Actueel
alle pijlers
63% kiest voor cremeren ipv begraven, en jij?
maandag 1 augustus 2016 om 22:23
Cremeren of begraven? Het aantal begrafenissen is de afgelopen decennia flink gedaald. Nederlanders kiezen steeds vaker voor crematie.
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
“Have courage and be kind.”
maandag 1 augustus 2016 om 23:42
quote:wiesekee schreef op 01 augustus 2016 @ 23:16:
[...]
Ok, dat is nieuw voor mij. Heb je daar een linkje van, ik ben serieus benieuwd. Ik heb alleen ervaring met natuurstenen graven, prachtig, maar na een regenbui is het graf niet fraai meer om het netjes te schrijven. Neemt niet weg dat de bomen op het kerkhof ook het een en ander laten vallen..Helaas geen link voor je. Wel natuursteen maar nogmaals, hoef er niks aan te doen, ook niet na een regenbui.
[...]
Ok, dat is nieuw voor mij. Heb je daar een linkje van, ik ben serieus benieuwd. Ik heb alleen ervaring met natuurstenen graven, prachtig, maar na een regenbui is het graf niet fraai meer om het netjes te schrijven. Neemt niet weg dat de bomen op het kerkhof ook het een en ander laten vallen..Helaas geen link voor je. Wel natuursteen maar nogmaals, hoef er niks aan te doen, ook niet na een regenbui.
wij slapen nooit.
maandag 1 augustus 2016 om 23:44
Hm lastig.
Ik heb aangegeven bij mijn man en familie dat het wat mij betreft een crematie wordt. Maarrr mijn vader is ook gecremeerd en hoewel ik daar nu erg blij mee ben, vond ik dat op dat moment een heel naar idee.
Dus als mijn familie onverhoopt er heel erg tegenop ziet, zo heb ik ze gezegd, dan mogen ze me best begraven. I won't hold it against them, hè . Zo'n natuurbegraafplaats lijkt me dan wel aardig.
Maar persoonlijk denk ik dat de voorkeur voor cremeren opkomt met het verdwijnen van het geloof in de ziel. Hoe meer je gelooft dat er na de dood niets is, hoe makkelijker je denkt van: 'mah, opgeruimd staat netjes', volgens mij.
Overigens kom ik regelmatig op de begraafplaats voor mijn vader, ook al heeft hij daar geen urn en zijn as ligt ook niet op het strooiveldje. Die hebben we ergens verstrooid waar het eigenlijk niet mocht, maar waar mijn vader veel van hield ik vond dat mijn vader vrij moest zijn. Niet opgesloten in een vaas. Geest in de fles-gevoel kreeg ik daarvan. En om 'm nou om te kieperen bovenop miljoenen allemaal andere gecremeerden op het 'strooiveldje' vond ik ook niet echt jofel.
Maar wilde wel graag iets tastbaars. Dus we hebben een gedenkplaatje voor mijn vader in een 'bosprieeltje', op een zuil met gedenkplaatjes. Zuil met een ouroboros erop en die symboliek had mijn vader, de filosoof en klassieke talenliefhebber, vast gewaardeerd. Alleen al trots was hij geweest, denk ik, dat zijn dochter wist wat een ouroboros was . In het bosprieel is het lekker stil. Ik breng er vaak lelies, daar hield hij van. Tussen kerst en oud en nieuw ergens ga ik erheen en vertel ik het hoogte- en dieptepunt van het jaar en eet een stukje kerststol voor hem (al hou ik er zelf niet zo van).
Ik hou best van begraafplaatsen en vind het fijn om een plek te hebben waar ik heen kan. En toch ben ik zo blij dat hij daar niet in de grond ligt te vergaan nu. Dat had ik zo'n naar idee gevonden. En ik vind niets droeviger dan, als ik over de begraafplaats loop, langs de graven te lopen waar niemand meer voor kan/wil zorgen. Die halfvergane. Brrr, dat straalt zoveel vergetelheid uit.
In het bosprieel vind ik het fijn. Er groeien wilde aardbeien en bramen en er vliegen insecten en er is vanalles. Je komt er nooit iemand anders tegen, niet veel mensen kiezen ervoor. Ik ben blij dat ik daar naar mijn papa toe kan.
Dus misschien wil ik ook wel verstrooid worden en dan gezellig naast paps hangen in het bosprieel
Ik heb aangegeven bij mijn man en familie dat het wat mij betreft een crematie wordt. Maarrr mijn vader is ook gecremeerd en hoewel ik daar nu erg blij mee ben, vond ik dat op dat moment een heel naar idee.
Dus als mijn familie onverhoopt er heel erg tegenop ziet, zo heb ik ze gezegd, dan mogen ze me best begraven. I won't hold it against them, hè . Zo'n natuurbegraafplaats lijkt me dan wel aardig.
Maar persoonlijk denk ik dat de voorkeur voor cremeren opkomt met het verdwijnen van het geloof in de ziel. Hoe meer je gelooft dat er na de dood niets is, hoe makkelijker je denkt van: 'mah, opgeruimd staat netjes', volgens mij.
Overigens kom ik regelmatig op de begraafplaats voor mijn vader, ook al heeft hij daar geen urn en zijn as ligt ook niet op het strooiveldje. Die hebben we ergens verstrooid waar het eigenlijk niet mocht, maar waar mijn vader veel van hield ik vond dat mijn vader vrij moest zijn. Niet opgesloten in een vaas. Geest in de fles-gevoel kreeg ik daarvan. En om 'm nou om te kieperen bovenop miljoenen allemaal andere gecremeerden op het 'strooiveldje' vond ik ook niet echt jofel.
Maar wilde wel graag iets tastbaars. Dus we hebben een gedenkplaatje voor mijn vader in een 'bosprieeltje', op een zuil met gedenkplaatjes. Zuil met een ouroboros erop en die symboliek had mijn vader, de filosoof en klassieke talenliefhebber, vast gewaardeerd. Alleen al trots was hij geweest, denk ik, dat zijn dochter wist wat een ouroboros was . In het bosprieel is het lekker stil. Ik breng er vaak lelies, daar hield hij van. Tussen kerst en oud en nieuw ergens ga ik erheen en vertel ik het hoogte- en dieptepunt van het jaar en eet een stukje kerststol voor hem (al hou ik er zelf niet zo van).
Ik hou best van begraafplaatsen en vind het fijn om een plek te hebben waar ik heen kan. En toch ben ik zo blij dat hij daar niet in de grond ligt te vergaan nu. Dat had ik zo'n naar idee gevonden. En ik vind niets droeviger dan, als ik over de begraafplaats loop, langs de graven te lopen waar niemand meer voor kan/wil zorgen. Die halfvergane. Brrr, dat straalt zoveel vergetelheid uit.
In het bosprieel vind ik het fijn. Er groeien wilde aardbeien en bramen en er vliegen insecten en er is vanalles. Je komt er nooit iemand anders tegen, niet veel mensen kiezen ervoor. Ik ben blij dat ik daar naar mijn papa toe kan.
Dus misschien wil ik ook wel verstrooid worden en dan gezellig naast paps hangen in het bosprieel
dinsdag 2 augustus 2016 om 00:06
Ik laat het aan mijn nabestaanden over, zelf heb ik er toch geen weet van. Hoewel ikzelf wel een voorkeur heb voor een specifieke natuurbegraafplaats waar helaas al meerdere familieleden begraven zijn. Ik heb namelijk er best veel troost in kunnen vinden dat zij juist daar op die plek zijn begraven.
You know how I know? Because I reeaally think so!
dinsdag 2 augustus 2016 om 00:16
Het maakt mij niet uit.
Ik ben er niet meer dus moet man maar samen met dochter beslissen wat ze graag willen.
Man daarentegen heeft zeer uitgesproken wensen, die iket kind eigenlijk echt niet leuk vindt. (Begraven ver van onze woonplaats). Het lijkt mij zo mooi op de natuurbegraafplaats hier (begraven of as verstrooien, kan ik op de fiets met dochter er heen).
Ik hoop maar dat het nog heel lang duurt.
Ik ben er niet meer dus moet man maar samen met dochter beslissen wat ze graag willen.
Man daarentegen heeft zeer uitgesproken wensen, die iket kind eigenlijk echt niet leuk vindt. (Begraven ver van onze woonplaats). Het lijkt mij zo mooi op de natuurbegraafplaats hier (begraven of as verstrooien, kan ik op de fiets met dochter er heen).
Ik hoop maar dat het nog heel lang duurt.
dinsdag 2 augustus 2016 om 00:26
dinsdag 2 augustus 2016 om 00:27
quote:YellowDiamond schreef op 01 augustus 2016 @ 23:23:
Ik kies voor cremeren binnen 24 uur en zonder bloemen en bezoek..
Geen kaarten en geen advertenties in de krant.O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer ziet
Ik kies voor cremeren binnen 24 uur en zonder bloemen en bezoek..
Geen kaarten en geen advertenties in de krant.O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer ziet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 2 augustus 2016 om 00:38
quote:nlies schreef op 02 augustus 2016 @ 00:27:
[...]
O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer ziet
Klopt een dienst doet veel, voor de nabestaanden. Onlangs is er een familielid van mij gestorven, ik had geen contact meer, hij was een zwerver. Ik ben wel geweest voor het moment van afscheid, door de gemeente geregeld?
Niets heeft meer indruk op me gemaakt als dat.
Dat er bijna niemand was voor hem.
[...]
O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer ziet
Klopt een dienst doet veel, voor de nabestaanden. Onlangs is er een familielid van mij gestorven, ik had geen contact meer, hij was een zwerver. Ik ben wel geweest voor het moment van afscheid, door de gemeente geregeld?
Niets heeft meer indruk op me gemaakt als dat.
Dat er bijna niemand was voor hem.
dinsdag 2 augustus 2016 om 02:59
quote:YellowDiamond schreef op 01 augustus 2016 @ 23:23:
Ik kies voor cremeren binnen 24 uur en zonder bloemen en bezoek..
Geen kaarten en geen advertenties in de krant.
Huh, dus alle plannen die we gemaakt hebben voor jouw crematie gaan niet door? Dus jij wilt niet meer in je stamkroeg op het biljart staan omringd door alle Italiaanse minnaars die je gehad hebt. Niet meer die blije Italiaanse vrouwen wiens man je hebt afgepakt en die dan een rondedans doen rond jouw kist? Niet meer die privevlucht met Air Italia alwaar je rondgereden zou worden in Rome waarna je bijgezet zou worden in het graf van Pim Fortuijn? Dat hele draaiboek kan weg
Laat je die kleine wel even een appje doen dan?
Ik kies voor cremeren binnen 24 uur en zonder bloemen en bezoek..
Geen kaarten en geen advertenties in de krant.
Huh, dus alle plannen die we gemaakt hebben voor jouw crematie gaan niet door? Dus jij wilt niet meer in je stamkroeg op het biljart staan omringd door alle Italiaanse minnaars die je gehad hebt. Niet meer die blije Italiaanse vrouwen wiens man je hebt afgepakt en die dan een rondedans doen rond jouw kist? Niet meer die privevlucht met Air Italia alwaar je rondgereden zou worden in Rome waarna je bijgezet zou worden in het graf van Pim Fortuijn? Dat hele draaiboek kan weg
Laat je die kleine wel even een appje doen dan?
dinsdag 2 augustus 2016 om 07:45
quote:nlies schreef op 02 augustus 2016 @ 00:27:
[...]
O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer zietHelemaal mee eens. De uitvaart is er niet voor jou maar voor het rouwproces van je nabestaande. Hun moeten afscheid van je kunnen nemen. Als er geen nabestaanden zijn kan ik het wel begrijpen.
[...]
O dat lijkt me zo erg voor de nabestaanden. Ik weet nog hoe vol de kerk was toen mijn vader en moeder begraven werden. En op dat moment doet het je toch goed dat anderen de moeite hebben genomen om te komen. Ook al zijn het mensen die je nauwelijks kent omdat het kennissen of vrienden van je ouders waren en die je daarna vrijwel niet meer zietHelemaal mee eens. De uitvaart is er niet voor jou maar voor het rouwproces van je nabestaande. Hun moeten afscheid van je kunnen nemen. Als er geen nabestaanden zijn kan ik het wel begrijpen.
dinsdag 2 augustus 2016 om 07:52
Ik werk in de uitvaartbranche. Ik merk dat het voor mij is het veel makkelijker is om erover te praten dan voor andere. Mijn man weet dus ook precies wat ik wil. En ik ook van hem.
Voor mij maakt het veel uit wanneer je komt te overlijden. Op jonge leeftijd wil ik begraven worden. Dan kunnen mijn nabestaande mij op komen zoeken. Geen verplichting maar het kan wel. Als ik als oud besje kom te overlijden op een gezegende leeftijd dan mag ik gewoon de pijp uit.
Voor mij maakt het veel uit wanneer je komt te overlijden. Op jonge leeftijd wil ik begraven worden. Dan kunnen mijn nabestaande mij op komen zoeken. Geen verplichting maar het kan wel. Als ik als oud besje kom te overlijden op een gezegende leeftijd dan mag ik gewoon de pijp uit.
dinsdag 2 augustus 2016 om 07:57
quote:prada schreef op 02 augustus 2016 @ 02:59:
[...]
Huh, dus alle plannen die we gemaakt hebben voor jouw crematie gaan niet door? Dus jij wilt niet meer in je stamkroeg op het biljart staan omringd door alle Italiaanse minnaars die je gehad hebt. Niet meer die blije Italiaanse vrouwen wiens man je hebt afgepakt en die dan een rondedans doen rond jouw kist? Niet meer die privevlucht met Air Italia alwaar je rondgereden zou worden in Rome waarna je bijgezet zou worden in het graf van Pim Fortuijn? Dat hele draaiboek kan weg
Laat je die kleine wel even een appje doen dan?
O en wil je er even rekening mee houden dat mijn verloofde hier ook mee leest?
Die hoeft dat van al die Italiaanse minnaars niet te weten,krijg ik dát gezeur weer..
[...]
Huh, dus alle plannen die we gemaakt hebben voor jouw crematie gaan niet door? Dus jij wilt niet meer in je stamkroeg op het biljart staan omringd door alle Italiaanse minnaars die je gehad hebt. Niet meer die blije Italiaanse vrouwen wiens man je hebt afgepakt en die dan een rondedans doen rond jouw kist? Niet meer die privevlucht met Air Italia alwaar je rondgereden zou worden in Rome waarna je bijgezet zou worden in het graf van Pim Fortuijn? Dat hele draaiboek kan weg
Laat je die kleine wel even een appje doen dan?
O en wil je er even rekening mee houden dat mijn verloofde hier ook mee leest?
Die hoeft dat van al die Italiaanse minnaars niet te weten,krijg ik dát gezeur weer..
dinsdag 2 augustus 2016 om 08:09
quote:emmetje2 schreef op 02 augustus 2016 @ 00:10:
Eerst worden alle bruibare organen bij mij weggehaald en dan gaat de fik erin. Ik heb geen kinderen dus er zal sowieso niemand naar mijn graf komen.
Reken daar maar niet op hoor. Het grootste deel van de geregistreerde orgaandonors wordt nooit donor. Je wordt alleen donor als je in het ziekenhuis onder specifieke omstandigheden overlijdt. Als jij gewoon thuis de pijp uitgaat hebben ze niks aan je organen.
Daarom ook zo belangrijk dat iedereen zich registreert. Uiteraard ben ik ook donor, maar de kans dat mijn organen echt worden afgestaan is klein. Als je graag wat wil doen kun je beter bloed- en stamceldonor worden.
Eerst worden alle bruibare organen bij mij weggehaald en dan gaat de fik erin. Ik heb geen kinderen dus er zal sowieso niemand naar mijn graf komen.
Reken daar maar niet op hoor. Het grootste deel van de geregistreerde orgaandonors wordt nooit donor. Je wordt alleen donor als je in het ziekenhuis onder specifieke omstandigheden overlijdt. Als jij gewoon thuis de pijp uitgaat hebben ze niks aan je organen.
Daarom ook zo belangrijk dat iedereen zich registreert. Uiteraard ben ik ook donor, maar de kans dat mijn organen echt worden afgestaan is klein. Als je graag wat wil doen kun je beter bloed- en stamceldonor worden.
dinsdag 2 augustus 2016 om 08:12
Ik ben groot begraafplaatsbezoeker en fan, maar meer de stokoude plekken. En dan maak ik houtskooltekeningen en afdrukken. Vind ik mooi.
Maar wat ik wil schrijven;
heel veel graven worden niet bezocht. Dienen niet als gedenkplek. En het kost ongelooflijk veel geld, grafrechten, onderhoud. Van alles. De meeste borden op begraafplaatsen hangen vol met mededelingen over ruimingen omdat grafrechten niet betaald worden. Je zadelt nabestaanden dus wel met een last op en met een schuldvraag of kutgevoel, want tja; waar laten we de knekels van pa en ma als we de huur niet op kunnen brengen?
Gewoon de fik erin. Kunnen de nabestaanden ook zelf iets doen met de as enzo. Ik kies dus voor cremeren.
Maar wat ik wil schrijven;
heel veel graven worden niet bezocht. Dienen niet als gedenkplek. En het kost ongelooflijk veel geld, grafrechten, onderhoud. Van alles. De meeste borden op begraafplaatsen hangen vol met mededelingen over ruimingen omdat grafrechten niet betaald worden. Je zadelt nabestaanden dus wel met een last op en met een schuldvraag of kutgevoel, want tja; waar laten we de knekels van pa en ma als we de huur niet op kunnen brengen?
Gewoon de fik erin. Kunnen de nabestaanden ook zelf iets doen met de as enzo. Ik kies dus voor cremeren.
dinsdag 2 augustus 2016 om 08:58
quote:lux. schreef op 02 augustus 2016 @ 08:09:
[...]
Reken daar maar niet op hoor. Het grootste deel van de geregistreerde orgaandonors wordt nooit donor. Je wordt alleen donor als je in het ziekenhuis onder specifieke omstandigheden overlijdt. Als jij gewoon thuis de pijp uitgaat hebben ze niks aan je organen.
Daarom ook zo belangrijk dat iedereen zich registreert. Uiteraard ben ik ook donor, maar de kans dat mijn organen echt worden afgestaan is klein. Als je graag wat wil doen kun je beter bloed- en stamceldonor worden.Er was een tijdje terug ophef omdat een kamerlid had gezegd dat auto's te veilig waren geworden en dat er daardoor te weinig organen beschikbaar waren? Het klinkt wat bot, maar er zit wel een kern van waarheid in natuurlijk. Verkeersslachtoffers die zijn overleden maar niet helemaal vermorzeld zijn de ideale orgaandonoren.
[...]
Reken daar maar niet op hoor. Het grootste deel van de geregistreerde orgaandonors wordt nooit donor. Je wordt alleen donor als je in het ziekenhuis onder specifieke omstandigheden overlijdt. Als jij gewoon thuis de pijp uitgaat hebben ze niks aan je organen.
Daarom ook zo belangrijk dat iedereen zich registreert. Uiteraard ben ik ook donor, maar de kans dat mijn organen echt worden afgestaan is klein. Als je graag wat wil doen kun je beter bloed- en stamceldonor worden.Er was een tijdje terug ophef omdat een kamerlid had gezegd dat auto's te veilig waren geworden en dat er daardoor te weinig organen beschikbaar waren? Het klinkt wat bot, maar er zit wel een kern van waarheid in natuurlijk. Verkeersslachtoffers die zijn overleden maar niet helemaal vermorzeld zijn de ideale orgaandonoren.
dinsdag 2 augustus 2016 om 09:41
quote:Bladiebladiebla2016 schreef op 02 augustus 2016 @ 07:52:
Ik werk in de uitvaartbranche. Ik merk dat het voor mij is het veel makkelijker is om erover te praten dan voor andere. Mijn man weet dus ook precies wat ik wil. En ik ook van hem.
Voor mij maakt het veel uit wanneer je komt te overlijden. Op jonge leeftijd wil ik begraven worden. Dan kunnen mijn nabestaande mij op komen zoeken. Geen verplichting maar het kan wel. Als ik als oud besje kom te overlijden op een gezegende leeftijd dan mag ik gewoon de pijp uit.
Maar, oprechte vraag, wanneer ben je een oud besje???
Mijn dochter vindt mij een oud wijf. Zij is 16, ik ben 44. Mijn schoonmoeder is in haar ogen een oud besje (van 77).
Ik vindt mijn schoonmoeder een oud wijf. Maar schoonmoeder zélf gaat als vrijwilligster mee met de bejaardenclub, want al die oude besjes hebben af en toe hulp nodig.....
En wetenschappers roepen dat de generatie die nu geboren wordt, straks een leeftijd gaat bereiken van 120 jaar. Dus dan ben je sowieso nog lang geen oud besje met 98.
Ik werk in de uitvaartbranche. Ik merk dat het voor mij is het veel makkelijker is om erover te praten dan voor andere. Mijn man weet dus ook precies wat ik wil. En ik ook van hem.
Voor mij maakt het veel uit wanneer je komt te overlijden. Op jonge leeftijd wil ik begraven worden. Dan kunnen mijn nabestaande mij op komen zoeken. Geen verplichting maar het kan wel. Als ik als oud besje kom te overlijden op een gezegende leeftijd dan mag ik gewoon de pijp uit.
Maar, oprechte vraag, wanneer ben je een oud besje???
Mijn dochter vindt mij een oud wijf. Zij is 16, ik ben 44. Mijn schoonmoeder is in haar ogen een oud besje (van 77).
Ik vindt mijn schoonmoeder een oud wijf. Maar schoonmoeder zélf gaat als vrijwilligster mee met de bejaardenclub, want al die oude besjes hebben af en toe hulp nodig.....
En wetenschappers roepen dat de generatie die nu geboren wordt, straks een leeftijd gaat bereiken van 120 jaar. Dus dan ben je sowieso nog lang geen oud besje met 98.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
