Zwanger
alle pijlers
Zwanger willen worden terwijl het niet idealistisch is?
woensdag 20 augustus 2014 om 13:28
Hallo allemaal,
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen.
Na mijn eerste 2 kinderen is de relatie mis gelopen en ben ik een nieuwe relatie aangegaan. Nu zo'n 6 jaar geleden.
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie.
Samen hebben we nog een zoontje gekregen. Hij is nu ruim 3,5.
De oudste 2 zijn 12 & 9.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen
D dochter van mijn partner logeerd eens in de 2 weken bij ons, en de helft van alle vakanties.
Nu is het zo dat er op dit moment bij mij heel veel gevoelens zijn wat betreft nog een kindje. Ik zou zo graag nog 1x zwanger willen zijn, willen bevallen, genieten van die roze wolk, en vooral ook de kinderen nog een broertje of zusje gunnen.
Ik heb altijd een groot gezin gewilt
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
We hebben 4 slaapkamers in huis dus er zullen 2 kinderen samen komen op 1 kamer. Wat auto betreft hebben we een 7 zitter dus dat past wel.
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch? Het zal een hoop geregel zijn 4 kinderen in huis, met daarvan 2 die naar de middelbare gaan. lees: ---> pubers!
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alles bij elkaar is het eigenlijk geen ideaal plaatje, maar waarom heb ik dan zo het verlangen van nog 1 kindje erbij? Alsof het niet compleet is...? Het gevoel speelt al wel 2 jaar maar de laatste tijd word het echt erger....
Ben ik hier vrij extreem in? Of zijn er meerdere moeders die hiermee zitten en toch nog graag een kindje erbij willen ongeacht de thuis situatie?
Hopelijk herkennen moeders mijn verhaal en willen ze hun ervaringen met me delen...?
Alvast bedankt...
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen.
Na mijn eerste 2 kinderen is de relatie mis gelopen en ben ik een nieuwe relatie aangegaan. Nu zo'n 6 jaar geleden.
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie.
Samen hebben we nog een zoontje gekregen. Hij is nu ruim 3,5.
De oudste 2 zijn 12 & 9.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen
D dochter van mijn partner logeerd eens in de 2 weken bij ons, en de helft van alle vakanties.
Nu is het zo dat er op dit moment bij mij heel veel gevoelens zijn wat betreft nog een kindje. Ik zou zo graag nog 1x zwanger willen zijn, willen bevallen, genieten van die roze wolk, en vooral ook de kinderen nog een broertje of zusje gunnen.
Ik heb altijd een groot gezin gewilt
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
We hebben 4 slaapkamers in huis dus er zullen 2 kinderen samen komen op 1 kamer. Wat auto betreft hebben we een 7 zitter dus dat past wel.
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch? Het zal een hoop geregel zijn 4 kinderen in huis, met daarvan 2 die naar de middelbare gaan. lees: ---> pubers!
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alles bij elkaar is het eigenlijk geen ideaal plaatje, maar waarom heb ik dan zo het verlangen van nog 1 kindje erbij? Alsof het niet compleet is...? Het gevoel speelt al wel 2 jaar maar de laatste tijd word het echt erger....
Ben ik hier vrij extreem in? Of zijn er meerdere moeders die hiermee zitten en toch nog graag een kindje erbij willen ongeacht de thuis situatie?
Hopelijk herkennen moeders mijn verhaal en willen ze hun ervaringen met me delen...?
Alvast bedankt...
woensdag 20 augustus 2014 om 16:56
donderdag 21 augustus 2014 om 16:42
Ik was dus niet echt op zoek naar meningen van anderen.... 
Meer naar ervaringen van moeders die een groot gezin hebben bijvoorbeeld...?
Sommige reactie's heb ik zeker iets aan! En vind het heel fijn dat jullie met me mee denken.
Laat ik voorop stellen dat ik geen compensatie wil, daar zal ik nooit een kind voor nemen! Ik heb een eigen bedrijf aan huis, meer dan genoeg hobby's dus het is ook niet zo dat ik me verveel en iets om handen wil.
Zou gewoon graag een groot gezin willen, maar vraag me af of dat in dit geval mogelijk zou zijn. En nog 5 jaar wachten kan wel, maar dan zal mijn partner 40 zijn, wat ik op zich al wel 'oud' vind voor een vader en daarbij word het leeftijds verschil wel heel groot. Tussen de oudste en jongste zit dan 17-18 jaar!
Het is ook niet de bedoeling de kinderen een keus te geven van wel of geen gezinsuitbreiding, maar de oudste 2 hebben hier zeker hun eigen mening in te vertellen denk ik. Als hun meteen hadden aangegeven het niet te willen dan had ik me er bij neer gelegd. Vind wel zeker dat hun mening ook gehoord moet worden! het zal wat zijn als ik ze op een dag vertel dat er een broertje of zusje komt en zij dit verschrikkelijk vinden! Erg egoistisch lijkt me?
En dat je niet bij elke zwangerschap een roze wolk kunt verwachten weet ik ook zeker! Wie weet heb ik een hele goede zwangerschap en komt er een gehandicapt kindje, alles is hierin mogelijk, ik bedoelde het ook niet zo zwart wit.
Maar het zwanger zijn op zich heb ik als heel bijzonder gevoeld, dat nog eens mee mogen maken zou super zijn maar niet iets wat perse moet, ik ben immers 3x zwanger geweest.
En wat de oudste betreft. Hij heeft een hechtings stoornis. Gelukkig is dit niet aan mij te verwijten want voel me nogal schuldig na bepaalde reactie's. Wat er precies gebeurt is in het verleden hang ik liever niet aa de grote klok. Dat ik er altijd 24/7 voor hem ben geweest wel. Dat is wat namelijk telt...
He zal zwaar zijn misschien maar wie zegt dat het niet ook heel goed kan aflopen...?
Erg jammer dat er veel negatieve reactie's zijn...
Hoop dat jullie me een beetje begrijpen hoe ik het bedoel?
Meer naar ervaringen van moeders die een groot gezin hebben bijvoorbeeld...?
Sommige reactie's heb ik zeker iets aan! En vind het heel fijn dat jullie met me mee denken.
Laat ik voorop stellen dat ik geen compensatie wil, daar zal ik nooit een kind voor nemen! Ik heb een eigen bedrijf aan huis, meer dan genoeg hobby's dus het is ook niet zo dat ik me verveel en iets om handen wil.
Zou gewoon graag een groot gezin willen, maar vraag me af of dat in dit geval mogelijk zou zijn. En nog 5 jaar wachten kan wel, maar dan zal mijn partner 40 zijn, wat ik op zich al wel 'oud' vind voor een vader en daarbij word het leeftijds verschil wel heel groot. Tussen de oudste en jongste zit dan 17-18 jaar!
Het is ook niet de bedoeling de kinderen een keus te geven van wel of geen gezinsuitbreiding, maar de oudste 2 hebben hier zeker hun eigen mening in te vertellen denk ik. Als hun meteen hadden aangegeven het niet te willen dan had ik me er bij neer gelegd. Vind wel zeker dat hun mening ook gehoord moet worden! het zal wat zijn als ik ze op een dag vertel dat er een broertje of zusje komt en zij dit verschrikkelijk vinden! Erg egoistisch lijkt me?
En dat je niet bij elke zwangerschap een roze wolk kunt verwachten weet ik ook zeker! Wie weet heb ik een hele goede zwangerschap en komt er een gehandicapt kindje, alles is hierin mogelijk, ik bedoelde het ook niet zo zwart wit.
Maar het zwanger zijn op zich heb ik als heel bijzonder gevoeld, dat nog eens mee mogen maken zou super zijn maar niet iets wat perse moet, ik ben immers 3x zwanger geweest.
En wat de oudste betreft. Hij heeft een hechtings stoornis. Gelukkig is dit niet aan mij te verwijten want voel me nogal schuldig na bepaalde reactie's. Wat er precies gebeurt is in het verleden hang ik liever niet aa de grote klok. Dat ik er altijd 24/7 voor hem ben geweest wel. Dat is wat namelijk telt...
He zal zwaar zijn misschien maar wie zegt dat het niet ook heel goed kan aflopen...?
Erg jammer dat er veel negatieve reactie's zijn...
Hoop dat jullie me een beetje begrijpen hoe ik het bedoel?
donderdag 21 augustus 2014 om 17:12
Ik begrijp je heel goed.. je klinkt als een hele lieve moeder! Ik heb geen ervaringen die ik met je kan delen.. ben net zwanger van de 1e maar bespreek dit vooral goed met je vriend/man. Als jullie denken dat het kan.. dan geloof ik ook dat het jullie gaat lukken zonder dat dat ten koste gaat van andere dingen. Het leven word misschien wat zwaarder.. maar jij bent de enige die kan oordelen of je dat ervoor over hebt. Je andere kinderen zijn deels ook al iets ouder, wat het ook makkelijker maakt..
Heel veel succes met je keuze hierin.
Liefs
Heel veel succes met je keuze hierin.
Liefs
you will be beautiful
vrijdag 22 augustus 2014 om 14:00
quote:koemelk schreef op 21 augustus 2014 @ 17:12:
Ik begrijp je heel goed.. je klinkt als een hele lieve moeder! Ik heb geen ervaringen die ik met je kan delen.. ben net zwanger van de 1e maar bespreek dit vooral goed met je vriend/man. Als jullie denken dat het kan.. dan geloof ik ook dat het jullie gaat lukken zonder dat dat ten koste gaat van andere dingen. Het leven word misschien wat zwaarder.. maar jij bent de enige die kan oordelen of je dat ervoor over hebt. Je andere kinderen zijn deels ook al iets ouder, wat het ook makkelijker maakt..
Heel veel succes met je keuze hierin.
Liefs
Bedankt voor je lieve reactie, dat had ik even nodig
Heel veel plezier met je zwangerschap en geniet er vooral van, het is allemaal zo spannend een eerste
Ik begrijp je heel goed.. je klinkt als een hele lieve moeder! Ik heb geen ervaringen die ik met je kan delen.. ben net zwanger van de 1e maar bespreek dit vooral goed met je vriend/man. Als jullie denken dat het kan.. dan geloof ik ook dat het jullie gaat lukken zonder dat dat ten koste gaat van andere dingen. Het leven word misschien wat zwaarder.. maar jij bent de enige die kan oordelen of je dat ervoor over hebt. Je andere kinderen zijn deels ook al iets ouder, wat het ook makkelijker maakt..
Heel veel succes met je keuze hierin.
Liefs
Bedankt voor je lieve reactie, dat had ik even nodig
Heel veel plezier met je zwangerschap en geniet er vooral van, het is allemaal zo spannend een eerste
