Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden met ziekte van Crohn en "oudere" man
maandag 9 juni 2014 om 10:04
De titel zegt het al: Ik twijfel of we aan kinderen moeten beginnen. Zelf ben ik 37 en mijn man 58 jaar. Dat zou op zich niet zo'n probleem hoeven zijn denk ik, maar we hebben ook allebei problemen met onze gezondheid.
Zelf heb ik de ziekte van Crohn (niet doodziek, maar voornamelijk gebrek aan energie) en mijn man heeft hartklachten.
Heel lang hebben we dan ook gezegd dat het verstandiger zou zijn om niet aan kinderen te beginnen. We waren bang dat we het kind niet zouden kunnen bieden wat het nodig heeft qua aandacht en energie.
Een half jaar geleden vertelde mijn zus dat ze zwanger was van haar eerste kindje en toen brak er bij mij iets. Het kwam opeens zo dichtbij! Ik realiseerde me opeens hoe geweldig het zou zijn om een baby'tje te krijgen en een gezinnetje te vormen.
Ik was me hiervoor nooit zo bewust van een kinderwens. Ik voel me altijd nogal verlegen en onhandig bij kinderen, al vind ik ze best leuk.
Nu weet ik niet wat we moeten doen. Omdat ik 37 ben en mijn man al 58, hebben we niet veel tijd om na te denken.
Aan de ene kant willen we het allebei graag, maar we zijn ook bang dat we ons teveel op de hals halen en spijt krijgen. Het zal naast alle mooie dingen ook veel stress en zorgen met zich meebrengen en ik weet niet of we daar tegenop gewassen zijn.
Ik ben benieuwd of meer mensen met deze keuze geworsteld hebben en wat ze uiteindelijk beslist hebben. Ik hoor het heel graag!
Zelf heb ik de ziekte van Crohn (niet doodziek, maar voornamelijk gebrek aan energie) en mijn man heeft hartklachten.
Heel lang hebben we dan ook gezegd dat het verstandiger zou zijn om niet aan kinderen te beginnen. We waren bang dat we het kind niet zouden kunnen bieden wat het nodig heeft qua aandacht en energie.
Een half jaar geleden vertelde mijn zus dat ze zwanger was van haar eerste kindje en toen brak er bij mij iets. Het kwam opeens zo dichtbij! Ik realiseerde me opeens hoe geweldig het zou zijn om een baby'tje te krijgen en een gezinnetje te vormen.
Ik was me hiervoor nooit zo bewust van een kinderwens. Ik voel me altijd nogal verlegen en onhandig bij kinderen, al vind ik ze best leuk.
Nu weet ik niet wat we moeten doen. Omdat ik 37 ben en mijn man al 58, hebben we niet veel tijd om na te denken.
Aan de ene kant willen we het allebei graag, maar we zijn ook bang dat we ons teveel op de hals halen en spijt krijgen. Het zal naast alle mooie dingen ook veel stress en zorgen met zich meebrengen en ik weet niet of we daar tegenop gewassen zijn.
Ik ben benieuwd of meer mensen met deze keuze geworsteld hebben en wat ze uiteindelijk beslist hebben. Ik hoor het heel graag!
maandag 9 juni 2014 om 15:06
het gaat er toch ook niet om of TO het kind wel in haar 1tje kan opvoeden.
Ik vind het gewoon stom, totaal niet kind vriendelijk om willens en wetens een kind op de wereld te gaan zetten, terwijl je weet dat de kans behoorlijk groot is dan hij/zij maar heel kort van vaders kan genieten....
dt zou ik geen enkel kind willen aandoen.
(ik ben zelf bijna 31 en moet er niet aandenken als mijn ouders zouden wegvallen en die zijn ook niet jong)
Ik vind het gewoon stom, totaal niet kind vriendelijk om willens en wetens een kind op de wereld te gaan zetten, terwijl je weet dat de kans behoorlijk groot is dan hij/zij maar heel kort van vaders kan genieten....
dt zou ik geen enkel kind willen aandoen.
(ik ben zelf bijna 31 en moet er niet aandenken als mijn ouders zouden wegvallen en die zijn ook niet jong)
maandag 9 juni 2014 om 17:43
37 is helemaal niet te oud, ik heb op mijn 40e een tweeling gekregen en dat gaat ook prima. Je moet je alleen wel bewust zijn van de kans dat het lang gaat duren om zwanger te raken en dat het kindje een hoger risico heeft op beperkingen, kans het hoeft niet en er zijn onderzoeken voorbeschikbaar.
Ignorance is bliss
maandag 9 juni 2014 om 22:33
maandag 30 juni 2014 om 01:30
Ik ben zelf 28 en mijn man 47 en heb de ziekte van crohn, zwangerschap is goed verlopen over 3 weken uitgerekend. Ook klachten dagelijks vd crohn geen ontstekingen meer. Vermoeidheid is een bekend probleem bij deze ziekte. Wij hebben moeten wachten totdat het beter ging met de crohn voordat we aan een kind zouden beginnen. Dit is mijn eerste en laatste kindje vanwege mijn crohn. De leeftijd van ons vind ik op het uiterste randje ik had zelf liever jonger willen zijn en mijn man ook maar het ging gewoon op dat moment niet. Ik begrijp TO wel dat ze een kindje wil er zijn wel meer kinderen met een oudere vader. Onze kinderwens was dan ook groter dan het leeftijdsverschil weet ff niet hoe ik het anders moet omschrijven. Tuurlijk vind ik het wel jammer dat als ons kind straks in de puberteit komt ze een oudere vader heeft een jaar of 60 dan. Tegenstelling tot situatie van TO is wel dat hij kerngezond is heeft meer energie dan ik als ik last heb van mijn crohn. Ik ga niet zeggen wat je moet doen je moet het zelf weten en alle voor en tegens afwegen ik wens je heel veel succes
