Zwanger
alle pijlers
Zwanger, in paniek
maandag 26 augustus 2013 om 20:05
Gister zijn mijn man en ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit was niet gepland, heb zelfs een morning after pil geslikt.. We hebben al een zoontje van bijna 1 jaar. Ik ben sinds ik dit nieuws heb gehoord in paniek. Abortus is niet echt een optie en we hebben voldoende ruimte/geld dus dat is het probleem niet.. Ik vraag me af of we dit wel kunnen (zoontje had zeer ernstige reflux, hele pittige eerste tijd). Ik voel me in de war, wil ik dit wel, kan ik van dit kindje houden (auw) zoals van ons zoontje, het benauwd me.. Heeft iemand hier ervaring mee?
dinsdag 27 augustus 2013 om 17:09
Ik ken je gevoel dochter net 1 en nu al 24 weken zwanger.
Helemaal ongepland door een fout van de dokter. HHeb veel gehuild hebben veel gepraat zo veel twijfel en in het begin zelfs haat naar de baby..... ik wou het niet en vind het nog steeds wel eens moeilijk.
De zwangerschap gaat goed gaat ook wel zwaar voor mijn lichaam.
Ik kan niet zeggen dat ik geniet maar ik heb ook geen afkeer meer en het kindje is welkom.
Mijn meisje word grote zus en daar komen we als gezin wel uit:).
En ja het begin zal lood zwaar worden maar ik weet zeker dat als ik dit kindje in men armen sluit ik er van zal houden net als van mijn oudste...
Helemaal ongepland door een fout van de dokter. HHeb veel gehuild hebben veel gepraat zo veel twijfel en in het begin zelfs haat naar de baby..... ik wou het niet en vind het nog steeds wel eens moeilijk.
De zwangerschap gaat goed gaat ook wel zwaar voor mijn lichaam.
Ik kan niet zeggen dat ik geniet maar ik heb ook geen afkeer meer en het kindje is welkom.
Mijn meisje word grote zus en daar komen we als gezin wel uit:).
En ja het begin zal lood zwaar worden maar ik weet zeker dat als ik dit kindje in men armen sluit ik er van zal houden net als van mijn oudste...
dinsdag 27 augustus 2013 om 17:13
dinsdag 27 augustus 2013 om 17:16
Ik had een depresie na de geboorte en vond het een zware tijd. Het ging net beter toen ik zwanger bleek ik hoopte meer x op een miskraam pijnlijke gedachte maar ik dacht toen het beste tot de echo er was een vruchtje maar ze vonden geen hartje een week later mocht ik terug komen en wat was ik opgelucht bij het zien van dat kleine stipje die knipperde daarna bleef er nog veel moeite met accepteren en soms nog steeds het besef dat het zwaar gaat zijn en de angst voor hoe dochter reageert maar dat zullen we dan pas weten en is dus een zorg voor later:)
dinsdag 27 augustus 2013 om 17:24
Ik was heel erg in panniek en soms nog steeds dat ik wakker word met een twijfel of de angst voor strax.
Ik had hem gevraagt om de pil 1 met niet te veel hormonen wel een stopweek en duidelijk dat ik al maanden geen bv meer gaf
Hij zii mij dus hoe ik hem moest slikken en dat die klaar lag. Had geen handleiding er bij maar had alles besproke dus ook niet echt op gelet. En na 3 maanden werd ik x in maand ongesteld en week later duizelig en andere trek niet tegen autos kunnen en toen wist ik t al zeker. Week later getest en ja was 100% zeker zwanger.
Huisarts had bv pil gegeven en zegt dat hij niet wist dat ik geen bv meer gaf terwijl ik na 5 weken gestopt ben en met 9 weken een controle bij hem had voor de knip.
Hoe dan ook dat hij het wist en nog steeds staat in het systeem van dr apotheek dat ik bv geef.....
Ik had hem gevraagt om de pil 1 met niet te veel hormonen wel een stopweek en duidelijk dat ik al maanden geen bv meer gaf
Hij zii mij dus hoe ik hem moest slikken en dat die klaar lag. Had geen handleiding er bij maar had alles besproke dus ook niet echt op gelet. En na 3 maanden werd ik x in maand ongesteld en week later duizelig en andere trek niet tegen autos kunnen en toen wist ik t al zeker. Week later getest en ja was 100% zeker zwanger.
Huisarts had bv pil gegeven en zegt dat hij niet wist dat ik geen bv meer gaf terwijl ik na 5 weken gestopt ben en met 9 weken een controle bij hem had voor de knip.
Hoe dan ook dat hij het wist en nog steeds staat in het systeem van dr apotheek dat ik bv geef.....
dinsdag 27 augustus 2013 om 17:29
Met 11 weken begon ik kindje te voelen scheelde wel al vind ik het gevoel ook vaak niet fijn maar wel een teken dat het kindje leeft. Wel ben ik bang voor een nieuwe depressie en voor de bevalling daar zie ik echt tegen op ik ga naar een psycholoog zodat ik zeker weten praat en op juiste manier er mee om leer gaan zodat dochter er niet of wijnig van mee krijgt. Men partner is ondertussen wel helemaal blij met de aankomende zoon
dinsdag 27 augustus 2013 om 20:25
dinsdag 27 augustus 2013 om 22:08
Dankje, ik ben er steeds dankbaarder voor. Het is ook echt een cadeautje. Nu maar hooen dat er over twee weken een kloppend hartje te zien is. Vind het zo spannend, en eng.. Onze relatie is heel goed en heeft voor mijn gevoel al een 'test' gehad: het eerste heftige halfjaar van ons zoontje, voor deze test zijn we iig geslaagd!
Gelukkig hebben jullie nog 16 weken om je voor te kunnen bereiden op wat komen gaat. Gaat goed komen!!
Gelukkig hebben jullie nog 16 weken om je voor te kunnen bereiden op wat komen gaat. Gaat goed komen!!
dinsdag 27 augustus 2013 om 22:27
woensdag 28 augustus 2013 om 06:04
Ik heb de 13e een echo. Vrijdag de 13e, zou dat wel goed komen? Ik heb al gekeken naar duo-wagens.. Mag ik nu de hormonen de schuld geven? 
lijkt me moeilijk voor je dat je vriend nog veel problemen ziet. Maar ik denk dat tijd nu even heel belangrijk is. Ik heb met mijn vriend afgesproken dat we verder kijken na de echo. Tot die tijd laten we het rustig bezinken. Dat is tenminste het plan haha. Ik ben trouwens ook stiekem blij..
lijkt me moeilijk voor je dat je vriend nog veel problemen ziet. Maar ik denk dat tijd nu even heel belangrijk is. Ik heb met mijn vriend afgesproken dat we verder kijken na de echo. Tot die tijd laten we het rustig bezinken. Dat is tenminste het plan haha. Ik ben trouwens ook stiekem blij..
woensdag 28 augustus 2013 om 14:04
Hier 14 maanden tussen kids. Geen reflux, maar de oudste heeft lichte vorm van autisme (pas vastgesteld toen ie 10 was) en dat maakte het niet makkelijker. Het was best zwaar, maar gelukkig heb ik bij de 2e gezorgd voor veel meer hulp (10 dagen kraamhulp bijvoorbeeld) en vanaf het moment dat de jongste kon lopen, had ik het veel makkelijker dan andere ouders, omdat ze altijd met elkaar konden spelen. Ze vinden (nog steeds) dezelfde dingen leuk omdat ze in dezelfde leeftijdsgroep zitten, konden veel eerder zelfstandig naar school omdat ze samen liepen, tegelijk op zwemles. Dus: elk nadeel heeft ook zijn voordeel
woensdag 28 augustus 2013 om 16:30
Oudetaart: bedankt voor je verhaal. Klinkt heftig wat jullie mee hebben gemaakt. Bij ons zou er, als alles goed gaat, 19 maanden tussen zitten. Wij hebben afgesproken dat we eerste de echo afwachten, daarna willen we een soort van plan maken. We willen afspreken op welke manieren we ervoor kunnen zorgen dat iedereen voldoende rust krijgt èn dat we ook nog tijd samen door kunnen brengen. Het is afwachten dus.. En inderdaad, er zitten natuurlijk ook een heleboel voordelen aan, twee kinderen snel op elkaar krijgn!
Ravi: inderdaad heel oneerlijk, dat is ook precies hetgeen waar ik me schuldig door voel. Ik besef heel goed dat het zeker niet vanzelfsprekend is, zwanger worden. Ik hoop dat je zus snel zwanger mag zijn.. Sterkte voor jullie!!
Ravi: inderdaad heel oneerlijk, dat is ook precies hetgeen waar ik me schuldig door voel. Ik besef heel goed dat het zeker niet vanzelfsprekend is, zwanger worden. Ik hoop dat je zus snel zwanger mag zijn.. Sterkte voor jullie!!
maandag 7 april 2014 om 11:55
Even een update.. Ben inmiddels bijna uitgerekend van ons dochtertje! We kijken uit naar haar komst, ze is zo ontzettend welkom. Voel me vaak schuldig om mijn gevoelens toen we net hadden ontdekt dat ik zwanger ben. De zwangerschap is wel wat zwaarder maar ik mag absoluut niet klagen.
Ik hoop dat dit een hart onder de riem kan zijn voor mensen in dezelfde situatie als ik..
Ik hoop dat dit een hart onder de riem kan zijn voor mensen in dezelfde situatie als ik..
