Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden en prikangst
woensdag 2 januari 2013 om 20:14
Mijn vriend zou graag een kindje willen en ik zou het ook graag willen, ik heb alleen een extreme naaldenfobie. En ik weet dat je tijdens je zwangerschap een (aantal) keer bloed moet laten prikken. Ik ben zo ontzettend bang voor naalden, als ik het op tv zie breekt het angstzweet me uit, heb er nachtmerries over, raak volledig in paniek als ik een naald zie.
De stap om er voor te gaan kan ik gewoon niet nemen omdat ik zo bang ben. Ondanks dat ik weet dat het er waarschijnlijk toch een keer van gaat komen in mijn leven dat ik bloed moet laten prikken.
Als ik daar al aan denk, het zweet staat serieus in mijn handen.
Nu vraag ik me af hoe andere dames dit hebben gedaan die ook last hebben van deze verschrikkelijke angst?
De stap om er voor te gaan kan ik gewoon niet nemen omdat ik zo bang ben. Ondanks dat ik weet dat het er waarschijnlijk toch een keer van gaat komen in mijn leven dat ik bloed moet laten prikken.
Als ik daar al aan denk, het zweet staat serieus in mijn handen.
Nu vraag ik me af hoe andere dames dit hebben gedaan die ook last hebben van deze verschrikkelijke angst?
woensdag 2 januari 2013 om 20:32
quote:ClaudeFiolle schreef op 02 januari 2013 @ 20:23:
[...]
Ehm ja, want op vakantie naar Thailand is ongeveer net zo bijzonder als moeder worden
Zeg ik dat dan ergens?
Ik zei het alleen maar om aan te geven dat TO zich waarschijnlijk wel meer beperkingen oplegt door die prikangst. Het beïnvloed meer dan alleen het zwanger worden.
[...]
Ehm ja, want op vakantie naar Thailand is ongeveer net zo bijzonder als moeder worden
Zeg ik dat dan ergens?
Ik zei het alleen maar om aan te geven dat TO zich waarschijnlijk wel meer beperkingen oplegt door die prikangst. Het beïnvloed meer dan alleen het zwanger worden.
woensdag 2 januari 2013 om 20:35
Nou ik ben ook panisch voor bloedprikken, spuiten en inenten vind ik minder eng!
Wat heel erg helpt voor mij is bij de balie al aangeven dat ik erg bang ben.
Ik sta er dan al bleekjes met betraande oogjes en hierdoor prikt meestal een ervaren rot in het vak mij! Dextro of iets te eten en gauw naar buiten voor frisse lucht!!!
Het gekke is nu dat ik de bevalling van mijn dochter niet als angstig ervaren heb, je zit dan in een soort van roes en maakt een soort van drug aan waardoor je het aan kunt, echt waar... Succes
Wat heel erg helpt voor mij is bij de balie al aangeven dat ik erg bang ben.
Ik sta er dan al bleekjes met betraande oogjes en hierdoor prikt meestal een ervaren rot in het vak mij! Dextro of iets te eten en gauw naar buiten voor frisse lucht!!!
Het gekke is nu dat ik de bevalling van mijn dochter niet als angstig ervaren heb, je zit dan in een soort van roes en maakt een soort van drug aan waardoor je het aan kunt, echt waar... Succes
woensdag 2 januari 2013 om 20:36
Hier een ervaringsdeskundige: ik was doodsbang voor naalden, raakte in paniek en begon te hyperventileren bij de gedachte aan een injectie of bloedafname, en ik ben vaak flauwgevallen bij verhalen over injecties. Kortom: heftige naaldenfobie.
Voor iemand die geen fobie heeft is de doodsangst die je voelt haast niet voor te stellen. Hoe goed bedoeld ook, als je echt een fobie hebt dan helpen opmerkingen als "het is voor het welzijn van je baby" niet. Natuurlijk kan iemand met grote angst dat zelf ook wel bedenken, en nee, die gedachte helpt je niet van de fobie af.
Om van mijn angst af te komen ben ik in therapie gegaan. En dat is niet praten over de oorzaak, maar door gedragstherapie langzaam de angst overwinnen. Daarbij wordt ik blootgesteld aan mijn angst op een stressniveau dat ik (net) aankan. En dan steeds een stapje verder. Hard werken dus. Het gaat met kleine stapjes, maar de angst wordt minder en ik ga vooruit.
Durf de stap te maken en ga op zoek naar een goed angstbehandelcentrum. Het voelt zo goed om die diepe doodsangst niet meer te voelen.
Voor iemand die geen fobie heeft is de doodsangst die je voelt haast niet voor te stellen. Hoe goed bedoeld ook, als je echt een fobie hebt dan helpen opmerkingen als "het is voor het welzijn van je baby" niet. Natuurlijk kan iemand met grote angst dat zelf ook wel bedenken, en nee, die gedachte helpt je niet van de fobie af.
Om van mijn angst af te komen ben ik in therapie gegaan. En dat is niet praten over de oorzaak, maar door gedragstherapie langzaam de angst overwinnen. Daarbij wordt ik blootgesteld aan mijn angst op een stressniveau dat ik (net) aankan. En dan steeds een stapje verder. Hard werken dus. Het gaat met kleine stapjes, maar de angst wordt minder en ik ga vooruit.
Durf de stap te maken en ga op zoek naar een goed angstbehandelcentrum. Het voelt zo goed om die diepe doodsangst niet meer te voelen.
woensdag 2 januari 2013 om 20:51
quote:fluups schreef op 02 januari 2013 @ 20:36:
Hier een ervaringsdeskundige: ik was doodsbang voor naalden, raakte in paniek en begon te hyperventileren bij de gedachte aan een injectie of bloedafname, en ik ben vaak flauwgevallen bij verhalen over injecties. Kortom: heftige naaldenfobie.
Voor iemand die geen fobie heeft is de doodsangst die je voelt haast niet voor te stellen. Hoe goed bedoeld ook, als je echt een fobie hebt dan helpen opmerkingen als "het is voor het welzijn van je baby" niet. Natuurlijk kan iemand met grote angst dat zelf ook wel bedenken, en nee, die gedachte helpt je niet van de fobie af.
Om van mijn angst af te komen ben ik in therapie gegaan. En dat is niet praten over de oorzaak, maar door gedragstherapie langzaam de angst overwinnen. Daarbij wordt ik blootgesteld aan mijn angst op een stressniveau dat ik (net) aankan. En dan steeds een stapje verder. Hard werken dus. Het gaat met kleine stapjes, maar de angst wordt minder en ik ga vooruit.
Durf de stap te maken en ga op zoek naar een goed angstbehandelcentrum. Het voelt zo goed om die diepe doodsangst niet meer te voelen.
Je slaat de spijker op z'n kop. Veel mensen in mijn omgeving begrijpen het ook niet. Ik ken iemand met een fobie voor overgeven en voor haar is dat zo erg, terwijl dat voor anderen niet voor te stellen is. Zij heeft met haar fobie dus ook een drempel om zwanger te worden.
Ik zal zeker eens kijken naar dat angsbehandelcentrum. Bedankt voor de tip! Mag ik vragen hoe je wordt blootgesteld aan je angst? Is dat door middel van plaatjes laten zien etc. of gaan ze je ook daadwerkelijk prikken? Hoelang ben jij bezig met de sessies?
Hier een ervaringsdeskundige: ik was doodsbang voor naalden, raakte in paniek en begon te hyperventileren bij de gedachte aan een injectie of bloedafname, en ik ben vaak flauwgevallen bij verhalen over injecties. Kortom: heftige naaldenfobie.
Voor iemand die geen fobie heeft is de doodsangst die je voelt haast niet voor te stellen. Hoe goed bedoeld ook, als je echt een fobie hebt dan helpen opmerkingen als "het is voor het welzijn van je baby" niet. Natuurlijk kan iemand met grote angst dat zelf ook wel bedenken, en nee, die gedachte helpt je niet van de fobie af.
Om van mijn angst af te komen ben ik in therapie gegaan. En dat is niet praten over de oorzaak, maar door gedragstherapie langzaam de angst overwinnen. Daarbij wordt ik blootgesteld aan mijn angst op een stressniveau dat ik (net) aankan. En dan steeds een stapje verder. Hard werken dus. Het gaat met kleine stapjes, maar de angst wordt minder en ik ga vooruit.
Durf de stap te maken en ga op zoek naar een goed angstbehandelcentrum. Het voelt zo goed om die diepe doodsangst niet meer te voelen.
Je slaat de spijker op z'n kop. Veel mensen in mijn omgeving begrijpen het ook niet. Ik ken iemand met een fobie voor overgeven en voor haar is dat zo erg, terwijl dat voor anderen niet voor te stellen is. Zij heeft met haar fobie dus ook een drempel om zwanger te worden.
Ik zal zeker eens kijken naar dat angsbehandelcentrum. Bedankt voor de tip! Mag ik vragen hoe je wordt blootgesteld aan je angst? Is dat door middel van plaatjes laten zien etc. of gaan ze je ook daadwerkelijk prikken? Hoelang ben jij bezig met de sessies?
woensdag 2 januari 2013 om 20:52
Ik ben in het ziekenhuis beland, vanwege pre-eclampsie. Het begint dan al met een waakinfuus die er enkele dagen in bleef. Vervolgens elke dag bloedprikken. (Vijf keer in totaal.) En de ruggenprik. Je hebt gewoon soms geen keuze. Daarom zou ik er nu mee aan de slag gaan. Voordat je echt zwanger wordt. Neem die stap naar de huisarts!
woensdag 2 januari 2013 om 20:54
woensdag 2 januari 2013 om 20:55
woensdag 2 januari 2013 om 21:05
Je wordt op verschillende manieren blootgesteld aan je angst. Je kunt hierbij denken aan het kijken naar een plaatjes van een naald, het zien van een naald, zelf aanraken van een naald, kijken naar iemand die een naald in de buurt van een arm houdt, filmpjes kijken waarbij een infuus wordt aangelegd, zelf naar "live" kijken naar bloedafname bij een laboratorium en uiteindelijk het bloedprikken zelf. In die confrontatie zit een opbouw, en voor een ieder zal de opbouwsnelheid anders zijn.
Het belangrijkste is dat er niets "moet" en dat je de tijd neemt om de geconfronteerd te worden met je angst. Het is de bedoeling dat je iedere keer net niet over je eigen grens heengaat. Je moet dus bij het aangaan van de confrontatie niet in paniek raken, maar een sessie afsluiten met een positief gevoel. Zo'n positief gevoel kan in het begin zijn: ik heb een naald gezien en ik raakte niet paniek.
Daarnaast leer je ook om opkomende paniek te beheersen, voornamelijk d.m.v. ademhalingsoefeningen.
Ik had sessies van drie kwartier, en daarnaast ook "huiswerk": op een gegeven moment zat ik iedere avond met een naald in een sinaasappel te prikken totdat dat niet meer eng was. De angst overwinnen is oefenen, oefenen en oefenen.
Het belangrijkste is dat er niets "moet" en dat je de tijd neemt om de geconfronteerd te worden met je angst. Het is de bedoeling dat je iedere keer net niet over je eigen grens heengaat. Je moet dus bij het aangaan van de confrontatie niet in paniek raken, maar een sessie afsluiten met een positief gevoel. Zo'n positief gevoel kan in het begin zijn: ik heb een naald gezien en ik raakte niet paniek.
Daarnaast leer je ook om opkomende paniek te beheersen, voornamelijk d.m.v. ademhalingsoefeningen.
Ik had sessies van drie kwartier, en daarnaast ook "huiswerk": op een gegeven moment zat ik iedere avond met een naald in een sinaasappel te prikken totdat dat niet meer eng was. De angst overwinnen is oefenen, oefenen en oefenen.
woensdag 2 januari 2013 om 21:11
quote:happinesss schreef op 02 januari 2013 @ 20:32:
Klinkt misschien raar maar tegen de bevalling zou ik denk ik minder op zien dan bloed prikken. Ook een injectie vind ik "minder" eng dan bloed afnemen.
Ik wil hier ook echt wat aan doen en daarom stel ik mijn vraag ook hier of iemand misschien een tip heeft voor bv professionele hulp.
Nee, hoor klinkt niet raar vind ik. Ik zag bijvoorbeeld helemaal niet tegen de bevalling an sich op. Ik denk sowieso altijd dat ik bij de mensen hoor die mazzel hebben.......dat is overigens nog nooit zo onterecht geweest als toen maar goed. Ik zag er verschrikkelijk tegenop om zo wijdbeens te moeten liggen, echt vreselijk leek me dat, vele malen erger dan de pijn. Maar die bevalling beleefde ik op een heel ander bewustzijnsniveau dan normaal. Dus je hoeft inderdaad ondanks je angsten niet bang te zijn voor de bevalling.
Je huisarts kan je doorverwijzen en als hij/zij dat niet kan, dan zou ik als ik jou was de GGD bellen. Dat zijn wel de prikkers en daardoor hebben juist zij al vele malen vaker met mensen met prikangst te maken gehad. Je bent echt niet de enige hoor, er zijn hele cursussen voor. Net als voor vliegangst bijvoorbeeld.
Klinkt misschien raar maar tegen de bevalling zou ik denk ik minder op zien dan bloed prikken. Ook een injectie vind ik "minder" eng dan bloed afnemen.
Ik wil hier ook echt wat aan doen en daarom stel ik mijn vraag ook hier of iemand misschien een tip heeft voor bv professionele hulp.
Nee, hoor klinkt niet raar vind ik. Ik zag bijvoorbeeld helemaal niet tegen de bevalling an sich op. Ik denk sowieso altijd dat ik bij de mensen hoor die mazzel hebben.......dat is overigens nog nooit zo onterecht geweest als toen maar goed. Ik zag er verschrikkelijk tegenop om zo wijdbeens te moeten liggen, echt vreselijk leek me dat, vele malen erger dan de pijn. Maar die bevalling beleefde ik op een heel ander bewustzijnsniveau dan normaal. Dus je hoeft inderdaad ondanks je angsten niet bang te zijn voor de bevalling.
Je huisarts kan je doorverwijzen en als hij/zij dat niet kan, dan zou ik als ik jou was de GGD bellen. Dat zijn wel de prikkers en daardoor hebben juist zij al vele malen vaker met mensen met prikangst te maken gehad. Je bent echt niet de enige hoor, er zijn hele cursussen voor. Net als voor vliegangst bijvoorbeeld.
woensdag 2 januari 2013 om 21:13
Ik ben ook aardig bang voor naalden, maar dat komt omdat ik bij een beunhaas bloed moest prikken en zowat van mn stokkie ging. Daarna bij een ander geweest en toen ging t goed.
Daarna aan mn teen geholpen voor ingegroeide nagel en die prikken deden PIJN!
Zo kan ik nog wat voorbeelden noemen. En elke keer komt t goed en daar sus ik die naalden angst dan ook mee. Neem ook altijd iemand mee.
Maar jouw angst klinkt nog veel erger. Heb t er s met de ha over.
Daarna aan mn teen geholpen voor ingegroeide nagel en die prikken deden PIJN!
Zo kan ik nog wat voorbeelden noemen. En elke keer komt t goed en daar sus ik die naalden angst dan ook mee. Neem ook altijd iemand mee.
Maar jouw angst klinkt nog veel erger. Heb t er s met de ha over.
Wat goed is tegen de kou, is ook goed tegen de warmte
woensdag 2 januari 2013 om 22:26
quote:fluups schreef op 02 januari 2013 @ 21:05:
Je wordt op verschillende manieren blootgesteld aan je angst. Je kunt hierbij denken aan het kijken naar een plaatjes van een naald, het zien van een naald, zelf aanraken van een naald, kijken naar iemand die een naald in de buurt van een arm houdt, filmpjes kijken waarbij een infuus wordt aangelegd, zelf naar "live" kijken naar bloedafname bij een laboratorium en uiteindelijk het bloedprikken zelf. In die confrontatie zit een opbouw, en voor een ieder zal de opbouwsnelheid anders zijn.
Het belangrijkste is dat er niets "moet" en dat je de tijd neemt om de geconfronteerd te worden met je angst. Het is de bedoeling dat je iedere keer net niet over je eigen grens heengaat. Je moet dus bij het aangaan van de confrontatie niet in paniek raken, maar een sessie afsluiten met een positief gevoel. Zo'n positief gevoel kan in het begin zijn: ik heb een naald gezien en ik raakte niet paniek.
Daarnaast leer je ook om opkomende paniek te beheersen, voornamelijk d.m.v. ademhalingsoefeningen.
Ik had sessies van drie kwartier, en daarnaast ook "huiswerk": op een gegeven moment zat ik iedere avond met een naald in een sinaasappel te prikken totdat dat niet meer eng was. De angst overwinnen is oefenen, oefenen en oefenen.Bedankt voor je uitleg. Klinkt allemaal erg confronterend maar ik ga denk ik wel de stap nemen want besef me dat er eigenlijk geen andere optie is. Ik ga sowieso ook nog even bij mijn huisarts informeren.
Je wordt op verschillende manieren blootgesteld aan je angst. Je kunt hierbij denken aan het kijken naar een plaatjes van een naald, het zien van een naald, zelf aanraken van een naald, kijken naar iemand die een naald in de buurt van een arm houdt, filmpjes kijken waarbij een infuus wordt aangelegd, zelf naar "live" kijken naar bloedafname bij een laboratorium en uiteindelijk het bloedprikken zelf. In die confrontatie zit een opbouw, en voor een ieder zal de opbouwsnelheid anders zijn.
Het belangrijkste is dat er niets "moet" en dat je de tijd neemt om de geconfronteerd te worden met je angst. Het is de bedoeling dat je iedere keer net niet over je eigen grens heengaat. Je moet dus bij het aangaan van de confrontatie niet in paniek raken, maar een sessie afsluiten met een positief gevoel. Zo'n positief gevoel kan in het begin zijn: ik heb een naald gezien en ik raakte niet paniek.
Daarnaast leer je ook om opkomende paniek te beheersen, voornamelijk d.m.v. ademhalingsoefeningen.
Ik had sessies van drie kwartier, en daarnaast ook "huiswerk": op een gegeven moment zat ik iedere avond met een naald in een sinaasappel te prikken totdat dat niet meer eng was. De angst overwinnen is oefenen, oefenen en oefenen.Bedankt voor je uitleg. Klinkt allemaal erg confronterend maar ik ga denk ik wel de stap nemen want besef me dat er eigenlijk geen andere optie is. Ik ga sowieso ook nog even bij mijn huisarts informeren.
donderdag 3 januari 2013 om 03:47
Ik kan me t helemaal voorstellen! Zelf ook heel erg bang voor bloedprikken!! Zag net bij gtst dat ze bij Bing zo'n groene band om zn arm deden en aantrokken en toen werd ik al naar!!
vroeger meerdere keren zeer vervelende ervaringen gehad met infuus aanleggen en ook
Bloedafnames...
Het zal mij er niet van weerhouden om zwanger proberen te worden, maar ik begrijp jou wel!
Toch maar contact met ha opnemen?? Succes!
vroeger meerdere keren zeer vervelende ervaringen gehad met infuus aanleggen en ook
Bloedafnames...
Het zal mij er niet van weerhouden om zwanger proberen te worden, maar ik begrijp jou wel!
Toch maar contact met ha opnemen?? Succes!
vrijdag 4 januari 2013 om 14:23
Vanmorgen de dokter gebeld om een afspraak te maken, krijg ik de assistente aan de telefoon zegt ze..Op vrijdag is de dokter er nooit en alleen voor spoedgevallen kan je terecht bij een andere dokter. Ze kon me wel op maandag inplannen. Maandag kan ik toevallig niet ivm werk en op een andere dag wilde ze me niet inplannen. Dan moest ik zelf weer in de ochtend bellen. Ik gaf aan dat ik het wel raar vind en ze zei dat de dokter er op woensdag vaak ook niet is.
Vinden jullie dat ook niet achterlijk! Je betaald verschrikkelijk veel zorgpremie en je kunt door de weeks niet eens bij je dokter terecht.
Vinden jullie dat ook niet achterlijk! Je betaald verschrikkelijk veel zorgpremie en je kunt door de weeks niet eens bij je dokter terecht.
vrijdag 4 januari 2013 om 14:27
quote:happinesss schreef op 02 januari 2013 @ 20:32:
Klinkt misschien raar maar tegen de bevalling zou ik denk ik minder op zien dan bloed prikken. Ook een injectie vind ik "minder" eng dan bloed afnemen.
Ik ben over een paar weken uitgerekend...Ruilen? Jij mijn bevalling, dan laat ik wel een paar buisjes bloed afnemen
Klinkt misschien raar maar tegen de bevalling zou ik denk ik minder op zien dan bloed prikken. Ook een injectie vind ik "minder" eng dan bloed afnemen.
Ik ben over een paar weken uitgerekend...Ruilen? Jij mijn bevalling, dan laat ik wel een paar buisjes bloed afnemen
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
vrijdag 4 januari 2013 om 14:41
quote:happinesss schreef op 04 januari 2013 @ 14:23:
Vanmorgen de dokter gebeld om een afspraak te maken, krijg ik de assistente aan de telefoon zegt ze..Op vrijdag is de dokter er nooit en alleen voor spoedgevallen kan je terecht bij een andere dokter. Ze kon me wel op maandag inplannen. Maandag kan ik toevallig niet ivm werk en op een andere dag wilde ze me niet inplannen. Dan moest ik zelf weer in de ochtend bellen. Ik gaf aan dat ik het wel raar vind en ze zei dat de dokter er op woensdag vaak ook niet is.
Vinden jullie dat ook niet achterlijk! Je betaald verschrikkelijk veel zorgpremie en je kunt door de weeks niet eens bij je dokter terecht.
Wat is daar achterlijk aan? Je bent geen spoedgeval, maar omdat je zwanger wilt worden en daartoe eerst je fobie wilt aanpakken, moet dat nu en onmiddellijk .....
Je had toch vandaag bij een andere dokter terecht gekund als het dringend was? En maandag kun jij zelf niet, en de andere dagen kun je een afspraak maken. Wat is het probleem? Gewoon dinsdagochtend bellen voor een afspraak lijkt mij. En ja, mijn huisarts is er ook vaak niet op woensdag; waarom? Bijscholing. Gelukkig maar, dat huisartsen af en toe vrij kunnen nemen om uit te rusten, en bijscholingen volgen om hun kennis op peil te houden!
Vanmorgen de dokter gebeld om een afspraak te maken, krijg ik de assistente aan de telefoon zegt ze..Op vrijdag is de dokter er nooit en alleen voor spoedgevallen kan je terecht bij een andere dokter. Ze kon me wel op maandag inplannen. Maandag kan ik toevallig niet ivm werk en op een andere dag wilde ze me niet inplannen. Dan moest ik zelf weer in de ochtend bellen. Ik gaf aan dat ik het wel raar vind en ze zei dat de dokter er op woensdag vaak ook niet is.
Vinden jullie dat ook niet achterlijk! Je betaald verschrikkelijk veel zorgpremie en je kunt door de weeks niet eens bij je dokter terecht.
Wat is daar achterlijk aan? Je bent geen spoedgeval, maar omdat je zwanger wilt worden en daartoe eerst je fobie wilt aanpakken, moet dat nu en onmiddellijk .....
Je had toch vandaag bij een andere dokter terecht gekund als het dringend was? En maandag kun jij zelf niet, en de andere dagen kun je een afspraak maken. Wat is het probleem? Gewoon dinsdagochtend bellen voor een afspraak lijkt mij. En ja, mijn huisarts is er ook vaak niet op woensdag; waarom? Bijscholing. Gelukkig maar, dat huisartsen af en toe vrij kunnen nemen om uit te rusten, en bijscholingen volgen om hun kennis op peil te houden!
vrijdag 4 januari 2013 om 14:46
Zo jammer hoe mensen reageren die deze angst niet kennen.
Ik ben ook doodsbenauwd voor prikken, naalden, infuus enz enz maar wel bezig om zwanger te worden. Gaat niet vanzelf bij mij en ik heb al twee ronden met hormonen prikken achter de rug. Nooit gedacht dat ik dan aan zou kunnen maar het is gelukt.
Ik slik wel kalmerende middelen voor elke injectie maar wat helpt helpt.
In overleg met de gyn mag je waarschijnlijk ook als je zwanger bent iets innemen om de scherpe kantjes van het bloed afnemen eraf te halen.
Naast deze middelen loop ik bij een haptonoom die me helpt om te gaan met mijn angst.
Ik zou nooit vrijwillig injecties halen voor vakantie maar voor een baby van mezelf ga ik de angst te lijf.
Ik ben ook doodsbenauwd voor prikken, naalden, infuus enz enz maar wel bezig om zwanger te worden. Gaat niet vanzelf bij mij en ik heb al twee ronden met hormonen prikken achter de rug. Nooit gedacht dat ik dan aan zou kunnen maar het is gelukt.
Ik slik wel kalmerende middelen voor elke injectie maar wat helpt helpt.
In overleg met de gyn mag je waarschijnlijk ook als je zwanger bent iets innemen om de scherpe kantjes van het bloed afnemen eraf te halen.
Naast deze middelen loop ik bij een haptonoom die me helpt om te gaan met mijn angst.
Ik zou nooit vrijwillig injecties halen voor vakantie maar voor een baby van mezelf ga ik de angst te lijf.
Ignorance is bliss
zaterdag 5 januari 2013 om 09:07
quote:GiuliettaCapuletti schreef op 02 januari 2013 @ 20:55:
Ladytruckster, weet je wel hoe kwetsend zo'n schampere opmerking kan overkomen? Vaak weet je zelf wel dat de angst niet normaal is. Het helpt niet als je het weg gaat honen.
(Heb zelf een angst voor iets anders onbenulligs.)
Het is niet kwetsend maar cynisch bedoeld.
Ik snap werkelijk niet dat je zo'n angst kan hebben,maar wel wil gaan bevallen.
Ik had na mijn eerste 12 en na mijn tweede 17 hechtingen nodig,die komen er ook niet vanzelf.
Hoe denk je dat dat eruit ziet,die naald en draad tussen je benen te zien verdwijnen?
Ze zal zich er toch overheen moeten zetten.
Ik ben fobisch voor de tandarts,ook niet (meer ) reeël tegenwoordig maar als je als kind van 4 door 3 mensen wordt vastgehouden om een gaatje te boren,heb je een trauma voor het leven,maar ik heb een tandarts gezocht die me erover heen hielp.
Ga nog steeds niet graag,maar mijn (onredelijke) angst is wel over.
Dus..........schop onder de kont,en er mee aan de gang!
Ladytruckster, weet je wel hoe kwetsend zo'n schampere opmerking kan overkomen? Vaak weet je zelf wel dat de angst niet normaal is. Het helpt niet als je het weg gaat honen.
(Heb zelf een angst voor iets anders onbenulligs.)
Het is niet kwetsend maar cynisch bedoeld.
Ik snap werkelijk niet dat je zo'n angst kan hebben,maar wel wil gaan bevallen.
Ik had na mijn eerste 12 en na mijn tweede 17 hechtingen nodig,die komen er ook niet vanzelf.
Hoe denk je dat dat eruit ziet,die naald en draad tussen je benen te zien verdwijnen?
Ze zal zich er toch overheen moeten zetten.
Ik ben fobisch voor de tandarts,ook niet (meer ) reeël tegenwoordig maar als je als kind van 4 door 3 mensen wordt vastgehouden om een gaatje te boren,heb je een trauma voor het leven,maar ik heb een tandarts gezocht die me erover heen hielp.
Ga nog steeds niet graag,maar mijn (onredelijke) angst is wel over.
Dus..........schop onder de kont,en er mee aan de gang!
zaterdag 5 januari 2013 om 12:22
quote:flute schreef op 04 januari 2013 @ 14:46:
Zo jammer hoe mensen reageren die deze angst niet kennen.
Omdat ik maar erg moeilijk kan begrijpen dat als jij echt, echt superbang bent voor naalden, dat je dan aan zoiets als een zwangerschap begint?!
Niet dat ik zeg dat je niet zwanger moet raken als je prikangst hebt, maar weet wel waar je aan begint!
Je zal toch gedurende de zwangerschap met naalden in aanraking komen, hoe dan ook, Op zijn minst al met het bloedprikken als je een week of 10 bent, daarna wordt er nog een paar keer je ijzergehalte/bloedsuiker gecontroleerd. En wellicht als je zwangerschap niet helemaal goed verloopt zal je misschien nog wel vaker geprikt worden.
En dan....de bevalling...waar je -als je heel veel mazzel hebt- misschien wel zonder injecties doorheenkomt, (al denk ik dat een meerderheid er niet zonder injecties doorheen komt, maar das mijn eigen idee, dus niet wetenschappelijk onderbouwd)
Maar hoe dan ook komt daar een partij bloed bij kijken! en de pijn....
En dan heb je een baby die na een paar dagen al een hielprikje krijgt, en in de maanden daarna de vaccinaties
(en ik ben dus niet bang voor naalden, maar ik heb net zo hard gehuild als mijn zoontje toen hij zijn eerste vaccinaties kreeg..)
Zo jammer hoe mensen reageren die deze angst niet kennen.
Omdat ik maar erg moeilijk kan begrijpen dat als jij echt, echt superbang bent voor naalden, dat je dan aan zoiets als een zwangerschap begint?!
Niet dat ik zeg dat je niet zwanger moet raken als je prikangst hebt, maar weet wel waar je aan begint!
Je zal toch gedurende de zwangerschap met naalden in aanraking komen, hoe dan ook, Op zijn minst al met het bloedprikken als je een week of 10 bent, daarna wordt er nog een paar keer je ijzergehalte/bloedsuiker gecontroleerd. En wellicht als je zwangerschap niet helemaal goed verloopt zal je misschien nog wel vaker geprikt worden.
En dan....de bevalling...waar je -als je heel veel mazzel hebt- misschien wel zonder injecties doorheenkomt, (al denk ik dat een meerderheid er niet zonder injecties doorheen komt, maar das mijn eigen idee, dus niet wetenschappelijk onderbouwd)
Maar hoe dan ook komt daar een partij bloed bij kijken! en de pijn....
En dan heb je een baby die na een paar dagen al een hielprikje krijgt, en in de maanden daarna de vaccinaties
(en ik ben dus niet bang voor naalden, maar ik heb net zo hard gehuild als mijn zoontje toen hij zijn eerste vaccinaties kreeg..)
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
zaterdag 5 januari 2013 om 12:44
Ik kan alleen maar voor mezelf spreken maar mijn angst is bekent bij het ZH (loop in de medische molen) en er zal bij nooit bloed worden geprikt als het op een andere manier te onderzoeken is.
Als het allemaal lukt en ik ga bevallen is het met een keizersnede (moet, geen keuze) en die zal onder narcose uitgevoerd worden.
Ik ga met een kap in slaap en krijg infuus als ik al weg ben.
Ik weet dat mijn angst eigenlijk onzin is, rationeel gezien maar zit enorm tussen mijn oren. Ik heb voor mezelf besloten dat ik wil proberen zwanger te worden en de angst maar moet ondergaan als het nodig is. Klinkt best stoer zo want als het zover is ben ik een huilend wrakje maar het is niet anders.
Je kan/mag je leven er niet door laten beheersen.
Als het allemaal lukt en ik ga bevallen is het met een keizersnede (moet, geen keuze) en die zal onder narcose uitgevoerd worden.
Ik ga met een kap in slaap en krijg infuus als ik al weg ben.
Ik weet dat mijn angst eigenlijk onzin is, rationeel gezien maar zit enorm tussen mijn oren. Ik heb voor mezelf besloten dat ik wil proberen zwanger te worden en de angst maar moet ondergaan als het nodig is. Klinkt best stoer zo want als het zover is ben ik een huilend wrakje maar het is niet anders.
Je kan/mag je leven er niet door laten beheersen.
Ignorance is bliss
