Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na een miskraam 2022
zondag 19 juni 2022 om 09:42
donderdag 10 april 2025 om 09:23
Pimpelmeesje wat rot dat het deze ronde niet is gelukt. Hopelijk kan je snel verder, en heb je dan meer geluk!
Bailey, een miskraam heeft echt veel impact op je lijf dat moet echt weer herstellen inderdaad. Ik had ook erge haaruitval. Mega frustrerend. Hopelijk komt er voor jou ook snel meer duidelijkheid in wanneer en hoe nu verder.
Perenboompje, fijn dat je bloeduitslagen goed zijn. Augustus duurt lang zeg, ben benieuwd of je in NL eerder kan komen, ik hoop het voor je!
Hier vandaag een goede termijnecho gehad, NIPT was ook helemaal goed. Ik begin er een beetje vertrouwen in te krijgen nu. Eng maar ook heel leuk en fijn. Gek genoeg had ik er niet op gerekend dat het ook goed zou kunnen gaan na 3 miskramen dus moet echt even een knop om gaan zetten merk ik.
Bailey, een miskraam heeft echt veel impact op je lijf dat moet echt weer herstellen inderdaad. Ik had ook erge haaruitval. Mega frustrerend. Hopelijk komt er voor jou ook snel meer duidelijkheid in wanneer en hoe nu verder.
Perenboompje, fijn dat je bloeduitslagen goed zijn. Augustus duurt lang zeg, ben benieuwd of je in NL eerder kan komen, ik hoop het voor je!
Hier vandaag een goede termijnecho gehad, NIPT was ook helemaal goed. Ik begin er een beetje vertrouwen in te krijgen nu. Eng maar ook heel leuk en fijn. Gek genoeg had ik er niet op gerekend dat het ook goed zou kunnen gaan na 3 miskramen dus moet echt even een knop om gaan zetten merk ik.
zaterdag 12 april 2025 om 17:04
Ah wat kut pimpelmeesje! Veel sterkte bij de rechtzaak. Ik hoop dat je 22 april een fijn gesprek gaat krijgen.
Hopelijk is de echo goed en is alles schoon Bailey. Je lichaam heeft tijd nodig om weer in balans te komen. Rustig aan!
Wat fijn Daantje! Hopelijk kan je er nu meer van genieten.
Ik ben eindelijk uit m'n graf (de bank en het bed) opgestaan. Helaas wel erg druk met werk ivm onderbezetting. Dus dat maakt het wat lastiger om bewust stil te staan en te genieten. Er is wel een plan om dit op te lossen, helaas duurt het nog wel even voordat ik het ga merken. Met alle overuren kan ik nu wel iig een half jaar verlof opnemen
Geniet van het
!
Hopelijk is de echo goed en is alles schoon Bailey. Je lichaam heeft tijd nodig om weer in balans te komen. Rustig aan!
Wat fijn Daantje! Hopelijk kan je er nu meer van genieten.
Ik ben eindelijk uit m'n graf (de bank en het bed) opgestaan. Helaas wel erg druk met werk ivm onderbezetting. Dus dat maakt het wat lastiger om bewust stil te staan en te genieten. Er is wel een plan om dit op te lossen, helaas duurt het nog wel even voordat ik het ga merken. Met alle overuren kan ik nu wel iig een half jaar verlof opnemen
Geniet van het
!
maandag 14 april 2025 om 08:58
Afgelopen vrijdag een gesprek en controle gehad.
Ben nog niet helemaal schoon, moet eerst een menstruatie afwachten. Daarna kunnen we verder.
Heb Letrozol meegekregen, die zorgt voor een ovulatie en daarna een menstruatie. Als ik dan schoon ben en er is nog steeds ruimte dan starten we met poging 2.
Arts gaf aan dat ik ipv Gonal-f ook mag stimuleren met Meriofert. Dat ik mij maar even moest inlezen en dan kan ik doorgeven wat ik wil. Hebben jullie ervaring met Meriofert?
Ik ben alleen vrijdagmiddag wel weer begonnen met bloeden. Geen idee of ik dit kan zien als menstruatie. Straks maar even bellen en overleggen.
Verder is nu wel echt duidelijk uitgelegd dat ze niet meer of anders als dit kunnen doen.
Maar het gehoord worden en meedenken is al echt heel fijn.
Pimpelmeesje hoe gaat het met jou?
Wat ontzettend fijn dat je een goede termijnecho hebt gehad Daantje. Fijn dat je wat vertrouwen begint te krijgen. Ik hoop dat je nu wat meer kan gaan genieten van je zwangerschap.
Fijn dat het ook wat beter met jou gaat Kikix. Ook voor jou hoop ik dat je kan gaan genieten van je zwangerschap.
Ben nog niet helemaal schoon, moet eerst een menstruatie afwachten. Daarna kunnen we verder.
Heb Letrozol meegekregen, die zorgt voor een ovulatie en daarna een menstruatie. Als ik dan schoon ben en er is nog steeds ruimte dan starten we met poging 2.
Arts gaf aan dat ik ipv Gonal-f ook mag stimuleren met Meriofert. Dat ik mij maar even moest inlezen en dan kan ik doorgeven wat ik wil. Hebben jullie ervaring met Meriofert?
Ik ben alleen vrijdagmiddag wel weer begonnen met bloeden. Geen idee of ik dit kan zien als menstruatie. Straks maar even bellen en overleggen.
Verder is nu wel echt duidelijk uitgelegd dat ze niet meer of anders als dit kunnen doen.
Maar het gehoord worden en meedenken is al echt heel fijn.
Pimpelmeesje hoe gaat het met jou?
Wat ontzettend fijn dat je een goede termijnecho hebt gehad Daantje. Fijn dat je wat vertrouwen begint te krijgen. Ik hoop dat je nu wat meer kan gaan genieten van je zwangerschap.
Fijn dat het ook wat beter met jou gaat Kikix. Ook voor jou hoop ik dat je kan gaan genieten van je zwangerschap.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
maandag 14 april 2025 om 16:25
Ha meiden.
Ik lees in stilte op de achtergrond het topic mee. Wat een heftige periode voor veel van jullie hier. En wat wordt er veel van jullie gevraagd. Weer rondes wachten, tot augustus wachten voor een afspraak etc. Terwijl je met zo'n wens eigenlijk gisteren zwanger wilde raken. Ik leef ontzettend met jullie mee en duim voor iedereen.
Hoe gaat het mentaal met je Bailey. Loop je nog veel rond met de 'waarom' vraag? Ik heb er nog veel aan gedacht. Nu liep je mee met de 'gewone' zwangere groep, waarbij 25% in het eerste trimester in een miskraam eindigt. Ik vermoed dat het gewoon dikke vette pech was. Alleen zo gehoopt dat jij bij die andere 75% zou horen, iedereen hier in dit topic heeft al genoeg voor de kiezen gehad. Hoe voelt het voor jullie? Gaan jullie nog voor een ronde ICSI?
Pimpelmeesje, wat een teleurstelling. Gaan jullie door voor een nieuwe IVF ronde?
Aventurijn, ik vind het juist heel logisch dat je nu twijfelt, ook al was je 'net' nog zwanger. Je hebt weer verdriet en een teleurstelling te verwerken gehad. Dat doet gewoon iets met je.
Daantje, wat fijn dat je goede uitslagen hebt gehad. Mag ook wel he, na de weg die je hebt afgelegd om er te komen. Kiki ook trouwens.
Ik vind het heel lief dat jullie aanbieden om hier mee te schrijven. Ik zit nu qua gedachtentrein denk ik op het niveau van Aventurijn. Ik wil nog dolgraag een baby, man ook trouwens, maar zoveel angsten. Bang dat het kindje (zolang het in de buik zit, erna is dat meteen over, maar goed 9 maanden zijn lang) niet 'voldoet', want het is niet de tweeling. Dat het me niet lukt om te bonden en liefde te voelen maar vooral verdriet voor de twee die we verloren hebben. Bang dat het weer misgaat. Denk niet dat ik dat overleef. En ook ergens heel sterk het gevoel dat nog 1 baby niet genoeg is, ik wil er nog 2, want in ons hart zijn we een gezin met 4 kinderen en dat verschuift opeens zo je wensen en wereldbeeld. Terwijl we juist een wens hadden voor 3 (levende) kinderen.
Dus nu speelt het allemaal door ons hoofd: laten we het hierbij? Vinden we het leeftijdsverschil tussen ons 2e en een evt 5e kindje te groot? Willen we dan wachten tot kindje 2 naar de basisschool gaat en dan nog 2 kindjes proberen te krijgen? Lukt dat uberhaupt nog wel? Allemaal chaos in mijn hoofd. Ondertussen is de bevalling pas 11 weken geleden, maar het voelt als 11 maanden. Het verdriet is nog heel rauw en huilen doe ik elke dag nog. Al zijn er ook echt wel momenten van genieten van het gezin dat we wel hebben mogen krijgen hoor, en genieten van mijn man, en onze honden.
Ik had nu bijna mijn 3e trimester in moeten gaan. Mijn buik zou nu net zo groot zijn als bij 40 weken met een eenling. Dat voelt heel onwerkelijk en pijnlijk. Ik zit ook nog heel erg in mijn veilige kleine bubbel en kom daar voorlopig nog niet uit, wat betreft sociale contacten e.d.
Ik lees in stilte op de achtergrond het topic mee. Wat een heftige periode voor veel van jullie hier. En wat wordt er veel van jullie gevraagd. Weer rondes wachten, tot augustus wachten voor een afspraak etc. Terwijl je met zo'n wens eigenlijk gisteren zwanger wilde raken. Ik leef ontzettend met jullie mee en duim voor iedereen.
Hoe gaat het mentaal met je Bailey. Loop je nog veel rond met de 'waarom' vraag? Ik heb er nog veel aan gedacht. Nu liep je mee met de 'gewone' zwangere groep, waarbij 25% in het eerste trimester in een miskraam eindigt. Ik vermoed dat het gewoon dikke vette pech was. Alleen zo gehoopt dat jij bij die andere 75% zou horen, iedereen hier in dit topic heeft al genoeg voor de kiezen gehad. Hoe voelt het voor jullie? Gaan jullie nog voor een ronde ICSI?
Pimpelmeesje, wat een teleurstelling. Gaan jullie door voor een nieuwe IVF ronde?
Aventurijn, ik vind het juist heel logisch dat je nu twijfelt, ook al was je 'net' nog zwanger. Je hebt weer verdriet en een teleurstelling te verwerken gehad. Dat doet gewoon iets met je.
Daantje, wat fijn dat je goede uitslagen hebt gehad. Mag ook wel he, na de weg die je hebt afgelegd om er te komen. Kiki ook trouwens.
Ik vind het heel lief dat jullie aanbieden om hier mee te schrijven. Ik zit nu qua gedachtentrein denk ik op het niveau van Aventurijn. Ik wil nog dolgraag een baby, man ook trouwens, maar zoveel angsten. Bang dat het kindje (zolang het in de buik zit, erna is dat meteen over, maar goed 9 maanden zijn lang) niet 'voldoet', want het is niet de tweeling. Dat het me niet lukt om te bonden en liefde te voelen maar vooral verdriet voor de twee die we verloren hebben. Bang dat het weer misgaat. Denk niet dat ik dat overleef. En ook ergens heel sterk het gevoel dat nog 1 baby niet genoeg is, ik wil er nog 2, want in ons hart zijn we een gezin met 4 kinderen en dat verschuift opeens zo je wensen en wereldbeeld. Terwijl we juist een wens hadden voor 3 (levende) kinderen.
Dus nu speelt het allemaal door ons hoofd: laten we het hierbij? Vinden we het leeftijdsverschil tussen ons 2e en een evt 5e kindje te groot? Willen we dan wachten tot kindje 2 naar de basisschool gaat en dan nog 2 kindjes proberen te krijgen? Lukt dat uberhaupt nog wel? Allemaal chaos in mijn hoofd. Ondertussen is de bevalling pas 11 weken geleden, maar het voelt als 11 maanden. Het verdriet is nog heel rauw en huilen doe ik elke dag nog. Al zijn er ook echt wel momenten van genieten van het gezin dat we wel hebben mogen krijgen hoor, en genieten van mijn man, en onze honden.
Ik had nu bijna mijn 3e trimester in moeten gaan. Mijn buik zou nu net zo groot zijn als bij 40 weken met een eenling. Dat voelt heel onwerkelijk en pijnlijk. Ik zit ook nog heel erg in mijn veilige kleine bubbel en kom daar voorlopig nog niet uit, wat betreft sociale contacten e.d.
dinsdag 15 april 2025 om 13:07
Hey meiden, even een kort bericht. Vorige week het einde van Emmy6. Ongesteld geworden. De dag erna hoorde ik dat er iemand om sterven lag, twee dagen later een loodzware rechtszaak. De dag erna is die persoon overleden. De life events stapelden zich even op, ik voel dat ik even wat teveel op mijn bordje had. Migraine, vermoeidheid, lijf moet even bijkomen. Ik probeer de balans te vinden tussen mentale rust en afleiding. Oxazepam helpt wel voor goede rust. Het komt vast weer goed, maar het was even heel veel.
dinsdag 15 april 2025 om 21:48
Fijn om weer wat van je te horen Pimpelmeesje. Je hebt wel belachelijk veel op je bordje ook zo. Hopelijk kan je inderdaad wat rust pakken de komende tijd. Hele dikke knuffel 
Mijn hysteroscopie was vandaag en is oke gegaan. Was wel gewroet om in mijn baarmoeder te komen, ze zijn met 2 gynaecologen bezig geweest hoorde ik achteraf. Maar alles zag er normaal uit gelukkig en biopt nemen ging prima door dik bms. Wel opnieuw een nare reactie op de narcose helaas, heel erg rillerig en paniekerig wakker. Een van verpleegkundigen reageerde daar niet heel fijn op. Mentaal nu nog altijd compleet gesloopt. Zie het even niet meer zo zitten geloof ik en wil het liefst stoppen met het hele traject nu. Rust in lijf en hoofd. Maar goed, na narcose 24 uur geen belangrijke beslissingen nemen, dus schuif die nu maar even voor me uit
Mijn hysteroscopie was vandaag en is oke gegaan. Was wel gewroet om in mijn baarmoeder te komen, ze zijn met 2 gynaecologen bezig geweest hoorde ik achteraf. Maar alles zag er normaal uit gelukkig en biopt nemen ging prima door dik bms. Wel opnieuw een nare reactie op de narcose helaas, heel erg rillerig en paniekerig wakker. Een van verpleegkundigen reageerde daar niet heel fijn op. Mentaal nu nog altijd compleet gesloopt. Zie het even niet meer zo zitten geloof ik en wil het liefst stoppen met het hele traject nu. Rust in lijf en hoofd. Maar goed, na narcose 24 uur geen belangrijke beslissingen nemen, dus schuif die nu maar even voor me uit
woensdag 16 april 2025 om 09:04
Doen wat goed voelt Zeeschelp . Weet dat je hier een plekje hebt waar je zorgen angsten en andere gedachten kan delen. Maar het is ook helemaal goed dat je alleen af en toe meeleest.
Het verlies van jullie kindjes is ontzettend heftig. En het is nog maar kort geleden dat jullie dit hebben meegemaakt. Blijf lekker in je veilige bubbel zolang als je nodig hebt
Pimpelmeesje het is wel ontzettend veel allemaal wat je voor je kiezen krijgt.
Ik denk dat het heel goed is dat je de focus even op rust zet om weer in balans te komen.
Hopelijk ga je snel deze balans weer voelen. Knuffel voor jou
Fijn dat de hysteroscopie achter de rug is Perenboompje . Wanneer krijg je uitslag van de biopt?
Vervelend dat de verpleegkundige niet goed reageerde op de manier waarop jij uit je narcose wakker werd.
Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal kan je flink last hebben na de narcose.
Ook na die 24 uur hoef je nog geen beslissing te nemen.
Neem je tijd en wees mild voor jezelf
Ik zit mentaal ook echt nog wel in een rollercoaster. Het ene moment voel ik mij prima en het andere moment overheerst verdriet.
Veel zwangeren om mij heen op dit moment. Waarbij wij soms al langer bezig zijn als dat hun relatie duurt. En dan voel ik mij soms heel jaloers. En dat is een heel naar gevoel.
De hcg in mijn lichaam daalt nu snel. En hopelijk word ik daarmee ook weer snel een beetje meer mijzelf.
Het verlies van jullie kindjes is ontzettend heftig. En het is nog maar kort geleden dat jullie dit hebben meegemaakt. Blijf lekker in je veilige bubbel zolang als je nodig hebt
Pimpelmeesje het is wel ontzettend veel allemaal wat je voor je kiezen krijgt.
Ik denk dat het heel goed is dat je de focus even op rust zet om weer in balans te komen.
Hopelijk ga je snel deze balans weer voelen. Knuffel voor jou
Fijn dat de hysteroscopie achter de rug is Perenboompje . Wanneer krijg je uitslag van de biopt?
Vervelend dat de verpleegkundige niet goed reageerde op de manier waarop jij uit je narcose wakker werd.
Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal kan je flink last hebben na de narcose.
Ook na die 24 uur hoef je nog geen beslissing te nemen.
Neem je tijd en wees mild voor jezelf
Ik zit mentaal ook echt nog wel in een rollercoaster. Het ene moment voel ik mij prima en het andere moment overheerst verdriet.
Veel zwangeren om mij heen op dit moment. Waarbij wij soms al langer bezig zijn als dat hun relatie duurt. En dan voel ik mij soms heel jaloers. En dat is een heel naar gevoel.
De hcg in mijn lichaam daalt nu snel. En hopelijk word ik daarmee ook weer snel een beetje meer mijzelf.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
zaterdag 19 april 2025 om 23:35
Heel begrijpelijk Bailey. Het is ook een enorme rollercoaster om weer op dit punt te zitten en elk gevoel mag er zijn. Wanneer heb je weer een evaluatie afspraak? Dikke knuffel
Ik krijg de uitslag per mail, zou 2-3 weken duren, wellicht door pasen iets langer dus zal wel begin mei worden denk ik. Inmiddels ook weer een gesprek gehad bij het ziekenhuis in nl. Volgende ivf poging staat nu gepland voor augustus/september, wellicht iets eerder als er iemand uitvalt. Dus nog weer lang wachten, maar heb er wel een goed gevoel over verder. Waarschijnlijk gaan we gewoon hier verder met de behandeling, met eventueel nog medicatie vanuit Duitsland als er uit de onderzoeken iets komt.
Voel me inmiddels ook wat rustiger en iets beter in mijn vel. Denk dat de narcose toch wel echt flink veel invloed had op mijn gemoedstoestand samen met een stukje pms, want menstruatie ook weer begonnen vandaag. Besloten om me de komende maanden maar vooral te gaan richten op stressreductie en fitter worden. Mentaal toch nog steeds wel wankel af en toe en wil graag die laatste 10 kilo te veel ook kwijt. Dus hopelijk kan ik daar een begin mee maken en dan zo sterk mogelijk de nieuwe poging weer starten
Hoe gaat het verder met iedereen hier? Veel liefs en fijne Pasen allemaal
Ik krijg de uitslag per mail, zou 2-3 weken duren, wellicht door pasen iets langer dus zal wel begin mei worden denk ik. Inmiddels ook weer een gesprek gehad bij het ziekenhuis in nl. Volgende ivf poging staat nu gepland voor augustus/september, wellicht iets eerder als er iemand uitvalt. Dus nog weer lang wachten, maar heb er wel een goed gevoel over verder. Waarschijnlijk gaan we gewoon hier verder met de behandeling, met eventueel nog medicatie vanuit Duitsland als er uit de onderzoeken iets komt.
Voel me inmiddels ook wat rustiger en iets beter in mijn vel. Denk dat de narcose toch wel echt flink veel invloed had op mijn gemoedstoestand samen met een stukje pms, want menstruatie ook weer begonnen vandaag. Besloten om me de komende maanden maar vooral te gaan richten op stressreductie en fitter worden. Mentaal toch nog steeds wel wankel af en toe en wil graag die laatste 10 kilo te veel ook kwijt. Dus hopelijk kan ik daar een begin mee maken en dan zo sterk mogelijk de nieuwe poging weer starten
Hoe gaat het verder met iedereen hier? Veel liefs en fijne Pasen allemaal
dinsdag 22 april 2025 om 21:16
2-3 weken is gelukkig nog te overzien Perenboompje .
Hopelijk komt er niks geks uit.
Fijn dat er ook iets meer duidelijkheid is over wanneer je met poging 2 kan starten. Dat duurt nog wel even. Maar inderdaad misschien valt er nog iemand uit vanwege de vakantieperiode en kan je toch wat eerder starten.
Mooi dat je weer wat rustiger bent. Narcose blijft rot spul.
Je zelf als doel stellen om beter/fitter te worden biedt hopelijk voldoende afleiding waardoor de tijd wat sneller laat gaan.
Hier niet zo veel te melden op het moment. Ik hoop dat ik deze week een ovulatie heb. Dan kunnen we weer verder.
Verder biedt thuis en werk voldoende afleiding. Merk dat ik het schakelen nog wel pittig vind af en toe maar dat komt wel.
Vanaf morgen pak ik het sporten ook weer op.
Hopelijk komt er niks geks uit.
Fijn dat er ook iets meer duidelijkheid is over wanneer je met poging 2 kan starten. Dat duurt nog wel even. Maar inderdaad misschien valt er nog iemand uit vanwege de vakantieperiode en kan je toch wat eerder starten.
Mooi dat je weer wat rustiger bent. Narcose blijft rot spul.
Je zelf als doel stellen om beter/fitter te worden biedt hopelijk voldoende afleiding waardoor de tijd wat sneller laat gaan.
Hier niet zo veel te melden op het moment. Ik hoop dat ik deze week een ovulatie heb. Dan kunnen we weer verder.
Verder biedt thuis en werk voldoende afleiding. Merk dat ik het schakelen nog wel pittig vind af en toe maar dat komt wel.
Vanaf morgen pak ik het sporten ook weer op.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
woensdag 23 april 2025 om 14:04
Pimpelmeesje, hoe was je gesprek gisteren? Zo te lezen heb je de afgelopen periode ontzettend veel op je bordje gehad. Ik hoop dat het lukt je een beetje staande houden. En ik hoop ook dat het gesprek met de arts gisteren wat perspectief heeft gegeven
Bailey, ik hoop ook dat je cyclus snel weer op gang komt. Kan mij voorstellen dat je graag snel door wil. Herkenbaar dat het verdriet in golven komt. Ik wil zeggen: neem vooral je tijd, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Hopelijk brengt het sporten wat fijne endorfines met zich mee
Wat ben je sterk Perenboompje! Ik heb veel respect voor jij (en jullie allemaal) met jullie proces/ traject omgaan. Fijn dat je een soort tussentijds doel hebt naar de volgende poging toe. Ik duim dat er iemand uitvalt, ietsjes minder lang wachten is je gegund
Wat een verdriet nog Zeeschelp Je hebt jullie dochters natuurlijk ook nog even bij jullie gehad. Ik kan mij niet voorstellen hoe moeilijk het dan is om de toekomst anders te zien. Moeilijk ook dat de gedachten nog alle kanten op gaan (en herkenbaar). Ik ga nu heel wijs iets opschrijven wat ik zelf ook nog niet helemaal voel, maar waarvan ik wel weet dat het waar is: neem de tijd om te voelen en rust te krijgen in welke kant jullie opgaan. Er is geen goed of fout.
Mijn verloskundige tipte mij op een praktijk die begeleiding biedt na een miskraam. Dat is bij jou natuurlijk niet helemaal het geval, maar wellicht zou je zoiets helpend vinden? Mocht in je in het (midden) oosten van het land wonen, kan ik je de naam wel sturen.
Daantje en Kiki hoe gaat het met jullie? Weer wat meer energie? En hopelijk een wat groeiend vertrouwen! Mocht je (af en toe) een roze wolk voelen, lekker van genieten
Hier nog steeds een beetje hetzelfde verhaal als mijn laatst post. Ik heb mijn verloskundige praktijk om advies gevraagd en zij tipte miskraambegeleiding. Mijn vraag is breder dan het verdriet van de miskraam of de angst dat het weer gebeurt. Ik wilde mij aanmelden bij de POH, maar mijn huisartsen zijn anderhalve week afwezig. Daar baal ik een beetje van, want nu wil ook doorpakken. Ik merk vooral dat mijn hoofd flink vol zit en dat ik vaak moe ben. Daar baal ik een beetje van want het leven gaat zo voorbij terwijl ik mij de hele dag door een beetje 'mwa' voel. Maar eens goed kijken hoe ik weer wat positieve energie aan mijn dagen kan toevoegen.
Bailey, ik hoop ook dat je cyclus snel weer op gang komt. Kan mij voorstellen dat je graag snel door wil. Herkenbaar dat het verdriet in golven komt. Ik wil zeggen: neem vooral je tijd, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Hopelijk brengt het sporten wat fijne endorfines met zich mee
Wat ben je sterk Perenboompje! Ik heb veel respect voor jij (en jullie allemaal) met jullie proces/ traject omgaan. Fijn dat je een soort tussentijds doel hebt naar de volgende poging toe. Ik duim dat er iemand uitvalt, ietsjes minder lang wachten is je gegund
Wat een verdriet nog Zeeschelp
Je hebt jullie dochters natuurlijk ook nog even bij jullie gehad. Ik kan mij niet voorstellen hoe moeilijk het dan is om de toekomst anders te zien. Moeilijk ook dat de gedachten nog alle kanten op gaan (en herkenbaar). Ik ga nu heel wijs iets opschrijven wat ik zelf ook nog niet helemaal voel, maar waarvan ik wel weet dat het waar is: neem de tijd om te voelen en rust te krijgen in welke kant jullie opgaan. Er is geen goed of fout.Mijn verloskundige tipte mij op een praktijk die begeleiding biedt na een miskraam. Dat is bij jou natuurlijk niet helemaal het geval, maar wellicht zou je zoiets helpend vinden? Mocht in je in het (midden) oosten van het land wonen, kan ik je de naam wel sturen.
Daantje en Kiki hoe gaat het met jullie? Weer wat meer energie? En hopelijk een wat groeiend vertrouwen! Mocht je (af en toe) een roze wolk voelen, lekker van genieten
Hier nog steeds een beetje hetzelfde verhaal als mijn laatst post. Ik heb mijn verloskundige praktijk om advies gevraagd en zij tipte miskraambegeleiding. Mijn vraag is breder dan het verdriet van de miskraam of de angst dat het weer gebeurt. Ik wilde mij aanmelden bij de POH, maar mijn huisartsen zijn anderhalve week afwezig. Daar baal ik een beetje van, want nu wil ook doorpakken. Ik merk vooral dat mijn hoofd flink vol zit en dat ik vaak moe ben. Daar baal ik een beetje van want het leven gaat zo voorbij terwijl ik mij de hele dag door een beetje 'mwa' voel. Maar eens goed kijken hoe ik weer wat positieve energie aan mijn dagen kan toevoegen.
donderdag 24 april 2025 om 16:50
Hey meiden, even weer een update. De afspraak was pas vandaag, want ik had dinsdag een begrafenis en de afspraak is verzet.
Vanochtend dus het evaluatiegesprek. De fertiliteitsarts zei dat de kans dat het nog ging lukken niet super groot was (ik word in mei 41), wat natuurlijk binnenkwam als een mokerslag. Wel was het een goed teken dat we uit IVF6 6 emmy's hadden gehad, en dat ik al een keer zwanger was geweest. Ook is onze levensstijl goed. "Als je nog niet eerder zwanger was geweest, hadden we je niet door laten gaan nu". Pijnlijk. We hebben nu groen licht voor IVF2, en ik mag tot mijn 43e door in principe (dus ws ook IVF3 als het nodig is). Ook gaat ze informatie inwinnen over long covid icm fertiliteit. Heel misschien ga ik naast het prikken corticosteroïden nemen, maar dat moet nog overlegd worden.
Bij de verpleegkundige bleek dat ik niet op de wachtlijst stond voor een nieuwe ronde (hadden ze eerder wel gezegd). Eigenlijk kon ik pas in augustus beginnen, wat bij mij wel dikke paniek gaf, want vier maanden stilzitten voelt helemaal niet oke. Maar vanmiddag ben ik gebeld dat er een plekje vrijkomt in mei (er viel iemand uit), en dat betekent dat ik ws volgende week al ga prikken. Moeten mogelijk een weekend weg verzetten. k had niet gerekend op deze rollercoaster dus nog tranen van de spanning. Het voelt allemaal niet zo oke, ondanks dat we groen licht hebben en snel door gaan.
Het spijt me, ik lees alles maar even geen energie om op alles te reageren. Mijn hoofd loopt even over, knuffel voor jullie allemaal Rechtszaak overigens voorlopig gewonnen.
Vanochtend dus het evaluatiegesprek. De fertiliteitsarts zei dat de kans dat het nog ging lukken niet super groot was (ik word in mei 41), wat natuurlijk binnenkwam als een mokerslag. Wel was het een goed teken dat we uit IVF6 6 emmy's hadden gehad, en dat ik al een keer zwanger was geweest. Ook is onze levensstijl goed. "Als je nog niet eerder zwanger was geweest, hadden we je niet door laten gaan nu". Pijnlijk. We hebben nu groen licht voor IVF2, en ik mag tot mijn 43e door in principe (dus ws ook IVF3 als het nodig is). Ook gaat ze informatie inwinnen over long covid icm fertiliteit. Heel misschien ga ik naast het prikken corticosteroïden nemen, maar dat moet nog overlegd worden.
Bij de verpleegkundige bleek dat ik niet op de wachtlijst stond voor een nieuwe ronde (hadden ze eerder wel gezegd). Eigenlijk kon ik pas in augustus beginnen, wat bij mij wel dikke paniek gaf, want vier maanden stilzitten voelt helemaal niet oke. Maar vanmiddag ben ik gebeld dat er een plekje vrijkomt in mei (er viel iemand uit), en dat betekent dat ik ws volgende week al ga prikken. Moeten mogelijk een weekend weg verzetten. k had niet gerekend op deze rollercoaster dus nog tranen van de spanning. Het voelt allemaal niet zo oke, ondanks dat we groen licht hebben en snel door gaan.
Het spijt me, ik lees alles maar even geen energie om op alles te reageren. Mijn hoofd loopt even over, knuffel voor jullie allemaal
Rechtszaak overigens voorlopig gewonnen.
vrijdag 25 april 2025 om 09:17
Oh lieve Pimpelmeesje toch. Wat moet dat een (waarschijnlijk onverwacht) moeilijk gesprek zijn geweest. Ik vraag mij ook af wat de meerwaarde is dat de arts zegt dat jullie in andere omstandigheden niet hadden mogen doorgaan.
Ik ben blij dat er groen licht is voor jullie om nog twee jaar door te gaan, maar ik kan mij héél goed voorstellen dat je hoofd overloopt en je van het gesprek moet bijkomen. En dan ook nog eens met een uitvaart en een rechtszaak op de achtergrond...
Ik heb het even niet helemaal helder meer; hebben jullie ook uitgebreider onderzoek gehad naar het waarom? Ik heb in mijn hoofd dat alles er in principe goed uit zag bij jullie. Zouden er andere onderzoeken mogelijk zijn? Zouden jullie dat willen?
Naar omstandigheden een klein gelukje dat jullie in mei verder kunnen. Ik ga uiteraard duimen voor alle emmy's die eraan komen.
Hou je taai Pimpelmeesje
Ik ben blij dat er groen licht is voor jullie om nog twee jaar door te gaan, maar ik kan mij héél goed voorstellen dat je hoofd overloopt en je van het gesprek moet bijkomen. En dan ook nog eens met een uitvaart en een rechtszaak op de achtergrond...
Ik heb het even niet helemaal helder meer; hebben jullie ook uitgebreider onderzoek gehad naar het waarom? Ik heb in mijn hoofd dat alles er in principe goed uit zag bij jullie. Zouden er andere onderzoeken mogelijk zijn? Zouden jullie dat willen?
Naar omstandigheden een klein gelukje dat jullie in mei verder kunnen. Ik ga uiteraard duimen voor alle emmy's die eraan komen.
Hou je taai Pimpelmeesje
vrijdag 25 april 2025 om 09:29
Aventurijn
Wat goed dat je, je zorgen en vragen hebt besproken met de verloskundige.
Ik snap dat je vraag breder is dan alleen miskraam begeleiding. Wel balen dat je huisartsen dan nu net op vakantie zijn.
Hebben ze een vervangende huisarts en kan die niet gewoon de verwijzing doen?
Op de site van Freya staan ook tips voor hulp bij vragen rondom kinderwens. Misschien zit er iets bij jouw in de buurt die aansluit bij jouw vragen?
Pimpelmeesje wat zit het jullie toch tegen iedere keer. En wat een enorm heftige boodschap van de arts dat de kansen niet zo groot worden ingeschat.
Wat een extra verdriet en angst moet dit meegeven.
Gelukkig is er een plekje vrij gekomen in mei voor jullie. En inderdaad dat je al vrij snel weer moet beginnen met prikken. Ik ga heel hard duimen voor een heel mooi resultaat voor jullie
Wat goed dat je, je zorgen en vragen hebt besproken met de verloskundige.
Ik snap dat je vraag breder is dan alleen miskraam begeleiding. Wel balen dat je huisartsen dan nu net op vakantie zijn.
Hebben ze een vervangende huisarts en kan die niet gewoon de verwijzing doen?
Op de site van Freya staan ook tips voor hulp bij vragen rondom kinderwens. Misschien zit er iets bij jouw in de buurt die aansluit bij jouw vragen?
Pimpelmeesje wat zit het jullie toch tegen iedere keer. En wat een enorm heftige boodschap van de arts dat de kansen niet zo groot worden ingeschat.
Wat een extra verdriet en angst moet dit meegeven.
Gelukkig is er een plekje vrij gekomen in mei voor jullie. En inderdaad dat je al vrij snel weer moet beginnen met prikken. Ik ga heel hard duimen voor een heel mooi resultaat voor jullie
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
dinsdag 29 april 2025 om 16:20
Dankjewel lieverds
We hebben alleen voorafgaand het standaard onderzoek gehad. Daar was alles goed, dus geen reden voor meer onderzoek. Met 6 emmy's uit IVF1 heb je (zeker op je 40e) eigenlijk een hele goeie score.
Het lukt me nog niet goed om de angst en paniek van me af te schudden. Ik heb oxazepam gekregen van de huisarts en had ook een spoedafspraak met mijn psych. Ik voel de hele dag paniek/schokjes over wat er is gezegd. Ik ben alle hoop kwijt eigenlijk, terwijl we boven verwachting snel door kunnen. Ik wacht nu op mijn menstruatie (deze week) en dan moet ik op dag 3 een echo. Voor het eerst een kort schema.
Ik ben terrified. Misschien ook omdat je tijdens IVF1 denkt "nog heel veel kansen en mogelijkheden" en ineens lijken die kansen heel summier. Overal voelt het alsof ik al aan het rouwen ben dat het nooit gelukt is, wat natuurlijk haaks staat op wat we gaan doen. Vriend en ik praten er veel over. Ik ben bij uitstek iemand die graag wil weten waar ie aan toe is, en dat is nou juist hetgene wat bij IVF niet kan.
Soms twijfel ik of we er wel goed aan doen om op dezelfde plek door te gaan, hoe weet je nou of je niet beter naar Gent/Duitsland kan? Tijd is key, was onze beredenering. En op onze eigen plek kan het het snelste. Voor mijn 41e verjaardag kan de punctie nog. Hoe zien jullie dit? Met long covid reizen is natuurlijk ook een extra zware beproeving, maar soms lijkt het Nederlandse zorgsysteem niet passend.
Heb je inmiddels al een afspraak kunnen plannen bij je huisarts Aventurijn? En hoe is het met jou Bailey? Perenboompje?
We hebben alleen voorafgaand het standaard onderzoek gehad. Daar was alles goed, dus geen reden voor meer onderzoek. Met 6 emmy's uit IVF1 heb je (zeker op je 40e) eigenlijk een hele goeie score.
Het lukt me nog niet goed om de angst en paniek van me af te schudden. Ik heb oxazepam gekregen van de huisarts en had ook een spoedafspraak met mijn psych. Ik voel de hele dag paniek/schokjes over wat er is gezegd. Ik ben alle hoop kwijt eigenlijk, terwijl we boven verwachting snel door kunnen. Ik wacht nu op mijn menstruatie (deze week) en dan moet ik op dag 3 een echo. Voor het eerst een kort schema.
Ik ben terrified. Misschien ook omdat je tijdens IVF1 denkt "nog heel veel kansen en mogelijkheden" en ineens lijken die kansen heel summier. Overal voelt het alsof ik al aan het rouwen ben dat het nooit gelukt is, wat natuurlijk haaks staat op wat we gaan doen. Vriend en ik praten er veel over. Ik ben bij uitstek iemand die graag wil weten waar ie aan toe is, en dat is nou juist hetgene wat bij IVF niet kan.
Soms twijfel ik of we er wel goed aan doen om op dezelfde plek door te gaan, hoe weet je nou of je niet beter naar Gent/Duitsland kan? Tijd is key, was onze beredenering. En op onze eigen plek kan het het snelste. Voor mijn 41e verjaardag kan de punctie nog. Hoe zien jullie dit? Met long covid reizen is natuurlijk ook een extra zware beproeving, maar soms lijkt het Nederlandse zorgsysteem niet passend.
Heb je inmiddels al een afspraak kunnen plannen bij je huisarts Aventurijn? En hoe is het met jou Bailey? Perenboompje?
dinsdag 29 april 2025 om 17:50
Pimpelmeesje snap dat zo'n mededeling er echt inhakt. Heel naar om te horen en ik vindt het ook nogal een bom om te droppen zonder dat er een goede uitleg aan vast zit. Fijn dat je snel doorkunt en houd moed hoor. Er komen nog kansen aan en het zou ook heel goed wél kunnen lukken. Dat hoop ik voor je (en voor alle andere dames natuurlijk ook) Ken je de podcast Voor een baby naar België? Daar gaan ze uitgebreid in op de gang naar de buitenland en de voor en nadelen etc. Misschien heb je er iets aan!
woensdag 30 april 2025 om 09:12
Hele dikke knuffel voor jou Pimpelmeesje . Heel goed van je dat je aan de bel hebt getrokken bij de huisarts en de psych.
Hopelijk komt je menstruatie snel door.
Ik begrijp je angst. Voordat je start met poging 1 ligt de fertiliteitswereld nog open. Je hebt tenslotte 3 kansen. Maar eenmaal gestart en keer op keer teleurstellingen kickt ook de realisatie in dat het een nog grotere rollercoaster is dan verwacht. En inderdaad je weet gewoon niet wat je kan verwachten. Je hebt 0 controle.
Ook je twijfels over of het wellicht niet slimmer is om naar België/Duitsland te gaan. Je hoort/leest dat ze daar meer doen. De mentaliteit is daar anders. Hier is het van het is niet wetenschappelijk bewezen dus we doen het niet. Einde discussie. Daar is het veel meer het is niet wetenschappelijk bewezen maar het kan geen kwaad dus we proberen het gewoon.
Maar reistijd is ook pittig. En inderdaad met jouw long covid weer een extra belasting. Ik weet ook niet zo goed of ze in België/Duitsland verder zijn met kennis over long covid en ivf. Misschien het uitzoeken waard als je deze poging achter de rug hebt?
Ik merk dat ik mentaal ook even niet zo lekker ga. Het is een wirwar van emoties, boosheid, verdriet, teleurstelling, angst ik voel het allemaal.
Heb op dit moment ook geen vertrouwen in een positieve afloop.
De hele wereld blijft maar doordraaien (maar goed ook), maar die van mij staat nog steeds stil. Merk ook dat er weinig aandacht voor is vanuit mijn omgeving. En dat maakt het ook eenzaam.
Weet ook niet of de Letrozol wat heeft gedaan. Merk niks aan mijn lichaam en heb ook geen positieve ovulatietest gehad. Dus weer onzekerheid en wachten op misschien wel niks.
En dan maak ik mij gelijk al weer druk over dat ik dan geen poging meer kan krijgen voor de zomervakantie.
Mijn veerkracht lijkt gewoon verdwenen. En het lukt even niet zo goed om daar mild mee om te gaan.
Hopelijk komt je menstruatie snel door.
Ik begrijp je angst. Voordat je start met poging 1 ligt de fertiliteitswereld nog open. Je hebt tenslotte 3 kansen. Maar eenmaal gestart en keer op keer teleurstellingen kickt ook de realisatie in dat het een nog grotere rollercoaster is dan verwacht. En inderdaad je weet gewoon niet wat je kan verwachten. Je hebt 0 controle.
Ook je twijfels over of het wellicht niet slimmer is om naar België/Duitsland te gaan. Je hoort/leest dat ze daar meer doen. De mentaliteit is daar anders. Hier is het van het is niet wetenschappelijk bewezen dus we doen het niet. Einde discussie. Daar is het veel meer het is niet wetenschappelijk bewezen maar het kan geen kwaad dus we proberen het gewoon.
Maar reistijd is ook pittig. En inderdaad met jouw long covid weer een extra belasting. Ik weet ook niet zo goed of ze in België/Duitsland verder zijn met kennis over long covid en ivf. Misschien het uitzoeken waard als je deze poging achter de rug hebt?
Ik merk dat ik mentaal ook even niet zo lekker ga. Het is een wirwar van emoties, boosheid, verdriet, teleurstelling, angst ik voel het allemaal.
Heb op dit moment ook geen vertrouwen in een positieve afloop.
De hele wereld blijft maar doordraaien (maar goed ook), maar die van mij staat nog steeds stil. Merk ook dat er weinig aandacht voor is vanuit mijn omgeving. En dat maakt het ook eenzaam.
Weet ook niet of de Letrozol wat heeft gedaan. Merk niks aan mijn lichaam en heb ook geen positieve ovulatietest gehad. Dus weer onzekerheid en wachten op misschien wel niks.
En dan maak ik mij gelijk al weer druk over dat ik dan geen poging meer kan krijgen voor de zomervakantie.
Mijn veerkracht lijkt gewoon verdwenen. En het lukt even niet zo goed om daar mild mee om te gaan.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
woensdag 30 april 2025 om 14:17
Wat voel ik met jullie mee, Pimpelmeesje en Bailey 
De trajecten zijn op zichzelf al spannend en vragen mentaal veel, maar dan hebben jullie ieder ook nog eens te dealen met verdriet en teleurstellingen.
Ik kan je angst enigszins inbeelden Pimpelmeesje. Heel goed dat je aan de bel hebt getrokken! Ondanks dat er uitleg van de arts was, vraag ik mij wel af waarom de arts bepaalde dingen heeft benoemd (zoals het niet door mogen). Dat zijn pittige uitspraken waarmee je nu moet dealen. Heel soms maak ik een werkelijkheid vs. gevoel lijstje. Dat helpt dan om wat afstand te nemen. Misschien kan het je af en toe helpen om het hoofd koel te houden. (Bijvoorbeeld: gevoel = we mochten bijna niet door, werkelijkheid = we mogen wel door.)
Begrijpelijk dat je je afvraagt waar je op de beste plek bent. Misschien helpt het om de voors en tegens van alle opties op een rijtje te zetten en je af te vragen hoe zwaar ze ieder wegen?
Sterkte Pimpelmeesje, ik hoop dat je voor jezelf wat rust en duidelijkheid krijgt
Bailey, ik herken je emoties. De wirwar en het eenzame. En dat zijn helemaal geen makkelijke emoties om te hebben. Heb je het idee dat je je verhaal kunt delen in je omgeving? En word je dan begrepen?
Wat vervelend ook, de zorgen om Letrozol. Word je ook op een andere manier nog in de gaten gehouden, of moet je het zelf doen met ovulatietesten?
Het zijn geen fijne emoties om te hebben, maar ze mogen er wel zijn. Wellicht dat je hierin wat begeleiding kan krijgen, mocht je daar behoefte aan hebben? En hier mag natuurlijk altijd gedeeld worden, goed en slecht. Ook voor jou een dikke knuffel en ik wens je toe dat je de mildheid wel weer kan voelen. Je doet het goed
De trajecten zijn op zichzelf al spannend en vragen mentaal veel, maar dan hebben jullie ieder ook nog eens te dealen met verdriet en teleurstellingen.Ik kan je angst enigszins inbeelden Pimpelmeesje. Heel goed dat je aan de bel hebt getrokken! Ondanks dat er uitleg van de arts was, vraag ik mij wel af waarom de arts bepaalde dingen heeft benoemd (zoals het niet door mogen). Dat zijn pittige uitspraken waarmee je nu moet dealen. Heel soms maak ik een werkelijkheid vs. gevoel lijstje. Dat helpt dan om wat afstand te nemen. Misschien kan het je af en toe helpen om het hoofd koel te houden. (Bijvoorbeeld: gevoel = we mochten bijna niet door, werkelijkheid = we mogen wel door.)
Begrijpelijk dat je je afvraagt waar je op de beste plek bent. Misschien helpt het om de voors en tegens van alle opties op een rijtje te zetten en je af te vragen hoe zwaar ze ieder wegen?
Sterkte Pimpelmeesje, ik hoop dat je voor jezelf wat rust en duidelijkheid krijgt
Bailey, ik herken je emoties. De wirwar en het eenzame. En dat zijn helemaal geen makkelijke emoties om te hebben. Heb je het idee dat je je verhaal kunt delen in je omgeving? En word je dan begrepen?
Wat vervelend ook, de zorgen om Letrozol. Word je ook op een andere manier nog in de gaten gehouden, of moet je het zelf doen met ovulatietesten?
Het zijn geen fijne emoties om te hebben, maar ze mogen er wel zijn. Wellicht dat je hierin wat begeleiding kan krijgen, mocht je daar behoefte aan hebben? En hier mag natuurlijk altijd gedeeld worden, goed en slecht. Ook voor jou een dikke knuffel en ik wens je toe dat je de mildheid wel weer kan voelen. Je doet het goed
zondag 4 mei 2025 om 20:21
Hoe gaat het Pimpelmeesje , lukt het een beetje om de dagen door te komen?
Perenboompje heb jij inmiddels de uitslag van de hysteroscopie binnen? Hoop dat alles goed is.
Ik ben donderdag opnieuw begonnen met bloeden. Heb contact gezocht met het ziekenhuis en mocht gelukkig komen voor een echo. Arts weet niet precies waarom ik weer ben begonnen met bloeden. Ze kon wel zien dat de Letrozol inderdaad niks heeft gedaan.
Verder zag het er goed genoeg om verder te kunnen.
Plan is nu dat ik weer moet starten met de Letrozol en een week na ovulatie starten met decapeptyl. Als het meezit dan midden/eind juni de punctie al.
Dat hadden we niet zien aankomen maar zijn blij weer verder te kunnen.
Perenboompje heb jij inmiddels de uitslag van de hysteroscopie binnen? Hoop dat alles goed is.
Ik ben donderdag opnieuw begonnen met bloeden. Heb contact gezocht met het ziekenhuis en mocht gelukkig komen voor een echo. Arts weet niet precies waarom ik weer ben begonnen met bloeden. Ze kon wel zien dat de Letrozol inderdaad niks heeft gedaan.
Verder zag het er goed genoeg om verder te kunnen.
Plan is nu dat ik weer moet starten met de Letrozol en een week na ovulatie starten met decapeptyl. Als het meezit dan midden/eind juni de punctie al.
Dat hadden we niet zien aankomen maar zijn blij weer verder te kunnen.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
woensdag 7 mei 2025 om 15:01
Dikke knuffel Bailey, ik denk dat we allebei een beetje hetzelfde gevoel hebben. Ik heb vorige week even veel angst gevoeld, zelfs bij wandelen buiten moest ik al huilen als ik een fietszitje op een fiets zag of een poppenwagen voor de ramen. Er zijn wat oxazepammetjes aan te pas gekomen, twee gesprekken met de psych en tijd helpt ook.
Had je stress over je bloeding Bailey? Of was het een soort van je menstruatie? Fijn dat je weer wat perspectief hebt en mag beginnen.
Hier ook perspectief en beginnen. Mijn menstruatie kwam zaterdag en dat was heel positief. Normaal heb ik na een utro-ronde een verkorte cyclus van 21 dagen, maar nu ineens 26 dagen! Dat is eigenlijk normaal, en dat betekent dat mijn progesteron waarschijnlijk een stuk beter op orde was. Gisteren de eerste 'startecho'. Op rechter eierstok zag de arts 8 follikels, op links 3. Hoeveel daarvan gaan groeien met behulp van gonal F is nog even afwachten, maar ziet er hoopvol uit, vergelijkbaar met IVF1. Ik had een andere arts dan vorige keer, en ik deelde mijn angstklachten nav het gesprek met zijn collega. Hij klopte bemoedigend op mijn schouder en zei "er zijn echt nog kansen". Gisteravond is de eerste gonal F injectie al gezet, vandaag alweer doodmoe met hoofdpijn
maar dat vind ik niet zo erg.
Het is gek, ik ben nog steeds angstig en bezorgd, en ik was even in een dark place, maar de realiteit haalt me ook in, want we gaan nu gewoon verder. Misschien maar beter ook. Bedankt voor jullie lieve en bemoedigende woorden. Dat lijstje ga ik zeker maken Aventurijn!
Ik prik nu een kort schema en het is bizar, maar eind volgende week is er al een punctie als alles goed gaat. Maandag een nieuwe echo om te kijken hoe alles zich ontwikkelt. Spannend!
Hoe is het met Perenboompje en de anderen? Zeeschelp? Daantje?
Had je stress over je bloeding Bailey? Of was het een soort van je menstruatie? Fijn dat je weer wat perspectief hebt en mag beginnen.
Hier ook perspectief en beginnen. Mijn menstruatie kwam zaterdag en dat was heel positief. Normaal heb ik na een utro-ronde een verkorte cyclus van 21 dagen, maar nu ineens 26 dagen! Dat is eigenlijk normaal, en dat betekent dat mijn progesteron waarschijnlijk een stuk beter op orde was. Gisteren de eerste 'startecho'. Op rechter eierstok zag de arts 8 follikels, op links 3. Hoeveel daarvan gaan groeien met behulp van gonal F is nog even afwachten, maar ziet er hoopvol uit, vergelijkbaar met IVF1. Ik had een andere arts dan vorige keer, en ik deelde mijn angstklachten nav het gesprek met zijn collega. Hij klopte bemoedigend op mijn schouder en zei "er zijn echt nog kansen". Gisteravond is de eerste gonal F injectie al gezet, vandaag alweer doodmoe met hoofdpijn
maar dat vind ik niet zo erg. Het is gek, ik ben nog steeds angstig en bezorgd, en ik was even in een dark place, maar de realiteit haalt me ook in, want we gaan nu gewoon verder. Misschien maar beter ook. Bedankt voor jullie lieve en bemoedigende woorden. Dat lijstje ga ik zeker maken Aventurijn!
Ik prik nu een kort schema en het is bizar, maar eind volgende week is er al een punctie als alles goed gaat. Maandag een nieuwe echo om te kijken hoe alles zich ontwikkelt. Spannend!
Hoe is het met Perenboompje en de anderen? Zeeschelp? Daantje?
woensdag 7 mei 2025 om 17:17
Fijn dat je weer begonnen bent Pimpelmeesje . Dat biedt perspectief en hoop. 8+ 3 follikels is een mooi aantal. Hopelijk gaan ze meedoen. Fijn ook dat je nu een arts trof die meer vertrouwen heeft.
Had je de vorige keer ook last van de Gonal-f?
En inderdaad eenmaal weer bezig vliegt de tijd. Voordat je het weet ben je aan het bijkomen van de punctie. Krijg je eventueel ook een verse tp?
Ik had niet echt stress van de bloeding maar was het wel zat. Was de derde bloeding in 5 weken tijd (en de bloedingen houden steeds een week aan). En ik weet gewoon dat mijn lichaam hormonaal een zooitje is en soms wat sturing nodig heeft. Vandaar dat ik zoiets had van ik neem contact op met het ziekenhuis (en omdat ik mijn ovulatie dus ook niet kon vinden).
Hopelijk eind volgende week mijn ovulatie zodat ik zeker weten verder kan.
Had je de vorige keer ook last van de Gonal-f?
En inderdaad eenmaal weer bezig vliegt de tijd. Voordat je het weet ben je aan het bijkomen van de punctie. Krijg je eventueel ook een verse tp?
Ik had niet echt stress van de bloeding maar was het wel zat. Was de derde bloeding in 5 weken tijd (en de bloedingen houden steeds een week aan). En ik weet gewoon dat mijn lichaam hormonaal een zooitje is en soms wat sturing nodig heeft. Vandaar dat ik zoiets had van ik neem contact op met het ziekenhuis (en omdat ik mijn ovulatie dus ook niet kon vinden).
Hopelijk eind volgende week mijn ovulatie zodat ik zeker weten verder kan.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
donderdag 8 mei 2025 om 09:12
Wat fijn dat jullie allebei perspectief hebben om binnenkort verder te kunnen Bailey en Pimpelmeesje. Ik blijf voor jullie duimen dat deze ronde de geluksronde mag zijn. Begrijpelijk dat de emotie soms de overhand neemt. Het is gewoon zo rot dat je niet weet hoe het af gaat lopen, die onzekerheid is soms echt killing. Jullie doen het super goed!
Hier gaat alles goed. Zit nu in het tweede trimester en de controles liggen een stuk verder uit elkaar. Dat is soms wel lastig. Af en toe kan ik ook enorm piekeren dat ik nog geen buik hebt en niet aankom. Anderzijds komt er wel steeds meer vertrouwen in de zwangerschap. Komende week lekker op vakantie, kijk er erg naar uit!
Hier gaat alles goed. Zit nu in het tweede trimester en de controles liggen een stuk verder uit elkaar. Dat is soms wel lastig. Af en toe kan ik ook enorm piekeren dat ik nog geen buik hebt en niet aankom. Anderzijds komt er wel steeds meer vertrouwen in de zwangerschap. Komende week lekker op vakantie, kijk er erg naar uit!
zaterdag 10 mei 2025 om 12:39
Hoi allemaal,
Sorry voor de radiostilte, ik had het toch best lastig met wachten op de uitslag en ben een paar dagen weggeweest met schoonfamilie, wat erg intensief was. Maar ben er weer en ga weer wat bijlezen.
Kleine update: uitslag hysteroscopie sinds donderdag binnen. Plasmacellen flink verhoogd en uNK-cellen ook verhoogd. Voor de plasmacellen en dus chronische endometritis krijg ik nu een antibioticakuur en voor de uNK cellen lipid infusen of prednison rondom terugplaatsing/1e trimester zwangerschap. Weet alleen niet of dit ook mogelijk is als ik de behandeling in NL doe verder. Dus zit ik nogal met mezelf in de knoop en weet echt niet wat wijsheid is
Fijn dat er voor jullie weer wat perspectief is Pimpelmeesje en Bailey en dat bij jou alles goed gaat Daantje
Veel liefs
Sorry voor de radiostilte, ik had het toch best lastig met wachten op de uitslag en ben een paar dagen weggeweest met schoonfamilie, wat erg intensief was. Maar ben er weer en ga weer wat bijlezen.
Kleine update: uitslag hysteroscopie sinds donderdag binnen. Plasmacellen flink verhoogd en uNK-cellen ook verhoogd. Voor de plasmacellen en dus chronische endometritis krijg ik nu een antibioticakuur en voor de uNK cellen lipid infusen of prednison rondom terugplaatsing/1e trimester zwangerschap. Weet alleen niet of dit ook mogelijk is als ik de behandeling in NL doe verder. Dus zit ik nogal met mezelf in de knoop en weet echt niet wat wijsheid is
Fijn dat er voor jullie weer wat perspectief is Pimpelmeesje en Bailey en dat bij jou alles goed gaat Daantje
Veel liefs
zaterdag 10 mei 2025 om 13:10
In ieder geval goed dat je een uitslag hebt Perenboompje! Ik moest me er even in verdiepen maar via https://www.cuypers-cuypers.com/nl/centrum/diagnostiek (rode plaatje) werd ik al snel wijzer. Wel heftig dat je aan de prednison moet hoor. Ik weet ook niet wat wijsheid is, maar zou het iig wel delen met je Nederlandse arts. Kan me voorstellen dat het ook even tijd kost om te verwerken en een nieuwe focus te kiezen. Bij mij is de focus altijd 'op welke manier kan ik de kansen het grootste maken'. Wanneer heb je weer een afspraak?
Fijn dat het goed gaat Daantje6! Ik denk dat je je altijd zorgen zal maken. Toen ik zwanger was verdween mijn taille binnen 9 weken en ik was helemaal down (ik heb een zandloperig figuur en dus geen enkel kledingstuk stond meer leuk). Ook was ik als de dood om veel aan te komen. Eigenlijk is het nooit goed he? Maar vertrouwen is het belangrijkste! Waar ga je naartoe op vakantie?
Hier gaan de bijwerkingen lekker los. Moe, somber en veel buikpijn (menstruatie-achtige krampen, zwaar gevoel onderin mijn buik). Ook slaap ik slecht, soms een opvlieger. Pffff. Maandag de volgende check.
Hoe sta jij ervoor Bailey?
Fijn dat het goed gaat Daantje6! Ik denk dat je je altijd zorgen zal maken. Toen ik zwanger was verdween mijn taille binnen 9 weken en ik was helemaal down (ik heb een zandloperig figuur en dus geen enkel kledingstuk stond meer leuk). Ook was ik als de dood om veel aan te komen. Eigenlijk is het nooit goed he?
Maar vertrouwen is het belangrijkste! Waar ga je naartoe op vakantie? Hier gaan de bijwerkingen lekker los. Moe, somber en veel buikpijn (menstruatie-achtige krampen, zwaar gevoel onderin mijn buik). Ook slaap ik slecht, soms een opvlieger. Pffff. Maandag de volgende check.
Hoe sta jij ervoor Bailey?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
