Zwanger na abortus maar dat kan niet!

Hoi!
Vijf weken geleden bleek ik zwanger te zijn. Omdat ons gezin compleet is hebben we gekozen voor abortus (klinkt nu makkelijker dan het was). Meteen een afspraak gemaakt en ik kreeg abortuspillen mee naar huis.
Die leken goed hun werk te hebben gedaan.

Omdat ik zwangerschapssymptomen bleef houden de weken erna mocht ik 2 weken later een controle echo laten maken. Er was niks meer te zien van de zwangerschap en er was zelfs al een eisprong te zien. Ik was opgelucht dat het goed was verlopen.

Nu deed ik echter deze week als formaliteit een zwangerschapstest en die sloeg meteen echt heel dik positief uit. Ik de kliniek weer gebeld en ik mocht de volgende dag komen.
Ik dacht dat het wel los zou lopen maar toen zagen ze tot ieders verbazing dat ik weer 4 weken zwanger was!

Ik wist niet wat ik hoorde! Mijn partner en ik hadden expres nog geen seks gehad sinds de eerste zwangerschap omdat we wilden wachten tot de eerste menstruatie. Eerst mijn cyclus weer normaal laten worden en dan kijken voor betere anticonceptie (was nu een pessarium).

Ik zou dus 2 weken geleden moeten zijn bevrucht even zo gezegd maar dat kan helemaal niet. En nee, ik heb geen scharrel o.i.d.. Zit trouwens ook al 4 weken thuis met de kinderen dus ook zou ik het willen, dan zou het nog niet kunnen. Ook kan het bijna niet de eerste zwangerschap nog zijn want 2 weken geleden was er niks meer te zien!
We hebben wel één dag voordat ik wist dat ik de eerste keer zwanger was nog seks gehad, maar dat kan onmogelijk deze zwangerschap hebben veroorzaakt.

We hebben alle mogelijke scenario's al de revue laten passeren, maar we komen er niet uit. De arts ook niet. En ik vind het maar eng dat mijn lijf zo raar doet. Ik heb weer abortuspillen gekregen en hoop dat alles over een week weer normaal is en ik het kan afsluiten.

Heeft er iemand ervaring met zoiets dergelijks of een idee wat het kan zijn?!
Bedankt voor het lezen.

Wederom bedankt voor de fijne reacties. Ik heb het idee dat de pillen gisteren hun werk hebben gedaan. Ik bel morgen naar de kliniek en geef aan dat ik een inwendige controle echo wil en een gesprek. En dat ik kwaad ben over het feit dat zij blijkbaar fouten maakt maar mij dan maar snel een zwangerschap in mijn schoenen wil schuiven.

Afgelopen week was ik te overdonderd om er iets van te zeggen maar ik heb inmiddels zo veel feiten verzameld (via hier en omgeving) die niet kloppen met haar handelen.
Ik wil sowieso dat er een onafhankelijk iemand naar kijkt.
En mijn vriend is iemand die heel rustig blijft maar wanneer het moet zegt waar het op staat en zich dan ook echt ergens in vastbijt. Dus wanneer ik dichtklap bij de arts (en dat heb ik wel vaker bij dominante mensen ), dan kan hij bijspringen.

Gelukkig heb ik ook nog het hcg dat ik komende week weer mag prikken als back-up. En wanneer ik het dan toch nog niet vertrouw dan wil ik alsnog naar een gynaecoloog.

Bedankt iedereen en ik plaats nog wel een update!

botanietje schreef: ↑

17-04-2020 23:01

Inderdaad zeg ...
To, heb je voor deze zwangerschap wel eens een echo van je eierstokken gehad? Ik heb bv standaard een cyste op mijn ene eierstok zitten en tegen iedere nieuwe echoscopiste (medisch traject, dus ook veel inwendige echo’s) moest ik dan weer zeggen: ‘Neeee, dat is géén eisprong. Die zit er altijd.’
Kan me voorstellen dat jouw eisprong wellicht geen eisprong was (zeker als je hcg nog hoog was)? En al helemaal bij een uitwendige echo.

Nee, ik heb verder nooit iets van een onderzoek gehad want ik raakte altijd snel zwanger. Maar inderdaad, zoiets kan ook nog!

Zebraman schreef: ↑

19-04-2020 10:53

Fijn dat het er op lijkt dat de pillen hun werk hebben gedaan. Hopelijk krijgen jullie dan nu afsluiting, want hoe je het ook went of keert, een abortus is een emotionele gebeurtenis, zeker als het dan ook nog fout gaat zoals bij jou.

Ik hoop ook dat ze akkoord gaan met een inwendige echo (en hier überhaupt de apparatuur voor hebben, toen ik een abortus heb gehad konden ze dat niet in de abortuskliniek namelijk). Goed dat je gaat aangeven hoe je je hierbij voelt, dit mag je namelijk ook gewoon aangeven en jouw gevoelens en emoties hierbij zijn compleet terecht! Laat je dan ook vooral niet anders wijsmaken.

Sterkte en succes!

Lief, dank je wel!

Baggal schreef: ↑

19-04-2020 16:46

En dat - de arts gaat er gemakshalve maar vanuit dat jij opnieuw zwanger bent geraakt, hetgeen onmogelijk lijkt. En dan nog maar te zwijgen over de emotionele impact van die conclusie: als jij het gevoel hebt niet 1, maar 2 abortussen in korte tijd te hebben ondergaan is dat best pijnlijk, terwijl daar waarschijnlijk helemaal geen sprake van is...

Ook dat ja!

Op advies van een bevriende huisarts had ik dus mijn hcg laten prikken vrijdag. Vanmorgen gebeld voor de waarde en die is veel te hoog voor een bevruchting 2 weken geleden.
Dus ik heb nu gelukkig ook echt bewijs!
Wat wij al dachten is de zwangerschap de eerste keer niet goed afgebroken en misschien zelfs nog even doorgegroeid, gezien de waarde van het hcg. En is de controle echo dus niet goed gegaan.

Morgen heb ik een controle echo (inwendig!!) in de kliniek en ook een gesprek met de arts. En wanneer het dan nog niet goed voelt ga ik weer naar de huisarts toe. Maar ik mag vrijdag ook sowieso nog een keer prikken op hcg. Erg fijn om dat er naast te hebben lopen!

lilalinda schreef: ↑

20-04-2020 11:55

als het enigszins kan (nood breekt wet) neem iemand mee
Een vriendin ofzo

Want het is best een emotioneel gesprek, terwijl je eigenlijk zakelijk moet blijven nu

Sowieso gaat mijn vriend altijd mee. Het is niet ver rijden en voor 1,5 uur kunnen we gelukkig ook een "gewone" oppas voor onze dochter vragen. En vriend is iemand die niet schroomt te zeggen waar het op staat wanneer dit moet en kan dingen ook goed beargumenteren. Dus die móet gewoon mee voordat ik weer eens voorneem boos te worden maar dan toch dichtklap .