen. Dit is mijn verhaal, mijn keuze toentertijd. De beste keuze die ik had kunnen maken.
Heel veel succes..
'kijk Diego helpt de walvis dat is lief hè' zegt de jongste van 2.5 tegen de oudste van 3.5 jaar.
'ja heel lief. Wij moeten ze ook helpen hè.' zegt de oudste en jongste knikt instemmend.
Prachtig moment, ik lig ernaast en kijk naar die twee krullenbollen en denk aan iemand op het forum.. Drie jaar geleden kwam ik er ook achter dat ik zwanger was van de tweede, mijn eerste was nog geen half jaar, ik bleek 9 weken te zijn, ik was compleet in shock en alles behalve 'blij'.
Duizenden gedachten, wat dit, als dat, hoezo, waarom ik, wil niet, of wel, gék werd ik ervan. Eén kindje had ik wel prima gevonden. Abortus was voor mijn geen optie.. Dit deed het leven met me, ik moest een omschakeling maken in mijn hoofd en mijn vriend ook.
De eerste echo, 9 weken, dan zie je leven en bomvol hormonen van de eerste en de tweede kreeg ik mijn eerste glimlach. Leven!
Twee weken na de eerste verjaardag van mijn oudste zoon kwam mijn jongste zoon ter wereld.
Prachtig!
Een heftige tijd volgde. Een kind wat nog niet loopt, een baby die veel huilt (bleek verborgen reflux), te weinig slaap, ach je kent het wel als ik je OP lees. Maar aan de andere kant voelde het heel snel 'normaal'. Kindjes weten niet beter dan dat ze een broer hebben, ze hebben elkaar en dat is leuk om te zien. Ruzie maken kunnen ze ook goed.. Natuurlijk.
Maar ik word erg gelukkig als ik ze samen zie. Ze zitten zo dicht bij elkaar ze beleven zoveel dingen het zelfde. Ze hebben echt plezier samen. Vorig weekend in het bos. Zonder kinderwagens, buggy''s of draagdoeken. Gewoon met z'n vieren te voet. Hollen door het bos, in bomen klimmen, heuvel op en af rennen, jongens in de speeltuin en wij op een terras. 'mama wij spelen hier hoor, daag' en daar gaan ze weer. En dan ben ik blij en dankbaar dat ik twee gezonde zonen heb, dat ze heerlijk met elkaar omgaan, dat het best even pittig is als er een baby bijkomt maar ze zijn er wel.
Verder heb ik optimaal gebruik gemaakt van opa en oma. 1 dag in de week zijn ze daar en slapen ze daar ook. Één avond doordeweeks hebben wij standaard een kindvrije avond. En dat is heel fijn geweest om tijd te blijven hebben voor elkaar want een vers jong gezin heeft drukke momenten. .
Denk goed na over wat jullie willen. Dit is mijn verhaal, mijn keuze toentertijd. De beste keuze die ik had kunnen maken.
Heel veel succes..
DTEEZ!
dinsdag 27 augustus 2013 om 08:14
Wauw, tranen in mijn ogen!! Vannacht eindelijk kunnen slapen, wat voel je je dan beter! Iemand had het over 'Jantje lacht, Jantje huilt', nou zó was ik dus gister.. Het ene moment kon ik er met vertrouwen naar kijken, het andere moment overheerste de paniek. Ik hoop dat er steeds meer vertrouwen komt, als het allemaal goed blijft gaan natuurlijk.. En Djoel: bedankt voor je prachtige verhaal. Hoop dat je het niet erg vindt dat ik jouw topic van A tot Z gelezen heb, wat mooi en ontroerend.. Ergens ben ik blij dat wij niet 'de enige zijn' met deze gevoelens..
dinsdag 27 augustus 2013 om 08:38
Ik heb weliswaar 1 kind, over een 2e zitten we nog in dubio, maar goed in- en uitademen werkt tijdens de bevalling. Elke wee heb ik weggepuft met ogen dicht, door neus inademen en door mond uitademen, en iedereen moest stil zijn dan
Zolang je kind gewenst is, zal je ervan houden. Het kan uiteraard anders voelen als je in een postnatale depressie raakt, dat is zeker iets om rekening mee te houden.
Ik hoop dat jullie beiden wat gekalmeerd zijn en je een fijne zwangerschap zal hebben.
Zolang je kind gewenst is, zal je ervan houden. Het kan uiteraard anders voelen als je in een postnatale depressie raakt, dat is zeker iets om rekening mee te houden.
Ik hoop dat jullie beiden wat gekalmeerd zijn en je een fijne zwangerschap zal hebben.
dinsdag 27 augustus 2013 om 12:09
Hi grazer, hier nog een paniekvogel!! Ben er net achter dat ik zwanger ben, de eerste is nog maar acht maanden oud. De eerste kwam na jaren proberen een uiteindelijk ivf en dan nu ineens spontaan zwanger. Ik snap er niets van voel me compleet ' weggeblazen', bang, en in paniek. Dus herkenning al om... en nog geen tips.
dinsdag 27 augustus 2013 om 13:42
Namaste... Wat een herkenning inderdaad. Phoe. Misschien helpt het als ik vertel dat hoe je je nu voelt, snel minder heftig zal zijn? Een nacht goed slapen deed bij mij wonderen.. Ik zie misschien wel 100 beren op de weg maar ik probeer me de hele tijd te bedenken dat duizenden mensen me voorgingen, en die gaan toch ook niet compleet hysterisch door het leven? Soms heeft het leven blijkbaar andere plannen voor/met je..
dinsdag 27 augustus 2013 om 13:58
Namaste, gefeliciteerd met dit mooie cadeautje! Ik hoop dat je het snel zo kunt zien. Hier eenzelfde verhaal. Eerste na aantal jaren zelf proberen dankzij IVF ICSI en met een kleine 9 maanden spontaan zwanger. Wel waren wij bewust bezig met een tweede. We dachten vlot beginnen, want het kan zomaar heel lang duren. Cryo's, die we hadden waren beide gesneuveld bij het ontdooien en de maand erop ineens zwanger. Hier heerst nog steeds soms ongeloof. En ondanks het feit dat het me ook heel zwaar lijkt, gelukkig is het nog niet zover , ben ik zielsgelukkig en dankbaar dat het zo is gegaan.
Sterkte met wennen aan het idee!
Grazer, fijn dat je je alweer rustiger voelt! Vasthouden die positieve vibe hahaha.
Sterkte met wennen aan het idee!
Grazer, fijn dat je je alweer rustiger voelt! Vasthouden die positieve vibe hahaha.
dinsdag 27 augustus 2013 om 14:06
quote:ciccietta schreef op 27 augustus 2013 @ 13:58:
Namaste, gefeliciteerd met dit mooie cadeautje! Ik hoop dat je het snel zo kunt zien. Hier eenzelfde verhaal. Eerste na aantal jaren zelf proberen dankzij IVF ICSI en met een kleine 9 maanden spontaan zwanger. Wel waren wij bewust bezig met een tweede. We dachten vlot beginnen, want het kan zomaar heel lang duren. Cryo's, die we hadden waren beide gesneuveld bij het ontdooien en de maand erop ineens zwanger. Hier heerst nog steeds soms ongeloof. En ondanks het feit dat het me ook heel zwaar lijkt, gelukkig is het nog niet zover , ben ik zielsgelukkig en dankbaar dat het zo is gegaan.
Sterkte met wennen aan het idee!
Grazer, fijn dat je je alweer rustiger voelt! Vasthouden die positieve vibe hahaha.Dat lijkt me wat voorbarig. Je hebt geen idee wat haar beslissing is toch?
Namaste, gefeliciteerd met dit mooie cadeautje! Ik hoop dat je het snel zo kunt zien. Hier eenzelfde verhaal. Eerste na aantal jaren zelf proberen dankzij IVF ICSI en met een kleine 9 maanden spontaan zwanger. Wel waren wij bewust bezig met een tweede. We dachten vlot beginnen, want het kan zomaar heel lang duren. Cryo's, die we hadden waren beide gesneuveld bij het ontdooien en de maand erop ineens zwanger. Hier heerst nog steeds soms ongeloof. En ondanks het feit dat het me ook heel zwaar lijkt, gelukkig is het nog niet zover , ben ik zielsgelukkig en dankbaar dat het zo is gegaan.
Sterkte met wennen aan het idee!
Grazer, fijn dat je je alweer rustiger voelt! Vasthouden die positieve vibe hahaha.Dat lijkt me wat voorbarig. Je hebt geen idee wat haar beslissing is toch?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 27 augustus 2013 om 14:24
Grazer, 13 jaar geleden (wat vliegt de tijd !!!) stond ik er net zo voor als jij nu. Ongepland zwanger van 2de kindje, eerste kindje (ook reflux) net 1 jaar oud. Moe, uitgeput, verward, in paniek. Slapeloze nachten gehad, angst om het allemaal niet aan te kunnen.... Op de koop toe was de 2de zwangerschap heel zwaar (enorm misselijk en later ook CMV doorgemaakt).
Maar, ik was en ben nu werkelijk dol op mijn 2 fantastische meisjes ! Liefde kom je zeker niet tekort, neen, je krijgt er een hoop liefde bij. Later bleek dat 2de kindje een aangeboren afwijking heeft, maar dat zorgt nog net voor een extra portie liefde en een zeer intense band.
Het enige wat voor mij echt moeilijker was, was de zwangerschap zelf. Eens het kindje er was, ging het allemaal veel makkelijker dan ik had gevreesd. Ik voelde me veel zekerder als moeder en al vlug hielden de 2 meisjes elkaar bezig. Het 2de kindje had ook (een beetje) reflux, maar ik wist beter wat te doen.
Een moeder is sterk, BERESTERK, het komt wel goed !
Maar, ik was en ben nu werkelijk dol op mijn 2 fantastische meisjes ! Liefde kom je zeker niet tekort, neen, je krijgt er een hoop liefde bij. Later bleek dat 2de kindje een aangeboren afwijking heeft, maar dat zorgt nog net voor een extra portie liefde en een zeer intense band.
Het enige wat voor mij echt moeilijker was, was de zwangerschap zelf. Eens het kindje er was, ging het allemaal veel makkelijker dan ik had gevreesd. Ik voelde me veel zekerder als moeder en al vlug hielden de 2 meisjes elkaar bezig. Het 2de kindje had ook (een beetje) reflux, maar ik wist beter wat te doen.
Een moeder is sterk, BERESTERK, het komt wel goed !
dinsdag 27 augustus 2013 om 14:55
dinsdag 27 augustus 2013 om 15:04
Ik heb dat ook gehad, echt waar. Ik was zo geschrokken dat ik zwanger was en het leek wel of heel m'n wereldje op z'n grondvesten daverde. Ik werd overspoeld door emoties : angst, onzekerheid, vreugde, schuldgevoel, hoop, onrust, blijdschap, wisselden elkaar af.
Probeer rust te vinden : mediteer, wandel, geniet van je kindje, praat, schrijf, lach... en maak je niet teveel zorgen. Wat nu op je afkomt heb je voor een groot stuk niet zelf onder controle (ben je misschien ook een beetje een controlefreak, net als ik ?)
Probeer rust te vinden : mediteer, wandel, geniet van je kindje, praat, schrijf, lach... en maak je niet teveel zorgen. Wat nu op je afkomt heb je voor een groot stuk niet zelf onder controle (ben je misschien ook een beetje een controlefreak, net als ik ?)
dinsdag 27 augustus 2013 om 15:15
Een controlefreak met een hoofdletter C vrees ik.. Maakt het natuurlijk ook niet makkelijker. Ik mag van mezelf nog niet teveel aan 'later' denken, want wie zegt dat alles goed gaat? Tegelijk maak ik me druk over de indeling van de kamers, vraag ik me af of we niet moeten verhuizen (en vervolgens ben ik en half uur druk met huizen zoeken op Funda), hoe hij of zij moet gaan heten, of ik nog wel zwangerschapskleren heb... Pffffff!!
dinsdag 27 augustus 2013 om 15:46
Kan mij goed voorstellen dat dit heel heftig is.
Een ding snap ik niet. Je schrijft in je OP over dat je een morning afterpil hebt geslikt, maar als die goed werkt, dan ben je toch niet meer zwanger? Of mis ik nu iets?
Een ding snap ik niet. Je schrijft in je OP over dat je een morning afterpil hebt geslikt, maar als die goed werkt, dan ben je toch niet meer zwanger? Of mis ik nu iets?
Een wijs persoon leert meer door het stellen van een domme vraag dan een dom persoon leert van een wijs antwoord.
