Zwanger worden na miskraam

morange schreef: ↑

28-10-2021 17:53

Nog gefeliciteerd met de geboorte van je zoon en dochter. Wat een heftige situatie ook zeg, lijkt me heel zwaar. Gelukkig krijgen jullie hulp, probeer ook zo goed mogelijk voor jezelf te blijven zorgen en hulp aan te nemen.
Je hebt echt niets verkeerds gedaan, dit is gewoon vreselijke pech. Ik hoop dat je daar ook ondersteuning voor krijgt.
Heel veel sterkte en geluk voor jullie.

Dankjewel voor je reactie. Ik weet het, ik had niets anders kunnen doen. Maar hoofd en hart spreken elkaar nu nog even tegen. Gelukkig is er op de afdeling waar de kinderen liggen altijd een luisterend oor en troost in de vorm van de fantastische verpleegkundigen en artsen. Het is gewoon pech idd, maar het komt goed met ons. Daar heb ik echt vertrouwen in.

@Ronja, dankjewel

Banaantje_88 schreef: ↑

28-10-2021 17:03

Ach lulu wat een grote zorgen ook. Maar wat een mijlpaal dat de operatie goed ging. 3 wkn oud al weer, zijn dus ook enorme strijders! Goed dat jullie hulp krijgen nu, dat is echt belangrijk.

Ze zijn enorm sterk. En buiten de medische uitdagingen waar ze mee te maken hebben, groeien ze als kool, echt bizar hoe hard dat gaat. Onze zoon had een goede avond zo na de ingreep, hij lijkt zich van geen kwaad bewust. Onze dochter gaat gelukkig ook goed nu, heeft al een paar stabiele dagen achter de rug.

Lulu☆ schreef: ↑

29-10-2021 00:36

Ze zijn enorm sterk. En buiten de medische uitdagingen waar ze mee te maken hebben, groeien ze als kool, echt bizar hoe hard dat gaat. Onze zoon had een goede avond zo na de ingreep, hij lijkt zich van geen kwaad bewust. Onze dochter gaat gelukkig ook goed nu, heeft al een paar stabiele dagen achter de rug.

Ongelooflijk wat ook jullie moeten doorstaan. Wát een zorgen. Niet gek dat je een trauma ontwikkelt.

Gefeliciteerd met je prachtige kindjes, je klinkt als een trotse moeder en terecht uiteraard.

Lulu wat fijn dat ze zo goed groeien, dat ze ook gewoon ‘baby’ kunnen zijn in deze eerste weken! Hoop dat ze snel uit de gevarenzone komen en jullie de ongerustheid kunnen loslaten.

Hoe is t met de andere dames? Een aantal zwangeren is ook al best een eind op weg toch?

En met Nikki en elyani?

Hier weer in de laatste wacht week voor m’n NOD beland. Inmiddels herken ik daar ook de mentale status-fases in. Nu denk ik weer ‘het zal wel niet raak zijn want waarom zou het wel raak zijn’. De komende dagen gaat dat ombuigen in mini-aanwijzingen vr zwangerschapssymptomen. Werktechnisch zou het erg goed uitkomen om nu zwanger te raken dus daar hoop k dan maar op.

Banaantje_88 schreef: ↑

29-10-2021 11:10

Hoe is t met de andere dames? Een aantal zwangeren is ook al best een eind op weg toch?

Het voelt een beetje ongepast na de vorige berichten om over mijn zwangerschap te posten, vooral omdat het niet zo positief is (buiten het feit dat ik ontzettend blij ben dat ik nog een kindje mag krijgen).
Mijn baby lag al een hele tijd in stuit- en dwarsligging. Ik heb een draaipoging gehad in het ziekenhuis door een gynaecoloog. De draaipoging is mislukt, kindje wil absoluut niet anders liggen. Gevolg daarvan is dat ik een keizersnede krijg. Een stuitbevalling wordt op basis van problemen tijdens mijn eerste bevalling afgeraden. Van tevoren dacht ik dat ik er wel oké mee ging zijn, maar ik word zo gestrest van het idee van een keizersnede en dan met name het herstel ervan.
Lichamelijk ben ik echt op. Ik slaap al maanden vrijwel niet, mijn bekken- en rugpijn is niet meer te doen. Ik zit thuis met een peuter die geen dutjes meer doet, dus kan ook moeilijk rust pakken. Ik moet nog maar twee weken doorbijten, maar dat voelt momenteel even als een hele opgave.

Ik duim weer voor je banaantje!

Banaantje was spannend weer!! Ik ga zo hard voor je duimen.

morange niet om je angst te bagatelliseren, maar ik wil je graag een hart onder de riem steken wat betreft de geplande keizersnede en mijn ervaring met je delen.

Ik ben zelf bevallen middels een keizersnede en ondanks de heftige situatie kijk ik op dat stukje positief terug. De wond is supergoed geheeld en ik was al heel snel op de been. Nu drie weken verder is mijn incisie al veranderd in een mooi roze litteken, ik heb nauwelijks nog bloedverlies en ik ben qua bewegen al op mijn oude niveau. Conditie is een ander verhaal maar die was al enorm verslechterd tijdens mijn zwangerschap.

Ik denk wel dat het bij mij heeft gescheeld dat ik me niet vooraf heb kunnen druk maken over de ingreep, omdat het allemaal zo onverwacht ging bij mij.

Ik ben na de bevalling heel goed begeleid in het ziekenhuis qua pijnstilling, wondgenezing en het weer op de been komen. Vraag hulp, ook als je denkt dat je het wel zelf kan!

Sanne mocht je dit lezen, ik wil je even laten weten dat ik denk aan jou en je mooie mannetjes iedere avond sta ik even heel bewust stil bij mijn eigen kinderen en denk dan ook aan jullie.

Lulu heel lief van je! Ik waardeer alle steun en lieve gedachten enorm!
Veel sterkte met alles in het ziekenhuis en daarbij natuurlijk geniet ook van jullie ouderschap. Jullie kanjers zijn sterk dat hebben ze al bewezen! Ik hoop nog van jullie te lezen hier.

Ik herken je heel erg in het schuldgevoel bij mezelf maar echt je hebt alles gegeven en je hebt alles voor ze gedaan! Ik vind het bij mezelf ook echt moeilijk maar het is wel zo! Ik hoop dat onze sterretjes hier op terug kijken en ze naar papa en mama kunnen kijken met trots.

Ik heb het herstel van de keizersnede bij m’n eerste ook niet als heel zwaar ofzo ervaren. Ondanks dat dat dikke spoed en onder narcose was.
De eerste 7 dagen ofzo natuurlijk wel nog redelijk wat pijn, maar vooral als ik op verkeerde zij lag en verschoonde bijvoorbeeld niet zelf, maar was op zich snel op de been (zou ik nu trouwens anders doen, ben meer voor langer rust). Mijn huid is best lang (echt wel anderhalf jaar) gevoelloos geweest op een stukje rondom het litteken, maar verder heel mooi genezen. Gewoon roze streepje en geen verdikking oid. Ik denk dat zeker bij gepland, waar ook nog veel meer tijd is, ze hele mooie wonden en hechtingen kunnen maken en dat echt scheelt. En er is nog heel veel mogelijk ook hè, waar je zelf in mee mag denken/ beslissen. Denk aan mother assisted, lotusgeboorte etc.

Hier idem dito, ik had destijds met grote spoed Ivm loslaten vd placenta een keizersnede bij een zwangerschapsduur van 32 wkn. Ik was binnen een paar dagen weer op de been en heb een mooi vlak litteken dat je nauwelijks ziet.

Sanne hoofd en hart zeggen beide wat anders, zo ervaar ik het. Het hoofd weet dat we er alles aan hebben gedaan. Maar het hart zit vol schuldgevoel en verdriet.

Jouw kinderen zijn zeker weten trots op hun sterke ouders. Dat kan niet anders. Ze hebben gevoeld hoe enorm gewenst en geliefd ze zijn, dat weet ik zeker.

Ah morange ik snap je stress en ongerustheid wel hoor, geen ervaring mee zelf, maar ik ben wel zelf in stuitligging geboren en dat was echt niet zo leuk helaas voor mijn moeder(er was geen tijd voor keizersnee dus iets andere ervaring..) ik duim voor je dat alles voorspoedig verloopt! (we hebben 't wel over 100 jaar geleden trouwens haha, niet dat ik zo oud ben maar toen gingen de dingen wel heel erg anders.)

Banaantje ik duim voor je! Zo stom elke keer die teleurstelling.

Hier heb ik 8 Nov de intake in het ziekenhuis, we gaan het allemaal rustig aan doen want de angst om opnieuw zwanger te worden is er best wel.. Ik vind het gewoon allemaal even niet meer zo leuk, wil met andere dingen bezig zijn, geen pijn meer en geen jaloezie naar andere zwangere vrouwen. Ben wel lekker een weekje weg geweest en dat heeft wel geholpen hoor. Ik doe rustig aan!

Ik zou ook graag mee willen schrijven!

Lulu Voelt helemaal niet als bagatelliseren hoor, ben juist heel blij met je reactie. En ook met de reactie van Ronja en Adelaar. Fijn om te lezen dat het herstel ook mee kan vallen.
Mijn grootste angst zit hem in het zorgen voor onze peuter als mijn vriend weer aan het werk moet. Maar we zien het wel, stapje voor stapje en het komt vast wel goed. Ben niet de eerste in deze situatie.

Nikki Ik snap dat je angst hebt weer opnieuw zwanger te worden. En er is ook helemaal niets leuks aan zwanger willen worden en dat het niet lukt. Ik hoop dat de hulp in het ziekenhuis jullie wat moois oplevert. Goed dat je ook leuke dingen blijft doen.

Jasmijn Je kunt gewoon meeschrijven hoor, welkom!

Lulu Nog gefeliciteerd met je mooie tweeling. Wat fijn om te horen dat ze zo goed groeien. Ik duim mee dat het allemaal goed mag blijven gaan.

Banaantje Wat is het weer spannend ik duim voor jou dat het raak mag zijn!

Morange Jeetje jij hebt echt geen gemakkelijke zwangerschap. Ik kan me goed voorstellen dat je dat wel heel anders had voorgesteld. Sterkte! Zo te lezen aan de reacties van de rest zijn er best veel positieve ervaringen met keizersnede. Misschien helpt het om een gesprek aan te vragen bij de verloskundige/gynaecoloog, dat geeft misschien net wat extra duidelijkheid en wellicht dat je daardoor minder angstig wordt.

Sanne Ik denk veel aan jullie. Vorige week had ik het er ook over met mijn man, jullie zitten echt in een achtbaan. Nogmaals heel veel sterkte!

Nikki 8 november schiet gelukkig alweer op. Lastig en ook heel logisch die gemengde gevoelens aan de ene kant wil je zo graag zwanger worden, maar niet steeds weer die teleurstelling. Fijn om te horen dat het weekje weg wel heel goed is geweest.

Jasmijn Je bent welkom om mee te schrijven.

Hier loopt het eigenlijk wel. Dit is alweer mijn tweede week zwangerschapsverlof. Inmiddels ben ik 35 weken, het is een gek idee dat het kindje over twee weken ieder moment geboren kan worden. Ik begin nu wel te merken dat ik qua sporten steeds iets minder kan. Wedstrijden doe ik inmiddels niet meer, maar ik train nog wel vrij intensief. Het lastige is dat ik op het moment zelf niet door heb als ik over mijn grens heen ga, maar pas aan het einde van de dag. Dan voelt die buik net wat meer gespannen, gisteren zelfs zo dat ik oefen weeën/ harde buiken kreeg. Dus dat is wel een heel duidelijk teken dat het toch iets te veel is. Verder kan ik eigenlijk alles nog doen wat ik in het eerste trimester ook kon. Misselijkheid is gelukkig helemaal verdwenen. Het kindje ligt sinds week 30 goed ingedaald, dus ik heb minder last van kortademigheid. Ik ben ontzettend dankbaar dat het allemaal zo gaat. Hopelijk als alles zo goed mag blijven gaan dan mag ik thuis bevallen. Dat zou wel heel fijn zijn.

Ik blijf nog steeds actief meelezen en probeer zo nu en dan wat van mij te laten horen

Ik heb al een tijdje niet meer gelezen hier en meegeschreven, maar toen ging ik toch weer even kijken en zag ik het bericht van Sanne. Wat vreselijk verdrietig en oneerlijk. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen

En Lulu nog gefeliciteerd met jullie kindjes! Wat een zorgen ook tegelijkertijd, veel sterkte gewenst.

Ik ben inmiddels 30 weken zwanger en het gaat goed. Laatste tijd geen behoefte meer aan het forum… Teveel in m’n eigen zwangerschapsbubbel. Ik wens in ieder geval iedereen succes en sterkte met alles!

Lulu, fijn dat jullie een paar goede dagen hebben gehad, ik blijf hopen en bidden dat er heel veel goede dagen mogen volgen. Hou je taai

Ook voor jou ga ik weer duimen banaantje!

Mathilde en Adelaar, hoe is het eigenlijk met jullie? Het klinkt trouwens alsof jij bij jouw oudste ook een nare start hebt gehad Adelaar .

Sanne, ik weet niet zo goed wat te zeggen, het is zo wrang om ‘vrolijk’ verder te babbelen terwijl jullie zoveel verdriet hebben. Ik denk aan jullie.

Ik snap dat je tegen een keizersnede opziet morange! Heb je inmiddels al een datum zodat je kan gaan aftellen? Sterkte met die laatste zware lootjes!

Niki, wat morange ook al zegt, het zwanger worden is echt niks aan meer op een gegeven moment en dat is stom .

En om af te sluiten, wat fijn dat het met jullie wel gewoon goed gaat Amber en An! Een keer een harde buik kan niet zoveel kwaad hoor. Ik heb snel en vaak harde buiken en vind eigenlijk dat de verloskundige daar altijd vrij relaxed over doet. Je leest overal dat je bij teveel harde buiken wat rustiger aan moet doen maar wat teveel is wordt dan weer nooit genoemd .

An790 Jeetje bij jou schiet het ook al lekker op. Weet je al wanneer je met zwangerschapsverlof gaat?

Appelbloesem Je hebt helemaal gelijk over die harde buiken. Gisteren had ik een rustdag en vandaag weer een lichte training van 30 minuten gedaan. Dat ging eigenlijk best wel goed ik heb nu helemaal geen extreem gespannen buik. Dus zolang het kan blijven we nog lekker doorgaan met sporten. Hoe gaat het verder met jou?

Hoe gaat het verder met de rest?

Ik merk dat ik het met corona nog best wel spannend vind allemaal. In verband met stollingsstoornis heb ik mij niet laten vaccineren, omdat dit werd afgeraden. Hopelijk dalen de cijfers snel weer na de maatregelen, ik blijf in ieder geval voorzichtig.

Sanne Jullie sterretjes kijken natuurlijk met trots naar jullie. Ik vraag me vaak af hoe het met jullie gaat/denk veel aan jullie, ik snap dat dit forum nu niet de plek is waar je veel rondhangt en hopelijk voel je ook absoluut geen verplichting om te laten weten hoe het met je gaat, maar weet dat je dat altijd mag delen. Wellicht nog veel te vroeg, maar hebben jullie ook hulp? Je lichaam is natuurlijk aan het ontzwangeren en herstellen van de zwangerschap dus hormonen all over the place en dan ook nog eens het allesoverheersende verdriet. Weet bv dat je huisarts er ook is om in dit soort situaties een keer langs te gaan om even je hart te luchten.

Lulu: wat fijn dat de keizersnede je niet lichamelijk zwaar heeft gevallen, dat is al zo belangrijk voor hoe je je nu voelt en hoeveel energie je hebt om jullie vechters bij te staan! ook aan jullie denk ik vaak.

Morange ah nee wat stom van die versie…je weet wel dat er maar 50% slagingskans is maar lijkt me wel een domper inderdaad. Wat rot dat je nu fysiek zo aan het inleveren bent. Ik heb zelf geen keizersnede meegemaakt, en de andere dames hier hebben je gelukkig al geruststellende ervaringen gegeven. Mocht je vanuit de zorgverlener kant nog ervaringen willen horen: meestal kan je <48u of al sneller al naar huis, je moet wel bv zelfstandig kunnen douchen voor ze je laten gaan. Dus het feit dat 99% van de vrouwen dat kan op dag 2 na een keizersnede, laat zien dat dat voor jou ook mogelijk moet zijn! Je moet wel lief zijn voor jezelf, omdat je niet veel rust kan nemen door je newborn is het wel belangrijk om je pijnstilling goed in te nemen. Weet dat je recht hebt op extra dagen kraamzorg bij een keizersnede! Al is het maar paar uurtjes extra voor bv schoonmaken, maak er echt gebruik van. Vaak hoorde ik van vrouwen dat een geplande keizersnede ook rust gaf: het is duidelijk (tenzij je baby zich eerder aandient) wanneer het gaat gebeuren, er is geen gillende spoed en dus ruimte voor een rustige keizersnede met aandacht voor jullie, en wellicht te medisch maar er is dus ook ruimte rustig te ‘snijden’. Dat scheelt enorm! En ik moet zeggen dat de littekens ook vaak fraai genezen, vaak zie je het amper meer na een jaar. Bij ons hechtte de OK assistent vaak de huidlaag, en daar is veel controle op: het moet mooi en recht en is dus ook veel aandacht voor.

Jasmijn welkom uiteraard, wil je wat meer vertellen over jezelf?

Appelbloesem: het klinkt alsof je er echt relax instaat! Hoe ver ben je ookalweer?

An790 lekker in bubbel blijven dan, snap dat ook wel weer heel goed. Fijn dat het goed gaat met je, dat soort updates zijn altijd leuk.

Amber wow alweer met verlof, wat gaat dat snel! Het klinkt alsof je inmiddels ook in wat rustiger emotioneel vaarwater terecht bent gekomen. Fijn dat je fysiek nog wel erg fit bent, sporten zoveel als in 1e trimester, wat lekker om zo fit te kunnen blijven tijdens je zwangerschap. Harde buiken zijn wel een ‘goede raadgever’ natuurlijk, maar lastig als je pas achteraf weet of iets teveel was… lekker cocoonen nu laatste weken van je zwangerschap!

Nikki: fijn dat je al snel terecht kan bij de gynaecoloog. Lijkt me fijn om wat meer duidelijkheid te krijgen over je cyclus. En ik snap je helemaal. Fijn dat een weekje weg geholpen heeft, even letterlijk afstand van alles nemen doet wonderen! Dat hele zwanger worden is ook echt niet leuk… ik volg op instagram af en toe van die amerikaanse fertility bloggers en daar zie ik wel veel herkenning in de teksten die ze plaatsen. Het helpt mij iig om te weten dat ik niet alleen ben.

Tnx voor het meeduimen! Voorlopig denk ik dat weer niet gelukt is deze ronde. Zondag heeeeeel klein beetje eenmalig bruin verlies, daarna was t voorbij. Ik denk dat ik nu nog een dag of 2-4 moet tot mn NOD en er zijn echt geen zwangerschapssymptomen. Met beide miskramen voelde ik echt aan mijn lijf dat het raak was in de dagen voor mn NOD. Ik voel heel sterk dat het niet spontaan gaat lukken om de komende rondes zwanger te gaan worden, dus zojuist met man afgesproken om na de volgende ronde toch de HSG in te gaan plannen. Dat mochten we doen als we het niet meer trokken om te wachten, dus lijkt me dan een mooi moment om nog 1 ronde af te wachten. Dat zou namelijk 12 mnd na mn eerste positieve test zijn en ik had toen gewoon nooit gedacht dat ik dan nog niet zwanger zou zijn, dus een soort cadeautje aan mezelf (voor zover een hsg dat is...) . Al biedt het natuurlijk wel verhoogde kansen in de 3 mnd erna, dus daar hoop ik dan maar op

An790 heerlijk, blijf maar lekker in je bubbel. Ik geef je groot gelijk. Fijn dat alles goed gaat!

Amber leuk om je weer te lezen, fijn om te horen dat alles goed gaat.

appelbloesem bedankt voor je positieve gedachten en gebed. Hoe ver was jij nu ook alweer? Blij om te lezen dat het je goed gaat!

Banaantje waar je naar uit kunt kijken he... een hsg. maar zonder gekheid. Ik hoop echt dat je er profijt van hebt qua verhoogde zwangerschapskansen.

Nikki succes de 8e! En ik snap je gevoel hoor, op een gegeven moment is het niet meer leuk. Ik hoop echt dat je na de 8e weer een beetje een boost krijgt om door te gaan

Sanne elke dag in mijn gedachten

hier is vandaag een grote dag. De kinderen worden allebei opnieuw geëxtubeerd na een aantal stabiele dagen en goede voorwaarden achter de rug. Ik vind het zo enorm spannend.

Lulu jeetje wat spannend!!! Kan me voorstellen dat je de komende uren aan de bedjes /couvs gekluisterd bent. Ik stuur ook digitaal wat kracht nr de kleine vechters!

Banaantje voorlopig gaat het goed. Ik heb de hele dag als een havik tussen de twee couveuses in gezeten en om beurten gekeken naar ze. Ik ben erg gefixeerd op de getallen op de monitor en ik moet daar een beetje mee stoppen want ik word er heel onrustig van.

Wat spannend Lulu. Gaat het nog steeds goed? Het klinkt als een stap vooruit?

Ik ben nu trouwens 30 weken. Helaas wat minder relaxed dan het hier blijkbaar lijkt, maar op zich gaat het allemaal goed .

Heel erg spannend lulu! Ik duim voor je dat het goed gaat!

Appelbloesem je ongerustheid mag er zijn hoor, gelukkig dat het over het algemeen wel goed gaat! En je alweer in het 3e trimester bent.

Banaantje goed van je dat je binnenkort de stap gaat nemen, want anders voelt het als stilstaan en een volgende stap is weer door. Hsg geeft inderdaad verhoogde kansen dus duimen maar!!

Appelbloesem 3 trimester alweer! En snap dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is… heb je veel last fysiek? Of meer mentaal onzeker?

Lulu ik denk aan jullie en hoop dat ze deze spannende dagen goed doorkomen!

Hier zit ik in Limbo. Niet ongesteld (vanaf vandaag te verwachten bij m’n kortste cyclus), geen spotting, maar ook niet misselijk/gevoelige borsten. Ik weet dat testen (of langer wachten) de enige uitkomst is, mr ik zie inmiddels op tegen wéér een negatieve test. Dan heb k liever de confrontatie met bloedverlies. Dus ik struisvogel nog even verder.
Overigens na beraad met een bevriende gyn ga ik toch deze ronde al bellen vr de hsg. Dan weten we ook gewoon hoe het nou met die eileiders staat.