Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden van de 1e === +/- 30 jr.
maandag 10 oktober 2011 om 20:01
Hoi! Hoi!!
Ben op zoek naar meiden die, net als ik, graag zwanger willen worden van hun 1e kindje. Lijkt het je leuk om met mij (& andere) hierover te kletsen, ervaringen te delen, elkaar tips te geven, elkaar te steunen of gewoon om gezellig te kletsen--> sluit je dan aan!!
Hopelijk tot snel.
Kus van Sun.
Ben op zoek naar meiden die, net als ik, graag zwanger willen worden van hun 1e kindje. Lijkt het je leuk om met mij (& andere) hierover te kletsen, ervaringen te delen, elkaar tips te geven, elkaar te steunen of gewoon om gezellig te kletsen--> sluit je dan aan!!
Hopelijk tot snel.
Kus van Sun.
maandag 10 oktober 2011 om 20:52
Laat ik dan zelf ook maar beginnen met me voor te stellen.
Mijn naam is Sun, ben 31 jaar en 3 jaar getrouwd met mijn grote liefde.
Begin 2010 hebben we besloten dat we graag een kind willen. Op dat moment heb ik mijn spiraaltje laten verwijderen. Aangezien ik toch een aantal jaren de pil heb geslikt en 4 jaar een spiraaltje heb gehad verwachten we dat het wel een jaar zou duren voordat de sporen uit mijn lichaam zouden zijn. Begin van dit jaar ben ik gestart met ovulatie-testen en nu zitten we al in oktober.
Tot nu toe hebben mijn man en ik allebei de gedachten; "Geen haast, komt vanzelf", maar merk steeds vaker dat het toch wel begint te frustreren. Alle vrienden hebben al kinderen, in de omgeving een hoop baby's, steeds vaker zijn er mensen zwanger waarvan we denken; "Die nu al". Aangezien ik de 30 voorbij ben, beginnen mensen te verwachten dat er bij ons ook wel een kleine komt. In het begin waren er nog de grapjes, maar steeds vaker valt het stil of hoor je de opmerking; "Niet bij iedereen gaat het vanzelf." Erg vermoeiend!!
Maar goed, nog steeds geen haast, maar wel steeds meer de behoefte om er met andere over te praten. Vandaar dat ik het via dit forum eens probeer.
Kus van Sun.
Mijn naam is Sun, ben 31 jaar en 3 jaar getrouwd met mijn grote liefde.
Begin 2010 hebben we besloten dat we graag een kind willen. Op dat moment heb ik mijn spiraaltje laten verwijderen. Aangezien ik toch een aantal jaren de pil heb geslikt en 4 jaar een spiraaltje heb gehad verwachten we dat het wel een jaar zou duren voordat de sporen uit mijn lichaam zouden zijn. Begin van dit jaar ben ik gestart met ovulatie-testen en nu zitten we al in oktober.
Tot nu toe hebben mijn man en ik allebei de gedachten; "Geen haast, komt vanzelf", maar merk steeds vaker dat het toch wel begint te frustreren. Alle vrienden hebben al kinderen, in de omgeving een hoop baby's, steeds vaker zijn er mensen zwanger waarvan we denken; "Die nu al". Aangezien ik de 30 voorbij ben, beginnen mensen te verwachten dat er bij ons ook wel een kleine komt. In het begin waren er nog de grapjes, maar steeds vaker valt het stil of hoor je de opmerking; "Niet bij iedereen gaat het vanzelf." Erg vermoeiend!!
Maar goed, nog steeds geen haast, maar wel steeds meer de behoefte om er met andere over te praten. Vandaar dat ik het via dit forum eens probeer.
Kus van Sun.
maandag 10 oktober 2011 om 21:19
Hoi Sun,
Ik lees veel mee, maar door jou post heb ik toch maar een account aangemaakt.
Hier hetzelfde verhaal. Ben ook een paar jaar getrouwd en +30. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad, wat tijdens de eerste echo was vastgesteld. Sindsdien proberen we het weer. Omdat het de eerste keer vrij snel gelukt was, dachten we dat het de tweede keer ook wel zo zou gaan wat dus niet het geval is. Daarom sinds een paar maanden ook met de ovulatie testen begonnen. Voor ons heeft het ook geen haast. De ene keer denk ik op zich nog wel lekker rustig met z'n tweeen, maar de andere keer kan ik er best een beetje verdrietig om worden.
En inderdaad de "opmerkingen" en goed bedoelde adviezen van de omgeving kunnen vermoeiend zijn.
Weet eigenlijk niet of je hier wat aan hebt, wilde je laten weten dat je niet enige bent. Ik voel het precies zoals jij, en heb ook de behoeft om het "eruit te gooien".
Ik lees veel mee, maar door jou post heb ik toch maar een account aangemaakt.
Hier hetzelfde verhaal. Ben ook een paar jaar getrouwd en +30. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad, wat tijdens de eerste echo was vastgesteld. Sindsdien proberen we het weer. Omdat het de eerste keer vrij snel gelukt was, dachten we dat het de tweede keer ook wel zo zou gaan wat dus niet het geval is. Daarom sinds een paar maanden ook met de ovulatie testen begonnen. Voor ons heeft het ook geen haast. De ene keer denk ik op zich nog wel lekker rustig met z'n tweeen, maar de andere keer kan ik er best een beetje verdrietig om worden.
En inderdaad de "opmerkingen" en goed bedoelde adviezen van de omgeving kunnen vermoeiend zijn.
Weet eigenlijk niet of je hier wat aan hebt, wilde je laten weten dat je niet enige bent. Ik voel het precies zoals jij, en heb ook de behoeft om het "eruit te gooien".
maandag 10 oktober 2011 om 21:35
maandag 10 oktober 2011 om 23:46
Stomme overbodige reactie van lichtbron. Sommige 'dames' hebben gewoon zin om te zeiken. Misschien heeft t met 40+ te maken 
Ik wil jullie heel veel succes wensen en een hart onder de riem steken. Bij mij heeft t ook megalang geduurd en verscheidene miskramen gehad, maar op natuurlijke wijze weer zwanger geraakt en sta op t punt te bevallen. Ik weet hoe zwaar het is om elke keer weer ongesteld te moeten worden en verplicht te moeten vrijen. Maar het komt goed!
Ik wil jullie heel veel succes wensen en een hart onder de riem steken. Bij mij heeft t ook megalang geduurd en verscheidene miskramen gehad, maar op natuurlijke wijze weer zwanger geraakt en sta op t punt te bevallen. Ik weet hoe zwaar het is om elke keer weer ongesteld te moeten worden en verplicht te moeten vrijen. Maar het komt goed!
dinsdag 11 oktober 2011 om 00:19
Is dat zeiken.. sjongejonge..
Als je 30 bent ben je echt geen meid meer hoor.. maarja,dat vind ik.. verder bedoelde ik daar helemaal niks mee. Maar als je daar al van over de zeik gaat. kinderachtig hoor..
En ik heb ook wel het een ander meegemaakt voor dat ik zwanger was en in de zwangerschappen.. maar heb geen zin meer om hier over uit te weiden,na de reacties van Zotte en Wolkentoetje..
Begrijp nu trouwens ook wel waarom er viva-dames de zwangeschap- en kindertopics mijden..
Ze gaan hier al meteen in de aanval.. terwijl je alleen maar uit belangstelling ook nog eventjes kwam kijken
maar ik ben er eens mee weg.. toedels.
Als je 30 bent ben je echt geen meid meer hoor.. maarja,dat vind ik.. verder bedoelde ik daar helemaal niks mee. Maar als je daar al van over de zeik gaat. kinderachtig hoor..
En ik heb ook wel het een ander meegemaakt voor dat ik zwanger was en in de zwangerschappen.. maar heb geen zin meer om hier over uit te weiden,na de reacties van Zotte en Wolkentoetje..
Begrijp nu trouwens ook wel waarom er viva-dames de zwangeschap- en kindertopics mijden..
Ze gaan hier al meteen in de aanval.. terwijl je alleen maar uit belangstelling ook nog eventjes kwam kijken
maar ik ben er eens mee weg.. toedels.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
dinsdag 11 oktober 2011 om 00:25
@Vivalda; Had inderdaad veel topics gezien, maar die waren allemaal al ver bezig in de gesprekken. Daarom maar een nieuwe topic begonnen.
@Wolkentoetje; Heel erg bedankt voor je reactie.
Normaal gesproken zit ik niet op een forum. Wist wel dat ze er zijn, maar tot nu toe heb ik niet de behoefte gehad om iets te delen op een forum. Aangezien je een zwangerschap niet zo even in de vriendengroep bespreekt, leek dit me wel een mooi moment om eens met een forum te starten.
Ben blij om te lezen dat er meer zijn die begrijpen hoe ik me voel. Hoop dus ook dat je vaker langs zal komen, kunnen we ervaringen uitwisselen en elkaar steunen indien nodig.
Wat erg om te lezen dat je een miskraam hebt gehad. Lijkt me verschikkelijk om mooi nieuws te krijgen, maar het dan zo kapot te zien spatten. Heb je het goed af kunnen sluiten? Of is dat iets wat je je heel lang met je meedraagt? Heb je na je miskraam nog begeleiding gekregen?
Zou zeggen; "Gooi het eruit"
@Lichtbron; 31 is inderdaad geen meiden meer, maar voel me ook nog lang geen mevrouw of dame. Blij om te horen dat je op je 41 helemaal tevreden bent met je twee kinderen. Geniet ervan!
@ Zotte_Quijote; Bedankt voor je reactie. Jij alvast heel veel succes met je bevalling. Geeft hoop om te horen dat wachten, geduld en volhouden uiteindelijk wel beloond, al lijkt het me verschrikkelijk om verscheidene miskramen te moeten ondergaan/beleven (weet niet zo goed hoe je een miskraam moet benoemen). Je geeft aan dat je op natuurlijke wijze weer zwanger bent geraakt. Heb je daar uiteindelijk wel hulp bij gezocht? Bedoel van je huisarts of een gynecoloog?
Bedankt voor jullie reacties!!
Kus van Sun.
@Wolkentoetje; Heel erg bedankt voor je reactie.
Normaal gesproken zit ik niet op een forum. Wist wel dat ze er zijn, maar tot nu toe heb ik niet de behoefte gehad om iets te delen op een forum. Aangezien je een zwangerschap niet zo even in de vriendengroep bespreekt, leek dit me wel een mooi moment om eens met een forum te starten.
Ben blij om te lezen dat er meer zijn die begrijpen hoe ik me voel. Hoop dus ook dat je vaker langs zal komen, kunnen we ervaringen uitwisselen en elkaar steunen indien nodig.
Wat erg om te lezen dat je een miskraam hebt gehad. Lijkt me verschikkelijk om mooi nieuws te krijgen, maar het dan zo kapot te zien spatten. Heb je het goed af kunnen sluiten? Of is dat iets wat je je heel lang met je meedraagt? Heb je na je miskraam nog begeleiding gekregen?
Zou zeggen; "Gooi het eruit"
@Lichtbron; 31 is inderdaad geen meiden meer, maar voel me ook nog lang geen mevrouw of dame. Blij om te horen dat je op je 41 helemaal tevreden bent met je twee kinderen. Geniet ervan!
@ Zotte_Quijote; Bedankt voor je reactie. Jij alvast heel veel succes met je bevalling. Geeft hoop om te horen dat wachten, geduld en volhouden uiteindelijk wel beloond, al lijkt het me verschrikkelijk om verscheidene miskramen te moeten ondergaan/beleven (weet niet zo goed hoe je een miskraam moet benoemen). Je geeft aan dat je op natuurlijke wijze weer zwanger bent geraakt. Heb je daar uiteindelijk wel hulp bij gezocht? Bedoel van je huisarts of een gynecoloog?
Bedankt voor jullie reacties!!
Kus van Sun.
dinsdag 11 oktober 2011 om 19:30
Hi Sun e.a dames
Ik ben blij dat je een nieuw topic heb geopend, want wat je zegt de andere topics zitten vol met dames die elkaar of al langer kennen of waarvan de gesprekken ver gevorderd zijn.
Ik ben eigenlijk nog geen 30, maar dat duurt niet lang meer. Ik wil wel heel graag een kindje. Wij zijn sinds 2007 gestopt met de pil, ik ben 2 keer geopereerd ivm endometriose en littekenweefsel. In april 2010 bleek ik zwanger!! In september met de 20 weken echo bleek dat onze zoon een hersen afwijking had. Met 22 weken ben ik bevallen. We zijn nu inmiddels weer een jaar verder en helaas nog niet zwanger. Wij moeten tot april 2012 proberen en dan gaan ze helpen dmv iui of IVF. Dus elke maand weer spannend en dat duurt nu eigenlijk wel iets te lang!
Ik praat dus graag met op jouw topic, Sun!
Ik ben blij dat je een nieuw topic heb geopend, want wat je zegt de andere topics zitten vol met dames die elkaar of al langer kennen of waarvan de gesprekken ver gevorderd zijn.
Ik ben eigenlijk nog geen 30, maar dat duurt niet lang meer. Ik wil wel heel graag een kindje. Wij zijn sinds 2007 gestopt met de pil, ik ben 2 keer geopereerd ivm endometriose en littekenweefsel. In april 2010 bleek ik zwanger!! In september met de 20 weken echo bleek dat onze zoon een hersen afwijking had. Met 22 weken ben ik bevallen. We zijn nu inmiddels weer een jaar verder en helaas nog niet zwanger. Wij moeten tot april 2012 proberen en dan gaan ze helpen dmv iui of IVF. Dus elke maand weer spannend en dat duurt nu eigenlijk wel iets te lang!
Ik praat dus graag met op jouw topic, Sun!
dinsdag 11 oktober 2011 om 20:15
Welkom Puk82!!
Wat een verhaal zeg. Poeh! Heb met je te doen.
Ben wel echt een groentje op dit gebied, want wat is een endometriose? Krijg je trouwens op dit moment hulp bij het zwanger worden? Medicatie? Of is het de bedoeling dat alles op de natuurlijke manier op gang komt?
Dat je nog geen 30 bent maakt niet uit hoor. Rond de 30 leek me het leukste. Had ook een kanaal gevonden met meiden tussen de 21 en 14, viel me op dat dat net even iets andere gespreken waren. Daarom zoek ik meiden rond de 30, paar jaartjes meer of minder maakt echt niet uit.
Kus van Sun.
Wat een verhaal zeg. Poeh! Heb met je te doen.
Ben wel echt een groentje op dit gebied, want wat is een endometriose? Krijg je trouwens op dit moment hulp bij het zwanger worden? Medicatie? Of is het de bedoeling dat alles op de natuurlijke manier op gang komt?
Dat je nog geen 30 bent maakt niet uit hoor. Rond de 30 leek me het leukste. Had ook een kanaal gevonden met meiden tussen de 21 en 14, viel me op dat dat net even iets andere gespreken waren. Daarom zoek ik meiden rond de 30, paar jaartjes meer of minder maakt echt niet uit.
Kus van Sun.
dinsdag 11 oktober 2011 om 20:40
Hi Sun, ja t is bizar...zeker om t even in een paar zinnen te omschrijven. Endometriose is een aandoening waarbij Baarmoederhalsslijm zich hecht aan organen, in feite verklevingen op plaatsen waar t niet hoort. Dat kan vruchtbaarheidsproblemen geven, maar dat hebben ze met de operatie verwijdert. In mei 2011 heb ik een HSG gehad, dat is een contrast vloeistof test waarbij ze kijken of de ei leiders open zijn, en die was ook positief. In feite zou niets ons in de weg moeten staan voor een zwangerschap. Daarom doet het zhnks ook niets tot april, ze hebben berekend dat wij 86% kans hebben om voor april 2012 zwanger te zijn... Dus dat geloven wij dan maar, maar makkelijk is t niet. En iedereen om me heen lijkt wel zo plots ineens zwanger te raken, niet normaal! Ervaar jij dat ook? Ik zie dat jullie nog geen haast hebben, dus ik hoop dat jij nog niet die onrust voelt... Hou dat gevoel zo lang mogelijk vast!
Knuffel!
Knuffel!
dinsdag 11 oktober 2011 om 21:22
Hey
ervaar dat precies hetzelfde. Mijn gedachten is nog steeds; geen haast, komt vanzelf. Al is het steeds moeilijker.
Bij ons in de vriendengroep zijn we een van de jongste en de rest heeft allemaal al 2 of meer kinderen. Het is steeds minder stappen, veel gespreken over de kinderen, activiteiten met de kinderen. Allemaal best leuk, maar toch wel minder als je het enige stel bent zonder kinderen.
En in mijn omgeving ook steeds meer zwangere. Vooral als het dan meiden zijn die stoppen met de pil, binnen een maand zwanger zijn en dan vertellen dat ze het wel erg snel vinden gaan. Gun het iedereen van harte, maar als ik dan bedenk ik dat ik al meer dan 1 jr en 10 maanden geleden mijn spiraal heb laten verwijderen vraag ik me wel af of ik niet eens verder moet zoeken. Vanaf welk moment zijn jullie bij de dokter langs gegaan? Of is dat pas begonnen bij de geboorte van je zoontje?
Kus van Sun
ervaar dat precies hetzelfde. Mijn gedachten is nog steeds; geen haast, komt vanzelf. Al is het steeds moeilijker.
Bij ons in de vriendengroep zijn we een van de jongste en de rest heeft allemaal al 2 of meer kinderen. Het is steeds minder stappen, veel gespreken over de kinderen, activiteiten met de kinderen. Allemaal best leuk, maar toch wel minder als je het enige stel bent zonder kinderen.
En in mijn omgeving ook steeds meer zwangere. Vooral als het dan meiden zijn die stoppen met de pil, binnen een maand zwanger zijn en dan vertellen dat ze het wel erg snel vinden gaan. Gun het iedereen van harte, maar als ik dan bedenk ik dat ik al meer dan 1 jr en 10 maanden geleden mijn spiraal heb laten verwijderen vraag ik me wel af of ik niet eens verder moet zoeken. Vanaf welk moment zijn jullie bij de dokter langs gegaan? Of is dat pas begonnen bij de geboorte van je zoontje?
Kus van Sun
dinsdag 11 oktober 2011 om 22:27
Hallo,
Mijn eerste miskraam werd vastgesteld bij 3 maanden. Emotioneel is dit natuurlijk geen pretje. Maar omdat ik zo snel zwanger was, was ik er nog niet voor de volle 100% mee bezig. En het klinkt raar, maar ik had al die tijd een klein stemmetje in mijn hoofd die me aan het twijfelen bracht of het allemaal wel goed zat.
Ik denk er natuurlijk nog wel aan, maar ik denk ook dat de natuur zijn "werk" heeft gedaan en dat het zo heeft moeten zijn.
Ze hebben me wel begeleiding aangeboden, maar daar heb ik voor de rest niets mee gedaan.
Mij werd ook verteld dat 1 op de 2 zwangerschappen in een miskraam eindigd. Wat je bijvoorbeeld als ongesteldheid kan ervaren kan ook een miskraam zijn. Maar goed ik ben geen expert op dit gebied, dus ik herhaal wat mij gezegd is.
Van de week zijn we naar de huisarts geweest om te kijken of we iets konden doen om de kansen op een zwangerschap te vergroten. Hier (woon in het buitenland) beginnen ze pas met onderzoeken als je na 2 jaar nog niet zwanger bent. Dus wij kwamen maar net kijken.
Ook zei de dokter dat het een goed teken was dat ik al een keer zwanger ben geweest, dit betekend dat het werkt!
De tip die we kregen was "ben er vooral niet teveel mee bezig" maar goed dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Toch denk ik dat hier wel een kern van waarheid in zit, zoals jij al zegt er zijn stellen waarbij het zeer snel komt terwijl ze er niet echt "op rekenen", en bij stellen die er veel mee bezig zijn duurt het langer of komt het niet en zodra ze de hoop opgeven, lukt het vrij snel!
Wij hebben ook vrienden waar het allemaal heel snel is gegaan, en dat is dan wel even slikken. En er over praten in je directe omgeving vind ik ook niet makkelijk. Het is te privé voor mij. Mijn beste vrienden weten wat er speelt, maar we hebben het er eingelijk niet over, wat ik ook wel goed vind zo.
Nogmaals makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer te genieten van de vrijheid en rust die je op dit moment nog met z'n tweeen hebt. Hoop dat jullie hier wat aan hebben! Het komt echt wel!
Mijn eerste miskraam werd vastgesteld bij 3 maanden. Emotioneel is dit natuurlijk geen pretje. Maar omdat ik zo snel zwanger was, was ik er nog niet voor de volle 100% mee bezig. En het klinkt raar, maar ik had al die tijd een klein stemmetje in mijn hoofd die me aan het twijfelen bracht of het allemaal wel goed zat.
Ik denk er natuurlijk nog wel aan, maar ik denk ook dat de natuur zijn "werk" heeft gedaan en dat het zo heeft moeten zijn.
Ze hebben me wel begeleiding aangeboden, maar daar heb ik voor de rest niets mee gedaan.
Mij werd ook verteld dat 1 op de 2 zwangerschappen in een miskraam eindigd. Wat je bijvoorbeeld als ongesteldheid kan ervaren kan ook een miskraam zijn. Maar goed ik ben geen expert op dit gebied, dus ik herhaal wat mij gezegd is.
Van de week zijn we naar de huisarts geweest om te kijken of we iets konden doen om de kansen op een zwangerschap te vergroten. Hier (woon in het buitenland) beginnen ze pas met onderzoeken als je na 2 jaar nog niet zwanger bent. Dus wij kwamen maar net kijken.
Ook zei de dokter dat het een goed teken was dat ik al een keer zwanger ben geweest, dit betekend dat het werkt!
De tip die we kregen was "ben er vooral niet teveel mee bezig" maar goed dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Toch denk ik dat hier wel een kern van waarheid in zit, zoals jij al zegt er zijn stellen waarbij het zeer snel komt terwijl ze er niet echt "op rekenen", en bij stellen die er veel mee bezig zijn duurt het langer of komt het niet en zodra ze de hoop opgeven, lukt het vrij snel!
Wij hebben ook vrienden waar het allemaal heel snel is gegaan, en dat is dan wel even slikken. En er over praten in je directe omgeving vind ik ook niet makkelijk. Het is te privé voor mij. Mijn beste vrienden weten wat er speelt, maar we hebben het er eingelijk niet over, wat ik ook wel goed vind zo.
Nogmaals makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer te genieten van de vrijheid en rust die je op dit moment nog met z'n tweeen hebt. Hoop dat jullie hier wat aan hebben! Het komt echt wel!
dinsdag 11 oktober 2011 om 22:30
Ja, wij zijn uiteindelijk wel naar de gynaecoloog geweest, om te overleggen of we de MM in zouden gaan. Hij gaf ons een termijn op van 6 mnd en precies na 5 maanden konden we met goed nieuws bij hem terug komen.
Ben blij dat we de MM niet in hebben hoeven gaan. Maar hij kan wel heel veel dingen uitsluiten, de eerste basis testen heben we dan ook wel gedaan. Zoals sperma-onderzoek, bij mij een goed inwendig onderzoek en daar kwam niks bijzonders uit.
Ik hoop dat het allemaal niet nodig is en dat je gewoon lekker zwanger raakt.
Het loont zich echt en zelfs de nare ervaringen komen op de achtergrond. Gelukkig maar, probeer zo positief mogelijk ermee om te gaan, tegen het nonchalante aan. Ik denk soms toch dat je het psychologisch wel kunt beïnvloeden.
Toen ik wat nonchalanter werd, was het raak, na zo´n lange tijd!
Ben blij dat we de MM niet in hebben hoeven gaan. Maar hij kan wel heel veel dingen uitsluiten, de eerste basis testen heben we dan ook wel gedaan. Zoals sperma-onderzoek, bij mij een goed inwendig onderzoek en daar kwam niks bijzonders uit.
Ik hoop dat het allemaal niet nodig is en dat je gewoon lekker zwanger raakt.
Het loont zich echt en zelfs de nare ervaringen komen op de achtergrond. Gelukkig maar, probeer zo positief mogelijk ermee om te gaan, tegen het nonchalante aan. Ik denk soms toch dat je het psychologisch wel kunt beïnvloeden.
Toen ik wat nonchalanter werd, was het raak, na zo´n lange tijd!
dinsdag 11 oktober 2011 om 22:48
Sorry was er helemaal bij in geschoten met mijn lange post:
Zotte_quijote : Van harte gefeliciteerd !! Ben echt heel blij voor je! Gaat alles goed? Zorg goed voor jezelf!
Puk: Om dit na 20 weken te horen, wat vreselijk! Dan zijn die eerste risico volle maanden voorbij en dan verwacht je natuurlijk dat alles goed gaat! Geef jezelf de tijd! Het verhaal van zotte_quijote geeft het ook aan.
Zotte_quijote : Van harte gefeliciteerd !! Ben echt heel blij voor je! Gaat alles goed? Zorg goed voor jezelf!
Puk: Om dit na 20 weken te horen, wat vreselijk! Dan zijn die eerste risico volle maanden voorbij en dan verwacht je natuurlijk dat alles goed gaat! Geef jezelf de tijd! Het verhaal van zotte_quijote geeft het ook aan.
vrijdag 14 oktober 2011 om 19:41
Wolkentoetje, jeetje das ook niet prettig om mee te maken, ondanks dat je er niet zo mee bezig was, is t toch een gemis lijkt mij. Op zich heb je wel een punt, de natuur heeft z'n werk gedaan. Als ik vragen mag, hoe lang ben je nu weer aan t proberen? En inderdaad, de artsen zeggen dat tegen mij ook, dat ik geluk heb dat ik al een x zwanger ben geworden dus dat alles mogelijk is... En dat t zolang duurt...Tsjaa daar weten ze niets voor. Vooral blijven oefenen! Nou je kan hier iig je verhaal kwijt hoor!
Zotte, van harte gefeliciteerd, leuk voor jullie!
En bedankt voor t hart onder de riem... Hopelijk binnenkort een x leuk nieuws!
Sun 80, ja rot hè als alles en iedereen zwanger raakt, kinderen krijgt en alleen nog maar over kinderen kan hebben. En dan die vragende blikken e.d..gek word je daarvan. Maar ik kan je vertellen, zo was ik ook toen ik eindelijk zwanger was... En dat zul jij en ook ik weer strax ook doen hoor! Haha.
Wij zijn na 1 jaar proberen naar de huisarts geweest, omdat ik een geperforeerde blinde darm ontsteking heb gehad werden we gelijk naar gyn gestuurd, 2 operaties later was ik eindelijk zwanger. Maar nu zeggen ze dat we tot april 2012 moeten oefenen omdat we allebei gezond zijn, dat houdt in 2 jaar na t ontstaan van de eerste zwangerschap! Echt bizar lang. Maar ja t schijnt dat er tegenwoordig gemiddeld een jaar voor staat. Mag ik vragen wat jou tegen houdt om hulp te zoeken? Of ben je daar nog helemaal niet klaar voor? Jullie zijn nu toch ook al een tijdje bezig..
Knuffel!
Zotte, van harte gefeliciteerd, leuk voor jullie!
En bedankt voor t hart onder de riem... Hopelijk binnenkort een x leuk nieuws!
Sun 80, ja rot hè als alles en iedereen zwanger raakt, kinderen krijgt en alleen nog maar over kinderen kan hebben. En dan die vragende blikken e.d..gek word je daarvan. Maar ik kan je vertellen, zo was ik ook toen ik eindelijk zwanger was... En dat zul jij en ook ik weer strax ook doen hoor! Haha.
Wij zijn na 1 jaar proberen naar de huisarts geweest, omdat ik een geperforeerde blinde darm ontsteking heb gehad werden we gelijk naar gyn gestuurd, 2 operaties later was ik eindelijk zwanger. Maar nu zeggen ze dat we tot april 2012 moeten oefenen omdat we allebei gezond zijn, dat houdt in 2 jaar na t ontstaan van de eerste zwangerschap! Echt bizar lang. Maar ja t schijnt dat er tegenwoordig gemiddeld een jaar voor staat. Mag ik vragen wat jou tegen houdt om hulp te zoeken? Of ben je daar nog helemaal niet klaar voor? Jullie zijn nu toch ook al een tijdje bezig..
Knuffel!
vrijdag 14 oktober 2011 om 21:16
@Puk82; Tja het is niet dat iets mij tegenhoudt met hulp zoeken. Ben alleen helemaal niet thuis in de wereld van zwangerschappen. Weet dus ook niet precies vanaf wanneer je daarvoor al naar de huisarts kan. Denk dat ik binnenkort toch maar eens een afspraakje zal maken. Kan uiteraard nooit kwaad om te weten of alles helemaal oke is.
Jullie nog leuke plannen voor het weekend?
Kus van Sun.
Jullie nog leuke plannen voor het weekend?
Kus van Sun.
vrijdag 14 oktober 2011 om 21:47
Hey ik zou zeker ff een afspraak maken, kunnen ze iig de eerste dingetjes onderzoeken. Stel dat er onverhoopt iets mis is, dan ben je iig nog op tijd om er iets aan te laten doen en als alles goed is kun je met een gerust hart verder proberen, ja toch? Ik heb vandaag maasstad ziekenhuis gebeld voor een second opinion, ik kan daar 30 november terecht... Is toch weer iets eerder dan april
Wij gaan t weekend klussen thuis, willen t huis te koop zetten, dus ff zorgen dat alle puntjes op de i komen. Jullie leuke plannen? Fijn weekend iig!
Knuff
Wij gaan t weekend klussen thuis, willen t huis te koop zetten, dus ff zorgen dat alle puntjes op de i komen. Jullie leuke plannen? Fijn weekend iig!
Knuff
vrijdag 14 oktober 2011 om 22:57
Verstandig om voor de second opinion te gaan. Kan nooit kwaad!
Heeft er iemand van jullie trouwens een boekentip rondom zwanger worden en de zwangerschap?
Het huis verkopen! Toe maar! Spannend!! Heb je al een nieuw stekkie op het oog?
Net met mijn man naar het centrum geweest, gezellig gegeten en wat gedronken. Rest van de avond lekker op de bank.
Morgen mag ik gaan "werken", al is het meer hobby als werken. Af en toe werk ik een avondje in een kroeg en er zijn nu een paar zieken, dus ik mag weer eens biertjes tappen.
Zondag zal wel een rust dag worden. Wellicht bios?
De rest ook een prettig weekend en tot de volgende keer.
Kus van Sun.
Heeft er iemand van jullie trouwens een boekentip rondom zwanger worden en de zwangerschap?
Het huis verkopen! Toe maar! Spannend!! Heb je al een nieuw stekkie op het oog?
Net met mijn man naar het centrum geweest, gezellig gegeten en wat gedronken. Rest van de avond lekker op de bank.
Morgen mag ik gaan "werken", al is het meer hobby als werken. Af en toe werk ik een avondje in een kroeg en er zijn nu een paar zieken, dus ik mag weer eens biertjes tappen.
Zondag zal wel een rust dag worden. Wellicht bios?
De rest ook een prettig weekend en tot de volgende keer.
Kus van Sun.
zaterdag 15 oktober 2011 om 18:59
Hoi, Sun als je al 1 jaar en 10 maanden aan het proberen bent, dan denk ik dat je nu gerust naar je huisarts kan gaan. Die kan je dan doorverwijzen denk ik. (weet ook niet precies hoe het in NL gaat). Ben het helemaal met Puk eens; het is goed om te weten of alles in orde is, dat zijn toch weer een paar zorgen minder!
Weet helaas geen boek over zwanger worden / zijn. Tijdens mijn vorige zwangerschap was ik er wel een beetje naar aan het zoeken, maar ik was steeds bang dat een bekende me zou zien tussen de boeken over zwangerschap .
Puk we zijn nu weer sinds het begin van dit jaar aan het proberen, ong. 10 maanden dus. In het begin zonder te "rekenen" maar sinds 3 maanden zijn we hier toch maar mee begonnen. Wat fijn dat je in November al terecht kan. Inderdaad tot April wachten is lang.
Op dit moment denk ik nog niet echt aan onderzoeken om te kijken of er iets "mis" is. Voor mij wordt het dan te benadrukt en worden de druk en verwachtingen alleen maar groter, misschien wel te groot, waardoor ik er nog meer mee bezig zou zijn, wat ik nou juist wil proberen te voorkomen. Maar goed wij zijn nog niet zo heel lang bezig en het is al een keer gelukt, dus onderzoeken zijn nu ook nog niet nodig. Maar als het over een paar maanden nog niet zo ver is, dan zal ik ook zeker verdere "stappen" ondernemen.
Een vraagje uit nieuwsgierigheid, hoe gaan jullie partners hiermee om? Praten jullie er veel over, snapt hij jullie gevoel, voelt hij hetzelfde?
Puk, wat leuk dat je je huis te koop wilt zetten. Lukt het klussen een beetje?
En Sun veel plezier met werken vanavond. Hier niet veel bijzonders dit weekend. Moet eigenlijk studeren maar kan me er niet echt toe zetten!
Hoop tot snel.
Weet helaas geen boek over zwanger worden / zijn. Tijdens mijn vorige zwangerschap was ik er wel een beetje naar aan het zoeken, maar ik was steeds bang dat een bekende me zou zien tussen de boeken over zwangerschap .
Puk we zijn nu weer sinds het begin van dit jaar aan het proberen, ong. 10 maanden dus. In het begin zonder te "rekenen" maar sinds 3 maanden zijn we hier toch maar mee begonnen. Wat fijn dat je in November al terecht kan. Inderdaad tot April wachten is lang.
Op dit moment denk ik nog niet echt aan onderzoeken om te kijken of er iets "mis" is. Voor mij wordt het dan te benadrukt en worden de druk en verwachtingen alleen maar groter, misschien wel te groot, waardoor ik er nog meer mee bezig zou zijn, wat ik nou juist wil proberen te voorkomen. Maar goed wij zijn nog niet zo heel lang bezig en het is al een keer gelukt, dus onderzoeken zijn nu ook nog niet nodig. Maar als het over een paar maanden nog niet zo ver is, dan zal ik ook zeker verdere "stappen" ondernemen.
Een vraagje uit nieuwsgierigheid, hoe gaan jullie partners hiermee om? Praten jullie er veel over, snapt hij jullie gevoel, voelt hij hetzelfde?
Puk, wat leuk dat je je huis te koop wilt zetten. Lukt het klussen een beetje?
En Sun veel plezier met werken vanavond. Hier niet veel bijzonders dit weekend. Moet eigenlijk studeren maar kan me er niet echt toe zetten!
Hoop tot snel.
woensdag 19 oktober 2011 om 23:06
Wat een pech! Deze maand weer geen succes. Zal vrijdag meteen de huisarts gaan bellen voor een bezoekje. Al vind ik het wel heel erg spannend om een stapje verder te gaan, maar is wel hard nodig.
Wolkentoetje je vroeg hoe onze partners ermee om gaan?
We praten er samen wel over. Niet zo vaak, maar meestal in de tijd van mijn eisprong of als ik ongesteld ben geworden komt het gesprek weer even naar boven.
Heb hem ook verteld over dit forum. Vind hij leuk. Voor hem is het ook maar tasten in het duister. Ik kan nog naar een forum of dingen lezen in tijdschriften. Maar voor mannen is er niets als je je wil verdiepen in het vaderschap.
Merk ook echt aan hem dat hij met de maand er steeds meer mee bezig is. Hij wil ook echt heel graag vader zijn, een gezinnetje. Ik wil dat ook graag, maar het is van mij geen must in mijn leven. Als ik een man had getroffen die geen kinderen wil, dan had ik daar ook vrede mee gehad. Vind kinderen echt heel leuk, maar een leven zonder kinderen geeft net weer andere mogelijkheden. Beide had ik prima gevonden.
Hebben jullie wel altijd heel sterk het gevoel gehad dat je kinderen wilt?
Tot weer eens.
Kus van Sun.
Wolkentoetje je vroeg hoe onze partners ermee om gaan?
We praten er samen wel over. Niet zo vaak, maar meestal in de tijd van mijn eisprong of als ik ongesteld ben geworden komt het gesprek weer even naar boven.
Heb hem ook verteld over dit forum. Vind hij leuk. Voor hem is het ook maar tasten in het duister. Ik kan nog naar een forum of dingen lezen in tijdschriften. Maar voor mannen is er niets als je je wil verdiepen in het vaderschap.
Merk ook echt aan hem dat hij met de maand er steeds meer mee bezig is. Hij wil ook echt heel graag vader zijn, een gezinnetje. Ik wil dat ook graag, maar het is van mij geen must in mijn leven. Als ik een man had getroffen die geen kinderen wil, dan had ik daar ook vrede mee gehad. Vind kinderen echt heel leuk, maar een leven zonder kinderen geeft net weer andere mogelijkheden. Beide had ik prima gevonden.
Hebben jullie wel altijd heel sterk het gevoel gehad dat je kinderen wilt?
Tot weer eens.
Kus van Sun.
