Actueel
alle pijlers
21 jarige jongen omgekomen in Afghanistan
vrijdag 20 april 2007 om 15:25
Nederlandse militair gesneuveld in Afghanistan Uitgegeven: 20 april 2007 11:43 Laatst gewijzigd: 20 april 2007 14:38 DEN HAAG - Een 21-jarige Nederlandse militair is vrijdagochtend vroeg omgekomen in de Zuid-Afghaanse provincie Helmand. Hij was op slag dood. Het is voor het eerst dat een Nederlander in Afghanistan sneuvelt als gevolg van oorlogsgeweld. Het explosief is "zeer waarschijnlijk" een bermbom, heeft minister Eimert van Middelkoop (Defensie) vrijdag gezegd, na afloop van de ministerraad. Eerder op de dag liet zijn ministerie de aard van het explosief nog in het midden. Het had ook een oude Russische mijn kunnen zijn. Dat de minister spreekt van een bermbom suggereert dat de militair door een bewuste actie van vijandige strijders om het leven is gekomen. Korporaal Het slachtoffer, een korporaal van de Luchtmobiele Brigade, kwam tijdens een voetpatrouille om het leven, twee kilometer ten zuiden van de plaats Sangin. Dat maakte de Commandant der Strijdkrachten, Dick Berlijn, tijdens een persconferentie bekend. Achilles De militair maakte deel uit van het elfde bataljon van de Luchtmobiele Brigade. Dat nam sinds begin februari deel aan de operatie Achilles, die is opgezet om de Taliban te verdrijven uit de Sangin-vallei in de provincie Helmand. De Taliban proberen de elektriciteitscentrale bij de Kajakidam in de vallei te saboteren, die twee miljoen Afghanen van stroom voorziet, onder meer in de provinciehoofdstadstad Kandahar. Moedige kameraad De familie van het slachtoffer is geïnformeerd. Het stoffelijk overschot van de militair wordt zo snel mogelijk overgevlogen naar Kandahar, waarna het naar Nederland zal worden gevlogen. Berlijn sprak van "een slag voor de Defensieorganisatie". De omgekomen korporaal zal volgens hem herinnerd worden als "een moedige en dierbare kameraad". Nederland is sinds maart vorig jaar actief in Afghanistan. Sindsdien zijn er in totaal zes militairen omgekomen. Een van hen pleegde zelfmoord, de anderen verongelukten. Risico Kolonel Nico Geerts, vanaf augustus de nieuwe commandant van de Nederlandse missie in Uruzgan, is geschrokken van het bericht dat in Afghanistan een Nederlandse militair is gesneuveld. "Je traint, weet dat het kan gebeuren, maar je denkt er liever niet aan. Maar het is het risico van het vak", zei hij vrijdag. Het slachtoffer is een 21-jarige korporaal van het elfde bataljon van de Luchtmobiele Brigade in Schaarsbergen, waarvan Geerts plaatsvervangend commandant is. "Het is uiterst droevig voor z'n ouders en de andere familie", zei hij. Het toont volgens de kolonel nog eens de ernst van de situatie in Afghanistan aan. "Het is een gevaarlijke missie met veel risico's." Den Haag Politiek Den Haag leeft mee met de familie, vrienden en collega's van de gesneuvelde korporaal. Het nieuws heeft echter geen gevolgen de steun in de Kamer voor de deelname van de Nederlanders aan de NAVO-missie in Afghanistan, bleek vrijdag. Het is "dramatisch", "vreselijk" en "schokkend" vinden ChristenUnie, CDA, VVD, SP en PvdA. Maar deze partijen gaven ook aan dat de politiek en de militairen zelf zich er ter dege van bewust zijn dat dit risico verbonden is aan de missie.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 22 april 2007 om 10:49
Maitmaitmait, wat ben je lekker recalcitrant.
Een familielid die doodgaat, om welke reden dan ook, krijgt een andere status mee dan een beroepsmilitair.
Ik ga er ook vanuit dat jij niet naar de begrafenis gaat van deze Cor. Dus dan begrijp je best wat we bedoelen:
Kwestie van afstand, titel/functie, betrokkenheid.
Een familielid die doodgaat, om welke reden dan ook, krijgt een andere status mee dan een beroepsmilitair.
Ik ga er ook vanuit dat jij niet naar de begrafenis gaat van deze Cor. Dus dan begrijp je best wat we bedoelen:
Kwestie van afstand, titel/functie, betrokkenheid.
zondag 22 april 2007 om 10:56
Juist. En wat betreft dat gelul over bewust het risico opzoeken, daar gaat het wat mij betreft niet over.
Iemand die met z'n zatte kop achter het stuur kruipt en verongelukt is hartstikke stom bezig geweest maar daarom is zijn sterven nog wel triest.
Heeft voor mij helemaal niks te maken met je kunnen inleven in de situatie of iemand familie is of niet, het is gewoon triest. Klaar.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 22 april 2007 om 10:57
zondag 22 april 2007 om 11:07
Dat is natuurlijk flauwekul. Dat er uberhaupt iemand doodgaat is op zich al erg genoeg, maar waar het om gaat is de onverschilligheid waarmee er hier gereageerd wordt op de dood van een jonge militair. Alsof de dood van deze jongen "minder erg" is dan de dood van ieder ander willekeurig persoon, want risico's van het vak. Op die manier kan je ieder sterfgeval wel gaan veroordelen. Iemand die verongelukt is? Had ie maar niet zo hard moeten rijden. Iemand die sterft aan kanker? Had ie maar gezonder moeten leven. T zal ongetwijfeld dat die jongen ook voor het avontuur naar Afganistan is gegaan, maar feit blijft dat ie deel uitmaakte van een vredesmissie voor de Afganen daar. Dat ie sterft is erg, maar dat er dan vervolgens mensen zijn die vinden dat ie daar dan maar niet heen had moeten gaan. Dat vind ik pas erg, want deze jongens proberen wel met gevaar voor eigen leven een bijdrage te leveren aan een verdraagzamere wereld. Ben het wel met je eens dat die mediahype rond de dood van deze jongen ronduit overdreven is. Heb de kop van de telegraaf gisteren ook wel gezien....
zondag 22 april 2007 om 11:08
Dan hoef je dus ook geen onderscheid te maken tussen.
Drinken en autorijden.
Niet-drinken en autorijden.
Want bij beiden loop je toch wel het risico om tegen een boom aan te rijden.
Elk kind loopt het risico om ziek te worden. Indien een kind, als hij volwassen is, de keuze maakt om bij defensie te gaan werken, weet hij dat hij een hoger risico loopt dan zijn leeftijdsgenoten om dood te gaan. Een hoger risico dan bijvoorbeeld studenten, die veilig in de collegebanken zitten. Dus er is wel degelijk een verschil.
Wat jij net zegt, slaat echt helemaal nergens op.
Drinken en autorijden.
Niet-drinken en autorijden.
Want bij beiden loop je toch wel het risico om tegen een boom aan te rijden.
Elk kind loopt het risico om ziek te worden. Indien een kind, als hij volwassen is, de keuze maakt om bij defensie te gaan werken, weet hij dat hij een hoger risico loopt dan zijn leeftijdsgenoten om dood te gaan. Een hoger risico dan bijvoorbeeld studenten, die veilig in de collegebanken zitten. Dus er is wel degelijk een verschil.
Wat jij net zegt, slaat echt helemaal nergens op.
zondag 22 april 2007 om 11:09
zondag 22 april 2007 om 11:13
Precies. Maar toch komt het hard aan als je leest: militair, dus risico's van het vak.
Deze jongens (waar dan ook ter wereld en in welke oorlog dan ook ) riskeren hun leven voor de vrijheid van anderen.
Verder hoeven we natuurlijk geen wedstrijdje te doen welke dood erger is. Elke dood die te vroeg komt is erg.
Deze jongens (waar dan ook ter wereld en in welke oorlog dan ook ) riskeren hun leven voor de vrijheid van anderen.
Verder hoeven we natuurlijk geen wedstrijdje te doen welke dood erger is. Elke dood die te vroeg komt is erg.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 22 april 2007 om 11:20
Kjong: waarom zou afscheid nemen niet allemaal even erg zijn dan?
Mijn oma (nu 88 jaar) heeft in haar leven afscheid moeten nemen van verschillende mensen. Twee daarvan waren haar kinderen. Vorig jaar is mijn moeder, haar dochter, overleden aan kanker. In 1961 is haar (toen 17-jarige) zoon overleden door een ongeluk. Ik heb haar vorig jaar gevraagd of het anders was. Ze zei toen dat het niet uitmaakt, want het zijn allebei haar kinderen, die allebei te jong zijn overleden, en die zij allebei niet hoorde te begraven. Dus ongeluk of ziekte, militair of niet-militair, ik vind het allemaal even dramatisch.
Mijn oma (nu 88 jaar) heeft in haar leven afscheid moeten nemen van verschillende mensen. Twee daarvan waren haar kinderen. Vorig jaar is mijn moeder, haar dochter, overleden aan kanker. In 1961 is haar (toen 17-jarige) zoon overleden door een ongeluk. Ik heb haar vorig jaar gevraagd of het anders was. Ze zei toen dat het niet uitmaakt, want het zijn allebei haar kinderen, die allebei te jong zijn overleden, en die zij allebei niet hoorde te begraven. Dus ongeluk of ziekte, militair of niet-militair, ik vind het allemaal even dramatisch.
zondag 22 april 2007 om 11:21
Nou, in mijn nabije omgeving zijn de laatste maand een aantal mensen doodgegaan, wat veel te vroeg was. Iemand van 44 met een harstilstand, 2 door een kogel, eind 30 en begin 40 en 1 heeft nog een paar maanden.
Dat vind ik vroeg ja. Te vroeg.
Dat vind ik erger dan mijn oma die 94 is en er nog steeds zit en graag dood wil.
Maar da's dan mijn perceptie, he?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 22 april 2007 om 11:22
zondag 22 april 2007 om 11:23
Laat ik voor op stellen dat ik het verschrikkelijk vind voor de nabestaanden. Hoe je kind, broer, oom, neef, vriend ook sterft (risico van het vak, 'zinloos' geweld, ziekte, etc.), voor de nabestaanden blijft het verschrikkelijk
Maar oh wat vind ik het toch ongelovelijk WALGELIJK dat wanneer er iets met 'ons' Nederlanders het overal breed uitgemeten wordt. Het is allemaal o zo erg. Die ame jongen (21 jaar... jongen?????). Zoals andere ook al aangaven, dagelijks sterven er honderden zo niet duizende (zover ik kan bevatten, wie weet is het aantal nog wel veel hoger) in de oorlogen van deze wereld. En als er dan een Nederlander sterft, die vrijwillig op volwassen leeftijd heeft gekozen voor deze baan, dan is Nederland te klein (of te bekrompen?).
Nogmaals, aan de nabestaanden gaat mijn medeleven zeker uit, maar voor de rest... een cursus relativeren????
Voor de duidelijkheid, ik respecteer ieder zijn mening, maar uit die van mij ook graag. Dit is dus simpelweg mijn mening.
Maar oh wat vind ik het toch ongelovelijk WALGELIJK dat wanneer er iets met 'ons' Nederlanders het overal breed uitgemeten wordt. Het is allemaal o zo erg. Die ame jongen (21 jaar... jongen?????). Zoals andere ook al aangaven, dagelijks sterven er honderden zo niet duizende (zover ik kan bevatten, wie weet is het aantal nog wel veel hoger) in de oorlogen van deze wereld. En als er dan een Nederlander sterft, die vrijwillig op volwassen leeftijd heeft gekozen voor deze baan, dan is Nederland te klein (of te bekrompen?).
Nogmaals, aan de nabestaanden gaat mijn medeleven zeker uit, maar voor de rest... een cursus relativeren????
Voor de duidelijkheid, ik respecteer ieder zijn mening, maar uit die van mij ook graag. Dit is dus simpelweg mijn mening.
zondag 22 april 2007 om 11:25
