Zwanger worden na miskraam

06-01-2021 09:43 1875 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit topic is om te schrijven over zwanger worden na een miskraam of meerdere miskramen.

Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.

Zwanger worden
NaamLeeftijdKindNodBijzonderheden
NaamLeeftijdKindNODBijzonderheden
naamxxx??-


Zwanger :cheer2:
NaamLeeftijdKind #UDEchoAfspraakBijzonderheden
moderatorviva wijzigde dit bericht op 24-06-2022 16:11
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
66.70% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Nikki, ik vind het zo rot voor je :hug: Je angsten zijn heel begrijpelijk. Het hielp mij een beetje om alles stap voor stap te bekijken. Eerst afwachten hoe de miskraam verloopt en daarna pas kijken wat je qua anticonceptie en verder onderzoek wil doen. Anders was het allemaal veel te veel om te kunnen overzien.
Heb je mensen in je omgeving die je kunnen ondersteunen?

Elyani, ik zou twee dagen wachten en dan met hetzelfde merk op hetzelfde moment testen. Dan zou je een duidelijk verschil moeten zien. Vaker testen gaat helaas niet helpen om meer duidelijkheid te krijgen :-(.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elyani ik zie inderdaad wel oploop! En de digitale clear blue heeft een hogere afkapwaarde van hcg dan de 2v5 dus als die positief wordt en dat gisteren nog niet was is er iig stijging. Wat anderen ook zeggen: probeer het los te laten en pas over 2 dagen weer te testen met 2v5. En als het je lukt dan te stoppen want goede verdubbeling zien van hcg op urine testen is lastig, en het brengt je ook geen zekerheid!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet het inderdaad gewoon afwachten en rustig blijven maar voel me door mijn omgeving ook heel erg onbegrepen eigenlijk. Ken eigenlijk ook niemand die dit heeft meegemaakt, wel 1 miskraam maar geen 2.
Nu vlieg ik dit weekend eigenlijk naar kos met familie, maar heb daar absoluut geen zin in zo, zeker als het een missed abortion word (vrijdag even afwachten) ga ik daar niet heen, er is daar geen normaal ziekenhuis dan moet je naar het vaste land, ik kan niks, niet zwemmen, geen bikini aan, ik spreek de taal niet..
Maar heb niet echt het idee dat iemand dit begrijpt. Mijn moeder die nog nooit een miskraam heeft gehad zegt gewoon dat ik even moet bellen dat ik op vakantie ga. Ik zeg tegen haar wat gaan ze doen dan? Het is afwachten of die pillen die ik never nooit van m'n leven meer ga nemen. Alleen maar om d'r eigen vakantie te redden volgensmij.
Ohja ik ben nog jarig vandaag ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki Ik vond de woorden niet goed die ook maar een beetje de lading dekken. Ik weet dat het ook waarschijnlijk een overbodige vraag is, maar kan het niet ook nog zijn dat het goed zit?
Van je familie vind ik echt heel naar. Ik zou er ook geen zin in hebben om dan gezellig op vakantie te gaan, en dat je familie er zo luchtig over doet is echt heel pijnlijk. Ze kunnen er niet aan doen dat ze het niet begrijpen, maar ze kunnen er wel aan doen dat ze niet echt de moeite lijken te nemen om het te proberen… En dan ook nog je verjaardag. Echt, wat een kers op een gruwelijke taart. Zoals ik zei, ik heb niet de juiste woorden. Maar ik denk aan je, en mijn hart bloedt een beetje mee voor jou. Je mag hier altijd je hart komen luchten als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. We zijn er voor je!
Alle reacties Link kopieren Quote
De timing is ook nog eens ellendig dus. Misschien kan je de verloskundige vragen of ze woensdag of donderdag de echo kan plannen, dan heb je net wat meer tijd om te bedenken wat je met de vakantie zou doen. Dat je dat nu niet ziet zitten snap ik heel goed :hug:
Mocht het weer een MA zijn, zou je denk ik ook direct voor een curettage kunnen kiezen? Ik weet niet hoe lang het duurt voordat die ingepland kan worden alleen. Bij mijn tweede MA zat ik geloof ik twee uur nadat ik de slechte echo gehad had al bij de gynaecoloog (voor medicatie), de verloskundige snapte toen ook wel dat ik nogmaals afwachten echt niet zag zitten. Ik vond het verloop zelf emotioneel overigens wat minder heftig, ook omdat ik beter wist wat ik kon verwachten. Maar de angst voor wat komen gaat juist wat meer misschien, en ik kan mij voorstellen dat dat voor jou nog meer is door het verloop de vorige keer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Nikki wat een rot timing allemaal. Helemaal eens met appelbloesem: echo naar voren halen en als ze niet zeker zijn van hun zaak hcg laten prikken op bv woensdag en vrijdag. Dan weet je bv dat het aan het zakken is.
Mbt je vakantie: lijkt me heel lastig. Heb je een reis- en annuleringsverzekering? De mijne heeft me 2x uit de brand geholpen, kan me zo voorstellen dat ze een miskraam in gang wel een reden vinden om te annuleren - mocht je dat willen natuurlijk.

Mbt reacties van anderen: dat herken ik heel goed, ik ken wel mensen met miskramen mr allemaal nadat ze een gezond kind kregen. En ook geen mensen met 2 miskramen of met die bbz die ik had. Opmerking zoals ‘je weet iig nu dat je zwanger kan worden’ oid heb je niets aan. Na miskraam 2 hebben wij besloten gewoon eerlijk te zijn nr iedereen, waardoor veel mensen t nu weten. Dan is er ook wat meer ruimte om je onzekerheid te delen als je dat wil. Al gaat ‘men’ er wel snel vanuit dat t gewoon gaat lukken, en dat elke maand seksen op commando ‘ook zo erg niet is toch, seks is toch leuk’. Ik ben al lang blij dat ik het goed kan delen met mijn partner al voelt hij niet alle symptomen in z’n eigen lijf. Hoe is dat bij jou? Begrijpt je vriend je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb gisteren een echo gehad om het vast te stellen en er was ook al niet veel meer, m'n lichaam had het zelf schoongemaakt. Het was alleen heel weinig, maar dat komt misschien omdat ik geen cyclus heb en ook geen cyclus heb gehad na m'n curettage. Ze heeft me nu ook aangeraden echt even te wachten op behandelingen/onderzoeken bij de fertiliteitsarts zodat ik in ieder geval voor het eerst in m'n leven een normale cyclus kan krijgen.
Voorlopig nog steeds geen baby dus en even afwachten.
Ik denk dat 'mn anticonceptie even geen seks wordt want over een tijdje "moeten" we weer en heb er echt geen zin meer in.

Banaantje ik reageer vanmiddag even op je pb.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: Nikki. Was de echo een opluchting of gewoon heel verdrietig?

Wat een lompe opmerkingen overigens die jullie krijgen! Ook in dat andere topic Nikki, van je vrienden moet je het hebben zeg :-(.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki Een heel dikke knuffel voor jou... Het breekt gewoon op zo. Ik ben "blij" voor je dat het verder wel schoon was, want ik weet dat je het idee aan een MA echt vreselijk vond. In dat opzicht is dit een schrale troost. Ik hoop dat je een beetje rust kan vinden.

Hier was mijn test vanmorgen ook weer zo goed als helemaal wit. Ik kan dus ook gaan wachten tot alles wat er nu hangt weer loslaat en ik ongesteld word. Ik hoop dat dat niet te lang op zich laat wachten... We hebben ook beslist een pauze in te lassen, dit is mentaal bijna niet meer te doen voor ons.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah balen Elyani wat een rollercoaster he. Ik word een beetje verplicht tot pauze, mijn vriend is ook doodmoe (had ook wat dingen op z'n werk, kon hij niks aan doen maar wel vervelend) en ik was vanochtend vrij, was om 7 uur ff wakker toen vriend weg ging en heb echt tot net 11 uur geslapen, had ik echt nodig. Gun jezelf inderdaad even tijd, dikke knuffel :hug:

Appelbloesem ja bizar he. Ik heb gelukkig, aan mijn vriend z'n kant, een paar vriendinnen die allemaal al kinderen hebben, en die eerst echt niet helemaal mijn vriendinnen waren omdat ze wat ouder zijn en ik ze ook niet als hun allemaal al jaren kon, maar die leven zo met me mee, al maanden, ik ben ze echt zo dankbaar.
Maar sommige begrijpen het gewoon niet en die zijn het ook niet waard. Wacht maar tot die "vriendin" zelf aan kinderen gaat beginnen (ze heeft sinds paar maanden een vriend was daarvoor altijd vrijgezel dus die periode komt er wel een keer aan straks), ik gun haar geen miskramen, maar ik denk wel dat ze het gaat begrijpen, tenzij ze in 1 maand zwanger raakt en alles voorspoedig verloopt maar dat is maar bij weinig vrouwen zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki & Elyani Wat verdrietig voor jullie zeg, een dikke knuffel!

Ik heb al een tijdje niet gereageerd, ik lees wel geregeld ff snel mee op mijn telefoon en duim zo voor positieve berichten.

Ik ben zelf intussen 35 weken zwanger en de baby ligt in stuit. Morgen heb ik een intake in het ziekenhuis bij de gynaecoloog of een eventuele draaipoging mogelijk is. Ben benieuwd.
Lichamelijk begin ik helemaal op te raken, omdat ik vrijwel niet slaap en veel pijn heb. Dus ik hoop heel hard dat ik iig niet tot de 41/42 weken moet doorlopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Na alle onzekerheid is het gisteren door de arts bevestigd dat dit geen goede zwangerschap is, en ik helaas moet afwachten tot alles op gang komt. Ik hoop dat het snel los laat, zodat we dat deel ook weer achter de rug hebben.

Wij nemen hierna even een pauze, alvast 1 ronde. Het zal goed zijn om mijn lichaam een maand zonder HCG te gunnen en zelf alles even los te laten. Ik heb ook een doorverwijzing gevraagd en gekregen voor psychologische hulp, want mentaal voel ik dat het niet goed met me gaat.
Na de pauze en met psychische ondersteuning, hoop ik dat we onze nieuwe rondes met goede moed aan kunnen kijken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach wat verdrietig weer Elyani :hug: Heel veel sterkte. Ik hoop dat een maand rust ende psycholoog je helpen.

Ook sterkte voor jouw morange, het klinkt heel pittig! Ik hoop dat de baby nog wil draaien en niet tot 41 weken op zich laat wachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje wat taai elyani en Nikki :hug:
Elyani wat goed dat je aan de bel hebt getrokken en in ieder geval 1mnd pauze neemt. Lijkt me heel goed om ook even rust te nemen van alles, je lichaam ook echt even hersteltijd te bieden. Je wordt soms helemaal gek van het ‘tikkende tijd’ idee rondom zwanger worden, terwijl die paar mnd vertraging natuurlijk in the end weinig uitmaken. Als je er maar gezond komt, ook psychisch

Nikki ‘fijn’ dat de echo liet zien dat je al schoon bent, hoe is het met het bloedverlies nu? En zie je je vakantie nog zitten?
Medisch gezien ben ik het eens met de verloskundige dat je beter kan wachten op de gynaecoloog dan nog maanden doorproberen met om de dag seks hebben, maar als je nog geen afspraak hebt lijkt me dat wel taai. In ons geval duurde het een maand voor we een afspraak hadden, je huisarts kan evt in het verwijssysteem zien hoeveel dagen wachttijd verschillende ziekenhuizen hebben. Bij ons was het ook eerst nog eens een telefonische intake en 3 wkn later pas echo. Kijk vooral waar je jezelf goed bij voelt, je kan de frequentie (mocht je er weer klaar voor zijn) ook terugschroeven naar om de drie dagen bv, dan heb je ook nog een relatief goede kans op zwangerschap en doe je nog ‘iets’ tijdens t wachten.
Het fijne van bij de gyn lopen vond ik zeker ook de optie tot de echt vroege echo bij een positieve test, bij ons tussen de 5-6wkn om te kijken of de zwangerschap op de goede plek zit, zeker na mijn nare ervaring bij de verloskundige. Dus in die zin is wachten op een afspraak ook weer ‘voordelig’.

morange wat schiet je al op!! En vervelend van de pijn overal, en dan ook nog slecht slapen is dramatische combi. En een stuit ligging. Jeetje. Hoop van harte dat een versie poging een optie is! Vroeger in t ziekenhuis waar ik werkte konden zwangeren ook een nachtje blijven slapen met een prik die slaapmiddel en paracetamol combineerde, misschien is er in jouw ziekenhuis ook zoiets mogelijk en evt wel een optie?

En hoe is t met de anderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees nog altijd stilletjes mee!
Dikke knuffel voor jullie Nikki, Elyani en Banaantje

Wat een rollercoaster voor jullie Elyani en Nikki zo ontzettend frustrerend. Waarom dan niet hè vraag je jezelf af.

Banaantjehoe gaat het met jou?

Morangevervelend van het slechte slapen zeg. Snap dat je lichamelijk opraakt. Alweer wel 35 weken zeg wat gaat het hard.
Schiet op!

Hier alweer 21 weken en elke echo is nog steeds helemaal in orde. Nog geen aanwijzingen op complicaties dus heel fijn. Elke goede echo is er eentje. Weet niet meer of ik het hier had vermeld maar wij krijgen 2 jongens!
Alle reacties Link kopieren Quote
Nikki, Wat ontzettend verdrietig dat je nu nog een miskraam moet meemaken.. :hug: Heel veel sterkte! Ben je nu nog op vakantie gegaan? Zo ja, dan hoop ik dat je toch wat rust kunt pakken.
Wat naar dat je vriendinnen je niet steunen en zo naar reageren.. logisch dat het na twee miskramen niet zo lukt om positief en happy te zijn! Gun jezelf ook de tijd daarvoor. En blijf vooral hier van je af schrijven als dat je helpt.

Elyani, ook een dikke knuffel voor jou! Wel goed om nu even een pauze te houden, een paar pauzemaanden gaven mij in ieder geval rust.. even er niet mee bezig zijn of ik misschien zwanger zou kunnen zijn (en hoe lang het dan weer zou blijven zitten..). Ik heb zelf overigens nooit getest voor mijn NOD (meestal zelfs tot 5 dagen na NOD gewacht met testen.., maar zelfs dan zegt een positieve zwangerschapstest helaas nog niet alles, is gebleken..).. Ik hoop dat het je lukt een beetje los te laten :hug:

banaantje, :hug: ik lees nog steeds hier mee en hoop steeds maar dat ik bij jou weer eens iets lees over een positieve test.. Ik blijf doorduimen! Zoals ik het lees, heb je het zelf nu wel iets meer los kunnen laten, lijkt het, nu jullie een plan hebben. Klopt dat? Hoe gaat het met je?

Morange, 35 weken alweer! Veel succes met de laatste loodjes, ik hoop met je mee dat de baby snel komt!

Sanne, ook al weer over de helft, dat gaat snel zeg. En twee jongens, dat is leuk!

Hier gaat het redelijk goed. Over het algemeen gewoon zijn gang met werk, kids en andere dingen. Maar ook nog bezig om de miskramen en het feit dat er nu echt geen derde meer komt te verwerken. Zeker deze week, de week dat ik anders uitgerekend zou zijn geweest, merk ik dat er er wel weer veel bij stilsta hoe anders het zou zijn geweest als het wel goed was gegaan.... en dan kan het verdriet me opeens weer overvallen, bijvoorbeeld als ik alleen in de auto onderweg ben naar mijn werk. Maar dat hoort er bij denk ik.

Ook het weg doen van alle babyspullen die ik het liefst nog een keer had willen gebruiken is zo'n stap. Maar het is niet anders en het geeft ook rust om niet meer bezig te zijn met zwanger worden.

Maar ik besef me ook dat het voor mij heel anders is omdat ik dus al twee kinderen heb, dat is heel anders dan wanneer je je afvraagt of het ooit nog gaat lukken... Ik heb voor zover het mogelijk is vrede met de situatie nu, maar had het fantastisch gevonden om het allemaal nog een keer mee te mogen maken, maar dat zit er helaas niet in. (en ik ben gewoon te bang voor nog een miskraam of andere ellende om het nog een keer te proberen..)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve dames, ik schrijf niet meer zoveel mee en dat heeft een reden. Mijn zwangerschap is met aardig wat hobbels verlopen met als uitsmijter de vroeggeboorte van onze tweeling bij 26 weken. De kindjes liggen op de NICU en maken het goed tot nu toe, al hebben ze al de nodige medische uitdagingen gehad in hun korte leventje. Verder is het afwachten wat de toekomst gaat brengen. Maar als positieve afsluiter: buiten al deze narigheid ben ik vooral ook een hele trotse moeder van een prachtige zoon en dochter 💙💖
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje Lulu, allereerst gefeliciteerd met jullie mooie zoon en dochter!
Wat ontzettend heftig moet dit voor jullie zijn. Hoe oud zijn ze nu? En hoe gaat het met jou en je partner?
Ik duim dat jullie kleintjes rustig mogen groeien, heel veel sterkte nog de komende periode :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Sanne 21 wkn alweer, fijn dat de 20wkn echo goed was! En inderdaad elke goede echo is er 1!! Is het nog te doen alle ziekenhuis bezoeken?

worteltaart wat lief dat je nog even langskomt! Ik begrijp heel goed dat het ook ergens pijnlijk is om dan baby spullen weg te moeten gaan doen terwijl de wens voor een 3e er was. En dat je je ook beseft dat je die babytijd etc niet nog een keer gaat meemaken, rouwen om iets wat nooit gaat zijn. Extra pijnlijk in deze weken rondom de uitgerekende datum, dat herken ik ook.
Door de tijd neem ik inderdaad meer afstand, het is nu al 9 mnd niet meer gelukt om zwanger te worden en daarvoor 2x wel in 6mnd, in het begin voelde het alsof het elke ronde gewoon weer raak kon zijn en nu denk ik daar negatiever over. Ik weet idd niet meer exact weer nod en ovulatie datum zijn, heeft toch weinig zijn om daar mee bezig te zijn (behalve het om de dag seks hebben in de 2e week van m’n cyclus dan). Dat geeft vooral rust, op de laatste 5/6dagen van m’n cyclus na dan - dan ben ik weer symptomen zoeker. En ik maak wat meer plannen ipv ‘wat als ik dan zwanger ben..’ . Ik weet ook helemaal niet of ik bv wel ivf etc zou willen om verschillende redenen, en soms raak ik ook een beetje het ‘waar doen we het voor’ kwijt. Dus afstand ja, maar of dat zo positief is?

lulu allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je kindjes :heart: jeetje wat een heftige periode moet dat zijn geweest en dan 2 hummeltjes van 26 wkn op de wereld zetten! Gaat het mentaal een beetje met jullie? Kan me ook voorstellen dat je nu in een trein bent gestapt en maar doordendert… ik ga duimen voor complicatieloze weken voor jullie kindjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lulu gefeliciteerd met jullie wondertjes en wat moet je door een heftige periode zijn gegaan zeg. De kleintjes zijn nu al vechters hebben ze bewezen. Heel veel sterkte en ook uiteraard ook veel geluk! Ik duim voor jullie!

Worteltaart goed weer van je te lezen en zo begrijpelijk dat het je allemaal wat doet. Tuurlijk heb je 2 kinderen maar neemt niet weg dat je nog steeds verdrietig mag zijn over die wens die er niet meer zal zijn. Het maakt dan verder echt niet uit of je kan kinderen heb.
En elk stukje afsluiten is zo definitief!

Banaantje hebben jullie afgesproken met de arts hoelang jullie nog zelf proberen? 9 maanden is alweer heel wat maar tuurlijk alles kan. Bij ons is het is 2 jaar mar 2 x raak geweest. Snap dat je er zo instaat dat is pure zelf bescherming. Want wat moet je anders? Het is elke keer hope hopen en duimen.
Dikke knuffel!

Hoe is het bij jullie Nikki en Elyani?
Verschrikkelijke tijd, en zo verschrikkelijk het nogmaals weer mee te maken! Het enige wat idd helpt is het de tijd geven maar dat is achteraf makkelijk praten. En na het 1 keer te moeten meemaken denk je ook niet dat het nog een keer zou moeten. Her is een nachtmerrie.

Wij waren al 1,5 jaar bezig toen het in het ziekenhuis voor het eerste lukte dat ging mis. Heel zware en donkere periode vond ik dat. Toen nog een half jaar verder in onze laatste iui poging zwanger van deze tweeling. Maar her gevoel geeft nooit rust. Ik ben tot elk moment altijd bang geweest. Alleen de 20 weken echo gaf me wat bevestiging en dat ik het ook durfde te zeggen tegen mensen. Vaak kwam ik mensen op m’n werk tegen die zeide dan waarom zeg je niet dat je in verwachting bent. Dat vond ik zo lastig en kwetsbaar.

Hier 22 weken en voel de kindjes steeds meer.
De lichamelijk ongemakken zijn er en mijn buik ziet eruit alsof ik bijna ga bevallen. (Als het er eentje was dan) Moet zeggen dat ik even moet slikken bij Lulu haar verhaal en dan weer echt de zegeningen en elke goede echo moet prijzen!
Alle reacties Link kopieren Quote
sanne wat fijn dat je ze voelt bewegen, snap ook wel dat die 20wkn grens magisch is en je t dan pas durft te vertrouwen ofzo. Is ook zo moeilijk. Hopelijk nu steeds meer vertrouwen erin! Snap ook de angsten met een tweeling, buiten dat het fysiek ook echt zwaar gaat worden nu natuurlijk. Heb je iets van psychische hulp? Misschien wel fijn?
En we mogen proberen tot we t niet meer trekken omdat de kansen zo goed zijn volgens de gyn. Maar toen meteen afgesproken tot Max eind januari 22 te wachten, dan is zwangerschap 2 een jaar geleden. Dan krijg ik eerst een HSG, gezien verhoogde vruchtbaarheid erna.
Gisteren gehoord dat een goed vriendinnetje zwanger is, ik weet dat zij eerder ook moeite had om zwanger te raken maar ook dat ze voor deze zwangerschap nu nog maar 2-3mnd bezig waren. Ze appte t in een groepsapp en iedereen weet daar van mijn status, doet dan toch extra pijn dat niemand even privé appt om te vragen hoe het voor mij is. En tis voor t eerst dat ik echt me jaloers voelde. Heel irritante situatie :whip:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hee dames, af en toe lees ik met jullie mee, ik was een beetje wisselvallig met meeschrijven dus heb me op de achtergrond gehouden (topic als favoriet opgeslagen) maar vandaag zag ik hem weer actief worden.

Heb net een boek gekregen 'Maar ik hield al wel van je', door Marjolijn de Cocq. Ik zit er met tranen in te lezen, maar wat fijn dat iemand die dit heeft meegemaakt het zo goed op papier kan zetten. De goedbedoelde opmerkingen, de meelevende blikken als iemand haar zwangerschap aankondigt... Misschien hebben jullie er wat aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bessss, welkom en dank voor de tip van het boek. Ik heb hem meteen opgezocht in mijn luisterboeken app.

Lulu gefeliciteerd met de geboorte van je kindjes! Wat heftig allemaal, veel sterkte! Ik duim ook voor jullie. Hoeveel weken zijn ze nu?

Sanne, wat fijn dat je de 20 weken grens voorbij bent. Ook voor jou blijft het spannend allemaal, hopelijk blijft je tweeling nog lekker een poos in je buik zitten.

banaantje, knuffel voor jou! Ik begrijp heel goed dat je toch een steek voelt en het jammer vindt dat anderen niet even stilstaan bij jouw situatie.. :hug:

Ik had hier vandaag ook even zo'n gevoel, we waren voor het eerst weer met de hele familie bij elkaar, inclusief het jongste nichtje dat in april geboren is. Niemand heeft na mijn miskraam nog gevraagd hoe dat eigenlijk voor mij was dat er bij mijn schoonzus wel een derde bij kwam. Of überhaupt verder geïnformeerd hoe het nu met mij gaat. (De miskraam van afgelopen zomer heb ik ook verzwegen voor schoonouders omdat ze ronduit lomp op de eerdere miskraam gereageerd hadden). Juist alle aandacht gaat op zo'n dag als vandaag dan (begrijpelijk ook) naar schoonzus en de kleine spruit, maar ik voelde me vandaag wel extra leeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jaloezie is niet echt een emotie om heel trost op te zijn maar in jouw situatie heel menselijk denk ik banaantje. Ik ben in ieder geval met enige regelmaat wel jaloers (geweest) :-$. Een beetje begrip/erkenning van anderen kan in mijn ervaring enorm helpen om ook gewoon blij voor hun te zijn.
Jammer dat je zo weinig steun vanuit je schoonfamilie krijgt worteltaart. Ik kan mij voorstellen dat het pijn doet om te zien dat anderen wel die derde krijgen. Veel sterkte, ik denk dat een soort rouwproces/afscheidsproces inderdaad heel normaal is :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Bessss schreef:
23-10-2021 14:31


Heb net een boek gekregen 'Maar ik hield al wel van je', door Marjolijn de Cocq. Ik zit er met tranen in te lezen, maar wat fijn dat iemand die dit heeft meegemaakt het zo goed op papier kan zetten. De goedbedoelde opmerkingen, de meelevende blikken als iemand haar zwangerschap aankondigt... Misschien hebben jullie er wat aan.
De Correspondent heeft een interview met haar (door Lex Bohlmeyer). Ook zeer de moeite waard

https://www.happyscribe.com/public/de-c ... jn-de-cocq

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven