Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden met ziekte van Crohn en "oudere" man
maandag 9 juni 2014 om 10:04
De titel zegt het al: Ik twijfel of we aan kinderen moeten beginnen. Zelf ben ik 37 en mijn man 58 jaar. Dat zou op zich niet zo'n probleem hoeven zijn denk ik, maar we hebben ook allebei problemen met onze gezondheid.
Zelf heb ik de ziekte van Crohn (niet doodziek, maar voornamelijk gebrek aan energie) en mijn man heeft hartklachten.
Heel lang hebben we dan ook gezegd dat het verstandiger zou zijn om niet aan kinderen te beginnen. We waren bang dat we het kind niet zouden kunnen bieden wat het nodig heeft qua aandacht en energie.
Een half jaar geleden vertelde mijn zus dat ze zwanger was van haar eerste kindje en toen brak er bij mij iets. Het kwam opeens zo dichtbij! Ik realiseerde me opeens hoe geweldig het zou zijn om een baby'tje te krijgen en een gezinnetje te vormen.
Ik was me hiervoor nooit zo bewust van een kinderwens. Ik voel me altijd nogal verlegen en onhandig bij kinderen, al vind ik ze best leuk.
Nu weet ik niet wat we moeten doen. Omdat ik 37 ben en mijn man al 58, hebben we niet veel tijd om na te denken.
Aan de ene kant willen we het allebei graag, maar we zijn ook bang dat we ons teveel op de hals halen en spijt krijgen. Het zal naast alle mooie dingen ook veel stress en zorgen met zich meebrengen en ik weet niet of we daar tegenop gewassen zijn.
Ik ben benieuwd of meer mensen met deze keuze geworsteld hebben en wat ze uiteindelijk beslist hebben. Ik hoor het heel graag!
Zelf heb ik de ziekte van Crohn (niet doodziek, maar voornamelijk gebrek aan energie) en mijn man heeft hartklachten.
Heel lang hebben we dan ook gezegd dat het verstandiger zou zijn om niet aan kinderen te beginnen. We waren bang dat we het kind niet zouden kunnen bieden wat het nodig heeft qua aandacht en energie.
Een half jaar geleden vertelde mijn zus dat ze zwanger was van haar eerste kindje en toen brak er bij mij iets. Het kwam opeens zo dichtbij! Ik realiseerde me opeens hoe geweldig het zou zijn om een baby'tje te krijgen en een gezinnetje te vormen.
Ik was me hiervoor nooit zo bewust van een kinderwens. Ik voel me altijd nogal verlegen en onhandig bij kinderen, al vind ik ze best leuk.
Nu weet ik niet wat we moeten doen. Omdat ik 37 ben en mijn man al 58, hebben we niet veel tijd om na te denken.
Aan de ene kant willen we het allebei graag, maar we zijn ook bang dat we ons teveel op de hals halen en spijt krijgen. Het zal naast alle mooie dingen ook veel stress en zorgen met zich meebrengen en ik weet niet of we daar tegenop gewassen zijn.
Ik ben benieuwd of meer mensen met deze keuze geworsteld hebben en wat ze uiteindelijk beslist hebben. Ik hoor het heel graag!
maandag 9 juni 2014 om 10:10
Ik heb in volle overtuiging gekozen voor kinderen. Ik heb nog nóóit zo weinig tijd gehad voor mezelf, met gebroken nachten, vermaak bieden overdag. Ik vind het heerlijk, heb leuke kinderen vind ik. Maar ze vreten tijd en energie.
Zo tegen je veertigste krijgen vrouwen in mijn beleving ook een soort midlifecrisis; áls je kinderen wil, dan moet je nog snel zijn.
Dus wil je echt heel graag kinderen of ben je in de ban van hormonen?
Zo tegen je veertigste krijgen vrouwen in mijn beleving ook een soort midlifecrisis; áls je kinderen wil, dan moet je nog snel zijn.
Dus wil je echt heel graag kinderen of ben je in de ban van hormonen?
maandag 9 juni 2014 om 10:26
Zwanger worden met Crohn is heel goed te doen(in mijn geval) Mijn arts heeft altijd gezegd dat als je ziekte rustig als je zwanger wordt, is het vaak in je zwangerschap ook rustig. Maar goed dat is bij elke crohn patiënt verschillend. Ik ben nu 30 weken en het gaat erg goed met m'n zwangerschap en ziekte.
Over jullie leeftijd. Tja ik vond het lastig. Zeker omdat je man al 58 is. Een kindje vreet veel energie en hoe energiek je ook bent je bent dan toch al ouder. En het kind heeft ook korter zijn/haar vader om zich heen met opgroeien. Hoop natuurlijk dat je man 100 wordt, maar dat is niet gezegd. Ik heb zelf een oom gehad die op die leeftijd nog kinderen kreeg. Die overleed 15 jaar later, vond ik erg sneu voor de kinderen. Maar goed dat is mijn mening.
Als jullie wens zo groot is, ga ervoor!!
Over jullie leeftijd. Tja ik vond het lastig. Zeker omdat je man al 58 is. Een kindje vreet veel energie en hoe energiek je ook bent je bent dan toch al ouder. En het kind heeft ook korter zijn/haar vader om zich heen met opgroeien. Hoop natuurlijk dat je man 100 wordt, maar dat is niet gezegd. Ik heb zelf een oom gehad die op die leeftijd nog kinderen kreeg. Die overleed 15 jaar later, vond ik erg sneu voor de kinderen. Maar goed dat is mijn mening.
Als jullie wens zo groot is, ga ervoor!!
maandag 9 juni 2014 om 10:35
Ik zou eerder de leeftijd van je man een bezwaar vinden. Je geeft aan dat hij hartklachten heeft.
Voor een kind kan ik me weinig zwaarders voorstellen dan dat je vader overlijd wanneer je jong bent.
Een vriendin van ons is 41 en haar oudste kindje is 1, en alles was goed en ze was snel zwanger etc.. Dus het kan zeker wel. Boven de 35 is er een grotere kans op afwijkingen dus ik zou je wel afvragen of jullie dat ook aan kunnen.
Voor een kind kan ik me weinig zwaarders voorstellen dan dat je vader overlijd wanneer je jong bent.
Een vriendin van ons is 41 en haar oudste kindje is 1, en alles was goed en ze was snel zwanger etc.. Dus het kan zeker wel. Boven de 35 is er een grotere kans op afwijkingen dus ik zou je wel afvragen of jullie dat ook aan kunnen.
Geniet van elke dag!
maandag 9 juni 2014 om 10:43
Mijn vent wordt volgende week 44 (ik 29) en ik vind dat hij al eigenlijk te oud is om aan kinderen te beginnen...
Jouw man is nog eens veertien jaar ouder, daar zou ik niet eens over twijfelen.
Tegen de tijd dat je kind naar de middelbare school gaat (vooropgesteld dat je morgen zwanger bent), is je man 70....
Ik weet dat het heel hard klinkt, maar ik zou dat echt niet willen.
En nog harder, maar wel ter vergelijking; mijn oma was 51, een stuk jonger dan jouw man toen ik geboren werd, haar kleindochter.
Als je dan ook nog allebei gezondheidsproblemen hebt, ik zou dat echt een no-go vinden.
Wat ik zeg, ik vind zelf dat wij nu al te laat zijn om nog kinderen te krijgen...
Jouw man is nog eens veertien jaar ouder, daar zou ik niet eens over twijfelen.
Tegen de tijd dat je kind naar de middelbare school gaat (vooropgesteld dat je morgen zwanger bent), is je man 70....
Ik weet dat het heel hard klinkt, maar ik zou dat echt niet willen.
En nog harder, maar wel ter vergelijking; mijn oma was 51, een stuk jonger dan jouw man toen ik geboren werd, haar kleindochter.
Als je dan ook nog allebei gezondheidsproblemen hebt, ik zou dat echt een no-go vinden.
Wat ik zeg, ik vind zelf dat wij nu al te laat zijn om nog kinderen te krijgen...
668, the neighbour of the Beast
maandag 9 juni 2014 om 10:44
jouw eigen ziekte lijkt mij nog niet zo'n probleem.
Wel zou ik persoonlijk voordat je uberhaupt probeert zwanger te worden dit eerst bespreken met je specialist (en wellicht een doorverwijzing naar een pre conceptie spreek uur in het ziekenhuis)
Zo'n spreekuur is speciaal voor mensen met een ziekte en een kinderwens en dan word er uitvoerig bekeken wat de eventuele risico's zijn en geven ze ook een advies wel/niet aan kinderen beginnen.
Echter wat ik nog veel bezwaarlijker vind is de leeftijd van de potentiele vader (stel het zou meteen/snel lukken dan is vader al 59/60), dus ook een zeer reeele kans dat je kind al vanaf zijn 10de het zonder vader moet stellen.
En DAT zou ik nooit willen, het verlies van een ouder (zelfs al is je kind 30) is al verschrikkelijk laat staan als ze zo jong zijn, daar krijgen ze echt wel een flinke tik van.
Kortom, nee ik zou in jouw geval niet aan kinderen beginnen...
Wel zou ik persoonlijk voordat je uberhaupt probeert zwanger te worden dit eerst bespreken met je specialist (en wellicht een doorverwijzing naar een pre conceptie spreek uur in het ziekenhuis)
Zo'n spreekuur is speciaal voor mensen met een ziekte en een kinderwens en dan word er uitvoerig bekeken wat de eventuele risico's zijn en geven ze ook een advies wel/niet aan kinderen beginnen.
Echter wat ik nog veel bezwaarlijker vind is de leeftijd van de potentiele vader (stel het zou meteen/snel lukken dan is vader al 59/60), dus ook een zeer reeele kans dat je kind al vanaf zijn 10de het zonder vader moet stellen.
En DAT zou ik nooit willen, het verlies van een ouder (zelfs al is je kind 30) is al verschrikkelijk laat staan als ze zo jong zijn, daar krijgen ze echt wel een flinke tik van.
Kortom, nee ik zou in jouw geval niet aan kinderen beginnen...
maandag 9 juni 2014 om 10:50
Ik denk dat je ook na moet denken of er (structureel) extra hulp beschikbaar is in de vorm van familie en vrienden als het niet goed gaat met jou en/of je man.
En stel dat je het zwanger raken niet meteen lukt, hoe lang wil je het dan proberen? Gezien jullie leeftijd misschien ook iets om over na te denken.
Het lijkt mij een heel zware belasting voor zowel jou zelf als jouw man.
En stel dat je het zwanger raken niet meteen lukt, hoe lang wil je het dan proberen? Gezien jullie leeftijd misschien ook iets om over na te denken.
Het lijkt mij een heel zware belasting voor zowel jou zelf als jouw man.
maandag 9 juni 2014 om 10:58
maandag 9 juni 2014 om 11:19
Ik snap dat als je zus vertelt dat ze zwanger is dat het voor jou ineens dichtbij komt. Zo heb ik het ook wel ervaren.
Wij kunnen niet voor jou inschatten wat je moet doen, dat moet je helemaal zelf beslissen. Tja dood gaan we allemaal dus of je nu 58 of 37 bent of zelfs 20, het kan voor iedereen morgen de laatste dag zijn. Jullie ziektes; als je weinig energie hebt; realiseer je dan dat het echt energie vreet om een kind te hebben. heeft je man ook weinig energie door zijn ziekte?
Misschien is een gesprek met een arts nog niet eens zo'n slecht idee. Veel succes met beslissen. Wat je ook beslist, het is de juiste beslissing!
Wij kunnen niet voor jou inschatten wat je moet doen, dat moet je helemaal zelf beslissen. Tja dood gaan we allemaal dus of je nu 58 of 37 bent of zelfs 20, het kan voor iedereen morgen de laatste dag zijn. Jullie ziektes; als je weinig energie hebt; realiseer je dan dat het echt energie vreet om een kind te hebben. heeft je man ook weinig energie door zijn ziekte?
Misschien is een gesprek met een arts nog niet eens zo'n slecht idee. Veel succes met beslissen. Wat je ook beslist, het is de juiste beslissing!
maandag 9 juni 2014 om 11:35
Om heel eerlijk te zijn zou ik er in jullie situatie niet aan beginnen.
- Jouw man is al 58 en zal 60 of ouder zijn als de baby er is. Dat betekend dat hij op een leeftijd dat anderen met pensioen gaan of genieten van de rust en reizen achter een peuter moet aanrennen, moet gaan voetballen en naar clubs en schoolactiviteiten moet gaan.
- Ook heeft hij hartproblemen. Ik weet natuurlijk niet hoe ernstig het is maar het lijkt mij wel een probleem met energie,grotere kans op gezondheidsproblemen, overlijden en wellicht erfelijkheid.
- Jij bent ook al iets ouder (vanaf 36 heb je een grotere kans op complicaties in de zwangerschap en een kindje met medische problemen).
In jullie geval zou ik er niet voor gaan. Ik ken gezinnen met ouder(s) met gezondheidsproblemen en dat kan voor kinderen zeer belastend zijn. Altijd rekening moeten houden met een zieke ouder, die ouder misschien moeten verzorgen, angst over de ziekte etc. Het heeft invloed op het gehele gezinsleven. Daar zou ik dus niet bewust voor kiezen. Een ander punt is dat jullie kind zijn vader vroeg gaat verliezen. Als hij 10 is is vader 70, als hij 20 is al 80. Dan heb je als puber dus een bejaarde in huis die medische verzorging nodig heeft (en wellicht al in een tehuis zit). En die alle belangrijke momenten in je leven niet mee zal maken.
- Jouw man is al 58 en zal 60 of ouder zijn als de baby er is. Dat betekend dat hij op een leeftijd dat anderen met pensioen gaan of genieten van de rust en reizen achter een peuter moet aanrennen, moet gaan voetballen en naar clubs en schoolactiviteiten moet gaan.
- Ook heeft hij hartproblemen. Ik weet natuurlijk niet hoe ernstig het is maar het lijkt mij wel een probleem met energie,grotere kans op gezondheidsproblemen, overlijden en wellicht erfelijkheid.
- Jij bent ook al iets ouder (vanaf 36 heb je een grotere kans op complicaties in de zwangerschap en een kindje met medische problemen).
In jullie geval zou ik er niet voor gaan. Ik ken gezinnen met ouder(s) met gezondheidsproblemen en dat kan voor kinderen zeer belastend zijn. Altijd rekening moeten houden met een zieke ouder, die ouder misschien moeten verzorgen, angst over de ziekte etc. Het heeft invloed op het gehele gezinsleven. Daar zou ik dus niet bewust voor kiezen. Een ander punt is dat jullie kind zijn vader vroeg gaat verliezen. Als hij 10 is is vader 70, als hij 20 is al 80. Dan heb je als puber dus een bejaarde in huis die medische verzorging nodig heeft (en wellicht al in een tehuis zit). En die alle belangrijke momenten in je leven niet mee zal maken.
maandag 9 juni 2014 om 12:34
En dan ook nog de kwaliteit van sperma, dit voorjaar in onder anderen Trouw:
© Trouw.
Oudere vaders krijgen vaker kinderen met een psychiatrische stoornis dan jonge vaders. Dat komt waarschijnlijk doordat de kwaliteit van hun sperma in de loop der jaren achteruit gaat. Zaadcellen worden telkens opnieuw aangemaakt, en tijdens dit proces van delen en kopieren kunnen foutjes ontstaan in de DNA-structuur. Het gevolg kan een kind met bijvoorbeeld ADHD of autisme zijn.
© Trouw.
Oudere vaders krijgen vaker kinderen met een psychiatrische stoornis dan jonge vaders. Dat komt waarschijnlijk doordat de kwaliteit van hun sperma in de loop der jaren achteruit gaat. Zaadcellen worden telkens opnieuw aangemaakt, en tijdens dit proces van delen en kopieren kunnen foutjes ontstaan in de DNA-structuur. Het gevolg kan een kind met bijvoorbeeld ADHD of autisme zijn.
maandag 9 juni 2014 om 13:48
maandag 9 juni 2014 om 14:04
58 is wel heel oud. Laatst zag ik nog op het journaal dat uit onderzoek is gebleken dat kinderen met een vader ouder dan 45 meer kans hebben op gezondheidsproblemen.
Wat betreft de hartklachten van jouw man: hoe ernstig zijn die? Hoe groot is de kans dat hij hierdoor vroeger overlijdt? Misschien is het een idee om hier een gesprek over te voeren met zijn specialist (ik neem aan dat hij onder behandeling/controle staat)?
Los van zijn hartklachten maar gewoon al gezien zijn leeftijd is de kans dat jij er alleen voor komt te staan met een nog afhankelijk kind groter dan normaal als je aan een gezin begint. Denk jij dat je dat wilt en aan kunt met jouw energiegebrek? In principe zou kinderen krijgen met Crohn geen probleem moeten zijn, maar alleen een gezin draaiende houden lijkt me in dat geval wel erg zwaar en iets waarbij je echt een vangnet nodig hebt. Dat vangnet is sowieso handig in het geval waarbij beide ouders gezondheidsproblemen hebben. Hebben jullie dat? En staan zij achter jullie kinderwens?
Wat betreft jouw Crohn: over het algemeen zal het geen probleem moeten zijn, maar ga sowieso met je specialist praten voordat je gaat beginnen met proberen.
Ik heb trouwens geen ervaring met jouw situatie, heb wel Crohn en neem dat mee in mijn overweging of ik kinderen zou willen of niet. Want ondanks dat het best prima mogelijk is vind ik het wel moeilijk om te bepalen of ik het op deze manier wel wil, met het energiegebrek dat ik nu al heb, zonder huilende baby's 's nachts. Dat vraagstuk vind ik al ingewikkeld genoeg, dus ik kan me voorstellen dat met de extra bezwaren die er bij jullie bij komen kijken het heel moeilijk beslissen is. Succes!
Wat betreft de hartklachten van jouw man: hoe ernstig zijn die? Hoe groot is de kans dat hij hierdoor vroeger overlijdt? Misschien is het een idee om hier een gesprek over te voeren met zijn specialist (ik neem aan dat hij onder behandeling/controle staat)?
Los van zijn hartklachten maar gewoon al gezien zijn leeftijd is de kans dat jij er alleen voor komt te staan met een nog afhankelijk kind groter dan normaal als je aan een gezin begint. Denk jij dat je dat wilt en aan kunt met jouw energiegebrek? In principe zou kinderen krijgen met Crohn geen probleem moeten zijn, maar alleen een gezin draaiende houden lijkt me in dat geval wel erg zwaar en iets waarbij je echt een vangnet nodig hebt. Dat vangnet is sowieso handig in het geval waarbij beide ouders gezondheidsproblemen hebben. Hebben jullie dat? En staan zij achter jullie kinderwens?
Wat betreft jouw Crohn: over het algemeen zal het geen probleem moeten zijn, maar ga sowieso met je specialist praten voordat je gaat beginnen met proberen.
Ik heb trouwens geen ervaring met jouw situatie, heb wel Crohn en neem dat mee in mijn overweging of ik kinderen zou willen of niet. Want ondanks dat het best prima mogelijk is vind ik het wel moeilijk om te bepalen of ik het op deze manier wel wil, met het energiegebrek dat ik nu al heb, zonder huilende baby's 's nachts. Dat vraagstuk vind ik al ingewikkeld genoeg, dus ik kan me voorstellen dat met de extra bezwaren die er bij jullie bij komen kijken het heel moeilijk beslissen is. Succes!
