Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden/zijn na stilgeboorte (IUVD)
woensdag 10 maart 2021 om 22:11
Hopelijk kan dit topic een functie krijgen om ervaringen te delen over opnieuw zwanger worden na een stilgeboorte (IUVD).
Ik weet dat er al wel topics bestaan over zwanger worden na een miskraam maar vind dit te anders voelen, en een topic over 'niet onbezorgd zwanger' wat inmiddels van zo'n leeftijd is dat het vooral over de kinderen ofwel vergevorderde zwangerschappen gaat (ook superfijn en hoopvol natuurlijk, maar daar past mijn verhaal nu minder tussen). Vandaar toch een nieuwe. Hopelijk helpt dit voor meerdere mensen!
Ik zal hieronder zelf aftrappen, maar hoop vooral dat ieder die zich aangesproken voelt, zich welkom voelt om te delen, ook als je niet perse nu opnieuw zwanger wilt worden maar over een tijdje, of als je misschien juist net opnieuw zwanger bent en daarover je ervaringen wilt delen.
Ik weet dat er al wel topics bestaan over zwanger worden na een miskraam maar vind dit te anders voelen, en een topic over 'niet onbezorgd zwanger' wat inmiddels van zo'n leeftijd is dat het vooral over de kinderen ofwel vergevorderde zwangerschappen gaat (ook superfijn en hoopvol natuurlijk, maar daar past mijn verhaal nu minder tussen). Vandaar toch een nieuwe. Hopelijk helpt dit voor meerdere mensen!
Ik zal hieronder zelf aftrappen, maar hoop vooral dat ieder die zich aangesproken voelt, zich welkom voelt om te delen, ook als je niet perse nu opnieuw zwanger wilt worden maar over een tijdje, of als je misschien juist net opnieuw zwanger bent en daarover je ervaringen wilt delen.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
donderdag 29 april 2021 om 20:34
Whoopsa, heel veel sterkte met de inleiding! Ook als je daarover vragen hebt, laat me gerust weten.
Hoe wij erin staan.. We zijn eigenlijk gewoon niet met anticonceptie begonnen. Eerst vanuit de gedachte 'eerder duurde het ook best lang, dus als het nu in 1 keer raak is moest het écht zo zijn'. Na mijn menstruatie (die netjes op tijd weer kwam na 6,5 wk) ben ik ook mijn cyclus maar eens in kaart gaan brengen omdat die eerder nogal in lengte wisselde, en zo zit ik momenteel voor het eerst ooit bewust op het welbekende wachtbankje... en dat verrassend relaxt.
Wanneer het weer tijd is om te proberen zwanger te raken is denk ik iets enorm individueels en daarin is alles goed. Zelf zagen we geen reden om te wachten, niet op het genetisch onderzoek omdat zelfs bij een translocatie het handelen niet echt anders zou zijn (de stap naar PGD voelt voor ons te extreem), en ook niet op verder 'helen' omdat ik anders vooral haast zou voelen in dat proces. Wat me niet echt zou helpen.
Ik moet zeggen dat voor ons dingen ook verassend snel een plekje kregen, dat kan bovenstaande afweging ook wel beïnvloed hebben, dat we vrij snel onze rust weer terug hadden. Misschien doordat het zo duidelijk onvermijdelijk was allemaal. En omdat we konden en mochten praten. Veel. Met elkaar en met lieverds om ons heen.
Ontdekte gister dat ik mede daardoor bijvoorbeeld 'gewoon' op kraambezoek kan gaan, zonder van binnen uit elkaar te vallen. Ontzettend fijne ontdekking (vooral omdat me nog flink wat kraambezoek te wachten staat komende maanden)!
Hoe wij erin staan.. We zijn eigenlijk gewoon niet met anticonceptie begonnen. Eerst vanuit de gedachte 'eerder duurde het ook best lang, dus als het nu in 1 keer raak is moest het écht zo zijn'. Na mijn menstruatie (die netjes op tijd weer kwam na 6,5 wk) ben ik ook mijn cyclus maar eens in kaart gaan brengen omdat die eerder nogal in lengte wisselde, en zo zit ik momenteel voor het eerst ooit bewust op het welbekende wachtbankje... en dat verrassend relaxt.
Wanneer het weer tijd is om te proberen zwanger te raken is denk ik iets enorm individueels en daarin is alles goed. Zelf zagen we geen reden om te wachten, niet op het genetisch onderzoek omdat zelfs bij een translocatie het handelen niet echt anders zou zijn (de stap naar PGD voelt voor ons te extreem), en ook niet op verder 'helen' omdat ik anders vooral haast zou voelen in dat proces. Wat me niet echt zou helpen.
Ik moet zeggen dat voor ons dingen ook verassend snel een plekje kregen, dat kan bovenstaande afweging ook wel beïnvloed hebben, dat we vrij snel onze rust weer terug hadden. Misschien doordat het zo duidelijk onvermijdelijk was allemaal. En omdat we konden en mochten praten. Veel. Met elkaar en met lieverds om ons heen.
Ontdekte gister dat ik mede daardoor bijvoorbeeld 'gewoon' op kraambezoek kan gaan, zonder van binnen uit elkaar te vallen. Ontzettend fijne ontdekking (vooral omdat me nog flink wat kraambezoek te wachten staat komende maanden)!
Heb lief, houd moed. Komt goed.
vrijdag 30 april 2021 om 09:43
Heel erg veel sterkte Whoopsa.
Wat betreft genetisch onderzoeken, dat hebben we hier 2x laten doen en beide keren duurde het (WES Array) onderzoek zo'n 3 maanden.
We wilden zelf sowieso wachten met zwanger worden tot die uitslagen bekend waren omdat het misschien van belang zou kunnen zijn bij een volgende zwangerschap.
Wat betreft genetisch onderzoeken, dat hebben we hier 2x laten doen en beide keren duurde het (WES Array) onderzoek zo'n 3 maanden.
We wilden zelf sowieso wachten met zwanger worden tot die uitslagen bekend waren omdat het misschien van belang zou kunnen zijn bij een volgende zwangerschap.
C'est la vie
vrijdag 30 april 2021 om 10:42
Dank voor jullie lieve woorden dames, en het delen van jullie ervaring.
Hier gaf de klinisch genetica aan dat ze na een week of 4 al uitslag verwachten, maar ik denk dat ze dan alleen naar de chromosomen kijken die bij het kindje afwijkend zijn, ipv een hele array op ons eigen materiaal. We wachten die uitslag sowieso ook af, omdat bij een van de afwijkingen de kans op erfelijkheid best groot is.
@Fietser: wat fijn dat jullie er relaxed in staan. Kan me goed voorstellen dat het helpt dat het duidelijk onvermijdelijk was, zoals je het mooi verwoordt. En praten helpt sowieso. We hebben daar nu niet zoveel energie voor maar zijn ons er wel van bewust dat we nog wel een rouwproces te gaan hebben. En daar hebben we gelukkig ook lieve familie en vrienden voor, en kunnen we ook nog gebruik maken van maatschappelijk werk via het ziekenhuis.
Hier gaf de klinisch genetica aan dat ze na een week of 4 al uitslag verwachten, maar ik denk dat ze dan alleen naar de chromosomen kijken die bij het kindje afwijkend zijn, ipv een hele array op ons eigen materiaal. We wachten die uitslag sowieso ook af, omdat bij een van de afwijkingen de kans op erfelijkheid best groot is.
@Fietser: wat fijn dat jullie er relaxed in staan. Kan me goed voorstellen dat het helpt dat het duidelijk onvermijdelijk was, zoals je het mooi verwoordt. En praten helpt sowieso. We hebben daar nu niet zoveel energie voor maar zijn ons er wel van bewust dat we nog wel een rouwproces te gaan hebben. En daar hebben we gelukkig ook lieve familie en vrienden voor, en kunnen we ook nog gebruik maken van maatschappelijk werk via het ziekenhuis.
happiness = reality - expectations
dinsdag 4 mei 2021 om 23:08
Whoopsa, ja als het inderdaad vooral om mogelijke gebalanceerde translocaties gaat doen ze een karyogram ipv een array begreep ik. Daar past de wachttijd die je beschrijft goed bij. Ik hoop dat jullie die tijd goed doorkomen en een geruststellende uitslag krijgen!
Hier merk ik inmiddels dat ik wel degelijk ongeduldiger ben dan ik zou willen (zowel over de uitslagen als over dat wachtbankje - en dit is pas 8 dpo..). De taktiek op dit moment is dus afleiding zoeken. Combinatie van werk, vrienden en sport werkt gelukkig best goed
Hier merk ik inmiddels dat ik wel degelijk ongeduldiger ben dan ik zou willen (zowel over de uitslagen als over dat wachtbankje - en dit is pas 8 dpo..). De taktiek op dit moment is dus afleiding zoeken. Combinatie van werk, vrienden en sport werkt gelukkig best goed
Heb lief, houd moed. Komt goed.
woensdag 5 mei 2021 om 10:00
Ah dank voor de uitleg Fietser. Ik vind het toch wel spannend om de uitslag te horen, zal wel begin juni zijn. Ondertussen hebben we wel afleiding; volgende week weer rustig aan aan het werk gaan, en zoontje begint net met school. Verder wil ik ook weer gaan sporten.
Verder gaat het fysiek wel ok, de inleiding en bevalling viel me mee. Uiteindelijk ook nog ons kindje vastgehouden en foto's gemaakt. Wat zijn ze nog klein, maar wel al zo compleet... Nu wel nog regelmatig tranen als ik aan haar denk, maar dat is ook niet zo gek.
Verder gaat het fysiek wel ok, de inleiding en bevalling viel me mee. Uiteindelijk ook nog ons kindje vastgehouden en foto's gemaakt. Wat zijn ze nog klein, maar wel al zo compleet... Nu wel nog regelmatig tranen als ik aan haar denk, maar dat is ook niet zo gek.
happiness = reality - expectations
woensdag 5 mei 2021 om 12:00
Ik herken heel erg wat je beschrijft Whoopsa, zowel hoe het fysiek meeviel als hoe bijzonder het is om de kleine dan toch te zien en vast te hebben. Fijn om (veel) foto's te hebben, merk ik continu. Ik pak ze er zelf regelmatig bij, had ik van tevoren niet perse verwacht.
Tranen zijn prima, op wat voor moment dan ook (ik laat me altijd troosten door de gedachte dat al die pijn van het gemis eigenlijk liefde is, in z'n puurste vorm). Ook hoop dat je lief voor jezelf kunt zijn en dat anderen dat voor jou zijn. Hopelijk is het werken straks weer prettig. Verschilt heel erg per persoon denk ik, maar voor mij hielp het echt om weer te werken en ook om mijn fijne collega's om me heen te hebben.
Ik duim voor beiden voor een uitslag die meevalt! Sterkte nog met het wachten daarop.
Tranen zijn prima, op wat voor moment dan ook (ik laat me altijd troosten door de gedachte dat al die pijn van het gemis eigenlijk liefde is, in z'n puurste vorm). Ook hoop dat je lief voor jezelf kunt zijn en dat anderen dat voor jou zijn. Hopelijk is het werken straks weer prettig. Verschilt heel erg per persoon denk ik, maar voor mij hielp het echt om weer te werken en ook om mijn fijne collega's om me heen te hebben.
Ik duim voor beiden voor een uitslag die meevalt! Sterkte nog met het wachten daarop.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
zaterdag 8 mei 2021 om 16:52
Ja, dat blijft een dubbele dag.Fietsertje89 schreef: ↑08-05-2021 16:37...zien jullie ook op tegen moederdag?
Of ben ik daar de enige in (en wordt het misschien mede bepaald door de net begonnen menstruatie)?
susieflower wijzigde dit bericht op 11-05-2021 08:21
30.15% gewijzigd
C'est la vie
maandag 10 mei 2021 om 09:58
Dat is lief Weija, dankjewel.
Ik ben juist wel voor het aangaan van de confrontatie gegaan. Heb een liedje voor mijn meisje, dat eerder in de week in me opkwam, uitgeschreven en gedeeld op social media. Ik merkte dat dat mensen om me heen (voor wie moederdag om welke reden dan ook, ook niet makkelijk was) hielp, en dat sterkte mij ook weer.
Plus dat er over haar gelezen wordt, dat doet mijn moederhart goed.
(Echtgenoot deed ook alles goed met een ontbijt op bed en heel lief kaartje).
Vandaag merk ik wel dat gister me ook heel veel energie gekost heeft, maar gelukkig staat daar tegenover dat ik met de uitslag heb gehad van ons chromosomen-onderzoek, wat gelukkig zonder afwijkingen was dus herhalingsrisico van <1%.
Whoopsa, hoe is het met jou intussen? Ik denk aan jou.
Ik ben juist wel voor het aangaan van de confrontatie gegaan. Heb een liedje voor mijn meisje, dat eerder in de week in me opkwam, uitgeschreven en gedeeld op social media. Ik merkte dat dat mensen om me heen (voor wie moederdag om welke reden dan ook, ook niet makkelijk was) hielp, en dat sterkte mij ook weer.
Plus dat er over haar gelezen wordt, dat doet mijn moederhart goed.
(Echtgenoot deed ook alles goed met een ontbijt op bed en heel lief kaartje).
Vandaag merk ik wel dat gister me ook heel veel energie gekost heeft, maar gelukkig staat daar tegenover dat ik met de uitslag heb gehad van ons chromosomen-onderzoek, wat gelukkig zonder afwijkingen was
dus herhalingsrisico van <1%.Whoopsa, hoe is het met jou intussen? Ik denk aan jou.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
maandag 10 mei 2021 om 13:42
dank je Weija!
@Fietser: wat mooi zeg, van het liedje en ook het ontbijt op bed! En vooral dat er geen afwijkingen zijn gevonden, wat een opluchting!
Hier gaat het redelijk. Ik vond moederdag ook wel even moeilijk. Ons zoontje had natuurlijk fijn geknutseld op het kdv, en samen met papa een paar cadeautjes geregeld. Dat was natuurlijk genieten (ze hadden ook samen koekjes gebakken :-p) maar mijn gedachten waren ook heel erg bij de afgelopen weken, bij ons overleden kindje.
Verder gaat het fysiek OK, al ben ik wel nog best moe. Maar langzamerhand pak ik de draad weer op, al plan ik wel nog wat rustmomenten in (en bijvoorbeeld een kappersbezoek).
@Fietser: wat mooi zeg, van het liedje en ook het ontbijt op bed! En vooral dat er geen afwijkingen zijn gevonden, wat een opluchting!
Hier gaat het redelijk. Ik vond moederdag ook wel even moeilijk. Ons zoontje had natuurlijk fijn geknutseld op het kdv, en samen met papa een paar cadeautjes geregeld. Dat was natuurlijk genieten (ze hadden ook samen koekjes gebakken :-p) maar mijn gedachten waren ook heel erg bij de afgelopen weken, bij ons overleden kindje.
Verder gaat het fysiek OK, al ben ik wel nog best moe. Maar langzamerhand pak ik de draad weer op, al plan ik wel nog wat rustmomenten in (en bijvoorbeeld een kappersbezoek).
happiness = reality - expectations
maandag 10 mei 2021 om 22:15
Wat fijn te lezen dat je Moederdag -ondanks het verdriet- ook fijn was Fietsertje. Wat mooi dat je een liedje hebt geschreven voor je dochtertje en dat gedeeld hebt op social media....
En wat een super goed nieuws dat er niets uit het chromosoom onderzoek kwam! Wat een opluchting.
Whoopsadaisies heel begrijpelijk dat Moederdag naast fijn -met alle lieve dingen van je zoontje en man- ook verdrietig was, het is nog zo ontzettend vers dat jullie kindje is overleden. Sterkte.
En wat een super goed nieuws dat er niets uit het chromosoom onderzoek kwam! Wat een opluchting.
Whoopsadaisies heel begrijpelijk dat Moederdag naast fijn -met alle lieve dingen van je zoontje en man- ook verdrietig was, het is nog zo ontzettend vers dat jullie kindje is overleden. Sterkte.
dinsdag 11 mei 2021 om 08:21
Ben toch wel heel blij dat Moederdag erop zit. Die dag heb ik social media geskipt, want poeh overal die "happy families".
Ik vond het ondanks dat ik nu opnieuw zwanger ben toch confronterend.
Het besef dat er al lang een kindje bij had moeten zijn bij ons.
Wat mooi dat je een liedje gedeeld hebt Fietsertje. Kreeg je er lieve reacties op?
En fijn dat de uitslagen van chromosoom onderzoek er zijn nu.
@ Whoopsa, heel logisch dat je jezelf zo moe voelt dat heeft tijd nodig.
Goed dat je jezelf verwend met een kappersbezoekje enzo.
Ik vond het ondanks dat ik nu opnieuw zwanger ben toch confronterend.
Het besef dat er al lang een kindje bij had moeten zijn bij ons.
Wat mooi dat je een liedje gedeeld hebt Fietsertje. Kreeg je er lieve reacties op?
En fijn dat de uitslagen van chromosoom onderzoek er zijn nu.
@ Whoopsa, heel logisch dat je jezelf zo moe voelt dat heeft tijd nodig.
Goed dat je jezelf verwend met een kappersbezoekje enzo.
C'est la vie
woensdag 19 mei 2021 om 10:33
Hoe gaat het met jullie, dames?
@Susie: opnieuw zwanger zijn lijkt me sowieso soms confronterend, niet alleen op moederdag. Dat besef van wat er al had kunnen zijn hakt er soms gewoon hard in.
Hier gaat het wel ok. Weer aan het werk, wat redelijk gaat (kan met thuis werken wel een beetje mijn eigen tijd indelen, weer naar kantoor gaan zou pittiger zijn). Ik slaap wel best slecht, terwijl ik vlak na de bevalling juist weer goed sliep. Nog even een weekje aankijken en als het dan niet beter gaat even bij maatschappelijk werk aankloppen denk ik.
@Susie: opnieuw zwanger zijn lijkt me sowieso soms confronterend, niet alleen op moederdag. Dat besef van wat er al had kunnen zijn hakt er soms gewoon hard in.
Hier gaat het wel ok. Weer aan het werk, wat redelijk gaat (kan met thuis werken wel een beetje mijn eigen tijd indelen, weer naar kantoor gaan zou pittiger zijn). Ik slaap wel best slecht, terwijl ik vlak na de bevalling juist weer goed sliep. Nog even een weekje aankijken en als het dan niet beter gaat even bij maatschappelijk werk aankloppen denk ik.
happiness = reality - expectations
woensdag 19 mei 2021 om 12:15
Susie; kan me helemaal voorstellen hoor dat je juist social media skipt op zo'n dag. Hoop dat er wel iets van te maken viel, of je nu wel of niet bewust je moederschap wilde vieren.
Wat lastig Whoopsa dat het slapen zo lastig gaat. Ik herinner het me ook wel als wisselend (ook wel door onrustige dromen), kwam toen wel vrij snel weel goed steeds. Hoop dat dat bij jou ook geldt maar anders helemaal terecht om daar hulp bij te vragen!
Hier gaat het objectief gezien best heel goed maar toch voelt het een beetje onrustiger. Ik ben ook ongeduldiger dan ik zou willen wat betreft een nieuwe zwangerschap, merk ik. Helpt natuurlijk niet.
En heel, heel veel zwangerschapsaankondigingen om me heen. Wat ik superleuk vind voor die mensen maar juist omdat ik het ze zo gun gaat mijn hoofd dat toch aan het draaien over wat er allemaal wel niet kan misgaan. Dat wil ik uiteraard niet uitspreken tegen diegene, en dat 'interne conflict' kost zo. veel. energie.
Herkennen jullie dit? Zijn er manieren om dat beter te parkeren?
Wat lastig Whoopsa dat het slapen zo lastig gaat. Ik herinner het me ook wel als wisselend (ook wel door onrustige dromen), kwam toen wel vrij snel weel goed steeds. Hoop dat dat bij jou ook geldt maar anders helemaal terecht om daar hulp bij te vragen!
Hier gaat het objectief gezien best heel goed maar toch voelt het een beetje onrustiger. Ik ben ook ongeduldiger dan ik zou willen wat betreft een nieuwe zwangerschap, merk ik. Helpt natuurlijk niet.
En heel, heel veel zwangerschapsaankondigingen om me heen. Wat ik superleuk vind voor die mensen maar juist omdat ik het ze zo gun gaat mijn hoofd dat toch aan het draaien over wat er allemaal wel niet kan misgaan. Dat wil ik uiteraard niet uitspreken tegen diegene, en dat 'interne conflict' kost zo. veel. energie.
Herkennen jullie dit? Zijn er manieren om dat beter te parkeren?
Heb lief, houd moed. Komt goed.
woensdag 19 mei 2021 om 15:14
@Whoopsa, Ja dat klopt, het is af en toe een achtbaan aan emoties.
Weet je hoe het komt dat je slechter slaapt? Heb je veel herinneringen of een druk hoofd?
@ Fietsertje, toch kan ik me dat wel goed voorstellen, het is zo herkenbaar.
Ik wilde niets liever op een gegeven moment.
Je onbezorgdheid ben je kwijt terwijl een ander die vaak nog wel heeft. Ik kon totaal niks met aankondigingen als in april krijgen we een baby, dan dacht ik vaak erachteraan dat moet je nog maar eens zien. (uiteraard nooit uitgesproken).
@Hier, de 20 weken echo gehad en alles zag er goed uit. Toch wel een opluchting.
Weet je hoe het komt dat je slechter slaapt? Heb je veel herinneringen of een druk hoofd?
@ Fietsertje, toch kan ik me dat wel goed voorstellen, het is zo herkenbaar.
Ik wilde niets liever op een gegeven moment.
Je onbezorgdheid ben je kwijt terwijl een ander die vaak nog wel heeft. Ik kon totaal niks met aankondigingen als in april krijgen we een baby, dan dacht ik vaak erachteraan dat moet je nog maar eens zien. (uiteraard nooit uitgesproken).
@Hier, de 20 weken echo gehad en alles zag er goed uit. Toch wel een opluchting.
C'est la vie
woensdag 19 mei 2021 om 21:51
@Fietser: dat ongeduld is helemaal niet gek hoor. Het is zo'n onzeker proces, zeker gezien onze eerdere ervaringen. Ik snap ook wel dat je dus ook piekert over andermans zwangerschappen, en wat Susie zegt, dat je denkt 'je moet nog maar zien of het goed blijft gaan'. Zelf vind ik het ook wel confronterend, andermans zwangerschap of verse baby, maar meestal kan ik ook denken, wat fijn dat het bij hen goed gaat. Wellicht helpt dat?
@Susie: wat fijn zeg, kan me de opluchting na een goede echo zeker voorstellen!!
Overigens valt het me ook op dat miskramen of stilgeboortes nog best vaak voorkomen maar dat er toch nog niet vaak over wordt gepraat. Ik probeer er open in te zijn (al heb ik nog niet de energie gehad om alle familie en vrienden in te lichten), en heb n.a.v. ons verhaal al van meerderen gehoord dat ze ook wel eens een miskraam e.d. hebben meegemaakt. Heel vervelend om te horen dat zij ook zulke narigheid hebben meegemaakt, maar op zich ook wel fijn om te horen dat we echt niet de enigen zijn (buiten topics als deze natuurlijk, die ik ook enorm nuttig vind).
@slapen: nu ik er even bij stil sta denk ik dat ik misschien toch te hard van stapel ben gegaan, nu weer een (bijna) volledige werkweek, dus meteen weer meer aan mijn hoofd. Leerpuntje... Komend weekend in ieder geval een lekker lang weekendje relaxen, beetje wandelen of zo (als ik niet wegwaai of verregen, haha).
@Susie: wat fijn zeg, kan me de opluchting na een goede echo zeker voorstellen!!
Overigens valt het me ook op dat miskramen of stilgeboortes nog best vaak voorkomen maar dat er toch nog niet vaak over wordt gepraat. Ik probeer er open in te zijn (al heb ik nog niet de energie gehad om alle familie en vrienden in te lichten), en heb n.a.v. ons verhaal al van meerderen gehoord dat ze ook wel eens een miskraam e.d. hebben meegemaakt. Heel vervelend om te horen dat zij ook zulke narigheid hebben meegemaakt, maar op zich ook wel fijn om te horen dat we echt niet de enigen zijn (buiten topics als deze natuurlijk, die ik ook enorm nuttig vind).
@slapen: nu ik er even bij stil sta denk ik dat ik misschien toch te hard van stapel ben gegaan, nu weer een (bijna) volledige werkweek, dus meteen weer meer aan mijn hoofd. Leerpuntje... Komend weekend in ieder geval een lekker lang weekendje relaxen, beetje wandelen of zo (als ik niet wegwaai of verregen, haha).
happiness = reality - expectations
woensdag 19 mei 2021 om 22:23
Tja het is dus geen gevoel van 'waarom jij wel en ik niet' of iets dergelijks en ik ben heel blij dat ik zo blij kan zijn voor zwangeren en/of verse mama's om me heen, maar bij iemand met 12/13 weken verder komen dan 'gefeliciteerd' lukt me niet zo goed, want uitgerekende datum, babykamer etc, daar komt een veel te grote 'eerst maar eens zien' boven, en dan wordt het contrast tussen wat ik vanbinnen denk en van buiten praat, te groot. Dan is mijn energie al snel naar een nulpunt. Dus dat deel ontwijk ik dan maar wen beetje, in plaats van mezelf steeds in de weg te zitten. Meestal vindt men een felicitatie allang
En tja, dat ongeduld. Het is er nu eenmaal. Het is ook wisselend hoe goed dat te parkeren is. Nu even wat minder merk ik, maar zoals ik met tijdens een wandeling relativerend bedacht; 'je hebt wel echt een lousy probleem als veel seks de voornaamste oplossing is'.
Dus misschien helpt dat me komende dagen voor de luchtigheid.
Whoopsa; zelf als je wel verwaait of verregent, dan nog is wandelen en weekendje weg een supergoed idee is mijn ervaring. Ander soort rust en meer ruimte in het hoofd dan thuis.
Hoop verder dat je op je werk je grens kan en mag aangeven als je merkt dat nog even niet álles gaat. Want dat is niet zo gek.
Vond het zelf destijds ontzettend fijn om weer aan het werk te zijn maar heb bijv de eerste tijd geen diensten gedaan omdat ik bang was daarvoor de scherpte te missen en door minder slaap toch uit balans te raken. Werd zonder meer geaccepteerd, gelukkig.
En inderdaad, er wordt erg weinig gepraat... Zeker ook over miskramen. Ik heb ook gemerkt dat mensen als je je eigen verhaal doet opeens wel geneigd zijn om te vertellen over wat ze zelf of in hun omgeving hebben meegemaakt. En dus vertel ik zelf ook veel, want wat mij betreft moet er meer gepraat worden (en ook ben ik te trots om het niet over mijn dochter te hebben). Ik heb ook een hoop opgeschreven de laatste tijd, en hoop daar over een tijd een soort boekje van de vormen, wat misschien andere ouders zou kunnen helpen, ooit. Wie weet.
En tja, dat ongeduld. Het is er nu eenmaal. Het is ook wisselend hoe goed dat te parkeren is. Nu even wat minder merk ik, maar zoals ik met tijdens een wandeling relativerend bedacht; 'je hebt wel echt een lousy probleem als veel seks de voornaamste oplossing is'.
Dus misschien helpt dat me komende dagen voor de luchtigheid.Whoopsa; zelf als je wel verwaait of verregent, dan nog is wandelen en weekendje weg een supergoed idee is mijn ervaring. Ander soort rust en meer ruimte in het hoofd dan thuis.
Hoop verder dat je op je werk je grens kan en mag aangeven als je merkt dat nog even niet álles gaat. Want dat is niet zo gek.
Vond het zelf destijds ontzettend fijn om weer aan het werk te zijn maar heb bijv de eerste tijd geen diensten gedaan omdat ik bang was daarvoor de scherpte te missen en door minder slaap toch uit balans te raken. Werd zonder meer geaccepteerd, gelukkig.
En inderdaad, er wordt erg weinig gepraat... Zeker ook over miskramen. Ik heb ook gemerkt dat mensen als je je eigen verhaal doet opeens wel geneigd zijn om te vertellen over wat ze zelf of in hun omgeving hebben meegemaakt. En dus vertel ik zelf ook veel, want wat mij betreft moet er meer gepraat worden (en ook ben ik te trots om het niet over mijn dochter te hebben). Ik heb ook een hoop opgeschreven de laatste tijd, en hoop daar over een tijd een soort boekje van de vormen, wat misschien andere ouders zou kunnen helpen, ooit. Wie weet.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
donderdag 27 mei 2021 om 10:49
Hoe is het met jullie, dames?
@Fietser: ik moest wel lachen om je opmerking over je 'lousy probleem'
. En wat mooi dat je zoveel geschreven hebt en er over denkt hoe dat anderen kan helpen!
Hier hebben we net gehoord dat het een erfelijke afwijking betrof, een van ons is dus drager van een gebalanceerde translocatie (als ik het goed onthouden heb). Dus dat betekent kans op herhaling, verhoogde kans op miskramen, bij een gezond kind 50% kans dat hij / zij ook drager is... En het kan zijn dat familieleden ook drager zijn, dus zij kunnen zich daarvoor laten testen, als ze dat willen. Dat vind ik wel heftig, dat het ook bij anderen kan spelen.
Dus nu een hele hoop vragen. Gaan we er zelf weer voor? Zo ja dan kunnen we bij een eventuele zwangerschap een vlokkentest laten doen, maar zit je dus lang in onzekerheid (de kans op een gezond kind is nog wel groter dan een kind met die chromosoom-afwijking). Maar dat speelt natuurlijk bij iedereen hier, dat een nieuwe zwangerschap sowieso spannend blijft.
Of doen we IVF met embryo-selectie, wat heftig is en veel wachttijd kent (o.a. door corona)? Oef. Ik voel me ook best oud nu, ben midden 30 dus qua vruchtbaarheid al niet meer de meest ideale leeftijd.
@Fietser: ik moest wel lachen om je opmerking over je 'lousy probleem'
. En wat mooi dat je zoveel geschreven hebt en er over denkt hoe dat anderen kan helpen! Hier hebben we net gehoord dat het een erfelijke afwijking betrof, een van ons is dus drager van een gebalanceerde translocatie (als ik het goed onthouden heb). Dus dat betekent kans op herhaling, verhoogde kans op miskramen, bij een gezond kind 50% kans dat hij / zij ook drager is... En het kan zijn dat familieleden ook drager zijn, dus zij kunnen zich daarvoor laten testen, als ze dat willen. Dat vind ik wel heftig, dat het ook bij anderen kan spelen.
Dus nu een hele hoop vragen. Gaan we er zelf weer voor? Zo ja dan kunnen we bij een eventuele zwangerschap een vlokkentest laten doen, maar zit je dus lang in onzekerheid (de kans op een gezond kind is nog wel groter dan een kind met die chromosoom-afwijking). Maar dat speelt natuurlijk bij iedereen hier, dat een nieuwe zwangerschap sowieso spannend blijft.
Of doen we IVF met embryo-selectie, wat heftig is en veel wachttijd kent (o.a. door corona)? Oef. Ik voel me ook best oud nu, ben midden 30 dus qua vruchtbaarheid al niet meer de meest ideale leeftijd.
happiness = reality - expectations
donderdag 27 mei 2021 om 11:39
Ik ben al langer een meelezer, maar wilde graag even reageren op Whoopsadaisies. Helaas werkte mijn oude account niet meer, dus een nieuwe aangemaakt.
Ikzelf (vrouw) ben na een aantal miskramen er achter gekomen dat ik een gebalanceerde translocatie heb. Ik heb er zelf geen last van, maar mijn ongeboren vruchtjes misten veel informatie door de verwisseling van informatie op de q-arm van chromosomen 9 en 14. Op aanraden ben ik het PGDtraject in het academisch ziekenhuis Maastricht gaan volgen (dat is IVF waarbij de embryo's testen op jouw afwijking). Helaas bleek na twee IVFpogingen dat alle embryo's de afwijking hadden en werd een derde poging afgeraden (of eigenlijk geweigerd). Inmiddels heb ik wel een zoon van bijna 12, maar hij is het gevolg van een eiceldonatietraject dat we daarna in gegaan zijn.
Mijn verhaal hoeft jouw verhaal niet te zijn, maar ik wil het je toch meegeven. Mijn ouders hebben het beiden niet, het is echt bij mijn verwekking ontstaan. Met het feit dat zoon nu van een eiceldonor is, is hij geen drager van mijn translocatie. Dat vind ik achteraf toch wel erg fijn.
Mocht jij of de anderen vragen hebben, stel ze gerust.
x
Ikzelf (vrouw) ben na een aantal miskramen er achter gekomen dat ik een gebalanceerde translocatie heb. Ik heb er zelf geen last van, maar mijn ongeboren vruchtjes misten veel informatie door de verwisseling van informatie op de q-arm van chromosomen 9 en 14. Op aanraden ben ik het PGDtraject in het academisch ziekenhuis Maastricht gaan volgen (dat is IVF waarbij de embryo's testen op jouw afwijking). Helaas bleek na twee IVFpogingen dat alle embryo's de afwijking hadden en werd een derde poging afgeraden (of eigenlijk geweigerd). Inmiddels heb ik wel een zoon van bijna 12, maar hij is het gevolg van een eiceldonatietraject dat we daarna in gegaan zijn.
Mijn verhaal hoeft jouw verhaal niet te zijn, maar ik wil het je toch meegeven. Mijn ouders hebben het beiden niet, het is echt bij mijn verwekking ontstaan. Met het feit dat zoon nu van een eiceldonor is, is hij geen drager van mijn translocatie. Dat vind ik achteraf toch wel erg fijn.
Mocht jij of de anderen vragen hebben, stel ze gerust.
x
donderdag 27 mei 2021 om 13:27
Wat een heftig nieuws whoopsa! Ik hoop dat verdere gesprekken met de geneticus misschien meer licht schijnen of de herhalingskansen (of misschien heeft dat gesprek al plaatsgevonden).
Zijn jullie beide onderzocht, dat je weet van welke kant het komt? Of bleek dit uit onderzoek bij jullie kindje?
Waarschijnlijk kan niemand jullie optimaal adviseren hoe verder; wel/niet opnieuw proberen, wel/niet prenatale diagnostiek of juist pre-implantatie diagnostiek, het heeft allemaal voors en tegens.
Ik hoop dat jullie samen gaan voelen wat voor jullie juist en passend is. Ik wens jullie daar veel ruimte en goede gesprekken bij. <3
Zijn jullie beide onderzocht, dat je weet van welke kant het komt? Of bleek dit uit onderzoek bij jullie kindje?
Waarschijnlijk kan niemand jullie optimaal adviseren hoe verder; wel/niet opnieuw proberen, wel/niet prenatale diagnostiek of juist pre-implantatie diagnostiek, het heeft allemaal voors en tegens.
Ik hoop dat jullie samen gaan voelen wat voor jullie juist en passend is. Ik wens jullie daar veel ruimte en goede gesprekken bij. <3
Heb lief, houd moed. Komt goed.
dinsdag 1 juni 2021 om 10:44
@Jet: dank je voor je reactie. Wat heftig dat je meerdere miskramen hebt gehad, en dat IVF niets opleverde. Wel heeeeel fijn dat je nu een gezonde zoon hebt en hij geen drager is!
Dat laatste zit me misschien nog wel het meeste dwars, dat onze zoon drager kan zijn, dat we het aan een volgend kindje ook mee kunnen geven, en dat het misschien ook bij verdere familie zit. De erfelijkheid kwam naar voren uit bloedonderzoek bij ons, dus we weten aan welke kant het zit. Onze directe familie wil in ieder geval wel meewerken aan verder onderzoek, mede ook vanwege een mogelijke eigen kinderwens bij sommigen van hen.
Hier is eicel-donatie overigens (nog) niet genoemd maar dat kan wellicht aan de kansen liggen (hier werd de kans op een kindje met zo'n ernstige chromosoom-afwijking geschat zo'n 1 op 10 per zwangerschap, misschien was die kans bij jou hoger Jet?).
Een tweede gesprek met de klinisch genetica heb ik aangevraagd maar is nog niet gepland. Wel hebben we een gesprek met de medisch maatschappelijk werkster, waar we eerder ook al mee hebben gesproken, dat is ook wel fijn. Het is inderdaad niet echt een makkelijke keuze, oftewel, geen goed of slecht, we moeten zoals Fietser al zegt inderdaad kijken wat bij ons past, wat we aan denken te kunnen.
Hoe gaat het bij jullie allemaal?
Dat laatste zit me misschien nog wel het meeste dwars, dat onze zoon drager kan zijn, dat we het aan een volgend kindje ook mee kunnen geven, en dat het misschien ook bij verdere familie zit. De erfelijkheid kwam naar voren uit bloedonderzoek bij ons, dus we weten aan welke kant het zit. Onze directe familie wil in ieder geval wel meewerken aan verder onderzoek, mede ook vanwege een mogelijke eigen kinderwens bij sommigen van hen.
Hier is eicel-donatie overigens (nog) niet genoemd maar dat kan wellicht aan de kansen liggen (hier werd de kans op een kindje met zo'n ernstige chromosoom-afwijking geschat zo'n 1 op 10 per zwangerschap, misschien was die kans bij jou hoger Jet?).
Een tweede gesprek met de klinisch genetica heb ik aangevraagd maar is nog niet gepland. Wel hebben we een gesprek met de medisch maatschappelijk werkster, waar we eerder ook al mee hebben gesproken, dat is ook wel fijn. Het is inderdaad niet echt een makkelijke keuze, oftewel, geen goed of slecht, we moeten zoals Fietser al zegt inderdaad kijken wat bij ons past, wat we aan denken te kunnen.
Hoe gaat het bij jullie allemaal?
happiness = reality - expectations
woensdag 2 juni 2021 om 22:01
Lastige materie Whoopsa! Hopelijk helpt het verdere gesprek bij de genetica om de opties wat meer in beeld te krijgen. Inderdaad moeilijk hoe het de hele familie zou kunnen beïnvloeden... Heb je tegelijk ook veel steun aan ze hierin?
Jet; dank dat je je verhaal deelde, respect daarvoor en ook als de verschillen tussen ervaringen groot zijn kan het iemand helpen om een gelijksoortig verhaal te horen. Prachtig dat je toch nog een gezonde zoon hebt mogen krijgen!
Hier DPO 9 en aan het proberen het hoofd koel te houden, haha. Het zeurende gevoel in de onderbuik (wat bij mij zowel naderende menstruatie als zwangerschap als onschuldige darmklachten kan betekenen is mijn ervaring) helpt daar niet bepaald bij moet ik zeggen... Maar de tijd zal wel weer helpen, en afleiding hopelijk ook!
Jet; dank dat je je verhaal deelde, respect daarvoor en ook als de verschillen tussen ervaringen groot zijn kan het iemand helpen om een gelijksoortig verhaal te horen. Prachtig dat je toch nog een gezonde zoon hebt mogen krijgen!
Hier DPO 9 en aan het proberen het hoofd koel te houden, haha. Het zeurende gevoel in de onderbuik (wat bij mij zowel naderende menstruatie als zwangerschap als onschuldige darmklachten kan betekenen is mijn ervaring) helpt daar niet bepaald bij moet ik zeggen... Maar de tijd zal wel weer helpen, en afleiding hopelijk ook!
Heb lief, houd moed. Komt goed.
dinsdag 8 juni 2021 om 12:59
@Fietsertje: we hebben wel veel steun aan familie, dat is heel fijn.
Inmiddels hebben we ook met maatschappelijk werk en nog een keer met de arts gesproken. Nu laten we eerst alles nog een beetje bezinken (en er is een intake / kennismaking gepland voor IVF met PGD, weten nog niet of we dat gaan doen maar wilde er in ieder geval meer info over). Dus nog geen plannen om nu meteen weer zwanger te (proberen te) worden.
Hoe gaat het met jullie? Fietsertje inmiddels nog meer DPO of (hopelijk niet) ongesteld?
Inmiddels hebben we ook met maatschappelijk werk en nog een keer met de arts gesproken. Nu laten we eerst alles nog een beetje bezinken (en er is een intake / kennismaking gepland voor IVF met PGD, weten nog niet of we dat gaan doen maar wilde er in ieder geval meer info over). Dus nog geen plannen om nu meteen weer zwanger te (proberen te) worden.
Hoe gaat het met jullie? Fietsertje inmiddels nog meer DPO of (hopelijk niet) ongesteld?
happiness = reality - expectations
zondag 20 juni 2021 om 11:45
Whoopsa; goed om rust en tijd te nemen om te kijken hoe verder. Hoop dat jullie op een beslissing uitkomen die voor beiden 100% passend voelt.
Ik was exact tijdig (conform vorige cyclus althans, wel relatief wederom een korte LF maar dat was volgens de gyn niet erg) weer ongesteld geworden, en had een plan gemaakt om het allemaal wat meer los te laten. Een forumpauze was ook deel van dat plan, zoals misschien te merken was...
Plan als geheel heeft vrij goed gewerkt tot nu toe, hopelijk de komende tijd ook, want dankzij een pietsie vroegere ovulatie zit ik intussen weer op 1DPO. Voor nu allang blij dat er meer rust is
Hoe is het met de zwangerschappen dames?
Ik was exact tijdig (conform vorige cyclus althans, wel relatief wederom een korte LF maar dat was volgens de gyn niet erg) weer ongesteld geworden, en had een plan gemaakt om het allemaal wat meer los te laten. Een forumpauze was ook deel van dat plan, zoals misschien te merken was...
Plan als geheel heeft vrij goed gewerkt tot nu toe, hopelijk de komende tijd ook, want dankzij een pietsie vroegere ovulatie zit ik intussen weer op 1DPO. Voor nu allang blij dat er meer rust is
Hoe is het met de zwangerschappen dames?
Heb lief, houd moed. Komt goed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
