Zwanger
alle pijlers
Zwanger, twijfels [OP verwijderd]
zondag 11 februari 2024 om 16:12
Inmiddels veel gepraat, vooral bij hem kwamen er veel emoties uit. Hij wil het niet. Hij ziet vooral de toekomst met zijn drietjes en het gezin voelt heel erg compleet zo.
Bij mij… mijn ratio en verstand zeggen: afbreken. De overspannenheid en gewoon het ongelukkige gevoel met alle stress etc, willen we niet nog een keer. En onze dochter is helemaal gezond, die garantie heb je niet natuurlijk.
Maar ergens is er iets blij in mij. Alleen dat blije wordt vooral veroorzaakt bij de gedachte aan een bolle buik en de fantasie (op wie zal deze lijken?) etc. Denk ik. Bij de gedachte aan nog een kind en de hoeveelheid stress etc… nee.
Vriend is het nu met zijn ouders bespreken, ik met de mijne. Even los van elkaar. We zijn compleet eerlijk tegen elkaar, maar beide ook bang om de ander pijn te doen en ook gewoon allebei afwachtend.
Bij mij… mijn ratio en verstand zeggen: afbreken. De overspannenheid en gewoon het ongelukkige gevoel met alle stress etc, willen we niet nog een keer. En onze dochter is helemaal gezond, die garantie heb je niet natuurlijk.
Maar ergens is er iets blij in mij. Alleen dat blije wordt vooral veroorzaakt bij de gedachte aan een bolle buik en de fantasie (op wie zal deze lijken?) etc. Denk ik. Bij de gedachte aan nog een kind en de hoeveelheid stress etc… nee.
Vriend is het nu met zijn ouders bespreken, ik met de mijne. Even los van elkaar. We zijn compleet eerlijk tegen elkaar, maar beide ook bang om de ander pijn te doen en ook gewoon allebei afwachtend.
zondag 11 februari 2024 om 21:02
Maar nu bekijk je het er vanuit je eigen perspectief. Misschien vind je dochter het later veel minder leuk om altijd maar tussen volwassenen in te zitten en alle ogen op haar gericht zijn.lampjelampje schreef: ↑09-02-2024 11:37Ja. Ik weet dat het heel leuk kan zijn, maar van dichtbij ook hoe heftig als 2 kinderen elkaar niet liggen. Ook later, als volwassenen.
Ik weet ook hoe leuk het kan zijn, en ook hoe het is om enig kind te zijn…
Als ik zie hoe onze drie kinderen zoveel aan elkaar hebben, ben ik weer zielsgelukkig dat wij er voor drie gekozen hebben.
Kortom, je weet niet waar je goed aan doet.
Ik denk dat een heel koud excel lijstje de beste oplossing is en dat je op een keer een keuze moet maken en hopelijk heb je daar vrede mee.
Het lijkt me echt een bijzonder lastige keuze. Sterkte.
zondag 11 februari 2024 om 21:23
Heb je het idee dat je nog een betere reden moet hebben om het af te mogen breken?lampjelampje schreef: ↑11-02-2024 16:12Inmiddels veel gepraat, vooral bij hem kwamen er veel emoties uit. Hij wil het niet. Hij ziet vooral de toekomst met zijn drietjes en het gezin voelt heel erg compleet zo.
Bij mij… mijn ratio en verstand zeggen: afbreken. De overspannenheid en gewoon het ongelukkige gevoel met alle stress etc, willen we niet nog een keer. En onze dochter is helemaal gezond, die garantie heb je niet natuurlijk.
Maar ergens is er iets blij in mij. Alleen dat blije wordt vooral veroorzaakt bij de gedachte aan een bolle buik en de fantasie (op wie zal deze lijken?) etc. Denk ik. Bij de gedachte aan nog een kind en de hoeveelheid stress etc… nee.
Vriend is het nu met zijn ouders bespreken, ik met de mijne. Even los van elkaar. We zijn compleet eerlijk tegen elkaar, maar beide ook bang om de ander pijn te doen en ook gewoon allebei afwachtend.
zondag 11 februari 2024 om 21:25
Wat lastig joh, maar wel heel goed dat jullie zo eerlijk naar elkaar zijn. Al doet het ook pijn. Jullie moeten hier toch samen doorheen en dat kan alleen zonder maskers.
Het lijkt me voor jou ook extra lastig omdat je, naast je eigen gevoel en ratio, óók nog de hormonen en lichamelijke effecten daarvan hebt die van alles doen. Die hebben oa als functie dat jij je gaat hechten aan de vrucht. Dus ik zou misschien niet te lang wachten met een beslissing, omdat die anders misschien je beeld teveel vertroebelen als je eigenlijk niet wil. (Als je eigenlijk wel wil, is dat natuurlijk minder een probleem).
Het lijkt me voor jou ook extra lastig omdat je, naast je eigen gevoel en ratio, óók nog de hormonen en lichamelijke effecten daarvan hebt die van alles doen. Die hebben oa als functie dat jij je gaat hechten aan de vrucht. Dus ik zou misschien niet te lang wachten met een beslissing, omdat die anders misschien je beeld teveel vertroebelen als je eigenlijk niet wil. (Als je eigenlijk wel wil, is dat natuurlijk minder een probleem).
zondag 11 februari 2024 om 22:26
Nee dat niet, ik ben vooral bezig met wat de buitenwereld denkt en vindt en dat vind ik dan weer heel vervelend van mezelf. Heb het er verder ook nog niet met vriendinnen (allemaal 2 kinderen) over gehad, bang voor de veroordeling etc. Dus naar de buitenwereld: ja. Voor mezelf, nee.Plentyplenty schreef: ↑11-02-2024 21:23Heb je het idee dat je nog een betere reden moet hebben om het af te mogen breken?
Het feit dat ik steeds stiekem hoop dat ik ongesteld ben geworden zegt ons heel veel.
zondag 11 februari 2024 om 22:30
Ja hormonen zijn inderdaad al aan het rondgieren door m’n lijf. We gaan deze week de definitieve knoop doorhakken.katkaatje schreef: ↑11-02-2024 21:25Wat lastig joh, maar wel heel goed dat jullie zo eerlijk naar elkaar zijn. Al doet het ook pijn. Jullie moeten hier toch samen doorheen en dat kan alleen zonder maskers.
Het lijkt me voor jou ook extra lastig omdat je, naast je eigen gevoel en ratio, óók nog de hormonen en lichamelijke effecten daarvan hebt die van alles doen. Die hebben oa als functie dat jij je gaat hechten aan de vrucht. Dus ik zou misschien niet te lang wachten met een beslissing, omdat die anders misschien je beeld teveel vertroebelen als je eigenlijk niet wil. (Als je eigenlijk wel wil, is dat natuurlijk minder een probleem).
donderdag 7 maart 2024 om 21:41
Sorry ik was even afwezig hier. Maar gaat goed. Voor de overtijd behandeling gekozen. We dachten 48 uur lang nog dat we het gingen houden. We dachten dat we dan blij zouden zijn maar vooral ik raakte daar helemaal van in paniek. Alles voelde: ik wil dit niet.
Uiteindelijk kwam dus toch dat gevoel, waar ik eerst niet bij leek te komen. Nu behandeling achter de rug, binnenkort een zwangerschapstest om te zien of het gewerkt heeft.
Voorlopig blijft het bij 1 dus! Partner is wel milder geworden. Hij zegt nu: stel dat we het ooit wel willen, dan is dat ook oké.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
