Zwanger
alle pijlers
Zwanger willen worden en je relatie/huwelijk
vrijdag 25 mei 2012 om 11:07
Ik zou graag ervaringen horen van andere dames hier over hun ervaringen met zwanger willen worden in combinatie met je relatie/huwelijk. Veranderde er iets? Bracht het jullie nader tot elkaar, of juist niet? Kwamen er nieuwe dingen aan het licht (positief of negatief)?
Mijn man en ik zijn nu bijna een jaar aan het proberen zwanger te worden, en ik merk dat het best wel een aanslag is op onze relatie. Eerst was er de beslissing om met elkaar een kind te willen; dat was natuurlijk heel romantisch, maar ook heftig. Je toekomstperspectief ziet er ineens heel anders uit. Daarna was er al vrij snel een miskraam, die we heel verschillend hebben beleefd en waardoor er een tijd best wel onbegrip was naar elkaar toe.
Omdat mijn cyclus anders was na mijn miskraam, ben ik sinds 2 maanden begonnen met ovulatietesten. Ik kwam er daardoor achter dat mijn cyclus langer is dan gemiddeld (volgens de gyn zit ik met een gemiddeld 30-35 dagen net op het randje van 'normaal' en 'te lang'). Een langere cyclus betekent ook minder kansen. En als ik dan een kans heb, dan wil ik die ook wel benutten zeg maar.
Mijn man wilde ook graag dat ik die testen bleef doen, want naar eigen zeggen wil hij ook graag een kind. Dit blijkt echter niet uit zijn gedrag. Ik merk dat ik hem echt moet aansporen om seks te hebben; niet alleen tijdens mijn vruchtbare dagen, maar eigenlijk de hele maand. Ik doe daarbij erg mijn best om het luchtig en leuk te houden. Ik kan er zelf ook echt nog wel de grap van inzien dat als we een baby willen maken, we dan op bepaalde momenten seks 'moeten' hebben. Ik vind het juist wel iets hebben om de droom die je samen hebt actief waar te kunnen maken. En aangezien man herhaaldelijk instemde met die testen, ga ik er vanuit dat hij er ook geen problemen mee heeft.
Ik vind dat ik me erg kwetsbaar opstel als steeds maar ik degene ben die seks moet initiëren. Hij wijst mij steeds botter af, en doet soms ook alsof hij niet begrijpt wat de bedoeling is (terwijl hij dan wel weet dat mijn ovulatie eraan komt). Ik vind dat heel erg pijnlijk.
Ook in andere opzichten merk ik dat hij eigenlijk niet echt actief meewerkt. Hij drinkt bijvoorbeeld best wel wat (iedere dag 2-3 flesjes bier). Nu hadden we eigenlijk afgesproken dat hij het voortaan zou houden bij max. 2 flesjes, anders is het gewoon niet goed voor zijn zaad, maar ook niet voor zijn gezondheid in het algemeen (nog afgezien van het zwanger willen worden). Het komt nu echter regelmatig voor dat hij weer naar de koelkast loopt, en ik hem moet tegenhouden om er nog 1 te nemen.
Ik voel me al met al soms net zijn moeder. Het lijkt wel of het hele zwanger willen worden enkel van mij af komt. Terwijl hij toch volhoudt zelf ook echt een kind te willen.
Door het hele gebeuren ben ik eerlijk gezegd gaan twijfelen over ons huwelijk. Ik hou van hem, maar als dit al zoveel moeilijkheden met zich meebrengt, hoe gaat dat dan als er straks wel kinderen zijn?
Mijn man en ik zijn nu bijna een jaar aan het proberen zwanger te worden, en ik merk dat het best wel een aanslag is op onze relatie. Eerst was er de beslissing om met elkaar een kind te willen; dat was natuurlijk heel romantisch, maar ook heftig. Je toekomstperspectief ziet er ineens heel anders uit. Daarna was er al vrij snel een miskraam, die we heel verschillend hebben beleefd en waardoor er een tijd best wel onbegrip was naar elkaar toe.
Omdat mijn cyclus anders was na mijn miskraam, ben ik sinds 2 maanden begonnen met ovulatietesten. Ik kwam er daardoor achter dat mijn cyclus langer is dan gemiddeld (volgens de gyn zit ik met een gemiddeld 30-35 dagen net op het randje van 'normaal' en 'te lang'). Een langere cyclus betekent ook minder kansen. En als ik dan een kans heb, dan wil ik die ook wel benutten zeg maar.
Mijn man wilde ook graag dat ik die testen bleef doen, want naar eigen zeggen wil hij ook graag een kind. Dit blijkt echter niet uit zijn gedrag. Ik merk dat ik hem echt moet aansporen om seks te hebben; niet alleen tijdens mijn vruchtbare dagen, maar eigenlijk de hele maand. Ik doe daarbij erg mijn best om het luchtig en leuk te houden. Ik kan er zelf ook echt nog wel de grap van inzien dat als we een baby willen maken, we dan op bepaalde momenten seks 'moeten' hebben. Ik vind het juist wel iets hebben om de droom die je samen hebt actief waar te kunnen maken. En aangezien man herhaaldelijk instemde met die testen, ga ik er vanuit dat hij er ook geen problemen mee heeft.
Ik vind dat ik me erg kwetsbaar opstel als steeds maar ik degene ben die seks moet initiëren. Hij wijst mij steeds botter af, en doet soms ook alsof hij niet begrijpt wat de bedoeling is (terwijl hij dan wel weet dat mijn ovulatie eraan komt). Ik vind dat heel erg pijnlijk.
Ook in andere opzichten merk ik dat hij eigenlijk niet echt actief meewerkt. Hij drinkt bijvoorbeeld best wel wat (iedere dag 2-3 flesjes bier). Nu hadden we eigenlijk afgesproken dat hij het voortaan zou houden bij max. 2 flesjes, anders is het gewoon niet goed voor zijn zaad, maar ook niet voor zijn gezondheid in het algemeen (nog afgezien van het zwanger willen worden). Het komt nu echter regelmatig voor dat hij weer naar de koelkast loopt, en ik hem moet tegenhouden om er nog 1 te nemen.
Ik voel me al met al soms net zijn moeder. Het lijkt wel of het hele zwanger willen worden enkel van mij af komt. Terwijl hij toch volhoudt zelf ook echt een kind te willen.
Door het hele gebeuren ben ik eerlijk gezegd gaan twijfelen over ons huwelijk. Ik hou van hem, maar als dit al zoveel moeilijkheden met zich meebrengt, hoe gaat dat dan als er straks wel kinderen zijn?
vrijdag 25 mei 2012 om 17:01
Als eerste terugkomend op je miskraam wat verdrietig! Aan de andere kant kan je dus wel zwanger raken! ( neemt niet weg dat het iets verschrikkelijks is) ben je de vorige keer zwanger geraakt met hetzelfde seks ritueel ( hoeveelheid?) 1x in de week lijkt mij echt te weinig aan de andere kant in 1x moet het gebeuren. Is het libido nu lager dan eerst of is je man altijd zo geweest met seks?
zaterdag 26 mei 2012 om 11:06
Ik wil niemand kwetsen, maar ik vind het een beetje egoistisch overkomen.
Als vrouw zijnde wil je toch ook niet gepusht worden om sex te hebben? Wat nou als je man met het verzoek kwam om 3 keer in de week sex te hebben en dat hij onrustig werd als het op woensdag nog niet één keer was gebeurd.
Dat is toch ook niet leuk.
De lust zou mij persoonlijk ook vergaan als ik sochtends zou weten dat ik savonds weer moet.
En wat ik eerder schreef, vergeet de gevoelens van de man in dit verhaal niet.
Het lijkt me heel erg als je vrouw niet zwanger wordt, je zal gaan twijfelen over je sperma, of het allemaal wel goed is.
En ik kan me ook voorstellen dat je als man zijnde dan je kont een beetje tegen de krib gooit.
Als vrouw zijnde wil je toch ook niet gepusht worden om sex te hebben? Wat nou als je man met het verzoek kwam om 3 keer in de week sex te hebben en dat hij onrustig werd als het op woensdag nog niet één keer was gebeurd.
Dat is toch ook niet leuk.
De lust zou mij persoonlijk ook vergaan als ik sochtends zou weten dat ik savonds weer moet.
En wat ik eerder schreef, vergeet de gevoelens van de man in dit verhaal niet.
Het lijkt me heel erg als je vrouw niet zwanger wordt, je zal gaan twijfelen over je sperma, of het allemaal wel goed is.
En ik kan me ook voorstellen dat je als man zijnde dan je kont een beetje tegen de krib gooit.
zaterdag 26 mei 2012 om 17:03
Kuzu, ik vind dat een heel andere situatie. De man wordt niet gedwongen om 3x per week seks te hebben. Ze willen samen een kind, TO doet ovulatietesten, dan is het flauw om op het moment dat die positief is geen seks te hebben en weer een (langere) cyclus te moeten wachten.
TO, ik herken wel het een en ander in je verhaal. Wij zijn nu ruim 2 jaar "bezig" en in die periode is het voor de leuk en alleen seksen als je zin hebt er echt wel vanaf gegaan, al heeft mijn man een hoog libido.
Met verhalen van mensen die na 2, 4 of 6 maanden zwanger zijn kan ik helemaal niets trouwens, vooral van die tips als 'ga op vakantie', etc., storend.
Ik baalde ook wel eens aan als man laat thuis kwam van stappen terwijl ik in m'n vruchtbare dagen zat en ik had ook het gevoel dat alles van mijn kant moet komen; dat ik met de pil stopte, dat ik ging testen, dat we op een gegeven moment naar de gynaecoloog gingen. Gelukkig is het me de laatste tijd toch gelukt het wat meer los te laten.
Mijn aanpak is nu dat ik wel zie of ik zwanger word, als ik het niet word is het niet zo bedoeld en gaat het leven gewoon door. Natuurlijk weet ik nog altijd op welke cyclusdag ik zit en baal ik even als ik weer ongesteld word, maar gedurende de maand heb ik best veel rust door niet bezig te zijn met testen, temperaturen of wel of niet seks hebben. Nu vraagt man mij wel eens of ik al bijna een eisprong heb, in plaats van dat ik er over begin.
Ik hoop voor jou dat je het ook wat meer kunt loslaten en dat je snel zwanger raakt.
TO, ik herken wel het een en ander in je verhaal. Wij zijn nu ruim 2 jaar "bezig" en in die periode is het voor de leuk en alleen seksen als je zin hebt er echt wel vanaf gegaan, al heeft mijn man een hoog libido.
Met verhalen van mensen die na 2, 4 of 6 maanden zwanger zijn kan ik helemaal niets trouwens, vooral van die tips als 'ga op vakantie', etc., storend.
Ik baalde ook wel eens aan als man laat thuis kwam van stappen terwijl ik in m'n vruchtbare dagen zat en ik had ook het gevoel dat alles van mijn kant moet komen; dat ik met de pil stopte, dat ik ging testen, dat we op een gegeven moment naar de gynaecoloog gingen. Gelukkig is het me de laatste tijd toch gelukt het wat meer los te laten.
Mijn aanpak is nu dat ik wel zie of ik zwanger word, als ik het niet word is het niet zo bedoeld en gaat het leven gewoon door. Natuurlijk weet ik nog altijd op welke cyclusdag ik zit en baal ik even als ik weer ongesteld word, maar gedurende de maand heb ik best veel rust door niet bezig te zijn met testen, temperaturen of wel of niet seks hebben. Nu vraagt man mij wel eens of ik al bijna een eisprong heb, in plaats van dat ik er over begin.
Ik hoop voor jou dat je het ook wat meer kunt loslaten en dat je snel zwanger raakt.
zaterdag 26 mei 2012 om 21:12
Het mannenbrein werkt nu eenmaal heel anders dan het vrouwenbrein. Ook ik gebruikte ovulatie testen en wist precies wanneer mijn eisprong was, maar dit heeft mijn vriend nooit geweten. Die had geen idee.
Mannen worden niet geil van gepraat over ovulatietesten en eisprongen, wel van spannende pakjes en "spontane" verrassingsseks.
Dus stop die ovulatietesten aub ergens onderin een la ofzo en gebruik ze discreet zodat hij niet te pas en te onpas wordt geconfronteerd met het feit dat de seks bij jullie eigenlijk alleen nog maar verplicht moet. Het is zo ontzettend logisch dat hij je nu afwijst.
Voorbeeldje: in de ene hoek staat een vrouw te zwaaien met een ovulatietest en te roepen dat het nu moet omdat ze haar eisprong heeft en of ie dat biertje even weg wil zetten want daar wordt je onvruchtbaar van.
In de andere hoek staat dezelfde vrouw in een spannend setje met 2 glazen wijn en een schaal aardbeien en een bus slagroom allerlei spannende beloftes te maken.
Daar hoef je toch geen man voor te zijn om te weten hoe het werkt?
Je zal er niet sneller zwanger van worden maar beter voor je relatie is het wel!
Mannen worden niet geil van gepraat over ovulatietesten en eisprongen, wel van spannende pakjes en "spontane" verrassingsseks.
Dus stop die ovulatietesten aub ergens onderin een la ofzo en gebruik ze discreet zodat hij niet te pas en te onpas wordt geconfronteerd met het feit dat de seks bij jullie eigenlijk alleen nog maar verplicht moet. Het is zo ontzettend logisch dat hij je nu afwijst.
Voorbeeldje: in de ene hoek staat een vrouw te zwaaien met een ovulatietest en te roepen dat het nu moet omdat ze haar eisprong heeft en of ie dat biertje even weg wil zetten want daar wordt je onvruchtbaar van.
In de andere hoek staat dezelfde vrouw in een spannend setje met 2 glazen wijn en een schaal aardbeien en een bus slagroom allerlei spannende beloftes te maken.
Daar hoef je toch geen man voor te zijn om te weten hoe het werkt?
Je zal er niet sneller zwanger van worden maar beter voor je relatie is het wel!
zaterdag 26 mei 2012 om 21:54
donderdag 31 mei 2012 om 17:21
Wij zijn ook bijna een jaar bezig en dat is zeker ook wel eens lastig omdat je het zo graag wil en twijfelt of alles wel in orde is en met de onzekerheid zit of het ooit wel zal gebeuren.
Ik denk dat het goed is om af en toe weer uit te spreken naar elkaar dat je het echt samen wil. Voor mij is die bevestiging soms even nodig om niet het idee te krijgen dat ik er alleen mee bezig ben.
Aan de andere kant probeer ik ook mezelf te bedwingen en wil ik ook niet (samen) compleet geobsedeerd raken, of hem tot seks dwingen en probeer ik het luchtig te houden... maar het is niet altijd makkelijk hoor zeker met een lange cyclus (hier ook 30-35 dagen) en het levert dus zo nu en dan spanningen op.
Hoe dan ook ik denk dat je er goed aan doet te bespreken met je man dat zijn afwijzing op het cruciale moment jou pijn doet. Dat betekent niet dat hij op die dagen tegen zijn zin in met jou moet seksen maar dan begrijpt hij misschien meer wat het met jou doet.
Over inlichten over de vruchtbare dagen of niet... vind ik een lastige. Voor beide is iets te zeggen. Zelf doe ik het niet op voorhand maar soms is het wel een extra zetje van "ik heb zin en bovendien is het vermoedelijk (doe geen ovulatie test) het moment...".
Ik denk dat het goed is om af en toe weer uit te spreken naar elkaar dat je het echt samen wil. Voor mij is die bevestiging soms even nodig om niet het idee te krijgen dat ik er alleen mee bezig ben.
Aan de andere kant probeer ik ook mezelf te bedwingen en wil ik ook niet (samen) compleet geobsedeerd raken, of hem tot seks dwingen en probeer ik het luchtig te houden... maar het is niet altijd makkelijk hoor zeker met een lange cyclus (hier ook 30-35 dagen) en het levert dus zo nu en dan spanningen op.
Hoe dan ook ik denk dat je er goed aan doet te bespreken met je man dat zijn afwijzing op het cruciale moment jou pijn doet. Dat betekent niet dat hij op die dagen tegen zijn zin in met jou moet seksen maar dan begrijpt hij misschien meer wat het met jou doet.
Over inlichten over de vruchtbare dagen of niet... vind ik een lastige. Voor beide is iets te zeggen. Zelf doe ik het niet op voorhand maar soms is het wel een extra zetje van "ik heb zin en bovendien is het vermoedelijk (doe geen ovulatie test) het moment...".
donderdag 31 mei 2012 om 22:51
Zelf gelukkig geen ervaring mee, maar ik denk dat heel veel stellen waarbij het zwanger worden niet zo makkelijk gaat de nodige druk op de relatie ervaart. Meestal doordat men er gewoon iets anders in zin. Vrouwen zijn er vaak veel meer mee bezig dan mannen en ik kan me ook wel voorstellen dat je als man niet zo zit te wachten ´verplichtte sex´ als je er zelf meer in zit van: tja, we zien wel wanneer het lukt.
Verder wel grotendeels eens met Suy: het geeft niet dat je er verschillend inzit en dat jij er geen moeite mee hebt om aan geplande sex te doen omdat je dan vruchtbaar bent. Maar zeg dat idd gewoon niet en probeer je man gewoon eens te verassen met iets nieuws of spannends ofzo (maar in ieder geval geen verhaal over ovulatietesten en ´het moet vandaag´).
Hoeveel invloed de komst van een kind heeft verschilt denk ik ook heel erg en zal ook mede afhangen van hoe je baby is. Een huilbaby die ook zeer weinig slaapt zal meestal iets meer inpact hebben dan een heel gemakkelijke baby.
Denk dat het belangrijk is nog tijd voor elkaar vrij te maken en vooral te blijven praten als je iets dwars zit en niet je frustraties of vermoeidheid op elkaar af te reageren.
Verder wel grotendeels eens met Suy: het geeft niet dat je er verschillend inzit en dat jij er geen moeite mee hebt om aan geplande sex te doen omdat je dan vruchtbaar bent. Maar zeg dat idd gewoon niet en probeer je man gewoon eens te verassen met iets nieuws of spannends ofzo (maar in ieder geval geen verhaal over ovulatietesten en ´het moet vandaag´).
Hoeveel invloed de komst van een kind heeft verschilt denk ik ook heel erg en zal ook mede afhangen van hoe je baby is. Een huilbaby die ook zeer weinig slaapt zal meestal iets meer inpact hebben dan een heel gemakkelijke baby.
Denk dat het belangrijk is nog tijd voor elkaar vrij te maken en vooral te blijven praten als je iets dwars zit en niet je frustraties of vermoeidheid op elkaar af te reageren.
vrijdag 1 juni 2012 om 03:19
Toen wij besloten dat we zwanger wilden worden zijn we er heel practisch mee omgegeaan. Ik had een MaybeBaby (speekseltester die aangeeft wanneer je ovulatie eraankomt) en dan zorgden we ervoor dat we rond die 4 dagen sex hadden. Het neemt een hoop onzekerheid weg en daarnaast kun je dan na die vier dagen de rest vd maand spontane sex hebben!
Drie flesjes bier iedere dag is wel veel. Misschien kun je proberen samen te gaan sporten 's avonds, dan is er geen tijd om te drinken?
Succes!!
Drie flesjes bier iedere dag is wel veel. Misschien kun je proberen samen te gaan sporten 's avonds, dan is er geen tijd om te drinken?
Succes!!
