Zwanger
alle pijlers
Zwanger! Lichte paniek!
vrijdag 27 juni 2014 om 22:58
Hi.
Ik ben zwanger.. Gepland en gewenst maar ohh help. Gisteren had ik ongesteld moeten worden en die kwam dus niet. Getest, en ja! Lichte streep. Vanochtend weer gestest en wederom streep. Ik heb sinds maart geen anticonceptie meer en sinds mei zijn we 't aan het proberen.
En nu is het dus raak.. De tweede ronde.
Had verwacht dat het langer zou duren en raak nu wat in paniek over wat er gaat komen en veranderen. Ik zit in denial.
Ik wil graag een kindje, en mijn vriend al helemaal dus er is geen twijfel. We hebben ruimte, financien enzovoorts dus daar ligt het niet aan.
Tis alleen dat er dan zoveel veranderd..
En ja dat had ik vantevoren ook bedacht maar nu het echt concreet is komt het in ene zo dichtbij.
Bang voor de zwangerschap en vooral het daar mee in de belangstelling staan..
Moeite met het idee dat ik ga aankomen/dikker worden (vroeger heel zwaar geweest nu prima bmi)
Effect op mijn baan en ambities..
T ondernemen van iets spontaans..
Weinig slaap, tijd voor jezelf en relatie..
En ik kan heel goed redeneren waarom een kindje geweldig is alleen mijn hoofd laat op dit moment alleen maar de 'donkere' wolk toe in plaats van de roze..
Zie veel beren op de weg die er misschien helemaal niet zijn.
Herkent iemand dit?
Wie helpt me om op de roze wolk te komen? Heb je mooie voorbeelden wat jouw kinderen voor je betekenen, wat ze je gebracht hebben n, wat er veranderd is in je leven en hoe je daarmee omgaat?...
Laat me ook nog even aankaarten dat ik me realiseer dat het voor sommige wel heel lang kan duren. En door het feit dat het bij ons wel snel ging en ik erover klaag voel ik me echt slecht. Maar helaas voel ik het nu wel zo.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik ben zwanger.. Gepland en gewenst maar ohh help. Gisteren had ik ongesteld moeten worden en die kwam dus niet. Getest, en ja! Lichte streep. Vanochtend weer gestest en wederom streep. Ik heb sinds maart geen anticonceptie meer en sinds mei zijn we 't aan het proberen.
En nu is het dus raak.. De tweede ronde.
Had verwacht dat het langer zou duren en raak nu wat in paniek over wat er gaat komen en veranderen. Ik zit in denial.
Ik wil graag een kindje, en mijn vriend al helemaal dus er is geen twijfel. We hebben ruimte, financien enzovoorts dus daar ligt het niet aan.
Tis alleen dat er dan zoveel veranderd..
En ja dat had ik vantevoren ook bedacht maar nu het echt concreet is komt het in ene zo dichtbij.
Bang voor de zwangerschap en vooral het daar mee in de belangstelling staan..
Moeite met het idee dat ik ga aankomen/dikker worden (vroeger heel zwaar geweest nu prima bmi)
Effect op mijn baan en ambities..
T ondernemen van iets spontaans..
Weinig slaap, tijd voor jezelf en relatie..
En ik kan heel goed redeneren waarom een kindje geweldig is alleen mijn hoofd laat op dit moment alleen maar de 'donkere' wolk toe in plaats van de roze..
Zie veel beren op de weg die er misschien helemaal niet zijn.
Herkent iemand dit?
Wie helpt me om op de roze wolk te komen? Heb je mooie voorbeelden wat jouw kinderen voor je betekenen, wat ze je gebracht hebben n, wat er veranderd is in je leven en hoe je daarmee omgaat?...
Laat me ook nog even aankaarten dat ik me realiseer dat het voor sommige wel heel lang kan duren. En door het feit dat het bij ons wel snel ging en ik erover klaag voel ik me echt slecht. Maar helaas voel ik het nu wel zo.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
vrijdag 27 juni 2014 om 23:02
Totale herkenning. Ik heb me de hele zwangerschap afgevraagd of ik echt wel kinderen wilde, en waarom in vredesnaam dan, maar zodra ze er was kwam alles goed. Ook de ambities, en ik ben niet aangekomen (alleen na de zwangerschap, mèn wat zijn beschuiten met muisjes lekker ) Oh en ik vond zwanger zijn (zonder kwaaltjes) verschrikkelijk en heb dat ook hardop gezegd als het gevraagd werd.
Roze wolk is geen must, genieten ook niet, maar het komt bijna altijd weer helemaal goed.
Roze wolk is geen must, genieten ook niet, maar het komt bijna altijd weer helemaal goed.
vrijdag 27 juni 2014 om 23:03
De roze wolk bestaat niet, probeer dat voor ogen te houden. Een kind krijgen is wereldschokkend, alles veranderd of je nou wil of niet. Maar... Het cliché is waar: een kind geeft je ook zoveel. Onvoorwaardelijke liefde. Je leert jezelf en je partner op een nieuwe manier kennen en dat kan echt een verdieping van je relatie betekenen. Andere dingen worden prioriteit. Je leert dingen waarderen waar je eerst geen oog voor had.
Het is het allemaal waard.
Het is het allemaal waard.
vrijdag 27 juni 2014 om 23:04
Ja, heel herkenbaar. Laat dat gevoel maar gewoon toe!
Ik heb het de eerste tijd gewoon even zo gelaten. Dan voelde ik de paniek, liet farceren gebeuren en ging weer verder.
Je went vanzelf aan het zwanger zijn, en als de eerste schik over is, weet ik zeker dat je handelt gaat genieten. Daar heb je nog voldoende tijd voor!
Voor nu een knuffel en tóch een felicitatie
Ik heb het de eerste tijd gewoon even zo gelaten. Dan voelde ik de paniek, liet farceren gebeuren en ging weer verder.
Je went vanzelf aan het zwanger zijn, en als de eerste schik over is, weet ik zeker dat je handelt gaat genieten. Daar heb je nog voldoende tijd voor!
Voor nu een knuffel en tóch een felicitatie
vrijdag 27 juni 2014 om 23:12
Oh en nog wat tips/ meningen over de zorgen in je OP:quote:Beau schreef op 27 juni 2014 @ 22:58:
- Tis alleen dat er dan zoveel veranderd..
Ja, er veranderen dingen, maar imo niet half zo veel als toen ik ging samenwonen, stopte met feesten studeren, een vaste baan kreeg etc. Ik vind het niet wereldschokkend gebleken.
- Bang voor de zwangerschap en vooral het daar mee in de belangstelling staan..
Als je je buik niet vooruit steekt en niet de stralende "zie mij zwanger zijn" uithangt valt het wel mee denk ik. Ik heb mijn collega's een dagdeel gegeven om erover te miepen, en dan moest het klaar zijn en dat werkte wel. Verder als eerste vragen hoe het met iemands werk/ partner/ huwelijksfeest gaat en het gaat helemaal niet zo veel over die eeuwige baby. Maar ja, wen er ook maar aan dat niemand echt nog wil weten hoe je project loopt als ze "hoe gaat het" vragen, maar dat trekt ook weer bij.
- Moeite met het idee dat ik ga aankomen/dikker worden (vroeger heel zwaar geweest nu prima bmi)
Beetje opletten dat je niet teveel in huis haalt onder het mom van "ik ben zwanger" denk ik. Ik was dunner na zwangerschap danervoor (leve geen wijn)
- Effect op mijn baan en ambities..
Was ik ook bang voor, maar het heeft geen effect op m'n baan gehad (wel het voordeel dat ik een thuisblijfvriend heb). Ambities zijn gelijk, maar relaistisch genoeg om die extra verantwoordelijkheid te beseffen en mee te nemen. Het is even wennen, maar het gaat.
- T ondernemen van iets spontaans..
kan je je samen met je vriend/ man flexibel opstellen? Dan zijn er nog spontane dingen genoeg over, alleen niet meer zo met elkaar.
- Weinig slaap, tijd voor jezelf en relatie..
Ik slaap serieus meer sinds de baby er is. Ik heb geloof ik wel mazzel, maar niet elke baby is een nachtbraker. Tijd voor jezelf en relatie schiet er idd wat bij in, maar ook dit wordt beter (baby is nu 5 maand) Het komt goed
- Tis alleen dat er dan zoveel veranderd..
Ja, er veranderen dingen, maar imo niet half zo veel als toen ik ging samenwonen, stopte met feesten studeren, een vaste baan kreeg etc. Ik vind het niet wereldschokkend gebleken.
- Bang voor de zwangerschap en vooral het daar mee in de belangstelling staan..
Als je je buik niet vooruit steekt en niet de stralende "zie mij zwanger zijn" uithangt valt het wel mee denk ik. Ik heb mijn collega's een dagdeel gegeven om erover te miepen, en dan moest het klaar zijn en dat werkte wel. Verder als eerste vragen hoe het met iemands werk/ partner/ huwelijksfeest gaat en het gaat helemaal niet zo veel over die eeuwige baby. Maar ja, wen er ook maar aan dat niemand echt nog wil weten hoe je project loopt als ze "hoe gaat het" vragen, maar dat trekt ook weer bij.
- Moeite met het idee dat ik ga aankomen/dikker worden (vroeger heel zwaar geweest nu prima bmi)
Beetje opletten dat je niet teveel in huis haalt onder het mom van "ik ben zwanger" denk ik. Ik was dunner na zwangerschap danervoor (leve geen wijn)
- Effect op mijn baan en ambities..
Was ik ook bang voor, maar het heeft geen effect op m'n baan gehad (wel het voordeel dat ik een thuisblijfvriend heb). Ambities zijn gelijk, maar relaistisch genoeg om die extra verantwoordelijkheid te beseffen en mee te nemen. Het is even wennen, maar het gaat.
- T ondernemen van iets spontaans..
kan je je samen met je vriend/ man flexibel opstellen? Dan zijn er nog spontane dingen genoeg over, alleen niet meer zo met elkaar.
- Weinig slaap, tijd voor jezelf en relatie..
Ik slaap serieus meer sinds de baby er is. Ik heb geloof ik wel mazzel, maar niet elke baby is een nachtbraker. Tijd voor jezelf en relatie schiet er idd wat bij in, maar ook dit wordt beter (baby is nu 5 maand) Het komt goed
vrijdag 27 juni 2014 om 23:15
T hoor er bij 
probeer te genieten, luisteren naar t hartje de 1e keer, de schopjes ect. Ik was zo'n 22kilo aangekomen beide keren 
gelukkig weer veel kwijt in korte tijd na de bevalling. Elke controle ging ik met plezier om de kleine weer ff te bewonderen. En ja alles verandert maar als je t goed doet heb je je ritme snel te pakken met een kleine en weet je niet meer beter. Ja idd slapeloze nachten maar die gaan ook weer voorbij t is idd allemaal heel eng en spannend maar uiteindelijk komt alles goed!
Geniet er van!! De tijd vliegt echt voorbij en voordat je t weet is de kleine al geboren
probeer te genieten, luisteren naar t hartje de 1e keer, de schopjes ect. Ik was zo'n 22kilo aangekomen beide keren gelukkig weer veel kwijt in korte tijd na de bevalling. Elke controle ging ik met plezier om de kleine weer ff te bewonderen. En ja alles verandert maar als je t goed doet heb je je ritme snel te pakken met een kleine en weet je niet meer beter. Ja idd slapeloze nachten maar die gaan ook weer voorbij t is idd allemaal heel eng en spannend maar uiteindelijk komt alles goed!Geniet er van!! De tijd vliegt echt voorbij en voordat je t weet is de kleine al geboren
vrijdag 27 juni 2014 om 23:16
Gefeliciteerd. Na de eerste periode (moeheid) wordt het een stuk makkelijker. Geef er aan toe. Doe lekker een dutje, laat de boel de boel en denk aan jezelf.
Ik vond zwanger zijn heerlijk! Zou het heel me leven wel willen zijn!
Nou heb ik makkelijke zwangerschappen gehad (ok, bevallingen dan weer niet: 3 keer een ks), maar heerlijk..
Ik vond zwanger zijn heerlijk! Zou het heel me leven wel willen zijn!
Nou heb ik makkelijke zwangerschappen gehad (ok, bevallingen dan weer niet: 3 keer een ks), maar heerlijk..
vrijdag 27 juni 2014 om 23:18
Aahh bedankt voor julllie reacties! Word er een btj emo van 
Ook al niet echt iets voor mij.
Dus fijn om te horen dat dit herkenbaar is. T gevoel wordt ook wel gedreven door het feit dat veel vrouwen/vriendinnen in mijn omgeving er zo heel anders mee omgaan of tegenaan kijken.
Zij willen al kinderen vanaf dat ze kunnen lopen bij wijze van, vinden zwanger zijn fantastisch en gaan ook makkelijker met bijvoorbeeld minder werken om.
Nou is het niet bij allemaal zo zwart wit, maar dat verteld mijn hoofd me nu
Ook al niet echt iets voor mij. Dus fijn om te horen dat dit herkenbaar is. T gevoel wordt ook wel gedreven door het feit dat veel vrouwen/vriendinnen in mijn omgeving er zo heel anders mee omgaan of tegenaan kijken.
Zij willen al kinderen vanaf dat ze kunnen lopen bij wijze van, vinden zwanger zijn fantastisch en gaan ook makkelijker met bijvoorbeeld minder werken om.
Nou is het niet bij allemaal zo zwart wit, maar dat verteld mijn hoofd me nu
vrijdag 27 juni 2014 om 23:18
Je kan makkelijk iets spontaans doen hoor. Doen wij ook de kleine gaat gewoon mee. En weinig slaap? Ben je gek.. mijne is nu bijna 9 weken en slaapt al 3/4 weken door. Moet hem zelfs wakker maken... maak je niet gek! Het is zoooo leuk! En het is niet zwaar. Misschien als ze gaan lopen etc.. van harte en ga genieten... (zwschap is k*t)
Trots!
vrijdag 27 juni 2014 om 23:24
Hormonen! Ik was ook angstig voor van alles toen ik nog zwanger was. Redelijk en onredelijk. Zal je nog wel een paar keer overvallen, laat maar gebeuren. En wat mij betreft hoef je je daar niet voor te verontschuldigen (je laatste alinea). Ik heb net een miskraam gehad, maar dat betekend niet dat jij alleen maar 'over the moon' hoeft te zijn hoor! Zwanger zijn en kindje krijgen is ook spannend en eng en soms stom! Geniet, baal, huil, droom en wees gezond!
vrijdag 27 juni 2014 om 23:26
Hier ook soms de "angst" gehad. 2 Jaar geprobeerd en dan ineens dat streepje. Blij en bang. Roze wolk heb ik na de geboorte niet gezien. Vond het heel pittig.
Mannetje is nu 2.5 en oh wat geniet ik van hem. Ik kan hem de hele dag door knuffels en kusjes geven.
Het is fantastisch om moeder te zijn. En ja... Er zitten pittige fases tussen, maar ik zou het niet willen missen.
Je leven veranderd, maar je hoeft echt niet alles op te geven. Je leert om je tijd anders in te delen.
Zelf heb ik genoten van mijn zwangerschap.
4 Periodes dat ik het soms eng vond worden:
1) toen ik ontdekte dat ik zwanger was
2) einde zwangerschap naderde. Het is bijna zover.
3) na de bevalling toen wij naar huis mochten (oh jee nu echt naar huis met ONS kindje)
4) toen de kraamverzorgster wegging. Nu sta je echt op eigen benen.
Het komt goed en het gaat vanzelf uiteindelijk. Jij relaxt... Je kindje relaxt (hier althans wel).
Gefeliciteerd en geniet ervan.
Mannetje is nu 2.5 en oh wat geniet ik van hem. Ik kan hem de hele dag door knuffels en kusjes geven.
Het is fantastisch om moeder te zijn. En ja... Er zitten pittige fases tussen, maar ik zou het niet willen missen.
Je leven veranderd, maar je hoeft echt niet alles op te geven. Je leert om je tijd anders in te delen.
Zelf heb ik genoten van mijn zwangerschap.
4 Periodes dat ik het soms eng vond worden:
1) toen ik ontdekte dat ik zwanger was
2) einde zwangerschap naderde. Het is bijna zover.
3) na de bevalling toen wij naar huis mochten (oh jee nu echt naar huis met ONS kindje)
4) toen de kraamverzorgster wegging. Nu sta je echt op eigen benen.
Het komt goed en het gaat vanzelf uiteindelijk. Jij relaxt... Je kindje relaxt (hier althans wel).
Gefeliciteerd en geniet ervan.
vrijdag 27 juni 2014 om 23:28
Héél herkenbaar. Bewust gekozen te proberen en opeens was het dan ook echt gelukt!
Hier wel slapeloze nachten, weinig vrije tijd, nooit meer een bak kersen voor mij alleen. Maar ook twee kinderen, die zeer welkom zijn zonder dat het de Wondertjes zijn. Zéér objectief zeg ik de leukste die ik ken. Jammer dat het hier bij blijft.
Hier wel slapeloze nachten, weinig vrije tijd, nooit meer een bak kersen voor mij alleen. Maar ook twee kinderen, die zeer welkom zijn zonder dat het de Wondertjes zijn. Zéér objectief zeg ik de leukste die ik ken. Jammer dat het hier bij blijft.
vrijdag 27 juni 2014 om 23:29
Oooo zo herkenbaar!!
Ten eerste van harte gefeliciteerd!!
Toen ik gepland zwanger werd was ik ook even de weg kwijt.. Ik vond zwanger zijn maar spannend, ik zou mijn hele sociale leven kwijtraken, kon niks meer spontaan doen etc etc
En nu is ons lieve zoontje bijna 1..
Het meest fantastische dat ons ooit is overkomen..
Nee, je kunt niet meer overal meer naar toe en je leven is in 1 klap anders.. Maar geloof mij, zodra je dat lieve kleintje in je armen hebt maakt dat je niks meer uit..
Het zijn gewoon de hormonen die je nu even gek maken..
Probeer toch te genieten van je zwangerschap! Achteraf heb ik spijt dat ik er niet meer van genoten heb.. Ik hoop dat ik het nog een tweede keer mee mag maken, met wat ik nu allemaal weet in mijn achterhoofd.
Succes en genietze
Ten eerste van harte gefeliciteerd!!
Toen ik gepland zwanger werd was ik ook even de weg kwijt.. Ik vond zwanger zijn maar spannend, ik zou mijn hele sociale leven kwijtraken, kon niks meer spontaan doen etc etc
En nu is ons lieve zoontje bijna 1..
Het meest fantastische dat ons ooit is overkomen..
Nee, je kunt niet meer overal meer naar toe en je leven is in 1 klap anders.. Maar geloof mij, zodra je dat lieve kleintje in je armen hebt maakt dat je niks meer uit..
Het zijn gewoon de hormonen die je nu even gek maken..
Probeer toch te genieten van je zwangerschap! Achteraf heb ik spijt dat ik er niet meer van genoten heb.. Ik hoop dat ik het nog een tweede keer mee mag maken, met wat ik nu allemaal weet in mijn achterhoofd.
Succes en genietze
vrijdag 27 juni 2014 om 23:57
Bedankt! Goed om te lezen!
Twijfel er wel aan of t hormonen zijn.. Voel me voor de rest prima. Maar jullie zijn ervaringsdeskundigen dus ik neem het aan.
Ik denk ook dat we heus nog wel af en toe wat zullen ondernemen.. Ook met een kindje maar tis toch iets beperkter dan nu zeg maar... Op donderdag besluiten om een weekendje naar Spanje te gaan word lastiger denk ik
Maar misschien moet ik het dan idd in andere dingen zoeken en wat minder met elkaar op pad omdat je dan ook wat flexibeler bent (wat Eleun zei volgens mij)
Twijfel er wel aan of t hormonen zijn.. Voel me voor de rest prima. Maar jullie zijn ervaringsdeskundigen dus ik neem het aan.
Ik denk ook dat we heus nog wel af en toe wat zullen ondernemen.. Ook met een kindje maar tis toch iets beperkter dan nu zeg maar... Op donderdag besluiten om een weekendje naar Spanje te gaan word lastiger denk ik
Maar misschien moet ik het dan idd in andere dingen zoeken en wat minder met elkaar op pad omdat je dan ook wat flexibeler bent (wat Eleun zei volgens mij)
vrijdag 27 juni 2014 om 23:59
vrijdag 27 juni 2014 om 23:59
zaterdag 28 juni 2014 om 08:08
Gefeliciteerd!
Wie het hele idee "roze wolk" de wereld ingeslingerd heeft, mogen ze van mij gerust lynchen. Dat is zo'n ding geworden, als je je niet zo voelt, voel je je ook meteen abnormaal, want "je hoort toch op een roze wolk te zitten?!"
Zwanger zijn vond ik ronduit klote, bevallen was dan weer een makkie. Wij hadden een huilbaby die erg slecht sliep de eerste paar jaar. Voor spontane dingen geen energie. Heel veel moeite (met name mijn man) om te wennen aan de veranderingen, om een nieuwe draai te vinden als gezin. En toch he, toch heb ik een geweldig kind, die as we speak lekker ligt uit te slapen, me de hele dag trakteert op knuffels, de oren van mijn hoofd kletst, helemaal leuk.
Goedkomen doet het zeker. Wanneer, dat verschilt per persoon. Laat het idee los dat je je nu verplicht hieperdepiep moet voelen, en wacht af wat er komen gaat.
Wie het hele idee "roze wolk" de wereld ingeslingerd heeft, mogen ze van mij gerust lynchen. Dat is zo'n ding geworden, als je je niet zo voelt, voel je je ook meteen abnormaal, want "je hoort toch op een roze wolk te zitten?!"
Zwanger zijn vond ik ronduit klote, bevallen was dan weer een makkie. Wij hadden een huilbaby die erg slecht sliep de eerste paar jaar. Voor spontane dingen geen energie. Heel veel moeite (met name mijn man) om te wennen aan de veranderingen, om een nieuwe draai te vinden als gezin. En toch he, toch heb ik een geweldig kind, die as we speak lekker ligt uit te slapen, me de hele dag trakteert op knuffels, de oren van mijn hoofd kletst, helemaal leuk.
Goedkomen doet het zeker. Wanneer, dat verschilt per persoon. Laat het idee los dat je je nu verplicht hieperdepiep moet voelen, en wacht af wat er komen gaat.
