Zwanger worden na miskraam

06-01-2021 09:43 1875 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit topic is om te schrijven over zwanger worden na een miskraam of meerdere miskramen.

Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.

Zwanger worden
NaamLeeftijdKindNodBijzonderheden
NaamLeeftijdKindNODBijzonderheden
naamxxx??-


Zwanger :cheer2:
NaamLeeftijdKind #UDEchoAfspraakBijzonderheden
moderatorviva wijzigde dit bericht op 24-06-2022 16:11
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
66.70% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ik heb vanmorgen 2 negatieve tests met ochtendurine… Daar gaat m’n hoop weer. Ik ben er zó ontzettend klaar mee :cry:
Alle reacties Link kopieren Quote
Elyani :hug: kak wat kl*te zeg! En wat een rollercoaster zo…
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nog een test gedaan met latere urine, daar is een heel klein streepje op te zien, maar duidelijk minder. Het is dus echt aan het afnemen.

Ik begrijp het niet. Van de laatste 5 rondes was ik er 4 'zwanger'. Wat doe ik dan verkeerd? Telkens die chemische zwangerschappen die dan toch niet goed innestelen en afbreken. Wat kan ik doen om het te laten lukken?? Is dit gewoon pech? Ik ben zo, ZO moe. Elke maand denk ik, deze keer wél. Deze keer is onze ronde. En dan plots dat deksel op de neus.
Ik voel me zo onbegrepen ook. "Waarom test je dan zo vroeg? Als je niet test, had je het niet geweten." Nou, nee. Ik voel me zwanger. Ik ben misselijk, ik heb symptomen. Niemand zou me geloven als ik zei dat ik de laatste maanden telkens bijna zwanger was, maar ik heb streepjes op tests om het te bewijzen. Ik ben niet gek, ik ben écht "zwanger". Ja, het doet pijn om te zien dat het er was en niet wilt blijven plakken. Maar niet geloofd worden is ook pijnlijk. Dan krijg je "je zal je toch vergist hebben" ed.
Pffff... Ik weet het echt niet, vandaag. Misschien raap ik me morgen wel weer bijeen, maar ik weet even niet hoe dat moet. Het voelt alsof het nooit gaat lukken, alsof ik elke maand chemische zwangerschappen moet krijgen, maar nooit meer een baby. En dan denk ik, stiekem, laat maar zo. Dit is het misschien allemaal niet waard...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach lieve Elyani, zulke gedachtes zijn heel normaal om te hebben! Ik snap heel goed dat je test bij symptomen, anders weet je zonder testen ook wel dat je zwanger bent toch? Als zwangerschappen zo vroeg al misgaan, is dat meestal rond de implementatie en vroege celdeling. Een embryo heeft meerdere ‘stop or go’ momenten en bij ernstige afwijkingen zal er een stop worden afgegeven en stopt het embryo met groeien. Meestal zijn het dus geen goede embryo’s. Rationeel weet je dan wel dat het beter is dat ze zich niet door ontwikkelen maar het blijft psychisch kut… wat je zelf kan doen is gezond leven, niet roken, weinig koffie drinken en weinig/geen alcohol. Zorgen dat je vitamines op peil zijn. Verder kan je niets doen om een innesteling te bevorderen…

En in dit zwanger worden proces kan je om alles onzeker worden, ik heb de andere kant van de medaille met 2 miskramen kort achter elkaar en nu al 9mnd geen positieve test meer (al test ik nooit vroeg en weet k vrij zeker dat er tussendoor zo’n biochemische zwangerschap zat). Ook ik ga twijfelen, ik ben notabene wetenschapper en dan nog denk ik af en toe ‘goh sinds m’n covid vaccinatie niet meer zwanger geweest. Ervoor 2x kort achter elkaar….’ Korte samenvatting: weet dat je niet alleen staat met je twijfels, verdriet en frustratie :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje Bedankt voor je lieve woorden. Ik ben zelf ook een wetenschapper, dus ik begrijp je gevoel. Ik heb databases ter beschikking met miljarden aan wetenschappelijke artikels waarin ik precies kan lezen hoe klein de kans is op een succesvolle innesteling, zelfs bij gezonde koppels. Waar ik kan zien hoe dit gewoon pech en stom toeval en eigenlijk misschien zelfs beter zo is. Maar ja, dat emotionele dat neem je niet weg. Want, hoeveel pech kan iemand eigenlijk hebben?
Ik rook trouwens niet, drink max 6 keer per jaar een glaasje alcohol, en drink dagelijks max 1 kop koffie. Ik neem flink mijn vitamines. Daar ligt het dus zeker niet aan. Alleen ja, mijn stress loopt elke ronde echt uit de hand, en wordt ook elke ronde erger. En daar heb ik geen vat op. Ik ben trouwens psycholoog, dus ik zou in principe perfect moeten kunnen weten hoe je stress aan kan pakken, maar het glipt als water door mijn handen. Daar sta je dan, met al je kennis en wetenschappelijke databases. Heb je helemaal geen ruk aan.

Maar aan jullie, en jullie lieve, steunende, helaas pijnlijk herkenbare woorden, daar heb ik echt een hele wereld aan :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Elyani schreef:
07-10-2021 13:53
Ik heb nog een test gedaan met latere urine, daar is een heel klein streepje op te zien, maar duidelijk minder. Het is dus echt aan het afnemen.

Ik begrijp het niet. Van de laatste 5 rondes was ik er 4 'zwanger'. Wat doe ik dan verkeerd? Telkens die chemische zwangerschappen die dan toch niet goed innestelen en afbreken. Wat kan ik doen om het te laten lukken?? Is dit gewoon pech? Ik ben zo, ZO moe. Elke maand denk ik, deze keer wél. Deze keer is onze ronde. En dan plots dat deksel op de neus.
Ik voel me zo onbegrepen ook. "Waarom test je dan zo vroeg? Als je niet test, had je het niet geweten." Nou, nee. Ik voel me zwanger. Ik ben misselijk, ik heb symptomen. Niemand zou me geloven als ik zei dat ik de laatste maanden telkens bijna zwanger was, maar ik heb streepjes op tests om het te bewijzen. Ik ben niet gek, ik ben écht "zwanger". Ja, het doet pijn om te zien dat het er was en niet wilt blijven plakken. Maar niet geloofd worden is ook pijnlijk. Dan krijg je "je zal je toch vergist hebben" ed.
Pffff... Ik weet het echt niet, vandaag. Misschien raap ik me morgen wel weer bijeen, maar ik weet even niet hoe dat moet. Het voelt alsof het nooit gaat lukken, alsof ik elke maand chemische zwangerschappen moet krijgen, maar nooit meer een baby. En dan denk ik, stiekem, laat maar zo. Dit is het misschien allemaal niet waard...
Knuffel meid, wat erg

Het schijnt heel veel te gebeuren voor de NOD. Ik heb ooit ergens gelezen 50% van de zwangerschappen die VOOR de nod eindigen. De meeste vrouwen hebben dan nog geen symptomen en weten dan niet dat hun menstruatie een zeer vroege zwangerschap was

Jij voelt je voor je NOD al zwanger, dat kan moeilijk zijn met bovenstaande
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen

Misschien helpt het om het niet als zwangerschap te beschouwen? Hoewel ik zeker weet dat dat niet voor iedereen werkt.
Voor mij werkte het wel. Nadat mijn 1e zwangerschap met maar liefst 9 weken in een miskraam eindigde heb ik mijn 2e zwangerschap niet serieus genomen tot ik de 12 weken was gepasseerd.
Embryo moest zich eerst maar bewijzen voor ik het beschouwde als echte zwangerschap
Alle reacties Link kopieren Quote
April Bedankt voor je fijne raad! Ik beschouw het inderdaad niet als een echte zwangerschap, maar ik kan het ook niet plaatsen alsof er niks aan de hand was. Dat voelt ook een beetje onterecht. Ik noem het ook geen miskraam, want dat heb je pas als je zwanger was. Een chemische zwangerschap, zoals het eigenlijk echt heet, durf ik het al wel eens noemen. Dat lijkt de lading net te dekken, want het was enkel een zwangerschap op basis van een lijntje op een stokje en verdween weer even snel als het gekomen is. Ook noem ik wat er zat nog geen embryo, daar was het nog te vroeg voor. Het was een heel dapper eitje dat heel graag een thuis wou maken, maar dat om een of andere reden toch niet kon.
Ik ben me jammer genoeg ook héél bewust van de kansen van een succesvolle innesteling, die inderdaad elke keer maar ongeveer 50% bedraagt. Er zijn zelfs rapporten die spreken van meer dan 60% kans om nog te mislukken. In dat opzicht weet ik rationeel gezien heel goed hoe het zit en dat het niet eens zo uitzonderlijk moet zijn dat ik elke keer in deze situatie zit. En ben ik ergens ook blij dat ik weet dat de bevruchting lukt, want de meeste vruchtbaarheidsproblemen situeren zich in het deel van de bevruchting en daar loopt het duidelijk goed. Dus het is waarschijnlijk inderdaad gewoon pech, en afwachten, en doorzetten. Maar ja, zoals ik zei: rationeel en emotioneel zijn twee pijnlijk verschillende dingen. En zoals elke keer weer, moet ik de hele resem aan rouwproces-gevoelens door. Al dat verdriet, die woede, dat ongeloof, en dat onderhandelen waarin je denkt dat je op een of andere manier invloed hebt op het proces. Aanvaarden zit ik vandaag nog niet, maar daar moet ik geloof ik eerst maar eens echt ongesteld voor worden...
Alle reacties Link kopieren Quote
Dames, ik lees en hoop nog steeds stilletjes mee. Elyani, wat ontzettend shit dat het steeds zo vroeg misgaat terwijl je je wel zwanger voelt. Kan me voorstellen dat het op een of andere manier minder erg is als de innesteling niet lukt, maar je er toch geen 'last' van hebt (beetje: wat niet weet, wat niet deert-achtig?).

Ook fijn dat Nikki's zwangerschap toch goed lijkt te gaan, ik hield mn hart wel even vast hoor.

Banaantje, hopelijk volgende maand nieuwe ronde nieuwe kansen. Je zei al dat deze maand sowieso niet ging lukken toch, vanwege afwezigheid van je vriend?

Vandaag liep ik toevallig tegen deze podcast aan https://www.wnycstudios.org/podcasts/ra ... ys-got-one over de placenta. Ik wist redelijk wat die allemaal doet, maar ik wist ook een aantal dingen niet, bijvoorbeeld dat de placenta door je kind wordt gemaakt en niet door jou.
Het is daardoor een heus slagveld voor de placenta om te strijden voor het kind, en jouw lichaam wat zich weert tegen deze 'indringer'. Als de bevruchting dus al lukt, is dat óók nog eens een hobbel.
Als je een beetje door de nogal Amerikaanse aanpak heen kunt luisteren (en het Engels een beetje machtig bent), erg interessant.
Alle reacties Link kopieren Quote
He wat een achtbaan weer elyani. Sterkte! Wat voor mij hielp (bij mislukte rondes overigens) mijzelf toestaan me twee dagen rot te voelen, en daarna weer de knop omzetten om met nieuwe moed de nieuwe maand in te gaan. En mijn ervaring leerde dat dat redelijk lukte, waarmee dat rot voelen ook wat makkelijker te accepteren was.

Ik heb ooit weleens (ik denk op dit forum ergens) gelezen over een ‘te gastvrije baarmoeder’, als je makkelijk zwanger wordt maar steeds miskramen krijgt. Geen idee of het biologisch gezien ergens op slaat of dat er enig wetenschappelijk bewijs voor is, maar ik vind het wel een lieve manier om naar mijn lichaam te kijken (ipv dat het steeds faalt).
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
07-10-2021 16:38

Ik heb ooit weleens (ik denk op dit forum ergens) gelezen over een ‘te gastvrije baarmoeder’, als je makkelijk zwanger wordt maar steeds miskramen krijgt. Geen idee of het biologisch gezien ergens op slaat of dat er enig wetenschappelijk bewijs voor is, maar ik vind het wel een lieve manier om naar mijn lichaam te kijken (ipv dat het steeds faalt).
Daar is zeker wetenschappelijk bewijs voor, er wordt in enkele van die studies zelfs gesproken over een “toelatingsexamen” wat de baarmoeder het embryo laat doen. Dat zou dan het correct innestelen en vanaf daar groeien zijn
Is de baarmoeder daar te “makkelijk” in, dan zou dat tot herhaalde miskramen kunnen leiden omdat de embryo’s eigenlijk niet gezond zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Elyani schreef:
07-10-2021 15:25
April Bedankt voor je fijne raad! Ik beschouw het inderdaad niet als een echte zwangerschap, maar ik kan het ook niet plaatsen alsof er niks aan de hand was. Dat voelt ook een beetje onterecht. Ik noem het ook geen miskraam, want dat heb je pas als je zwanger was. Een chemische zwangerschap, zoals het eigenlijk echt heet, durf ik het al wel eens noemen. Dat lijkt de lading net te dekken, want het was enkel een zwangerschap op basis van een lijntje op een stokje en verdween weer even snel als het gekomen is. Ook noem ik wat er zat nog geen embryo, daar was het nog te vroeg voor. Het was een heel dapper eitje dat heel graag een thuis wou maken, maar dat om een of andere reden toch niet kon.
Ik ben me jammer genoeg ook héél bewust van de kansen van een succesvolle innesteling, die inderdaad elke keer maar ongeveer 50% bedraagt. Er zijn zelfs rapporten die spreken van meer dan 60% kans om nog te mislukken. In dat opzicht weet ik rationeel gezien heel goed hoe het zit en dat het niet eens zo uitzonderlijk moet zijn dat ik elke keer in deze situatie zit. En ben ik ergens ook blij dat ik weet dat de bevruchting lukt, want de meeste vruchtbaarheidsproblemen situeren zich in het deel van de bevruchting en daar loopt het duidelijk goed. Dus het is waarschijnlijk inderdaad gewoon pech, en afwachten, en doorzetten. Maar ja, zoals ik zei: rationeel en emotioneel zijn twee pijnlijk verschillende dingen. En zoals elke keer weer, moet ik de hele resem aan rouwproces-gevoelens door. Al dat verdriet, die woede, dat ongeloof, en dat onderhandelen waarin je denkt dat je op een of andere manier invloed hebt op het proces. Aanvaarden zit ik vandaag nog niet, maar daar moet ik geloof ik eerst maar eens echt ongesteld voor worden...
Het is heel begrijpelijk wat je voelt. En ook ergens jammer dat je zo vroeg al symptomen hebt omdat het zeker te begrijpen is dat het niet als niks aanvoelt als het dan toch niet doorzet.

Veel sterkte de komende tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook een negatieve test, was te verwachten. Heb een blessure en wil graag ibuprofen innemen dus toch mr even testje ertegen aan gegooid. Kans was klein want zou alleen kans maken als m’n ei laat was geweest ivm reis van m’n vriend. Nog 3 rondes voor we weer teruggaan nr de ferti arts. En volgende week passeren we uitgerekende datum #2, had nooit gedacht nu nog niet zwanger te zijn (losstaand van deze ronde).

nooit1blijvenzitten ja placenta is een raar ding, is ook hetgeen dat zwangerschapsvergiftiging veroorzaakt bv. Lastig te onderzoeken ook omdat buiten mensen er eigenlijk geen dieren zijn die dat ook kunnen krijgen bv. Blijft intrigerend dat t überhaupt allemaal zo vaak wél goed gaat :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga er vanuit dat het weer mis is. Vanochtend helderrood bloed. Wat een drama zeg. "gelukkig" is het nu pas 6 weken maar het is wel de 2e nu en dat komt wel even hard aan, omdat na een 2e keer de kans echt wel veel groter wordt dat het nog een 3e of 4e keer gebeurd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ongelooflijk kak Nikki! Heb je al contact gehad met de verloskundige?
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
09-10-2021 09:57
Wat ongelooflijk kak Nikki! Heb je al contact gehad met de verloskundige?
Nee nog niet.. Twijfel er ook een beetje over want denk dat ik het gewoon moet afwachten helaas. Als ik geen stolsels ga verliezen of niet erger ga bloeden dan dit ga ik wel bellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki :hug: heb je ook buikpijn? Dat is nmlk wel een reden om te bellen! En misschien sowieso bellen zodat je met de vlk kan afspreken wanneer je aan de bel moet trekken?
Bloedverlies kan ook onschuldig zijn mr snap je onzekerheid natuurlijk heel goed…
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb uiteindelijk gebeld, ik krijg vrijdag nog wel een echo omdat het niet echt doorzet tot nu toe.. maar mijn test is ook minder nu dus het is wel écht mis hoor. De moed is me behoorlijk in de schoenen gezakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: :cry: oh wat ellendig Nikki ....
Wat balen zeg Nikki! Ik had het dus ook voor deze (goede) zwangerschap een keer of vijf elke cyclus..
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki Echt een mega knuffel voor je, dit is echt niet de uitkomst die ik voor jou gehoopt had…

Voor de andere meiden, sorry voor de egopost, maar ik heb echt even raad nodig? Morgen is mijn NOD. Vandaag dacht ik dus alsnog een testje te wagen, uitgaande dat het dan de ene of de andere kant wel duidelijk zou zijn. Nu heb ik met ochtendurine positief getest met een Kruidvat 2v5. Heel licht streepje. ClearBlue digitaal zegt Niet Zwanger. Ik ben andere tests gaan halen, want ik wil die 2v5 intussen ritueel verbranden. Met middagurine op 2 verschillende tijdstippen positief getest met een merk dat ik niet ken (Verity, iets uit de supermarkt hier) en een ClearBlue met zo’n plusje. Allebei duidelijk positief, maar geen knallers. Ik weet het niet meer… Wat zouden jullie in mijn plaats denken? Want met 3 à 4 verschillende tests al positief testen, dan moet je toch ergens geloven dat het gewoon raak is. Maar zo’n lichte strepen op 13dpo, dat lijkt me ook niet goed?

Bedankt om mee te denken!

https://ibb.co/Dzh4V7j

https://ibb.co/g9zj2xn
Alle reacties Link kopieren Quote
Elyani zou vooral naar de oploop kijken want hcg verschilt heel erg in het begin bij iedere vrouw.

Bedankt voor de berichtjes.
Ben gewoon zo bang dat het weer een missed abortion word, Dat het niet loslaat, dat ik weer een curretage moet.. Ik wil het gewoon uit me, nu! Vertrouw mijn lichaam niet meer :(
Ik wil echt rust en ik weet dat als ik zwanger wordt again Dat er weer veel stress gaat komen en angsten, ik twijfel of ik gewoon een tijdje anticonceptie ga gebruiken maar weet nog even niet zo goed hoe of wat, vind condooms heel onpraktisch, omdat dat de sfeer verpest en ik dan op het moment zelf toch zeg ajoh van 1 x word ik niet zwanger en dan na 2 weken toch weer met zwangerschapstesten rond ga lopen :whip: :rofl:
Elyani, hoe monitor jij je cyclus? Je kunt minder ver zijn? Ik vertrouw zelf niet zo op de blauwe testen, maar de digitale gaat vanaf 25 toch? Ik ben bang dat je op oploop moet wachten..
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki vrijdag echo, das fijn! Probeer echt rustig te blijven tot die tijd, nu ben je overmand door hormonen en komt alles veel harder binnen. Na vrijdag pas rustig nadenken hoe verder, misschien met de huisarts gaan praten en evt verwijzing nr de gyn? Vertrouwen in je lichaam komt vanzelf weer goed, ook na 2 miskramen met gecompliceerd beloop zeg ik uit ervaring.

elyani met welke had je dan een week geleden (op 7dpo) getest? Want je hebt wat aan die oploop bij hetzelfde merk testen, met allemaal verschillende testen maak je jezelf alleen maar gek. Volgens mij zegt de intensiteit van de streep niet zoveel bij 13dpo omdat het er per persoon erg aan ligt wanneer de innesteling was en hoe lang het hcg dus al de tijd heeft om te verdubbelen in je bloed. Daarom is de vergelijking Van test van vorige week met gisteren meer zeggend dan allemaal licht positieve testen van verschillende merken
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een slepende tocht is het voorlopig…

Banaantje Die test van vorige week is kruidvat 2v5. Die is tussenin negatief geworden en dan uit het niets weer positief geworden. Hier foto van gisteren en vandaag, zelfde merk, beide ochtendurine. Dat is wel een beetje oploop toch?

https://ibb.co/z8Vpyb8

Had eindelijk ook deze in mijn handen, die was gisteren nog negatief…

https://ibb.co/k4mSdCn

Oh echt, ik wil ZO graag dat het goed gaat, maar deze streepjes bieden me gewoon geen vertrouwen…
Alle reacties Link kopieren Quote
De eerste test van deze (22 wk) zwangerschap (keurig op 14 dpo) was ook vrij licht maar wel aanwezig. Twee dagen later was het al een dikke streep en nog eens 4 dagen later stond de streep er eerder dan de urine was ingelopen zo ongeveer: het verschilt volgens mij heel erg per vrouw én per zwangerschap.
Ik zou inderdaad wel consequent dezelfde testen gebruiken, anders wordt je gek

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven